Poliflw

De Commissie Armoede van de Tilburgse gemeenteraad heeft de nota Bestaanszekerheid behandeld. Voor de PvdA natuurlijk een ongelofelijk belangrijk thema! Lees hier de inbreng van Yusuf:

Koopkracht Tilburgerse minima verder onder druk

De stofwolken van Prinsjesdag zijn opgetrokken. Het gaat goed met Nederland en Minister president Rutte wil dat mensen ook gaan voelen dat het beter gaat. De koopkrachtplaatjes vlogen afgelopen week in het rond. 2,1% hier en 4 procent daar. Maar wat lezen we in de kantlijn bij het NIBUD. De maatregelen die het kabinet neemt om de koopkracht te verbeteren, hebben weinig tot geen invloed op de portemonnee van mensen met een (bijstands)uitkering. Een alleenstaande in de bijstand heeft volgend jaar slechts 14 euro per maand meer te besteden dan nu.

Wat kunnen we als gemeenten doen om de situatie van de kwetsbaren te verbeteren? We zijn blij om te lezen dat het college inzet om maatwerk te bieden. Mensen hebben hulp nodig om door het Ingewikkelde stelsel van toeslagen geloodst te worden. Ook dat u kijkt naar gezondheid en participatie, de zogenaamde integrale benadering, stemt ons tevreden. Net zoals de continuering van het schuldenoffensief. U wilt inzetten op preventie en vroegsignaleren en wil de overdraagbaarheid van armoede, van ouder op kind, aanpakken. De PvdA vind u aan uw zijde om deze ambities na te streven.

Tegelijkertijd zien we in de nota zeer pijnlijke maatregelen staan. In de meerjarenbegroting vraagt u ons een bezuiniging van drie miljoen te steunen. Een bezuiniging die grotendeels ten koste gaat van de inkomensondersteunende maatregelen. Hetgeen mensen direct in de portomonnee raakt. U verlaagt de inkomensdrempel van de meedoenregeling en de collectieve ziektekostenverzekering minima. Minder minima kunnen daar gebruik van maken. Het meest pijnlijk vinden we dat u 6,5 ton snijdt in de bijdrage ziektenkosteverzekering en de individuele inkomenstoeslag. De toeslag voor mensen die 5 jaar of langer in de bijstand zitten en geen enkele reserves hebben. Samen goed voor een bedrag van 220 euro op jaarbasis. Wat blijft er over van de koopkrachtplaatje van onze aller kwetsbaarste Tilburgers? Ja, Die kachelt achteruit.

Het onderzoeksrapport van Pantheia is op dit punt toch heel duidelijk. Ze concludeert het volgende: “Beperk inkomensondersteunende maatregelen niet: Regelingen als Meedoen en CZM brengen weliswaar hoge uitgaven met zich mee, maar betekenen veel voor de gebruikers. Beperking van de regelingen zal in een aantal gevallen juist leiden tot meer problemen en hogere kosten, bijvoorbeeld doordat mensen te laat medische hulp inschakelen om kosten te vermijden.” Of zo valt later te lezen via schuldhulpverlening een beroep moeten doen op duurdere ondersteuning. Toch zet u vanaf 2021 het mes erin. Waarom wijkt u af van het advies? Kunt u me vertellen hoeveel Tilburgers u verwacht die zorg gaan mijden en wat de kosten hiervan zijn?

Het tempo waarop u mensen gaat bereiken, u wilt er 750 bedienen, baart ons tevens zorgen. Maatwerk en de integrale gedachte zoals gezegd prima, maar op 18.000 minima huishoudens, wilt u dus 4% van de minima bereiken. De andere 96% merkt niets van maatwerk, alleen van de korting die uw college hen oplegt. Weet u wie het meest gebruikt maakt van de individuele inkomenstoeslag? Gehuwden met kind(eren) van 4-11 jaar en alleenstaande ouders met kind(eren) van 12-17 jaar.

Dan over uw ambitie om geld te besparen aan de voorkant. Wij zijn benieuwd hoe dat gaat doen. U wilt met sportverenigingen in gesprek. Met organisaties van vrijwilligers zonder winstoogmerk. Die vaak al elk dubbeltje drie keer omdraaien. In de sportnota lezen we er niets over. Legt u de rekening niet op de verkeerde plek?

Ook stelt u energie coaches aan en gaat u op pad. U heeft het niet over de bekostiging van de maatregelen. Kunnen we er van op aan dat u de woningcorporaties op hun wettelijke verantwoordelijkheid wijst om energiebesparende maatregelen te treffen? Dat lijkt ons zinvoller dan mensen zonder geld te adviseren om geld uit te geven aan maatregelen.

De PvdA ziet dat er mbt armoedebestrijding een kentering nodig is om de status quo te doorbreken. Regelingen afbouwen is wat ons bespreekbaar als we maar daadwerkelijk resultaten zien. Wel in die volgorde. We laten niemand los. De PvdA wil derhalve voorstellen meer tijd te nemen om de omslag te maken. Dit voorstel heet bestaanszekerheid maar gaat 96% van de minima huishoudens op de korte termijn meer financiële onzekerheid bieden. Wie wordt daar nou gezonder en gelukkiger van?

De nota wordt op 21 oktober in de gemeenteraad behandeld en is hier na te lezen: https://tilburg.notubiz.nl/document/7967290/1

 

Het bericht Bespreking Nota Bestaanszekerheid verscheen eerst op PvdA Tilburg.

Fractievoorzitter Maarten van Asten heeft zich met succes ingezet voor het noemen van brutobedragen bij bijstandsuitkeringen op de gemeente website. Een succes waar andere gemeentes nu ook naar gaan kijken.👇 https://tilburg.vvd.nl/nieuws/35273/gemeente-tilburg-eerste-die-brutobedragen-bij-bijstandsuitkering-noemt

Voor 60-plussers in de bijstand moet in Tilburg het vijfmaal per week verplicht solliciteren worden afgeschaft. Dat stelt de fractie van de PvdA in Tilburg.

De partij dient op 1 mei, de Dag van de Arbeid een initiatiefvoorstel in bij het college, waarin het college van B en W opgeroepen wordt de gemeentelijke regelingen aan te passen. Het college heeft daar wettelijk de bevoegdheid voor en kan zelf bepalen hoe een tegenprestatie voor een bijstandsuitkering er uit moet zien. De partij noemt het solliciteren van 60 plussers in de bijstand een ‘nutteloze en demotiverende bezigheid’.

Het is vreselijk om als 60-plusser na een WW-periode in de bijstand te belanden. In deze WW-periode heb je dan al tientallen sollicitaties achter de rug. Immers, als werkloze met een WW-uitkering ben je verplicht viermaal per maand te solliciteren.

Maar…

Eenmaal in de armen van Werk en Inkomen in Tilburg gaat die plicht naar eens per werkdag: elke dag – 5 dagen in de week – moet een, meestal nutteloze, brief de deur uit. Tilburg eist dus van de bijstandsgerechtigde 60-plusser vijf sollicitaties per week!

Tegen deze regeling spreekt een groot aantal argumenten:

Iemand die na de vruchteloze pogingen in de WW, soms zijn er meer dan 100 verplichte sollicitatiebrieven verstuurd, ineens vijfmaal per week moet gaan bedelen om werk gaat op onzinnige vacatures reageren, in de hoop zijn uitkering te behouden. Als 60-plusser maakt een werkloze na een periode zonder baan weinig kans op een nieuwe werkkring. Recent grootschalig onderzoek onder 600 P&O-hoofden laat zien dat meer dan de helft van hen 60-plussers niet eens oproepen na een sollicitatie. Weglaten van de leeftijd in een cv is voor hen ook zinloos, want dan wordt iemand niet benaderd wegens het ‘verzwijgen’ van informatie. Het is onlogisch dat een werkloze 60-plusser na eerst viermaal per maand ineens 5 keer per week moet gaan zoeken naar werk dat er blijkbaar voor hem of haar niet is. Nergens staat in de wet aangegeven dat een gemeente, zoals in Tilburg, zijn bijstandsgerechtigden vijfmaal per week moet laten reflecteren op vacatures, zolang de gemeente en de werklozen maar voldoen aan de verplichtingen die staan aangegeven in de Participatiewet. Het is de bevoegdheid van een wethouder en de raad invulling te geven aan die participatiewet. Formeel hoeft er geen raadsbesluit over te worden genomen. Rotterdam, Enschede en Amsterdam bewijzen bijvoorbeeld dat het anders kan. Mensen in de bijstand van 60 jaar en ouder, die al langere tijd zonder werk zitten, en mensen die om wat voor reden dan ook een grote afstand hebben tot de arbeidsmarkt zijn deels aangemerkt als ‘kansloos’. Daar worden maatwerk-oplossingen voor getroffen. Het ‘etiket’ heeft, hoewel categorale uitsluiting op basis van leeftijd niet mag, deze groep ontslagen van de plicht te solliciteren en biedt andere de ruimte te zoeken naar een betrekking die past bij hun ambities.

Een aantal oudere Tilburgse werklozen heeft in het verleden gepoogd via de rechter een vrijstelling van de sollicitatieplicht te krijgen. In drie gevallen, allen cliënten van het Advocatencollectief, ging het om de uitvoering van de participatiewet door de gemeente Tilburg. In alle gevallen heeft de rechter geoordeeld dat de sollicitatieplicht moest worden nagekomen, omdat de gemeente nu eenmaal de wet aan haar zijde heeft.

De wijze waarop de participatiewet wordt uitgevoerd is een zaak van de gemeenteraad en daarmee een (gemeente)politiek verhaal. De bijstand is een gezinsuitkering. Vanaf het moment dat de werkloze man/vrouw die gemeentelijke uitkering ontvangt, is het ‘huishouden’ verplicht naar werk te (blijven) zoeken. Kortom, als een van de (economische) partners na een WW-uitkering in de bijstand belandt, zal ook de andere partner een sollicitatieplicht opgelegd krijgen. Indien die partner een klein eigen inkomen heeft, wordt die in mindering gebracht op de uitkering. Stel dat de partner al 40 jaar het huishouden draaiende houdt, dan is hij of zij ook niet vrij van de verplichting vijfmaal per week een poging te doen werk te verkrijgen.

Komt iemand die verplicht vijfmaal per week een brief de deur uit doet eerder aan een baan dan iemand in de WW of iemand die de vrije hand krijgt? De uitstroom cijfers van de gemeente geven dat niet aan.

 In de overzichten worden 55-plussers op dezelfde hoop gegooid als 60 plussers. Deze laten een uitstroom zien, maar als we dieper in de materie duiken blijkt die uitstroom zich vooral voor te doen bij uitkeringsgerechtigden jonger dan 60 jaar, veelal mensen die aan een parttime baan zijn geholpen. In totaal ‘bespaarde’ Tilburg volgens de meest recente cijfers over de participatiewet in een jaar tijd 131 uitkeringen, ofwel een schamele 1,7 procent op het totale budget.

Daar moeten heel wat inspanningen aan te pas komen. Bij de gemeente Tilburg krijgt een bijstandsgerechtigde te maken met een handvol ambtenaren die hem beoordelen en begeleiden, al dan niet naar nieuw werk. Er zijn rechtmatigheidsambtenaren, intakers, doelmatigheidsambtenaren, case-managers, sollicitatietrainers enzovoort.

Veel 60-plussers ervaren de stress door al die bemoeienissen als fnuikend voor hun plezier in het leven, dat zonder werk en in de bijstand vaak toch al geen pretje is. Buiten dat het meestal zinloos is om op een vacature te reageren, is het ook pijnlijk en vernederend om steeds maar weer te worden afgewezen, en meestal ook nog om dezelfde reden: u past niet in het functieprofiel. Van de honderd afwijzingen die de fractie van de PvdA mocht inzien waren er 86 met ongeveer deze strekking. Na de afwijzingen volgen dan ook nog eens de meestal denigrerende gesprekken met de doelmatigheidsambtenaar of de trajectbegeleider. Geen enkel bedrijf neemt een sollicitatie van een 62-jarige serieus als deze man of vrouw in de bijstand zit. Vrijwel iedere werkgever gaat er van uit dat hij of zij die brief alleen maar schrijft om niet gekort te worden.

Mantelzorg

Een mooi voorbeeld van hoe het ook kan is – naast Rotterdam en Enschede – de methode in Amsterdam waar de gemeente met succes de sollicitatieplicht voor uitkeringsgerechtigden heeft weten te schrappen, met en zonder tegenprestaties. De druk vanuit Den Haag om die wel te eisen heeft Amsterdam kunnen weerstaan door het individualiseringsbeginsel strikt te hanteren, met als gevolg dat er de laatste jaren meer dan ooit door die bijzondere groep uitkeringsgerechtigden vrijwilligerswerk is verricht.

Eenmaal los van de druk iets te moeten doen, zoals vijfmaal per week een nutteloze brief schrijven, zijn mensen eerder bereid iets voor de gemeenschap te doen, zo lijkt het. Een bijkomend argument dus: veel bijstandsgerechtigden die geen druk meer ervaren, zetten zich extra in voor de gemeenschap via vrijwilligerswerk en nemen mantelzorgtaken op.

Wel of niet een verplichte tegenprestatie verlangen voor het   ontvangen van een bijstandsuitkering is wettelijk geregeldzodanig dat het de beleidsvrijheid is van de gemeente zelf. Dat geldt ook voor in welke vorm dat gebeurt en voor wie de verplichting geldt: solliciteren of niet, tot welke leeftijd en op welke functies. Nogmaals: iemand die al 40 jaar thuis het huishouden bestiert, moet die nog naar een uitzendbureau om daar te vragen of hij of zij in een distributieloods order-picker kan worden?

Als de gemeente het individualiseringsbeginsel als uitgangspunt neemt, kan er maatwerk volgen. Nu geldt in Tilburg: je krijgt een bijstandsuitkering, dus je moet solliciteren en beschikbaar zijn voor een baan. Zo is de wet.

Het kan echter anders:

In de wet staat dat voor een bijstandsuitkering een tegenprestatie geleverd moet worden, Tilburg bepaalt dat die tegenprestatie voor deze gezinsuitkering is dat beide partners moeten voldoen aan de uitgangspunten: beschikbaar zijn voor werk en elke werkdag ‘op zoek gaan’ naar werk. Ook al zijn ze 60 jaar en ouder. Die regel moet in onze ogen worden aangepast voor mensen van 60 jaar en ouder, die kansloos zijn op de reguliere arbeidsmarkt. De gemeente Tilburg heeft de vrijheid om, gehoor gevend aan de bepalingen uit de participatiewet, bij het toekennen van een bijstandsuitkering vast te leggen dat de uitkeringsgerechtigde weliswaar een plicht heeft om te zoeken naar passend werk, maar daarvan wordt vrijgesteld omdat…..

Dat ‘omdat’ kan individueel worden ingevuld.

Wij vragen daarom:

Het college van B en W de opdracht te geven de sollicitatieplicht van 60-plussers in de bijstand tegen het licht te houden en naar de voorbeelden uit Rotterdam, Enschede en Amsterdam te zoeken naar een regeling die meer recht doet aan de huidige situatie op de arbeidsmarkt en de individuele situatie van de Tilburgse uitkeringsgerechtigden.

Het bericht Sollicitatieplicht 60 plussers Tilburg opheffen! verscheen eerst op PvdA Tilburg.

Wat hebben we voor een vertoning meegemaakt, maandagavond in het Willem II-stadion, vroeg ik me ’s nachts al af. In de zaal zaten vele tientallen slachtoffers en hun geliefden, die wilden zien en horen hoe de Tilburgse gemeenteraad om zou gaan met het Chroom 6-drama.

Mensen die gedwongen te werk zijn gesteld in de hallen van de NS, die tussen 2004 en 2012 voor het verkrijgen van een wettelijke bijstandsuitkering door de gemeente Tilburg gedwongen met giftige stoffen hebben gewerkt.

Wij pleitten, samen met de LST, SP en Groep Jansen voor een barmhartige benadering: iedereen 7000 euro schadeloosstelling netto, en zo snel mogelijk uit te keren en daarnaast voor iedereen van hoog tot laag als men ziek wordt een zelfde extra schadebedrag daar bovenop.

Of men nu manager is geweest, arbeider die de treinen heeft geschuurd of schoonmaakster die de stoffige hal vol giftige deeltjes moest poetsen. Het college voorstel deelt groepen echter op in A, B en C tarieven, waarbij de schoonmaaksters in C vallen en veel minder dan die 40.000 euro zullen ontvangen.

Samen met de drie andere fracties hebben we tot het uiterste gepoogd de coalitie te laten bewegen, hen er van te overtuigen dat niet de aard van het werk in de regeling doorslaggevend moest zijn, maar de aard van de ziekte. Immers, kanker is niet erger als je een hoge functie bekleedt, en minder pijnlijk als je een bezem hebt moeten hanteren om bijstand van de gemeente Tilburg te mogen ontvangen. Ziek is ziek, gelijke monniken, gelijke kappen.

Een kleine aanpassing van de regeling voor de 800 Chroom6 slachtoffers die ziek worden, zijn geworden of de nabestaanden van reeds overleden uitkeringsgerechtigden strandde in de kruideniersmentaliteit van het stadsbestuur.

Mijn conclusies: 1. Deze coalitie en dit college lukt het niet vol overgave te kiezen voor de getroffen mensen. 2. De coalitiepartijen durven niet zelfstandig hun afweging te maken als volksvertegenwoordigers. Laat staan dat ze op inhoud hun stellingname verdedigen.

We kregen geen antwoord of reactie op onze argumenten. Sterker nog, niet eenmaal is gereageerd op ons amendement, dat we met de drie andere partijen hebben ingediend om de A, B, C-regeling te wijzigen. De coalitie verschuilt zich achter de indeling die het college aangereikt kreeg van het RIVM, met een landelijke oekaze als voorbeeld. Het feit dat geen enkele partij ons tijdens de schorsingen heeft opgezocht is kwalijk en tekenend voor het gebrek aan leiderschap en gebrek aan ruimte die er was om mee te bewegen met het minderheidsstandpunt. Deze houding zagen we eerder bij het coalitieakkoord, begroting, het Wereldpodium, de te kleine een overkapping op de Heuvel en Vredelust. Het moet niet gaan over oppositie tegenover coalitie, maar om de beste keuzes voor de stad vanuit de gehele volksvertegenwoordiging. De coalitie is afgelopen maandag opnieuw voorbijgegaan aan de essentie van democratie. En dat in een dossier waarin wij als stadsbestuur mede aansprakelijk zijn en mensen de dood in hebben gejaagd en chronische ziek hebben gemaakt.

We zien twee  grote verliezers die avond: de slachtoffers in de zaal, die na de beantwoording en de reacties van de coalitiepartijen soms huilend de zaal verlieten. En als tweede de coalitiepartijen en dit stadsbestuur.

De slachtoffers van het Chroom6 drama gaan nu naar de rechter, hun advocaten slijpen de messen en zij willen ondermeer de rechtsongelijkheid aan gaan vechten.

Voor een paar centen aan uitkeringen meer, een gelijke verdeling naar gelang van ziektebeeld, had dat allemaal niet nodig geweest en hadden we te boek gestaan als een barmhartig stadsbestuur dat na sorry zeggen ook in staat is geweest een groot gebaar te maken. De kruideniersmentaliteit geldt kennelijk enkel voor mensen en niet voor de stenen van de binnenstad.

Gezond en Gelukkig, zoals hun bestuursakkoord luidt, geldt enkel dus voor de bevoorrechte burgers van deze stad. Impact en evidence based sociaal werken alleen als het de coalitie goed uitkomt. Geen fijn vooruitzicht, niet bepaald een happy end. Een ongemakkelijke conclusie bij een ongemakkelijk debat.

Naschrift: De PvdA heeft uiteindelijk wel ingestemd met de regeling iedereen een uitkering te verlenen. Wij kunnen het immers niet over ons hart verkrijgen de slachtoffers met lege handen te laten staan.

Het bericht Grote verliezers bij Chroom 6-drama verscheen eerst op PvdA Tilburg.

Inwoners van Tilburg moeten snel en makkelijk terecht kunnen met vragen, onduidelijkheden en ervaringen over het sociale systeem in de stad.

Nu is onvoldoende duidelijk voor Tilburgers die vastlopen in het gemeentelijke systeem waar zij hun klachten kunnen deponeren en hoe ze verder worden geholpen.

De PvdA Tilburg heeft daarom al in november 2017 een motie ingediend voor de instelling van een sociaal meldpunt. Bij zo’n onafhankelijk meldpunt moeten meldingen en klachten van mensen over hun hulp- en zorgvragen in het sociaal domein worden behandeld. De motie kende zijn oorsprong in de wens van de Sociale Raad Tilburg (SRT), een netwerk van 11 vrijwilligers die de gemeente Tilburg gevraagd en ongevraagd advies geven over sociale zaken. Volgens de SRT is er in de stad dringend behoefte aan een dergelijke voorziening. Het college nam de motie over en zou snel een voorstel presenteren.

Maar wat gebeurt er nu?

Na diverse gesprekken tussen SRT en het college geeft dit bestuur van GroenLinks, CDA, D66 en VVD aan op 18 december jl geen trek te hebben in een meldpunt. De bal wordt wederom bij de gemeenteraad gelegd. Dat doet volgens de oppositiepartijen geen recht aan de positie, inzet en betrokkenheid van de vrijwilligers van de Sociale Raad Tilburg.

Wij waren hier al bang voor. Immers, het onderwerp ‘sociaal meldpunt’ stond niet in het bestuursakkoord vermeld. Nu is dit belangrijke onderwerp, essentieel voor het welzijn van vele Tilburgers, ‘vogelvrij’ verklaard. Toch zijn nog niet alle kansen verkeken.

De oppositiefracties willen daartoe de collega’s van GroenLinks oproepen om vooral wel in te stemmen met het oprichten van het meldpunt. De vraag is immers hoe lang die fractie zich nog laat beknotten en hoe lang de achterban van GroenLinks het nog blijft slikken dat de sociale agenda ondergeschikt wordt gemaakt aan grote investeringen, budgetoverschrijdingen en opnieuw een enorme uitgave op het gebied van autoverkeer.

GroenLinks is aan zet om op het sociale terrein nu mede met de oppositie het verschil te maken. Met GroenLinks, PvdA, LST, SP en 50Plus is er namelijk een ruime meerderheid voor het meldpunt. De andere coalitiepartijen hebben zoals de afgelopen maanden gebruikelijk reeds hun steun voor het college uitgesproken.

Het sociaal meldpunt is voor de zwaksten in onze samenleving en daarmee voor de PvdA, LST, SP en 50Plus van groot belang. Deze burgers verdienen onze volle aandacht. Laat hen ook delen in het gezond en gelukkig zijn!

Yusuf Celik                  PvdA Tilburg

Hans Smolders           LST

Helma Oostelbos       SP

Henk van Tilborg       50plus

Het bericht Geef het sociaal meldpunt een eerlijke kans! verscheen eerst op PvdA Tilburg.

Deze week naar het Platform Sociale Zekerheid geweest bij de Zusters van Liefde in Tilburg. Informatie gehad over Doe Mee (meedoen van mensen met een grote afstand tot de arbeidsmarkt), het armoedebeleid, bijzondere bijstand medische kosten en jongeren aan het werk in Tilburg. Tevens op bezoek geweest bij Sterk Huis in Goirle om te luisteren naar verhalen van vrouwen die (ex) cliënt zijn en te maken hebben gehad met geweld in hun relatie. Dat was een zeer emotionele bijeenkomst. Fijn dat er zoveel organisaties en mensen in de stad en in de regio zijn die mensen willen en kunnen helpen. Als raadslid probeer ik dit goed te volgen en bij problemen oplossingen aan het college voor te leggen.

Het bericht Platform Sociale Zekerheid verscheen eerst op PvdA Tilburg.