Poliflw

Door Henk Nijboer op 26 september 2019 Delen  

We moeten dit plan van de regering tegenhouden! Steun ons hierin en laat je e-mailadres achter.

Mogen we je op de hoogte houden van deze actie?

Ja     Nee

De bittere realiteit is dat beleggers en speculanten dankbaar gebruik maken van de woningnood, en torenhoge huren rekenen. Als huurder kan je immers geen kant op. Het is dan ook onbegrijpelijk dat minister Ollongren (D66) het juist nog moeilijker wil maken voor mensen om een betaalbare woning te vinden. Als het aan de regering ligt, gaat de maximale inkomensgrens voor alleenstaanden voor een sociale huurwoning nog verder omlaag, naar 35.000 euro.

Emma wil graag op zichzelf wonen, maar door de plannen van de minister kan ze die wens wel op haar buik schrijven.

Wat dat betekent, laat het verhaal van Emma zien. Ze is net begonnen op een prachtige basisschool in Amsterdam Zuid-Oost en is hartstikke trots op haar werk. Nu woont ze noodgedwongen samen met haar zus, en betaalt maar liefst 1600 euro huur in de maand om nog een beetje in de buurt van haar werk te kunnen wonen. Die huur gaat bovendien elk jaar met 75 euro omhoog. Ze wil graag op zichzelf wonen, maar door de plannen van de minister kan ze die wens wel op haar buik schrijven.

Onze leraren, politieagenten en verpleegkundigen worden de stad uit gejaagd.

De minister maakt het gat tussen wal en schip nog groter. Het is voor mensen zoals Emma onmogelijk om een betaalbare woning te vinden. Onze leraren, politieagenten en verpleegkundigen worden de stad uit gejaagd. De prijzen van koopwoningen zijn gestegen tot gemiddeld 300 duizend euro. Onbetaalbaar met een gewoon inkomen. Wie straks te veel verdient voor een sociale huurwoning, moet huren in de onbetaalbare vrije sector. De prijs voor een huurwoning in Eindhoven steeg vorig jaar met 12,1 ‎procent, in Rotterdam met 14,3 procent. Singles en jongeren onder de 35 zijn vaak tot de helft van hun inkomen kwijt aan woonlasten. Juist de groep die het lastig heeft, wordt hierdoor getroffen.

Dit onzalige plan moet van tafel. De inkomensgrenzen moeten juist omhoog, zodat ook heel normale inkomens weer in de stad kunnen wonen, in de buurt van hun werk. Als we dan ook meer sociale huurwoningen bouwen, kan je weer zeker zijn van een fijne en betaalbare woning.

Tweede Kamerlid

Door Kirsten van den Hul op 24 september 2019 Delen  

De trainees starten altijd in groepsverband, waarbij naast werkervaring ook veel aandacht wordt besteed aan persoonlijke ontwikkeling. Maar het was nooit eerder toegankelijk voor mbo-afgestudeerden, terwijl we juist die groep steeds harder nodig hebben. Bovendien is het precies die groep, waarbij werkgevers dikwijls niet of nauwelijks aandacht hebben voor persoonlijke ontwikkeling.

Hoe graag politici ook praten over de waardering die zij hebben voor  mensen die “het echte werk” doen, in de praktijk ontbreekt het nog veel te vaak aan die waardering.

Wij vroegen daarom minister Van Engelshoven om dit programma ook voor mbo’ers open te stellen. De Dienst Uitvoering Onderwijs, beter bekend als DUO, pakte die handschoen als eerste op. En zo startten afgelopen 1 september tien mbo-trainees op de ICT-afdeling. Hiermee geeft de overheid een belangrijk signaal af: wij zijn een werkgever voor iedereen. En terecht, want hoe graag politici ook praten over de waardering die zij hebben voor vakmensen, mensen die “het echte werk” doen, in de praktijk ontbreekt het nog veel te vaak aan die waardering.

Wat ons betreft breiden we de ruimte voor mbo’ers binnen het Rijkstraineeprogramma de komende tijd nog veel verder uit.

Wat ons betreft breiden we de ruimte voor mbo’ers binnen het Rijkstraineeprogramma de komende tijd nog veel verder uit. Maar om die waardering echt voor elkaar te krijgen, is er meer nodig. Want waarom krijgen mbo-studenten tijdens hun stage bijvoorbeeld minder stagevergoeding dan stagiairs van het hbo of de universiteit? Verschillen van een paar honderd euro per maand zijn geen uitzondering. Bij JOB, de Jongerenorganisatie Beroepsonderwijs die mbo-studenten vertegenwoordigt, is de frustratie hierover bekend. Studenten vragen zich af waarom er een verschil in hun beloning zit, terwijl zij net zo hard werken en net zoveel uren maken als alle andere stagiairs. En dan zijn er ook nog steeds werkgevers die, zelfs in deze tijden van krapte op de arbeidsmarkt, mbo-stagiairs aannemen zónder daar überhaupt een vergoeding tegenover te stellen. Dat moet anders.

Want ook in de praktijk verdienen mbo’ers een gelijke behandeling.

In Leiden beseften ze dat ook, en wordt gestopt met het ongelijk betalen van stagiairs. Onlangs stemde de gemeenteraad daar voor een voorstel van de PvdA met hartelijke steun van D66 om de stagevergoedingen voor stagiairs bij de gemeente gelijk te trekken. Zij lijken hiermee een primeur te pakken te hebben. Tijdens het Tweede Kamerdebat over het MBO van woensdag 25 september zullen wij de minister vragen er bij andere gemeenten en provincies op aan te dringen dit voorbeeld te volgen. En samen met het JOB in kaart te brengen hoe vaak mbo’ers daadwerkelijk voor niks stagelopen. Want ook in de praktijk verdienen mbo’ers een gelijke behandeling.

Jurgen van der Hel, voorzitter Jongerenorganisatie Beroepsonderwijs, JOB Kirsten van den Hul, Tweede Kamerlid PvdA Paul van Meenen, Tweede Kamerlid D66

Tweede Kamerlid

Door Attje Kuiken op 5 september 2019 Delen  

Stel je voor dat je televisie kijkt zonder geluid. Vaak is het dan bijna niet te volgen. Bij Boer zoekt Vrouw is dat jammer, maar in het geval van een terroristische aanslag is het bedreigend. Dan zie je de premier, politiemensen, militairen op tv, maar je krijgt niet mee wat er gezegd wordt. Dat moet anders.

Dove mensen hebben recht op erkenning van hun taal

In Nederland zijn er 15.000 mensen die de Nederlandse Gebarentaal gebruiken. Maar zij staan nog te vaak langs de zijlijn. Daarom dien ik samen met ChristenUnie en D66 een initiatiefwet in. De Nederlandse Gebarentaal moet erkent worden als officiële taal. Dat is belangrijk, want het erkent de plek van doven en gebarentaligen in onze samenleving. En het zorgt er ook voor dat er bij belangrijke persconferenties een tolk Nederlandse Gebarentaal naast staat. Zo wordt belangrijke informatie beter toegankelijk voor gebarentaligen.

Dove mensen hebben recht op die erkenning van hun taal door de overheid. Een taal die generaties zwaar ondergewaardeerd is geweest. Een taal die voor dove mensen de enige volledig toegankelijke taal is. Hun moedertaal. Deze wet is een belangrijke stap vooruit. Ik hoop dat er brede steun voor is, zodat iedereen zeker kan zijn van een plek in onze samenleving, ook als je minder goed kan horen.

Tweede Kamerlid

‪Yesssss, wát een Pride! 🌈 ♥️‬ ‪Samen met D66, CDA, VVD en SP stonden we op onze eerste gezamenlijke boot! Unity for the Community, omdat LHBTQIA+ rechten partijen overstijgen!

37.981 handtekeningen!!! Goede anticonceptie is geen luxe. Onzettend veel mensen hebben al hun steun uitgesproken voor de motie van Lilianne Ploumen. Nu D66, VVD en CDA nog. Vanavond stemt De Tweede Kamer. Laat zien dat jij ook steunt met een ❤️

Anticonceptie in het basispakket

Door Lodewijk Asscher, Kirsten van den Hul op 15 juni 2019 Delen  

Iedere dag gaan vele bevlogen en betrokken leraren naar hun werk. Om les te geven aan onze kinderen. Maar ze zijn met steeds minder.

Over een paar jaar heeft het onderwijs maar liefst 4200 onvervulde vacatures. Een groeiend probleem dat een hele generatie dreigt te raken.

Er worden wekelijks klassen naar huis gestuurd. Simpelweg omdat er geen leraar te vinden is.

Het kabinet trok extra geld uit, maar er is meer nodig om het tij te keren. Leraren en ouders kwamen de afgelopen tijd meermaals in actie. Er waren stakingen en een massale demonstratie van 40.000 mensen op het Malieveld. Tegen de te hoge werkdruk, en voor extra investeringen. De werkdruk blijft te hoog. Er ontstaan noodgedwongen vierdaagse schoolweken en er worden wekelijks klassen naar huis gestuurd. Simpelweg omdat er geen leraar te vinden is.

En dat lerarentekort raakt vooral de kinderen die al minder kansen hebben. Juist hun scholen hebben steeds meer moeite een goede leraar te vinden. De groeiende kansenongelijkheid in onze samenleving wordt door het lerarentekort alleen maar versterkt.

Aanstaande maandag zullen wij voorstellen doen waar leraren, ouders en kinderen iets aan hebben.

Het kabinet is sinds vorige week haar meerderheid in de Eerste Kamer kwijt, maar lijkt dit nog niet te beseffen. Aanstaande maandag zullen wij voorstellen doen waar leraren, ouders en kinderen iets aan hebben. Daarbij hoort in elk geval het dichten van het salarisverschil tussen het primair en voortgezet onderwijs en een eerlijker beloning voor leraren in het voortgezet speciaal onderwijs. We hopen daarmee coalitiepartijen D66, VVD, CDA en CU te overtuigen dat we nu in actie moeten komen. Zodat ieder kind zeker is van een eerlijke start, en dat begint bij een goede leraar voor de klas.

Herken jij dit en vind je ook dat er meer moet gebeuren? Deel dan dit bericht!

Getekend,

Lodewijk Asscher Kirsten van den Hul

Tweede Kamerlid

Tweede Kamerlid

Door De Redactie op 13 juni 2019 Delen  

De komende twee jaar wordt de AOW-leeftijd bevroren op 66 jaar en vier maanden. En daarna stijgt hij minder hard. Op dit moment stijgt de AOW-leeftijd met twaalf maanden voor ieder jaar dat we gemiddeld langer leven. Dankzij het akkoord wordt dat acht maanden.

Wat betekent dat voor mij?

Wat vindt de PvdA hiervan? De PvdA steunt dit plan. We worden allemaal ouder en blijven ook langer gezond dus het is logisch dat de pensioenleeftijd stijgt, maar de huidige stijging gaat veel te snel. Mensen komen daardoor in de knel. In onze eigen voorstellen wilden we dat de AOW-leeftijd maar zes maanden stijgt voor ieder jaar dat we gemiddeld langer leven. In het akkoord stijgt de leeftijd sneller – met acht maanden – maar het is een forse verbetering ten opzichte van de huidige situatie.

Iedereen krijgt straks de mogelijkheid drie jaar eerder met vroegpensioen te gaan. Dat kan door nadere afspraken tussen werkgever en werknemer te maken. Beide zullen daarvoor ook een bijdrage moeten doen. De boete op eerder stoppen met werken wordt in ieder geval – drie jaar voor de AOW-leeftijd- voor iedereen lager en voor de lagere inkomens helemaal afgeschaft. Vakbonden en werkgevers maken in overleg per sector of cao maatwerkafspraken over maatregelen om mensen gezond de AOW-leeftijd te laten halen. Hiervoor wordt 800 miljoen vrijgemaakt.

Wat vindt de PvdA hiervan? De PvdA is erg blij dat er iets wordt geregeld voor al die bouwvakkers, verpleegkundigen, politieagenten en anderen die hun pensioen anders niet in goede gezondheid halen. Maar we kijken wel kritisch naar deze regeling. De wetgeving moet nog door de Kamer en daar gaan we het kabinet streng toetsen op de uitvoering van deze regeling. De vroegpensioenregeling moet echte oplossingen gaan bieden voor mensen die anders in de knel komen.

Er komt een nieuw pensioencontract met minder strenge rekenregels. Pensioenfondsen hoeven zich in de toekomst niet meer onnodig arm te rekenen. Daardoor hoeft er niet gekort te worden bij een dekkingsgraad (de verhouding tussen het geld in kas en de toekomstige verplichtingen) tussen de 100 en 104%. En meteen boven de 100% mag er weer geïndexeerd worden. Dat is nu nog 130%.

Wat betekent dit voor mij? Op basis van huidige dekkingsgraden hoeven miljoenen pensioenen niet gekort te worden, waar dat met de huidige regels wel het geval zou zijn. En voor nog meer Nederlanders betekent het dat er weer geïndexeerd gaat worden. Maar niet voor allemaal. Fondsen die onder de dekkingsgraad van 100% zakken – en dus te weinig geld in kas hebben voor de toekomstige verplichtingen – blijven genoodzaakt om te korten. Wel hoeven zij onder het nieuwe systeem minder te korten dan anders het geval was. Kortom: met het nieuwe systeem is de kans op kortingen kleiner, zijn de kortingen zelf kleiner als er onverhoopt toch gekort moet worden en is de kans op indexatie groter.

Wat vindt de PvdA hiervan? Dat er weer geïndexeerd kan worden is broodnodig, want veel ouderen hebben het de afgelopen jaren al zwaar. In de crisis stond hun koopkracht al onder druk. Maar ook nu het weer goed gaat voelen zij de btw-verhoging en de hogere energiebelasting van dit kabinet. Dat is niet eerlijk en de PvdA heeft daar altijd tegen gestreden.

Zelfstandigen kunnen straks makkelijker pensioen opbouwen. Ook komt er een collectieve verzekering tegen arbeidsongeschiktheid tegen een schappelijke premie (een zogeheten AOV-premie).

Wat vindt de PvdA hiervan? Veel zzp’ers zijn nu niet verzekerd tegen arbeidsongeschiktheid. Vaak omdat de premie zo hoog is dat ze het niet kunnen betalen. Als ze een ongeluk krijgen en niet meer kunnen werken komen zijn meteen in grote financiële problemen. Wij vinden dat er een vangnet nodig is voor alle werkenden. Daarom hechten wij sterk aan een collectieve regeling, waar iedereen aan meebetaalt zodat de premie laag blijft. Wij zullen de voorstellen van het kabinet daar ook streng op toetsen. Het moet een oplossing bieden en betaalbaar zijn.

De doorsneesystematiek houdt in dat het meeste pensioen op latere leeftijd wordt opgebouwd. De premie van jongeren gaat naar het pensioen van ouderen. Jongeren bouwen relatief weinig op, maar worden later gecompenseerd door de premies van jongere generaties. Deze systematiek wordt afgeschaft. Voortaan bouw je ieder jaar van je werkzame leven evenveel pensioen op.

Wat vindt de PvdA hiervan? Voor de PvdA is afschaffing van de doorsneesystematiek niet noodzakelijk. Dit is vooral een wens van D66. Wel maken wij ons zorgen wat dit betekent voor 45-jarigen en voor jongeren. Zij hebben betaald voor het pensioen van de ouderen boven hen, maar de toekomstige jongeren betalen niet meer mee aan hun pensioen. Zij moeten dus gecompenseerd worden. We maken een voorbehoud op dit punt en zullen er streng op toezien dat het kabinet voor compensatie zorgt.

Er komt een onderzoek naar hoe het mogelijk is om iedereen na 45 jaar werken met pensioen te laten gaan. Dat zou een simpele oplossing zijn voor mensen die jong zijn begonnen en zorgt ervoor dat iedereen even lang moet werken.

Wat vindt de PvdA hiervan? Kennelijk is het op dit moment nog niet mogelijk bij te houden hoeveel jaar iemand heeft gewerkt. Dit wordt pas sinds 1998 bijgehouden. In dit pensioenakkoord wordt er gelukkig een onderzoek gestart, waarbij wordt gekeken of het mogelijk is om na 45 jaar te hebben gewerkt te kunnen stoppen. Dit zou wat ons betreft een mooie ontwikkeling zijn en wij zien dat ook uit naar de uitkomsten van het onderzoek.

Door Kirsten van den Hul op 16 mei 2019 Delen  

Emancipatie valt of staat met vooruitgang. Helaas lijkt steeds vaker het omgekeerde het geval. Dat zien we in Brazilie, in Rusland, in Brunei en in de Verenigde Staten, waar grote stappen terug worden gezet als het gaat om de rechten van LHBTI en gendergelijkheid. Maar ook dichterbij huis is de acceptatie van seksuele en genderdiversiteit nog verre van een gelopen race.

Want maar liefst 7 op de 10 LHBTI-personen in Nederland wordt slachtoffer van een vorm van geweld. Veel LHBTI-jongeren twijfelen of ze wel openlijk zichzelf kunnen zijn, op school, op straat, of zelfs thuis. En er zijn zorgelijke berichten over zogenaamde conversietherapieën, waar jongeren wordt wijsgemaakt dat ze van hun homoseksualiteit kunnen worden genezen. Absurd natuurlijk. LHBTI’er zijn is geen ziekte, dus je kunt – en hoeft! – er niet van te genezen. Je bent het. En jezelf zijn, dat is een mensenrecht waar we in onze rechtstaat nooit aan mogen tornen.

Helaas denken sommige mensen daar anders over. Zo kreeg de Tweede Kamer deze week een petitie aangeboden die steun uitspreekt voor de Nashville verklaring. Een uiterst kwetsend, schadelijk en verwerpelijk document, dat tot zeer grote maatschappelijke onrust leidde, niet in de laatste plaats omdat een aantal van de ondertekenaars publieke functies vervult. Onder meer op scholen en universiteiten. Maar ook in de politiek. Samen met mijn GroenLinks en D66-collega’s maakte ik daarom deze week een statement. Een statement tegen onverdraagzaamheid en uitsluiting. En vooral vóór gelijke rechten voor en acceptatie van iedereen.

Maar met statements alleen zijn we er natuurlijk niet. Daarom vroeg ik samen met D66 vorig jaar aan de regering om met een actieplan te komen waarmee we de veiligheid van LHBTI’s gaan garanderen. Dat plan is er gekomen, maar vraagt wat ons betreft nog steeds om de nodige aanscherpingen.

Vandaag vroeg ik samen met progressieve collega’s de betrokken ministers daarom om de Roze in Blauw teams bij de politie te versterken en verder uit te breiden. En om specialistische hate crime rechercheteams op te richten. Zodat melden en aangifte doen ook echt zin heeft en het vaker tot een veroordeling komt.

Want iedereen moet zeker zijn dat je overal veilig jezelf kunt zijn. Wie je ook bent, en van wie je ook houdt. Daar blijven wij ons met onze bondgenoten keihard voor inzetten.

Tweede Kamerlid

Door John Kerstens op 13 maart 2019 Delen  

Deze week kon je daarvan weer een niet zo fraai staaltje zien. Want opnieuw werd een aantal moties dat ik indiende door de hele oppositie gesteund, maar stemden de coalitiepartijen (CDA, CU, D66 en VVD) tegen. Gevolg: telkens één stem te weinig, moties afgewezen.

En dus komt er geen concreet plan om een eind te maken aan de doorgeschoten marktwerking in de zorg.

En dus komt er geen concreet plan om een eind te maken aan de doorgeschoten marktwerking in de zorg, te beginnen in de wijkverpleging. Aanleiding voor die motie waren de grote woorden die minister De Jonge daarover vorige week in een kranteninterview gebruikte. Gisteren werd helder dat dat verkiezingspraatjes waren, of een sollicitatie naar de plek van Buma, en dat het CDA als het erop aankomt bij de VVD (die fel reageerde op het interview van De Jonge) onder de plak zit. En dat is jammer want als de minister z’n woorden meende en dus echt ‘het licht had gezien’, was een Kamermeerderheid om de uitwassen van die marktwerking nu echt aan te pakken binnen bereik geweest. Overigens zullen we als PvdA gewoon doorgaan met het indienen van goede pannen daarvoor.

Wat er ook niet komt, is extra geld voor betere salarissen voor zorgmedewerkers. Die zijn hard nodig om te voorkomen dat elk jaar opnieuw 80.000 mensen de sector verlaten. En dat terwijl er al een gigantisch tekort aan personeel is, met alle gevolgen van dien: van langere wachtlijsten en operatieafdelingen die sluiten tot overwerkte zorgmedewerkers. Vertrekkers uit de sector noemen vaak het te lage salaris als een van de redenen voor hun vertrek. Daar móet dus iets aan gebeuren. En dat kan ook, want er is geld. Dit jaar moeten de cao’s  van meer dan één miljoen mensen die in de zorg werken worden vernieuwd. Daar waar de onderhandelingen al zijn begonnen, zijn ze vastgelopen. Het kabinet, de coalitie dus, heeft hier de sleutel in handen: bij de voorjaarsnota kan extra geld worden uitgetrokken. Helaas dus. Niet belangrijk blijkbaar.

Wat er ook niet komt, is extra geld voor betere salarissen voor zorgmedewerkers.

De coalitie stemde ook tegen mijn voorstel dat moet voorkomen dat voor de zorg bestemd geld opnieuw terugvloeit naar de staatskas. De afgelopen jaren ging dat al om een paar miljard. Geld voor de zorg moet naar de zorg. Logisch, zou je denken. Maar niet voor minister en coalitie. Een gemiste kans.

Tenslotte kreeg ik de handen van coalitiepartijen niet op elkaar voor het voorstel om in geval van een fusie of overname ook te toetsen wat de gevolgen daarvan zijn voor de kwaliteit en de betaalbaarheid van de zorg. Belangrijk, zeker ook tegen de achtergrond van buitenlandse ondernemingen (uit Engeland en Frankrijk bijvoorbeeld) die zich momenteel ‘inkopen’ in de Nederlandse zorgsector. Maar dat vinden CDA, CU, D66 en VVD dus blijkbaar niet.

De zekerheid van goede zorg dichtbij als je die nodig hebt komt steeds meer onder druk te staan.

De vechtende vier van de kibbelcoalitie gaan regelmatig ruziënd over straat. Maar als het gaat om het verbeteren van de zorg, iets wat wel een gevecht waard is zou je denken, houdt men zich koest. En dat is bizar. Want terwijl de economie draait als een tierelier en het geld zo links en rechts over de plinten klotst, komt de zekerheid van goede zorg dichtbij als je die nodig hebt steeds meer onder druk te staan.

De PvdA vindt dat onaanvaardbaar.

Tweede Kamerlid

Door John Kerstens op 5 maart 2019 Delen  

Op zich geen nieuws, zou je denken. Want zowel de PvdA als andere oppositiepartijen zeggen dat al een tijdje. En zowat iedereen in het land vindt dat al langer. Maar wat wel nieuws was, was dat de minister namens de vier coalitiepartijen had gesproken. Dat verzekerde althans een van de vele communicatiemedewerkers van het ministerie in dezelfde krant. Dàt nieuws bleef vervolgens welgeteld twee hele uren goed. Want terwijl CDA en ChristenUnie zich in stilzwijgen hulden (tot op de dag van vandaag), beschuldigde D66 de minister van ‘hoog-over-verhalen’ en meldde de VVD dat de minister wel iets beters te doen had dan (even samengevat) de zorg in de ellende te storten.

En zo kenden we de kibbelcoalitie weer: ruziënd over straat.

En zo kenden we de kibbelcoalitie weer: ruziënd over straat.

De Partij van de Arbeid was blij met de ommezwaai van de minister: wij stemden in 2006 tegen de Zorgverzekeringswet, waarmee marktwerking in de zorg werd geïntroduceerd en wijzen al een tijd op de nadelige effecten ervan. Maar De Jonge moet nu wel laten zien dat ’t hem menens is. Dat het om méér gaat dan een verkiezingspraatje of een sollicitatie naar de baan van partijleider van het CDA.

De Jonge moet nu wel laten zien dat ’t hem menens is.

Hij zal daarbij méér moeten doen ook dan ‘de acties’ die hij in bedoeld kranteninterview aankondigde.

Méér dan een nota bene al door het vorige kabinet ingediend wetsvoorstel (dat het toezicht op nieuwe toetreders verbetert) na het twee jaar in de la te hebben laten liggen daar nu uit te halen.

Méér dan het op aandringen van de oppositie naar Brussel af te reizen in verband met het krankzinnige aanbestedingscircus in de zorg.

Méér ook dan het en passant bij het oud vuil zetten van de vrijheid van mensen om zèlf te kiezen.

Het is vooral van belang of de minister bereid is werk te maken van voorstellen van de PvdA en andere partijen om die doorgeslagen marktwerking aan te pakken.

En daarbij is vooral ook van belang of de minister bereid is werk te maken van voorstellen van de PvdA en andere partijen om die doorgeslagen marktwerking aan te pakken. Of hij bereid is dat te doen via een meerderheid waarvan niet alle coalitiepartijen deel uitmaken. Een meerderheid zonder de VVD en/of D66 bijvoorbeeld.

The proof of the pudding is in the eating’, zoals de Engelsen zeggen.

Tweede Kamerlid