Nieuws van politieke partijen over Verenigde Communistische Partij (VCP) inzichtelijk

43 documenten

Hullie: door Erik de Groot

Verenigde Communistische Partij (VCP) Verenigde Communistische Partij (VCP) Oldambt 22-02-2019 07:28

U bent een citroen die tot de allerlaatste druppel uitgeknepen wordt.

Het is weer verkiezingstijd. Dus nog meer als in andere perioden gaan de politici van de daken schreeuwen. Milieu, asielzoekers, criminaliteit, klimaatverandering, pulsvissen, Cao, ziektekosten, bejaardenzorg, verwarde mensen, weedtelers, gezond eten. Het passeert allemaal de revue.

Met veel woorden. Misschien is u dat al opgevallen. Veel woorden. Honderden. Duizenden. Nietszeggende woorden. Ze praten u naar de mond voor de verkiezingen en hebben weer schijt aan u na de verkiezingen.

Want waar gaat het nu echt om?

In ruil krijg je daar iets voor terug. Namelijk geld. Loon noemen ze dat. Dat onderscheidt u van een slaaf, van een horige ( vroegere westerse mensen die bezit, ja u leest het goed: bezit, waren van de hogere klasse ), veel afro-Amerikanen zijn boos vanwege hun slavernijverleden, maar wij, autochtone Nederlanders, waren vroeger voor 90% van de bevolking ook slaven. Precies op dezelfde manier. Onthoud dat puntje even.

2. U moet uw loon ( liefst het volledige loon, 100% dus ) weer inleveren bij uw baas.

Dat noemen we moderne slavernij. Het is allemaal heel mooi gecamoufleerd. Je mag in een huis wonen. Je mag een tv kopen. Je mag op vakantie. In de ogen van de bazen c.q. het establishment, zijn het gewoon secundaire arbeidsvoorwaarden om de slaven tevreden te houden. Zolang je dus al, maar dan ook al je geld weer aan hun geeft ( in camoufleertaal: uitgeven, lekker winkelen ).

En daarvoor schreeuwen de politici dus zo hard. Onder het motto, als iedereen naar rechts kijkt, kunnen we links van hun stelen.

Ik kan hier met u praten over klimaatverandering. Ontzettend hip. Duizenden schoolkinderen gaan de straat op ervoor. Kranten staan er vol mee. Talkshows praten over niets anders. Maar daar gaat het niet om. Het gaat maar om één ding voor de mensen aan de top: geld.

Ik zal in de toekomst meer stukken schrijven voor de VCP, en daar inhoudelijk ingaan op de verschillende problematieken die spelen nationaal en internationaal. Maar kort samengevat, alles wat u hoort of ziet is er op gericht dat u geld verdient voor hun. Scheelt een stuk lezen.

Ik weet dat u niet dom bent. u ziet zelf ook wel dat de rekeningen elk jaar weer verder omhoog gaan. Dat u elk jaar steeds minder te besteden heeft. Maar u krijgt geen tijd om er bij stil te staan. Je wordt doodgegooid met meningen, murwgepraat, je komt er gewoon niet tussen door. En als je er tussen door komt, zien ze het, als gewoon weer de zoveelste mening. Als u er al aan toekomt om een mening te geven, omdat u druk bent met uw bezigheidstherapie. Een geweldige uitvinding van hun. Kinderen opvoeden, sociale contacten, hobby’s, werk, sporten, boodschappen, internet. U bent altijd bezig. Waarvoor bent u altijd bezig? Omdat hun dat willen. Ja, sorry dat ik de boodschapper ben. Maar uw gedragingen en meningen worden bepaald door hun, zoals een hond gaat zitten als zijn baasje het beveelt.

Hun sterke kant is dat ze goed georganiseerd zijn. Nog beter dan een leger. Dat ze u geanalyseerd hebben. Tot op hoeveel boter u op uw boterham smeert. Ze hebben supercomputers op u gezet, om met al hun informatie over u, te kunnen voorspellen wat voor auto u koopt, hoeveel zonnepanelen u gaat kopen, hoe lang u kunt demonstreren, wat u accepteert van hun, wat u morgen gaat doen, of volgende maand. En als laatste sterke punt, hun hebben ( alweer zo’n geweldige uitvinding ) het geweldmonopoly. Dat wij daar ooit ingetrapt zijn.

U bent een citroen die tot de allerlaatste druppel uitgeknepen wordt.

Met vriendelijke groeten,

Erik de Groot

Een brief aan menzis

Verenigde Communistische Partij (VCP) Verenigde Communistische Partij (VCP) Oldambt 08-01-2019 18:48

Een brief voor MENZIS de grootste zorgverzekeraar in Groningen

Aan zorgverzekeraar MENZIS

Na een aantal bezoeken aan het OZG te Scheemda, voor ons zelf maar ook met anderen, blijkt dat mensen die het ziekenhuis bezoeken zich behoorlijk ergeren aan het vinden van een parkeerplaats. Ook zijn er te weinig parkeerplekken voor minder validen. Wat is hier nou de oorzaak van? Het OZG in Winschoten moest zo nodig verdwijnen en ook Delfzicht te Delfzijl moest sluiten. Dit omdat ,zo beweerde MENZIS, het ziekenhuis in Winschoten verouderd was en Delfzicht wel dicht kon omdat men plannen had om tot één groot ziekenhuis in Oost Groningen te komen. Of men met de bovengenoemde sluitingen nu eens was of niet MENZIS bepaalde en het is nog altijd zo wie betaald die bepaald of in dit geval “het geld gaat voor de mens”. En zo regelen alle zorgverzekeraars hun graaicultuur maar dat terzijde. Het OZG Winschoten moest evenals Delfzicht Delfzijl sluiten en MENZIS maakte iedereen lekker met een mooi groot nieuw ziekenhuis te Scheemda. Op zich een mooi ziekenhuis maar het is gebleken dat het te klein is. Want laten we wel wezen patiënten die verdeeld waren over twee ziekenhuizen moeten het nu doen met één ziekenhuis. Daarbij moeten we ons hart vasthouden, om maar eens in gezondheidsterm te spreken, wanneer men overgaat tot sluiting van het Refaja ziekenhuis te Stadskanaal. Dat is niet te hopen natuurlijk maar ook daar komt sluiting steeds dichterbij. Wij willen maar aangeven dat het OZG te Scheemda ongetwijfeld dan nog meer patiënten krijgt te verwerken wat nu al niet mogelijk is. Nu al is het zo dat de spoedafdeling van het OZG te Scheemda regelmatig patiënten door moet verwijzen naar andere ziekenhuizen omdat men stomweg vol is.

Een slechte zaak MENZIS. Dus het hele parkeerprobleem is te wijten aan het feit dat het nieuwe ziekenhuis te Scheemda te klein is. En dat heeft te maken met een bezuiniging die doorgevoerd is door MENZIS als grootste zorgverzekeraar in onze provincie Groningen. En had MENZIS dit dan fout ingeschat? Nee, is het antwoordt! Het is heel simpel: Wanneer het ziekenhuis groter was gebouwd en meer capaciteit had dan had het ziekenhuis meer patiënten kunnen verwerken maar meer patiënten kosten meer geld en daar zit hem de crux. De redenering van MENZIS is deze: Er zijn een aantal bedden beschikbaar en vol is vol komen er meer bedden dan kan men meer patiënten opnemen en dat kost geld en dat is voor MENZIS geen optie want zoals wij al eerder noemden bij MENZIS geldt ook de regel “Eerst het geld en dan de mens” en niet andersom. En het is dan ook daarom dat je voor een kleine ingreep bij een chirurg weken moet wachten voor je geholpen kan worden in het OZG te Scheemda. Dat is MENZIS als het voor een “mens” is.

Namens de VCP

Engel Modderman

Een brief aan menzis

Verenigde Communistische Partij (VCP) Verenigde Communistische Partij (VCP) Oldambt 08-01-2019 18:48

Een brief voor MENZIS de grootste zorgverzekeraar in Groningen

Aan zorgverzekeraar MENZIS

Na een aantal bezoeken aan het OZG te Scheemda, voor ons zelf maar ook met anderen, blijkt dat mensen die het ziekenhuis bezoeken zich behoorlijk ergeren aan het vinden van een parkeerplaats. Ook zijn er te weinig parkeerplekken voor minder validen. Wat is hier nou de oorzaak van? Het OZG in Winschoten moest zo nodig verdwijnen en ook Delfzicht te Delfzijl moest sluiten. Dit omdat ,zo beweerde MENZIS, het ziekenhuis in Winschoten verouderd was en Delfzicht wel dicht kon omdat men plannen had om tot één groot ziekenhuis in Oost Groningen te komen. Of men met de bovengenoemde sluitingen nu eens was of niet MENZIS bepaalde en het is nog altijd zo wie betaald die bepaald of in dit geval “het geld gaat voor de mens”. En zo regelen alle zorgverzekeraars hun graaicultuur maar dat terzijde. Het OZG Winschoten moest evenals Delfzicht Delfzijl sluiten en MENZIS maakte iedereen lekker met een mooi groot nieuw ziekenhuis te Scheemda. Op zich een mooi ziekenhuis maar het is gebleken dat het te klein is. Want laten we wel wezen patiënten die verdeeld waren over twee ziekenhuizen moeten het nu doen met één ziekenhuis. Daarbij moeten we ons hart vasthouden, om maar eens in gezondheidsterm te spreken, wanneer men overgaat tot sluiting van het Refaja ziekenhuis te Stadskanaal. Dat is niet te hopen natuurlijk maar ook daar komt sluiting steeds dichterbij. Wij willen maar aangeven dat het OZG te Scheemda ongetwijfeld dan nog meer patiënten krijgt te verwerken wat nu al niet mogelijk is. Nu al is het zo dat de spoedafdeling van het OZG te Scheemda regelmatig patiënten door moet verwijzen naar andere ziekenhuizen omdat men stomweg vol is.

Een slechte zaak MENZIS. Dus het hele parkeerprobleem is te wijten aan het feit dat het nieuwe ziekenhuis te Scheemda te klein is. En dat heeft te maken met een bezuiniging die doorgevoerd is door MENZIS als grootste zorgverzekeraar in onze provincie Groningen. En had MENZIS dit dan fout ingeschat? Nee, is het antwoordt! Het is heel simpel: Wanneer het ziekenhuis groter was gebouwd en meer capaciteit had dan had het ziekenhuis meer patiënten kunnen verwerken maar meer patiënten kosten meer geld en daar zit hem de crux. De redenering van MENZIS is deze: Er zijn een aantal bedden beschikbaar en vol is vol komen er meer bedden dan kan men meer patiënten opnemen en dat kost geld en dat is voor MENZIS geen optie want zoals wij al eerder noemden bij MENZIS geldt ook de regel “Eerst het geld en dan de mens” en niet andersom. En het is dan ook daarom dat je voor een kleine ingreep bij een chirurg weken moet wachten voor je geholpen kan worden in het OZG te Scheemda. Dat is MENZIS als het voor een “mens” is.

Namens de VCP

Engel Modderman

Het jaar 2018 in Vogelvlucht door: Ralph Weber

Verenigde Communistische Partij (VCP) Verenigde Communistische Partij (VCP) Oldambt 24-12-2018 15:50

Het jaar 2018 in Vogelvlucht

Waar ik in het jaar 2017 de ene tegenslag naar de andere te verduren kreeg was het jaar 2018 voor mij een mooi jaar waar ik met veel plezier op terugkijk. Al begon het jaar 2018 weliswaar verschrikkelijk slecht door de ontvoering van ons jongste familielid naar Turkije. Hij is, mede dankzij de inzet van ‘wijlen’ burgemeester Pieter Smit van de gemeente Oldambt en misdaadverslaggever John van den Heuvel en zijn team, weer veilig en in goede gezondheid herenigd met zijn moeder. De eerste vier maanden van 2018 waren dan ook gerust spannend te noemen voor in het bijzonder mijn nicht en rest van de familie. Gelukkig is alles weer terug bij het oude. Mijn familie is eindelijk in een rustig vaarwater terecht gekomen. En dat verdienen ze ook…! Ondanks ik mijzelf niet echt als een hechtte familieman zie maak ik er toch onderdeel vanuit. Het raakt tenslotte ook mij. Al woon ik geografisch gezien op een veilige en gepaste afstand. Terug naar het noorden? Voorlopig alleen voor visite en vakantie.

2018 was weer zo’n jaar van een nieuwe werkgever en collega’s. Zo langzamerhand ben ik er wel gewend aan geraakt door jaarlijks van werkgever te veranderen en dat doet een mens eigenlijk wel goed. Voor iemand die ruim 27 jaar lang in het noorden heeft gewoond blijven westerlingen toch een ander slag ‘volk’ zoals ze het in het noorden noemen. Het westen is allemaal wat vlotter, duurder, drukker en soms ietwat decadenter, terwijl in het noorden de schreeuw om werkgelegenheid al jaren lijkt voort te duren. Om nog maar te zwijgen over de verpaupering van dorpen, vergrijzing en armoede die er heerst. Mensen in het westen snappen als ik zeg dat ik in Winschoten geboren ben, ze het heel normaal lijken te vinden dat ik daar ben vertrokken. Ja, nogal logisch als men de provincie Groningen ‘leeg rooft’ door gaswinning en de rotzooi die daar van komt niet opruimt en hersteld. Dan is het natuurlijk niet verwonderlijk dat mensen wegtrekken. Van een kale droge dorre vlakte kan je immers niet eten. Amsterdam is mijn woonplaats, Zaandam mijn werkplaats. Lekker dichtbij huis met een reistijd van 20 minuten heen en 20 minuten terug. Een gezegend mens als het gaat om werk met prima arbeidsvoorwaarden zal ik de laatste zijn die hierover kritiek zou spuien.

2018 was voor mij om culturele dingen de belangrijkste aanpassing. Na, achtereenvolgens, elf trouwe jaren besloot ik in 2018 niet af te reizen naar de polders van Biddinghuizen ofwel Lowlands. Geen gemakkelijke keuze al zeg ik zelve. Het spande er op het laatste moment wel om. Wel gaan, niet gaan. Niet gaan, wel gaan. Uiteindelijk viel de keuze op: ‘niet gaan.’ Nee, ik besloot mij te storten op een compleet ander festival die meerdere dagen ging duren en waar ik zelf ook onderdeel van was. Een festival die net niet helemaal uitverkocht was. Niks geen pompeuze tenten op een Nederlands polderlandschap met in de verte hier en daar een windmolen, maar een eenakterfestival genaamd: ‘Blauw Licht.’ Van polder naar theater en van muziek naar toneel. De echte voorbereidingen voor dit festival gingen van start begin juni. Theater maken in hartje Amsterdam met een fijne groep acteurs, actrices en natuurlijk een regisseuse. Eigenlijk was dit voor mij de kers op de spreekwoordelijke taart. Een wens die uitkwam. Theater maken met een groep die lekker ligt en veelzijdig is bleek een absolute must. Of dit een vanzelfsprekendheid was? Nou nee! Bij twee theatergroepen tegelijk zitten werkte niet en besloot me daarom volledig in te zetten voor eenakterfestival ‘Blauw Licht.’ Dat me dat door sommigen niet in dank werd afgenomen nam ik maar voor lief. Trots ben ik erop wat wij als groep hebben neergezet en gepresteerd. En sloot daarmee het theater voor dit jaar af met vele kritieken en complimenten over mijn spel alsook een daverend applaus.

Tot slot wens ik iedereen een fantastische kerstperiode toe in voor sommigen nieuwe onderkomen. Wat een verhuizingen heb ik dit jaar voorbij zien komen zeg. Ongelooflijk, wat mooi om te zien allemaal! Je eigen kerstboom optuigen in je eigen nieuwe huis. En natuurlijk het nieuwe jaar inluiden vanuit je nieuwe huis. Heerlijk toch … kan haast niet mooier! En nu gauw op naar het nieuwe jaar 2019. Waar ik iedereen het allerbeste in wens.

Ralph Weber

Het jaar 2018 in Vogelvlucht door: Ralph Weber

Verenigde Communistische Partij (VCP) Verenigde Communistische Partij (VCP) Oldambt 24-12-2018 15:50

Het jaar 2018 in Vogelvlucht

Waar ik in het jaar 2017 de ene tegenslag naar de andere te verduren kreeg was het jaar 2018 voor mij een mooi jaar waar ik met veel plezier op terugkijk. Al begon het jaar 2018 weliswaar verschrikkelijk slecht door de ontvoering van ons jongste familielid naar Turkije. Hij is, mede dankzij de inzet van ‘wijlen’ burgemeester Pieter Smit van de gemeente Oldambt en misdaadverslaggever John van den Heuvel en zijn team, weer veilig en in goede gezondheid herenigd met zijn moeder. De eerste vier maanden van 2018 waren dan ook gerust spannend te noemen voor in het bijzonder mijn nicht en rest van de familie. Gelukkig is alles weer terug bij het oude. Mijn familie is eindelijk in een rustig vaarwater terecht gekomen. En dat verdienen ze ook…! Ondanks ik mijzelf niet echt als een hechtte familieman zie maak ik er toch onderdeel vanuit. Het raakt tenslotte ook mij. Al woon ik geografisch gezien op een veilige en gepaste afstand. Terug naar het noorden? Voorlopig alleen voor visite en vakantie.

2018 was weer zo’n jaar van een nieuwe werkgever en collega’s. Zo langzamerhand ben ik er wel gewend aan geraakt door jaarlijks van werkgever te veranderen en dat doet een mens eigenlijk wel goed. Voor iemand die ruim 27 jaar lang in het noorden heeft gewoond blijven westerlingen toch een ander slag ‘volk’ zoals ze het in het noorden noemen. Het westen is allemaal wat vlotter, duurder, drukker en soms ietwat decadenter, terwijl in het noorden de schreeuw om werkgelegenheid al jaren lijkt voort te duren. Om nog maar te zwijgen over de verpaupering van dorpen, vergrijzing en armoede die er heerst. Mensen in het westen snappen als ik zeg dat ik in Winschoten geboren ben, ze het heel normaal lijken te vinden dat ik daar ben vertrokken. Ja, nogal logisch als men de provincie Groningen ‘leeg rooft’ door gaswinning en de rotzooi die daar van komt niet opruimt en hersteld. Dan is het natuurlijk niet verwonderlijk dat mensen wegtrekken. Van een kale droge dorre vlakte kan je immers niet eten. Amsterdam is mijn woonplaats, Zaandam mijn werkplaats. Lekker dichtbij huis met een reistijd van 20 minuten heen en 20 minuten terug. Een gezegend mens als het gaat om werk met prima arbeidsvoorwaarden zal ik de laatste zijn die hierover kritiek zou spuien.

2018 was voor mij om culturele dingen de belangrijkste aanpassing. Na, achtereenvolgens, elf trouwe jaren besloot ik in 2018 niet af te reizen naar de polders van Biddinghuizen ofwel Lowlands. Geen gemakkelijke keuze al zeg ik zelve. Het spande er op het laatste moment wel om. Wel gaan, niet gaan. Niet gaan, wel gaan. Uiteindelijk viel de keuze op: ‘niet gaan.’ Nee, ik besloot mij te storten op een compleet ander festival die meerdere dagen ging duren en waar ik zelf ook onderdeel van was. Een festival die net niet helemaal uitverkocht was. Niks geen pompeuze tenten op een Nederlands polderlandschap met in de verte hier en daar een windmolen, maar een eenakterfestival genaamd: ‘Blauw Licht.’ Van polder naar theater en van muziek naar toneel. De echte voorbereidingen voor dit festival gingen van start begin juni. Theater maken in hartje Amsterdam met een fijne groep acteurs, actrices en natuurlijk een regisseuse. Eigenlijk was dit voor mij de kers op de spreekwoordelijke taart. Een wens die uitkwam. Theater maken met een groep die lekker ligt en veelzijdig is bleek een absolute must. Of dit een vanzelfsprekendheid was? Nou nee! Bij twee theatergroepen tegelijk zitten werkte niet en besloot me daarom volledig in te zetten voor eenakterfestival ‘Blauw Licht.’ Dat me dat door sommigen niet in dank werd afgenomen nam ik maar voor lief. Trots ben ik erop wat wij als groep hebben neergezet en gepresteerd. En sloot daarmee het theater voor dit jaar af met vele kritieken en complimenten over mijn spel alsook een daverend applaus.

Tot slot wens ik iedereen een fantastische kerstperiode toe in voor sommigen nieuwe onderkomen. Wat een verhuizingen heb ik dit jaar voorbij zien komen zeg. Ongelooflijk, wat mooi om te zien allemaal! Je eigen kerstboom optuigen in je eigen nieuwe huis. En natuurlijk het nieuwe jaar inluiden vanuit je nieuwe huis. Heerlijk toch … kan haast niet mooier! En nu gauw op naar het nieuwe jaar 2019. Waar ik iedereen het allerbeste in wens.

Ralph Weber

Even voorstellen? Johan Meezen

Verenigde Communistische Partij (VCP) Verenigde Communistische Partij (VCP) Oldambt 23-12-2018 08:57

Even voorstellen:

Mijn naam is Johan Meezen, leeftijd is 59 jaar, ben getrouwd en wij hebben een zoontje van bijna 4 jaar, zins begin 2018 weer wonende in Winschoten. Daarvoor 8 jaar in het rustieke, maar o zo mooie Drieborg gewoond. Nadat ik 28 jaar als elektromonteur werkzaam ben geweest voor een installatiebedrijf in onze gemeente werk ik inmiddels alweer 13 jaar als inspecteur van elektrische installaties en aanverwante zaken ook weer bij een bedrijf in deze gemeente. Boeiend werk, zeker ook doordat je hierdoor bij vele bedrijven, organisaties, stichtingen, gemeenten, etc over de vloer komt. Mijn werk heeft mij altijd met mensen van hoog tot laag in contact gebracht aangezien ik altijd geïnteresseerd ben in een ander zijn doen en laten ga ik nooit met tegenzin naar mijn werk.

In oktober 2017 ben ik als commissielid voor de VCP toegetreden tot de partij, na een kennismakingsgesprek met Engel Modderman en Jan Kenter, twee van de drie raadsleden van de VCP, werd mij gevraagd toe te treden tot deze partij. Na wat bedenktijd heb ik toegestemd, mede doordat ik mij maatschappelijk betrokken voelde, over veel zaken een mening heb maar deze alleen via de zijlijn kon ventileren en mij dit geen voldoening meer gaf. Komende uit een rood nest en ook altijd op deze partij te hebben gestemd, zowel landelijk als lokaal, kwam voor mij de switch toen deze gemeente ging herindelen en de mogelijkheid werd geboden om op de VCP te stemmen, wat ik ook prompt heb gedaan. Waarom? Doordat deze partij staat voor wat men zegt, opkomen voor burgers in de verdrukking in de breedste zin van het woord, hulp biedt aan burgers welke in moeilijkheden zijn geraakt bij bedrijven, organisaties en stichtingen. En last but nog leest de VCP is een ietsje tegendraads wat mij ook wel aanspreekt.

Tot nu toe bevalt het commissiewerk mij wel, het bezoeken van diverse bijeenkomsten geeft je vaak boeiende inzichten en het aangaan van nieuwe contacten om een breed netwerk op te bouwen is essentieel hierbij.

Zaken welke mijn interesse hebben zijn: leefbaarheid in de ons omliggende dorpen waarborgen, werkgelegenheid voor onze burgers, woon-, jeugd en ouderenbeleid, zorgdragen dat we een veilige en duurzame omgeving aan de komende generatie doorgeven.

Zaken waar ik een hekel heb zijn: prestige projecten binnen onze gemeente terwijl er wordt bezuinigd op het sociaal domein.

Mijn motto: zorg eerst voor je burgers zodat deze financieel onafhankelijk kunnen zijn en zorg dat je de infrastructuur inclusief het beeld wat bij bezoekers beklijft op orde hebt.

Was getekend,

Johan Meezen

VCP.

Even voorstellen? Johan Meezen

Verenigde Communistische Partij (VCP) Verenigde Communistische Partij (VCP) Oldambt 23-12-2018 08:57

Even voorstellen:

Mijn naam is Johan Meezen, leeftijd is 59 jaar, ben getrouwd en wij hebben een zoontje van bijna 4 jaar, zins begin 2018 weer wonende in Winschoten. Daarvoor 8 jaar in het rustieke, maar o zo mooie Drieborg gewoond. Nadat ik 28 jaar als elektromonteur werkzaam ben geweest voor een installatiebedrijf in onze gemeente werk ik inmiddels alweer 13 jaar als inspecteur van elektrische installaties en aanverwante zaken ook weer bij een bedrijf in deze gemeente. Boeiend werk, zeker ook doordat je hierdoor bij vele bedrijven, organisaties, stichtingen, gemeenten, etc over de vloer komt. Mijn werk heeft mij altijd met mensen van hoog tot laag in contact gebracht aangezien ik altijd geïnteresseerd ben in een ander zijn doen en laten ga ik nooit met tegenzin naar mijn werk.

In oktober 2017 ben ik als commissielid voor de VCP toegetreden tot de partij, na een kennismakingsgesprek met Engel Modderman en Jan Kenter, twee van de drie raadsleden van de VCP, werd mij gevraagd toe te treden tot deze partij. Na wat bedenktijd heb ik toegestemd, mede doordat ik mij maatschappelijk betrokken voelde, over veel zaken een mening heb maar deze alleen via de zijlijn kon ventileren en mij dit geen voldoening meer gaf. Komende uit een rood nest en ook altijd op deze partij te hebben gestemd, zowel landelijk als lokaal, kwam voor mij de switch toen deze gemeente ging herindelen en de mogelijkheid werd geboden om op de VCP te stemmen, wat ik ook prompt heb gedaan. Waarom? Doordat deze partij staat voor wat men zegt, opkomen voor burgers in de verdrukking in de breedste zin van het woord, hulp biedt aan burgers welke in moeilijkheden zijn geraakt bij bedrijven, organisaties en stichtingen. En last but nog leest de VCP is een ietsje tegendraads wat mij ook wel aanspreekt.

Tot nu toe bevalt het commissiewerk mij wel, het bezoeken van diverse bijeenkomsten geeft je vaak boeiende inzichten en het aangaan van nieuwe contacten om een breed netwerk op te bouwen is essentieel hierbij.

Zaken welke mijn interesse hebben zijn: leefbaarheid in de ons omliggende dorpen waarborgen, werkgelegenheid voor onze burgers, woon-, jeugd en ouderenbeleid, zorgdragen dat we een veilige en duurzame omgeving aan de komende generatie doorgeven.

Zaken waar ik een hekel heb zijn: prestige projecten binnen onze gemeente terwijl er wordt bezuinigd op het sociaal domein.

Mijn motto: zorg eerst voor je burgers zodat deze financieel onafhankelijk kunnen zijn en zorg dat je de infrastructuur inclusief het beeld wat bij bezoekers beklijft op orde hebt.

Was getekend,

Johan Meezen

VCP.

Verklaring Jan Kenter naar aanleiding kerstpakketten actie VCP

Verenigde Communistische Partij (VCP) Verenigde Communistische Partij (VCP) Oldambt 15-12-2018 16:17

Aan raads en commissieleden van de gemeente Oldambt,

Op 28 -05-2018 ben ik bij raadsbesluit tot waarnemend raadsvoorzitter en voorzitter van de commissie SWI benoemd. De ontwikkelingen afgelopen week rondom het kerstpakket voor minima heeft mij tot het besluit doen komen dat ik beide taken niet meer kan en wil uitvoeren. Als waarnemend raadsvoorzitter en voorzitter van de commissie SWI moet je boven de partijen staan. De ontwikkeling afgelopen week hebben mij ervan doordrongen dat “politieke spelletjes” ten koste van inwoners van de gemeente Oldambt aan mij niet besteed zijn. Persoonlijk heb ik altijd gedacht dat een ieder van ons de belangen van alle inwoners zou moeten vertegenwoordigen. Blijkbaar een grote misvatting, persoonlijke aanvallen op mijn persoon, en op mijn partij, blijken het motto te zijn. Om het maar eens ronduit te zeggen, momenteel schaam ik mij als lid van deze raad te zijn. Door mij terug te trekken heb ik mijn handen vrij om te doen wat mij aan na aan het hart ligt, de belangen van alle inwoners te dienen. Tevens deel ik u namens mijn partij, de VCP, dat wij ook niet meer deel zullen nemen in andere overleggen. Wij zullen dan ook niet aanwezig zijn op 18 december 2018 op de vormvrije avond over de relatie college en raad.

Naar ons inzicht zal er nooit een eenheid komen in de huidige raad als je stelselmatig als partijen overhoop ligt , en waar liegen en bedriegen gemeengoed is.

Jan Kenter

VCP fractie

Zie je content die volgens jou niet op deze site hoort? Check onze disclaimer.