Poliflw

© 2017 VCP Oldambt ⭐ Disclaimer ⭐ Realisatie: RoBert

Na veel discussie, vragen en informatie over het te realiseren van een zonnepark/zonneweide te Finsterwolde wil de VCP fractie graag terugkeren naar de essentie van het geheel. Er werd en is bij dit punt bezwaar gemaakt door een meerderheid van de inwoners van Finsterwolde tegen de locatie. Dit is ook door verschillende fracties aangehaald in de discussies. De meeste fracties gaven aan niet tegen de komst van een zonnepark te zijn maar wel tegen de gekozen locatie. Nu in de vergadering van 17 juni a.s. het voornemen van het college is, na een bibob onderzoek waarvan we inmiddels de uitslag weten, om het voorstel een Vvgb af te geven van de agenda te halen menen wij als VCP een motie in te dienen en terug te keren naar daar waar het allemaal om gaat; de locatie.

Mochten er meer fracties zijn die de motie mede willen ondertekenen dan hoor ik dat graag en zorg er dan voor dat de logo geplaatst wordt.

Groet,

Engel Modderman

Raadsvoorstel Onderwerp Aanvulling Gedragscode politieke ambtsdragers gemeente Oldambt

Datum commissievergadering N.v.t.

Datum raadsvergadering 20 mei 2019 Zaaknummer 12036-2019 Steller Jelte van der Meer

Portefeuillehouder(s) Cora-Yfke Sikkema Medeverantwoordelijke(n) N.v.t.

Eerdere besluitvorming en/ of vastgesteld beleid De raad heeft op 4 januari 2010 de “Gedragscode politieke ambstdragers gemeente Oldambt” vastgesteld.

Voorgesteld raadsbesluit De raad besluit:

Tot vaststelling van de wijziging in de Gedragscode politieke ambtsdragers gemeente Oldambt.

Artikel 1 De gedragscode politieke ambtsdragers gemeente Oldambt wordt als volgt gewijzigd:

Na Deel II Gedragscode politieke ambtsdragers wordt “Deel III Omagangsvormen” toegevoegd B.

“Deel III Omgangsvormen” komt inhoudelijk als volgt te luiden:

1. We vallen elkaar niet persoonlijk aan.

2. We twijfelen niet aan elkaars integriteit. Als er desondanks aanwijzingen zijn voor een mogelijke integriteitsschending dan wenden wij ons tot de burgemeester.

3. We twijfelen er niet aan dat ieder raadslid – vanuit zijn eigen opvatting – het algemeen belang oprecht dient.

4. We luisteren naar elkaars argumenten en beschouwen ze als bijdragen aan zorgvuldige besluitvorming.

5. We komen in de openbaarheid op voor elkaar en voor het ambt. We accepteren niet dat een collega raadslid, wethouder of de burgemeester onheus wordt bejegend en treden daar actief tegen op, door betrokkene(n) hierop aan te spreken.

6. Voelt iemand zich gekwetst, dan gaat hij/zij in gesprek met degene die kwetste. Indien gewenst vindt dit onder begeleiding plaats.

7. De punten 1 t/m 6 gelden ook in onze relatie met college en ambtenaren.

Artikel 2 Dit besluit treedt in werking op de dag na die van bekendmaking. Samenvatting In het H2O – het overleg van raad, college en managementteam – is op 15 januari 2019 gesproken over het thema “hoe zijn onze manieren”. Uitkomst van deze bespreking is dat u respectvol met elkaar en anderen wilt omgaan.

De fractievoorzitters hebben aansluitend aangegeven een en ander te willen vastleggen in een door de raad vast te stellen statement, waarop iedereen aanspreekbaar is.

Bijlage(n) Integrale tekst gedragscode.

TOELICHTING Inleiding In het H2O – het overleg van raad, college en managementteam – is op 15 januari 2019 gesproken over het thema “Hoe zijn onze manieren”.

Daarbij is stilgestaan bij de wijze waarop raadsleden met elkaar (willen) omgaan, als ook met het college en de ambtenaren.

De uitkomst van de bespreking is dat u het belangrijk vindt dat u respectvol optreedt en dat dit ook wordt vastgelegd.

Motivatie U hebt aangegeven elkaar respectvol met elkaar (en met het college en de ambtenaren) te willen omgaan en dit te willen vastleggen.

De voorgestelde omgangsregels geven op concrete wijze invulling aan het begrip “respectvol”.

Dat draagt bij aan de duidelijkheid. Door de regels – bij voorkeur unaniem – vast te stellen krijgen ze een formele status en stelt u ze tot norm: “zo zijn onze manieren!”.

Na vaststelling van de regels bent u daarop aanspreekbaar, maar het is ook zeker wenselijk dat u elkaar er in voorkomend geval op aanspreekt.

Zo zorgt u er samen voor dat de norm gehandhaafd wordt.

Betrokkenheid (externe) partners Het college van burgemeester en wethouders, als ook het Managementteam zijn in de startfase (het zg. H2O)betrokken bij dit onderwerp.

Consequenties N.v.t. Vervolg N.v.t.

Winschoten, 9 mei 2019 Voorzitter raad en griffier van de gemeente Oldambt,

Jelte van der Meer  Griffier

Cora-Yfke Sikkema Voorzitter

VCP: Wij bedrijven politiek en vertegenwoordigen als zodanig onze inwoners wij zijn geen naai en brei clubje!

Verklaring VCP omtrent informatie “Zuidas”.

Met verbazing ziet de VCP hun pogingen om de volledige informatie rondom de “Zuidas” te krijgen stranden op onwil van het college. Al maanden zijn we bezig om alle stukken in handen te krijgen. We hebben veel redenen aangehoord van ambtenaren, wethouders en van het college zelf waarom het zo ingewikkeld was om deze informatie te verstrekken.

En nu als klap op de vuurpijl heeft het college besloten dat wij de informatie en stukken mogen inzien op een laptop in het gemeentehuis. Met daarbij de voorwaarde dat wij een verklaring moeten onderteken van geheimhouding. Een belachelijke ontwikkeling in het hele verhaal. Op het moment dat je dat ondertekent mag je niets uit de stukken gebruiken, citeren of er anderszins iets mee doen. Hoe krijg je de raad monddood. Zo dus!

Deze ontwikkelingen stuiten ons zeer tegen de borst. Er vanuit gaande dat raadsleden niet integer om zouden gaan met deze stukken  ligt hier aan ten grondslag.

De verklaring van geheimhouding is echter een zaak van de raad. De raad moet verklaren in de eerstvolgende raadsvergadering dat deze stukken als geheim moeten worden bestempeld. Dat is niet wat het college zo maar even kan besluiten.

De gemeentewet is daar heel duidelijk in:

Gemeentewet

Geldend van 01-01-2019 t/m heden

Artikel 25

1.            De raad kan op grond van een belang, genoemd in artikel 10 van de Wet openbaarheid van bestuur, omtrent het in een besloten vergadering behandelde en omtrent de inhoud van de stukken die aan de raad worden overgelegd, geheimhouding opleggen. Geheimhouding omtrent het in een besloten vergadering behandelde wordt tijdens die vergadering opgelegd. De geheimhouding wordt door hen die bij de behandeling aanwezig waren en allen die van het behandelde of de stukken kennis dragen, in acht genomen totdat de raad haar opheft.

2.            Op grond van een belang, genoemd in artikel 10 van de Wet openbaarheid van bestuur, kan de geheimhouding eveneens worden opgelegd door het college, de burgemeester en een commissie, ieder ten aanzien van de stukken die zij aan de raad of aan leden van de raad overleggen. Daarvan wordt op de stukken melding gemaakt.

3.            De krachtens het tweede lid opgelegde verplichting tot geheimhouding met betrekking tot aan de raad overgelegde stukken vervalt, indien de oplegging niet door de raad in zijn eerstvolgende vergadering die blijkens de presentielijst door meer dan de helft van het aantal zitting hebbende leden is bezocht, wordt bekrachtigd.

4.            De krachtens het tweede lid opgelegde verplichting tot geheimhouding met betrekking tot aan leden van de raad overgelegde stukken wordt in acht genomen totdat het orgaan dat de verplichting heeft opgelegd, dan wel, indien het stuk waaromtrent geheimhouding is opgelegd aan de raad is voorgelegd, totdat de raad haar opheft. De raad kan deze beslissing alleen nemen in een vergadering die blijkens de presentielijst door meer dan de helft van het aantal zitting hebbende leden is bezocht.

Als VCP kunnen wij ons niet voorstellen dat de raad zich op deze manier aan de kant kan en wil laat zetten. En mocht de meerderheid van de raad hier wel mee akkoord gaan zullen wij als VCP aandringen op een onderzoek door een externe organisatie.

Namens de VCP fractie

Engel Modderman

Jan Kenter

Alma de Groot

Gemeenteraadswerk

Gemeenteraadswerk gaat gepaard met kennisnemen van dossiers. Raads- en raadscommissieleden worden bedolven onder een lawine van nota’s, verslagen, rapporten, evaluaties, beleidsplannen, afstemmingsplannen, notulen, besluitenlijsten, et cetera. In de politiek lopen mensen rond die als dossiervreters worden aangemerkt. Als grondregel geldt dan: hoe dikker het dossier dat aan de orde is, hoe minder er over wordt opgemerkt. Want het zijn niet alleen de wethouders die lak hebben aan  al die officiële stukken. Ook raads- en raadscommissieleden laten het vaak afweten.

Om eerlijk te zijn, ik heb er ook een hekel aan. Het is dat het moet, anders zou ik wel iets leukers te doen hebben dan het doorvlooien van ambtelijke stukken. Van kinds af aan heb ik geleerd dat werken iets is dat je met je handen doet. De tuin omspitten, het varkenshok afmesten, kippen slachten, om maar eens een paar voorbeelden te noemen, dat heet pas werken. In het nest waarin ik werd grootgebracht is het doornemen van ambtenarenproza, letterlijk en figuurlijk, geen werk.

Nu vragen die ambtenaren er ook wel om. De meeste dossiers staan vol met zinnen in de trant van: “Er dient op grond van een uitputtende analyse inzicht te worden verkregen alvorens er, in samenwerking met de ketenpartners, een breed draagvlak kan worden gecreëerd voor het nemen van nader te onderzoeken, afdoende en transparante maatregelen die passen binnen het beschikbare budget”.

Dat is een hele mooie zin, maar er staat dus eigenlijk niets. En er zijn ambtenaren die dit soort zinnen wel op papier willen zetten maar die het niet klaarspelen. Dan is er helemaal geen touw meer aan vast te knopen.

Dat roept dan de vraag op naar de ideale ambtenaar. Jaren geleden heb ik eens een interview met de VVD’er Vonhoff gelezen. Hij vond dat je ambtenaren in 4 groepen kon indelen. Het eerste type ambtenaar is lui en dom. Daar heb je niks aan. Maar het grote voordeel is dat zo’n man of vrouw niets doet en daarom ook niets fout doet. En dat is dan mooi meegenomen. Het tweede type is ijverig en dom. Deze mensen roepen irritatie op. Ze schrijven aan de lopende band stukken waarvan al direct vaststaat dat ze nergens toe dienen. Dat laatste kun je ze gezien hun domheid maar moeilijk aan het verstand brengen. De derde groep is ijverig en intelligent. Dit type ambtenaren schrijft zinnen zoals hiervoor aangegeven en is een regelrechte ramp. Zij produceren stapels dossiers. Het kost een hoop werk om ze allemaal door te nemen teneinde overbodigheden van noodzakelijkheden te scheiden. Verder weten ze door hun intelligentie eventuele fouten en onvolledigheden goed te maskeren. Blijft over het luie en intelligente type. Die moet je hebben volgens Vonhoff. De luiheid staat er voor garant dat er geen overbodig werk wordt gedaan en dankzij de intelligentie gebeurt het noodzakelijke werk dat verzet wordt ook nog goed.

Burgemeesters zijn een bijzonder soort ambtenaren. Ikzelf wou wel zo’n Vonhoff-type als burgemeester van Oldambt. Dat zou goed zijn voor de gemeente. En dat zou ook goed zijn voor mijzelf. Want het zijn niet alleen saaie ambtelijke dossiers die mij vervelen. Maar  we hebben een nieuwe burgemeester en zullen het meemaken.  Wat dat betreft verwelkom ik , Cora-Yfke, als nieuwe burgemeester.

Engel

De strandrolstoel

Piëteit. Eigenlijk is het niks meer dan een duur woord voor ‘eerbied’ of ‘vroomheid.’ Eerbied voor de doden. Je hoort het woord veel bij plechtigheden zoals de landelijke dodenherdenkingen op 4 mei en recentelijk nog de herdenking van de verschrikkelijke aanslag in Utrecht die helaas 4 doden tot gevolg had. Heel Nederland was geschokt en in diepe rouw gedompeld. Vlaggen hingen halfstok en waren we bij aanvang van sommige voetbalwedstrijden de aanwezigen twee minuten stil. Dit uit piëteit voor de doden en hun nabestaanden. Maar hoever gaat deze piëteit eigenlijk…? Iedere nabestaande waar ook ter wereld heeft het recht om het graf te bezoeken van zijn of haar naasten middels een fatsoenlijk en begaanbaar pad. Logisch lijkt mij … maar helaas is dat niet overal zo.

In de gemeente Oldambt is er een gemeentelijke begraafplaats waar dat helaas niet het geval is. Het gaat om de gemeentelijke begraafplaats in mijn oude woonplaats Oostwold. Of zoals de Oostwolmers in de volksmond zeggen: ‘kerkhof.’ Op deze begraafplaats is een pad waarin de nabestaanden binnenkort, nee het is géén verlate 1-aprilgrap, met een heuse ‘strandrolstoel’ of rollator het graf van hun naaste kunnen bezoeken … en toen werd het stil. Heel stil en vielen de monden wagenwijd open. Klopt dit wel? Dit is toch echt een grap? Kan dit? Mag dit? Is dit niet te armzalig en te armoedig?

Hoe diep kun je zinken wethouder Swagerman. Miljoenen euro’s zijn er de afgelopen jaren geïnfesteerd in megalomane prestigeprojecten zoals een Cultuurhuis, Ziekenhuis, Poort van Winschoten en nu weer een Fietsbrug die aanstaande is waarop de inwoners helemaal niet op zitten te wachten. Miljoenen euro’s zijn er verdampt, maar een simpel begaanbaar pad op een begraafplaats wordt opgelost met een simpele (dood)eenvoudige strandrolstoel die je voor een appel en ei kunt kopen bij de plaatselijke kringloopwinkel. Kom op meneer Swagerman. Hebben dit de nabestaanden en inwoners van Oostwold, uw inwoners, dit nou echt allemaal verdiend? Betalen ze daar bakken aan gemeentelijke belastingen voor? Voor een stoffige strandrolstoel die ergens uit de krochten van een gemeentelijk depot komt, omdat de badgasten van de stranden van de Blauwe Stad er geen gebruik meer van wensen te maken wegens het gebrek aan fatsoenlijke faciliteiten voor gehandicapten?

Wat is er nou mis aan een fatsoenlijk geasfalteerd pad met drainage, zoals op de meeste begraafplaatsen in Nederland gebruikelijk is, waar je weer 10 tot 15 jaar mee voorruit kan? Kost een paar centen maar dan heb je ook wat! Denk dat de inwoners en nabestaanden daar meer baat bij hebben dan fietsen op een fietsbrug waar je bij windkracht 10 vanaf waait, om nog maar te zwijgen van een Poort van Winschoten wat miljoenen kost maar een gruwel voor het oog is. Al is dat laatste dan persoonlijk. Terug naar waar het hier echt om gaat. Een simpel fatsoenlijk begaanbaar pad voor de plaatselijke begraafplaats van Oostwold waar niet alleen ik maar ook vele anderen met mij hun dierbaren helaas hebben moeten achterlaten. Een begraafplaats moet een oase van rust creëren, maar met deze strandrolstoel creëert het eerder een oase van onrust. Willen wij dat. Nee, liever niet!

Laat de strandrolstoel alsjeblieft, hetzij weliswaar een misselijke, verlate 1-aprilgrap zijn. Dan ben je weliswaar als wethouder een leugenaar en ongeloofwaardig, maar je toont wel respect en piëteit voor de doden en hun naasten. Wat is dan uw keuze? Even met de billen bloot en gezichtsverlies lijden of doorgaan met z’n stupide idee in de vorm van een strandrolstoel? Geef de inwoners van Oostwold en de nabestaanden wat ze verdienen. Waar ze recht op hebben. En dat is een fatsoenlijk geasfalteerd pad met drainage die voor iedereen begaanbaar is, mits dit technisch natuurlijk allemaal mogelijk is. Deze mogelijkheid dient voor de nabestaanden en de inwoners van Oostwold te worden onderzocht. Een blijkt van respect een blijk van piëteit. Zo moeilijk kan het toch niet zijn meneer Swagerman…?

Ralph Weber

Nabestaande

Kritiek op links!

Zo, het ligt weer achter ons. De kiezer heeft gesproken met zijn stem. Winnaars drinken een glas, en verliezers drinken ook een glas.

En blijft nu ook alles zo als het was?

Zeker niet, er is nogal wat gebeurd in het politieke landschap, en dan drukken wij ons nog voorzichtig uit.

In onze provincie Groningen komt FvD met vijf zetels in de provinciale staten.

En nu verwacht u natuurlijk dat wij ook nog even los gaan op die partij, zoals zovelen doen op allerlei sociale media.

Wij zullen u moeten teleurstellen, wij gaan onze kritiek richten op de linkerkant van het politiek spectrum.

Wat de VCP ten eerste opvalt, dat aan de linkerzijde nog niemand openbaar zelfkritiek heeft geuit. Dit zal natuurlijk binnenskamers al wel zijn gebeurd. Maar naar buiten toe hebben wij nog niks gelezen. Teleurstellend!

Want naar de inzicht van de VCP heeft links de kiezers in de armen gedreven van die partijen.

De zorgen die de bevolking heeft gekregen en krijgen vinden geen luisterend oor van links. Onder het motto, wat wij als partij denken, moet u ook denken.

Was het maar zo simpel.

Veel mensen onder de bevolking hebben alledaagse zorgen.

En zolang als mensen dingen zien dat aan de ene kant miljoenen worden uitgegeven en aan de andere kant de bezuinigingen voelen, creëer je een kloof tussen bestuurders en inwoners. Mensen zoals u en wij maken zich zorgen over het stijgen van ziektekosten, energierekeningen, werkgelegenheid, de toekomst van hun kinderen. Dat zijn de dingen waar het omgaat. En als links daar geen afdoende antwoord op heeft?

Inwoners in het aardbevingsgebied zien bestuurders over elkaar heen buitelen. Maar geen oplossingen aanbieden. Meer als twee miljard euro is er al verdwenen als sneeuw in de zon, en nog bijna niks gerepareerd.

Daar hebben de mensen niks aan.

Als wij als gewone leken vragen aan de gedeputeerde van de SP, jullie zijn de grootste partij, neem nu het initiatief om een goed en stevig links blok te vormen zonder te kijken uit welke hoek, wordt je door hem weggezet als droeftoeters en sneue mensen. Dan ben je de VCP kwijt op provinciaal niveau. En zolang als links elkaar zo wegzet, komt er geen alternatief tegen de opkomst van rechtse partijen.

Nogmaals, ga zoeken naar een goed links alternatief en maak elkaar niet af. En leer te luisteren naar de dingen die mensen echte zorgen baren.

VCP Oldambt.

Blijven wij Marx altijd herinneren aan alleen zijn uitspraak, “geloof is opium voor het volk” Dat zou jammer zijn, want zijn boekwerk Das Kapital is de basis geweest voor het communisme. Maar wie was Karl Marx?

Karl Heinrich Marx werd geboren in 1818 in Tier, de oudste duitse stad van Duitsland die in die tijd deel uitmaakte van Pruisische Rijnprovincie.

Marx groeide op in een liberaal gezin en genoot dus een liberale opvoeding die vooral van vaderszijde sterk de stempel droeg van de achttiende eeuwse verlichting. Tegenover de religieuze onverdraagzaamheid en de achterlijke beperkingen op de vrije meningsuiting van de Pruisische monarchie, stond het beschaafde en open klimaat van het gezin Marx. Vader Marx moest in 1816 afstand doen van zijn joodse afkomst en zijn oorspronkelijke naam Hischel.

Op de middelbare school werd Marx geconfronteerd met de Pruisische politiemethoden toen leerlingen en leerkrachten die sympathiseerden met de Franse julirevoltie van 1830 onder streng politietoezicht werden gesteld en in enkele gevallen uit hun functie werden gezet.

In 1835 begon Marx aan de universiteit van Bonn een studie rechten, maar dat mislukte. Na het verloren eerste studiejaar diende Marx zijn studierechten voort te zetten. In het vervolg van zijn studie kwam Marx in aanraking met de verhandeling ‘Over het verschil tussen de democratische en Epicureische natuurfilosofie’. Dat onderwerp greep hij aan om een scherpe aanval te richten tegen de achterlijkheden van de Pruisische staatskerk. Hij plaatste zich openlijk opeen lijn met de Duitse filosoof Hegel, die heden ten dage nog steeds ter discussie staat. Uiterst links of uiterst rechts, u mag het zeggen.

In beginsel streefde Marx een academische carrière na, maar de strenge Pruisische politiek weerhield hem daarvan. Marx vond een platform voor zijn liberaal democratische denkbeelden in de oppositiepers, met name de Rheinische Zeitung. Hij was op dit moment nog niet gewonnen voor het communisme, hij maakte toen nog deel uit van de uiterste linkse vleugel van de burgelijke oppositie. Tot de Rheinische Zeitung slachtoffer werd van de strenge censuur.

In 1843 bestudeerde Marx de werken van Hegel en kwam tot de conclusie dat hij de strijd van de arbeidsklasse volledig erkende als een voorbode van een proletarische revolutie. Lenin zou later zeggen, dat in deze periode Marx Marx werd. Dit inzicht strookte overigens in het geheel niet met die van de al genoemde filosoof Hegel. Eind 1843 arriveren Marx met zijn vrouw in Parijs van waaruit hij meewerkte aan het revolutionere tijdschrift, Duitse en Franse jaarboeken, dat overig maar 1 keer verscheen. Marx maakte in Parijs kennis met de verschillende scholen van socialistische en communistische theoretici. Hij had grote bewondering voor de arbeidsklasse die zich ontworstelde aan intellectuele armoede. Marx schreef: “U moest eens zien hoe de geschiedenis zelf via de zogenaamde barbaren van onze beschaafde maatschappij een element voor de ontvoogding van de mensheid aan het voortbrengen is”. Hij bedoelde erop, dat de arbeidsklasse druk bezig was zich van het juk van het kapitalisme te bevrijden. In deze periode leerde hij ook Friedrich Engels (1820-1895) kennen, er ontstond een levenslange vriendschap. Samen maken zij in 1845 een studiereis naar Engeland, waar ze kennis maakten met diverse leiders van de Engelse arbeidersbeweging. Sterk gemotiveerd door deze ontmoetingen begonnen Marx en Engels onmiddellijk na terugkeer met het schrijven van een omvangrijke kritiek op het Duitse liberalisme en de mallotige, en zweverige theorieën van de Duitse socialisten. In 1846 richtte Marx in Brussel, waar hij toen woonde, het Communistisch Correspondentie comité op, een orgaan dat onder ander werd gebruikt om van gedachten te wisselen met de internationale arbeidsbeweging en communisten van alle nationaliteiten. In 1847 sloten Marx en Engels zich aan bij de Bond Der Communisten en in 1848 verscheen hun geschrift “Manifest der Communistische Partij”. Een werk dat nog geen 40 pagina’s telt. Maar het schijnt dat dit geschrift en grotere verspreiding heeft dan de Bijbel. Marx meende toen dat de tijd voor revolutie nog niet rijp was en hij kreeg gelijk. In 1848 mislukten in Londen de Chartistendemonstratie, in Parijs werd de opstand bloedig onderdrukt en datzelfde gebeurde in Berlijn en Wenen. De verenigde krachten van de burgerij, kleinburgerij en zelfs de oude adel waren nog te sterk. In 1867, na er 15 jaar er aan hebben gewerkt leverde Marx het eerste deel van het kapitaal in bij de drukker. Friedrich Engels schreef het tweede deel van het kapitaal. In maart 1883 overleed Marx.

De analyse van Marx.

Marx formuleerde een analyse van de klassenverhoudingen binnen kapitalistische maatschappijen waarin hij een fundamentele tegenstelling aanwees tussen enerzijds de bezittende klassen( voorop de kapitaalbezitters, die de eerder dominante positie van de grondbezitters overnamen), anderzijds de klassen die voor hun levensonderhoud op loonarbeid zijn aangewezen. Het is deze loonarbeid die het kapitalisme draaiende houdt, stelt Marx, maar het zijn de kapitaalbezitters die de rijkdom vergaren door zich de meerwaarde toe te eigenen. Het centrale punt van kritiek in de marxisistische visie is dat de politieke en economische vrijheid die het liberalisme aan kapitalistische economische verhoudingen toekent, een illusie is. De loonarbeiders zijn vrij om werk aan te nemen of te weigeren, maar (in een “puur” kapitalisme zonder sociale voorzieningen) zijn zij tegelijk afhankelijk van werk om te overleven, en dus de onderliggende partij in een verhouding van dwang. Bovendien heeft de industriële productie de neiging de arbeiders tot aanhangsels van machines te maken, waardoor zij vervreemd raken van hun eigen werk. Aan de andere kant van de klassenscheiding zijn echter ook de kapitaalbezitters niet vrij: die zijn immers onderworpen aan een felle concurrentiestrijd, die hen dwingt met de markt mee te bewegen als ze niet ten onder willen gaan. Op het niveau van de economie als geheel vertaalt de concurrentiestrijd zich in de noodzaak van ongeremde groei. Tegenover het kapitalisme poneerde Marx de noodzaak om over te gaan naar een klassenloze socialistische maatschappij, waarin de tucht van de markt zou worden vervangen door een democratischer wijze van productie en verdeling van goederen. Dit revolutionere idee leefde breder in de negentiende-eeuwse arbeidsbeweging; wat het marxisme onderscheidend maakte, was de nadruk op de mogelijkheid die de interne dynamiek van het kapitalisme bood. Enerzijds, schreven Marx en Engels al in het Communistische manifest, schept het kapitalisme “zijn eigen doodgravers” de klasse van fabrieksarbeiders die in de fabriek werden gedisciplineerd en bij de ondergang van het systeem “niets te verliezen” hadden. Anderzijds observeerde Marx dat geslaagde revoluties in het verleden altijd waren ondernomen in tijden van economische crisis, en dat de kapitalistische productiewijze door een cyclus van handelscrisis gekenmerkt werd. Hij stelde dan ook dat een poging tot revolutie pas zin had in crisistijd, als de tegenstellingen in de economische orde het helderst te zien waren en de macht van de heersende klasse het zwakst. Ik vergelijk het kapitalisme wel eens met de soep maken, iedereen kent dat wel, fijne zinnenprikkelende geuren die uit de keuken komen op zaterdagmiddag. Als de soep klaar is, hup in de koelkast, want zondag is het soepdag. En in die koelkast komt een raar proces opgang. Het vet in de soep komt naar boven en verstikt alles wat daar onder zit. Dat is ook wat in de wereld van het kapitalisme gebeurt. Zorgen dat alles wat niet tot het vet (lees het kapitaal) behoort onderdrukken. En zolang als onder die vetlaag niets gebeurt  zal de bovenste laag zich niet verroeren.  Maar als het soep verwarmt wordt zal de bovenste laag zich tot het uiterste verzetten om op te gaan in het geheel. Zo zal het kapitalisme zich ook verdedigen, al zal het moeten lijden tot het bederven van de soep. Zij zal alle middelen inzetten om boven te blijven drijven. Zo gaat het precies ook in de wereld waarin wij leven, het kapitalisme is zelfs bereid om oorlogen te beginnen in landen waar zij hun grondstoffen vandaan halen. Voorbeelden genoeg in de wereld. Maar ook hier in de regio zijn voorbeelden genoeg. Ik wil u even meenemen in de aardgasproblematiek. Jarenlang hebben de kapitalistische graaiers, de energiemaatschappijen, de aardgasvelden leeggehaald. Enorme winsten behaald waar ook de Nederlandse staat goed van geprofiteerd heeft. Mensen in gebieden waar het gas werd opgepompt hebben daar al jaren schade van. Dan zie je precies hoe het kapitalistisch systeem werkt, wegduiken en schade bagatelliseren. Tot dat de druk van onderuit te groot wordt. “Dan begint het zwarte pieten gevecht”. Eerst werd door hun een gebied aangewezen die schade zouden hebben, de zogenaamde aardgasschade ring. Onder druk van verschillende actiegroepen werd deze ring uitgebreid. Uiteindelijk heeft men nu geconstateerd dat heel Groningen hier schade van heeft. Maar herstellen van de schade door de veroorzakers is blijkbaar nog steeds een stap te ver. Een buidel vol geld heeft men ons toegegooid. Een gemeente met schade krijgt 15 miljoen euro en mag iets moois bedenken. En jammer genoeg is deze regio behept met slappe en ruggengraatloze bestuurders die niet mans genoeg zijn om 1 front te vormen. Ik herinner u nog even aan het akkoord met Westerlee, die door toe doen van dezelfde slappe bestuurders op een fiasco is uitgelopen. Ook deze financiële compensatie zal wederom uitlopen op een hoop gekibbel tussen bestuurders. En de inwoners die de schade hebben gaan hier wederom niets van merken. Hoe mooi zou het zijn als onze bestuurders eens over hun eigen ego heen stapten en een gesloten front zouden vormen. Maar blijkbaar heeft het kapitalistisch systeem deze mensen zo in de greep dat er weer niets gebeurd. En het parlementair onderzoek dat er nu gaat komen, gelooft u mij.  De meesten zullen een geheugen hebben met gaten groter als Zwitserse gatenkaas. En wij zullen blijven zitten met de schade en de aandeelhouders van de energiemaatschappijen zullen hun zakken verder vullen. Daarom is het tijd anders te gaan kijken naar het verdeel en heers systeem. Voor mij krijgen Marx en Engels lang na hun dood de erkenning voor hun schrijven die ze verdienen. Leve het communisme en ik zal het uitbuitend systeem, genoemd kapitalisme met plezier ten grave dragen.

Aan het college en de gemeenteraad Oldambt

Winschoten 8-3-2019

De kralen en spiegeltjes van het Nationaal Programma Groningen, of zijn het judaspenningen?

Afgelopen week is het bestuursakkoord getekend door het ministerie, provincie en de gemeentes met aardbevingsschade. Een bedrag van 1,15 miljard is er te verdelen tussen provincie en gemeentes in de provincie Groningen. Voor de betrokken gemeentes komt het neer op ca 15 miljoen euro te besteden aan verschillende projecten die ten goede moeten komen aan de inwoners. Ook de gemeente Oldambt kan dit geld ontvangen.

De toekomst gloort.

De VCP ziet het met lede ogen aan.

Allereerst hadden wij van onze bestuurders verwacht dat zij hierin niet in mee waren gegaan. Men had als bestuurders hun rug recht moeten houden richting de minister.

Zij hadden moeten eisen, eerst alle schade die de gas en mijnbouw heeft veroorzaakt in het totaal te vergoeden. Ook de gevallen van voor 2017. En dan praten over de gelden vanuit het NPG.

Alle bestuurders uit de betrokken gemeentes betonen bij hoog en bij laag dat ze pal voor hun inwoners staan die te maken hebben met schade veroorzaakt door gaswinning en mijnbouwschade. Maar voor de VCP voelt dit niet zo!

Als knipmessen zijn ze overstag gegaan voor de 15 miljoen. De meest wilde plannen zijn al in de media verschenen.

Het ondertekenen van dit bestuursakkoord zal voor de inwoners die te maken hebben met schade voelen als verraad en een dolksteek in de rug.

Wij kunnen ons nog het akkoord van Westerlee voor de geest halen. Bestuurders die rollebollend over de straat gingen. De gevolgen waren het mislopen van ettelijke miljoenen en imagoschade voor onze regio. Ons advies aan de diverse colleges en raden zal dan ook zijn, laat het initiatief voor die gelden aan de bewoners over, en ga een ondergeschikte rol spelen.

Besteed deze gelden niet voor eigen glorie, waar partijbelangen een rol spelen.

Het mag duidelijk zijn, als VCP hadden wij dit bestuursakkoord niet getekend, voor dat alles goed geregeld was.

Namens het bestuur van de VCP Oldambt

Engel Modderman

Jan Kenter

Alma de Groot

Johan Meezen

Annemiek Noordegraaf

Johannes Zoutman

8-3-2019

Dit artikel gaat over de hogere energierekeningen dit jaar. Beter gezegd, de veel hogere energierekeningen dit jaar. En nu we het er toch over hebben, waarvoor als je moet betalen de rekeningen alleen maar omhoog gaan en, hoe raar eigenlijk als je erover nadenkt, nooit, maar dan ook nooit omlaag. In dit artikel verbind ik uw energierekening met de plotselinge media aandacht voor klimaatbeheersing en met de aardbevingen in Groningen.

Maar allereerst: Wij maken geen deel uit van het grondgebied van Spanje. Dat komt door de tachtigjarige oorlog. En die oorlog zijn wij ooit begonnen, niet zozeer omdat wij een probleem met Spanje hadden, maar wij hadden wel een probleem dat de door Spanje aangestelde baas, Alva, opeens 10% belasting ging heffen. En toen is heel Nederland in gewapende opstand gekomen met als uiteindelijk resultaat dat wij de Spanjaarden, Nederland uitgeknikkerd hebben. En dat dus allemaal omdat men ons 10% belasting wilde opleggen.

Tegenwoordig betalen wij allemaal braaf wat ons gevraagd wordt. Sterker nog, bepaalde oplichters ( naast dus de reguliere oplichters: onze regering ) sturen u valse nota’s van diensten die nooit zijn geleverd, ervan uitgaande dat u toch als een braaf burger al de uw toegestuurde rekeningen zal betalen.

Ook de regering gaat daarvan uit. Daar hebben ze ook hele studies van uw gedrag naar laten verrichten. Maar ook door praktijkervaring weten ze inmiddels, de burger pikt alles van ons. Het ergste wat kan gebeuren is dat ze wat minder zetels krijgen. Maar ach, weten de heren/dames politici, de burger heeft maar een korte memorie, dus de verkiezingen daarop zijn die zeteltjes weer terug.

De substantieel hogere energierekening dit jaar, eigenlijk de dubbelklapper van vorig jaar toen de energie al heel erg was gestegen, bestaat uit 2 delen: 1. Hogere tarieven 2. Belastingverhoging gepaard met beperking van belastingvermindering.

Als je wijs probeert te raken hoe het nu precies zit met de centen dan ( tenminste ik wel ) raak je het spoor bijster. Dat is ook de bedoeling. Naampje hier, naampje daar, centen hier, centen daar, wet zus, wet zo. In principe is hun verhaal één groot mistgordijn. Doelbewust ingewikkeld aangemaakt met wat hoogdravende termen tussendoor zodat de burger denkt, vadertje staat zal wel gelijk hebben dus laat ik maar betalen.

Laten we nou eens niet met een microscoop van dichtbij bekijken maar uit de verte met een telescoop.

1. Allereerst: de wetten worden gemaakt door de regering. Die hebben schijt aan u. En die willen zoveel mogelijk van uw geld in hun zak. Het maakt hun ook niet uit dat u 400 op jaarbasis meer moet betalen, en dus 600 meer als wij 2018 erin betrekken, en met 2020 in totaal over 3 jaar 1200 meer. Want, en nou komt het, de mensen die onze wetten maken verdienen 110.000 euro per jaar, die kunnen zich absoluut niet inleven wat het betekent voor een middeninkomen, laat staan voor een minimuminkomen, om een paar honderd meer per jaar aan rekeningen te betalen. Daarnaast is politicus maar een tussenbaantje, naar het echte grote werk: in het bestuur of commissariaat van een multinational zitten, liefst meerdere tegelijk. En zo heeft Wim Kok ons verraden, Zo heeft Wouter Bos ons verraden. Allemaal voor het grote geld. En dat baantje krijgen hun door netjes de wil van de multinationals als politieke standpunten naar voren te brengen en uit te voeren.

2. Het is allemaal begonnen in een klein dorpje in Groningen: Slochteren. Daar werd in 1959 gas ontdekt. Veel gas. De regering was simpel: dat is van ons. En er werd gas gewonnen dat in Nederland werd verkocht en gas dat in het buitenland werd verkocht. Toen waren de tarieven laag. Hoewel in mijn ogen nog altijd te hoog, want waarvoor moeten wij als burgers betalen voor iets dat gratis is. Het is eigenlijk net zoiets als dat wij zouden moeten betalen om adem te halen. Jaar na jaar, wordt er gas uit de grond gehaald. Geen probleem. Ook geen echt hogere energie rekening. Je moet wel meer betalen door de jaren heen, maar een beetje net zoals de aardappels duurder worden. Gewoon met de inflatie mee dus. Maar er ontstaat, en daar had je op kunnen wachten, een gat in de grond onder Groningen. Een dermate groot gat dat er zelfs aardbevingen ontstaan. De regering vindt het allemaal goed, gaat stug door met gaswinning. Maar uiteindelijk wordt de stem van de boze Groningers zo luid, dat de gaswinning vermindert wordt. Geen overwinning voor de Groningers. Er zit een groot gat in de grond, en dat gat wordt nog steeds groter gemaakt ( schandalig natuurlijk ). De regering neemt doelbewust het zekere risico voor meer aardbevingen puur uit winstbejag. Overigens zie ik het in de toekomst nog gebeuren dat een heel dorp of een heel gebied de grond in zakt. Er zit nu eenmaal een heel groot gat onder Groningen en dat zakt in. Simpel.

Ik merk dat ik wat aan het uitbreiden ben dus ik ga de rest van dit artikel samenvatten.

3. Onder het mom dat u, ja u, moreel verantwoordelijk bent voor de klimaatverandering, worden dan opeens allemaal maatregelen doorgevoerd. Electrische auto’s. zonnepanelen, electrische fietsen, windmolens. Maar als u even terugdenkt, voordat de gaswinning teruggedraaid werd, hoorden wij die geluiden nooit en nou opeens worden wij er mee dood gegooid in de media. Zo zelfs, dat u een slechte burger bent als u een propje papier op straat weggooit. Ook hier draait het om geld. Zolang er maar nieuwe consumptiegoederen uitkomen met de juiste reclame, dan koopt u wel. Puur kapitalisme. heeft niets met klimaatverandering te maken, het gaat maar om één ding: dat de multinationals geld aan u verdienen. En gaat het niet linksom, dan doen ze dat wel rechtsom.

4. De klimaatverandering komt niet door ons. Wij zijn niet meer dan een grote stad van China. De vervuiling komt van de multinationals, de grote bedrijven, van Europa, de Verenigde Staten, Rusland en China. En zolang dat wordt toegestaan, dan is uw betere bijdrage, geen druppel op de gloeiende plaat, maar een neutron op de gloeiende plaat.

Waarvoor moeten wij meer betalen voor energie?

De regering verdient minder aan gaswinning, wil dezelfde inkomsten blijven houden, en dat mag u betalen.

Met vriendelijke groeten Erik de Groot