Poliflw

Let op: Donderdag 17 september 2020 om 19:30 is er voor leden van de PvdA en andere geïnteresseerden de mogelijkheid om met fractievoorzitter Sofyan Mbarki en wethouder Marjolein Moorman online in gesprek te gaan over het onderstaande herstelplan voor Amsterdam. Wil je daarbij aanwezig zijn? Meld je dan aan onderaan deze pagina!

UPDATE: Als het goed is hebben alle mensen die zich opgegeven hebben een mail ontvangen met een link om via MS Teams deel te nemen aan de digitale sessie. Wilt u alsnog deelnemen? Stuur dan snel een mail naar a.namane@amsterdam.nl 

De zomer is voorbij maar de coronacrisis is onverminderd aanwezig in Amsterdam. Er vinden elke dag nieuwe besmettingen plaats, want COVID19 was niet op vakantie. De zorgcrisis is nog lang niet voorbij en tegelijkertijd wordt het steeds duidelijker wat de sociale en economische gevolgen voor Amsterdam zullen zijn. Amsterdammers verliezen hun baan, omzet en daarmee hun inkomen en bestaanszekerheid. Wanneer deze situatie voorbij is weten we niet, maar we hebben niet de luxe om daarop te wachten.

Sociaal en duurzaam herstel Daarom hebben we samen met onze coalitiepartners GroenLinks, D66 en de SP scherpe keuzes gemaakt om de stad door deze crisis heen te loodsen. Keuzes die uitgaan van een sociaal en duurzaam herstel van de stad en het bieden van zekerheid aan Amsterdammers in onzekere tijden, ondanks dat we een gat in de begroting hebben te dichten. Want de vorige crisis heeft ons geleerd, dat extra investeren juist in een crisis cruciaal is om een sociaal duurzaam herstel te realiseren.

We maken keuzes die uitgaan van een sociaal en duurzaam herstel van de stad en het bieden van zekerheid aan Amsterdammers in onzekere tijden.

Investeren in werkgelegenheid en kansengelijkheid Om op de korte termijn Amsterdammers de zekerheid te bieden die nodig is, kiezen we ervoor om juist nu fors anticyclisch te investeren in werkgelegenheid voor Amsterdammers. Werk is namelijk het fundament voor bestaanszekerheid. Daarnaast blijven we investeren in het sociaal domein – met nadruk op stadsdeel Zuidoost – om voor de meest kwetsbaren te zorgen en kansengelijkheid te creëren en te behouden. Het voorkomen van problematische schulden wordt hier een belangrijk onderdeel van.

Werk is het fundament voor bestaanszekerheid.

De sterkste schouders de zwaarste lasten Om op de lange termijn tot een sluitende begroting te komen, zoals van gemeenten wordt vereist, zullen we echter ook pijnlijke maatregelen moeten nemen. Pijn die we eerlijk en naar draagkracht zullen verdelen over de stad, zodat ongelijkheid niet nog verder vergroot wordt en waar mogelijk wordt tegengegaan.

We zullen de pijn eerlijk en naar draagkracht verdelen over de stad

Dat het bovenstaande onze inzet was, mocht geen verrassing heten. In het visiestuk van de fractie ‘Amsterdam na Corona’ dat voor de zomer gepresenteerd werd, hadden wij deze prioriteiten al omschreven. De input die wij van onze leden en andere Amsterdammers hebben gekregen in de gesprekken over dat visiestuk, hebben ons in de gesprekken met GroenLinks, D66 en SP geholpen bij het maken van moeilijke, maar noodzakelijke keuzes. Onze dank daarvoor is en blijft groot.

Door op de onderstaande afbeelding te klikken kun je zien welke keuzes wij als coalitiepartijen voor de stad willen gaan maken. Met vriendelijke groet, Sofyan Mbarki Fractievoorzitter PvdA Amsterdam

Klik op de afbeelding hieronder! Wil jij in gesprek over dit plan? Zie hieronder! 

Wil jij met fractievoorzitter Sofyan Mbarki en wethouder Marjolein Moorman online in gesprek over bovenstaand herstelplan voor Amsterdam? Vul dan onderstaand formulier in. In de dagen voorafgaand van de online bijeenkomst, zul je via de mail een MS Teams-link ontvangen waarmee je jezelf het gesprek in kunt klikken.

Het bericht Samen sterker uit de crisis verscheen eerst op PvdA Amsterdam.

Op donderdag 14 mei staat de Nota Varen 2 op de agenda van deraadscommissieMobiliteit, Luchtkwaliteit en Water. Ik zal daar als duoraadslid namens het CDA het woord voeren. Deze nota is een nieuwe stap in een lange geschiedenis van vaarbeleid in Amsterdam. In dit blog wil ik - zeer beknopt - aangeven waarom het vaststellen van deze nota varen onverstandig, risicovol en duur gaat zijn en bovendien het achterliggende probleem niet doeltreffend oplost. Op dit moment lijkt het ons verstandig om deze nota met minimaal een jaar uit te stellen. Ook bij eerdere bespreking van dit vaarbeleid (de Nota Varen 1) was het CDA zeer kritisch, maar toen speelde nog niet de coronacrisis. Een belangrijke reden dat het CDA toen tegen de Nota Varen deel 1 gestemd heeft, was dat het vergunningenstelsel een bijzonder complexe en dure manier is om het probleem van drukte op het water en in de binnenstad tegen te gaan. Er was voor de coronacrisis natuurlijk een groot probleem met laagwaardig toerisme en drukte in de binnenstad. Het zou ook zeker goed kunnen dat na de coronacrisis dit probleem terugkeert en daar moet je natuurlijk op voorbereid zijn. Het is alleen een grote vraag of de rondvaartboten en pleziervaart een groot aandeel hebben in dit probleem. Wanneer je echt werk wil maken van kwaliteitstoerisme in Amsterdam zijn andere maatregelen veel effectiever, zoals beperking van coffeeshops en opschoning van de Wallen. Rondvaartboten worden - ook door binnenstadbewoners - niet als het meest knellende probleem van massatoerisme ervaren. Er zijn op sommige dagen en plekken zeker problemen met teveel boten, maar dit zou met maatwerk, tijdelijke regelingen en goede handhaving opgelost kunnen worden. Het voorgestelde beleid is een optelsom van complexe en juridisch risicovolle maatregelen, aangevuld met duurzaamheidseisen voor pleziervaart en mooie plannen voor zero-emissie vrachtvervoer op het water, waarvan de betaalbaarheid onduidelijk is. In de nota varen deel 2 wordt bijvoorbeeld gevraagd om 1 fte extra voor juridische ondersteuning, voor €125.000 per jaar, één senior adviseur beleid voor €125.000 per jaar en externe juridische kosten voor bijna €800.000. Totale kosten voor alleen het op-en-afstapbeleid zijn al €2,6 mln. Het is in deze coronacrisis niet uit te leggen dat een stad waarin ondernemers het loodzwaar hebben en alleen het GVB (100% eigendom van gemeente Amsterdam) € 20 mln. per maand verlies draait, een zwaar, complex en juridisch risicovol beleid gaat doorvoeren. Bovendien is de vraag of het überhaupt een probleem op gaat lossen. Zelfs wanneer je voorstander bent van dit beleid was in de situatie vóór de coronacrisis, zou je op zijn minst nu terughoudend moeten zijn met het aangaan van nieuwe verplichtingen. Amsterdam is een relatief rijke stad, maar zelfs vóór de coronacrisis was de meerjarenbegroting niet sluitend. Ik ben meestal niet zo van het gebruik van zware woorden, omdat dat vaak afleidt van de inhoud en niet zo constructief is. Maar door dit plan door te voeren lijkt het college alle contact met de gewone Amsterdammers verloren te zijn. De oproep aan GroenLinks, D66, PvdA en de SP is om hier deze keer niet in mee te gaan. Doe dit niet, geef rust en stel dit plan minimaal één jaar uit. Niek WijmengaDuoraadslid Milieu, Luchtkwaliteit & Waterniek@cda.amsterdam

Op donderdag 14 mei staat de Nota Varen 2 op de agenda van deraadscommissieMobiliteit, Luchtkwaliteit en Water. Ik zal daar als duoraadslid namens het CDA het woord voeren. Deze nota is een nieuwe stap in een lange geschiedenis van vaarbeleid in Amsterdam. In dit blog wil ik - zeer beknopt - aangeven waarom het vaststellen van deze nota varen onverstandig, risicovol en duur gaat zijn en bovendien het achterliggende probleem niet doeltreffend oplost. Op dit moment lijkt het ons verstandig om deze nota met minimaal een jaar uit te stellen. Ook bij eerdere bespreking van dit vaarbeleid (de Nota Varen 1) was het CDA zeer kritisch, maar toen speelde nog niet de coronacrisis. Een belangrijke reden dat het CDA toen tegen de Nota Varen deel 1 gestemd heeft, was dat het vergunningenstelsel een bijzonder complexe en dure manier is om het probleem van drukte op het water en in de binnenstad tegen te gaan. Er was voor de coronacrisis natuurlijk een groot probleem met laagwaardig toerisme en drukte in de binnenstad. Het zou ook zeker goed kunnen dat na de coronacrisis dit probleem terugkeert en daar moet je natuurlijk op voorbereid zijn. Het is alleen een grote vraag of de rondvaartboten en pleziervaart een groot aandeel hebben in dit probleem. Wanneer je echt werk wil maken van kwaliteitstoerisme in Amsterdam zijn andere maatregelen veel effectiever, zoals beperking van coffeeshops en opschoning van de Wallen. Rondvaartboten worden - ook door binnenstadbewoners - niet als het meest knellende probleem van massatoerisme ervaren. Er zijn op sommige dagen en plekken zeker problemen met teveel boten, maar dit zou met maatwerk, tijdelijke regelingen en goede handhaving opgelost kunnen worden. Het voorgestelde beleid is een optelsom van complexe en juridisch risicovolle maatregelen, aangevuld met duurzaamheidseisen voor pleziervaart en mooie plannen voor zero-emissie vrachtvervoer op het water, waarvan de betaalbaarheid onduidelijk is. In de nota varen deel 2 wordt bijvoorbeeld gevraagd om 1 fte extra voor juridische ondersteuning, voor €125.000 per jaar, één senior adviseur beleid voor €125.000 per jaar en externe juridische kosten voor bijna €800.000. Totale kosten voor alleen het op-en-afstapbeleid zijn al €2,6 mln. Het is in deze coronacrisis niet uit te leggen dat een stad waarin ondernemers het loodzwaar hebben en alleen het GVB (100% eigendom van gemeente Amsterdam) € 20 mln. per maand verlies draait, een zwaar, complex en juridisch risicovol beleid gaat doorvoeren. Bovendien is de vraag of het überhaupt een probleem op gaat lossen. Zelfs wanneer je voorstander bent van dit beleid was in de situatie vóór de coronacrisis, zou je op zijn minst nu terughoudend moeten zijn met het aangaan van nieuwe verplichtingen. Amsterdam is een relatief rijke stad, maar zelfs vóór de coronacrisis was de meerjarenbegroting niet sluitend. Ik ben meestal niet zo van het gebruik van zware woorden, omdat dat vaak afleidt van de inhoud en niet zo constructief is. Maar door dit plan door te voeren lijkt het college alle contact met de gewone Amsterdammers verloren te zijn. De oproep aan GroenLinks, D66, PvdA en de SP is om hier deze keer niet in mee te gaan. Doe dit niet, geef rust en stel dit plan minimaal één jaar uit. Niek WijmengaDuoraadslid Milieu, Luchtkwaliteit & Waterniek@cda.amsterdam

De gemeente Amsterdam staat voor grote uitdagingen in de lokale aanpak van klimaatverandering. Woensdag werd de Regionale Energie Strategie in de gemeenteraad besproken. Johnas van Lammeren staat positief tegenover de plannen van de wethouder, maar maakt zich zorgen over de plannen voor windmolens in natuurgebieden en zonnepanelen op water. Zonne-energie is voor de energietransitie van groot belang. Vele Amsterdamse daken kunnen gebruikt worden voor de aanleg van zonnepanelen. Zonnepanelen op water kunnen echter gevolgen hebben voor de biodiversiteit. Zo uiten natuurbeschermers hun zorgen over drijvende zonnepanelen vanwege de mogelijke vernietiging van ecosystemen in het water wanneer zonlicht op deze manier wordt geblokkeerd. Ook bij windmolens is het noodzakelijk om na te gaan wat de gevolgen zijn voor vogels en insecten. De Partij voor de Dieren heeft samen met GroenLinks en D66 een motie ingediend om behoud en bescherming van biodiversiteit prioriteit te laten zijn en onderzoek te doen naar maatregelen die kunnen voorkomen dat het opwekken van zonne- en windenergie negatieve gevolgen heeft voor de biodiversiteit. Toch dient juist GroenLinks ook moties in om in het IJmeer en op de Noorder IJplas zonnepanelen te leggen. Natuurmonumenten en de Vogelbescherming luiden juist de noodklok over deze drijvende panelen. Vogels en vleermuizen vliegen tegen de glanzende panelen aan, omdat ze ze aanzien voor water. Ook wordt wateroppervlakte ingenomen, terwijl vogels dat water nodig hebben om voedsel te zoeken, te rusten en te broeden. Het leef- en foerageergebied neemt zodoende af. Verder is er nog te weinig bekend wat de gevolgen zijn voor het onderwaterleven als zonlicht niet doorkomt. Johnas van Lammeren: ‘Ik ben verbaasd dat GroenLinks aan de ene kant eerst onderzoek wil doen en aan de andere kant het IJmeer en de Noorder-IJplas wil bedekken met zonnepanelen. Richt eerst je pijlen op alle onbenutte daken van Amsterdam en kijk niet direct naar natuurgebieden. De natuurgebieden hebben we in deze biodiversiteitscrisis hard nodig.’

De gemeente Amsterdam staat voor grote uitdagingen in de lokale aanpak van klimaatverandering. Woensdag werd de Regionale Energie Strategie in de gemeenteraad besproken. Johnas van Lammeren staat positief tegenover de plannen van de wethouder, maar maakt zich zorgen over de plannen voor windmolens in natuurgebieden en zonnepanelen op water. Zonne-energie is voor de energietransitie van groot belang. Vele Amsterdamse daken kunnen gebruikt worden voor de aanleg van zonnepanelen. Zonnepanelen op water kunnen echter gevolgen hebben voor de biodiversiteit. Zo uiten natuurbeschermers hun zorgen over drijvende zonnepanelen vanwege de mogelijke vernietiging van ecosystemen in het water wanneer zonlicht op deze manier wordt geblokkeerd. Ook bij windmolens is het noodzakelijk om na te gaan wat de gevolgen zijn voor vogels en insecten. De Partij voor de Dieren heeft samen met GroenLinks en D66 een motie ingediend om behoud en bescherming van biodiversiteit prioriteit te laten zijn en onderzoek te doen naar maatregelen die kunnen voorkomen dat het opwekken van zonne- en windenergie negatieve gevolgen heeft voor de biodiversiteit. Toch dient juist GroenLinks ook moties in om in het IJmeer en op de Noorder IJplas zonnepanelen te leggen. Natuurmonumenten en de Vogelbescherming luiden juist de noodklok over deze drijvende panelen. Vogels en vleermuizen vliegen tegen de glanzende panelen aan, omdat ze ze aanzien voor water. Ook wordt wateroppervlakte ingenomen, terwijl vogels dat water nodig hebben om voedsel te zoeken, te rusten en te broeden. Het leef- en foerageergebied neemt zodoende af. Verder is er nog te weinig bekend wat de gevolgen zijn voor het onderwaterleven als zonlicht niet doorkomt. Johnas van Lammeren: ‘Ik ben verbaasd dat GroenLinks aan de ene kant eerst onderzoek wil doen en aan de andere kant het IJmeer en de Noorder-IJplas wil bedekken met zonnepanelen. Richt eerst je pijlen op alle onbenutte daken van Amsterdam en kijk niet direct naar natuurgebieden. De natuurgebieden hebben we in deze biodiversiteitscrisis hard nodig.’