Poliflw

GroenLinks-politicus Jan Kastje legt zijn functie als wethouder van Hilversum met ingang van woensdag 18 maart 2020 neer. Na gesprekken binnen de coalitie en met de fractie van GroenLinks is Kastje tot de conclusie gekomen dat hij als wethouder op onvoldoende steun kan rekenen om zijn ambities waar te maken. “Dat is niet goed, zowel voor mijzelf als voor Hilversum. Daarom treed ik terug als wethouder van Hilversum,” schrijft Kastje in zijn ontslagbrief aan burgemeester Broertjes.

Dat de steun voor zijn beleid afneemt merkte Kastje onder meer bij de behandeling van zijn voorstel voor een klimaatneutraal raadhuis. “Dat is een belangrijke constatering bij grote en complexe onderwerpen als energietransitie en wonen, die immers tijd kosten om tot resultaten te komen,” schrijft Kastje.

Kastje is twee jaar in functie als wethouder van energie, groen, milieu en wonen. Daarvoor was hij twee termijnen fractievoorzitter van GroenLinks in de gemeenteraad. Onder zijn leiding groeide GroenLinks van 2 naar 5 zetels bij de laatste gemeenteraadsverkiezingen, waarna de partij toetrad tot een coalitie met D66, VVD en Hart voor Hilversum. “Ik ben er trots op dat ik 10 jaar heb kunnen bijdragen aan een duurzaam, zorgzaam en levendig Hilversum,” aldus Kastje in zijn ontslagbrief.

Fractievoorzitter Marleen Remmers van GroenLinks heeft begrip voor het besluit van Kastje. “Jan is een bevlogen politicus met wie ik jarenlang geweldig heb samengewerkt in de raad. Ik weet hoe hard hij achter de schermen heeft gewerkt om ook als wethouder de ambities van GroenLinks waar te maken. Maar als je merkt dat de steun afneemt, kan je als politicus op zo’n positie maar één ding doen. Dat is hard, maar ook wijs. Hoe jammer het ook is dat hij zelf niet kan oogsten wat hij heeft gezaaid.” De fractie gaat op zoek naar een nieuwe, ervaren wethouderskandidaat die de taken van Kastje zo snel mogelijk kan overnemen. Remmers verwacht dat dat binnen 4 tot 6 weken zal lukken.

In de laatstgehouden Raadsvergadering van 6 februari is een voorstel van het College van B&W fundamenteel aangepast. Het College wilde de bevoegdheid hebben om (maximaal) één miljoen Euro uit te geven per zogenaamde ‘strategische grondaankoop’; zonder toestemming van de gemeenteraad!

Daar waren wij, als oppositiepartijen PvdA/GroenLinks en DeLokalePartij, geen voorstander van. Dat vinden wij een aantasting van het zogenaamde ‘budgetrecht’ van de gemeenteraad. Wij willen dat zo’n aankoop van tevoren aan de gemeenteraad wordt voorgelegd ter goedkeuring.

Tot onze verbazing gingen na een stevig gesprek tijdens een schorsing in de raadsvergadering ook de coalitiepartijen met ons mee. VVD, D66 en DorpsBelangen leverden al hun eisen in. Daarmee verwierpen ze dus een voorstel van hun eigen College. Zelfs een ultieme poging van wethouder De Kloet om in dit kader bedragen onder de € 25.000 zonder voorafgaande toestemming van de raad uit te mogen geven werd genegeerd.

Dit alles getuigt van weinig vertrouwen in het College. Dat is ook wel verklaarbaar. Recent hebben we te maken gehad met forse overschrijdingen op grote infrastructurele projecten. Zoals de overschrijding van € 420.000 op het project herinrichting Oud Loosdrechtsedijk tussen de rotondes. Het College heeft dus moeite om dit soort grote projecten te beheersen. En wie garandeert ons dat dit niet gebeurt bij de aankoop van grond, en dan met name in het traject daarna als er bijvoorbeeld met woningbouw wordt gestart?

Feitelijk is het College qua grondaankopen dus ‘onder curatele’ gesteld. Is dat wegens (een gebrek aan) vertrouwen? Wij vinden het (een) noodzakelijk (kwaad).

Stan Poels en Gert Zagt Raadsleden PvdA/GroenLinks en DeLokaleParti Gemeente Wijdemeren

Woensdag 29 januari 2020 is in de raadsvergadering besloten dat het Raadhuis van Hilversum CO2-neutraal wordt. Na een kritisch en uitvoerig debat kreeg een door GroenLinks gesteund amendement van VVD, Hart voor Hilversum, D66 en Christenunie ruime steun. Dat betekent dat wethouder Jan Kastje aan de slag kan met het uitwerken en uitvoeren van het voorstel.

GroenLinks organiseerde al in 2017 een debat over het verduurzamen van het Raadhuis. Daar was destijds nog niet veel draagvlak voor. Maar nu, drie jaar later, is het toch zo ver: het Raadhuis wordt C02-neutraal.

In het Coalitieakkoord en het Jaarplan Energietransitie is afgesproken dat de gemeentelijke organisatie in 2022 klimaatneutraal is. Dus geldt dus zéker voor de gebouwen die de gemeente zelf gebruikt. Daarnaast is besloten dat het Raadhuis ‘bestuurszetel’ blijft, zoals dat zo mooi heet. Het Raadhuis blijft dus een dagelijkse werkplek voor de Hilversumse ambtenaren. En dat is fantastisch, want de essentie van een gebouw -ook een monument- is dat het gebruikt wordt. Ons Raadhuis is dus nu een Rijksmonument met toekomst.

In lijn met arbo-eisen Het plan van aanpak is zorgvuldig en respectvol. Er is gekozen voor ingrepen die het monument niet aantasten. Dat blijkt ook uit het positieve advies van de Rijksdienst Cultureel Erfgoed, de (strenge) waakhond voor alle monumenten in Nederland. Als de Rijksdienst zegt dat het goed is, dan heb je je werk goed gedaan. En zo is het ook. Het voorstel dat nu is aangenomen is toekomstbestendig en duurzaam: Verbeterde isolatie en een comfortabele werkomgeving. Een werkomgeving die -zoals een goed werkgever betaamt- voldoet aan de wettelijke (arbo)eisen.

Geen draagvlak voor gasloos verwarmen Het mag duidelijk zijn dat GroenLinks graag nog een stapje verder was gegaan. We staan voor de opgave om in 2040 alle gebouwen in Hilversum zonder gas te verwarmen. Juist het Ráadhuis zonder gas verwarmen zou in onze ogen een enorme inspiratie en impuls zijn geweest. Tegelijkertijd heeft de fractie te maken met de politieke realiteit. Het Raadhuis gasloos verwarmen is op dit moment voor vele partijen een stap te ver. Er is helaas te weinig draagvlak. En draagvlak is de sleutel. Bij het verduurzamen van ons Raadhuis, net als bij het verplaatsen van een supermarkt of zwembad, of bij de energietransitie. Alleen ga je sneller, maar sámen kom je verder.

De fractie steunde dan ook het amendement van de VVD, HvH en D66. In het vertrouwen dat we de stap naar een gasloos Raadhuis binnenkort óók zullen maken. En reken maar dat we daar als fractie bovenop zitten. Want laten we wel wezen: een gebouw met een jaarlijks gasverbruik van meer dan 100.000 kuub heeft géén voorbeeldfunctie. Dat gezegd hebbende: Het besluit om het Raadhuis van Hilversum -een Rijksmonument van de hoogste categorie- CO2-neutraal te maken is een grote en dappere stap. Een stap met landelijke uitstraling die een enorme inspiratie zal zijn voor de transitie waar wij allen voor staan.

Lees hier het blog van Lex van Waarden over dit voorstel terug.

Soms vraag je je af of men in Den Haag wel weet hoe het is in de Nederlandse gemeenten aan toe gaat? Dit had ik in de discussie rond de Participatiewet afgelopen week. De Participatiewet werd in 2015 ingevoerd om mensen die naast de arbeidsmarkt blijven staan aan een baan te helpen. Vorige week publiceerde het Sociaal en Cultureel Planbureau een vernietigend rapport over deze wet. De wet, van het kabinet Rutte-II van VVD en PvdA, heeft er niet of nauwelijks toe geleid dat er meer mensen vanuit een uitkering of sociale werkplaats naar een gewone baan zijn doorgestroomd.

GroenLinks deelt het beeld dat het Sociaal Cultureel Planbureau schetst. We vinden dat er in de huidige situatie veel te veel druk wordt gezet op mensen om aan het werk te gaan, zonder hierbij oog te hebben voor de achterliggende oorzaken waarom mensen thuis zitten. Misschien gaat er nu eindelijk iets veranderen dacht ik. Maar het kabinet kwam als snel met een reactie.

Staatssecretaris Tamara van Ark (Sociale Zaken, VVD) wil af van de vrijblijvendheid in de bijstand en wil daarom in de wet vastleggen dat alle gemeenten bijstandsgerechtigden een "passend, niet vrijblijvend aanbod" doen. Nu is dat niet verplicht. Nog meer dwang dus. De reactie van het kabinet is een duidelijk voorbeeld van een denkfout die in onze samenleving is geslopen. Veel mensen zijn ervan overtuigd geraakt dat iedereen aan het werk moet, want mensen die werken zijn het gelukkigst. Als dit je niet lukt, is het je eigen schuld en mag je daarvoor worden gestraft of verplicht worden om werk dat je wordt aangeboden aan te nemen. Ik zal hieronder uitleggen dat dit beeld niet reëel is.

Iedereen moet aan het werk, mensen die werken zijn het gelukkigst

Het idee achter de Participatiewet is dat iedereen aan het werk moet. Door een baan hebben mensen een zinvolle dagbesteding, een inkomen en de mogelijkheid om zich te ontwikkelen.

Dit zal vast voor een heleboel mensen zo zijn, maar geldt echt niet voor iedereen. Voor een grote groep is werk helemaal niet de weg naar een gelukkig leven. Stel dat je bijvoorbeeld kampt met gezondheidsproblemen, dat je als alleenstaande ouder zorgt voor je kinderen of mantelzorger bent voor een familielid. Is het dan de beste oplossing om daarnaast te moeten werken? Daarnaast kampt 1 op de 7 werknemers in Nederland tegenwoordig met burn-outklachten. Dit roept de vraag op of werken echt wel zo goed is voor mensen als het kabinet ons doet geloven?

Als je het niet lukt om aan het werk te komen is dat je eigen schuld

Het beeld dat steeds wordt geschetst is mensen die in de bijstand zitten lui zijn en daarom daar zitten. Het is volgens het kabinet dan ook logisch dat je door de zogenaamde tegenprestatie iets terug gaat doen voor de uitkering die je ontvangt. Deze redenering gaat ervan uit dat iedereen in Nederland dezelfde kansen heeft op school en op de arbeidsmarkt. Als je vervolgens in de bijstand terechtkomt, is dat je eigen schuld.

De realiteit is echter dat er in Nederland sprake is van een grote kansenongelijkheid. Het simpele feit is dat als je ouders hoogopgeleid zijn, je zelf ook een veel grotere kans hebt om hoogopgeleid te geraken dan wanneer je ouders laagopgeleid zijn. Daaruit voortvloeiend zijn je kansen op de arbeidsmarkt natuurlijk ook een stuk beter. Het is totaal niet rechtvaardig om kritiek te uitten op mensen in de bijstand zonder daarbij kansenongelijkheid in ogenschouw te nemen.

Mensen die niet werken moeten worden verplicht om dat wel te doen.

Terug naar het plan van staatssecretaris Van Ark. Gemeenten moeten mensen in de bijstand een niet vrijblijvend aanbod tot werk doen. Dit plan slaat de plank volledig mis. Het overgrote deel van mensen in de bijstand bestaat uit mensen die er voor kiezen om niet te werken vanwege bijvoorbeeld de zorg voor kinderen. Daarnaast is er een groep die vanwege andere problemen niet in staat is om te werken. Zoals een wethouder uit Stadskanaal het vorige week in NRC formuleerde: “Ongeveer een kwart van de bijstandsgerechtigden is domweg bezig zijn leven weer op de rails te krijgen. Dat ontkennen vind ik getuigen van een irreëel mensbeeld”, voegde hij daaraan toe.

Voor deze mensen is de verplichting om te werken onrechtvaardig en zorgt alleen maar voor problemen. Dit beleid moeten we in Hilversum absoluut niet uit gaan voeren. Laten we in plaats daarvan verder durven kijken dan alleen werk. Laten we voor iedere inwoner van Hilversum die een steuntje in de rug nodig heeft, kijken naar de best mogelijke ondersteuning. In de vorm van zorg, werk, een uitkering of wat dan ook.

Arie Poels Fractielid GroenLinks Hilversum

GroenLinks en ChristenUnie Hilversum organiseerden vanaf 2015 elke december maand een actie om fietsers in deze koude en druiligere maand te belonen. Dit deden we in reactie op het autovriendelijke beleid van het vorige college VVD-D66-CDA-SP. Het college verstrekte gedurende de economische crisis in 2015 parkeerkortingsbonnen aan automobilisten, om het winkelbezoek in het centrum te bevorderen. GroenLinks en ChristenUnie vonden dat geen goed beleid. Bevorderen van centrumbezoek met de auto maakt het centrum niet aantrekkelijker of beter bereikbaar. Het vergroot de problemen juist.

Een aantal jaar achter elkaar werden in het weekend voor de kerst verstrekten GroenLinks en de ChristenUnie gratis fietslampjes, met medewerking van lokale fietsondernemers. Behalve op veel sympathie kregen de raadsleden van GroenLinks en de ChristenUnie ook veel klachten over het fietsparkeren. Er was veel te weinig plek, waardoor er chaotische taferelen waren en er onveiligheid op drukke plekken ontstond. Fietsers voelden zich vergeten. Reden om in de raadsvergadering van 14 december 2016 gezamenlijke een motie in te dienen om het college de opdracht te geven op zoek te gaan naar een geschikte locatie voor een overdekte fietsenstalling en daarvoor geld te reserveren in de begroting van het volgende jaar.

De zoektocht bleek niet eenvoudig. Door het faillissement van V&D ontstond er echter ruimte in het centrum. Bedrijven verhuisden en in het oude pand van Bristol werd de ideale ruimte gevonden. Zaterdag 2 november 2019 is de opening. Kom kijken en verbaas u. Stallen van je fiets wordt een feest.

Lees terug:

Fietscadeau groot succes

Beter fietsparkeren in het centrum

 

 

"De maximumsnelheid van de A27 tussen Hilversum en Utrecht verlagen van 120 km/uur tot 100 km/uur vermindert de uitstoot van schadelijke stoffen en het geluidsniveau van het wegverkeer. Een snelheid van 100km/uur is bovendien veiliger en zorgt voor een betere doorstroming, doordat de het snelheidsverschil tussen vracht- en personenauto’s kleiner is." Dat zegt GroenLinks-raadslid Frank Kool.

Kool stelt woensdagavond vragen aan verkeerswethouder Annette Wolthers en wil dat het college van Hilversum zich aansluit bij het initiatief van wethouder André Landwehr (VVD) uit de gemeente De Bilt. Landwehr stelt voor om de maximumsnelheid op de A27 tussen Utrecht en Hilversum te verlagen van 120 km/uur naar 100 km/uur. Eerder wist Landwehr bij het Ministerie een dergelijke verlaging succesvol te bepleiten voor de A27 tussen Vianen en Utrecht. Hij is zeer gemotiveerd om zich in te zetten voor eenzelfde snelheidsbeperking tussen Utrecht en Hilversum.

De wethouder van Utrecht Lot van Hooijdonk (GroenLinks) heeft zich inmiddels als bondgenoot en medestrijder bij André Landwehr aangesloten.

Pats boem: dan mag je wethouder in dit mooie Hilversum zijn. Namens 90.000 inwoners een stad meebesturen, je inwoners vertegenwoordigen, resultaten proberen te bereiken die in deze coalitie (HvH, D66, VVD en GroenLinks) zijn afgesproken. Wauw!

En dan weer met beide benen op de grond, want tja: je moet leiding geven, aangeven wat je prioriteiten zijn. Ja maar, die staan toch in dat coalitieakkoord? Zeker, maar een coalitieakkoord geeft nog niet aan wat eerst moet en wat later kan. Laat ik om te beginnen dat proberen te verhelderen voor duurzaamheid.

Duurzaamheid is een kernprioriteit voor dit college en dat treft, want dat is het ook voor mij. Ik zet mij al heel lang in voor duurzaamheid, natuur en milieu. Verantwoord leven, zodat je rekening houdt met de natuur om je heen en met mensen elders op deze wereld. Zo wil ik in de politiek bereiken dat we als Hilversum onze verantwoordelijkheid nemen om bij te dragen aan het oplossen van klimaatverandering. Dat is voor mij een belangrijke drijfveer, dat was het als raadslid en dat is het nu als wethouder. 

Het is mijn ambitie om dat gevoel van urgentie te benutten en de komende jaren echt meters te maken. Het kan en we gaan het doen, dat gevoel Het wordt concreet door precies te kijken waar de gemeente het verschil kan maken. We moeten van het aardgas af, zeker. Alternatieve warmteopties zijn er vele, maar welke de beste zijn moet zich nog in belangrijken mate uitwijzen. Dat vraagt juist van de gemeente veel uitzoekwerk en een goede planning over wanneer welke wijken in overleg met inwoners ‘van het gas af’ kunnen. En dat zijn we aan het doen.

Ondertussen zie ik dat de praktijk van energiebesparing in bestaande woningen en vastgoed nog lastig van de grond komt. Ongeveer 70% van het energiegebruik in Hilversum komt van bestaande woningen en Hilversum kent heel veel (mooie, dat wel) woningen van voor de Tweede Wereldoorlog. En die zijn energetisch vaak zo lek als een mandje, en veelal in particulier bezit. Zolang er nog geen definitief bewezen alternatieven voor gas zijn, die zich rendabel grootschalig laten inzetten, zullen we met nog meer kracht moeten inzetten op energie besparen. Dat wat je niet gebruikt, hoef je niet op te wekken!

Daarom wil ik de komende jaren inzetten op meters maken in energiebesparing en zo zorgen voor minder CO2-uitstoot. Als gemeente gaan we sterker sturen op energiebesparing in ons eigen vastgoed en (in overleg) op maatschappelijk vastgoed en woningcorporatiebezit. Hilversum kent meer dan duizend rijks- en gemeentelijke monumenten, die moeten we met behoud van kwaliteit bij de energetische tijd krijgen. Daarnaast kunnen we als gemeente(n in de regionale samenwerking) veel beter onze inwoners ondersteunen door de keten van architecten, aannemers en installateurs beter te organiseren. Zodat inwoners beter worden ‘ontzorgd’, met advies en uitvoering en betere mogelijkheden om energiebesparingsmaatregelen te financieren.

Tot slot, de businesscase voor zonnepanelen is ondertussen gelukkig zo goed dat ik mezelf afvraag of we daar als gemeente nog een rol hebben. En toch zie ik daar nog wel wat mogelijkheden om zonder al te veel moeite ook daar nog een versnelling te realiseren. Hilversum ligt achter op wat er landelijk gemiddeld aan zonnepanelen op daken ligt, ook dat draagt bij aan minder CO2-uitstoot. Inwoners vinden het vaak interessant genoeg, bedrijven moeten we ook nog een beetje opporren. Aan gemeentelijke regelgeving en dergelijke moet het niet meer liggen.

Terug naar de vraag waar ik trots op zou zijn. Heel concreet op duurzaamheid in Hilversum in 2022. Laat ik een poging doen. In 2022 komt men naar Hilversum om te leren hoe wij hier de hele gemeentelijke organisatie toch echt klimaatneutraal hebben weten te krijgen. In 2022 hebben 50% van álle daarvoor geschikte daken in Hilversum zonnepanelen op het dak, hoe hebben ze die inhaalslag geflikt?

Oh, en in 2022 komt men naar Hilversum om samen te leren hoe we op een innovatieve manier monumenten weten te verduurzamen.

Vanuit de drive die ik heb en voel, weet ik er nog wel meer. Ook in nauw overleg met mijn collega-wethouders. Ik zie ernaar uit. Naar meer impact door duurzaam en circulair inkopen en aanbesteden. Naar meer impact door en met onze inwoners en bedrijven in een effectief en innovatief Hilversum100. Maar, ‘in der begrenzung zeigt sich der meister’. Bovendien wil ik hier met de gemeenteraad en met anderen meer over sparren. Het succes zit in gezamenlijk eigenaarschap. Ook daar zie ik naar uit!

 

Jan Kastje is wethouder duurzaamheid in Hilversum. Regelmatig zal hij een stukje schrijven om wat inzicht te geven in wat een bestuurder in Hilversum bezighoudt, waar die tegenaan loopt en mee bezig is. Misschien inspireert het om mee te doen!