Poliflw

De gemeenteraadsfracties van de SP, PvdA en GroenLinks steunen de campagne van de FNV en De Goede Zaak voor een verhoging van het minimumloon naar 14 euro per uur. Tijdens een vergadering met de gemeenteraadsleden had de actiegroep ´Groningen voor 14´ het onderwerp op de agenda gezet en riepen zij het gemeentebestuur van Groningen op om zich uit te spreken voor een verhoging van het minimumloon naar €14.

Aankomende week zullen de SP, PvdA en GroenLinks een voorstel doen zodat de gemeente zich aansluit bij de gemeenten Helmond, Nijmegen, Arnhem, Utrecht en Den Haag die zich uitspreken voor een hoger minimumloon.

GroenLinks, PvdA en SP maken zich zorgen over het grote aantal Groningers dat in armoede leeft of van een laag inkomen moet rondkomen. Ook het aantal werkende armen is groeiende in de gemeente Groningen. Daarom steunen zij de oproep voor een landelijk hoger minimumloon en willen ook dat de gemeente kijkt hoe zijzelf het goede voorbeeld kan geven.

Zo willen de partijen dat alle werknemers van de gemeente Groningen die rechtstreeks in dienst zijn of als payroller of uitzendkracht voor de gemeente werken, een loon van minimaal 14 euro per uur gaan verdienen. Daarnaast willen de partijen dat de gemeente het belang van een verhoging van het minimumloon actief gaat uitbrengen in relaties en afspraken die de gemeente aangaat met bedrijven en organisatie of werken in opdracht van de gemeente Groningen.

Woordvoerder Marrit van Veen van de actiegroep ´Groningen voor 14´:

Op woensdag 9 september zullen SP, PvdA en GroenLinks een voorstel indienen met een oproep voor een hoger landelijk minimumloon en een aantal lokale maatregelen. 

Steun ons en we gaan samen aan de slag om uw buurt te verbeteren.

form.antibot { display: none !important; }

Vorige week dinsdag zond NPO 2 een goede documentaire uit over het boek “Kapitaal in de 21ste eeuw” van econoom Thomas Piketty. Het boek beschrijft een geschiedenis van de ontwikkeling van inkomens- en vermogensverdeling. Piketty stelt dat het rendement op vermogen en kapitaal hoger is dan de economische groei.

Hierdoor neemt de ongelijkheid steeds verder toe en concentreert vermogen en kapitaal zich meer en meer bij enkele groot vermogenden en grote bedrijven. Dit vergroot ook de ongelijkheid in macht, zeggenschap en kansen. Dit boek zou voor voor iedereen verplichte kost moeten zijn. 

Ondanks de kwaliteit mist het boek een belangrijk punt. Het zou onterecht zijn dit alleen Piketty te verwijten. Want wie nu een boekenwinkel binnenloopt en de boeken in de economie- en maatschappijhoek bekijkt, ziet daar tal van boeken vol met kritisch analyses over hoe onze samenleving en economie zijn georganiseerd. Het neoliberalisme is in tal van boeken de boosdoener en de kritiek op het kapitalisme is lange tijd niet zo groot geweest. Het zal u niet verbazen dat dit mij deugd doet. 

Toch missen ook deze boeken, net als het boek van Piketty, een belangrijk punt. Hoewel de analyses en kritieken terecht en goed beschreven worden en er in enkele gevallen ook alternatieven worden gegeven, ontbreekt het aan handelingsperspectief. Na de conclusie dat het neoliberalisme failliet is en dat het kapitalisme ervoor zorgt dat vermogen, kapitaal en macht zich steeds verder bij enkelen concentreert, ontbreekt het aan manieren om deze macht en politieke en economische realiteit te veranderen. 

Dat is wel precies wat er nodig is. Want laten we wel wezen, mensen voelen al decennia aan dat de ongelijkheid in onze samenleving groeiende is. Niets voor niets hoor je volkswijsheden en spreekwoorden zoals “De rijken worden rijker en de armen worden armer” en “Wie als dubbeltje geboren wordt, zal nooit een kwartje worden” nog steeds vaak wanneer je mensen over politiek hoort praten. 

Het geeft hoop en vertrouwen dat economen zoals Piketty onze volkswijsheden en spreekwoorden van een wetenschappelijke onderbouwing voorzien. Dan is het nu aan ons om methoden uit te werken die tot verandering leiden. Hierover volgt volgende week meer. Maar één ding is zeker: met alleen goede argumenten zullen we deze verandering nooit gaan afdwingen. Daar is veel meer voor nodig. 

Steun ons en we gaan samen aan de slag om uw buurt te verbeteren.

form.antibot { display: none !important; }

De gemeenteraadsfracties van GroenLinks, de SP en PvdA steunen de campagne van de FNV en De Goede Zaak voor een verhoging van het minimumloon naar 14 euro per uur. Tijdens een vergadering met de gemeenteraadsleden hadden de FNV en De Goede Zaak het onderwerp op de agenda gezet en riepen zij het gemeentebestuur Groningen op om zich uit te spreken voor een verhoging van het minimumloon naar €14.

GroenLinks, PvdA en SP maken zich zorgen over het grote aantal Groningers dat in armoede leeft of van een laag inkomen moet rondkomen. Ook het aantal werkende armen is groeiende in de gemeente Groningen. Daarom steunen zij de oproep voor een landelijk hoger minimumloon en willen ook dat de gemeente kijkt hoe zijzelf het goede voorbeeld kan geven. De partijen willen onder andere dat de gemeente het belang van een minimumloon van 14 euro per uur actief gaat uitbrengen in relaties en afspraken die de gemeente aangaat met bedrijven en organisatie of werken in opdracht van de gemeente Groningen.

Deze week werd het onderwerp in de raad geagendeerd door de actiegroep Groningen Voor 14.

“We zien dat in Groningen dat het huidige minimumloon voor veel mensen geen leefbaar inkomen is. En de inkomensongelijkheid en -onzekerheid neemt alleen maar toe. Daarom is het erg belangrijk dat de gemeenteraad zich aansluit bij de strijd voor 14 euro!”

 

- Marrit van Veen (Campagne Voor14)

Op woensdag 9 september zullen de partijen een voorstel indienen met een oproep voor een hoger landelijk minimumloon en het onderzoeken van een aantal lokale maatregelen. Hiermee zou Groningen zich kunnen aansluiten bij gemeenten Helmond, Nijmegen, Arnhem, Utrecht en Den Haag

De SP presenteert vandaag een 103 pagina’s tellend boekwerk met 969 redenen van inwoners om tegen Diftar te zijn. De gemeenteraad maakt de komende weken een keuze over een nieuw afvalbeleid, waarbij een van de varianten is om per aanbieding van afval te betalen (Diftar).

In gesprekken op straat, aan de deur en via het internet konden inwoners hun mening geven via de petitie van de SP. Deze is inmiddels 1034 keer ondertekend.

Volgens SP-raadslid Daan Brandenbarg laten de vele inzendingen duidelijk zien dat inwoners van Groningen zich ernstig zorgen maken over Diftar:

Brandenbarg denkt bovendien dat alle redenen de twijfelende partijen in de raad kan overtuigen. 

“Vorige week bespraken we het nieuw groenplan van de gemeente. Bijna alle partijen waren toen lyrisch over het grote aantal inspraakreacties. Dat waren er 130. Dit zijn er 8 keer zoveel. Tel dat op bij alle wijk-, buurt- en belangenverenigingen die zich tegen Diftar hebben uitgesproken en het grote aantal brieven dat de raad heeft ontvangen. Dan is overduidelijk hoe groot het verzet in de gemeente is.”, aldus Brandenbarg.

Steun ons en we gaan samen aan de slag om uw buurt te verbeteren.

form.antibot { display: none !important; }

Op 31 augustus hebben de leden van de VVD Eemsdelta haar kandidatenlijst vastgesteld. Gekozen is voor een goede mix tussen ervaring en nieuwe enthousiaste mensen. Eduard Mulder is in juni al benoemd als lijsttrekker.

 

Op plek 2 staat de huidige wethouder uit Delfzijl Hans Ronde, die tevens de kandidaat wethouder is voor de VVD. Hij wordt op plek 3 gevolgd door het huidig raadslid in Loppersum, Bert-Jan Huizing. Jenz Verbogt is de kandidaat voor de VVD uit Appingedam. Eerste vrouw op de lijst is nieuwkomer Laura Wilke de Souza (24), uit Delfzijl. Andere nieuwkomers zijn Frans Ozinga (29) uit Stedum en Rutger Smit (19) en Chris Ronde (28) uit Delfzijl.

 

Arie Heuvelman, sinds 2010 aanvoerder en het boegbeeld van de VVD, zal zijn ervaring blijven inzetten als lijstduwer. Tineke Naafs uit Wagenborgen doet na drie periodes in de raad van Delfzijl ivm gezinsuitbreiding een stapje terug op de kandidatenlijst. Zij zullen beide hun kennis overdragen aan de nieuwe lichting kandidaten.

 

Lijsttrekker Eduard Mulder is zeer content met de kandidatenlijst. “Het is een mooie lijst met 26 betrokken personen waarmee we ons gaan inzetten voor de nieuwe gemeente Eemsdelta. Wij willen de ruimte geven aan initiatieven van inwoners en ondernemers om de kansen te benutten in de nieuwe gemeente” aldus de lijsttrekker.

Foto:

Boven, van links naar rechts: Laura Wilke de Souza, Chris Ronde, Rutger Smit en Eduard Mulder

Onder, van links naar rechts: Jenz Verbogt, Hans Ronde, Bert-Jan Huizing en Frans Ozinga

Per 1 september starten tien statushouders aan een nieuw traject bij de gemeente Groningen. Het gaat om een ontwikkeltraject van een half jaar, met behoud van uitkering. Het uiteindelijke doel is om de statushouders te laten doorstromen richting regulier werk. De deelnemende statushouders zijn geselecteerd door Thuisin050, doorlopen via het instroomportaal van Iederz een voorbereidend traject en doen uiteindelijk werkervaring op bij Stadsbeheer.

Bij Stadsbeheer verrichten de deelnemers al naar gelang hun vaardigheden en belangstelling werkzaamheden bij het magazijn, de technische dienst, de groenvoorziening, het timmerbedrijf, in de afvalverwerking of bij de verkeersploeg.

Het traject bouwt in fases op naar een werkweek van 40 uur. Dat is inclusief drie dagdelen inburgering die de statushouders volgen. Om aan te tonen dat de deelnemers daadwerkelijk vaardigheden hebben opgedaan, gaan zij op hun werkplek bij Stadsbeheer een praktijkverklaring halen. Na een half jaar wordt bekeken of de deelnemers kunnen doorstromen naar regulier werk.

‘Voor een goede integratie is maatwerk nodig. Werk speelt daarbij een belangrijke rol. Daarom is het van belang dat de kansen voor statushouders op de arbeidsmarkt worden vergroot. Dit traject draagt daar aan bij, en daar ben ik blij mee.’  

- Glimina Chakor (Wethouder Integratie en Emancipatie)

Statushouder Asad Bahramsari geeft aan: ‘Ik ben blij dat de gemeente deze kans biedt en ben benieuwd hoe het me gaat bevallen. Ik vind het fijn eerst wat ervaring op te doen bij Iederz en dan daadwerkelijk aan de slag te gaan bij Stadsbeheer. Ik zie mezelf wel werken bij de hout/timmerafdeling. Ik heb er in ieder geval erg veel zin in.’

Het ontwikkeltraject is een onderdeel van het Werkprogramma. Het Werkprogramma is een concrete set aan maatregelen die beoogt onnodige instroom in de bijstand en onnodig langdurig gebruik van de bijstand te voorkomen. Het Werkprogramma heeft als doel om extra bijstandsgerechtigden te activeren naar duurzame arbeid in de periode 2020-2022.

De SP-fractie in de Groningse gemeenteraad had op vrijdag 21 augustus een live vodcast op Facebook. Hierin gingen SP-fractievoorzitter Jimmy Dijk en SP-raadslid Daan Brandenbarg met elkaar in gesprek over de toekomst van het afvalbeleid en referenda in de gemeente Groningen.

Bekijk hier de video op YouTube:

Beluister hem hier op SoundCloud:

Partijen zoals GroenLinks en D66 willen op 9 september Diftar invoeren. Dit nieuwe afvalsysteem houdt in dat je per zak of per kilo moet gaan betalen. De SP is hier tegen, want afval is een gezamenlijk probleem en dat moeten we samen oplossen.

Teken ook onze petitie ? ga naar groningen.sp.nl/diftar

Steun ons en we gaan samen aan de slag om uw buurt te verbeteren.

form.antibot { display: none !important; }

De SP-fractie in de Groningse gemeenteraad komt aanstaande vrijdagavond met een live videopodcast. Hierin gaan SP-fractievoorzitter Jimmy Dijk en SP-raadslid Daan Brandenbarg met elkaar in gesprek over de toekomst van het afvalbeleid en referenda in de gemeente Groningen.

In september beslist de gemeenteraad van Groningen of inwoners per zak of volle afvalbak moeten gaan betalen. Ook wordt er over het SP-voorstel voor lokale referenda besloten.

De SP komt met de videopodcast om Groningers beter te informeren over de besluiten die in de gemeenteraad worden genomen worden. Natuurlijk kunnen Groningers ook vragen aan de SP-fractie stellen.

SP-fractievoorzitter Jimmy Dijk:

Achter het principe van DIFTAR gaat volgens de SP een verkeerde politieke boodschap schuil.

SP-raadslid Daan Brandenbarg: “DIFTAR legt de verantwoordelijkheid eenzijdig bij het individu terwijl echte vervuilers zoals supermarkten en de verpakkingsindustrie vrijuit gaan. Wij zien afval een gezamenlijk probleem en willen politieke en collectieve oplossing. Wij zien, horen en krijgen veel steun van Groningers in ons verzet tegen DIFTAR.”

Eerder stelde de SP voor een referendum over DIFTAR te houden. Brandenbarg heeft als SP-woordvoerder lokale democratie ook een voorstel voor lokale referenda gemaakt.

“Groningers moeten de kans krijgen om over belangrijke onderwerpen het laatste woord te hebben. In ons voorstel geven wij hen hier de mogelijkheid voor.” Aldus Brandenbarg.

De videopodcast is vrijdag 21 augustus vanaf 19.30 uur te zien op de Facebook-pagina van de SP Groningen. Via deze pagina kunnen mensen ook vragen aan de SP-fractie stellen. Meld je hier aan om het evenement niet te missen.

Steun ons en we gaan samen aan de slag om uw buurt te verbeteren.

form.antibot { display: none !important; }

Na deze zomervakantie staat een belangrijk thema op de agenda van de raad, namelijk het afvalbeleid. Een buitengewoon boeiend onderwerp omdat het heel veel thema’s raakt: milieu, betaalbaarheid, solidariteit en energie. Daarnaast is het ook een thema waar iedere inwoner van Groningen mee te maken heeft.

In januari heeft de raad het college de opdracht gegeven om twee varianten uit te werken, een variant waarbij extra voorzieningen gerealiseerd worden om het zo eenvoudiger te maken om je afval te scheiden en een variant waarbij ook die extra voorzieningen worden gerealiseerd maar daar bovenop niet ieder gelijk huishouden hetzelfde tarief betaalt maar dat dit gedifferentieerd wordt naar hoeveelheid afval dat je aanbiedt, het zogenaamde Diftar systeem. Uiteraard spreken wij over dit onderwerp veel met inwoners en merkten we dat het veel onduidelijkheid oproept. Aan de hand van acht veel gestelde vragen ga ik in op de standpunten van GroenLinks. 

 Waarom moet er een nieuw afvalbeleid komen? 

Daar zijn diverse redenen voor. Het technische antwoord is dat na de herindeling de gemeente verplicht is om de tarieven overal te harmoniseren. Haren kent een systeem waarbij per kilo afval wordt betaald, Ten Boer en Groningen een systeem waar iedereen hetzelfde betaalt. Vasthouden aan verschillende systemen mag niet. Voor GroenLinks is echter ook het milieu een belangrijke, inhoudelijke reden om het oude systeem goed tegen het licht te houden. Op dit moment gaat zo’n 150 kilo afval per persoon per jaar naar de verbrandingsoven. Tegelijkertijd zien we dat in een rap tempo onze natuurlijke grondstoffen uitgeput raken. En dat terwijl afval prima te hergebruiken is. Onze economie moet circulair worden. Al het afval moet terugkeren in de keten. Afval is grondstof. Om die reden heeft het rijk de doelstelling vastgelegd in het programma VANG (Van Afval Naar Grondstof).  Alle gemeenten moeten dit jaar 75% hergebruiken en maximaal 100kg restafval per persoon hebben. Een enorme kluif. Op dit moment is het percentage hergebruik in de voormalige gemeente Ten Boer 68%, Groningen 58% en Haren 70%. Uiteindelijk wil de gemeente Groningen in 2030 afvalvrij zijn. De afgelopen drie jaren heeft de toenmalige gemeente Groningen ingezet op het uitbreiden van de mogelijkheden om het afval weg te brengen en op een voorlichtingscampagne. Die inspanningen hebben geleid tot een toename van de scheiding van 58 naar 59%. De gemeente Haren kent een systeem waarbij inwoners beloond worden voor het scheiden. Daar zien we een scheidingspercentage van 70%. En dat is een trend die we door heel Nederland zien. Er is geen systeem denkbaar waarbij we de beoogde doelstellingen halen zonder dat hier een financiële prikkel aan gekoppeld is. Daarom is GroenLinks voor een systeem van Diftar. 

Ga ik nou straks meer of minder betalen voor mijn afvalstoffenheffing?

De buffers bij de gemeente zijn in de loop der jaren opgeraakt. Dat moet aangevuld worden wat consequenties heeft voor de hoogte van de afvalstoffenheffing. Los van welk systeem ingevoerd gaat worden neemt de afvalstoffenheffing het komende jaar toe. Op dit moment wordt jaarlijks vijf miljoen euro aan Gronings huisvuil verbrand dat prima te recyclen was. Je moet dan denken aan textiel, glas, sommige metalen. Dat is sneu geld en dat zou terug moeten gaan naar de Groningers. Dat een financiële prikkel helpt zie je aan de voormalige gemeente Haren. Daar betaalden de inwoners zo’n honderd euro per jaar minder per huishouden aan afvalstoffenheffing dan in de voormalige gemeente Groningen. Geen wonder dat een groot deel van de Harenaren heel graag Diftar wil houden. En niet voor niks hebben ten tijde van de herindeling de gemeente in een bestuursakkoord vastgelegd dat Haren hun geliefde Diftar houdt.  

Waarom kunnen we in de voormalige gemeenten Ten Boer en Groningen niet het plastic apart inzamelen? 

Die vraag kan ik me goed voorstellen. Je ziet immers in andere kleine gemeenten dat het plasticafval apart ingezameld wordt. Toch kunnen we dat in Groningen beter niet doen. Dat klinkt paradoxaal omdat we geleerd hebben dat goed scheiden aan de bron het beste is. Groningen is echter gezegend met een bijzonder efficiënte nascheidingsinstallatie. Deze fabriek haalt meer plastic uit het restafval dan inwoners aan de bron scheiden. Uit milieuefficiency is het dus raadzamer het plastic niet apart in te zamelen.  

Wat kan ik er nou aan doen hoeveel afval ik produceer? Het is de schuld van de verpakkingsindustrie dat ik zoveel plastic en andere troep krijg. 

Helemaal mee eens. 44% van het plastic dat ooit is geproduceerd is na 2000 gemaakt. Dat is een trend die absoluut moet stoppen. Helaas hebben we daar als gemeente weinig invloed op. Maar wat we kunnen, doen we. Zo is de gemeente Groningen lid van de statiegeldalliantie die streeft naar invoering van statiegeld op kleine plastic flesjes en blik. Dit naar aanleiding van een motie, waar ook GroenLinks initiatiefnemer van was. Het Rijk heeft afspraken gemaakt met de verpakkingsindustrie maar die gaan wat GroenLinks betreft niet ver genoeg. Onze collega’s in Den Haag zetten zich in om de groene ambities te vergroten. 

Toch niet iedereen heeft dezelfde mogelijkheden om te scheiden?  

Dat klopt ook. Mensen in de buitenwijken en in de dorpen hebben vaak drie kliko’s in de tuin staan terwijl mensen in de binnenstad hun afval naar ondergrondse containers brengen. Als je moeilijk ter been bent of medische problemen hebt dan lijk je met Diftar het kind van de rekening te zijn. Belangrijk voor GroenLinks is een maatwerkaanpak. In het voorstel dat binnenkort besproken wordt is voor heel veel doelgroepen hiernaar gezocht. Oudere mensen betalen een lager tarief voor kleinere zakjes, mensen met een medische indicatie kunnen vaker gratis hun afval aanbieden. Helemaal in lijn met de GroenLinkswensen dus. Mensen in de buitenwijken hebben meer mogelijkheid tot scheiden maar produceren ook meer afval omdat ze vaak een tuin hebben. Wat GroenLinks betreft moet het uitgangspunt bij een evt. invoering van Diftar wel zijn dat iedereen die wil scheiden ook de mogelijkheid moet krijgen om te scheiden. Dat betekent dus actief met de wijk in gesprek om te kijken hoe zoveel mogelijk het gft en het restafval aangeboden kan worden. 

En wat doen we met het grofvuil? 

Grofvuil is vaak niet eens afval maar materiaal dat prima terug kan keren in kringloopwinkels. Wat overblijft moet nu gebracht worden naar afvalbrengstations. Gratis ophalen zoals we dat eerder kenden lijkt heel aantrekkelijk maar het heeft een belangrijk nadeel: alles gaat in dezelfde vrachtwagen en er wordt niks gescheiden. Dat past niet in een circulaire economie. Om toch meer te faciliteren ziet GroenLinks meer in uitbreiding van het aantal milieustraten. De gemeente brengt dan in jouw straat of wijk een aantal containers waar je gratis je grofvuil, gescheiden, kunt brengen. Hoger scheidingspercentage en minder gesleep naar het afvalbrengstation. Herinvoering van het gratis ophalen van grofvuil zou ook een extra 750 duizend euro per jaar kosten. Dat geld kunnen we beter gebruiken om het scheiden zo goed mogelijk te faciliteren.    

Leidt de invoering van Diftar niet tot heel veel zwerfvuil en dumpingen?

Het lijkt aanlokkelijk. Dump je vuilniszak in de struiken en je betaalt een lagere rekening. In de invoeringsperiode van Diftar in andere gemeenten zie je soms dit soort milieudelicten.  GroenLinks is daarom blij met de extra middelen die het college inzet om de handhaving uit te breiden. De ervaring in andere steden is ook dat deze dumpingen na verloop van tijd verdwijnen. 

Heeft het nieuwe afvalbeleid invloed op de kwijtscheldingsregeling?

Ja dat heeft 'ie zeker. En daar zijn we trots op. GroenLinks heeft namelijk bij de behandeling van de begroting een motie ingediend waarbij we het college opdracht geven om mensen die in aanmerking komen voor kwijtschelding in plaats van na vijf jaar al na drie jaar een algehele kwijtschelding te geven. Een langgekoesterde wens van GroenLinks. Zo blijkt het afvalbeleid ook nog eens een effectief middel voor armoedebestrijding.  

Kortom: 

De gemeente Groningen moet stappen maken richting een circulaire economie. Afval is geen probleem maar een grondstof. We moeten de landelijke en gemeentelijke doelstellingen serieus nemen en hier een eerlijke financiering aan koppelen. ‘De vervuiler betaalt’ maar liever nog spreken we over ‘De goede scheider wordt beloond'. Diftar is een eerlijker systeem. We betalen ook niet allemaal hetzelfde voor onze gas-, elektriciteits-, telefoon- en waterrekening.