Samenwerking is goed. Als mens sta je in verbinding met elkaar en vrijheid gedijt alleen als mensen rekening houden met elkaar. Samen bereik je meer. Ook in de politiek werkt dit zo. Iedereen die kiest voor een bepaalde partij, weet dat deze partij om zijn standpunt te bereiken moet samenwerken met andere partijen. Partijen die vanuit hun ideologie soms helemaal niet op jouw keuze lijken. Iedereen levert wat in en gunt elkaar wat en samen probeer je een goede koers voor de stad te kiezen. De vraag is of de nieuwe coalitie daar in slaagt. Want samenwerking en verbinding mag niet leiden tot kleurloosheid, vertraging en gebrek aan visie.
In Zwolle lijkt de allesoverheersende drang naar samenwerking tot een onnodige rem te leiden. Zwolle heeft op een veel vlakken een grotere stap voorwaarts nodig dan de nieuwe coalitie onder leiding van de ChristenUnie ook nu weer laat zien. Er zijn tal van voorbeelden te noemen waarop Zwolle altijd kiest voor de bestuurlijke route en nooit vlamt. Met zijn allen gaan we voor een duurzame stad, een sociale stad en een ondernemende stad levendige stad, maar zodra het concreet wordt stopt de show.
Neem Lelystad Airport. Het is duidelijk dat vliegen onevenredig veel vervuilt, schadelijk is voor onze leefomgeving en de natuur. GroenLinks riep dit als eerste en het hardst tijdens de verkiezingen. Het is inmiddels ook duidelijk dat -als Zwolle geen duidelijke stelling neemt tegen uitbreiding- dat we dan bestuurlijk aan blijven modderen. Aan de ene kant lezen we in het akkoord dat de coalitie gaat voor verbeterde leefbaarheid van wijken, nog geen kolom verder dat de koers gericht blijft op uitbreiding van Airport Lelystad. Reken maar dat de uitbreiding ten koste van de leefbaarheid gaat.
En dan het koopzondagen beleid. Jarenlang een halfbakken compromis met voor elk wat wils, maar wat niets bijdraagt aan Zwolle. Een compromis gebaseerd op waarden die in de praktijk allang verdwenen zijn. Je kunt al 24 uur 7 dagen per week winkelen: alleen niet in de Zwolse binnenstad. Ook nu worden keuzes niet gemaakt. De nieuwe coalitie legt de bal bij CityCentrum, vertegenwoordiger van een deel van de ondernemers in de Zwolse binnenstad. Inwoners staan buiten spel.
Ook in de paragraaf over cultuur zien we een compromis: het woord ‘kunst’ komt er één keer in voor (vast op verzoek van GroenLinks). De CU loopt weg met verenigingsleven en wijken, de VVD de identiteit en SW erfgoed en cultuurhistorie. Juist nu Zwolle ambitie moet tonen richting Den Haag, zetten we in op het verenigingsleven en laagdrempelige activiteiten in wijken. Ook belangrijk, maar niet waar we ons nu mee moeten laten zien!
Natuurlijk, er zijn ook mooie (soms) concrete stappen die het college wil zetten en die laten we niet ongenoemd: emissieloze stadsdistributie, natuurinclusief bouwen een evenwichtig en proportioneel creatief veiligheidsbeleid, het behoud van het persoonsgebonden budget en niet bouwen in Dijklanden. En het belangrijkste, de voortzetting van de strategische koers die Zwolle heeft ingezet in de voorgaande periode met hoge ambities op het gebied van onder andere de energietransitie, klimaatveranderingen en de human capital agenda.
Maar al met al: een weinig vernieuwend akkoord dat bestaat uit algemeenheden en weinig concrete ambities. Een akkoord dat op een nieuwe manier tot stand zou komen, samen met de raad en de stad beloofden GroenLinks en de ChristenUnie. Een akkoord met punten waarvan je de vraag kunt stellen hoe GroenLinks en Swollwacht er mee in hebben kunnen stemmen na hun overweldigende verkiezingswinst (zoals de verplichte tegenprestatie of de beperkte plaatsing van windmolens waarvan GL er veel meer wilde en SW helemaal niet). Kortom: Een kleurloos compromis.
Het coalitieakkoord >
Het volledige D66 betoog debat 4 juni 2018 >
