Poliflw

Ik had een kanariegeel elektrisch autootje van het 1e uur. Hij was inmiddels 8 jaar oud en aan zijn derde APK-keuring toe. Nooit wat mee aan de hand. Ook de batterij kende nauwelijks degradatie. Ik had mij voorgenomen dit autootje af te rijden, want waarom een nieuwe aanschaffen als de oude nog goed is? Hij kon misschien nog wel 10 jaar mee. Hij bracht me zonder problemen daar waar ik wezen wilde en kende maar één randvoorwaarde: het moest niet te ver zijn. De tractiebatterij was maar klein en de actieradius was zeker in de winter niet veel groter dan 90 km. Elst is voor mij 7 kilometer rijden, dus heen en weer naar het station was geen enkel probleem, en de trein bracht mij wel verder.

Maar goed, toen kwam Covid19 en het werd onzeker hoe het OV gaat functioneren, nu en in de toekomst. Eerst konden we nauwelijks met de trein en werd reizen ontraden. Daarna was het OV alleen voor de noodzakelijke verplaatsingen. De Corona-verzorgers moesten immers op hun werk kunnen komen. Nu mag iedereen weer met het OV, mits je een mondkapje draagt. Verwarring alom, want je moet een ‘niet-medisch mondkapje’ gebruiken, want de echte, die werken, hebben ze in de ziekenhuizen keihard nodig. De capaciteit van treinen is flink teruggebracht (want drukte moet je nog steeds vermijden) en wellicht moeten we in de toekomst gaan reserveren.

Ik hecht er érg aan om te kunnen gaan en staan waar ik wil. Als ik het in mijn kop krijg, wil ik stante pede naar Groningen/Den Helder/Maastricht/Vlissingen kunnen afreizen. Voorheen geen enkel probleem met mijn gele autootje; het volstond om naar het station te rijden en de wereld lag aan mijn voeten.

Of dat nog kan in de toekomst is ongewis en er waren nog meer goede redenen om toch maar  te kijken naar een nieuwe auto met een grotere actieradius. Dat is nog niet zo eenvoudig als je een kleine auto wilt. Uiteindelijk viel de keuze op de Renault Zoe. Met een actieradius van vér over de 300 km. Hij is alleen niet meer geel….

Net als zoveel anderen hebben wij ook een familieapp. Daar worden de meest uiteenlopende zaken op gedeeld.  Zoals een filmpje van een rups die aandachtig door twee kleindochters van 2 en 4 jaar wordt bekeken. “Wat is dat voor rups?”, vraagt hun moeder. “Dat zoek ik op op Google”, zegt de oudste. “Wat is Toetel?”, vraagt de jongste. Moeder herkent hem ook niet en roept via het versturen van dit korte filmpje haar familieleden te hulp. Ze geeft daarbij aan dat zij de harige rups nog geaaid heeft. Ai, ik herken in het filmpje meteen de eikenprocessierups. Een mooi beestje overigens. Tenminste als het slechts om één exemplaar gaat. Maar voortaan maar niet meer aaien dus, is het advies.

In Overbetuwe komen ze ook in groten getale voor. En ja, het is vervelend als je plotseling overal bultjes en jeuk krijgt. Maar normaal gesproken ga je er niet aan dood. Wat doet onze gemeente eigenlijk tegen deze overlast? In een artikel in de Gelderlander laat de gemeente desgevraagd weten dat zij 1973 van 3285 eiken in de gemeente preventief heeft laten behandelen met het middel Xentari. Dat is volgens de producent, Bayer Cropscience, een biologisch bestrijdingsmiddel omdat het bestaat uit een bacterie die algemeen in de grond voorkomt. Het middel wordt over de jonge bladeren van een eik gespoten. De rupsen die het blad eten krijgen dan maagdarmklachten en gaan dood.

Nou, dat klinkt toch niet slecht. Een biologisch bestrijdingsmiddel. Natuurlijk niet leuk voor die rupsen, maar onze inwoners kunnen rustig gaan fietsen en wandelen. Prima toch? Of toch niet? Deskundigen op het gebied van de bestrijding van de processierups geven aan dat alle kleine leefvormen die binnen zeven dagen aan de besproeide boom gaan knagen ook dood gaan. Het middel is zo agressief dat niet alleen de eikenprocessierups eraan gaat. Ook alle andere rupsen, bijvoorbeeld de eikenpage, vele soorten nachtvlinders en ook het lieveheersbeestje leggen het loodje. Onze inheemse eik herbergt namelijk een gigantische biodiversiteit. Er kruipen, knagen en krioelen wel honderden soorten beestjes in en rondom de eik. En de in de boom aanwezige rupsen vormen een zeer belangrijke voedingsbron voor vogels, zoals bijvoorbeeld mezen. Het is zoals Joost Rikhof, bomenconsulent bij de gemeente Oldenzaal bij RTV Oost zei: “Dit middel doodt alles wat er in de eikenboom leeft, alsof je met een kanon op een mug schiet”.

En wat ging de gemeente ook alweer doen om minder met gif te hoeven werken en de rups op een natuurlijke wijze te bestrijden?  Mezenkastjes ophangen. Er hangen er nu inmiddels 80 in Heteren en Hemmen. En wat eten mezen? Juist, rupsen. Alleen heeft de gemeente al ruim 60% van de populatie preventief geruimd. Kunt u het nog volgen?

Tegen de afspraken in heeft het college van B&W dit jaar een woningbouwproject goedgekeurd met weer veel te veel dure koopwoningen en nauwelijks goedkope huur- en koopwoningen.

In november 2018 heeft de raad unaniem een motie van GroenLinks aangenomen dat gemiddeld 30% van de geplande woningen in alle in één jaar opgestarte projecten sociale huurwoningen moeten zijn. Dit voorjaar keurde het college van B&W echter woningbouwprojecten goed aan de Beethovenlaan in Elst en voor het voormalige NIOO-terrein in Heteren, waarin nauwelijks sociale huur en goedkope koop zit.

GroenLinks wil dat in ieder geval het besluit van het college van B&W voor de woningbouw op het NIOO-terrein in Heteren wordt teruggedraaid. Al jaren wijzen wij erop dat een nijpend tekort is aan sociale huurwoningen en goedkope koopwoningen voor starters, senioren en mensen met een kleine portemonnee en dat dure koopwoningen niet voor de eigen bevolking zijn, maar voor gefortuneerden uit de randstad. Door de schaarse ruimte voor nieuwe woningen toe te wijzen aan die laatste groep laat de gemeente de eigen bevolking in de kou staan.

Er lagen voor het NIOO-terrein in Heteren initiatieven op de plank voor zorgwoningen, goedkope koopwoningen en sociale huurwoningen, alleen konden die niet opboksen tegen de projectontwikkelaar van het grote geld. Deze kon namelijk met dure koopwoningen veel meer voor de grond kon neerleggen dan de initiatieven met maatschappelijke woningbouw.

GroenLinks wil daarom niet alleen dat het besluit wordt teruggedraaid, maar ook dat de gemeente aan projectvoorstellen de eis stelt dat deze voldoen aan de woonbehoefte in Overbetuwe; ze moeten een substantieel aantal goedkope koopwoningen en/of sociale huurwoningen bevatten en/of geïnitieerd zijn door toekomstige bewoners. Op deze manier kunnen andere initiatieven die meer voldoen aan de woningbehoefte in Overbetuwe een projectvoorstel voor het NIOO-terrein indienen en krijgen deze initiatieven ook een eerlijke kans. Om dit te bereiken dient GroenLinks in de raadsvergadering van 7 juli 2020 een motie in, je vindt deze in de bijlage onder dit bericht.

Ondanks dat de gemeente op grote tekorten afstevent, blijft het college vasthouden aan populaire, grote projecten. Ten koste van kwetsbare mensen in de samenleving. Dit blijkt uit de Kaderbrief die in de raadsvergadering van 30 juni werd besproken. We zijn dan ook blij dat onze motie om al bij de begroting te kijken naar besparingsmogelijkheden en deze niet tot volgend jaar uit te stellen raadsbreed is aangenomen. Hoe eerder we bijsturen hoe beter.

Normaalgesproken bespreekt de gemeenteraad vlak voor de zomer de hoofdlijnen van het beleid en de begroting van het volgende jaar. Deze staan beschreven in de Kadernota. Bij de bespreking van de Kadernota geven alle partijen altijd aan of de gemeente goed bezig is en op welke punten zij graag verandering zien. Algemene beschouwingen dus, zoals de Tweede Kamer rond Prinsjesdag doet. Vervolgens verwerkt het college de input van de raad in de begroting, die altijd in het najaar besproken wordt. De gemeenteraad kijkt op dat moment alleen nog maar of de hoofdlijnen van het beleid en de begroting uit de Kadernota goed zijn verwerkt in de begroting.

Vanwege de coronacrisis kreeg het college het niet voor elkaar om de Kadernota voor de zomer op te stellen. Besloten is om dit jaar geen Kadernota op te stellen en de algemene beschouwingen tegelijk met de begroting te doen. Wel heeft het college in een Kaderbrief laten weten dat de financiën van de gemeente er niet goed voor staan en dat we ons na de zomer moeten beraden op bezuinigingen en verhoging van de inkomsten.

GroenLinks maakt zich grote zorgen over de keuzes die het college maakt. We zitten dit jaar met een tekort van 9 miljoen en dat kunnen we alleen maar oplossen door het gemeentelijke spaarvarken voor bijna de helft leeg te schudden. Tegelijkertijd houdt het college wél vast aan 22 miljoen voor een zwemparadijs in Elst, waardoor de gemeente de komende 40 jaar elk jaar 550.000 euro minder kan uitgeven aan de samenleving. En mogelijk pijnlijke maatregelen stelt het college uit tot na de verkiezingen van 2022.

GroenLinks vindt dit onverantwoord en wil niet dat het huidige college al het spaargeld besteedt aan stenen waardoor een volgend college wellicht rigoureus moet bezuinigen op mensen. Wij vinden dan ook dat het college populaire, grote investeringen moet uitstellen en op zoek moet gaan naar aanvullende inkomsten. We dienden daarom een motie in om al bij de begroting te kijken naar besparingsmogelijkheden en deze niet tot volgend jaar uit te stellen. Deze motie werd raadsbreed is aangenomen en daar zijn we erg blij mee. Hoe eerder we bijsturen hoe beter.

De wethouders gaan er in hun columns in het gemeentenieuws altijd prat op dat we een van de goedkoopste gemeentes zijn van Nederland. Is dat de belangrijkste ambitie van het college? GroenLinks vraagt zich af waarom het college wel meedoet in de wedstrijd om de goedkoopste gemeente, maar niet in de wedstrijd om de sociaalste, de groenste, de veiligste of de fietsvriendelijkste gemeente.

Die goedkoopste gemeente zijn heeft zijn prijs. Die prijs wordt betaald door fietsers en wandelaars die er elke keer weer bekaaid vanaf komen. Die prijs wordt betaald door kinderen die goede zorg nodig hebben maar nu in de kou blijven staan. Die prijs wordt betaald door de starters, senioren en mensen met een kleine portemonnee, die al jaren wachten op een geschikte woning en keer op keer worden afgetroefd door het grote geld. Voor GroenLinks is deze prijs te hoog.

Op 30 juni vond het eerste (!) coronadebat in Overbetuwe plaats. Er lagen geen voorstellen voor waarover we konden stemmen, maar alle partijen kregen de gelegenheid om hun inbreng te leveren. Namens GroenLinks mocht ik de honneurs waarnemen.

Voor ons allemaal zijn het bijzondere tijden die veel van ons vragen. We moeten wennen aan zaken waar we een jaar geleden nooit over nagedacht hadden. Toch zijn er ook positieve ontwikkelingen, zoals bijvoorbeeld minder verkeer en daardoor amper files. Er is meer waardering voor vitale beroepen, zoals in de schoonmaak, de zorg en het onderwijs.

In april en mei werd ook de Enquête buitenruimte gehouden. Uit de resultaten blijkt dat veel inwoners van Overbetuwe een voorkeur hebben voor de fiets ten opzichte van de auto, dat de auto’s op straat te gast zouden moeten zijn en dat als er dan parkeerplaatsen moeten komen deze groen zouden moeten zijn. Wij waren erg blij met deze resultaten! Door de 1,5 meter afstand die we moeten houden is het extra belangrijk om goed na te denken over de inrichting van de openbare ruimte. De wethouder gaf desgevraagd aan nog geen rekening te hebben gehouden met 1,5 meter afstand in de voorbereidingen van de bespreking van de enquête na de zomer, maar dat nu wel te gaan doen. Onze fractie zal dit volgen en jullie op de hoogte houden.

Het coronavirus zal de komende tijd een grote stempel blijven drukken op onze levens. Laten we het geduld en de rust opbrengen om hier goed mee om te gaan, in het belang van ons allemaal. Alleen samen krijgen we corona eronder.

Ik wil graag heel duidelijk maken dat dit verhaal gaat over mijn persoonlijke ervaringen. Het gaat niet over het standpunt van de fractie van GroenLinks Overbetuwe. Wel gaat het over democratie, regels, uitsluiting, frustratie en gezond verstand.

Corona: een woord dat ik tot een paar maanden geleden eerlijk gezegd vooral met bier associeerde. In elk geval had ik het niet gekoppeld aan een situatie waarbij een virus de hele wereld piepend tot stilstand liet komen. Aan het begin van deze pandemie was het voor iedereen zoeken hoe we hiermee om moesten gaan. Het belangrijkste: voorkomen dat je ziek wordt om de enorme piek van IC-opnames zo klein mogelijk te houden.

De drie rollen van de raad zijn kaderstellen, controleren en het vertegenwoordigen van de inwoners. Bij mijn benoeming als raadslid voelde ik me direct zeer verantwoordelijk voor het goed uitvoeren van deze rollen. Het is immers niet niks: ineens werd ik medeverantwoordelijk voor het reilen en zeilen van de gemeente Overbetuwe. Daarmee heb je invloed op het leven van een kleine 50.000 inwoners, zelfs de inwoners die niks met politiek hebben. Maar, zoals ik altijd zeg als ik die reactie krijg bij het huis-aan-huizen: “U hebt misschien niks met politiek, maar de politiek heeft wel iets met u!”.

Een belangrijke manier om je taken goed uit te voeren is door te vergaderen. Je krijgt hierbij de mogelijkheid om je te laten informeren, zowel over feiten als over meningen. Daarna kun je gefundeerde beslissingen nemen, iets wat ik serieus neem.

In de Overbetuwse politiek zijn er 2 groepen mensen die bepalen hoe we tijdens deze coronacrisis vergaderen. Dat zijn het seniorenconvent met daarin alle fractievoorzitters en het presidium waarin de voorrondevoorzitters zitten. Dit zijn raadsleden die door de raad gekozen zijn voor deze functie. Het seniorenconvent geeft advies, het presidium besluit.

Nadat premier Rutte begin maart aankondigde dat er verschillende maatregelen genomen moesten worden kwam de mogelijkheid om fysiek te vergaderen onder druk te staan. Daarom werd besloten de politieke avond van 24 maart en de raadsvergadering van 7 april te annuleren. Maar er moet natuurlijk wel van alles besloten en geregeld worden: de wereld draait immers door. Op 7 april werd een spoedwet aangenomen waardoor gemeenteraden digitaal mogen vergaderen. Ik vond dat fijn. Gemeenteraadsvergaderingen mochten vanwege een speciale uitzonderingsregel nog wel plaatsvinden met maximaal 100 personen en tenminste 1,5 meter afstand. Toch is dat niet ideaal, want als je klachten hebt moet je thuisblijven.

Op 8 april besloot het presidium bij meerderheid, dus niet unaniem, dat er op 14 april een raadsvergadering gehouden zou worden. Afgesproken werd dat daarbij geen enkel raadslid aanwezig zou zijn. Vervolgens gaat er een procedure in werking waarbij er voor de volgende dag een nieuwe raadsvergadering werd belegd, waarbij alleen het raadslid dat plaatsvervangend voorzitter van de raad is aanwezig zou zijn. Op 15 april werd deze raadsvergadering gehouden waarbij alle agendapunten waar geen discussie meer over hoefde te worden gevoerd zijn afgehandeld. Pragmatische oplossing, dat wel. Maar wat voelde het raar om thuis te zitten terwijl er een raadsvergadering aan de gang was.

Allerlei gemeente schakelden over op onlinebijeenkomsten. Hoewel dit niet overal meteen vlekkeloos verliep konden daar alle raadsleden bijdragen aan het democratisch proces, een snotneus of kriebelhoest maakten niets uit.

Een meerderheid van de gemeenteraad besloot echter om fysiek te blijven vergaderen. GroenLinks heeft in alle geledingen steeds aangeven hier tegen te zijn, maar haar argumenten werden terzijde geschoven.

Op 21 april werd er een fysieke politieke avond georganiseerd. Hierbij mocht per fractie slechts 1 persoon het woord voeren. Best lastig, want de onderwerpen liepen zeer uiteen. Daarbij is het risico bij deze opzet dat degene die aan tafel zou zitten op de dag zelf zou moeten constateren dat gezondheidsklachten maakten dat je thuis moest blijven. Onze fractie besloot daarom niet aanwezig te zijn en schriftelijk onze inbreng te leveren. Gelukkig ging de vergadering ermee akkoord dat onze inbreng meegenomen kon worden in de beraadslagingen, maar ideaal was het niet. Wij schreven daar eerder dit bericht over.

Op 12 mei was er weer een fysieke raadsvergadering. Het presidium, dat de agenda voor de raadsvergadering bepaalt, deedeen dringend advies aan elke fractie om met de helft van de fractie aanwezig te zijn. Zo kon voldaan worden aan de 1,5 meter afstand. Hiermee bleef de stemverhouding gelijk, maar werd het voor de helft van de raadsleden erg moeilijk gemaakt hun rol in het democratisch proces uit te oefenen. Ik was die avond met Hanno aanwezig en vond het een rare avond. Het was goed georganiseerd met looproutes, aparte ingangen en voldoende ruimte. Toch zag ik mensen tussen tafels doorlopen en te dicht bij elkaar komen. Voor mij overheerste een ongemakkelijk gevoel. Bij het vaststellen van de agenda heb ik dan ook ingebracht dat onze fractie van mening was dat politieke avonden en raadsvergaderingen digitaal zouden kunnen plaatsvinden.

Op 26 en 27 mei waren er weer politieke avonden. Hierbij was besloten dat per fractie 2 personen het woord mochten voeren, met een wisseling na het tweede agendapunt. Op 26 mei heb ik een deel van de vergadering mogen doen.

Op 9 juni was er weer een raadsvergadering. Hierbij konden alle raadsleden aanwezig zijn, weliswaar gedeeltelijk op het balkon, maar met gelegenheid tot bijdragen aan het debat en met stemrecht. Maar ik was er niet bij. Want ik werd wakker met keelpijn en een loopneus. In normale omstandigheden was dit niet eens op mijn radar verschenen, anders dan dat ik een extra pakje tissues in mijn tas had gestopt. Maar het zijn geen normale omstandigheden, verre van. En dus heb ik ’s morgens heel hard gevloekt terwijl ik op de website van de Rijksoverheid las dat het met deze klachten nog steeds de bedoeling is om thuis te blijven. Inmiddels wist ik dat mijn collega raadslid Rik van den Dam ook niet aanwezig kon zijn vanwege hooikoortsklachten. Je kunt immers aan de buitenkant niet zien waardoor die klachten veroorzaakt worden. Na overleg met onze fractievoorzitter heb ik dan ook moeten besluiten om niet aanwezig te zijn bij de raadvergadering.

Ik vind het moeilijk om uit te leggen hoe gefrustreerd en boos ik daarover was en ben. Er is een ziekte, daar moeten we iets mee, er wordt wettelijk geregeld dat we tijdens politieke avonden en raadsvergaderingen risicoloos digitaal kunnen vergaderen waardoor alle raads- en burgerleden altijd kunnen bijdragen aan het democratisch proces, en doordat een meerderheid van de gemeenteraad anders besluit word ik uitgesloten.

Maar had je dan niet toch kunnen gaan? Misschien wel. Maar ik wil niet bijdragen aan het verspreiden van dit virus. Daarom ga ik op rustige tijden naar de supermarkt en andere winkels. Als het te druk is ga ik naar huis. De kapper? Ik ben er al maanden niet geweest. Uit eten? Voor mij ook nog niet aan de orde. Loopneus en kriebelhoest? Ik blijf thuis.

Waar ik op hoop? Natuurlijk op een medicijn. En een beetje meer gezond verstand bij beslissingen over de vorm waarin de politieke agenda in Overbetuwe wordt vormgegeven.

De gemeente Overbetuwe is bezig met het schrijven van een nieuw ‘Kwaliteitsplan Openbare Ruimte’. In dit plan staat hoe de gemeente omgaat met de buitenruimte en wat de plannen zijn voor de komende 10 jaar. Om inwoners de kans te geven hierover mee te denken werd er (online) een enquête verspreid. Maar liefst 565 inwoners vulden de enquête in en de uitslag is helder; inwoners willen een groen Overbetuwe!

Bij de vragen gericht op dorpscentra kwam naar voren dat inwoners in een overgrote meerderheid meer ruimte willen voor voetgangers in plaats van meer ruimte voor de auto. Meer dan 83% geeft daarbij ook nog aan liever een ‘auto te gast’ straat te willen zien. Ook stemde ruim 77% van de mensen voor groene parkeervakken en wilde 73% sowieso meer ruimte voor groen. Slechts 27% wilde meer ruimte voor de auto.

Er werden ook vragen gesteld over woonwijken en hierbij kwam eenzelfde beeld naar voren. Een meerderheid is voor natuurlijk, wild gras en ziet liever geen strak gemaaide gazons meer. Net als in de dorpscentra wil men ook graag meer groen, meer ruimte voor fietsers, groene stoepen en groene parkeervakken. Bij de vragen over de parken vindt maar liefst 84% van de inwoners het belangrijk dat er ruimte is voor verschillende soorten planten, dieren en insecten. In het buitengebied wordt dit zelfs door meer dan 90% van de mensen als belangrijk onderwerp genoemd.  Maar liefst 94% ziet daar ook graag wilde bermen vol bloemen. Bij de keuze tussen standaardverlichting en diervriendelijke verlichting kiest ruim 84% van de mensen voor het laatste.

Naast de enquête voor inwoners is er ook een vragenlijst beantwoord door de dorpsraden en zijn er gesprekken geweest met vertegenwoordigers van de winkelgebieden en industrieterreinen. De uitslag was ook daar opvallend groen. De dorpsraden zijn in hun antwoorden zelfs nóg helderder dan de inwoners. Met grote meerderheid kiezen zij voor meer groen, ‘auto te gast’ straten en minder maaien.

In dorpscentra willen ondernemers meer groen door onder andere geveltuinen te realiseren. Genoeg parkeerplaatsen blijven belangrijk, maar er moet ook meer ruimte komen voor voetgangers, onder andere door meer veilige oversteekplaatsen te realiseren. Bedrijventerreinen blijven als enige achter bij de groene ambities; zij willen wel een strak gemaaid aanzicht en zien liever geen ecologisch beheer, al zien ze wel ruimte voor de inrichting van bijvoorbeeld wadi’s en gebruik van ledverlichting.

GroenLinks is blij met de uitkomst van de enquête en de gesprekken die er zijn gevoerd. Wij pleiten al langere tijd voor autoluwe centra in de dorpen, meer groen in de openbare ruimte en ecologisch bermbeheer. Dat de inwoners in Overbetuwe zich hier nu ook zo duidelijk over uitspreken is voor ons een goede steun in de rug. Zodra dit onderwerp op de agenda komt van de gemeenteraad, waarschijnlijk komend najaar, kunt u hier dus zeker op ons rekenen.

GroenLinks heeft al vaker gewezen op de veiligheid van langzaam verkeer op de dijken. Er is op de dijken gewoon te weinig ruimte om alle soorten verkeersdeelnemers te faciliteren.

Een oplossing zou kunnen zijn het afsluiten van delen van de dijken voor gemotoriseerd verkeer, maar de coalitie van CDA, GBO en VVD kiest een andere weg. In het coalitieakkoord staat namelijk: ‘Wij willen inzetten op een zorgvuldige handhaving van de regels op het gebied van snelheid en geluid (op dijkwegen en andere wegen), maar geen afsluitingen van dijken of andere wegen doorvoeren.’

GroenLinks constateert dat de handhaving niet altijd adequaat is. Zo werden in het weekend van 4 en 5 april 2020 op de dijken fietsers en voetgangers in gevaar gebracht doordat een aantal motorrijders veel te hard reed. Daarop besloot de veiligheidsregio Gelderland-Midden na kritische vragen van GroenLinks om het weekend erna (11 en 12 april) intensief te handhaven. We konden allemaal zien dat deze aanpak effectief was; fietsers, wandelaars en omwonenden meldden een minimum aan snelheidsovertredingen en ervoeren de dijken als veel prettiger en veiliger. De weekenden erna ontstond toch weer meer overlast, vooral van te hard rijdende motoren en in mindere mate van groepen wielrenners.

We hebben daarom vragen gesteld over het verband tussen handhaven en overlast. Uit de beantwoording (zie de bijlage hieronder) blijkt dat de gemeente na het ‘handhaafweekend’ van 11 en 12 april de teugels weer heeft laten vieren. Uit reacties van recreanten en omwonenden concludeert GroenLinks dat de ervaren overlast en onveiligheid daarmee weer navenant toenam.

Het liefst ziet GroenLinks dan ook dat doorgaand gemotoriseerd verkeer van de dijken wordt geweerd, omdat er voldoende alternatieven zijn. Maar de huidige coalitie van CDA, VVD en de plaatselijke partij GBO heeft zwart op wit afgesproken dat ze daar niet aan willen. Ze willen wel zorgvuldige handhaving, GroenLinks zal hen voorlopig aan die afspraak blijven herinneren.

Vrijdag 5 juni kwam het bestuur van GroenLinks Boven-Betuwe sinds het uitbreken van het Corona virus weer bijeen en wel fysiek. Normaal gesproken zitten we elke eerste vrijdag van de maand ’s avonds in De Wieken in Elst, maar nu was dat bij de voorzitter thuis.

Zij heeft een apart gebouw voor haar bed and breakfast, welke ze mooi had ingericht met tafeltjes zodat we op gepaste afstand konden vergaderen. Het fysiek vergaderen was na vaak online vergaderen met GroenLinks Overbetuwe toch wel een verademing. Elkaar na zo’n lange tijd weer zien was ook weer fijn.

Het bestuur bestaat na een lange tijd weer uit 4 personen. Een voorzitter, Karin Verlaan, en 3 aspirant bestuursleden, waaronder ik zelf (penningmeester), Dirk Goldschmeding (secretaris) en Krit Goossens (algemeen bestuurslid). Ook Kos van der Torren voegde zich bij ons gezelschap, zodat het bestuur op dat moment uit 5 mensen bestond.

In samenwerking met actieve leden organiseert het bestuur thema-avonden en activiteiten voor alle GroenLinks-leden en geïnteresseerden. Daarnaast is het bestuur verantwoordelijk voor de financiën en het organiseren van de jaarlijkse ledenbijeenkomst (ALV), waar leden stemmen en discussiëren over belangrijke onderwerpen binnen GroenLinks en de Gemeenten Lingewaard, Overbetuwe en Neder-Betuwe die alle drie Boven-Betuwe vormen.

Eén van de taken die wij als bestuur op ons genomen hebben, is om de leden van Neder-Betuwe wat meer bij Boven-Betuwe te betrekken. Jammer genoeg is dit door de corona crisis op de lange baan geschoven. Daarnaast zijn wij nog steeds bezig om de Algemene Leden Vergadering (ALV) te organiseren. Dit willen wij graag fysiek doen, want je moet ook kunnen stemmen. Dit is een hoofdbreker, want in deze tijd is een ruimte vinden met voldoende plaats voor alle leden niet zo gemakkelijk. Financieel moet het dan ook nog behapbaar zijn. Daarnaast willen wij het extra programma na het officiële gedeelte ook door laten gaan. Hoe we dat gaan doen is nog de vraag. We hopen dat de ALV ergens in september of oktober plaats kan vinden.

Natuurlijk bespreken we tijdens onze maandelijkse vergadering ook wat er zich allemaal in de drie gemeenten op politiek niveau afspeelt en hoe de stand van zaken is m.b.t. het leden aantal, hoeveel zijn er bijgekomen en zijn er weg gegaan. Het positieve nieuws is dat GroenLinks hier nog steeds groeiende is.

In Overbetuwe wordt hard gewerkt aan het organiseren van nieuwe woonwagenstandplaatsen. Voor deze specifieke groep moet passende woonruimte gevonden worden, onder andere naar aanleiding van verschillende juridische uitspraken. Nadat de raad in november 2018 een motie van D66 en GroenLinks Overbetuwe over dit onderwerp heeft aangenomen is het college aan de slag gegaan. Overbetuwe loopt met deze aanpak voorop in de regio.

Inmiddels is er door de raad een besluit genomen over het toewijzingsbeleid. Dit is een belangrijke stap in het proces naar een nieuwe woning voor woonwagenbewoners die nu noodgedwongen in een huis wonen.

Tegelijkertijd wordt er door het college gezocht naar locaties voor de nieuwe woonwagens. Naar verwachting komt het college in het eerste kwartaal van 2021 met voorstellen naar de raad. Uiteraard is het van groot belang dat de locaties worden gekozen in goede samenwerking met de omgeving. Wij kijken uit naar de voorstellen van het college en houden u op de hoogte.