Poliflw

Gister hebben we een opvallende raadsvergadering gehad. Ten eerste viel op dat een motie van ons, over het ondersteunen van de lobby voor de Lelylijn, unaniem werd ondersteund door de raad en ook door het college werd ondersteund. Daarnaast werd de motie mede-ingediend door alle fracties, behalve de PvdA. Een andere motie die wij indienden, waarin we vroegen inzichtelijk te maken of de leges voor bouwvergunningen voor meer mensen verlaagd kunnen worden, haalde het helaas niet. Alleen WijLokaal, ChristenUnie en StellingwerfPLUS steunden de motie. Desondanks deed de wethouder een toezegging van gelijke strekking, waardoor ons doel behaald was. Opvallend was ook de gang van zaken rondom het regenwater in het Haerenkwartier. Er lag een goed raadsvoorstel, waar GroenLinks graag voor had gestemd. Uit de stukken bleek dat dit (wadi's en een infiltratieriool) de meest effectieve en duurzame oplossing was en daar kunnen wij alleen maar voor zijn. Totdat wethouder Jongsma opeens aangaf dat dit de duurste oplossing was en dat dit niet in het raadsvoorstel was gezet, hoewel de financiële vergelijking wel gemaakt was. Dit was in tegenspraak met een toezegging die wethouder Jongsma eerder al had gedaan op aandringen van GroenLinks, maar bovendien gaf het bij veel fracties het gevoel dat de wethouder informatie achter had gehouden. D66 dreigde zelfs met een motie van wantrouwen omdat de wethouder weigerde uit te leggen waarom hij deze keuze had gemaakt. Dat was een primeur in deze raadsperiode, want niet eerder was die term gevallen. Ook GroenLinks was niet blij met de gang van zaken rondom dit raadsvoorstel: het college gooide eigenlijk zijn eigen glazen in bij een verder uitstekend en gedurfd voorstel. Volgende maand komt het voorstel terug. We zullen nogmaals kritisch kijken naar het stuk. Verder waren er nog beschouwingen over de voorjaarsnota, waarin staat hoeveel geld we hebben. Waar GroenLinks het kort hield, bespraken sommige andere fracties vrijwel alle tekst. Henk Vos: 'De andere fracties geven aan blij te zijn met meevallers en teleurgesteld over tegenvallers. Wij vinden dat nogal vanzelfsprekend.' Er was ook nog discussie over een zienswijze richting de FUMO, die weer eens meer geld wilden. OoststellingwerfsBelang wilde de zienswijze aanpassen met een ons inziens nogal zinloze tekstwijziging, zeker nadat die ook nog eens gewijzigd was. Het amendement kwam er toch door. Bij de Wrongel ging het vooral over parkeerproblemen. GroenLinks steunde een motie van de ChristenUnie om toezicht te houden op een oplossing. De oppositie stemde voor, de coalitie stemde tegen. Wel zijn wij blij dat er gebouwd gaat worden op een inbreidingslocatie. Tot slot diende WijLokaal nog een motie in, die wij mede indienden. Hierin werd het college gevraagd een motie in te dienen bij het VNG congres waarin gevraagd zou moeten worden om meer geld voor het Sociaal Domein. De wethouder gaf aan hier in Fries verband al mee bezig te zijn, maar wij waren het met WijLokaal eens: dit is zo'n groot probleem, dat hier nooit genoeg aandacht voor kan zijn. Helaas steunden alleen WijLokaal, ChristenUnie, StellingwerfPLUS, GroenLinks en PvdA (exclusief Simon ter Heide) de motie.

Appelscha Regio 3.0 Persoonlijk Afgelopen week luisterde ik naar de radio en hoorde daar een gesprek met een Europarlementariër. Wat me bij is gebleven van het gesprek is dat hij herhaaldelijk benoemde dat er in het Europees parlement dingen soms zo gaan, omdat ze al jaren zo gaan. Hij meldde er ook bij dat hij in veel gevallen het er niet mee eens was en kwam dan ook tot de uitdagende slotconclusie: Als dingen altijd al zo gaan als ze gaan hoeven ze nog niet juist te zijn. Persoonlijk heb ik me in de raadsvergadering van december van vorig jaar me nogal druk gemaakt om een brief die de gemeente had verstuurd over de invoering van Diftar+ nog voor dat er een besluit over was genomen. Brutaal vond ik het en een schop in het kruis van de raad die daarover hoort te beslissen. Wat schetst mijn verbazing nu? Eenzelfde truc haalt de gemeente uit met het sturen van een persbericht op 5 februari met daarin de stelling dat het college de raad voorstelt 3 ton aan de coöperatie te geven en vervolgens te verwijzen naar de voorzitter van de coöperatie. Hulde overigens aan de redacteur van de lokale krant die de juiste informatie hieruit wist te halen. Wat ik bedoel is dat deze mediadruk die ingezet wordt door het college niet gewaardeerd wordt. Opvallend ook, want ze zou me als raadslid moeten kunnen overtuigen met argumenten en niet door stellingen in te nemen die men niet of nauwelijks kan onderbouwen. We zullen eens kijken of we inhoudelijk hier ook wat van kunnen vinden: De coöperatie is opgericht om meer toeristen te trekken naar Appelscha en de directe omgeving. Dat betekent een marketingplan, en een marketingcommunicatieplan. Dat zijn twee grootheden die in elkaars verlengde liggen, maar toch verschillend zijn. Een marketingplan gaat over het ontwikkelen van producten en diensten of het verbeteren van bestaande producten en diensten. Het gaat over doelgroepen (oude en nieuwe), beschikbare media of nieuw ontwikkelen van media. Het gaat over positionering, merkbeleving en prijs. Het plan bevat een matrix waarin de analyse van de klant staat (wie is hij, waar komt hij vandaan, man of vrouw, met of zonder kinderen, leeftijd, besteedbaar vakantiegeld, wat hij vindt van Appelscha, sterke en zwakke punten en dergelijke). Er moet een matrix zijn waarin alle (nieuwe) producten en diensten in zijn opgenomen. Het gaat over mensen (bijvoorbeeld bij te leveren diensten en service) en tenslotte promotie(marketingcommunicatie). De marketingcommunicatie gaat over kennis, houding en gedrag. Meer kennis bij de beoogde doelgroepen over de aangeboden producten en diensten (dus een matrix van doelgroepen en media), en het waarom. Toename van kennis levert een positieve houding op ten opzichte van het gebodene en tenslotte het gedrag (toeristen komen naar Appelscha). Dat laatste is de bottleneck. Je kunt immers kennis aanbieden, een positieve houding bewerkstelligen, maar gedrag laat zich moeilijk sturen. De coöperatie heeft voornamelijk aannames (u weet inmiddels hoe allergisch ik daarvoor ben) en veel theorie opgeschreven. Zo staat er iets in over gele mensen en lime mensen. Er staat niets in over de toerist die de afgelopen jaren naar Appelscha is gekomen. We weten niets van hem en haar. Niet eens hoeveel van hem gele mensen zijn bijvoorbeeld. Het is flut, gebakken lucht en onprofessioneel. Een zogenaamd plan dat die naam niet verdient. Het trekken van meer toeristen in een bepaald jaar, is geen doelstelling. Het trekken van jaarlijks 5000 mensen (te beginnen in 2021), tweeverdieners, tussen 35 en 45 jaar, bovenmodaal, geen kinderen, met liefde voor mountainbiken en zwemmen. Dat is een doelstelling (specifiek, meetbaar, acceptabel, realistisch, tijdsgebonden=SMART). U vindt het nergens opgeschreven. Ook de financiële onderbouwing is uitermate zwak. Waarom er een willekeurig communicatiebureau uitgekozen, zijn er geen andere en waarom geen pitch. Het maken en onderhouden van een website is al genoemd in de commissievergadering en is veel en veel te hoog. Dat kan voor een fractie. Aantoonbaar. Een gebiedsregisseur aannemen voor een groot bedrag waarvoor je je zou moeten schamen. En waarom moet hij of zij nu al in dienst. Er staat nauwelijks iets op papier, er is geen samenhangend plan en de nagenoeg geen richting. Ik zou eerst maar eens bovenstaande uitwerken, en pas als de blauwdruk het licht heeft gezien nadenken over nut en onnut van een gebiedsregisseur. Als je een gebouw wil bouwen begin je toch met een idee en een architect, en niet met een opzichter. De coöperatie is een doodgeboren kindje, dat binnen twee jaar met een nieuwe aanvraag voor meer geld komt, zonder te kunnen bogen op resultaat (mijn aanname is namelijk net zoveel waard als de aannames van de coöperatie). En tenslotte nog dit: als in de subsidievoorwaarden klip en klaar staat dat de Bosbergtoren niet (ik herhaal: niet) deel uitmaakt van die subsidie, hoe kan het dan zijn dat de wethouder binnen afzienbare tijd met een plan komt om de die Toren wel over te dragen aan de coöperatie. Ben ik nou zo slim of ... We gaan dan ook graag mee met het amendement van de Partij van de Arbeid waarin een duidelijke voorwaarde wordt gesteld voor eerst maar eens 150 duizend euro en bij nadere bestudering wellicht de rest van het bedrag. Laat maar zien wat je kunt en waarom wij zo vroeg in het politieke seizoen al een beetje afstand moeten doen van de gestelde doelen in ons raadsprogramma. Als we hier dan waarde aan hechten dan blijkt dat in ieder geval niet uit het voorstel dat nu voor ons ligt. Marcel Moes Fractievoorzitter StellingwerfPLUS

In de raadsvergadering pleitte GroenLinks er voor om kinderen op een serieuze manier bij de omgevingsvisie te betrekken, en niet door een game. De wethouder zegde toe om naar alternatieven te kijken en geen game te gaan ontwikkelen, maar helaas gingen alleen CDA en D66 mee in ons voorstel om een top van kinderen te organiseren, waarbij kinderen ook konden discussiëren over de inrichting van hun gemeente. Ons andere voorstel, om in de vorm van het raadsprogramma in een openbaar toegankelijke setting als Raad te discussiëren krijgt een nieuwe stemronde. VVD, PvdA en CDA vonden met ons dat de discussie in het openbaar moet plaatsvinden in een setting die uitnodigt tot open discussies. Omdat het CDA niet compleet was (mevrouw Van Weperen-Couperus kon er niet bij zijn) staakten de stemmen. We hopen dat we bij de volgende vergadering een meerderheid behalen!

Wat maakt Ooststellingwerf leuk?

Oosterwolde - Hoe ziet Ooststellingwerf er in 2030 uit? De gemeente gaat dit vastleggen in de Omgevingsvisie. Eigenlijk is de gemeente al een paar jaar met de voorbereiding bezig. Maar nu komt het moment dat de inbreng van de burgers belangrijk wordt...

Vandaag las ik in het Nederlands dagblad het onderstaande commentaar. Vooral met het slot kunnen we instemmen en als eenmansfractie willen we graag ons steentje bijdragen in Ooststellingwerf. Iedere zetel doet ertoe Sjirk Kuijper Van de 37 raadszetels in Hilversumwaren er 32 voor De Grote Drie. De PvdA-fractie telde twaalf leden, CDA en VVD elk tien. De kruimels waren voor wat destijds splinterpartijtjes heetten. D66 was de grootste onder deze kleinen, met liefst twee zetels. De SP had er één, en dan waren er ook nog ‘klein links’ (PSP/CPN/PPR) en ‘klein rechts’ (GPV/SGP/RPF), met elk een zetel. Een willekeurige gemeente, dertig jaar geleden. Toen de mentaliteit van het CDA nog werd gevat in het citaat ‘We rule this country’, en de PvdA sier maakte met haar ‘wethouderssocialisme’. Lijsten met één zetel werden meewarig bejegend als getuigenispartij. Macht hadden ze niet, ze konden hooguit door deskundigheid wat invloed uitoefenen. De eerste eenpitter van GPV/SGP/RPF in Hilversum, een accountant in ruste, werd bij zijn ­afscheid door de burgemeester geprezen omdat hij twaalf jaar ‘het financiële geweten’ van de raad was. ‘De tijd van grote partijen is voorbij’,heeft PvdA-leider Lodewijk Asscher nu al een paar keer verzucht. In Hilversum, waar zijn partijgenoot Pieter Broertjes burgemeester is, zullen ze dat beamen. De PvdA haalde er vorige week 1953 stemmen. Bij de huidig opkomst nog net genoeg voor twee zetels, maar vroeger was dat de kruimelscore van ‘klein links’ of ‘klein rechts’. Als ze verstandig zijn, weten alle grote partijen van weleer dat hun vroeg of laat eenzelfde lot beschoren is. Het CDA heeft al een paar keer heel diep gezeten. D66 werd in 2006 onder leiding van Alexander Pechtold teruggeworpen op drie Kamerzetels. En elke redelijke VVD’er weet dat hun zege cold turkey voorbij kan zijn als het Rutte-effect is uitgewerkt. Des te verbazender is het, dat lokale verkiezingen door landelijke leiders toch vooral geduid worden vanuit de vraag: in hoeveel gemeenten werden of bleven wij de grootste. Nog nooit is ‘groot’ in de politiek zo betrekkelijk geweest. Niemand noemt die solitaire Amsterdamse zetel van Bij1 of ChristenUnie nu nog een ‘splinter’. Nergens wordt die ene Rotterdamse PVV’er of die enkele Haagse Islam-democraat afgeserveerd als ‘getuigenispartij’. Dat is vooruitgang: in een deugdelijke democratie is elke volksvertegenwoordiger evenveel waard, ongeacht de omvang van z’n fractie. Vooral in de voormalige machtspartijen wordt nog wel gekreund over ‘versplintering’ van de gemeenteraden, en over problemen die dat zou opleveren bij collegevorming. Maar de meest gezonde manier om een stad te besturen, is vanouds een afspiegelingscollege, waarin juist de breedte van het lokale politieke landschap zichtbaar wordt. Aan dergelijke colleges kunnen ook kleinere fracties steun verlenen, mits ze zich niet tot zelfgetuiging terugtrekken in een hoekje. ND, 26 maart 2018