Poliflw

Wat moet je doen?

Laat zien dat jij je lokale ondernemer steunt! Doe een week lang je boodschappen bij je lokale ondernemers, koop een week lang zo vaak mogelijk lokaal en houd daarmee de levendige winkelstraten overeind! Maak bijvoorbeeld een foto van de maaltijd die je besteld hebt of het boek dat je gekocht hebt. Ook kan je een foto maken met het product en jouw favoriete ondernemer!

Post dit op social media, dus denk dan bijvoorbeeld aan Facebook, Instagram, Twitter of LinkedIn. Tag de ondernemer en voeg de de hashtag #ondernemerschallenge toe. Doe dit zo vaak mogelijk in de week dat je gechangellenged bent en daag elkaar uit. Challenge daarom zelf minimaal 3 vrienden of familie. Ook zij zullen nu de lokale ondernemers gaan steunen.

Waarom deze challenge?

De Coronacrisis raakt ons allemaal, en met name de lokale ondernemers. Lokale ondernemers hebben het zwaar en vechten voor hun voortbestaan. Die ondernemers verdienen nu een extra steuntje in de rug. Dat kunnen wij allemaal met elkaar doen. De challenge houdt in dat we een week lang lokaal gaan kopen. Daarmee wil zij laten zien dat lokaal kopen gemakkelijk, betaalbaar en hard nodig is. Op deze manier behouden we in de nabije toekomst ook aantrekkelijke en levendige winkelstraten. Steun daarom de lokale ondernemers en doe mee met de #ondernemerschallenge!

Bij wie kun je kopen?

De #ondernemerschallenge is bedacht om te laten zien hoe leuk, gemakkelijk en vaak net zo goedkoop lokaal boodschappen doen is. Koop daarom bij lokale ondernemers bij jou in de buurt. Vermijd de grote bestelsites, maar kies nu eens voor de lokale boekenwinkel, haal je krantje bij de sigarenboer of haal een brood bij de bakker. Bestel je eten nu bij je favoriete restaurant waar je eerst met je vrienden een biertje dronk of een hapje deed. Inspiratie nodig? Kijk op bijvoorbeeld op https://www.eet.nu/lelystad/bezorgen,   https://etenvandelelystadseboer.nl/ of https://eetsmakelijk.nl/

Of koop alvast een bon op https://www.helpdehoreca.nl/  

Wat levert het je op?

Je laat zien dat je een lokale ondernemer steunt en dat is belangrijk. Daarmee laat je zien dat lokaal kopen leuk, gemakkelijk en vaak net zo goedkoop is. Je huishoudboekje blijft wonderwel op orde, juist nu je eens probeert lokaal te kopen. De #ondernemerschallenge levert blije lokale ondernemers op en de steun die ze nu verdienen. Lokale ondernemers zorgen dat onze stad leeft. Dat we heerlijke Lelystadse producten kunnen kopen en dat winkelstraten levendig zijn. Laten we dat allemaal steunen!

Onze wethouder Janneke Sparreboom is als eerste begonnen!

Vragen?

Als je vragen over de challenge hebt of een mooie ervaring met ons wilt delen: vvdlelystad@outlook.com

Zet cookies aan om de video te tonen.

Afgelopen week bleek dat de vier coalitiepartijen doorgaan met hun idee van een minderheidscollege, gesteund door andere partijen. Sjaak Kruis, fractievoorzitter van GroenLinks, heeft zijn bedenkingen bij deze constructie.

Het “motorblok” heeft iets bedacht. De vier resterende coalitiepartijen houden samen het stuur stevig in handen. Wie verder nog mee wil doen, mag op de achterbank plaatsnemen. Ik begrijp daar eerlijk gezegd niets van. Het klinkt als een boeiend democratisch experiment, maar leidt in werkelijkheid tot een nieuwe ongelijkwaardigheid tussen de partijen in de raad. En wat misschien nog wel net zo ernstig is: “de vier”, goed voor 12 zetels, gooien hun eigen verlegenheid hoe tot een oplossing voor de crisis te komen over de schutting naar de rest van de raad: zij blijken niet in staat een gelijkwaardig gesprek met een combinatie van partijen in de steigers te kunnen zetten (of ze willen het niet). De rest van de raad mag dat nu oplossen en uitvechten wie er dan op die achterbank mag gaan zitten.

GroenLinks is, we betoogden het eerder, sterk voor vernieuwing van het lokaal bestuur, met ook nieuwe vormen in de verhouding tussen raad en college. Maar als dat ten koste gaat van de gelijkwaardigheid van partijen, dan vinden we dat een slechte zaak. Bovendien is een halve raadsperiode wel erg kort om daar verantwoord invulling aan te geven. Laat staan als je daarvoor ook nog een wethouder van buiten bij nodig vindt. Deze halfslachtige en tijdelijke vorm is slecht voor de brede samenwerking in de raad en draagt niet bij aan daadkrachtig bestuur van onze stad.

In de gesprekken met de coalitiepartijen hebben we aangegeven best mee te willen praten, primair (zoals we zijn) vanuit de inhoud. Om in zulke gesprekken werkelijk resultaat te kunnen halen, moet er sprake zijn van gelijkwaardigheid. Inhoudelijk en qua positie moet er meerwaarde zijn t.o.v. ons huidige opereren in de raad. En die zien we nu niet in de aanpak. We mogen wel nog een (4e!) keer op gesprek komen, maar er wordt eerst gesproken met een behoorlijk rechts conservatief blok van InwonersPartij Lelystad, Mooi Lelystad en Forum voor Ouderen. Jong Lelystad en DENK mogen daar een aanvulling op zijn. Als hun (JL/DENK) deelname kan leiden tot echt investeren in jongeren en een krachtig integratiebeleid is dat mooi meegenomen. Maar of dat in deze constellatie reëel is vraag ik mij af.

De richting die "het motorblok" nu kiest is een behoorlijke ruk naar rechts, waarin we de positie van onze broeders en zusters ter linker- en/of progressieve zijde van het politieke spectrum zacht gezegd niet benijden. SP, PvdA en D66 binden zich zo nog sterk(er) aan het rechts conservatieve blok. Ik ben benieuwd hoe zij die keuze aan hun kiezers verantwoorden.

GroenLinks heeft “het motorblok” concrete voorstellen gedaan om de route die zij nu kiezen wat te nuanceren. We willen samen met enkele andere partijen graag in gesprek, gelijkwaardig aan de huidige coalitiepartijen. We hebben inhoudelijk aangegeven welke thema’s de komende tijd voor ons belangrijk zijn. Dat zijn naast duurzaamheid ook wonen, jongeren en de inclusieve samenleving, naast gekende vraagstukken als jeugdzorg, de ontwikkeling van het stationsgebied e.d. In de communicatie vanuit “de vier” zien we helaas nog niet dat daar iets mee gebeurt. Van partijen als PvdA, SP en D66 hadden we iets anders verwacht. En ook de VVD geeft steeds aan naar balans te zoeken in het college. Blijkbaar is dat een geheel andere balans dan die wij voorstaan. 

Onverminderd blijven we natuurlijk bereid het gesprek aan te gaan, en verantwoordelijkheid te dragen. Als drie keer geen scheepsrecht is, dan nu misschien vier keer. Je weet maar nooit waar nog een gesprek toe leidt.

De fractie van de VVD betreurt de ontstane situatie in de coalitie in Lelystad afgelopen week. Waar wij invloed hebben gehad hebben wij deze ten positieve ingezet in het belang van de stad. Natuurlijk stelt het teleur om een gewaardeerde coalitiepartners te verliezen. Echter, als gezegd in de media, wij respecteren ieders keuze.

Lelystad staat voor een aantal grote opgaven waaronder de jeugdzorg, de energietransitie, de woningbouwopgave, afval en Lelystad Next Level. Allemaal dossiers die veel aandacht, geld en menskracht vragen. Maar bovenal goede besluiten vragen die in balans zijn met de stad en uitlegbaar aan onze inwoners.. 

De fractie van de VVD draagt overtuigend uit dat de (schaarse) middelen maar één keer uitgegeven kunnen worden en dat het belangrijk is “scherp aan de wind te zeilen en voorstellen kritisch te beoordelen”. Dit voeren wij allemaal uit in relatie tot het vigerend raadsprogramma, ons verkiezingsprogramma en rekening houdend met de visie binnen de kaders van Lelystad Next Level en de lange termijn agenda.

Helaas botsen belangen hier soms, ook in coalitieverband. Het is dan zaak samen tot de beste oplossing te komen door de tijd te nemen om tot goede besluiten te komen en gepast kritisch te zijn op collegevoorstellen. Dat is ook de controlerende taak van Raad en de volksvertegenwoordigende rol die wij hebben als fractie naar u en onze stad.

DE SITUATIE

De VVD is een bestuurderspartij, een partij die zaken serieus neemt, constructief optreedt en uitsluitend gecalculeerde risico’s kan accepteren waar het om algemene middelen gaat, uw duurbetaalde belastinggeld. En zelfs dan stellen wij vragen, zijn wij kritisch en vragen door om na overweging tot zorgvuldig afgewogen besluiten te komen. Wij moeten ons uiteindelijk ook kunnen verantwoorden naar u, onze achterban op de dossiers die wij behandelen in de Raad. 

De afgelopen periode hebben meerdere voorstellen vanuit het college direct aanleiding gegeven tot vragen en controle op inhoud. Diverse keren zijn dossiers, op basis van onderzoek en constatering op inhoud door de fractie van de VVD, bij overtuigende meerderheid van de Raad teruggegeven aan het college. Daar zijn wij nadrukkelijk niet trots op. De fractie stelt zich hiermee uiterst coöperatief en zelfs kwetsbaar op. 

Wij controleren, beoordelen en communiceren op proces, inhoud en relatie. Helaas leidt dat in sommige gevallen tot een teleurstelling bij anderen. Daar tegenover stond keer op keer een grote meerderheid die onze bevindingen heeft gesteund in de Raad, hoe moeilijk deze keuzes soms ook zijn geweest. 

De fractie van de VVD handelt in de geest van de wet en naar de orde die hoort bij het Raadswerk, nooit voor eigen gewin, altijd in de geest van het raadsakkoord en in het belang van onze achterban en ons liberaal gedachtengoed.

HOE NU VERDER?

Onze tekst begon ermee. Wij betreuren de ontstane situatie in de coalitie in Lelystad. De gesprekken zijn zaterdag 14 maart jl. gestart met onze huidige coalitiepartners: SP, PvdA, D’66. 

Er is nadrukkelijk sprake van een functioneel bestuur en een coalitie, al hebben wij nu een minderheidscoalitie. Volgende week zullen wij ook met de overige partijen aan tafel gaan om de toekomst te verkennen. 

Zodra er meer bekend is zullen wij u nader berichten over het proces na de gesprekken met alle partijen.

Tot die tijd en daarna mag u van ons de volle inzet verwachten in het belang van Lelystad en onze kiezers, niet minder constructief, niet minder kritisch, altijd met oog voor onze achterban.

Voor vragen kunt u ons bereiken op VVDlelystad@outlook.com

Fractie VVD Lelystad

Marco Boogaard

Mariëllla Hermus

Meta Jacobs

Edwin Hers

Dennis Grimbergen

Afgelopen week zijn de Inwoners Partij Lelystad en de ChristenUnie terug getreden uit de coalitie. Tevens heeft wethouder van Wageningen haar ontslag aangeboden.

Door de nieuw ontstane situatie gaat de VVD als grootste partij van de gemeenteraad eerst het gesprek aan met de overgebleven coalitiepartners.

Deze gesprekken zullen zaterdag 14 maart plaatsvinden. Na het gezamenlijk trekken van conclusies uit deze gesprekken zal de VVD met alle overige partijen ook het gesprek voeren.

Dinsdagmiddag 10 december 2019 vond een belangrijk debat plaats in de Tweede Kamer over de toekomst van de zorg in Flevoland. In de Kamer was brede steun voor enkele moties die minister Bruins van Medische Zorg en Sport opdragen om de gezondheidszorg in Flevoland te versterken. Goed nieuws voor onze inwoners en de toekomst van ons ziekenhuis!

Gespecialiseerd geboortecentrum in LelystadDe Tweede Kamer wil dat er in Lelystad weer een gespecialiseerd geboortecentrum komt, als dat nodig is ook met een voorziening voor spoedeisende hulp. De Kamer nam een motie van die strekking aan die was ingediend door de PvdA en het CDA.

Tempo maken bij versterking van de zorgDe Tweede Kamer steunde unaniem enkele moties van CDA, ChristenUnie en SGP die ertoe moeten leiden dat nog dit jaar een tijdpad bekend wordt gemaakt voor de gevraagde uitbreiding van de zorg, inclusief duidelijkheid over het daarvoor benodigde budget.

Spoedpoli´s Lelystad en Emmeloord 24 uur openVVD-Tweede Kamerlid Hayke Veldman diende samen met de PvdA een motie in die minister Bruins oproept zich in te spannen de spoedpoli´s in de ziekenhuizen van Emmeloord en Lelystad weer 24 uur per dag open te laten zijn. Een SP-motie die de regering opriep om van het ziekenhuis in Lelystad weer een volwaardig ziekenhuis te maken met spoedeisende hulp, acute verloskundige zorg en kindergeneeskunde, haalde het niet: uit een eerder uitgevoerde verkenningsopdracht was al gebleken dat terugkeer van een volwaardig ziekenhuis in Lelystad geen optie meer zou zijn.

Zorgtafel Flevoland moet nu aan de slagDe aangenomen moties vormen een nadrukkelijke oproep aan de minister om zich in te zetten voor snelle versterking van de gezondheidszorg in Flevoland. De minister heeft steeds aangegeven dat de plannen voor versterking van de zorg verder uitgewerkt moeten worden door de “Zorgtafel Flevoland”: een overlegstructuur van overheden in Flevoland, de patiëntenfederatie in Flevoland, zorgaanbieders en verzekeraars die de plannen voor de zorg in Flevoland verder moet uitwerken.

Wat vinden wij?Als VVD in de gemeente Lelystad hebben wij vanaf het faillissement van MC Zuiderzee voortdurend gepleit voor behoud van een volwaardig ziekenhuis in Lelystad. Hoewel aan deze wens niet geheel is voldaan, zijn wij wel zeer verheugd over de brede steun in de Tweede Kamer voor een snelle versterking van de zorg in onze stad. Dat is goed voor onze inwoners!

Op maandagavond 9 december 2019 kwamen VVD-Tweede Kamerleden Helma Lodders en Erik Ziengs naar De Kubus in Lelystad voor een gesprek met Flevolanders over de gevolgen van de stikstofcrisis en de PFAS-problematiek, en de manier waarop de VVD deze problemen wil aanpakken. Complexe onderwerpen waar geen eenvoudig antwoord op is, zo bleek uit de levendige discussie met de zaal.

Oorzaak van de stikstofcrisisDe overheid wil de hoeveelheid stikstof die neerslaat in kwetsbare natuurgebieden reduceren. Om dit mogelijk te maken werd in 2015 het Programma Aanpak Stikstof (PAS) geïntroduceerd: een aanpak die erop was gericht economische ontwikkeling in de omgeving van natuurgebieden mogelijk te maken, en tegelijkertijd de natuur te versterken door de stikstofdepositie te verkleinen. De stikstofcrisis is ontstaan als gevolg van een uitspraak van de Raad van State, die het PAS op 29 mei 2019 nietig verklaarde. Als gevolg hiervan kwamen honderden bouw- en ontwikkelprojecten in Nederland acuut tot stilstand.

Oorzaak van de PFAS-problematiekPFAS is een verzamelnaam voor een groep chemische stoffen die vanwege de water-, vet- en vuilafstotende eigenschappen in verschillende producten is verwerkt, zoals blusschuim en anti-aanbakpannen. Een te hoge concentratie van PFAS in de grond kan schadelijk zijn voor mens en milieu. In juni 2019 stelde toenmalig staatssecretaris Van Veldhoven een “achtergrondwaarde” vast gelijk aan de laagst meetbare waarde van 0,1 μg/kg (microgram per kilo) grond. Al snel bleek dat deze waarde dusdanig laag was dat vrijwel geen grond in Nederland meer zou mogen worden verwerkt als deze hoeveelheid de officiële PFAS-norm zou worden. In september 2019 werd daarom de norm voorlopig vastgesteld op 0,8 μg/kg. De PFAS-crisis is daarmee voorlopig van de baan.

Gesprek met de zaalHelma Lodders en Erik Ziengs namen de tijd om deze complexe problematiek en de oplossingen die de VVD voorstaat te bespreken met de zaal, die was gevuld met een zeer divers publiek. De stikstofcrisis en de PFAS-problematiek raken ook agrariërs en ondernemers in de provincie Flevoland, zo bleek uit de discussie met de aanwezigen.

Stikstofcrisis: gebiedsgerichte aanpak, en ruimte voor innovatieve oplossingenHelma Lodders is woordvoerder landbouw van de VVD-Tweede Kamerfractie en in die hoedanigheid betrokken bij de stikstofcrisis. Zij ging met de zaal in discussie en beantwoordde vragen over dit onderwerp.

Generieke maatregelen alleen (zoals de aangekondigde snelheidsbeperking overdag op snelwegen naar 100 km/u) zijn in geval van de stikstofcrisis niet afdoende, zo lichtte Helma Lodders toe. Dergelijke algemene maatregelen zijn nodig om het acute probleem nu op te lossen, maar voor een langdurige oplossing van de stikstofcrisis bepleit de VVD een “gebiedsgerichte aanpak” van de stikstofcrisis, met een gevarieerd pakket aan maatregelen:

Reduceer de stikstofuitstoot van agrarische en andere bedrijven door innovatieve technieken versneld toe te passen. Om dit mogelijk te maken wil de VVD in de Tweede Kamer de toelatingsprocedure voor innovaties bekorten.Neem maatregelen specifiek daar waar ze goed werken: de stikstofproblematiek speelt rondom kwetsbare natuurgebieden. Aanpak van de problemen is vooral op die plekken van acuut belang.Zoek de oplossing van de stikstofproblematiek niet uitsluitend bij agrariërs: de stikstofdepositie wordt immers niet alleen door boerenbedrijven veroorzaakt. Bekijk ook hoe de stikstofdepositie vanuit het buitenland en andere sectoren van de economie kan worden beperkt.Bekijk ook of alle kleinere natuurgebiedjes in Nederland daadwerkelijk in stand moeten worden gehouden.

Vanuit de zaal werden suggesties gedaan voor heldere communicatie over de aanpak van de stikstofproblematiek: focus niet alleen op de noodzaak van één generieke maatregel (de snelheidsbeperking), maar leg ook uit wat de voordelen van deze maatregel zijn (snel ruimte om stil liggende projecten weer te herstarten). Ook werd het belang van blijvend overleg met alle betrokken partijen in Nederland benadrukt door de aanwezigen.

Daarnaast werden vanuit de zaal enkele innovatieve ideeën naar voren gebracht die kunnen bijdragen aan vermindering van de stikstofdepositie in Nederland.

PFAS-problematiek: werk met realistische normenErik Ziengs, woordvoerder PFAS van de Tweede Kamerfractie van de VVD, verwoordde het standpunt van de VVD op het gebied van PFAS.

De VVD is van mening dat de PFAS-problematiek voorkomen had kunnen worden als Nederland geen tijdelijke “achtergrondwaarde” had vastgesteld die gelijk was aan de laagst meetbare waarde: immers, door toenemende precisie van metingen wordt deze waarde steeds lager. Voor concentraties van gevaarlijke stoffen in grond moeten in plaats daarvan normen worden vastgesteld die zijn gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek naar de invloed van PFAS-stoffen op de gezondheid van mens en milieu.

Vanuit de zaal kwam de suggestie om in coalitieverband goede afspraken te maken over de gewenste reactie bij eventuele toekomstige discussies over drempelwaarden voor schadelijke stoffen, zodat geen nieuwe crisis ontstaat.

Op 9 december 2019 gaan Tweede Kamerleden van de VVD het gesprek aan met Flevolandse boeren, ondernemers en andere belangstellenden over de problemen als gevolg van de stikstofcrisis. De bijeenkomst in cultureel centrum De Kubus in Lelystad begint om 20:00 uur (inloop vanaf 19:30 uur).

Na Brabant, Fryslân en Overijssel bezoekt de VVD nu ook de provincie Flevoland om te horen wat de gevolgen zijn van de stikstofproblematiek. Tweede Kamerleden Helma Lodders en Erik Ziengs komen naar De Kubus voor dit gesprek met de Flevolandse samenleving.

AanmeldenDe avond is open voor leden en niet-leden. De toegang is gratis. Wil jij je mening over de stikstofcrisis met ons delen? Kom dan ook! Je kunt je aanmelden via https://www.vvd.nl/stikstofbijeenkomst/.

Afgelopen dinsdag werd de programmabegroting 2020 en de meerjarenraming 2021 – 2023 vastgesteld in de gemeenteraad. GroenLinks fractieleider Sjaak Kruis geeft een analyse.

De coalitiepartners (VVD, Inwonerspartij, PvdA, SP, D66 en CU) vormden een stevig front om de gemeentebegroting – toch al een broos compromis - door de raad te loodsen. GroenLinks stelde eerder voor om een klein deel van de gemeentelijke reserves te gebruiken, zodat er minder bezuinigingen nodig zijn. Dit voorstel werd gelukkig overgenomen in de uiteindelijke begroting. En ook het plan om nou eindelijk eens toeristenbelasting in te voeren werd door het college overgenomen.  

Dát de gemeente Lelystad moet bezuinigen is gevolg van Haags beleid, maar hóe er bezuinigd wordt is de keuze van Lelystad zelf. De coalitie koos ervoor om het komend jaar in totaal €400.000 te bezuinigen op de bibliotheek, schuldhulpverlening, kunst en cultuur en welzijn. Er had ook gekozen kunnen worden voor een kleine bezuiniging op de meer dan €2,5 mln. per jaar voor ‘verkoop van de stad naar buiten’ en voor ‘werving rond economie en wonen’. Die keuze maakte de coalitie niet. De VVD noemde dat zelfs “eerlijk delen”.

GroenLinks wil graag ‘eerlijker delen’: geef de gesubsidieerde instellingen een adempauze van een jaar. Dat kan door in 2020 nog wel de inflatiecorrectie (die €400.000) te geven, zonder dat dit ten koste gaat van andere posten. Dat voorstel haalde het niet, hoewel sommige collegepartijen zich haastten te zeggen dat ze graag die kant op willen. Maar ja, de coalitie… Ook het voorstel 10% te bezuinigen op acquisitie en Citymarketing, als fair share (“eerlijker delen”), werd door de coalitiepartijen weggewuifd.

Veel partijen denken dat Lelystad alleen financieel gezond kan worden bij een inwonersaantal van minimaal 100.000 inwoners. Werven van nieuwe inwoners krijgt daardoor financieel eerste prioriteit. GroenLinks zet liever in op een “hoofdstad van de nieuwe natuur”. Een stad die zijn kwaliteiten maximaal benut, met goede culturele en sociale voorzieningen en een hechte, inclusieve samenleving met voldoende steun voor mensen die onvoldoende op eigen kracht verder kunnen. In zo’n stad wil iedereen wel wonen, dus de groei komt dan vanzelf wel.

Van de 12 door alle partijen samen ingediende amendementen kregen er maar drie een meerderheid. Twee daarvan kwamen (mede) uit de koker van GroenLinks: •    samen met Leefbaar Lelystad slaagden we er in de budgetten voor burgerinitiatieven (Mensen maken de buurt en Motiemarkt) structureel te maken (en niet aan het einde van deze raadsperiode af te schaffen); •    de programma’s Jongeren op gezond gewicht en Rookvrije generatie (samen met JongLelystad en ChristenUnie) kunnen worden voortgezet.

De bezuinigingen in het sociaal domein blijven in 2020 nog beperkt tot het niet toepassen van de inflatiecorrectie. Ernstiger wordt het in de jaren daarna: dan zal er nog verder gesneden worden in de budgetten als er niets verandert. Gelukkig gaven D66 en PvdA aan dat, als er een beetje nieuwe financiële ruimte ontstaat, te willen heroverwegen. GroenLinks zal hen daar bij de volgende begroting aan houden.

Hierbij koppelen wij de bijdrage van de VVD terug in de sessie Programmaplan 2019 van het Sociaal Domein 2019 - 2022

1. Ondersteun het actief voorbereiden op ouder worden 

Oud worden en oud zijn hoort bij het leven. De vraag is of er, ook bij ouderen zelf, voldoende aandacht is voor het voorbereiden op situaties die horen bij het ouder worden. Tijdig woningaanpassingen regelen, tijdig nadenken over financiële gevolgen, tijdig ondersteuning zoeken bij een behoefte aan zorg en hulp, of ondersteuning als een mantelzorger plots uit- of wegvalt. Van belang is dat ouderen geprikkeld worden om voorbereiding actief op te pakken, weten waar ze terecht kunnen bij vragen, en er ‘1-loket’-concepten zijn bij gemeenten, of zorgaanbieders, of bij anderen. Het Sociaal en Cultureel Planbureau laat zien dat ouderen vooral behoefte hebben aan concrete adviezen over onder meer de woonsituatie, de mobiliteit en de financiën.

2. Kennis over initiatieven van bewoners en burger noodzakelijk

De behoefte aan passende ondersteuning in de eigen woonomgeving leidt tot de opkomst van initiatieven van burgers en bewoners zelf. Deze variëren in wat ze doen en hoe ze georganiseerd zijn, maar hebben gedeelde waarden zoals wederkerigheid, zorgen voor elkaar en verantwoordelijkheid nemen. Er is een duidelijk landelijke beweging gaande, die grote kansen biedt voor het betrekken van burgers bij het zorgen voor elkaar. Als we deze in maat en getal moeten duiden, is nog niet de juiste informatie voorhanden. Deze initiatieven willen van elkaar leren om hun maatschappelijke meerwaarde naar een volgende fase te tillen. Tegelijkertijd bestaat er bij lokale en landelijke beleidsmakers behoefte aan een beter inzicht in de aard, omvang en meerwaarde van de beweging en hoe deze gefaciliteerd kan worden. Er is hiervoor meer kennis nodig over wat kan, wat werkt, wat het daadwerkelijk oplevert en wanneer ook grenzen zichtbaar zijn. Deze kennis helpt initiatieven en beleidsmakers om toe te werken naar een volwaardige plek voor bewonerscollectieven in het zorgstelsel die past bij de bijdrage die zij leveren aan onze maatschappelijke uitdagingen.

3. Voorkom spoedopnames

Spoedsituaties worden een steeds gebruikelijkere aanleiding voor een verpleeghuisopname. Langdurige overbelasting van mantelzorgers kan bijvoorbeeld een onhoudbare thuissituatie tot gevolg hebben. Dit vergroot de kans dat spoedopname noodzakelijk wordt, waarbij burgers  op de spoedeisende hulp belanden en/of voor langere tijd in het ziekenhuis of via een kortdurend verblijf worden opgenomen. En als terugkeer van burgers naar de ‘oude’ thuissituatie niet haalbaar of wenselijk is, zijn professionals op de spoedeisende hulp en op de huisartsenpost vaak onvoldoende bekend met de beschikbare mogelijkheden voor inzet van extra thuiszorg en/of de verschillende vormen van kortdurend verblijf. Spoedopnames (bijvoorbeeld via een kortdurend verblijf) gaan vaak gepaard met extra verhuizingen, dat enorm belastend kan zijn. Als je moet verhuizen is de keuze vaak beperkter. En de problemen rond de doorstroom tussen de spoedeisende hulp, het eerstelijnsverblijf of de revalidatiezorg en de langdurige verpleeghuiszorg vergroot de zogenaamde ‘verkeerd-bed-problematiek’. Een reeks aan (beleids)initiatieven is gestart om spoed te voorkomen, zoals ‘het Praktijkteam palliatieve zorg VWS’, regionale overleggen/samenwerkingsafspraken en coördinatiepunten. Die samenwerking vormgeven is echter complexer dan gedacht, het versterken van de aandacht voor effectieve modellen voor het voorkomen van spoed is van belang.

4.Tijdelijk ontlasten of samen (blijven) leven

Een groot deel van de ouderen woont alleen, maar voor zowel voor alleen- als samenwonende mensen is de rol van mantelzorgers en directe naasten van belang om zelfstandig te kunnen blijven wonen. De druk op mantelzorgers en vrijwilligers is echter groot. De motivatie en het commitment om voor een dierbare te zorgen is hoog, maar de balans tussen draagkracht en draaglast is vaak kwetsbaar. De mogelijkheid om, vaak tijdelijk, de zorg of support voor een dierbare even over te dragen is wezenlijk en zou beschikbaar moeten zijn in alle woonplaatsen. Diverse opties van respijtzorg, logeerhotels, buddy support en vele vormen zijn ontwikkeld en kunnen als voorbeeld dienen op plaatsen waar dit nog in mindere mate voorhanden is. Woonvormen waarbij partners of mantelzorgers met een verschillende zorgbehoefte toch (dicht) bij elkaar kunnen wonen (bijvoorbeeld bij een partner met dementie) kunnen bijdragen. Dit kunnen ook woonvormen zijn waarin verschillende groepen (bijvoorbeeld jong en oud) samenleven en voor elkaar ondersteunend zijn. De behoefte aan meer en diverse vormen van ‘samen zelfstandig collectief wonen’ is toenemend hoorbaar. 

5. Inzicht in capaciteit zorg en ondersteuning noodzakelijk

Voor een soepele overgang van thuis naar het verpleeghuis is het van belang dat zowel cliënten als verwijzers op de hoogte zijn van het regionale zorgaanbod. Welke verpleeghuiscapaciteit is er beschikbaar, zowel in getal (hoeveelheid beschikbare plekken) als de aard van zorg (bijvoorbeeld de mate van complexiteit) die geboden kan worden. Uit verschillende bronnen blijkt dat partijen vaak niet weten welke zorgaanbieders er aanwezig zijn in de regio. Als zij dit wel weten is er vaak beperkt zicht op welke typen zorg er worden geleverd, wat de kwaliteit en capaciteit is en hoe de zorg aansluit op de behoeftes en wensen van de cliënt. Deze onduidelijkheid vindt zijn oorzaak mede in het niet up-to-date zijn van informatiesystemen en het ontbreken van coördinatie. Zorgorganisaties blijken soms ook (te) weinig zicht te hebben op de eigen capaciteit om zorg te kunnen leveren, waarbij locaties of afdelingen niet altijd heldere in- en exclusiecriteria hebben voor mogelijke opnames. Daarnaast hebben zorgorganisaties soms lege bedden, maar toch wachtlijsten. Dit komt doordat vanuit de verschillende bekostigingsstromen verschillende bedden worden ingekocht. Deze bedden mogen vervolgens niet voor andere zorgvormen worden ingezet. Het merendeel van de regionale coördinatiepunten ELV richt zich inmiddels op meer dan alleen ELV om inzicht in capaciteit te bieden. Zorgkantoren richten zich toenemend op goede communicatie met burgers op wachtlijsten voor verpleeghuizen om te inventariseren of meer zorg nodig is (spoed voorkomen). In het algemeen is zicht op capaciteit van belang om de beschikbare capaciteit en expertise zo goed mogelijk te benutten, en deze flexibel in te zetten op basis van de behoefte van ouderen. 

6. Samenwerken als vak voor bestuurder en professional

Werken aan de woonopgave is een maatschappelijke opgave die verbinding vraagt tussen vele levensdomeinen. Dat vraagt een integrale blik en een gerichtheid op samenwerking waarbij het maatschappelijk belang boven het organisatiebelang uit rijst. Het vormgeven van deze samenwerking en het doorkruisen van domeinen vraagt vaardigheden die niet vanzelfsprekend aanwezig zijn, of die in opleidingen nadrukkelijk aandacht krijgen. Zowel van professionals, managers als bestuurders en toezichthouders vraagt dit vaardigheden die gericht zijn op het smeden van allianties, het omgaan met diverse belangen, het experimenteren met nieuwe vormen van samenwerken en organiseren en interdisciplinair leren. Gerichte kennis en leervormen die gericht zijn op deze vaardigheden en bijbehorende competenties is van belang om hedendaagse complexe vraagstukken die vaak oplossingen van meerdere partijen vragen dwars door domeinen heen, beter het hoofd te bieden.

1. Waarom pas na 2020 verder gaan zoals in het stuk staat met de ontwikkeling van het vierde zorgpunt gebied. Er zijn er nu drie: rondom De Hoven, De Uiterton en De Hanzeborg

1. Gevraagd naar buiten netwerken, maar nog meer inzetten op samenwerking. Bij netwerken wordt er vaak aansluitend gewerkt. Dat kost erg veel tijd en de inwoner moet iedere keer zaken uitleggen.

2. Gevraagd om de resultaten van alle inzet te kwantificeren. 

1. Toezegging college. Tweede helft oktober komt er een financieel overzicht naar de raad.

De fractie van de VVD heeft kennis genomen van de documenten behorende bij de Programmabegroting 2020-2023 zoals deze zijn aangeboden door het College. Vanzelfsprekend zijn ook wij wederom geschrokken van de opgave en noodzakelijk voorgestelde bezuinigingen zegt fractievoorzitter Dennis Grimbergen.

Een grote opgave voor Lelystad, een stad met een heel eigen problematiek, hoe gaat u daar mee om? Vooropgesteld dat het inderdaad niet eenvoudig is. Het is wel de realiteit. Ook de VVD beseft dat de voorstellen zoals deze er nu liggen van alle partijen wat vraagt. Het gaat over alle portefeuilles heen, het gaat over 78.000 inwoners. Zoals eerder gesteld zal het iedereen in de stad op eigen wijze raken. Iets wat de opgave niet eenvoudiger maakt, er voor weglopen doen wij echter ook niet stelt Dennis Grimbergen.

In de u aangeboden stukken zijn vast zaken opgenomen die u lastig vindt in het licht van uw partijstandpunten? Het is een grote opgave en daar horen keuzes bij, Het college heeft, zoals wij nu kunnen opmaken uit de stukken (er is nog geen formele raadsvergadering geweest over de inhoud, red.), is er een weging gemaakt over alle taakvelden. Natuurlijk is het vervelend als het zaken raakt die wij als VVD belangrijk vinden. Het is daarbij van belang een aantal zaken sterk voor ogen te houden. Ik noem hier graag: de opgave waar Lelystad voor staat in relatie tot o.a. Lelystad Next Level, de demografische samenstelling van onze stad, de kansen in relatie tot Lelystad Airport, de (Flevo)Kust en onze natuur. Rekening houden met het toekomstperspectief en het versterken van de stad op lange termijn is voor de VVD het uitgangspunt. Concreet betekent dat voor ons meer draagkracht in de stad, toewerken naar meer eigen verantwoordelijkheid onder de inwoners, en ons richten op kansrijke programma’s en projecten zoals hierboven genoemd. Daarbij zijn soms op korte termijn impopulaire maatregelen noodzakelijk die op lange termijn vruchten zullen afwerpen. Willen wij groeien naar 100.000 inwoners of laten wij het ons gebeuren dat het ons spreekwoordelijk uit de vingers glipt? Nogmaals, wij lopen niet weg voor deze verantwoordelijkheid, aldus Dennis Grimbergen.

De VVD stelt dus dat het college een gedegen voorbereiding heeft gedaan en compleet is in de benadering, is er nog wel ruimte voor keuzes in het pakket? Dat is een lastige vraag. Als de opgave groot is en de ruimte smal dan moeten er keuzes gemaakt worden. In dit specifiek geval is de ruimte er niet waarmee de beoordeling op de keuzes niet gaat over wat wel of niet. De VVD gaat de komende tijd de stukken aandachtig lezen en bestuderen. Wij zullen dit met beleid en weloverwogen benadering doen waarbij het versterken van Lelystad op de lange termijn centraal staat. Dat het niet makkelijk is dat is duidelijk, niet voor de Raad, niet voor het College, niet voor de inwoners. En toch moeten wij er samen de schouders onder zetten. Tot slot, besluit Dennis Grimbergen, Lelystad is een stad om trots op te zijn. Een stad die groeit met gedoe, een stad met een bijzondere propositie  aan de kust, een centraal gelegen logistieke hub, een stad met kansen. Willen wij die kansen benutten dan zullen wij heel strak aan de wind moeten zeilen, samen.