Poliflw

De commissie voor Juridische Zaken van het Europees Parlement stemde dinsdagmiddag in met het invoeren van een uploadfilter en een linkbelasting. Een meerderheid van onder andere christendemocraten (fractie van het CDA) en liberalen (fractie met VVD en D66) gaat akkoord met de controversiële voorstellen om het auteursrecht te updaten. “Een zorgelijke ontwikkeling”, stelt Europarlementariër Judith Sargentini. “Maar we hebben nog één kans om de voorstellen tegen te houden: bij de plenaire stemming. Ik reken op de steun van mijn Nederlandse collega’s.”

 

Spreek je steun uit en blijf op de hoogte. Meld je nu aan.

 

“Natuurlijk moeten we ervoor zorgen dat de makers van online content, zoals artiesten en journalisten genoeg verdienen krijgen voor hun werk”, zegt Sargentini. Maar de plannen die voorliggen, voor strenge regulering voor het ‘recht’  om te linken en een uploadfilter, gaan Sargentini te ver. “Staan er op Twitter straks nog memes op basis van televisiebeelden van het WK? Of mag je nog zomaar linken naar een krantenartikel online? Dat is maar zeer de vraag met deze wetsvoorstellen.”

Uploadfilters

De bezwaren gaan vooral over artikel 11 en 13 uit het wetsvoorstel van de Europese Commissie. Artikel 13 gaat over uploadfilters. Online platforms waar gebruikers content kunnen uploaden moeten preventief licenties kopen om auteursrechtelijk materiaal te mogen weergeven, maar als ze dat niet doen (of kunnen) dan moeten ze content filteren. Dat betekent dat alle bestanden gecheckt moeten worden tegen een database van auteursrechtelijk materiaal. Een onmogelijke prestatie.

Sargentini: “Het risico bestaat dat de online platforms het filter veel strenger instellen dan noodzakelijk om veilig te zijn. Daarnaast zijn uploadfilters foutgevoelig waardoor perfecte legale inhoud ook geblokkeerd kan worden. En dat gaat gevolgen hebben voor memes, parodies en andere content die legaal is, maar lijkt op auteursrechtelijk materiaal. ”

Heffing op links

Artikel 11 geeft zogenaamde ‘naburige rechten’ aan uitgevers en eist dat ze een vergoeding krijgen voor het digitaal gebruik van hun publicaties. Probleem is echter dat er weinig gezegd wordt over de manier van ‘digitaal gebruik’ en dat zo bijvoorbeeld snippets, het automatisch uitklappen van links met afbeelding en context, er ook onder vallen.

“Het is hoog tijd dat we voor de grote digitale platforms als Facebook en Google een werkbaar systeem opzetten zodat ze eerlijk afdragen aan uitgevers en artiesten waarmee ze zelf advertentiegeld verdienen.” Maar Sargentini waarschuwt dat we met deze voorstellen het kind met het badwater dreigen weg te gooien. “Toen Spanje eerder strenge regels voor linken naar nieuwsberichten opstelde, besloot Google simpelweg om de Spaanse markt te verlaten en daalde de bezoekerscijfers van krantenwebsites dramatisch.”

Laatste kans

Er is nog één kans de plannen te blokkeren. Tijdens de vorige stemming in het Europees Parlement haalde de rapporteur van het rapport, Axel Voss (christendemocraten), maar een kleine meerderheid voor zijn voorstellen. Dat kwam doordat kleine organisaties een vrijstelling kregen voor het inzetten van uploadfilters op hun websites. Nu deze vrijstelling komt te vervallen vergroot dit de kans dat een meerderheid van het Europarlement het compromis zal wegstemmen.

GroenLinks komt met een wetswijziging die regelt dat werknemers een veto kunnen uitspreken als het salaris van bestuurders van grote ondernemingen harder stijgt dan het CAO-loon. Dat kondigt Jesse Klaver vrijdagavond  -de dag voor het GroenLinks-partijcongres- aan.

Een CEO van een grote onderneming verdient op dit moment maar liefst 171 keer zoveel als de gemiddelde werknemer van zijn bedrijf. Volgens Klaver past dat niet meer bij 2019.

Klaver: “De tijdgeest keert, onze idealen hebben de wind in de rug. De tijd dat multinationals ongestoord belasting konden ontwijken en absurde megasalarissen uitdelen is voorbij. Het moet afgelopen zijn met de praktijk dat de beloningen aan de top de pan uit rijzen, terwijl de salarissen van gewone werknemers achterblijven.”

Klaver ziet op allerlei vlakken een nieuwe meerderheid in Nederland ontstaan die wil breken met de status quo. Hij verwijst naar de klimaatmars op 10 maart en naar de acties van scholieren.  Maar ook naar de ophef vorig jaar over de salarisverhoging van ING-topman Ralph Hamers, de commotie over de dividendbelasting en het pleidooi van minister Hoekstra (CDA) afgelopen zaterdag voor het verkleinen van de kloof tussen inkomens van CEO’s en dat van gewone werknemers.

Klaver: “Niemand vindt het normaal dat een CEO van een groot bedrijf binnen twee dagen een heel jaarsalaris kan verdienen. Politici kunnen het niet meer laten bij morele verontwaardiging, dit is het moment om tot wetgeving over te gaan. Een bedrijf is een gemeenschap. De winst van een bedrijf is net zo goed te danken aan de mensen op de werkvloer als aan de mensen in de boardroom.”

Klaver stelt de positie van het grote bedrijfsleven al langer ter discussie. Voorzitter van lobbyclub VNO-NCW Hans de Boer noemde het voorstel van Klaver voor een CO2-belasting voor de grote industrie recent levensgevaarlijk. Unilever-baas Paul Polman bekritiseerde Klaver in het AD vanwege de herstelwet dividendbelasting die GroenLinks had aangekondigd. Een paar jaar terug botste Klaver in de Tweede Kamer hard met ABN-commissaris Rik van Slingelandt over de salarissen bij de bank.

De wetswijziging die GroenLinks nu voorstelt, regelt dat de Ondernemingsraad (OR) instemmingsrecht krijgt op het salaris van bestuurders als dat salaris sneller stijgt dan het CAO-loon. Het is wat GroenLinks betreft een eerste stap om werknemers meer zeggenschap te geven over de beloningen aan de top en om de inkomenskloof te verkleinen.

GroenLinks en PvdA nodigen andere partijen in de Tweede Kamer uit hun initiatiefwet voor een betere asielprocedure voor kinderen te ondertekenen. De initiatiefwet stelt voor het recht van kinderen beter te toetsen en gezinnen met kinderen voorrang te geven in de asielprocedure. De wet ligt klaar om in te dienen in de Tweede Kamer.

GroenLinks-Tweede Kamerlid Bram van Ojik: “Met D66 en CDA is er nu een grote meerderheid in de Kamer voor een ruimhartig kinderpardon. Ik hoop dat de gezinnen hier snel een beroep op kunnen doen.”

Van Ojik stelt dat het nu nodig is de krachten in de Tweede Kamer te bundelen voor kinderen die in de toekomst een beroep doen op asiel: “We moeten voorkomen dat kinderen die nieuw aankomen in Nederland straks weer jaren in onzekerheid zitten. Onze initiatiefwet stelt daarom voor beter te kijken naar de belangen van kinderen die asiel aanvragen in Nederland. Als de coalitiepartijen echt stappen willen zetten, dan kunnen zij onze initiatiefwet mede-ondertekenen. Ik nodig alle partijen in de Kamer daar vandaag van harte voor uit.”

PvdA-Tweede Kamerlid Attje Kuiken: “Ik ben erg blij dat D’66 en CDA nu wat willen doen voor deze kinderen. Het gaat om kinderen die hier door lange procedures al jaren zijn. Zij hebben hier vriendjes, gaan hier naar school en kennen soms zelfs geen ander land dan Nederland. We moeten voorkomen dat er nog meer kinderen in zo’n situatie terecht komen. Daarom zorgen we met ons wetsvoorstel ervoor dat al aan het begin rekening wordt gehouden met hun belangen. Zo voorkomen we jarenlange procedures en geven we deze kinderen duidelijkheid en de kans om een goed leven op te bouwen.”

De initiatiefwet regelt dat in asielprocedures voortaan beter aan de belangen van kinderen wordt getoetst. Denk bijvoorbeeld aan het Egyptische meisje dat gevaar loopt te worden besneden bij terugkeer, of de jongen die bij uitzetting naar Congo mogelijk in de handen valt van ronselaars voor kindsoldaten. Door al in de eerste procedure de belangen van deze kinderen te toetsen, kunnen we voorkomen dat in de toekomst een langdurige juridische strijd over hun belang ontstaat.

Gezinnen met kinderen moeten daarnaast voorrang krijgen in de asielprocedure. Dit voorkomt dat kinderen in Nederland wortelen terwijl zij wachten op een beslissing op hun aanvraag. Het is niet goed voor kinderen als zij pas na jaren horen dat zij Nederland moeten verlaten. De wachttijd voor de asielprocedure is inmiddels opgelopen tot meer dan 43 weken.

De wet ligt klaar om in te dienen in de Tweede Kamer. Kritiek die de Raad van State had op een eerdere versie van het voorstel, is al verwerkt.

"Een zwarte dag voor de academische vrijheid in de Europese Unie", dat zegt Europarlementariër Judith Sargentini op de aankondiging dat de Central European University (CEU) in Budapest uit Hongarije vertrekt.

Sargentini: "Het is te gek voor woorden dat een universiteit uit een Europese lidstaat wordt verjaagd. Dat is niet te rijmen met onze waarden voor democratie, rechtstaat en fundamentele rechten. Het opleiden van bestuurders en kritische denkers wordt onmogelijk gemaakt door de regering-Orbán." De universiteit leidt al ruim 25 jaar studenten op, maar wordt het werken sinds april 2017 bijna zo goed als onmogelijk gemaakt door een wetswijziging van de Hongaarse overheid.

Onzekerheid

Volgens de wetswijziging moest de universiteit onderwijs aanbieden in de Verenigde Staten en had daarvoor een akkoord gesloten met Bard College in de Amerikaanse staat New York. Het enige wat resteert is een handtekening door de Hongaarse overheid, maar die weigert deze te zetten. In plaats daarvan werd de nalevingstermijn van de wet verlengd tot 1 januari 2019. Daardoor houdt de onzekerheid voor de universiteit en haar toekomstige activiteiten aan. Omdat het niet zeker is of voor het nieuwe studiejaar studenten aangenomen kunnen worden die hun studies volledig kunnen afronden, heeft de universiteit besloten een nieuwe campus in Wenen te openen.  

Sargentini, opsteller van het Hongarije-rapport van het Europees Parlement, merkt op dat de druk op de academische vrijheid in  Hongarije en het wegpesten van de CEU de redenen zijn waarom het Europees Parlement een artikel 7 procedure eist. Onder de zogenoemde artikel 7 procedure kan Hongarije het stemrecht worden ontnomen wanneer het gaat om EU-besluitvorming. Eerdere noodkreten aan het adres van Europese regeringsleiders en de Europese Commissie hebben tot niets geleid. Sargentini: "Er loopt weliswaar een inbreukprocedure van de Europese Commissie tegen Hongarije, maar de schade is in de tussentijd al aangericht. Ook al zou het EU-Hof nu besluiten dat de Hongaarse wet in strijd is met Europese regelgeving, de universiteit heeft dan het land al verlaten."

De Europese christendemocraten, waartoe het CDA behoort, gaven eerder aan dat academische vrijheid een rode lijn is. "Laat ze daad bij woord voegen’, aldus Sargentini. ‘Waar sta je nog voor als je toekijkt hoe een familielid, een EU-land, onze waarden met voeten treedt en dan ook nog eens de grens die je hebt getrokken overschrijdt."

Een meerderheid van de Tweede Kamer steunt een voorstel van GroenLinks-Kamerlid Isabelle Diks om €2 miljoen aan extra geld beschikbaar te stellen voor de aanpak van meisjesbesnijdenis. De partij wil dat Nederland safe houses gaat openen in landen waar genitale verminking van meisjes en vrouwen veel voorkomt.

Diks: "Meisjesbesnijdenis is een wrede en gruwelijke praktijk die erop is gericht vrouwen te onderdrukken. Deze barbaarse vorm van verminking moet de wereld uit, maar neemt helaas eerder toe dan af. Met het extra geld van het voorstel van GroenLinks kan Nederland een grotere rol op zich nemen in de strijd tegen meisjesbesnijdenis, bijvoorbeeld door het oprichten van safe houses voor meisjes die hun besnijdenis ontvluchten.”

In Kenia wordt momenteel gewerkt aan een dergelijk safe house voor meisjes. Het plan is dat meisjes in dit soort opvanghuizen niet alleen veiligheid wordt geboden, maar ook onderwijs, zorg en coaching naar een betere toekomst. De initiatiefneemster voor het safe house in Kenia ontsnapte zelf aan besnijdenis bij haar Masai-stam. Diks: “Met dit soort kleine initiatieven kunnen we in vele vrouwenlevens een groot verschil maken. Bovendien laten we steeds meer meisjes en vrouwen, maar ook jongens en mannen, zien dat het anders moet én kan.”

Wereldwijd zijn ruim 200 miljoen meisjes en vrouwen slachtoffer van besnijdenis, ookwel Female Genital Mutilation (FGM). 44 miljoen van deze slachtoffers zijn jonger dan vijftien jaar. In een aantal landen neemt het percentage meisjes dat wordt besneden nog ieder jaar toe. Een voorbeeld hiervan is Indonesië, waar de populariteit van vrouwenbesnijdenis groeit uit naam van de Islam.

Het voorstel van GroenLinks wordt ondersteund door PvdD, PvdA, D66, CDA, ChristenUnie en VVD en kan daarmee op een Kamermeerderheid rekenen. Diks is namens GroenLinks lid van het meerpartijeninitiatief, een coalitie van zes politieke partijen die zich inzetten voor wereldwijde seksuele en reproductieve gezondheid en rechten (SRGR).

Ondanks de ook door staatssecretaris Blokhuis vastgestelde innige financiële en bestuurlijke banden met anti-abortusorganisatie VBOK mag Siriz voorlopig gesubsidieerd vrouwen blijven adviseren bij ongewenste zwangerschap. De voltallige coalitie geeft Blokhuis de ruimte om de discussie op de lange baan te schuiven. ‘Onbegrijpelijk’, vindt GroenLinks-Kamerlid Corinne Ellemeet.

Ellemeet en haar collega-Kamerlid Lilianne Ploumen (PvdA) maakten bij de begrotingsbehandeling van het ministerie van Volksgezondheid een principieel punt: hulp aan ongewenst zwangere vrouwen moet altijd onafhankelijk zijn om in aanmerking te komen voor subsidie van de overheid. Siriz kan die hulp niet bieden, omdat bescherming van ongeboren kinderen de belangrijkste drijfveer is van de Vereniging ter Bescherming van het Ongeboren Kind, die de keuzehulporganisatie oprichtte.

De afgelopen maanden toonden verschillende media aan dat Siriz vrouwen soms zeer nadrukkelijk van een abortus af probeert te sturen. Daarbij werd onder meer medisch onjuist informatie ingezet. Daarbij steekt VBOK jaarlijks vele tonnen in de hulporganisatie en zijn bestuurders van de conservatief-christelijke organisatie lid van de Raad van Toezicht. Voor GroenLinks en de PvdA zijn die onthullingen aanleiding schokkend genoeg om te concluderen dat zo’n gekleurde instantie niet moet kunnen leunen op 1,7 miljoen euro overheidssubsidie.

Staatssecretaris Blokhuis liet bij de begrotingsbehandeling al weten geen probleem te zien bij Siriz, en komt daar in een brief die hij gisteren naar de Kamer stuurde niet terug: hij onderkent de banden tussen VBOK en Siriz maar geeft aan nog te moeten studeren op gevolgen die die band heeft.

Voor GroenLinks en de PvdA is het echter zo helder als glas. ‘Denken dat Siriz objectieve keuzehulp aan ongewenst zwangere vrouwen biedt, is net zoiets als een pacifistische beweging een leger laten oprichten: je hebt geen studie nodig om vast te stellen dat de kerndoelen botsen met de taken waarvoor ze subsidie krijgen’, aldus Ellemeet.

‘Als je ongewenst zwanger bent moet je er zeker van kunnen zijn dat je betrouwbare en niet-sturende informatie krijgt. Siriz heeft laten zien niet-objectieve informatie en zelfs medisch nepnieuws te verspreiden. Dat de coalitiepartijen nu toch door willen gaan met de financiering van deze stichting is daarom onbegrijpelijk en schadelijk’, voegt Ploumen toe.

Een voorstel van GroenLinks en PvdA om subsidie aan keuzehulporganisaties voortaan alleen te verstrekken aan clubs zonder eigen agenda kan rekenen op brede steun: in de afgelopen maanden verschenen verschillende steunbetuigingen voor het pleidooi niet te tornen aan het begrip ‘baas in eigen buik’. Het Humanistisch Verbond verstuurde vanmiddag nog een brief die werd ondertekend door meer dan 500 mensen, waaronder Opzij-oprichter en oud-PvdA-politica Hedy d’Ancona en cabaretier Claudia de Breij.

In de Kamer werd het plan via een hoofdelijke stemming verworpen. Alle aanwezige Kamerleden van D66, VVD, CDA en ChristenUnie stemden tegen het plan.

 

Het kabinet doet er alles aan om zonder fatsoenlijk debat onder de verplichting uit te komen om 25 duizend mensen met een arbeidsbeperking in dienst te nemen. GroenLinks voorkwam vorige week dat er zonder uitleg gestemd zou worden over dit voorstel van de coalitiepartijen. De staatssecretaris steunt dat voorstel in een brief, maar heeft nauwelijks oog voor de bezwaren van Kamerlid Wim-Jan Renkema.

Overheid en bedrijfsleven hebben plechtig beloofd voor 2026 respectievelijk 25 duizend en 100 duizend vacatures te laten vervullen door mensen met een arbeidsbeperking. Het bedrijfsleven ligt redelijk op koers, maar de overheid geeft te weinig blijk van ambitie en gaat zijn doel bij lange na niet halen.

In plaats van de bakens te verzetten en alsnog werk te maken van het vergroten van het aantal medewerkers met een arbeidsbeperking in overheidsdienst, maakt de coalitie het zichzelf liever makkelijk: haal het schot weg tussen de 25 duizend banen bij de overheid en de 100 duizend bij het bedrijfsleven. Met als gevolg dat er geen stok meer achter de deur is om op dit punt iets aan het aannamebeleid te doen van de overheid. De verantwoordelijkheid om mensen met een arbeidsbeperking aan te nemen, wordt door VVD, CDA, D66 en ChristenUnie geparkeerd bij het bedrijfsleven.

Renkema vindt het niet fraai. ‘Blijkbaar wil het kabinet hoe dan een voordeeltje halen ten koste van mensen met een arbeidsbeperking. Eerst moesten ze van Van Ark onder het minimumloon gaan werken. Nu dat plan geen draagvlak heeft, probeert ze er in ieder geval voor te zorgen dat ze deze kwetsbare werkzoekenden niet hoeft aan te nemen. Liefst zonder dat er al te veel over wordt gepraat.’

GroenLinks vindt het onbegrijpelijk dat de coalitie dit plan met enige haast door de Kamer wil rommelen en vraagt om uitstel van de stemmingen. Renkema wil alsnog een debat met Van Ark en de coalitiepartijen, zodat die de gelegenheid krijgen te motiveren waarom het zo goed is dat de overheid zijn ambities niet hoeft na te komen.

De zeven oppositie- en coalitiepartijen die het voor de zomer eens werden over de Klimaatwet hebben de wet vandaag aangemeld voor behandeling door de Tweede Kamer. Daarmee committeren de politieke partijen zich aan de doelstelling van 49 procent CO2-reductie in 2030 en 95 procent CO2-reductie in 2050.

Nadat GroenLinks, PvdA, SP, ChristenUnie, D66, VVD en CDA het eind juni eens werden over de wetstekst voor de Klimaatwet, is de wet voor advies opgestuurd naar de Raad van State. Dat advies is binnen en de reactie op het Raad van State advies is af. Daarmee is de wet klaar voor parlementaire behandeling.

De Klimaatwet moet niet verward worden met het Klimaatakkoord.

De Klimaatwet is een initiatief van politieke partijen en legt de doelstellingen op het gebied van klimaatbeleid wettelijk vast. Het beperkt zo de mogelijkheid voor opeenvolgende kabinetten om terug te komen op eerdere beloften om klimaatverandering te bestrijden. Ook regelt de Klimaatwet de mechanismes om ervoor te zorgen dat deze klimaatdoelen worden gehaald.

Over het Klimaatakkoord wordt, in opdracht van het kabinet, onderhandelt aan de ‘klimaattafels.’ Het klimaatakkoord gaat over de maatregelen die nodig zijn om de doelstellingen uit de Klimaatwet te halen.

De afgelopen maanden heeft de maatschappelijke discussie rondom klimaatbeleid zich met name toegespitst op de vraag of de kosten van de energietransitie door burgers of door de industrie gedragen moeten worden. De Klimaatwet dient als een stok achter de deur: het kabinet moet keuzes maken over de instrumenten. Kiezen voor uitstel of verlaging van de doelstellingen is, na inwerkingtreding van de Klimaatwet, niet zonder meer mogelijk.

De Raad van State wijst er in haar advies onder meer op dat de Tweede Kamer medeverantwoordelijk is voor de uitvoering van de klimaatwet en adviseert de borging van het klimaatakkoord af te stemmen op de cyclus uit de Klimaatwet. Het advies van de Raad van State en de reactie van de indieners is te vinden in de bijlage.

Mogen we het de overheid gemakkelijker maken om minder mensen met een arbeidsbeperking in dienst te nemen? Het antwoord is wat GroenLinks betreft ‘nee’. De coalitie zag er wel brood in en speelde met de gedachte om daar zonder analyse van het ministerie van Sociale Zaken en een bijbehorend debat ruimte voor te geven. Gelukkig komen CDA, VVD, D66 en ChristenUnie daar nu op verzoek van Kamerlid Wim-Jan Renkema op terug.

Overheid en markt hebben plechtig beloofd in 2026 respectievelijk 25.000 en 100.000 banen te hebben gerealiseerd voor mensen met een arbeidsbeperking. Het gaat dan bijvoorbeeld om mensen met een verstandelijke beperking, leerlingen uit het praktijkonderwijs en mensen in de sociale werkvoorziening.

Renkema keek vorige week raar op toen coalitiepartijen een plan lanceerden dat het onderscheid wegneemt tussen de overheid en de markt. Daarmee zou de overheid onder de verplichting uitkomen om een baan te vinden voor 25.000 mensen met een arbeidsbeperking. Renkema: ‘Bij GroenLinks vinden we dat de overheid het goede voorbeeld moet geven, dus ik reageerde niet enthousiast. Maar belangrijker nog: dit plan werd als motie ingediend zonder dat er eerst over is gesproken. Dus blijkbaar had de coalitie ook niet de ambitie om GroenLinks en andere oppositiepartijen te overtuigen. Over zo’n koerswijziging wil ik eerst goed in gesprek.’

Het verzoek van Renkema om eerst goede uitleg te vragen, krijgt vandaag alsnog steun van de coalitiepartijen. Renkema: ‘Ik hoop dat we naar aanleiding van de brief van de staatssecretaris hier alsnog een goed debat over kunnen voeren.’

Nederlanders van links tot rechts willen dat de inkomens- en vermogensongelijkheid fors wordt teruggedrongen. Dat, terwijl zij onderschatten hoe groot de inkomensongelijkheid en de vermogensongelijkheid in Nederland daadwerkelijk is. Dat blijkt uit onafhankelijk onderzoek dat I&O Research in opdracht van GroenLinks deed.

I&O Research ondervroeg kiezers naar de verhouding tussen het inkomen van een directeur van één van de 25 grootste Nederlandse bedrijven en een gemiddelde werknemer van zo’n bedrijf. Nederlanders schatten in dat de directeur gemiddeld 25 keer zo veel verdient, terwijl zij vinden dat in de ideale situatie het inkomen van een directeur 8 keer zo groot moet zijn als dat van een gemiddelde medewerker. In werkelijkheid verdient een directeur 171 keer meer dan zijn of haar gemiddelde werknemer.

Uit het rapport blijkt dat deze egalitaire ideaalsituatie opvallend breed gedragen wordt. Kiezers van alle politiek partijen, ook van bijvoorbeeld VVD of CDA, willen een eerlijkere verdeling.

Eenzelfde trend bestaat bij vermogensongelijkheid. In Nederland bezit de rijkste 20% van de mensen 81% van al het vermogen. Kiezers weten dit niet. Zij denken dat de rijkste 20% van de mensen 49% van het vermogen bezit. Idealiter zien Nederlanders een verdeling waarbij de rijkste 20 % van de samenleving 26% van het vermogen bezit.

 

GroenLinks-leider Jesse Klaver: “De discussie rondom de dividendbelasting heeft de vraag opgeworpen wie er eigenlijk de baas is in Nederland. Hoge inkomens gaan er al jaren meer op vooruit dan lage inkomens, terwijl uit onderzoekt blijkt dat Nederlanders van links tot rechts willen dat de ongelijkheid afneemt. Dit gaat niet alleen over economische rechtvaardigheid, maar ook over democratische legitimiteit.”