Poliflw

Afgelopen woensdag ging het in de gemeenteraad van Groningen tot diep in de nacht over Diftar. Daarvoor was al het trieste historische besluit genomen om de Drafbaan te sluiten. In die ronkende puinhoop was er weinig aandacht voor een motie die door de gehele coalitie om een uur of twee s ’nachts werd weggestemd. Waar ging die over? Tekort aan sporthallen Groningen kampt al jaren met een tekort aan sporthallen. Dat sporthal de Wijert en het Corpushuis ondertussen gesloopt werden maakte de situatie niet beter. Het gemeentebestuur erkende dit probleem echter niet. Tot uiteindelijk op 9 maart 2020 het rapport werd opgeleverd waaruit klip en klaar bleek waar de tekorten zich voordoen in de sport. Een tekort aan zwemwater, ijs en binnensportaccommodaties. Eindelijk erkenning voor de Sportkoepel - de koepel waarbij meer dan 90 verenigingen zijn aangesloten - die al jaren hamert op een goed onderzoek en erkenning van het capaciteitsprobleem. Dat er acht verenigingen gedwongen zijn om een ledenstop in te voeren en nog eens vijftien een wachtlijst hanteren zou een onwenselijke situatie moeten zijn voor elke sportwethouder. Dat er acht verenigingen gedwongen zijn om een ledenstop in te voeren en nog eens vijftien een wachtlijst hanteren zou een onwenselijke situatie moeten zijn voor elke sportwethouder. Motie Zes maanden na het uitkomen van het rapport werd het besproken in de gemeenteraad. Het tekort aan zwemwater en ijs zal worden meegenomen in de nieuwe plannen voor Kardinge, maar voor het nijpende tekort aan sporthallen is het afgelopen half jaar niets gebeurd. Sterker nog, de motie waarin het college wordt opgeroepen om zo spoedig mogelijk een oplossing te vinden voor het korte termijn tekort en een plan te maken voor de bouw van een aantal sporthallen op de lange termijn, werd weggestemd door GroenLinks, D66, PvdA en de ChristenUnie. Geldboom Het is inmiddels geen verrassing meer. Waar ChristenUnie wethouder Jongman als raadslid jarenlang pleitte voor meer geld voor sport, wijst ze nu steevast naar buiten met de woorden: “we hebben geen geldboom in de tuin staan”. De bezuinigingen op sport staan iedere vrijwillige sportbestuurder nog vers in het geheugen. Een verhoging van de tarieven, afschaffen van de trainingsveldkorting, ieder jaar hangt er hen wel weer een zwaard boven het hoofd waar ze op moeten reageren. Tegelijkertijd heeft de coalitie, met de wethouder voorop, ieder jaar mooie woorden over het belang van sport. Keuzes Als het echter op daden aankomt wordt er naar de portemonnee gewezen. En dat argument klopt natuurlijk. De gemeente zit niet ruim in de slappe was. Maar zoals het thuis een keuze is waar je je geld aan uit geeft. Zo is dat bij een gemeente ook. Het is een keuze of je wél plannen maakt voor een nieuwe Oosterpoort van circa 170 miljoen en niet voor twee extra sporthallen. Het is een keuze of je wél voor circa 8 miljoen een cultuurcluster in het Ebbingekwartier bouwt en geen plannen maakt voor twee sporthallen. Het is een keuze of je wél een stadhuis verbouwt voor 19 miljoen en geen plannen maakt voor extra sporthallen. Het is een keuze of je de 100-jarige drafsport serieus neemt en een onafhankelijk onderzoek uit laat voeren óf je zegt zonder overleg de huur op. Het is een keuze of je wél plannen maakt voor een nieuwe Oosterpoort van circa 170 miljoen en niet voor twee extra sporthallen. Appèl En het is ook een keuze of je naar buiten wijst naar een geldboom die niet bestaat, of dat je ondanks alle beperkingen vecht voor de dingen die je belangrijk zegt te vinden. Dat laatste ontbreekt bij dit gemeentebestuur en bij deze coalitie. De woorden zijn prachtig, maar als het op daden aankomt staat de sport in Groningen achter in de rij. Mijn partij zal blijven vechten voor de sport en gelukkig zijn resultaten uit het verleden geen garantie voor de toekomst en blijft er hoop, het kan anders. Bij deze dan ook een appèl aan partijen als D66 en de ChristenUnie. Laten we de sport in Groningen serieus nemen en hen een perspectief bieden zodat we naast Groningen Kunst- en cultuurstad ook met recht kunnen zeggen: Groningen Sportstad.

Zo. De kiezer heeft gesproken, de uitslag is daar. Niet wat ik er van verwacht of gehoopt had. Ook al weet je van te voren dat je de landelijke peiling zal moeten verslaan om je zetels vast te houden of te winnen - en dat landelijke beeld zag er voor ons niet best uit - toch komt zo’n zetelverlies wel aan. Zeker omdat het prachtige weken waren met vele enthousiaste vrijwilligers en een fantastische sfeer en we er alles aan gedaan hebben. Het mocht niet zo zijn, opstaan en weer doorgaan, kop d’r veur. En we mogen woensdag al weer aan de slag met het eerste debat: het duidingsdebat. Dan mogen al lijsttrekkers soep gaan maken van wat de kiezer besloten heeft. En dat is wel lastig. Want wat zegt deze uitslag? Wat zijn de feiten? We weten dat 106.301 (55,9%) stemgerechtigden niet naar de stembus zijn gegaan, 83.861 (44,1%) hebben wel de moeite genomen om hun stem te laten horen. De opkomst is daarmee een probleem. Want wat wil de meerderheid die niet is gaan stemmen? Vonden die het wel goed zoals het ging? Waren ze zo ontevreden dat ze dachten dat stemmen sowieso geen verandering teweeg zou brengen? Voor die grootste groep thuisblijvers blijft het gissen wat hun motieven waren. Hoe zit dat dan bij de mensen die wel zijn gaan stemmen? GroenLinks haalde een overweldigende zetelwinst (11) met een percentage van +11,3%. D66 halveerde (-11,1%) , VVD won 0,1% en de PvdA verloor 0,6%. De lijsttrekker van GroenLinks, Glimina Chakor, haastte zich om te zeggen dat de kiezer verandering wilde. Daarbij kennelijk vergetend dat GroenLinks al meerdere bestuursperiodes achter elkaar in het college zit. Daarbij ook vergetend dat de huidige coalitie van GroenLinks, VVD, PvdA, D66 ook na de verkiezing een ruime meerderheid heeft van 26 op 45. Lekker mee doorgaan zou je kunnen zeggen, het is intern wat verschoven binnen die vier partijen, maar nog steeds een ruime meerderheid. GroenLinks heeft er echter geen geheim van gemaakt dat het links moet en ‘progressief’. Dé kans voor de SP om aan te schuiven. Samen met GroenLinks en de PvdA zijn die drie partijen goed voor 22 zetels. Daar hoeft nog maar één partij bij om een meerderheid te krijgen. Hoe de samenstelling er ook uit zal gaan zien, één ding weten we zeker, links zal het zijn. Vraag is of het naast links ook nog een beetje realistisch gaat worden. Dat is met deze samenstelling een hele uitdaging, maar de kiezer heeft gesproken.