Poliflw

Tijdens de raadsvergadering van donderdag 7 november 2019 werd de begroting van de gemeente Medemblik behandeld, met daaraan gekoppeld de ‘algemene beschouwingen’.

Ria Manshanden, fractievoorzitter van GroenLinks, kreeg tijdens haar 5 minuten durende spreektijd de lachers op haar hand, door te vertellen dat zij, samen met D66, onlangs vragen had willen stellen over het RoundUp gebruik, maar dat daar voorlopig nog maar even vanaf wordt gezien: ‘We hoorden de tractoren al ronken voor het bordes’.

Natuurlijk waren er ook genoeg serieuze zaken om over uit te wijden. Een belangrijk aandachtspunt van GroenLinks: de speelruimte in Medemblik wordt beperkt door een aantal te ambitieuze projecten. Om alles financieel rond te krijgen, gaat het college in 2020 de kaasschaafmethode hanteren en tal van bezuinigingen doorvoeren, in de woorden van Ria ‘beknibbelzaken’. Voorbeelden: de muziekschool MOW, het kunst- en cultuurbeleid, het programma Duurzaamheid en het gemeentenieuws in de Medemblikker. Belangrijke, waardevolle dingen, waar GroenLinks zich van harte voor inzet.

GroenLinks heeft het initiatief genomen om het gemeentenieuws in de Medemblikker te laten voortbestaan. Het daartoe ingediende amendement is aangenomen. Samen met het CDA is geprobeerd om de bezuinigingen op de muziekschool en het kunst- en cultuurbeleid te voorkomen. Helaas is dat niet gelukt. Hetzelfde geldt voor de inspanningen om niet te korten op duurzaamheid. foto door George van Keulen

Klik door naar: Algemene beschouwingen GroenLinks Begroting 2020 en MJR

Tijdens de behandeling van de begroting heeft GroenLinks, samen met het CDA, geprobeerd om een desastreuze bezuiniging op de muziekschool MOW ongedaan te maken. Helaas ging een meerderheid van de raad hier niet in mee. Dat betekent hoogstwaarschijnlijk het einde van de muziekschool, die al zo’n 30 jaar toonaangevend is in de regio.

Ruim anderhalf jaar geleden werd er, met de opheffing van de ‘GR muziekschool Westfriesland’, al indirect bezuinigd op de muziekschool MOW. De vrijkomende middelen hevelde het college over naar het project ‘muziek in de klas’. Dat had tot doel om meer kinderen met muziek in aanraking te brengen. Op zichzelf een interessant project, ware het niet dat klassikaal muziekonderwijs op de basisschool niet hetzelfde is als het individueel leren bespelen van een muziekinstrument. Toentertijd werd de raad verzekerd dat de subsidie van de muziekschool intact zou blijven. Die belofte is niet nagekomen: het college heeft een nieuwe vorm van financiering geïntroduceerd, waarbij de MOW-subsidie binnen twee jaar tijd naar € 0,- wordt teruggeschroefd.

Op 7 oktober heeft de heer C. Gorter, bestuurslid van de muziekschool, tijdens een raadscommissievergadering, over de bezuiniging aan de bel getrokken. Zonder de jaarlijkse subsidie zal muziekschool MOW aan het eind van dit schooljaar faillissement moeten aanvragen. GroenLinks vindt het onbestaanbaar dat een zichzelf respecterende gemeente het belang van een muziekschool, inclusief het complete netwerk daaromheen, niet op waarde weet te schatten en niet bereid is om daarvoor geld uit te trekken. Voor zowel kinderen als volwassenen is het leren bespelen van een muziekinstrument een prachtige hobby. Musiceren is tijdrovend en intensief, maar tegelijkertijd buitengewoon ontspannend en belangrijk voor de persoonlijke ontwikkeling en creativiteit.

Tijdens de behandeling van de begroting op 7 november is geprobeerd om de bezuiniging (€ 43.207,- over 2020) ongedaan te maken. Het ingediende amendement is uiteindelijk slechts door 10 van de 25 raadsleden gesteund. Tegenstanders van het amendement zeiden in de wandelgangen dat ze van het gezeur af wilden zijn. Sommigen gaven openlijk blijk van gebrek aan betrokkenheid bij het onderwerp en kennis erover. De woordvoerder van GemeenteBelangen maakte tijdens het debat de opmerking dat hij geen twee keer wilde betalen voor hetzelfde. Hierdoor werd pijnlijk duidelijk dat er geen onderscheid wordt gemaakt tussen individuele muziekles op de muziekschool en klassikale muziekles op de basisschool, waarbij het serieus leren bespelen van een muziekinstrument niet aan de orde is.

En dan kan er altijd nog een andere reden worden gevonden om de muziekschool de nek om te draaien. MOW werkt al jarenlang samen met collega instellingen in Enkhuizen, Stedebroec en Drechterland. Dan is de conclusie stilzwijgend snel getrokken: we moeten in Medemblik niet meebetalen aan muzieklessen van leerlingen uit de buurgemeenten, dus opheffen die boel.

Culturele voorzieningen kunnen in Medemblik op onvoldoende ondersteuning rekenen. Wat dat betreft hebben de sportverenigingen het beter getroffen. Voor sportaccommodaties worden miljoenen neergeteld. Niet alleen voor een nieuwe hal in Wognum, ook voor het verhuizen van een tennisvereniging in Wervershoof is nog niet zo lang geleden doodleuk € 700.000,- gereserveerd. Met het verdwijnen van de muziekschool wordt het leren bespelen van een muziekinstrument overgeleverd aan de vrije markt. Daarmee wordt muziekles nagenoeg onbereikbaar voor mensen met een krappe beurs. Het wordt hoog tijd dat er in de gemeente Medemblik een minder gure wind gaat waaien… 

Klik hier voor de algemene beschouwingen.

George van Keulen

Bij toekomstige vernieuwing van voetbalvelden wordt er meestal al geen gebruik meer gemaakt van rubberen korrels (granulaat) aangezien er nog onvoldoende is aangetoond dat rubbergranulaat ongevaarlijk is voor de gezondheid. Wij leggen dit graag vast in de regelgeving rondom het vernieuwen van de sportvelden. Vanavond is dan ook een voorstel, mede ontwikkeld door de ChristenUnie en tijdens de raad aangepast door het CDA, aangenomen om bij toekomstige vervanging van kunstgrasvelden de voorkeur te geven aan alternatieve vulmiddelen, zodat het gebruik van rubberen korrels voorkomen kan worden.

Al sinds Zembla in 2016 aan het licht bracht dat er mogelijk grote gezondheids- en milieurisico's zijn bij het gebruik van rubberen korrels op kunstgrasvelden is er grote discussie over het gebruik hiervan. Verschillende onderzoeken van verschillende organisaties spreken elkaar hierin tegen. Een recente studie van SWECO laat zien dat rubbergranulaat op kunstgrasvelden onbedoeld verspreid wordt naar het milieu. Jaarlijks verdwijnt per veld maximaal 400 kg rubbergranulaat in de omgeving van kunstgrasvelden. Dat is gelijk aan het equivalent van ongeveer 50 autobanden. De SWECO-onderzoekers troffen rubberdeeltjes aan in nabijgelegen bermen, in oppervlaktewater en waterbodems.

Het RIVM stelt in juli 2018 nog dat er wel degelijk schadelijke milieueffecten worden geconstateerd. In de periode van 30 januari tot 14 februari 2018 heeft het RIVM in samenwerking met STOWA op zowel de 10 kunstgrasvelden als op de 10 referentievelden monsters genomen en verder onderzoek verricht. In het rapport wordt de conclusie getrokken dat het gebruik van rubbergranulaat op kunstgrasvelden schadelijk kan zijn voor het milieu in de directe omgeving van de velden. Uit de rubberkorrels kunnen stoffen lekken die terechtkomen in de grond om de velden heen (de bermgrond) en in de bagger in sloten. Dat is slecht voor het ecosysteem omdat het de biodiversiteit aantast.

In het onderzoek is de kwaliteit van het milieu rondom kunstgrasvelden met rubbergranulaat van autobanden vergeleken met de milieukwaliteit rondom echte grasvelden. Op diverse locaties overschrijden de concentraties zink, kobalt en minerale olie bij kunstgrasvelden de geldende normen voor bodem en waterbodem (Besluit bodemkwaliteit), terwijl dat bij echte grasvelden niet het geval is. Het milieu is vooral gevoelig voor hoge concentraties zink; voor de mens vormt zink geen gezondheidsrisico. De milieubelasting ontstaat doordat rubbergranulaatkorrels worden meegesleept door mensen of bijvoorbeeld door bladblazers tot enkele meters naast het veld op de bermgrond terechtkomen. Daarnaast lekken stoffen uit rubbergranulaat weg naar het drainagewater: dat is regenwater dat via de sportvelden in de bodem terechtkomt en van daaruit via buizen wordt afgevoerd naar een sloot. In het slootwater worden de concentraties zodanig verdund dat ze geen schade veroorzaken. Wel binden de meeste stoffen zich vervolgens aan deeltjes die neerslaan als bagger op de slootbodem, waarin wel effecten zijn gemeten. Kobalt, zink en minerale olie die uit rubbergranulaat weglekken, kunnen zich ook ophopen in de technische onderlagen van het kunstgrasveld. Vandaaruit kunnen ze zich, op korte of lange termijn, verder verspreiden naar de omgeving. Dat bleek uit onderzoeken van verschillende gemeentes, die het RIVM als onderdeel van deze studie heeft geëvalueerd. De conclusies uit dit onderzoek worden grotendeels bevestigd door een studie van de Stichting Toegepast Onderzoek Waterbeheer (STOWA), het kenniscentrum van regionale waterbeheerders in Nederland. Hierin zijn in een deel van de monsters van drainagewater en waterbodem effecten op levende organismen gevonden. Het RIVM beveelt aan om maatregelen te treffen om de verspreiding van rubberkorrels naar de bermgrond te voorkomen en om de uitstoot van stoffen via het drainagewater te beperken.

Vluchtelingen die ons land bereiken en zich hier willen vestigen worden, in afwachting van hun verblijfsvergunning , opgevangen in centra verspreid over het land. De benodigde procedures duren vaak jaren lang. Zeker voor gezinnen met kinderen is dat zeer belastend. Ze kunnen niet echt aan hun nieuwe levens beginnen. Als ze dan uiteindelijk de verblijfsstatus krijgen, ontvangen ze per direct het recht op een huurwoning. Omdat niet altijd woningen voorradig zijn moeten ze vaak noodgedwongen in de opvangcentra blijven, waar ze regelmatig teveel plaats innemen voor nieuwe vluchtelingen.

Vluchtelingen die ons land bereiken en zich hier willen vestigen worden, in afwachting van hun verblijfsvergunning , opgevangen in centra verspreid over het land. De benodigde procedures duren vaak jaren lang. Zeker voor gezinnen met kinderen is dat zeer belastend. Ze kunnen niet echt aan hun nieuwe levens beginnen. Als ze dan uiteindelijk de verblijfsstatus krijgen, ontvangen ze per direct het recht op een huurwoning. Omdat niet altijd woningen voorradig zijn moeten ze vaak noodgedwongen in de opvangcentra blijven, waar ze regelmatig teveel plaats innemen voor nieuwe vluchtelingen. Vandaar dat het rijk gemeentes taakstellingen heeft opgelegd om de doorstroming te bevorderen. Op regionaal niveau hebben gemeentes samen met woningbouwcorporaties afspraken  gemaakt om tot een redelijke verdeling in de toewijzing te komen. De VVD heeft diverse keren geroepen deze directe woningtoewijzing niet rechtvaardig te vinden naar andere “urgenten” toe en ook niet naar mensen toe die al jaren op de wachtlijst staan. Vandaar dat in het coalitieakkoord ( van de VVD, CDA, GB en PvdA ) is opgenomen statushouders gelijk te stellen met andere “urgenten”. Wij zijn hier beslist  geen voorstander van. Allereerst omdat op deze wijze regionale afspraken worden verstoord. Daarbij wordt, door dit zo te stellen,  gesuggereerd dat statushouders de oorzaak van de lange wachtlijsten zouden zijn. Wat natuurlijk niet zo is. Het tekort aan goedkope huurwoningen is het echte probleem. Hiermee aan de slag gaan is veel effectiever. Als een van de argumenten hanteert de VVD dat deze voorrang regel niet is uit te leggen. Wij kunnen dit wel uitleggen. Deze mensen staan enorm op achterstand, zijn veelal getraumatiseerd ,wachten vaak al jarenlang in de centra op een nieuw leven, spreken de taal niet, hebben hier geen familie en vrienden waar ze tijdelijk kunnen worden opgevangen en kennen de juiste wegen niet. Dit vertellen aan de mensen, die hierover hun onvrede uiten, is vele malen positiever en effectiever dan deze onvrede te voeden. Bovendien zet je hiermee ook niet onnodig groepen tegenover elkaar.

Ria Manshanden GroenLinks Medemblik

Ria.manshanden@ziggo.nl  

facebook.com/GLMedemblik                                                                          

N.a.v. deze column is er in het NHD van 22 november aandacht besteed aan dit onderwerp:

NHD artikel statushouders en huurwoningen

Op donderdag 8 november is tijdens de behandeling van de begroting 2019 van de gemeente Medemblik een voorstel tot wijziging (amendement) van GroenLinks aangenomen om meer geld uit te trekken voor kunst en cultuur. Dankzij deze wijziging wordt de subsidie van drie musea structureel uitgebreid, krijgen cultuurverenigingen een extra steun in de rug, gaat er meer gedaan worden met culturele evenementen en zal op termijn het project Cultuureducatie met Kwaliteit worden voortgezet.

Het amendement was feitelijk een coproductie van GroenLinks en het CDA, het resultaat van een vruchtbare samenwerking tussen twee partijen die voorheen nog wel eens lijnrecht tegenover elkaar stonden, maar zich op onderwerpen als duurzaamheid en welzijn steeds makkelijker tot elkaar verhouden. Voor GroenLinks was de cultuur een belangrijk speerpunt in het kader van de begroting. Met de gunstige economische ontwikkelingen in het achterhoofd, zijn er in Medemblik recent enorme bedragen (25 miljoen euro) uitgetrokken voor een nieuw dorpshuis in Abbekerk en een nieuw zwembad in Wervershoof. Waarom zouden de bezuinigingen op cultuur, die tijdens de crisisjaren zijn doorgevoerd, dan niet mogen worden rechtgezet…?

Niet alle partijen waren enthousiast voor het amendement. Tijdens de beraadslagingen viel meer dan eens de term ‘linkse hobby’s’. Opvallend genoeg bevond zich onder de tegenstemmers ook de PvdA, de partij die zich in een ver verleden nog sterk maakte voor ‘cultuurspreiding’ en ‘verheffing van de arbeider’. Daartoe kan tegenwoordig dan nog beter bij de VVD worden aangeklopt; die partij wilde wél meer uitgeven aan cultuur.

De gemeente Medemblik heeft het afgelopen jaar een degelijk uitgewerkte Cultuurnota gepresenteerd, een goede stap in de richting van een volwassen cultuurbeleid. Belangrijke onderdelen hiervan zijn: een nieuw aan te stellen cultuurcoördinator, een sport- en cultuurpas (een item dat tijdens de coalitiebesprekingen nog is aangeleverd door GroenLinks) en muzieklessen op de basisschool. Dit amendement biedt de ambtenaar cultuur nog wat meer ruimte. Het budget wordt opgehoogd met € 80.000,- en komt daarmee meer in lijn met dat van vergelijkbare gemeenten. De inwoners van Medemblik zullen hier de komende jaren ongetwijfeld iets van gaan merken.