Poliflw

Amsterdam is een fantastische stad, maar het wordt wel steeds drukker. Dat geldt ook voor het Westerpark. Steeds meer mensen weten het park te vinden, en daarbovenop wordt er ook veel gebouwd. Het oude ING-gebouw wordt verbouwd tot woningen en in de Houthavens komt er nog een flink aantal huizen bij. Dat is natuurlijk een goede zaak omdat de woningnood in Amsterdam hoog is. Maar hierdoor wordt ook de druk op het Westerpark vergroot.

Overlast

Het Westerpark is een prachtig cultuurpark waar Amsterdammers met veel plezier gebruik van maken. De een om te joggen of met de hond te wandelen, een ander juist om festivals te bezoeken.  Er gaan de laatste jaren steeds meer stemmen op om het aantal evenementen in te perken, omdat de balans zoek is tussen levendigheid en leefbaarheid en de overlast voor de buurt te groot is geworden. Omwonenden klagen over geluidsoverlast, zwaar verkeer in het park en balen van de hoeveelheid afval die in het park en de buurt wordt achtergelaten.

Minder evenementen

Natasja van der Geest zit sinds maart 2018 namens de PvdA in de stadsdeelcommissie van Amsterdam West. Ze ving in de buurt steeds meer signalen op dat de balans in het Westerpark weg is. Daarom diende ze op 19 november een ongevraagd advies in. Zij pleitte hierin voor onder andere een verlaging van het aantal evenementen van 123 naar 100. Ook wil zij het Westerpark weer een kweekvijver laten zijn voor vernieuwende en innovatieve concepten van kunst en cultuur. Het advies werd gesteund door GroenLinks en DENK en daarmee aangenomen. Daarmee is de beslissing nog niet genomen. Het stadsbestuur moet zich nu buigen over dit advies. Wordt vervolgd!

Het bericht Meer balans in het Westerpark verscheen eerst op PvdA Amsterdam.

Tja, soms halen de ontwikkelingen je gewoon in. In Amsterdam kan dat heel snel gaan een paar dagen terug hoorden we dat de Java brug als het ware on hold is gezet. Daar schrokken PvdA-Noord en GroenLinks-Noord enorm van. Want Noord groeit als kool en goede ontsluiting is dan heel erg belangrijk. We zien dat de drukte bij de veren ondanks grotere en vaker varende veren een probleem is en blijft. Gisterenavond tijdens de stadsdeelcommissievergadering wilden PvdA/GroenLinks-Noord een ongevraagd advies hierover indienen. Met het advies wilden we de college verzoeken om door te gaan met het uitwerken van andere maatregelen voor vaste verbinding tussen Noord-Centrum. Maar zoals gezegd werden we ingehaald door ontwikkelingen want dezelfde middag uitten raadsleden in de centrale stad dezelfde zorgen en vroegen om een snelle aanpak. Binnen een maand komt de onafhankelijke commissie met een rapport hierover. Daarom hebben we gisterenavond ons advies ingetrokken, we gaan afwachten wat de uitkomst van de commissie wordt en wellicht dat we daarna ons advies toch zullen inbrengen.

Het bericht Zet vaart achter goede ontsluiting Noord-Centrum verscheen eerst op PvdA Amsterdam-Noord.

Maandag 29 oktober verscheen er een gezamenlijk opiniestuk in het Algemeen Dagblad van de gemeenteraadfracties van de PvdA, GroenLinks en SP uit de vier grote steden waarin we gezamenlijk het kabinet opriepen om actie te ondernemen tegen de immense #wooncrisis door te kiezen voor meer volkshuisvesting en minder markt. Lees hieronder het artikel:

Woon je op je 30ste nog thuis, is de leraar van je kind gedwongen uit de stad verhuisd of ben je starter en is je bod op je droomhuis weer overboden? Dan ben je niet de enige. Een fijne, betaalbare woning in onze steden wordt van een recht steeds meer een privilege. In onze steden heerst een #wooncrisis.

Een van de belangrijkste oorzaken hiervan is de vrije markt die de laatste decennia te veel vrij spel heeft gekregen op een speelveld dat er niet geschikt voor is.  De volkshuisvesting – zoals wij het liever noemen – bepaalt hoe wij in onze steden samen wonen, werken en dus leven. Het algemeen belang dat we daarin hebben, loopt niet gelijk aan de belangen die de vrije markt heeft.

Door onze volkshuisvesting als vrije markt te benaderen, is er in tijden van economische tegenspoed te weinig gebouwd, worden woningcorporaties uitgeknepen met hoge belastingen en hebben lokale overheden te weinig instrumenten gekregen om prijzen te reguleren.

Hierdoor is het tekort aan betaalbare woningen immens geworden. De sociale voorraad is te klein en in de vrije sector zijn woningen door de grote vraag onbetaalbaar en onbereikbaar voor mensen met een gemiddeld inkomen. De #wooncrisis raakt aan bestaanszekerheid, aan kansengelijkheid voor onze inwoners en aan de samenstelling van onze steden.

Dat er bewuste politieke keuzes aan de #wooncrisis ten grondslag liggen, stemt ons droevig maar hoopvol tegelijk. Het betekent namelijk dat je het tij ook kunt keren. Als steden kunnen we dit niet alleen. We hebben het kabinet nodig. Daarom presenteren de fracties van de PvdA, Groenlinks en de SP uit de vier grote steden vandaag maatregelen die het kabinet moet nemen om de #wooncrisis op te lossen, gebaseerd op twee uitgangspunten: meer volkshuisvesting en minder markt.

Zo moet onze sociale voorraad groter worden door woningcorporaties meer financiële ruimte te geven. Schaf daarom de verhuurdersheffing af. De extra woningen die hierdoor gebouwd worden, moeten toe komen aan zowel lage- als middeninkomens. Hiermee kunnen we onze jongeren voor de stad behouden en onze leraren, verpleegkundigen en politieagenten een plek geven.

Tegelijkertijd moet de vrije markt minder vrij worden. De mate waarin woningbezit op dit moment lucratief is, strookt niet met het algemeen belang en vergroot de ongelijkheid. Het kabinet moet daarom een woonplicht introduceren, met wetgeving komen om snelle winsten af te romen en de positie van starters versterken ten opzichte van beleggers.

Wij willen diverse steden waar de dikte van je portemonnee niet je kans op een fijne, betaalbare woning bepaalt. De te vrije woningmarkt heeft de afgelopen jaren laten zien het tegenovergestelde te veroorzaken. Het is tijd om al onze inwoners het recht op de stad terug te geven.

Kabinet, kies daarom voor meer volkshuisvesting en minder markt.

De gemeenteraadsfracties van de PvdA, GroenLinks en SP uit Amsterdam, Rotterdam, Den Haag en Utrecht

Het bericht Stop de #wooncrisis door meer volkshuisvesting en minder markt verscheen eerst op PvdA Amsterdam.

(klik op de afbeelding voor meer info) _____________________________________________________ Woensdag 15 mei heeft het college van Burgemeester & Wethouders haar Voorjaarsnota 2019 gepresenteerd. De PvdA Amsterdam is blij dat het college ondanks de tegenvallers vanuit het rijk, in deze Voorjaarsnota investeert in handhaving en veiligheid en vasthoudt aan de ambitie om de kansengelijkheid in de stad te bevorderen, zoals het is uitgesproken in het coalitie-akkoord dat vorig jaar door GroenLinks, D66, PvdA en SP gepresenteerd is.

“En daar ben ik verheugd over,” zegt onze fractievoorzitter Sofyan Mbarki in een eerste reactie op de Voorjaarsnota. “De ambities uit het coalitie-akkoord zoals kansengelijkheid in het onderwijs, het realiseren van betaalbare woningen en het tegengaan van armoede blijven in deze Voorjaarsnota als een paal boven water staan. Daarnaast ben ik heel blij met de extra investeringen in handhaving, reiniging en veiligheid. Amsterdammers verdienen een stad die op orde is.”

Om deze ambities te realiseren en de hoognodige renovatie aan de kades en bruggen uit te kunnen voeren, zal de gemeente meer inkomsten genereren uit onder meer de verhoging van leges voor evenementen en de verhoging van de toeristenbelasting. “Maar meer middelen vanuit het rijk zijn welkom,” stelt Mbarki. “Amsterdammers mogen niet de dupe worden van het feit dat het kabinet haar geld niet uitgegeven krijgt.”

Op woensdag 29 mei debatteert de Amsterdamse gemeenteraad over de Voorjaarsnota 2019

Het bericht Vasthouden aan ambities, extra investeren in veiligheid verscheen eerst op PvdA Amsterdam.

Wie kan er nog in Amsterdam wonen? Alleen de mensen met een grote zak geld of willen we dat iedereen evenveel kans maakt? De PvdA Amsterdam kiest voor het laatste. Daarom zijn we blij dat het huidige college zowel goedkope, middeldure als dure woningen bouwt. Maar, wat hebben we aan het bouwen van goedkope en middeldure woningen als ze niet bij dit segment terecht komen? Deze vraag dwingt de Amsterdamse politiek tot actie. En jawel, die komt er.

Ons duoraadslid Tom Leenders legt het huidige probleem uit. “De gemeente heeft op dit moment instrumenten om afspraken te maken over de grond- huur en koopprijs. Zo worden er nu – vooral buiten de ring – woningen gebouwd die verkocht worden voor een prijs van tussen de 175.000 en 295.000 euro, bedoeld voor middeninkomens. Wat we in de praktijk echter zien is dat beleggers vooral bij zelfbouw, die woningen opkopen en meteen doorverkopen tegen de vrije marktprijs aan hele rijke mensen, terwijl deze woningen dus bedoeld waren voor inkomens tussen de 38 en 60 duizend euro per jaar.”

Dit probleem gaat getackeld worden middels een motie van de PvdA  die ingediend werd samen met GroenLinks, BIJ1, DENK en CU en vanmiddag in de raad werd aangenomen. De motie zegt dat na oplevering van een woning, de eerste eigenaar er minstens drie jaar in moet wonen. Leenders: “Hiermee halen we een landingsbaan weg voor de jongens van het snelle geld en de hoge winsten. Voor hen wordt het totaal oninteressant om deze huizen te kopen. Door deze maatregel wordt de kans dus veel groter dat er mensen in komen te wonen voor wie de woningen bedoeld zijn: zij die een middeninkomen hebben en in Amsterdam willen kopen. Deze maatregel past dus perfect in de visie van de PvdA dat Amsterdam een stad voor iedereen is.”

“Hiermee halen we een landingsbaan weg voor de jongens van het snelle geld en de hoge winsten.”

Het bericht Middeldure woningen zijn voor middeninkomens verscheen eerst op PvdA Amsterdam.

De Amsterdamse coalitie bestaande uit GroenLinks, D66, PvdA en SP gaat tijdens de raad van 8 mei vragen stellen over de komst naar Amsterdam van haatprediker Steven Anderson. Deze Amerikaanse prediker roept op tot het vermoorden van homo’s en noemt hen pedoseksuelen. Hem is toegang geweigerd in Zuid-Afrika en Groot-Britannie en de coalitie wil weten wat Anderson in Amsterdam komt doen.

Anderson is van plan om naar Amsterdam te komen om aan “soul winning” te doen: zieltjes winnen. Als het aan PvdA-fractievoorzitter Sofyan Mbarki ligt, blijft hij in Amerika en laat hij de Amsterdamse zielen met rust. “In Amsterdam mag je zijn wie je bent en houden van wie je wilt. Ik zal me blijven uitspreken tegen iedereen die tegen deze waarden in gaat.”

D66-fractievoorzitter Reinier van Dantzig: “Deze man zegt verschrikkelijke dingen en voor zulke haat en onverdraagzaamheid is geen plek in Amsterdam. In onze open en tolerante stad, maakt het namelijk niet uit waar je wieg stond of op wie je verliefd bent.”

COC De belangenorganisatie voor de LGBTI-gemeenschap, het COC, heeft staatssecretaris Mark Harbers opgeroepen om Anderson niet toe te laten in Nederland. Ook SP-fractievoorzitter Erik Flentge heeft grote moeite met zijn komst: “Ieder mens is gelijkwaardig, ongeacht zijn of haar geaardheid. Daar staan we voor in onze stad, daar zijn we trots op. Daarom zullen we ook elke dag moeten strijden tegen mensen die dat bedreigen. Haatpredikanten hebben wat ons betreft hier dan ook niets te zoeken.”

Orlando Een van de meest schokkende uitspraken van Anderson kwam na de aanslag op de homoclub Pulse in Orlando. Daar schoot een schutter meer dan vijftig mensen dood, Anderson zei daarover: “goed nieuws omdat er vijftig homoseksuele pedofielen minder op de wereld zijn”. Fractievoorzitter van GroenLinks Femke Roosma: “Dit zijn afschuwelijke en haatzaaiende uitspraken. Mensen die dit soort ideeën willen verspreiden, zijn niet welkom in ons tolerante Amsterdam.”

Het bericht Amsterdamse coalitie: haatprediker Anderson niet welkom in Amsterdam verscheen eerst op PvdA Amsterdam.

Zaterdag 13 april vindt de Afrikadag 2019 weer plaats in het Koninklijk Instituut voor de Tropen in Amsterdam. Dit is dé dag over Afrika en internationale samenwerking, jaarlijks georganiseerd door de FEPS en FMS. Met ‘Migration: African perspectives’ als hoofdthema, gaan bezoekers op 13 april in tientallen politieke debatten, workshops en lezingen rechtstreeks in gesprek met politici, professionals en elkaar.

Wat zijn de politieke alternatieven voor de huidige Europese en Nederlandse inzet op het sluiten van grenzen? En waar is de stem van de jonge Afrikaan die met gevaar voor eigen leven naar Europa reist? In het hoofddebat ‘Addressing root causes of irregular migration; dead-end or egg of Columbus?’ gaan o.a. Akinyi Walender (country director Ethiopië, Cordaid), Judith Sargentini (GroenLinks Europarlementariër), Bob van Dillen (migration advisor,Cordaid) en Anne van der Meer (onderzoeker bij de FMS) met elkaar en het publiek hierover in gesprek.

Daarnaast is er onder andere een gastcollege van Jan Pronk over ontwikkelingssamenwerking anno 2020, een workshop van D66 over klimaatmigratie in Noord- en Sub- Sahara Afrika en gaat Stichting Lemat in op de obstakels en kansen voor migranten in Nederland.

Natuurlijk is er nog veel meer te beleven op de Afrikadag 2019! Zo kun je volop genieten van maar liefst twee cultuurprogramma’s: een Arabisch literatuurprogramma van El Hizjra en een Afrikaans filmprogramma van Stichting Yangambi. Daarnaast bevindt zich op de ‘Rotonde’ weer een Afrikadag Inspiratiemarkt, met meer dan 20 stands van uiteenlopende organisaties en ondernemingen.

Als klap op de vuurpijl sluiten we de dag af met een legendarische afterparty ‘Afreak’ in Desmet Studio’s. Hier kun je genieten van een heerlijk Afrikaans avondmaal en laten dj’s en live muziek je heupen gegarandeerd swingen. Koop nu je kaartje voor de Afrikadag 2019 en de afterparty ‘Afreak’ op www.afrikadag.nl/tickets.

Het bericht Zaterdag 13 april: Afrikadag 2019! verscheen eerst op PvdA Amsterdam.

De Amsterdamse gemeenteraad heeft een gezamenlijk statement uitgebracht na de misselijkmakende, antisemitische bekladdingen afgelopen nacht op onder andere de Dokwerker. Het statement is hieronder te lezen. 

Amsterdam is een vrije stad van en voor iedereen. Een stad waar je jezelf mag zijn, waar je mag houden van wie je wilt en waar je mag geloven wat je wilt.

Amsterdammers zijn vastberaden deze waarden barmhartig en heldhaftig te beschermen tegen alle individuen, groepen en stromingen die deze vrijheid bedreigen met haat.

Met afschuw hebben alle fractievoorzitters daarom kennis genomen van de misselijkmakende actie van, naar het lijkt, een harde kern van ADO Den Haag supporters in de nacht van donderdag 21 februari. Voor de gemeenteraad heeft dit niets meer met sport of voetbalfanatisme te maken, hier is sprake van expliciet antisemitisme.

Wie meent dat het bekladden van de Dokwerker, een monument ter herdenking van de februaristaking, slechts enkele dagen voor de jaarlijkse herdenking, hoort bij voetbal is onverschillig ten opzichte van onze Amsterdamse geschiedenis en waarden. Zij beledigen daarmee hen die de moed hadden het werk neer te leggen tijdens de bezetting.

Als deze laffe daad al iets teweeg brengt is het dat voor de gehele Amsterdamse gemeenteraad hierdoor nog duidelijker geworden is waarom we maandag gezamenlijk de februaristaking zullen herdenken.

De indieners willen voor de komende commissie van AZ met de burgemeester in gesprek over het incident en de gevolgen voor de wedstrijden van ADO Den Haag in Amsterdam.

Sofyan Mbarki (PvdA), Mourad Taimounti (DENK), Femke Roosma (GroenLinks), Reinier van Dantzig (D66), Don Ceder (CU), Annabel Nanninga (FvD), Eric van der Burg (VVD), Nicole Temmink (SP), Wil van Soest (PvdO),Diederik Boomsma (CDA), Sylvana Simons (BIJ1) en Johnas van Lammeren (PvdD)

Het bericht Amsterdam beschermt haar vrije waarden barmhartig en heldhaftig verscheen eerst op PvdA Amsterdam.

Max van Weezel (Vrij Nederland, Het Oog op Morgen en vele andere producties) is mogelijk ’s Neerlands meest gelouterde politiek journalist. Max leeft op en van politiek en alles wat ermee te maken heeft. De Rode Werf zette Max in het zonnetje met een politiek café dat nu eens niet om een politicus, maar geheel om hem draaide.

Want laten we de olifant in de kamer eerst benoemen: het gaat niet goed met Max. Wie de afgelopen maanden de landelijke media enigszins volgde, weet dat Max lijdt aan een zo goed als ongeneeslijke vorm van kanker. Hij vertelt hier openhartig over – en zo ook in De Rode Werf.

Op de vraag van presentator Pieter Hilhorst hoe het met hem ging, zei Max dat de vooruitzichten verschillen. Na een operatie en een reeks chemokuren die veelbelovend leken, werd er in december toch weer een tumor gevonden. Sindsdien krijgt hij van specialisten verschillende prognoses. “De één zegt twee maanden, de ander zegt één tot misschien wel twee jaar.”

Oud-minister Klaas de Vries was helemaal uit Pijnacker afgereisd naar een afgeladen De Roode Bioscoop om zijn oude Haagse kompaan te interviewen, samen met de huidige collega van Max, EenVandaag-journalist en -duider Joost Vullings en Lodewijk Asscher.

Klaas kreeg als eerste het woord. Plagerig: “En, Max, hoe voelt het nou om de ideologische veren af te schudden?” Hilariteit in de zaal. Want Max van Weezel heeft – zoals waarschijnlijk bij iedereen wel bekend – er nooit een geheim van gemaakt dat hij een vriend van de sociaaldemocratie is.

En dat bleef hij altijd uitdragen, ook in de tijd dat het bon ton werd om zo objectief mogelijk te zijn als journalist — een objectiviteit waar hij zelf niet in gelooft. “Mensen die zeggen dat ze alleen maar objectieve journalistiek bedrijven, daar heb ik een zeker wantrouwen tegen.” Joost Vullings vult aan dat hij op uitslagenavonden bij sommige van zijn collega’s in de media ook wel eens “meer dan terneergeslagen gezichten” meent te hebben waargenomen als een bepaalde partij klop kreeg.

“Mensen die zeggen dat ze alleen maar objectieve journalistiek bedrijven, daar heb ik een zeker wantrouwen tegen.” – Max van Weezel

‘FvD erger dan de PVV’ Max constateerde dat het met de sociaaldemocratie in heel Europa even niet goed gaat. En dat gaat hem aan het hart. Sowieso maakt hij zich zorgen om de middenpartijen, waar hij de PvdA ook bij indeelt. “Terwijl de middenpartijen kibbelen, groeien partijen als het Forum voor Democratie en de PVV. “Beangstigend, vindt hij, en voegt daaraan toe dat hij het Forum voor Democratie van Thierry Baudet “enger” vindt dan de PVV van Geert Wilders.

“De PVV heeft een moslim-tic. Maar het Forum voor Democratie van Thierry Baudet heeft niet alleen een moslim-tic, maar ook een anti-semitische tic en rare connecties met extreemrechtse Amerikanen”, zegt Max.

Zorgen over linkse samenwerking In de tweede helft werden de rollen omgedraaid en stelden Max en Joost Vullings vragen aan Lodewijk Asscher. Max maakte zich zorgen over de linkse samenwerking en wilde van Lodewijk weten hoe dat nou verliep, en of dat beter kan. Volgens Lodewijk verloopt de samenwerking aardig, al zitten PvdA, SP en Groenlinks niet dagelijks met elkaar te vergaderen.

Max gaf aan weinig vertrouwen te hebben dat de linkse samenwerking ooit echt van de grond komt omdat partijen elkaar nog steeds niet het licht in de ogen gunnen. “Op links zegt één partij blij dat het groter is dan de andere linkse partijen. Ik noem expliciet Groenlinks.”

“Op links zegt één partij blij dat het groter is dan de andere linkse partijen. Ik noem expliciet Groenlinks.” – Max van Weezel

Een bezoeker in de zaal opperde de mogelijkheid van een samenwerking zoals met Keerpunt ’72, toen PvdA, D66 en PPR in 1972 een ‘schaduwkabinet’ vormden. Daarover is Max ook somber gestemd. “Na de jarenlange PvdA-arrogantie wil Groenlinks een tweestrijd tussen Jesse Klaver en Mark Rutte.”

Rutte-III en de pensioenen Daarop haakte Joost Vullings aan. Hij wilde van Lodewijk weten of het klopt dat de PvdA – in weerwil van de linkse samenwerkingsgedachte – alleen optrekt in de pensioendiscussie.

Het lukt de PvdA aardig om in de media het onderwerp ‘pensioenen’ naar zich toe te trekken, tot woede van 50Plus, zo beschreef Vullings eerder in één van zijn podcasts. Vullings herinnerde Lodewijk er ook nog aan dat de PvdA zich de afgelopen maanden onbuigzaam opstelde tegenover de regeringscoalitie.

Over de geruchten dat de PvdA alles coute que coute zal gaan blokkeren als de coalitie de meerderheid in de Eerste Kamer verliest, was Lodewijk in De Rode Wef klip en klaar: “De PvdA zal na installatie van de nieuwe Senaat die regeringsplannen steunen waar de PvdA zich in kan vinden.” Geen algehele blokkade dus, maar ook geen gedoogpartner-rol. Klaas de Vries was blij verrast. “Ik ben geschokt dat de PvdA plannen gaat steunen waar zij achter staat!”, schimpscheutte hij tot hilariteit van de zaal. “Dat is nieuw”, reageerde Lodewijk.

De PvdA wordt weer gezellig Max wilde van Lodewijk weten hoe het met zijn ambitie staat om de PvdA weer leuk en gezellig te maken. Dat gaat best goed; kleiner zijn heeft ook zo zijn voordelen, constateerde Lodewijk. “De baantjesjagers lopen nu onze deur voorbij en gaan naar een zekere andere partij”, zei hij enigszins vilein. “Daardoor krijgen wij nu de mensen binnen met hart en ziel voor de zaak en daar ben ik heel blij mee.” Ook is volgens hem “de arrogantie er bij de PvdA wel uit gemept door de kiezer” tijdens de laatste verkiezingen.

“De baantjesjagers lopen nu onze deur voorbij en gaan naar een zekere andere partij,” – Lodewijk Asscher

Vaste columnist Marcel Duyvestijn bracht een mooie ode aan Max van Weezel die hier en daar leidde tot een traan. Presentator Pieter Hilhorst ontlaadde het moment door op te merken dat het voor het eerst was dat de persoon Rob Oudkerk ontbrak in een Duyvesteijn-column.

En zo bleek de avond in De Rode Werf een vreemde mix van humor, melancholie en politiek op het scherpst van de snede. “Op Max”, klonk het bij menige proostronde in de naborrel.

Kaj Leers

Het bericht “En, Max, hoe voelt het nou om de ideologische veren af te schudden?” verscheen eerst op PvdA Amsterdam.

Het kalenderjaar 2018 zit er bijna op. Voor onze wethouder Marjolein Moorman was het een bijzonder jaar. Er waren gemeenteraadsverkiezingen en de daaropvolgende onderhandelingen leidden tot een prachtig-coalitieakkoord waarna Marjolein hard aan de slag ging als wethouder Onderwijs, Armoede en Inburgering. De redactie van de PvdA Amsterdam blikt in een uitgebreid interview met haar terug- en vooruit. “Als we gelijkheid willen bevorderen, zullen we ongelijk moeten investeren.”

Marjolein, het jaar 2018 is bijna voorbij. Met welk woord zou jij jouw politieke jaar omschrijven? “Dynamisch!”

Hoe kom je tot dat woord? “Het was natuurlijk een heel vol jaar. Er waren verkiezingen, meteen daarna de onderhandelingen en de vorming van een college, Sharon (Dijksma, red.) kwam erbij en vervolgens startten we in een hele nieuwe setting met twaalf partijen in de raad. Als wethouder ben ik natuurlijk intensief gestart om de kansengelijkheid in Amsterdam te verbeteren. Daar haal ik ontzettend veel positieve energie uit. Daarnaast heb ik ook nog paar maanden de portefeuilles zorg en jeugd waargenomen van mijn collega Simone Kukenheim die met verlof was om voor haar zieke dochtertje te zorgen. Dit was precies in de tijd dat het Slotervaart ziekenhuis failliet ging.” Het jaar 2018 begon met de intensieve campagne voor de gemeenteraadsverkiezingen. Hoe heb jij die periode ervaren? “Ik vond het echt ontzettend leuk. En dat kwam met name omdat we een hele grote groep actieve mensen hadden. Het was een mooie mix van mensen die al jaren meedoen en nieuwe, vooral jonge mensen die het gevoel hadden dat de sociaal-democratie heel belangrijk is voor Amsterdam. We wisten natuurlijk dat we de tien zetels die we hadden niet gingen behouden, maar ik kreeg op geen enkele manier de indruk dat mensen daardoor hun koppie lieten hangen. Sterker nog, er was ontzettend veel positieve energie. Het bruiste van de ideeën en waar ik ook naartoe ging, overal gingen er rode truien met dat mooie hart erop met mij mee. Ik vond het echt een hele leuke tijd. Ik mis het nu ook wel een beetje, haha!”

Wat was voor jou het hoogtepunt van die campagne? “Die 100-uurs campagne vond ik prachtig. We waren 100 uur achter elkaar te zien in de stad. Hoe mooi! Maar ook de verkiezingsavond, het moment waarop alles samenkomt. We verloren natuurlijk fors, we gingen van tien naar vijf zetels , maar heel die zaal die bruiste gewoon! Er kwamen mensen naar mij toe die zeiden: “Hebben we gewonnen ofzo?” Maar ergens voelde het ook wel zo. We hebben de campagne gevoerd die we wilden voeren. Dat was ook het doel. Los van allerlei politiek-strategische overwegingen, wij geloven in onze visie op Amsterdam en dat hebben we uitgestraald.”

(tekst gaat verder onder de foto)

Marjolein met de grote groep PvdA-vrijwilligers voor het campagnepand in de Pijp

Het Dagblad Trouw was ook bij de uitslagenavond en schreef een dag later over de ‘blije verliezers van de PvdA’. Hoe duidt jij die constatering? “Nou, het was het ook wel een beetje zo. Zelf noemde ik ons the happy warriors, de blije strijders. Kijk, het is een wereldwijde trend dat het vertrouwen in de traditionele politieke partijen aan het afnemen is. En dat vertrouwen win je niet zomaar even terug. Dat is echt een lange weg. En waar die weg mee begint is staan voor- en geloven in je eigen boodschap. Het was voelbaar en zichtbaar dat we dat weer terug hadden gevonden. Trots op onszelf! Een leuk feitje is ook dat de barvrouw van die avond in Akhnaton uiteindelijk lid is geworden van de PvdA. Bij zo’n enthousiaste club mensen voelde ze zich waarschijnlijk thuis. Daar begint het terugwinnen van vertrouwen mee.” Voor de verkiezingen hadden GroenLinks, de SP en de PvdA samen al een links pact getekend. Waarom was dat in jou ogen zo belangrijk en welke invloed had dit pact op de onderhandelingen? “Het was op verschillende manieren belangrijk. Allereerst omdat wij met dit linkse pact met zijn drieën lieten zien aan Amsterdammers: het kan echt anders. We wilden de progressieve toekomst voor Amsterdam schetsen. Maar waarom ik dit ook heel belangrijk vond is omdat je linkse partijen vaak elkaar ziet bestrijden terwijl wij elkaars vijand helemaal niet zijn. Daar gaat wat mij betreft vaak teveel energie in verloren. Mensen haken daardoor ook af. Onze tegenstanders zitten op de rechterflank. Dus ik vond het belangrijk om voor de verkiezingen te durven zeggen: dit zijn de partijen waar wij graag mee willen samenwerken en dit wordt het beleid wat je dan krijgt. In de campagne hebben we dat ook goed volgehouden: we trokken samen op en gaven elkaar de ruimte waar nodig. Dat heeft zich ook verzilverd na de verkiezingen.”

Van buitenaf leken de onderhandelingen tussen SP, Groenlinks, PvdA en D66 heel soepel te gaan. Als je erop terugkijkt, hoe zou jij de sfeer aan tafel dan beschrijven? “Als heel erg goed. En dat was ook belangrijk omdat je daarmee de basis legt voor je coalitie. Als het in de basis niet goed gaat, heb je daar jarenlang last van. Daar zijn talloze voorbeelden van te noemen. Uiteindelijk was iedereen ook blij met het resultaat. Ook ik. Een doorgaans opbouwend kritisch PvdA-lid zei tegen mij: ‘verkiezingen verloren, onderhandelingen gewonnen.’ Dat zijn leuke reacties. Maar in mijn ogen kende deze onderhandelingen alleen maar winnaars.” Namens de PvdA Amsterdam waren Sofyan Mbarki en jij de hoofdonderhandelaars. Is er dan ook een bepaalde rolverdeling tussen jullie? “Sofyan en ik kunnen heel goed met elkaar overweg en elkaar heel goed lezen. We hebben een soort natuurlijke partnerschap. En vullen elkaar aan waar nodig. Dus als ik me wat meer concentreerde op de inhoud, dan zorgde hij wat meer voor de verbinding. Sofyan bezit van nature de kwaliteit dat hij mensen ontzettend goed kan verbinden en op hun gemak kan stellen. Dat is erg bevorderlijk voor dit soort onderhandelingen.”

Onderhandelen is winnen en verliezen. Op welke punten die erin staan ben je het meest trots en waar zette jij je krabbel met meer moeite onder? “Ik ben trots op heel veel zaken in het akkoord. Het is een heel progressief akkoord met stevige ambitie en een langetermijnvisie. Er zit ook echt heel veel sociaal-democratie in zoals forse investeringen in onderwijs, armoedebestrijding en betaalbare woningen. We hebben bewust het jaar 2025 als ijkpunt genomen omdat veel veranderingen die we willen bewerkstelligen, dusdanig groot zijn dat ze niet van vandaag op morgen geregeld zijn. En ja, er zitten ook minder leuke dingen in voor de PvdA. De erfpachtkorting vond ik het aller moeilijkste. Daar kun je maar beter eerlijk over zijn, toch?”

(tekst gaat verder onder de foto)

Marjolein tijdens de presentatie van het coalitie-akkoord ‘Een nieuwe lente, een nieuw geluid.’

Wat was de mooiste reactie die je kreeg na de presentatie van het coalitie-akkoord ‘Een nieuwe lente, een nieuw geluid?’ “Wat ik niet alleen binnen de PvdA merkte, maar eigenlijk in de gehele stad, is dat het mensen hoop gaf. Mensen dachten: ‘zie je wel, het kan wél op een andere manier.’ En zelfs tot de dag van vandaag merk je dat. Mensen begrijpen ook best dat veel zaken niet meteen kunnen worden gerealiseerd. Maar alleen al dat je ervoor gaat staan, geeft men een goed gevoel. Ik kreeg berichtjes van mensen waarin ze me lieten weten echt trots te zijn op dit akkoord, trots dat ze in een stad wonen waar we voor deze progressieve politiek kiezen.”

Je werd daarna snel geïnstalleerd als wethouder Onderwijs, Armoede en Inburgering. Zelf spreek je altijd over wethouder Kansengelijkheid. Waarom wilde jij deze portefeuilles zo graag? “Nou, precies om die reden. Ik geloof heel erg in de basis van de sociaal-democratie, het bieden van gelijke kansen voor iedereen. Een stad als Amsterdam ademt die waarden en tegelijkertijd zien we dat dat de verkeerde kant op gaat. De ongelijkheid neemt alleen maar toe. Of we het nu hebben over ongelijkheid in het inkomen, ongelijkheid in het onderwijs of de ongelijkheid tussen mensen die hier hun plek al helemaal hebben gevonden en de mensen die hier nieuw zijn. Ik vind dat heel ernstig. Dat is ook de reden dat ik sociaal-democraat ben, lid van de PvdA ben geworden en dat ik heel graag deze combinatie portefeuilles wilde hebben om hier iets aan te doen. Als er namelijk iets is wat ongelijkheid versterkt, is het wel armoede.”

Je bent op de dag van dit interview precies 203 dagen wethouder. Wat is de grootste uitdaging voor jou als wethouder op jouw portefeuilles? “Ik denk het feit dat er niet één knop is waar je aan kunt draaien. Als je bijvoorbeeld kijkt naar de ongelijkheid in het onderwijs, dan is dat niet alleen maar op te lossen met een betere voorschool. Ik ben er heel trots op dat we het moment waarop je naar de voorschool mag van 2,5 naar 2 jaar hebben gehaald, dat we het aantal uren uitgebreid hebben en dat we er een hele stevige lobby op voeren in Den Haag, maar daarmee is de ongelijkheid niet meteen weg. Ik ben er ook heel trots op dat we voorloper zijn in het bestrijden van het lerarentekort, maar het probleem is daarmee niet meteen opgelost. Sterker nog, je ziet dat op plekken waar goede leraren het hardst nodig zijn, het probleem zich het sterkst manifesteert. Ik ben er heel trots op dat we inzetten op brede scholen en brede brugklassen, maar nog steeds worden er kinderen op te jonge leeftijd naar een te laag niveau gestuurd waar ze niet meer uit kunnen klimmen. Helaas zie je dit het vaakst gebeuren bij kinderen uit lage sociaal-economische klassen en/of kinderen wiens ouders niet goed weten hoe het systeem hier precies werkt.”

Maar jij kunt aan meerdere knoppen draaien… “Precies, en dat maakt deze combinatie zo interessant. Als we met ons beleid gezinnen uit de armoede kunnen halen, hebben ouders misschien minder stress en meer tijd om zich met het onderwijs van hun kind bezig te houden. Als we ervoor zorgen dat ouders de taal beter spreken en ervoor zorgen dat zij beter weten hoe bijvoorbeeld ons onderwijssysteem werkt, gaan ze misschien wel sneller naar het ouderspreekuur om met de school over de toekomst van het kind te praten. Ik probeer dit ook bij alle diensten van de gemeente erin te prenten: jullie werken allemaal in relatie tot elkaar om de kansengelijkheid te verbeteren, met als uitgangspunt dáár investeren waar het het hardst nodig is. Als we gelijkheid willen bevorderen, zullen we ongelijk moeten investeren.”

Marjolein als wethouder Onderwijs, Armoede & Inburgering 

Hoe kijk jij naar de huidige stand van de PvdA en de sociaal-democratie in het algemeen? “Het vertaalt zich nog niet helemaal in zetelaantallen en peilingen, maar ik ben wel heel hoopvol. Ik zie op allerlei plekken dat de sociaal-democratie nog steeds hartstikke levend is. Of ik nou actief ben in het werkveld van armoedebestrijding, onderwijs of inburgering, ik spreek ontzettend veel mensen die de sociaal-democratische idealen onderschrijven. En sommige mensen vertalen die idealen niet direct door naar de Partij van de Arbeid, maar dan is het onze taak om ervoor te zorgen dat mensen ons daarmee wél gaan associëren. Daar werken we iedere dag heel hard aan. De PvdA als drager van de sociaal-democratie. Wat ik ook hoopvol vind is dat je echt ziet dat er zich een nieuwe generatie aandient binnen de partij waarmee we naar de toekomst kunnen kijken.” Het jaar 2019 staat voor de deur, wat wil jij gaan bereiken? “Ik zal nu niet gaan vervallen in gedetailleerde beleidsstukken, maar we gaan met ontzettend veel mooie plannen komen. Wat ik belangrijk vind is dat je gaat zien in de stad dat de verandering echt mogelijk is. Zo was ik vorige week op het Bindelmeer College, een school voor VMBO Basis, Kader en Leerwegondersteuning. Deze school komt echt van heel ver. En nu zag ik daar zoveel mensen heel hard en goed werken om alle jongens en meisjes die daar op school zitten een mooie toekomst te bieden. En dat bevestigt dan weer mijn gevoel dat als je met de juiste mensen, instrumenten en idealen aan de slag gaat, je zoveel kan bereiken. Maar let wel: het werk is niet af als alle Amsterdamse scholen een voldoende scoren. Je moet volhouden. Ongelijkheid is net als onkruid; als je het niet voortdurend bestrijdt, dan blijft het terugkomen. En dat is zeker niet alleen op te lossen met alleen maar meer geld.”

Hoe bedoel je dat? “Nou, het gaat ook heel erg om bewustzijn. Wat vinden we normaal? Daar gaf Arnold Jonk laatst in zijn column ook een mooi voorbeeld van. Stel je hebt twee kinderen met een even hoge CITO-score. Het ene kind komt uit een gezin met weinig stimulans en het andere kind uit een gezin waar veel ruimte en budget is voor stimulans en bijlessen. Welk kind hoort dan het meest thuis op het niveau van het CITO-resultaat? Als je logisch nadenkt, is dat het eerste kind. Want die heeft het helemaal zelf bereikt. Maar wat doen we vaak in onze maatschappij? We geven dat eerste kind een lager advies dan het kind met veel stimulans vanuit thuis. We moeten veel meer kijken naar wat iemand kan, in plaats van waar iemand vandaan komt.”

Wat wens je de Amsterdammers toe voor het nieuwe jaar? “Ik vond dat wat Sofyan Mbarki tijdens de Algemene Beschouwingen aanhaalde heel erg belangrijk. De grip op de stad, het gevoel dat je je eigen leven in de mooiste stad van de wereld in de hand hebt. Je merkt dat dat onder druk staat door zaken als hoge huizenprijzen, discriminatie en grote verschillen tussen rijke en arme buurten. Ik wens Amsterdammers voor 2019 daarom heel erg het Amsterdammerschap toe; dat je vrij bent, je jezelf kunt zijn en dat je alle kansen krijgt om te kunnen worden wie je wilt worden. En daarnaast natuurlijk heel erg veel geluk in alle gezondheid.”

“Ik ben heel erg hoopvol over de sociaal-democratie”

Het bericht Eindejaars-interview met Marjolein Moorman verscheen eerst op PvdA Amsterdam.