Poliflw

De Delftse SP wil dat de gemeente zélf een woningorganisatie opricht, die betaalbare woningen met een huur tussen de 400 en 950 euro per maand gaat bouwen. De partij deed dit voorstel nadat ze in verschillende Delftse wijken met huurders in actie kwam voor meer betaalbare huurwoningen. In onder andere het Heilige Land en de Bomenwijk worden sociale huurwoningen gesloopt en worden er minder voor terug gebouwd. Fractievoorzitter Lieke van Rossum vindt dat de gemeente zo moedwillig de bevolkingssamenstelling van Delft laat veranderen. "Want mensen zijn genoodzaakt de stad uit te gaan. Bij de SP spreken we mensen die omdat hun huis gesloopt wordt naar Zoetermeer of Almere verhuizen. Of dat de verhuurder zegt: ga maar in Den Haag zoeken want hier kun je geen huurwoning vinden.

Woningcorporaties bouwen niet genoeg en willen alleen maar duurdere woningen neerzetten. Die corporaties zijn geliberaliseerd en moeten met sluitende en liefst winstgevende businesscases de broek ophouden terwijl ze meer en meer belasting betalen. Zo ver is het gekomen in Nederland. Je kunt natuurlijk als gemeente je nek uitsteken tegen dat systeem. Maar dat gebeurt niet. De nijpende tekorten aan betaalbare woningen leiden niet tot actie bij de gemeente"

De SP spreekt van het realiseren van een trotse huurwoningsector in Delft. Van Rossum: "Voor mensen met een laag inkomen moeten we zorgen dat er weer huurhuizen van rond de 400 euro bij komen. Maar net zo goed voor mensen met een gemiddeld inkomen. Als je net te veel verdient voor een sociale huurwoning kan hier je nergens terecht –dan begint het over de duizend euro huur per maand. Kopen in Delft is vaak ook geen optie meer: een nieuwbouwwoning is voor veel mensen onbetaalbaar. Daarom wil de SP de zeggenschap over wonen in Delft terug bij mensen en stellen we voor een gemeentelijke woningbouworganisatie op te richten."

De 65 witte huurwoningen in het Heilige Land staan er een eeuw. Als je er destijds kwam wonen, kreeg je er van de woningbouwvereniging een bed bij. Wel in een felle kleur geschilderd, zodat duidelijk was dat het meubelstuk onderdeel van de huurwoning was. Een buurt is altijd in beweging. Kinderen groeiden op in deze huizen, woningen werden verbouwd en de verhuurder veranderde van naam. Jaren geleden kwam de buurt in actie toen de verhuurder bekend maakte de huizen te willen slopen. Eendracht maakt macht en er was succes: de huizen bleven staan en de rust keerde terug.

Totdat in 2017 Woonbron bekend maakte de witte huizen definitief te willen slopen. Een bittere strijd was het gevolg. Bewoners verenigden zich samen met de SP in een actiegroep die de noodzaak van sloop betwistte en het tekort aan betaalbare huurwoningen in Delft aan de kaak stelde, evenals de historische waarde van de buurt. Handtekeningen werden verzameld, plannen werden gemaakt en corporatie Woonbron op het matje geroepen. De buurt werd door bewoners opgeknapt, de krant ingelicht, de gemeenteraad uitgenodigd. Iedereen was het er over eens: slopen van deze markante buurt is eeuwig zonde. Maar het mocht niet baten. Woonbron was niet in beweging te krijgen en zette de sloopplannen door. Twee jaar strijd voor je woning doet wat met je. Velen van ons hebben er wakker van gelegen. Het houdt een keer op. En dat is nu.

In de tentoonstelling 'Eeuwig Zonde' zien we bewoners die trots zijn op hun huis en dat nog eenmaal vast wilden laten leggen. De buurt is al veranderd, velen zijn verhuisd en de actieposters 'wij blijven' verbleekt. Zien we berusting, opluchting zelfs, of is de woede weggestopt? Tussen de beelden van individuele huishoudens door zien we een glimp van het collectief, de actiebijeenkomsten en de aanwezigheid van de SP die als motor achter de huurders draaide. Het geheel blijft de vraag oproepen: als werkelijk niémand in Delft deze woningen gesloopt wil hebben, waarom gebeurt het dan toch?

Een huis huren in Delft valt niet mee. De wachttijd voor een sociale huurwoning loopt op tot zes jaar en onlangs bleek uit onderzoek dat het tekort aan woningen alleen maar groter wordt. Volgens de SP is dat geen natuurverschijnsel, maar het gevolg van keuzes van de heersende politiek. 

"De gemeente Delft wil graag mensen met een dikke portemonnee aantrekken, en zorgt daarom voor steeds minder betaalbare huurwoningen." zegt Lieke van Rossum, SP-raadslid in Delft. Het tekort is schrijnend, met als gevolg dat mensen zich gedwongen zien naar een andere gemeente te verhuizen. Dit zien we bijvoorbeeld in het Heilige Land, waar door de voorgenomen sloop van de witte huizen veel bewoners Delft nu gaan verlaten."

Lies van Aelst, lijsttrekker van de SP in Zuid-Holland: "Dat zien we in heel Zuid-Holland gebeuren. Als dit zo door gaat is in onze provincie voor steeds meer mensen geen plek. Onacceptabel. Juist daarom willen we dat de provincie een fonds begint om méér sociale huurwoningen te bouwen en te zorgen dat gemeenten deze huizen met voorrang bouwt." 

Het tekort aan betaalbare woningen en de staat van onderhoud van veel huurhuizen houdt de SP al langer bezig. In onder andere Gouda, Den Haag, Rotterdam en Delft voerden huurders en SP samen succesvol actie tegen schimmel- en vochtproblemen en voor renovatie in plaats van sloop. 

De bewoners van de Slingflat in Rotterdam kregen onlangs met hulp van de SP voor elkaar dat de kelderboxen die regelmatig onder water lopen gerenoveerd worden. Van Aelst zal zondagmiddag op de huurdersbijeenkomst in Slinge aanwezig zijn om bewoners te feliciteren met hun overwinning.

"Wij accepteren niet dat mensen anno 2019 in zulke slecht onderhouden huizen moeten wonen waar vervolgens ook nog een tekort aan is. De SP in Zuid-Holland zet haar strijd samen met huurders voort omdat goede betaalbare woningbouw in onze provincie thuis hoort!"

Vandaag werd bekend dat het woningtekort in Nederland nog groter is dan gedacht, en het tekort aan betaalbare huurwoningen in Delft al helemaal schrijnend. Des te opmerkelijker is het, dat woningcorporaties soms hele buurten met huurwoningen op de slooplijst hebben. Een aantal weken geleden stuurde Woonbron Delft een persbericht uit: het sociaal plan in het Heilige Land is rond. Afspraken voor 'uitverhuizen' van de bewoners van 65 historische woningen zijn gemaakt en sloop lijkt nu onvermijdelijk.

Jarenlang voerden de bewoners, samen met de SP, actie tegen sloop. Bewoners zijn voor renovatie van hun gezellige buurt en tegen het zonder reden wegvagen van deze markante huizen. Handtekeningen van bijna alle bewoners werden aangeboden aan Woonbron. Posters werden opgehangen. Gemeenteraadsleden werden uitgenodigd. Een ansichtkaartenactie werd op touw gezet.

En iedereen leefde met de bewoners mee. Honderden Delftenaren ondertekenden een ansichtkaart tegen sloop uit solidariteit. Politieke partijen spraken massaal hun steun uit, Tweede Kamerleden kwamen op bezoek, en zelfs de nieuwe PvdA wethouder wonen Schrederhof zei dat ze deze woningen niet graag gesloopt ziet. Het zijn historische huizen, met een rijke geschiedenis en een mooie uitstraling. Níemand in Delft wil dat deze woningen tegen de vlakte gaan. En toch gaat het gebeuren. Hoe is dat mogelijk?

Het antwoord is even simpel als verontrustend: omdat het systeem zo in elkaar zit dat mensen niks meer te zeggen hebben over hun eigen buurt.

Sociale volkshuisvesting is ooit ontstaan om grote groepen mensen de mogelijkheid te bieden op een goed dak boven hun hoofd op een betaalbare manier. Vanaf begin twintigste eeuw zijn miljoenen sociale woningen gebouwd in Nederland. Gemeentelijke woningdiensten waren toen de belangrijkste gemeentelijke afdelingen en mensen hadden als lid van de woningbouwvereniging stemrecht.

Maar in de jaren negentig werd de sociale volkshuisvesting geliberaliseerd. De overheid trok zich terug en de corporaties begonnen zich te gedragen als commerciële bedrijven. Corporaties bepaalden sindsdien zelf hoe er gebouwd werd en voor welke huurprijs. Enkele corporatie-directeuren leefden zich uit in risicovolle prestigeprojecten waar grote geldbedragen in omgingen. Die liberalisering heeft veel kwaad gedaan: de woningnood is terug van weggeweest, de huren zijn hoger dan ooit en de kwaliteit van de woningen is sterk achteruit gegaan. Veel huurwoningen kampen met schimmel, lekkages, verrotte kozijnen, scheuren en ander achterstallig onderhoud. Dat staat in schril contrast met de sociale woningbouw die ooit de trots was van huurders.

Met die vercommercialiseerde woningcorporaties neemt ook de zeggenschap van de lokale politiek af. Het afgelopen jaar brak de Delftse gemeenteraad het hoofd er regelmatig over: ‘we zouden er wel wat aan willen doen, maar we kunnen niet’.

En zo wordt het lot van de huurders in het Heilige Land beslecht door een handig één-tweetje van gemeente en woningcorporatie. De gemeente roept ‘hier gaan wij niet over’ en Woonbron wijst op haar beurt naar de gemeente. Want stond er in de ‘woonvisie’ niet dat het aantal sociale huurwoningen in Delft niet mocht toenemen? Omdat er mensen met meer geld naar Delft moesten komen?

Het komt dus wel goed uit dat de gemeente er ‘niet over gaat’: de meeste politieke partijen wíllen ook gewoon dat het aantal sociale huurwoningen in Delft afneemt.

En dat terwijl iedereen, die wel eens een huurhuis heeft gezocht, weet dat de wachttijden toenemen en steeds er steeds minder betaalbare huizen beschikbaar zijn. De huurwoningen zijn voor grote groepen Delftenaren broodnodig. En niet als weggestopte en vergeten ‘noodoplossing’, maar als trots icoon van een stad die groot is geworden met hard werken. Of, zoals een huurder mij laatst zei: “Delft is opgebouwd door onze arbeiders in de lijmfabriek en de kabelfabriek. En nu worden we weggestopt in de buitenwijken”. Dat wil de SP niet laten gebeuren. Delft moet onderzoek doen naar een eigen woningbouworganisatie en minstens 3.000 betaalbare huurwoningen bijbouwen de komende jaren.

We hebben bij de SP de afgelopen twee jaar gezien wat dreigende sloop van je huis met mensen doet. Van allemaal verontwaardigde individuen gingen we naar een krachtig en strijdbaar collectief dat opkwam voor haar buurt. En we kunnen niet ontkennen dat twee jaar lang opboksen tegen een organisatie die geen millimeter mee geeft, de mensen moe maakt. Maar de bewoners en hun 65 witte huizen blijven voor ons altijd het symbool van de moedige strijd van mensen die met de macht van gezamenlijkheid tegen de muren van het fort, dat Woonbron in Delft heet, opbeuken.

 

De VVD vindt het belangrijk dat Delftenaren in Delft kunnen wonen. Hiervoor is het belangrijk dat de gemeente inzet op doorstroom. Op dit moment zit de woningmarkt helemaal op slot. Wij willen dat er weer beweging komt in de vastzittende Delftse woningmarkt.

In Delft is 38,3% van de woningen een sociale huurwoning. Dat zijn woningen die per definitie bedoeld zijn voor mensen met een laag inkomen. Dat is niet erg want dat is ook de bedoeling van deze woningen. Toch wil de VVD ervoor waken dat Delft doorslaat en alleen maar sociale huurwoningen blijft bouwen. Wij geloven namelijk dat wonen in een stad die gemixt is voor iedereen prettig wonen is. De balans hierin is belangrijk.

Wanneer er te weinig mensen wonen die draagkrachtig zijn, dan levert dat problemen op voor de stad. De stad wordt daarmee steeds armer en armer. De gemeentelijke lasten zullen steeds meer gaan stijgen om de begroting rond te kunnen krijgen. Delft wordt dan steeds duurder om in te wonen en er zijn steeds minder mensen die dit kunnen betalen. We belanden daarmee in een vicieuze cirkel. Dat gaat een tijdje goed, maar op een gegeven moment is de balans doorgeslagen en is de rek eruit. De VVD wil dit scenario voorkomen en wil dat Delft weer gezond, draagkrachtig en veerkrachtig wordt.

Wij willen mensen met een laag inkomen absoluut niet de stad uit jagen, integendeel. Deze Delftenaren willen we behouden en een passende woning kunnen bieden. Dat kan alleen als er voldoende middeldure (huur)woningen in Delft zijn om de doorstroom te bevorderen. En deze doorstroom kan gerealiseerd worden door meer middeldure woningen te bouwen, zodat er ook echt doorgestroomd kan worden naar een woning in Delft. Dat betekent dat wij niet minder sociale huur willen, maar meer middeldure huur zodat niet het absolute aantal sociale huurwoningen daalt, maar alleen het percentage sociale huurwoningen daalt naar het landelijke gemiddelde van 30%, zoals afgesproken in de woonvisie.

Miranda Voogt Raadslid VVD Delft

Zet cookies aan om de video te tonen.

Nu de winter weer voor de deur staat vrezen  huurders in de Poptahof  de energierekening van dit jaar. Vorig jaar leidde die tot woede in de wijk, omdat veel mensen een enorm hoge rekening kregen - van soms meer dan duizend euro. Dat wordt dit jaar hopelijk voorkomen. Vrijdag deed verhuurder Woonbron eindelijk toezeggingen aan de huurders.

Bewoners van de Poptahof voeren samen met de Delftse SP al sinds deze zomer actie tegen Woonbron. De huurders kampen met torenhoge stookkosten, die het gevolg zijn van achterstallig onderhoud van woningen en een slecht meetsysteem voor de verwarming. Onlangs kwam de actie tot een hoogtepunt toen meer dan vijftig huurders bij het kantoor van Woonbron protesteerden en een oplossing eisten. Daarna volgde een gesprek tussen de directeur van Woonbron, Mohamed Baba, en een afvaardiging van de huurders.

SP-fractievoorzitter Lieke van Rossum was bij het gesprek aanwezig: “We hebben hele redelijke eisen: herziening van de enorme rekeningen, een beter meetsysteem en fatsoenlijk onderhoud en isolatie van de woningen. Gelukkig deed de directeur na al die acties nu echt beloftes. Zo krijgen de mensen binnenkort een brief waarin staat welke maatregelen worden genomen, gaat Woonbron op huisbezoek om te kijken wat er op lange termijn moet verbeteren en komt er een onafhankelijk onderzoek naar het meetsysteem. Ook wordt er snel overlegd over de rekeningen van dit jaar.    

Huurder Betty Hendriksen van de actiegroep is blij met de toezeggingen, maar wil ook snel een oplossing voor de korte termijn zien: “Er zijn mensen die én met een afbetalingsregeling van vorig jaar zitten én een extra voorschot bedrag moet betalen. Verduurzamen van woningen op termijn is mooi, maar verduurzamen is niet met z’n allen in de kou zitten. En dat gebeurt nu wel” Volgende maand spreken Woonbron en de actiegroep weer met elkaar.

De huurders van de historische witte huizen in het Heilige Land krijgen eindelijk steun van de gemeente in hun strijd tegen sloop van hun buurt. Onder druk van de bewoners en de gemeenteraad besloot wethouder volkshuisvesting Karin Schrederhof in een vergadering van de raad afgelopen dinsdag om met zowel de bewoners als verhuurder Woonbron om de tafel te gaan om een oplossing voor de buurt te vinden.

 De bewoners worden gesteund door de SP in hun strijd voor renovatie die al meer dan anderhalf jaar duurt. Fractievoorzitter Lieke van Rossum is blij met de nieuwe stap: “Werkelijk niemand in Delft wil deze prachtige huisjes met rijke historie gesloopt zien. Niemand, behalve de verhuurder die een financieel belang heeft om duurdere woningen te bouwen. Maar tot nu toe bleef de gemeente beweren ‘wij gaan daar niet over’. Een gemeente die niet over haar eigen stad gaat, dat is toch de wereld op zn kop?” 

In een emotionele vergadering stonden twee rapporten over de technische staat van de woningen op de agenda, met verschillende conclusies: sloop of renovatie. Al jaren vragen bewoners om een uitgebreider, eerlijk technisch rapport om zo een juiste afweging te kunnen maken over renovatie of sloop. Dat kwam er tot nu toe niet. Een van de huurders zegt: “Woonbron wil alleen in gesprek over een sociaal plan bij sloop en doet geen enkele moeite om bewoners te betrekken bij de plannen. We voelen ons van het kastje naar de muur gestuurd en vinden dat de gemeente het voor ons en onze huizen moet opnemen.”

Een meerderheid van de politiek vond uiteindelijk het toch mogelijk moet zijn om in te grijpen als woningbouwverenigingen zo met hun huurders omgaan. SP’er Van Rossum: “Woonbron luistert niet naar de bewoners totdat de gemeente ingrijpt. Er is genoeg dat we daaraan kunnen doen. Het is een kwestie van willen. Van wie is onze stad nou eigenlijk?” Hierna liet de wethouder de vergadering schorsen om zich te bezinnen over een beter antwoord en beloofde om met beide partijen in gesprek te gaan over de toekomst van woningen. Duidelijkheid over de staat van de woningen, hun toekomst en de huurprijzen zullen dan binnen enkele weken worden besproken.

Lees het ook in de Delft op Zondag en het AD!