Poliflw

De fracties van CDA, VVD, LAS en ChristenUnie hebben Hans Esmeijers (CDA) en Henk Jan Meijer (VVD) gevraagd de volgende fase van het proces van onderhandelingen te begeleiden.

Beide heren waren vanaf 3 april ook al als informateurs met alle dertien partijen uit de Almeloose gemeenteraad in gesprek. Uit die gesprekken bleek dat er binnen de gemeenteraad van Almelo het meeste draagvlak is om een college te vormen van CDA, VVD, LAS en ChristenUnie. De vier politieke partijen willen een coalitieakkoord op hoofdlijnen waarin de grote maatschappelijke opgaven aan de orde komen en waarover concrete afspraken worden vastgelegd. Begin juni is als streefdatum gesteld waarop het coalitieakkoord gesloten dient te zijn. Hans Esmeijer was onder meer Statenlid in Gelderland en waarnemend burgemeester in Apeldoorn. Henk Jan Meijer is op dit moment burgemeester van Zwolle.

Uitsluitend mantelzorgers hebben vanaf 1 april nog recht op de huishoudelijke hulp toelage. Daarmee wordt het budget wel besteedt aan de groep die het het hardste nodig heeft!

De Huishoudelijke Hulp Toelage (HHT) is een regeling waarbij burgers met een WMO indicatie huishoudelijke hulp kunnen inkopen voor € 5,00 per uur. De regeling was ooit bedoeld om de werkgelegeneid in deze sector te behouden. Inmiddels gaat het budget dat Almelo krijgt voor de huishoudelijke hulp toelage terug van gebracht van € 900.000 naar € 280.000 per jaar. Dus moet er wat gebeuren. Het college stelt op basis van een evaluatie voor om de regeling daarom te beperken tot de doelgroep die het het hardste nodig heeft, de mantelzorgers. Wij kunnen ons daarin vinden. De doelgroep die afvalt kan zo nodig gebruik maken van regeling huishoudelijke ondersteuning (binnen de WMO).

Tijdens de raadsvergadering heeft Wouter Teeuw wel zijn bedenkingen geuit over het hele proces waarmee dit raadsbesluit tot stand kwam:

Op 4 april 2017 stond de huishoudelijke hulp toelage (besluitvormend) op de raad. Voorstel was de regeling voort te zetten in 2017 (met geld dat over was van 2015, 2016) en op basis van een evaluatie te bepalen wat Almelo zou doen in 2018. Het voorstel is echter door de raad aangehouden, omdat de raad meer informatie wilde. Op 9 mei 2017 was er daarom een politiek beraad. Er was vanuit de raad echter weinig belagstelleing en er kwamen geen nieuwe feiten op tafel. Op 4 juli 2017 is vervolgens alsnog door de raad besloten wat op 4 april ook al voorlag (enkel de VVD was tegen). Het raadsbesluit zegt dat evaluatie voor 1 oktober 2017 gereed moet zijn. De evaluatie is opgeleverd in oktober 2017 en moet vanaf toen al intern beschikbaar zijn geweest bij de gemeente. Op 11 december 2017 heeft onze fractie samen met de Minimapartij twee schriftelijke vragen gesteld: wanneer krijgen wij de evaluatie en wanneer krijgt raad een voorstel. Insteek van de vragen was dat we graag de evaluatie zouden willen ontvangen en voor 2018 zouden willen besluiten over wat te doen in 2018. De tijd tot 2018 dringt dan immers. Met een brief op 4 januari 2018 geeft de gemeente aan dat er meer tijd nodig is dan de gebruikelijke termijn van 30 dagen om de vragen te kunnen beantwoorden! Het is overduidelijk dat men de vragen wel kan beantwoorden (de evaluatie ligt er immers), maar niet wil beanwtoorden! Op 16 januari komt het antwoord dat er inmiddels al een raadsvoorstel is en de stukken (inclusief evaluatie) bij de raad liggen. Een typisch voorbeeld van 'oude bestuurscultuur': Ambtenaren die eerst alles regelen en besluiten, voordat -via het college- de raad betrokken wordt / het besluit aan de raad wordt meegedeeld.

In het debat hebben wij duidelijk aangegeven dat we deze gang van zaken een uiting vinden van minachting van de vragenstellers en een uiting van regenteske bestuurscultuur. Merk op dat voor de kerst ook een vraag speelde rond de koopzondag, en dat kon wel met stoom en kokend water worden geregeld. Alsof vier supermarken, twee bakkers en een oliebollenjkraam belangrijkers zijn dan de vele kwetsbare burgers in de stad die huishoudelijke hulp nodig hebben. Na enig aandringen bood wethouder Van Wijk haar excuses aan voor de gang van zaken.

Vier supermarkten, twee bakkers en een oliebollenkraam lobbyen om op zondag eerder open te gaan. Een (verdeeld) college regelt dat even. Tijd om andere belanghebbenden te spreken heeft de wethouder niet. Coalitiepartners CDA en SP vinden het allemaal prima. ChistenUnie en Minimapartij zijn de enige partijen die zich uitspreken tegen de 24-uurseconomie.

De PvdA geeft tijdens de raadsdiscussie nog wel aan dat het voorstel aan alle kanten rammelt. Dit wordt ter plekke gerepareerd. Ook geeft zij aan dat het collegevoorstel verder gaat dan waar de winkeliers om vragen. Maakt niet uit, de raad neemt zelfs een voorstel van D66 en VVD aan om nog verder te verruimen. Op de vraag waarom een brief van de ChristenUnie niet bij de stukken zit en andere (lobby)brieven wel heeft wethouder Cornelissen geen antwoord. Tijd om bijvoorbeeld kerken te spreken heeft het college niet gehad, dat wil men achteraf doen (evaluatie). Onze coalitiepartners CDA en SP zeggen geen enkel woord tijdens het debat. Via een stemverklaring laat het CDA wel weten geen pincipiele bezwaren te hebben en stemt, net als de rest van de raad, unaniem voor. Alleen de Minimapartij -die nog een voorstel doet de openingstijden op 11-17 vast te stellen- stemt net als de ChristenUnie tegen. De liberale gedachte is dat een winkel open moet kunnen zijn wanneer ze dat willen. Zie onderstaand (globaal geschetst) de bijdrage van de ChristenUnie.

Voorzitter,

‘Zo doen we dat in Almelo’. Het is de gevleugelde uitspraak van een oud wethouder. Hij gaf daarmee aan dat hij eerst de zaakjes wel regelde, en pas later naar de procedures keek. Hij was er trots op. Wij hebben er zo onze bedenkingen bij. Bij dit raadsvoorstel moesten wij aan deze uitspraak denken: - Op woensdag 29 november om half zeven ‘s avonds stuurt de burgemeester een email naar de fractievoorzitters dat het college met een voorstel gaat komen voor de koopzondagen 24 en 31 december. - Nog geen 24 uur later, donderdag iets voor vier uur bericht de griffie ons dat het presidium al heeft vergaderd en stukken op internet staan. Dat blijkt inderdaad het geval te zijn. - Vrijdagochtend staat het bericht al in Tubantia, die alle credits aan de VVD geeft.- Pas vier dagen later, op dinsdag 5 december, beslist het college over het voorstel.- En nu, 12 december, kan de raad dat om tien uur ’s avonds wel even aftikken.Oude tijden lijken te herleven.

Voorzitter, waarom die haast om snel even een raadsbesluit van amper drie jaar oud aan te passen? Het oude voorstel, waar twee raadsvergaderingen nodig waren voor een besluit (14 sept en 7 okt 2014), kende een bewust afgewogen balans tussen zondagsrust enerzijds en commercie anderzijds. Wat is er veranderd sinds 2014? De lobby van 4 supermarkten, 2 bakkers en een oliebollenkraam heeft blijkbaar gewerkt. Lobby van MKB wordt zelfs als enige argument in het voorstel genoemd. Het argument van burgerinitiatief of dat wordt voorzien in een behoefte is immers onzin, ook sluiting van alle winkels op zondag voorziet in een behoefte.

Het voorstel doet daarmee ook denken aan de landelijke discussie rond afschaffing van de dividendbelasting. Geen enkele coalitiepartij had het in hun programma staan. Grote bedrijven lobbyen. Economisch belang gaat voor andere maatschappelijke belangen. Zo ligt er een voorstel waarbij feitelijk 1 coalitiepartner heel erg blij is, maar dat wordt niet zo direct gezegd. Het is frappant dat in Almelo twee van de drie coalitiepartners – ChristenUnie en SP – zich in hun verkiezingsprogramma expliciet uitspreken tegen een verruiming van de koopzondag. Opmerkelijk dat juist dit college met het voorstel komt. Opmerkelijk ook de eenzijdige input bij de stukken. Heeft de wethouder ook bij andere maatschappelijke organisaties feedback opgehaald? Zo nee waarom niet? Zo ja, hoe is dit afgewogen? Of gaat het erom wie het hardste roept of het beste lobbyt?

Binnen het college heeft wethouder Langius expliciet bezwaar laten aantekenen tegen dit voorstel. Als ChristenUnie hebben we eerder bewust gepleit voor een minderheidscollege. Daarmee zijn we ons er bewust van dat de raad elk collegevoorstel kan afwijzen. Echter, ons pleidooi was vanuit de gedachte dat democratie niet betekent dat de meerderheid de minderheid zijn wil oplegt (dat is juist dictatuur), maar juist vanuit de gedacht dat de kern van democratie is dat er rekening wordt gehouden met minderheden. Alleen daardoor kunnen besluiten bij meerderheid worden genomen, waar iedereen zich bij neerlegt. Wij hopen dat u als raad uw verantwoordelijkheid neemt, en dit meeneemt in uw overwegingen.

Wouter TeeuwMichiel van Heek

De werknemers bij de gemeente van het groenbedrijf zouden en moesten naar Twente Milieu. Mede dankzij de ChristenUnie is tot ieders tevredenheid een alternatief uitgewerkt.

Het is een al lang lopende discussie: Almelo moet een regiegemeente worden. Dat betekent dat dat uitvoerende taken, zoals het groenbeheer, niet meer door de gemeente zelf worden gedaan, maar worden ingehuurd. Bijvoorbeeld bij Twente Milieu. Voormalig wethouder Timmer was er al uit: het uitvoerdende groenbedrijf en de grondbank aan Twente Milieu verkopen, inclusief de medewerkers. Keer op keer vroeg de raad om alternatieven, waarbij de ChristenUnie vooral heeft gepleit voor een versterking van de positie van Soweco (zie bijvoorbeeld onze motie in december 2016). Alternatieven kwamen er niet en de medewerkers (en OR) van de gemeente waren boos.

In maart van dit jaar kwam er een doorbraak toen CDA, LAS, VVD, Democraten.nu en de ChristenUnie -samen een ruime meerderheid in de raad- per brief hebben gevraagd om het alternatief van een interne verzelfstandiging uit te werken van alle afdelingen die gaan over beheer van de openbare ruimte. De ChristenUnie is voor een interne verzelfstandiging om te voorkomen dat elk hek dat je ergens wilt neerzetten of elke tak die je afzaagt een extra factuur en veel bureaucratie oplevert.

Acht maanden heeft het geduurd voordat wethouder Van Wijk met een raadsvoorstel kwam waarin beide opties (Twente Milieu en interne verzelfstandiging) als keuze voorlagen. Opnieuw was de raad verdeeld. De Linkse partijen (PvdA, SP) houden het liefste alles bij de gemeente zelf. De Liberale partijen (VVD, Democraten.nu) wilden dat het ingenieursbureau niet meeging in de interne verzelfstandiging. Zij pleiten er al jaren voor het hele ingenieursbureau buiten de gemeente te zetten, iets waar de ChristenUnie tegen is omdat je dan intern geen kennis van zaken meer hebt.

Uiteindelijk heeft de raads ingestemd met een compromis waarin het ingenieursbureau wel meegaat met de interne verzelfstandiging, maar tevens wordt gekeken of het ingenieursbureau niet wat kleiner kan worden. Hier hebben wij tijdens de vergadering ook voor gepleit. Het voorstel wordt nu verder uitgewerkt waarbij de ChristenUnie erop zal blijven toezien dat gestelde randvoorwaarden -zoals de samenwerking met Soweco- ook gestaldte krijgen.

Op 29 juni heeft de Gemeenteraad de hele dag vergaderd over de zogenaamde Perspectiefnota. Veel fracties zien weinig perspectief nu het financieel niet meezit. De fractie van de ChristenUnie steekt echter constructief en positief in: er gebeurt ook veel goeds in de stad.

De jaarcyclus van de gemeente kent drie belangrijke momenten. In het voorjaar -meestal in juni- wordt de Perspectiefnota opgesteld. Hierin worden de koers de de plannen voor het daar op volgende jaar vastgesteld. In het najaar -meestal november- wordt dit vertaald naar de Begroting, een document waarin bedragen worden gekoppeld aan de plannen. Tenslotte wordt, als het jaar voorbij is, als derde documnet de Jaarverantwoording opgesteld. Daarin wordt verantwoording afgelegd over wat er allemaal terecht is gekomen van de plannen.

De behandeling in de Raad van zowel Perspectiefnota als Begroting zijn de momenten waarop fracties vaak met vele ideeën komen. Die worden via zogenaamde amendementen (= verzoek tot aanpassing) of moties (= middel om een discussiepunt voor te leggen) voorgesteld. De vergadering stemt hier dan over. Onze fractie heeft met andere fracties twee moties ingediend. Ten eerste een motie om de overgang van aardgas naar electriciteit te stimuleren. De Raad stemde hier voor. Ten tweede een motie om voor de fietssnelweg F35 het tracé vast te stellen, en voor de stukken die er nog niet zijn in een goede bewegwijzering te voorzien. De Raad wilde niet zover gaan, kost geld, maar de wethouder gaf vooraf al aan dat deze moties voor een groot deel toch al gepland staat komend jaar.

Voor het college -waaronder wethouder Alex Langius- is de behandeling van deze stukken in de raad ook een belangrijk moment. De wethouder 'verdedigt' de door het college opgesteld nota, waarom ze het zo willen doen als voorgesteld, en zal wijzgingen die de Raad voorstelt ook moeten verwerken, wat vaak betekent hier geld voor zoeken.

Onderstaand vind u de volledige bijdrage van de ChristenUnie fractie.

--------

Perspectiefnota: Bijdrage ChristenUnie

Almelo, 29 juni 2017

Almelo heeft het financieel gezien erg zwaar, en in dat opzicht vragen we al jarenlang veel van onze burgers. Toch is de toon van de Perspectiefnota 2017 terecht positief ingestoken. Er gaat immers ook veel goed in de stad. Steeds opnieuw zetten vrijwilligers zich in voor nieuwe initiatieven, de binnenstad wordt zichtbaar aangepakt, we hebben het predicaat ‘gouden sociale gemeente’ gekregen, en zelfs het taaie dossier rond het oude stadhuis is vlot getrokken. Dit alles tot opbouw van de stad. Het maakt dat we als ChristenUnie onze waardering uitspreken voor deze perspectiefnota. Dit neemt niet weg dat, gegeven de financiële situatie, het ontwikkelperspectief van de stad zorgelijk blijft. We moeten scherp en kritisch blijven op wat we doen, en een gezamenlijke inspanning is nodig om Almelo weer het bloeiende hart van de regio te maken. Het samen de schouders eronder zetten met de Provincie als bondgenoot is dan ook de strekking van de Perspectiefnota. Zo zien wij dat ook. Onderstaand geven we onze bijdrage hoe we dit ontwikkelperspectief verder kunnen vergroten. We doen dit langs de drie hoofopgaven voor de stad.

Met het negatief saldo van de jaarrekening 2016 heeft het financieel herstel van de stad weer een terugslag gekregen. Almelo krijgt heel wat te verduren en we blijven kwetsbaar. Echter, we opereren nog steeds binnen de uitgezette lijntjes en een positieve meevaller, bijvoorbeeld in de vorm van verkoop aandelen Twence, kan het beeld zo weer doen omslaan. Niettemin vindt de ChristenUnie het zaak zo snel mogelijk naar een gezonde financiële situatie toe te groeien. Dat betekent niet het verjubelen van allerlei meevallers maar een scherp financieel beleid. We steunen hierin het college: eerst de boel op orde. In de praktijk ondervinden we gelukkig weinig hinder van het staan onder financieel toezicht van de Provincie. Er zitten zelfs voordelen aan, in het bijzonder dat er geen discussie over is dat alle mee- en tegenvallers verrekend worden met de algemene middelen (einde potjescultuur). Niettemin is ons streven om zo snel mogelijk onder het financieel toezicht uit te komen. Dat geeft meer vrijheid voor investeringen en daarmee voor het ontwikkelperspectief van de stad.

Via een minderheidscollege is een grote stap gezet richting een andere bestuurscultuur en een democratischer bestuur. De facto heeft Almelo op dit moment een zakencollege. De raad stuurt op hoofdlijnen (het wat), het college bepaalt het hoe, en de ambtenaren voeren dit uit. Alles uiteraard in gezond overleg met elkaar. We moeten er scherp op blijven dat oude denkwijzen niet resisteren. Neem het hoofdstuk II van de Perspectiefnota waarin ‘landelijke ontwikkelingen’ worden vertaald naar lokaal beleid en organisatie. Al zijn we het in grote lijnen hiermee eens, voor je het weet sijpelen filosofieën vanuit de organisatie ongemerkt door in het beleid. Daarom vraagt de nieuwe werkwijze om een resultaatgerichte overheid. In die zin steunen wij de doorontwikkeling (reorganisatie?) van de organisatie richting programmasturing en stadsdeelmanagement. Dat daar budget voor nodig is (maximaal 4,5 M€) is evident. Om dit budget niet nu te reserveren, maar jaarlijks met voorstellen te komen vinden wij een juiste keuze. Wij pleiten wel voor het minimaliseren van dit budget, en zijn tegen eventuele grote afkoopsommen richting personeel. Niettemin staat wat ons betreft effectiviteit voorop: doe wat nodig is, doe het goed en creëer geen parkeerfuncties voor overtallig personeel.

Dit brengt ons ook bij sourcing, en de ontwikkeling richting een regierol van de gemeente. Hier liggen nog grote opgaven waar we weinig over lezen in de perspectiefnota. Wij kunnen ons vinden in de koers om interne verzelfstandiging van het groenbedrijf als alternatief uit te werken. We zien wel dat hier dan een cultuurslag moet worden gemaakt. Ook rond het ingenieursbureau pleiten we ervoor essentiële kennis in huis te houden en niet afhankelijk te worden van externe adviseurs waarvan we zelf de adviezen niet op waarde kunnen schatten. We willen voor beide dossiers vooral pleiten voor tempo in verband met onze strategische doelen, de taakstelling die hier nog ligt (p. 13), en de rust in de organisatie.

De ChristenUnie zit het belang van de Agenda van Twente, maar constateert ook dat het budget voor 80% wordt gestoken in een basisinfrastructuur zie zich hoofdzakelijk in Enschede bevindt. Bovendien heeft Almelo simpelweg niet het geld zonder daarbij lokale perspectieven te verminderen. De keuze om financiële deelname aan de Agenda van Twente te koppelen aan de verkoop van aandelen Twence steunen wij daarom, wel uitgaande van een eerlijke prijs. Wij vinden het ook geen gekke gedachte om tussen de gemeentes te differentiëren in bijdrage per inwoner (op grond van draagkracht en lokaal perspectief).

Wat betreft duurzaamheid juichen wij initiatieven voor zonneparken toe, zowel als (tijdelijke) invulling van werklocaties als met name op daken van stallen en andere grote bedrijfspanden. De energietransitie is er niet mee geholpen als we woningen blijven bouwen met gasaansluitingen. Daarom dienen we samen met GroenLinks een motie in om het bouwen van nieuwe gasaansluitingen tegen te gaan. Duurzaamheid betekent ook een keuze voor duurzame mobiliteit. De ChristenUnie kiest daarom voor de fiets en openbaar vervoer en wil het college vragen zich tot het uiterste in te spannen het Almelose tracé van de F35 zo spoedig mogelijk te voltooien of –als daar het geld niet voor is– in ieder geval vast te stellen. Waar delen van de F35 nog ontbreken is op zijn minst een goede bewegwijzering gewenst. Ook hier dienen wij een motie over in.

Het college zet in op preventie. Wij doen dat ook, niemand kan daar tegen zijn, er ligt zelfs een initiatiefvoorstel van de VVD. Het is de vraag of we er allemaal hetzelfde beeld bij hebben en hoe je het vervolgens invult. Een voorbeeld. De Perspectiefnota geeft als knelpunt bij het minimabeleid aan dat de kosten van schuldhulpverlening en bewindvoering zijn toegenomen met 1 M€ (p.26). Daarom komt er een voorstel om een voorliggende voorziening voor bewindvoering in te voeren (p. 33). De basisgedachte zal zijn dat het de zorgaanbieders zijn die met innovaties moeten komen (p. 8). De transformatie moet in de zorgketen zelf plaatsvinden. We zijn het eens dat met nieuwe vormen en voorliggende voorzieningen (vrijwilligers, maatschappelijke ondernemingen etc.) we moeten proberen dure professionals te vervangen door goedkopere oplossingen. Maar in zekere zin is dit symptoombestrijding en begint preventie veel eerder. Wat is de oorzaak van de schulden die tot toenemende bewindvoering leiden? Bij een politiek beraad is bijvoorbeeld echtscheiding als een oorzaak genoemd. Kunnen we hier iets mee of niet? Idem dito kun je preventie rond jeugdzorg weer aan opvoedingsondersteuning relateren. Dit alles gaat veel dieper en vraagt mogelijk veel tijd.

Er is nog een andere wezenlijke vraag. In het sociaal domein wordt ingezet op zelfregie. Recent heeft de WRR echter aangegeven dat de overheid teveel verwacht van de zelfredzaamheid van burgers (p. 9). De ChristenUnie pleit ook voor ‘eigen kracht’ maar zit daarnaast veel meer op het spoor van naoberschap. De transformaties in de zorg zullen de burgers minder afhankelijk maken van zorgprofessionals en van de overheid, maar meer van elkaar. Het is een reële vraag of de samenleving dit aankan. Wij hebben hier het antwoord niet op. Helpen we onze buren? De mantelzorgers zijn al overbelast, maar ze moeten nog meer. Gevaar is dat vanuit de preventiegedachte reële zorg wordt onthouden. Daarom is het zaak dat preventie niet wordt gemotiveerd vanuit kostenbesparing, maar vanuit de gedachte dat we de samenleving en zorgketen anders en beter willen inrichting, zelfs al kost dat geld. Ook wij vinden ten principale dat we in het sociale domein zouden moeten kunnen uitkomen met de middelen die we van het Rijk daarvoor krijgen via het Gemeentefonds. We lezen de strubbeling van het college dat we blij mogen zijn als de ‘eigen bijdrage’ niet verder oploopt dan 6,9 M€ en dat het terugbrengen van de eigen bijdrage naar 0 € een keiharde bezuiniging wordt van 10 M€ met ongewenste effecten. Wij zijn niet tegen een ‘eigen bijdrage’ maar het is wel goed de eigen bijdrage te expliciet te maken (bewuste keuze) en kostenbewust te blijven.

De ChristenUnie ziet uit naar het werk maken van overheidsparticipatie in de zin van het initiatief uit de samenleving en de overheid die ‘slechts’ faciliteert. Een begin kan hier worden gemaakt met het teruggeven van de wijkcentra aan de burgers. Het afscheid nemen van Acress past hierbij, net als het verzelfstandigen van wijkcentra (eigen broek ophouden) en/of panden van doelgroeporganisaties. Dit in plaats van een praktijk van gesubsidieerde wijkcentra die worden verhuurt aan commerciële organisaties en verenigingen. Activiteiten, en zeker de commerciële verhuur, kunnen ook plaatsvinden in particulier beheerde cq. met vrijwilligers beheerde accommodaties van bijvoorbeeld doelgroeporganisaties, sportverenigingen of kerken. Dit helpt ook hen het hoofd boven water te houden. Daarmee bespaar je niet alleen kosten maar help je de stad echt (win-win).Wij zien zeker wel de behoefte aan cq. noodzaak van wijkcentra, maar deze moeten meer zijn dan een ‘clubhuis’ voor 5% van de inwoners van een wijk. Wijkcentra moeten de sociale cohesie in een wijk bevorderen, een plaats zijn voor wie behoefte heeft aan ontmoeting –zoals kerken dat ook bieden– en dienend zijn voor de samenleving. Afhankelijk van dit laatste past uiteraard een basissubsidie.

De ChristenUnie ziet graag dat we de vergaderruimtes in het Stadhuis, die een aantal avonden gewoon leeg staan ook op deze manier gebruiken. Dan wordt het pas echt een ‘Huis van de stad’. Let op dat dit heel wat anders is dan het op financiële gronden verhuren van een deel van je pand, waar blijkbaar oriënterende gesprekken over worden gevoerd (p. 47). We zijn niet tegen onderhuur, maar zien dit zeker niet als kerntaak van de (regie)gemeente. Voor de sportaccommodatie van de Uitsmijters geldt dat, als verplaatsing naar een centralere locatie niet lukt, zij op de huidige locatie moeten kunnen blijven zitten (Plan B). Het gereserveerde verhuisbudget mag dan (deels) worden gebruikt voor het opknappen van deze locatie.

Wij kunnen ons vinden in de voorgesteld aanpak rond de collectieve ziektekostenverzekering, namelijk eerst evalueren en dan besluiten over hoe verder, maar wel met de volgende kanttekening. Het college geeft aan in de evaluatie van de regeling na te gaan of de regeling een bijdrage levert aan een afname van de kosten in de zorg, zowel bij de gemeente als bij zorgaanbieders en zorgfinanciers (p. 34). Dat kan uiteraard niet het geval zijn. Aanleiding voor de regeling was het tegemoet komen van chronisch zieken en gehandicapten. De regeling is zo opgezet dat juist zij, omdat ze veel extra kosten hebben en daarnaast de wettelijke eigen bijdrage jaarlijks ‘uitputten’, goedkoper uit zouden moeten zijn. Gezonde mensen kunnen ook deelnemen aan de regeling, omdat het vorm is gegeven in een algemene regeling, maar zouden duurder uit moeten zijn (om te voorkomen dat iedereen deelneemt). Bijdrage is om financiële redenen sowieso beperkt tot minima (maximaal 130% bijstandsnorm). Zowel gemeente als vooral verzekeraars (die profiteren van meer klanten via collectiviteit die bovendien duurdere pakketten afsluiten) zou het geld moeten kosten. Hier moet op worden geëvalueerd, en niet anders. Als blijkt dat het enkel een minima maatregel is geworden, moet hij daar worden ondergebracht, ook budgettair. Merk dan wel op dat bij de begroting 2016 een motie is aangenomen waarin de opdracht staat geformuleerd dat, onafhankelijk van het wel of niet voortzetten (na 2017) van de collectieve ziektekostenverzekering, het college zich tot het uiterste zal inspannen om sowieso het budget van 0,8 miljoen per jaar structureel te reserveren voor de doelgroep chronisch zieken en gehandicapten (met max 130 % van de bijstandsnorm als inkomen).

Dat er hard gewerkt wordt aan de binnenstad, zal niemand ontgaan. De binnenstadsvernieuwingen uit de jaren '60 (V&D) en '90 (Versland/S&F) worden momenteel grondig overnieuw gedaan. Hopelijk ditmaal met een langere houdbaarheidswaarde. We zien daarbij ook dat (leegstaande) winkelpanden transformeren tot woningen, wat goed is voor de leefbaarheid van de binnenstad. Een binnenstad die enkelzijdig inzet op een winkelfunctie heeft geen toekomst. De toekomst voor de Almelose binnenstad ligt volgens onze fractie in een diversiteit aan functies: wonen, horeca, winkels en kleinschalige bedrijvigheid (ambachten).

Ook de entree van de galerij krijgt een make-over. Dankzij een motie van ChristenUnie en VVD is de huidige kwaliteit hoger dan die uit eerdere plannen, maar helaas haalt het niet de monumentale kwaliteit zoals wij die destijds hebben bepleit. Minder prominent zichtbaar, maar zeker zo interessant om te zien, is hoe bestaande panden worden herontwikkeld. In de Grotestraat zien we het ene na het andere gebouw een gevelverbetering ondergaan. Een jarenlange wens van vele Almeloërs gaat daarmee in vervulling. Gevelverbetering is een mooi voorbeeld van wat de ChristenUnie bedoelt met investeren in bestaande stedelijke kwaliteit, zoals wij dat ook met D66 en GroenLinks hebben opgeschreven in het manifest voor stedelijk erfgoed. Almelo heeft heel veel bestaande kwaliteit die momenteel nog niet tot haar volledige potentie is gekomen. Wat dat betreft zien wij vol vertrouwen en verwachting uit naar de verdere uitwerking van de erfgoednota door het Almelose college. In dit verband willen we ook wijzen op de aanvullende monumentenlijst die recent is opgesteld door de stichting Heemschut en het Cuypersgenootschap.

Het beter benutten van bestaande stedelijke kwaliteit is niet alleen de taak van erfgoed-ambtenaren, maar juist ook van de planologen, stedenbouwkundigen en vastgoedmanagers van de gemeente Almelo. Een integrale ontwikkeling en toepassing van het omgevingsbeleid moet hier in gaan voorzien. Almelo heeft in de afgelopen maanden belangrijke stappen gezet naar de Omgevingswet. Een ambtelijke organisatie die integraal alle relevante aspecten weet te betrekken bij het beleid, en een omgevingsvisie die inhoudelijk breed gedragen wordt door politiek en samenleving, zijn wat ons betreft de belangrijkste uitdagingen voor de komende jaren.

In de nieuwe Omgevingswet draait alles om “uitnodigingsplanologie”: markt en samenleving nemen het initiatief, de overheid participeert. Dat past dus helemaal in de visie van de ChristenUnie op overheidsparticipatie. Het plan Natuurhus past hier ook bij. Natuur- en milieueducatie (NME) voor en door inwoners (vooral kinderen) van onze gemeente. Wij zien dit initiatief tevens als een plan dat een impuls zal geven aan de binnenstad, een binnenstad waar vele miljoenen voor worden uitgetrokken. Dit wil niet zeggen dat de gemeente een pinautomaat is. Wij zouden het college echter wel willen vragen zich tot het uiterste in te spannen om geld vrij te maken voor NME-taken en zo indirect een impuls te geven aan de binnenstad. Tevens zouden wij willen vragen het nieuwe Natuurhus te betrekken bij de discussie rond de wijkcentrum voor de binnenstad. Waarom? Omdat in de beleidsvorming rond wijkcentra nu teveel wordt gekeken naar de gebouwen die toevallig gesubsidieerd worden, terwijl veel andere gebouwen dezelfde functie hebben of kunnen hebben –denk ook aan Erve Noordik, wijkcentrum Egbertus, Bij Bosshardt, LifeCenter Almelo, etc. Ook hier is het devies een integrale visie en doen wat nodig is en de (binnen)stad verder brengt.

Fractie ChristenUnieWouter TeeuwMichiel van Heek

 

Het college wil de uitvoerende taken openbare ruimte onderbrengen bij Twente Milieu. De raad heeft bezwaren en daardoor dreigt een patstelling. Democraten.nu, LAS, VVD, CDA en ChristenUnie stellen voor dat nog een tweede variant wordt uitgewerkt. Het college omarmt dit.

Dit 2e alternatief gaat uit van een interne verzelfstandiging van de desbetreffende organisatieonderdelen binnen de gemeente Almelo. Tevens wordt een leer-werkbedrijf opgezet voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. De eerder vastgelegde bezuinigingstaakstellingen verbonden aan het buiten de deur zetten van deze taken richting twente Milieu worden ook in deze nieuwe variant gerealiseerd.

Het college heeft inmidedls besloten de beide varianten nu naast elkaar uit te werken, zodat de Raad aan de hand van de voorstellen een goed afgewogen keuze kan maken. Het college streeft er naar om de uitwerking voor deze keuze voor de zomervakantie gereed te hebben. Voor de daadwerkelijke uitvoering van de gekozen variant richt de gemeente zich dan op 1 januari 2018.

Onderstaand vind u de brief die we samen met genoemde fracties hebben gestuurd.

Geachte college,

Ondergetekenden reageren met deze brief op uw raadsbrief van 31 januari jongstleden. Het wil niet vlotten met de outsourcing van onze team Beheer Openbare Ruimte. U bent van mening dat Twente Milieu de aangewezen partij is. Een belangrijk deel van de raad is echter van mening dat de overwegingen daarvoor ontbreken of is een andere mening toegedaan. Op deze manier komen raad en college niet verder bij elkaar. De stelling is verdedigbaar dat de voorgenomen outsourcing van het team Beheer Openbare Ruimte naar Twente Milieu ons in de weg is komen te zitten, nu de oplossing steeds verder van ons afdrijft.

De ondergetekende raadsfracties willen deze negatieve trend breken door een andere weg in te slaan. Deze brief is daar de eerste aanzet voor. Wij willen dat u naast de keuze voor Twente Milieu nog een tweede alternatief uitwerkt. Dit alternatief volgt niet geheel de lijn zoals die oorspronkelijk is vastgelegd, daarom wensen ondergetekenden dat de kaders worden aangepast. Hiermee wordt de huidige patstelling doorbroken en kan voor een deel tegemoet worden gekomen aan de vraag van de OR. Ook ons is er veel aan gelegen om een goed werkgever te zijn.

De volgende randvoorwaarden worden bij dit alternatief gehanteerd;

dat de kostenbesparing, waartoe reeds is besloten, overeind blijft staan. Wij zien dit als een minimale besparing; dat de verandering(en) bijdragen aan het realiseren van een slagvaardige-, kundige- en flexibele organisatie; dat de organisatieverandering in een hoog tempo wordt uitgevoerd. Tempo wordt gezien als een belangrijke succesfactor voor het slagen van verandering. Tempo is ook noodzakelijk om de reeds ingeboekte kostenbesparingen ook daadwerkelijk te realiseren; om deze verandering een faire kans te geven is het noodzakelijk om met een schone lei te beginnen; dat er een fase van herbezinning in gang wordt gezet over de voorgenomen deelname in een op te richten GR-Twente (milieu)bedrijf. Voor Gemeenschappelijke Regelingen geldt in z’n algemeenheid dat ze gepaard gaan met verlies aan bestuurlijke invloed en controle, terwijl de bestuurlijke- en financiële verantwoordelijkheid volledig intakt blijft.

Wij willen sowieso de berekeningen zien waarop het college haar keuze heeft gebaseerd om verder te gaan met Twente Milieu. Los daarvan stellen wij u voor om de hier onderstaande alternatieve-route ook uit te werken;

er wordt per direct een vacaturestop ingevoerd bij het team Beheer Openbare Ruimte, bij het ontstaan van vacatures worden die bij voorrang ingevuld door mensen met afstand tot de arbeidsmarkt; de reeds opgelegde bezuinigingen worden minimaal gerealiseerd; het personeel (onderhoud buitendienst) wordt intern verzelfstandigd, het reeds aanwezige personeel kan onder de cao voor gemeentepersoneel blijven werken en vallen dus ook onder het ABP; het reguliere (groen)onderhoud wordt uitgevoerd door gedetacheerde medewerkers uit de WSW en anderen met een afstand tot de arbeidsmarkt; specialistisch werk wordt in eigen beheer uitgevoerd; omvorming- en nieuw werk worden aanbesteed bij marktpartijen. Dit gebeurt op wijkniveau; de regionale grondbank wordt apart intern verzelfstandigd, waarbij het positief saldo naar de algemene middelen gaat; de mogelijkheid van een buy-out staat open voor de medewerkers; onderzoek naar de mogelijkheden van een werkbedrijf voor de intern verzelfstandigde organisatie die mensen met afstand op de arbeidsmarkt werk, scholing en nieuw perspectief kan bieden, waarbij het inzetten van participatie-budgetten zeker tot de mogelijkheden behoort.

Bovengenoemde punten zijn een weerslag van ingebrachte standpunten tijdens de laatste raadsvergaderingen.

Op deze wijze willen wij een organisatie in de benen helpen, waar de gemeente nog wel de regie heeft op de openbare ruimte, en die tegelijkertijd mensen met afstand tot de arbeidsmarkt weer perspectief geeft. Ook zullen marktpartijen via opdrachtgeverschap op wijkniveau hierin een substantieel aandeel kunnen krijgen.

Met deze brief geven wij de contouren weer van de nieuwe kaders voor het personeelsbeleid van dit te verzelfstandigen deel van de gemeente. Vanzelfsprekend zal dit ook in de raad onderwerp van gesprek worden.

Wij verzoeken het college om de aangegeven route uit te werken in een opdracht aan de gemeentesecretaris, als eindverantwoordelijke voor de ambtelijke organisatie.

Met vriendelijke groet,Fred Gerritsen, namens Democraten Nu;Marcel Zielman, namens het CDA;Jemy Pauwels, namens de VVD;Gijs Stork, namens LAS;Wouter Teeuw, namens de CU.