Poliflw

Wij feliciteren iedereen die vandaag een lintje heeft ontvangen.

Op dit moment is vanwege de Coronacrisis onduidelijk wanneer het weer mogelijk is om evenementen te organiseren. Deze onzekerheid vormt voor veel organisatoren een obstakel in de voorbereiding van evenementen die hopelijk na de heropening van de samenleving weer zullen plaatsvinden. Het organiseren van een evenement kan veel tijd en werk kosten, zeker wanneer gewerkt wordt met allerlei apparatuur en veiligheidsplannen. Daarom hebben we de volgende vragen ingediend bij het college: Op welke manier gaat de gemeente momenteel om met vergunningsaanvragen voor evenementen voor later dit jaar (wanneer deze weer zijn toegestaan)? Is het voor organisatoren mogelijk om bijvoorbeeld een zogeheten concept-aanvraag in te dienen, waarbij in een vroeg stadium de aanvraag in behandeling wordt genomen en wordt voorbereid op een concept-vergunning. Zodat wanneer evenementen weer zijn toegestaan het definitieve vergunningstraject snel en soepel wordt doorlopen en de vergunning snel verleend kan worden. Verwacht u de komende tijd evenementen op Landgoed Velder? (I.v.m. de gelden voor Liempdse verenigingen) Het lijkt nog ver weg, maar met name voor kermisexploitanten van belang om dat nu al te vragen. Heeft u al ideeën voor de kermis dit jaar? Met welke scenario’s werkt u?

De COA-gelden zijn maandenlang onderwerp van gesprek geweest in Weert. Er is ontzettend veel niet goed gegaan rondom de uitgifte hiervan, dat is ook gebleken uit het onderzoek. De gemeenteraad heeft uitgebreid gesproken over de resultaten hiervan. Het moment is gekomen waarop we ons moeten afvragen of extra (extern) onderzoek veel op gaat leveren? Gedurende het afgelopen jaar heeft de CDA-fractie veel vragen gesteld over de besteding van de COA-gelden. Sommige vragen zijn naar tevredenheid beantwoord, maar er zijn ook nog veel vragen deels of niet beantwoord. Mede hierdoor ontstond het beeld dat de voormalige burgemeester eigenhandig gemeenschapsgeld rondstrooide richting personen en organisaties die dicht bij hem stonden. De burgemeester die hiervoor verantwoordelijk was is weg en het geld gaan we als gemeente niet meer terugkrijgen. De hele discussie rondom de COA-gelden en alle nasleep hiervan zijn vervelend en zwaar geweest voor alle betrokken partijen. Het is dan ook belangrijk om hier lering uit te trekken: Het ambt van burgemeester als hoeder van de integriteit Terugkijkend wordt extra duidelijk dat het ambt van burgemeester een heel belangrijk ambt is, een sleutelfunctie. Als een burgemeester niet acteert als hoeder van de integriteit en de bewaker van de bestuurlijke processen, dan faalt ons systeem. Het is dan alsof de scheidsrechter tijdens de wedstrijd met een van de partijen mee gaat spelen. Budgetrecht van de raad De raad heeft budgetrecht en heeft nooit vooraf een besluit genomen over de bestemming van de COA gelden. Als dit wel door het college aan de raad was voorgelegd was het misschien wel heel anders gelopen. De controlerende taak van de raad Als raadsleden vragen stellen moeten die serieus beantwoord worden en niet als lastig worden afgedaan. Vragen stellen en beantwoorden is de manier om de controlerende taak te kunnen uitvoeren. Een bestuurder heeft recht op controle en zou dit moeten waarderen in plaats van dit als lastig ervaren. Een open cultuur, waar elkaar aanspreken niet als een aanval wordt ervaren en het stellen van vragen niet gezien wordt als wantrouwen, draagt bij aan het voorkomen van dit soort situaties. Functiescheiding in de financiële processen is daarbij onmisbaar, net zoals een actualisatie van de mandatenregeling. Er moet recht worden gedaan aan het budgetrecht van de raad en de financiële verordening moet hierop worden aangepast. En bovenal moeten we kritisch zijn op onszelf en op elkaar. We zijn er dus nog niet en er ligt nog veel werk voor ons. Er is genoeg werk aan de winkel en het is nu aan de raad en aan het college om dit samen verder te gaan verbeteren en samen op te pakken. Wat dat betreft wordt het boek nog niet gesloten, maar is extra (extern) onderzoek op dit moment ook niet nodig.

In de commissie van 13 april behandelden we de jaarraportage van de Buurtacademie en het Jongerenwerk. 2020 was een bijzonder jaar door de Coronacrisis. Maar de manier waarop juist hiermee is omgegaan verdient werkelijk alle lof. Als je s‘avonds een rondje door Doesburg loopt kom je wellicht ook langsde gesloten deuren van 0313.Daar zie je dan wat jongeren voor de deur en wellicht een agent die een praatje met ze maakte, maar je ziet ookjongeren die in groepjes, zelfs in de kou, hingen op de trappen bij de IJsselkade. En we hebben best begrip dat ze elkaar op zoeken, ook al is dat niet verstandig. Tegelijk maak je je zorgen over de jongeren die dat niet doen. Waar zijn die? Hoe voelen die zich? Des te beterdat juist tijdens Corona het jongerenwerk meer outreachend werd. Dat er toch activiteiten georganiseerd werden. Dat noaberschap via een Corona Hulplijn een nieuwe vorm kreeg. Dat er nieuwe vrijwilligers bij kwamen. Dat is een prestatie van formaat. De Linie 4 is een mooie plek alscluster van sociale organisatie aan het worden. Zo’n vaste centrale plek is enorm belangrijk voor ontmoeting en facilitering daarvan. Het is daarom goed dat de Buurtacademie hier zijn coördinerende rol pakt en organisaties met elkaar verbindt. Al met al zijn we blij en trots op onze Buurtacademie en Jongerenwerk in Doesburg. Als kleine gemeente zijn we hier soms op z’n best, denken we zo. Wemoeten er dan ook niet aan denken dat we door eventuele komende bezuinigingen juist hierin zouden moeten gaan snijden bijvoorbeeld. Dat betaaltzich negatief aan de andere kant weer terug. Dus, hup, ga zo door Buurtacademie en Jongerenwerk. Onze steun hebben jullie.

Vorige week heb ik eindelijk weer eens een werkbezoek gebracht aan de dagbesteding “De Verbeelding” in de Blauwe Tram in het centrum van Zandvoort, samen met onze burgemeester. Het is fijn om te zien dat, ondanks alle beperkingen door Corona, onze arbeidsmatige dagbesteding gelukkig gewoon doorgang kan vinden. Voor al onze Zandvoorters die een extra steuntje in de rug nodig hebben, is dat zeer belangrijk. De Verbeelding is een fijne plek om samen te komen en lekker aan het werk te zijn. Ruim 50 personen maken hier wekelijk gebruik van. Mijn dank gaat uit naar de medewerkers vanPaswerk die zich met hart en ziel inzetten voor deze kwetsbare groep Zandvoorters

Naast de coronacrisis, hebben we in ons land te maken met nog een diep ingrijpende kwestie; de toeslagenaffaire. Een zaak van “Ongekend Onrecht” zoals de ondervragingscommissie haar rapport heeft genoemd. En alle ogen en vingers richten zich hierna op het kabinet. Maar wat was de afgelopen 7 jaar de rol van 148 kamerleden in deze onmenselijke kwestie? Hoe hebben zij zich gekweten van hun controlerende taak? Heeft niet een van deze vertegenwoordigers een mailtje van wanhopige ouders, klokkenluiders in zijn/haar mailbox aangetroffen? Niets hoorden de slachtoffers van hun vertegenwoordigers. Het waren figuranten in dit drama (hypocriete volksvertegenwoordigers - Tjeenk Willink). Die Tweede Kamerleden moeten niet alleen naar het kabinet wijzen, maar ook bij zichzelf te rade gaan, zichzelf een spiegel voorhouden, openlijk een ‘mea culpa’ uitspreken en consequenties trekken. Piet Ligthart (Deze column is verschenen in de nieuwsbrief van de Gemeente Medemblik op 22-01-2021)

In deze nieuwsbrief wordt ingegaan op de Tweede Kamerverkiezingen, kunt u zich inschrijven voor denktanks en gaan we in op wat we doen om de gemeentelijke financiën onder controle te krijgen. De nieuwsbrief kunt u hier lezen. Wilt u de digitale versie ook ontvangen en gebruik maken van alle mogelijkheden van de nieuwsbrief (bijvoorbeeld qua aanmelden), stuur dan een mailtje naar Bram: brambeemster.cdaopmeer@hotmail.com

Het aantal parkeerplekken voor invaliden is in de Schilderswijk en Transvaal sterker gestegen dan in andere wijken. Toch wordt juíst in deze wijken een aanvraag voor zo'n eigen parkeervak sneller goedgekeurd. De gemeente onderzoekt hoe ze dit kan terugdringen. Het leidde eind januari tot ongeloof,het bericht met de fotovan delange rij parkeerplekkenvoor gehandicapten. Buurtbewoners vroegen zich af hoe het kan dat zóveel mensen in hun straat een eigen invalidenparkeerplek hebben gekregen, terwijl ze niet allemaal even invalide lijken. De gemeente kan er vooralsnog niet veel aan doen, maar constateert wel dat het juíst in de wijken waar het al lastig parkeren is, tot meer problemen leidt. Eerder stelde de gemeente vast dat het aantal gehandicaptenparkeerkplekken dat aan een kenteken is toegewezen, sinds 2017 sterk toenam. Toen werd besloten om de kosten voor zo'n plek niet meer door te berekenen aan de autobezitter. Stijging Dat die stijging in de toch al drukke wijken snel gaat, blijkt wel uit de cijfers. Tussen 2016 en 2020 nam het aantal invalidenparkeerplekken in Transvaal toe van 194 naar 287 en in Centrum Zuid, waar de Schilderswijk onder valt, van 335 naar 473. Een stijging van respectievelijk 48 en 41 procent. Over heel Den Haag gemeten is dat 20 procent. Reden voor dat verschil is de manier van toewijzing. Wie in Den Haag een Europese gehandicaptenkaart heeft en vanwege een handicap een eigen parkeerplaats aanvraagt, krijgt die alleen als er in een straal van 100 meter nauwelijks een leeg vak te vinden is. De gemeente neemt drie steekproeven. Is er twee maal geen parkeerplek vrij op 100 meter, dan wordt de eigen parkeerplaats toegewezen. De kans daarop is dus veel groter in een wijk die al parkeerproblemen heeft. Blijft nog steeds de vraag of iedereen met een eigen parkeerplaats daar ook recht op heeft. Volgens de gemeente wel. Die zegt dat een vanwege invaliditeit gereserveerde parkeerplaats alleen wordt toegekend als iemand ook een Europese gehandicaptenkaart heeft. Volgens de gemeente voorkomt dat ook dat het recht op zo'n parkeerplaats na het overlijden overgaat op een kind, waar bijvoorbeeld de Haagse CDA-fractie signalen over had ontvangen. Overlijden Een woordvoerster van de gemeente laat weten: ,,Bij een melding van overlijden wordt de plek opgeheven. De fraude die plaatsvindt, heeft vooral te maken met het gebruik van de plek door niet-gehandicapte gezinsleden. Dit is alleen te handhaven als men op heterdaad wordt betrapt." Periodieke controles zijn er niet meer nadat een vergunning is afgegeven aan autorijders in bezit van een permanente Europese gehandicaptenkaart. Als een automobilist een tijdelijke Europese gehandicaptenkaart heeft, is de eigen parkeerplek ook voor diezelfde periode toegewezen. Maar die bijna 4000 mensen kunnen niet allemaal zomaar herkeurd worden Bingöl CDA-raadslid Ismet Bingöl, die zelf al decennialang in de Schilderswijk woont, uitte zijn twijfels of iedereen nog wel recht heeft op die eigen invalidenparkeerplek. Die vraagtekens zijn nog niet helemaal verdwenen bij de fractie. Woordvoerder Daniël de Groot: ,,Die twijfel blijft nog wel. Maar die bijna 4000 mensen kunnen niet allemaal zomaar herkeurd worden. Toch vinden we dat er verder moet worden gekeken, bijvoorbeeld als mensen een nieuwe kaart krijgen, of als er een herbeoordeling plaatsvindt." Ook de gemeente zelf wil hier nog eens naar kijken. Momenteel wordt gewerkt aan een evaluatie. ,,Op basis van de evaluatie worden nieuwe criteria opgesteld voor het toekennen van de gehandicaptenparkeerplaatsen." Artikel @Bart Lelieveld - AD Foto @Frank Jansen

Daniël de Groot verteld hoe je op een simpele manier zelf kunt bijdragen. #NuDoorpakken

Ferwâlde – Boer en burger moeten samen eigenaar van de weidegrond worden. De boer koopt de helft van het land en de burger neemt deel in een grondfonds dat voor 49 procent eigenaar is. Met dit plan wil melkveehouder Pieter van der Valk uit Ferwâlde bereiken dat boeren investeren in weidebeheer en dat de samenleving investeert in duurzame landbouw. Hij wil hiermee 30 hectare land winnen voor de weidevogels, zo ontvouwt hij aan CDA-kandidaat Kamerlid Douwe de Vries op werkbezoek aan zijn onderneming. Van der Valk investeert samen met een coöperatie of grondfonds. De boer blijft in meerderheid eigenaar. “Der binne genôch dy’t it lân hielendal opkeapje litte en dan kin de boer it sels werom pachtsje. Mar dan bist it eigendom kwyt. Dat wolle de measte boeren net. Want mei alle respekt, dan bist boer ôf. We moatte in kompromis fine wer’t de boer fierders mei kin”. Van der Valk houdt daarom vast aan het meerderheidsbelang. Hij maakt bij aankoop van land afspraken met de investeerders over de inrichting van het land en het waterbeheer en waterpeil. Dat is onderdeel van de koopakte. Volgens Van der Valk is het voordeel van deze constructie dat het een lange termijn overeenkomst is waar je als boer op kunt rekenen. “As it bliken docht dat der net genôchgreidefûgels oerbliuwe, dan kin de koöperaasje der ek útstappe en har oandiel wer ferkeapje en ynvestearje yn in oar gebiet mei mear wearde foar harren”. Van der Valk denkt dat organisaties als Fryske Gea en Natuurmonumenten met deze constructie voor hetzelfde geld twee keer zoveel kunnen realiseren in samenwerking met de boeren dan dat ze nu doen door het opkopen van land. “Dan hast ek noch in mienskiplik doel en berikst mear.” Boeren worden zo door eerder aangezet om te extensiveren. Als het land van de buurman nu te koop komt, dan moet moeten de ondernemers te veel investeren. “Dat rêde wy net. Dan moat der in stal by en moat der mear produsearre wurde. Mar asto it tegearre dochst, dan wurde beide partijen der better fan. De diskusje is dan oer.” Volgens Van der Valk zal de discussie over vermindering van de veestapel met zijn plan snel afnemen. Er is dan geen noodzaak meer voor schaalvergroting om in grond te investeren. Er zijn al verschillende boeren bij Van der Valk langs geweest zijn die anders bekend staan als ‘vol-gas-boeren’. “Mar dat is net sa. Sy wolle dit ek wol. Hjir krijst se yn mei”. CDA-kandidaat-Kamerlid Douwe de Vries ziet dat principe helemaal zitten. De boerenzoon uit Hallum en voormalig directeur van Hellema: “Het sluit heel goed aan bij het rentmeesterschap dat wij voorstaan. Het gaat er niet alleen om steeds groter te worden. Nu dien je het weidelandschap én de boer, zonder het land van hem af te pakken of weg te kopen. Je wordt samen verantwoordelijk”. Douwe de Vries beschouwt Van der Valk als een voorbeeld van een boer van de toekomst. “Hij kan zich verplaatsen in de ander en toch een goed ondernemers zijn.” Van der Valk wil samen met elf collega-boeren, it Fryske Gea, Staatsbosbeheer en de gemeente Súdwest-Fryslân onderzoeken hoe uit alle groen- en meststoffen kwalitatief goede compost gemaakt kan worden, waarmee de boeren op hun beurt vervolgens opnieuw de bodem kunnen verrijken. “Fergisters fyn ik sa mislik, dat wy yngripe yn in proses, mei subsydzjes yn'estokken hâlde. Dan sjochst net mear it belang fan dat de grûn dat dwaan kin. Wy dogge itoars. Mei heal Fryslân sette wy no in reststroom-koöperaasje op, mei bermgerzen en hekkelspesy kompostearjen yn bedriuwen en werom bringenei de lânbougrûn. Dan kinst keunstmest besparje. En dan moatte je net dat yn fergisters te stopjen wêr’t we it opbrâne en CO2 útstjitte. Mar ik sil dy fertelle, oer in pear jier krije de diskusje dat wat wy no nei de WC bringe, hoe bringe wy dat wer nei it lân. Wy gean dat fiksen. Dan helje wy de hormoanen en medisinen der sa út. Ik tink dat we grutte stappen sette sille.” Foto: Melkveehouder Pieter van der Valk (links) en CDA-kandidaat Kamerlid Douwe de Vries (rechts).