Poliflw

Tijdens de algemene beschouwingen van 2019 was er een emotioneel debat over de regenboogvlag. Als compromis nam ons raadslid het initiatief om een motie in te dienen om artikel 1 van de Grondwet te tonen in het gemeentehuis.

De motie werd unaniem aangenomen. De raad wil zich op deze manier uitspreken tegen discriminatie en geweld van inwoners op grond van godsdienst, levensovertuiging, seksuele geaardheid, politieke gezindheid, ras, geslacht of op welke grond dan ook.

Elias mocht samen met de burgemeester de tekst van artikel 1 onthullen. De tekst staat boven de ingang van de raadszaal.

Persoonlijk noot van Elias:

‘Voor mij persoonlijk staat het als een paal boven water dat elk mens waardevol is en dat ieder mens als naaste moet worden gezien.

Respect voor elkaar, ook al zijn ben je het niet altijd met elkaar eens. Geen discriminatie van groepen, minderheden of andersdenken in ons land.

Daar kunnen geen discussies over bestaan en daarmee geven we duidelijk aan dat we staan voor de rechten van al onze inwoners van ons land en van ons Nieuwkoop, ongeacht, geloof, kleur, ras of geaardheid.

Om dit kracht bij te zetten heeft de SGP-ChristenUnie in november 2019 een motie opgesteld om artikel 1 van de Grondwet in het gemeentehuis, bijvoorbeeld bij de ingang aan te brengen. En gaf  daarmee een unaniem signaal.

Vandaag zien we het resultaat. Dank aan het college voor het uitvoeren van deze opdracht’

Het katholieke mensbeeld in één woord samengevat is: WIJ. Wij, gelovige broeders en zusters, in een wereldwijd netwerk van gelovigen leken, kloosterlingen en clerus. Naar een rooms-katholieke kerk gaan is herkenning: in elk land, in elke taal gaat het om dezelfde liturgie. We delen dezelfde waarden, we zien naar elkaar om. ‘Wanneer één van ons lijdt, lijdt de gehele gemeenschap’. We geven ons leven voor Gods werk, in een klooster of in de wereld. Biddend en werkend maken we de wereld een beetje beter. Om dat ‘wij-gevoel’ voel ik mij zo thuis in de Rooms-Katholieke Kerk en traditie.

Het katholieke mensbeeld in één woord samengevat is: WIJ. Wij, gelovige broeders en zusters, in een wereldwijd netwerk van gelovigen leken, kloosterlingen en clerus. Naar een rooms-katholieke kerk gaan is herkenning: in elk land, in elke taal gaat het om dezelfde liturgie. We delen dezelfde waarden, we zien naar elkaar om. ‘Wanneer één van ons lijdt, lijdt de gehele gemeenschap’. We geven ons leven voor Gods werk, in een klooster of in de wereld. Biddend en werkend maken we de wereld een beetje beter. Om dat ‘wij-gevoel’ voel ik mij zo thuis in de Rooms-Katholieke Kerk en traditie.

In gesprek met Ds. Martin van Dam

Op 5 januari, een paar weken voor het uitbreken van de coronacrisis kwam dominee Martin van Dam naar IJsselmuiden. Hij is predikant van de hervormde gemeente in IJsselmuiden-Grafhorst. “Wij mensen zijn niet alleen verbonden met Christus maar ook met elkaar. Dat is van belang in ons leven. Een verticale en een horizontale band, net als het kruis van Christus.” Ds. Van Dam was eerder predikant in Hagestein en Baarn. Hij weet wat het is om dominee van een gemeente te zijn. “Maar door de komst van Corona werd alles anders, dat was best wel een uitdaging” zegt hij.

Zittend in de houten kerkbanken spreken we over kerkzijn in deze bijzondere tijd. “Je wilt er als dominee zijn voor de mensen en je ziet graag dat mensen naar elkaar omzien. Dat vraagt de Bijbel van ons. Maar de omstandigheden maken dat mensen onder druk staan. Hoe kun je gericht zijn op Christus en elkaar als je alleen via internet met elkaar verbonden mag zijn?” In de tijd dat we hier diensten hadden met 700 mensen heb ik gezien hoeveel kracht de mensen hier putten uit het samen zingen. Het is geweldig mooi om te zien dat mensen zo gevoed worden om van daaruit in het leven van elke dag te staan. En dan mag dat opeens niet meer. Het wordt erg gemist door de gemeenteleden”. Zijn ogen gaan over de lege houten kerkbanken en hij wijst op de panelen met knoppen die nodig zijn voor de digitale diensten: “dit is allemaal nieuw aangelegd voor live uitzending”.

“Om in contact met de gemeente te blijven ben ik vlogjes gaan maken over bijzondere diensten die er zijn en over andere ontwikkelingen in de gemeente. Honderden gemeenteleden zijn verbonden aan de Whatsapp verzendlijst. Moeders zijn app-groepen gestart. Er worden kaarten geschreven voor eenzame ouderen. Er zijn veel nieuwe netwerken ontstaan, ik heb nog nooit zoveel met gemeenteleden geappt als de laatste tijd. Gelukkig kan ik op mijn werkplek mijn toetsenbord aan mijn telefoon koppelen. Je kunt een goede visser zijn maar met een slechte hengel wordt het lastig. Het is opnieuw leren kerk te zijn in deze maatschappij.” Als dominee is hij ook veel gericht op mensen buiten de kerk. Ds. Van Dam heeft er alle vertrouwen dat we als kerken nieuwe wegen vinden om verbonden te blijven binnen en met mensen buiten de kerkmuren.

De plek van het raadslid, overdruk Stadsnieuw30 oktober 2020

Mijn plek in Langedijk is te vinden aan Dorpsstraat 128 in Broek op Langedijk. Hier staat onze kerk, de Christelijk Gereformeerde Kerk Vrijgemaakt (CGKV). De Ontmoeting. Mijn man en ik zijn beiden opgegroeid met het geloof en wij kunnen nu ook niet zonder. Ik weet dat geloof ook thuis kan, maar de samenhang met de andere kerkleden versterkt mijn geloof. Voorheen gingen we naar de Gereformeerde Kerk Vrijgemaakt verderop aan de Dorpsstraat, maar sinds ons kerkgenootschap in 2018 is samengegaan met Christelijk Gereformeerde Kerk is het kerkgebouw aan de Dorpsstraat 128 de plek waar wij elke zondag ter kerke gaan. Het voordeel van deze locatie is dat het veel groter is dan het vorige kerkgebouw, hier hebben we naast de kerk ook meer ontmoetingsruimtes. Al is er op dit moment door de coronarestricties weinig ruimte voor ontmoeting. Van maart tot aan de zomer hebben we de kerkdiensten op zondag via livestream gevolgd. Sinds de zomer mochten er per wijk 100 mensen naar de dienst, nu zijn dat er maar 30 en het gaat op inschrijving. Het gebied is verdeeld over vijf wijken en elke week hebben de kerkleden uit een van de wijken voorrang bij de inschrijving.

Op 2 november is het weer tijd voor de Algemene Ledenvergadering van de ChristenUnie Utrecht. Meld je aan via christenunie@raad.utrecht.nl

Je wordt christen en krijgt een dreigend appje van je vader: 'Ik kom met een pistool'. Je wordt in elkaar geslagen, enkel omdat je moeder van geloof verandert. Een bommelding bij de kerk omdat je wordt gedoopt.

Je wordt christen en krijgt een dreigend appje van je vader: 'Ik kom met een pistool'. Je wordt in elkaar geslagen, enkel omdat je moeder van geloof verandert. Een bommelding bij de kerk omdat je wordt gedoopt.

Door Joël Voordewind op 12 juni 2020 om 08:05

Bid mee voor vervolgde christenen in coronatijd

Door de coronacrisis worden christenen extra vervolgd en gediscrimineerd. Naast onze gebeden is het dus cruciaal dat de Nederlandse speciaal gezant voor religie en levensovertuiging in deze tijd zijn stem verheft tegen vervolging. Bovendien moet juist nu het mandaat van de Europees gezant voor godsdienstvrijheid weer worden verlengd.

Aanstaande nacht wordt iets korter dan normaal. Want met veel Nederlandse christenen bidden we dan samen voor miljoenen geloofsgenoten die worden vervolgd vanwege het geloof dat zij belijden. Dit jaar vindt deze Nacht van Gebed, georganiseerd door de hulporganisatie Open Doors, plaats via internet. Dat is jammer maar gezien de coronamaatregelen logisch. De huidige situatie is voor veel buitenlandse christenen echter extra zorgelijk: op allerlei manieren hebben ze het door de pandemie en bijbehorende overheidsmaatregelen nog zwaarder dan anders.

Zondebok

Wereldwijd worden meer dan 260 miljoen mensen vervolgd vanwege hun geloof. Ze worden achtergesteld, mishandeld, in de gevangenis gegooid of zelfs gedood. Daarom kwam er, mede dankzij de inzet van de ChristenUnie, vorig jaar een speciaal gezant voor religie en levensovertuiging. Ik ben blij dat de Nederlandse overheid extra aandacht heeft voor de vervolging van mensen vanwege hun geloof. De ónvrijheid neemt namelijk de laatste jaren schrikbarend toe. Daar zijn maatregelen als gevolg van de coronacrisis het laatste voorbeeld van.

Open Doors krijgt hier schrijnende verhalen over binnen. Indiase dagarbeiders zitten zonder werk en eten. Bij de hulp die de overheid biedt, moeten christenen achter in de rij aansluiten of zijn ze aangewezen op geloofsgenoten. In Bangladesh krijgen christenen vaak geen hulp van de autoriteiten, omdat die (ten onrechte) denken dat de christenen wel hulp uit het buitenland krijgen. Weer elders moeten christenen in de gezondheidszorg voor coronapatiënten zorgen en blijft ander zorgpersoneel op afstand.

In India zijn christenen bang dat de door de overheid verplicht gestelde Covid-19-app zal betekenen dat diensten aan huis niet meer veilig zijn. Ze vrezen dat de app laat zien waar veel mensen samenkomen, waarbij ze dus het risico lopen gearresteerd te worden. In Niger ziet een groot deel van de bevolking ”het christelijke Westen” als schuldige van de coronacrisis. Dus richten de mensen, zo liet Open Doors in april weten, hun woede op lokale christenen als zondebok. En waar overheidsmaatregelen in China worden opgeheven, neemt de christenvervolging door de autoriteiten alleen maar toe en worden meer en meer kerken gesloten, zo meldt een christelijke nieuwssite.

Politieke actie

Als coronamaatregelen worden misbruikt om christenen en andere minderheden verder in hun geloof te beperken, moeten we meer dan ooit in actie komen. Hun mensenrechten worden immers geschonden. Hier ligt een taak voor de Nederlandse speciaal gezant. Hij moet onderzoeken waar christenen nu extra worden vervolgd en gediscrimineerd vanwege de coronapandemie. Vervolgens moeten we kijken hoe deze christenen dan het best kunnen worden beschermd.

Bovendien is het belangrijk dat het mandaat van de Europese speciaal gezant voor godsdienstvrijheid wordt verlengd. We wachten daar inmiddels alweer een half jaar op. Deze heeft een belangrijke rol gespeeld in de vrijlating van de Pakistaanse Asia Bibi en de zwangere Mirjam uit Sudan. Juist nu is deze gezant hard nodig om de benarde positie van christenen onder de aandacht te brengen.

De schrijnende verhalen roepen om politieke actie. Genoemde vrouwen kwamen immers vrij door politieke inzet, maar ook na vele, jarenlange gebeden. Dat is voor mij een reden om vannacht weer mee te bidden voor al die geloofsgenoten die het nu extra zwaar hebben. Zo voelen we ons verbonden met hen die altijd ’s nachts in het geheim moeten samenkomen. Wij kunnen nu helaas niet samenkomen in de kerk. Zij kunnen vaak nooit veilig naar de kerk. Bidt u mee?

Meebidden kan via www.opendoors.nl/nacht. Dit opinie-artikel verscheen eerder op RD.nl.

Door Gert-Jan Segers op 27 maart 2020 om 14:49

Het zijn ongekende en zware tijden. De verhalen van mensen die alleen en zonder hun geliefden op de Intensive Care liggen met de angst om alleen te moeten sterven, grijpen me enorm aan. De eenzaamheid van zoveel mensen in onder meer verpleeghuizen is zo ontzettend verdrietig. En ik hoor van veel kanten hoezeer mensen zich zorgen maken om hun gezondheid, hun geliefden, hun inkomen. Meer dan ooit weten we hoe kwetsbaar we eigenlijk zijn..

En toch. Meer dan ooit ben ik ook diep onder de indruk van de toewijding waarmee mensen in de zorg hun naaste dienen. Meer dan ooit is er een hartverwarmende saamhorigheid en naastenliefde in onze samenleving. Meer dan ooit ervaar ik een eenheid onder christenen, kerken en christelijke organisaties.

Toen we voelden dat we ons in deze crisis allereerst tot God moesten richten, leidde dat zomaar tot een indrukwekkende Dag van Nationaal Gebed. Als de Paus ons aanmoedigt om gezamenlijk het Onze vader te bidden, dan doen we dat. Als de PKN, gereformeerde en evangelische kerken, de EO, 4e Musketier, Present, Leger des Heils en heel veel andere organisaties waaronder ook wij als ChristenUnie de handen ineen slaan en www.nietalleen.nl starten, dan stromen de honderden lokale initiatieven en duizenden euro’s binnen waarmee ons geloof handen en voeten krijgt. Hartverwarmend!

Ook als ChristenUnie doen we wat we moeten en wat we kunnen. Lokale bestuurders gaan voorop in het dienen van hun stad, hun dorp, hun gemeenschap. Carola Schouten maakt deel uit van het crisisteam van het kabinet en steunt de tuinders, boeren en vissers. Arie Slob helpt scholen om ervoor te zorgen dat er juist ook nu onderwijs aan onze jongeren wordt gegeven en het is indrukwekkend hoe dat wordt opgepakt. Paul Blokhuis zorgt ervoor dat ook kwetsbare mensen in de GGZ worden geholpen en dak- en thuislozen nu niet in de steek worden gelaten. En als kabinet, kamer en dus ook als fractie doen we alles wat we kunnen om er nu voor te zorgen dat mensen zo gezond mogelijk blijven en dat gezinnen hun inkomen behouden.

Ooit zei Mordechai tegen koningin Esther dat het ‘misschien voor een tijd als deze is’ dat zij op haar positie was gekomen. Misschien geldt dat ook wel voor ons. Dat het ‘voor een tijd als deze is’ dat wij als leden van de ChristenUnie ook op plaatsen van invloed en verantwoordelijkheid zijn geplaatst. Op hoop van zegen..

Op de laatste pagina’s van de bijbel staat de laatste belofte van Jezus. Hij zegt daar tegen Johannes: ‘Ik ben de blinkende Morgenster’. Die ster verschijnt als de nacht op zijn donkerst is, als een aankondiging van de dag die gaat komen. Het is nu donker. We zitten in een crisis. Maar ik zie mensen en hulpinitiatieven die licht geven in een donkere tijd.

Bovenal hebben we de belofte van Jezus dat Hij erbij is, ons nooit in de steek laat en dat Hij de Morgenster is. Hij kondigt een nieuwe dag aan waarop het niet langer donker is. Ziekte en angst hebben niet het laatste woord. Ik hoop dat ook jullie daar moed uit putten.

Dank voor jullie gebeden voor deze wereld, ons land, voor bestuurders, voor mensen in de zorg, voor iedereen die het nodig heeft en ook voor jullie gebeden voor ons!

Houd je aan de voorschriften en zorg goed voor elkaar!