Poliflw

Wat doet het met je, als meedoen voor jou als kind niet vanzelfsprekend is. Als armoede mogelijkheden in de weg staat. Als het lastig is daardoor jouw talenten te ontplooien. GroenLinks-raadslid Edwin Burgman schrijft er uit eigen ervaring over in de rubriek Raadspraat van weekblad De Brug. ,,Wij willen dat kinderen en jongeren in armoede zo goed mogelijk kansen krijgen om mee te doen.''

Waar loop je tegenaan als je elke maand krap bij kas zit? Wat gaat er in je om als je moet kiezen tussen eten of nieuwe schoenen voor je kinderen? Als financieel woordvoerder kan ik daarover meepraten, en vooral kan ik dat vanuit mijn eigen ervaringen. Ik ben opgegroeid in armoede. We leefden van de bijstand en ik weet uit die tijd maar al te goed dat in zo’n situatie elk dubbeltje wordt omgedraaid.

We hadden niet veel. Ook achteraf vind ik, dat ik een gelukkige jeugd heb gehad, maar mijn leven was wel degelijk anders dan dat van anderen. Meedoen aan bijzondere dingen of lid zijn van een vereniging was voor mij niet vanzelfsprekend. Als kind ben je je daar heel bewust van. Zij wel, wij niet. Ik heb veel herinneringen daaraan, met gevoelens als schaamte, jaloezie en verdriet.

Als mijn fiets kapot was, duurde het soms weken voordat hij gerepareerd was en dan moest ik maar lopen naar school. Van andere kinderen kwamen er dan vragen. Uit schaamte verzon ik iets. Op vakantie gingen we niet en om mee te kunnen op schoolreisje was het thuis voortdurend een strijd om weer een knaak los te peuteren om af te lossen aan je leraar.

Als het geld echt op was, aten we aardappelpuree met knakworst. Dan wist je gelijk hoe het ervoor stond.

Meedoen was voor mij niet vanzelfsprekend en hing vaak af van ‘extra’s’. Zo kregen we jaarlijks een kerstpakket van de kerk en ja, daar zat ook altijd wat geld in. En er waren soms ook potjes bij de gemeente. Die ’extra’s’ hadden we hard nodig om mee te kunnen doen. Er is ook niks ‘extra’s’ aan. Ze waren eigenlijk bittere noodzaak. Zo kijk ik ook naar de armoederegelingen van de gemeente. Het zijn noodzakelijke regelingen die ervoor moeten zorgen dat iedereen mee kan doen in de samenleving.

Vanavond bespreekt de commissie Inwoners ideeën om die regelingen te veranderen. Dat gebeurt, omdat de gemeente zelf een geldprobleem heeft. Ook voor de gemeente geldt: wat er niet is, kun je niet uitgeven. De vraag is dan, of we met minder geld toch minstens even goede regelingen kunnen maken.

De ideeën - ‘scenario’s’ - raken aan de mogelijkheden voor inwoners met een laag inkomen om mee te doen in onze samenleving. Dat vraagt om heel veel zorgvuldigheid. Ik ben me vanuit mijn eigen jeugd heel bewust van het effect van die besluiten. Armoede heeft mij gevormd en het heeft bijgedragen aan diverse keuzes in mijn leven zowel positief als negatief.

Als je opgroeit in armoede is het lastig om al je talenten te ontplooien. De diverse regelingen en de lokale ondersteuning droegen er in ieder geval aan bij dat ik als kind soms mee kon doen en dat heeft positief bijgedragen aan mijn ontwikkeling.

Nieke Jansen is vanavond tijdens de vergadering onze woordvoerder. GroenLinks wil voorkomen dat inwoners langs de zijlijn komen te staan of tussen wal en schip belanden. Wij willen dat kinderen en jongeren in armoede zo goed mogelijk kansen krijgen om mee te doen. En we willen dat regelingen helpen om uit de schulden te blijven of om daar weer uit te komen. Langs die meetlat zullen we de ideeën beoordelen. Kampen armoedevrij, daar willen we naartoe.

- Edwin Burgman -

GroenLinks zet zich al jaren in voor behoud en herstel van het beschermd stadsgezicht van de Bovenhavenstraat. Daarvoor is een idee nodig: een gebiedsvisie. Die is er nog steeds niet terwijl GroenLinks in 2011 al een serieuze voorzet gaf en de gemeenteraad een duidelijke motie hierover met algemene stemmen aannam. Ter herinnering de documenten van toen.

Vreemd genoeg komt de inzet vanuit het gemeentehuis al vele jaren niet verder dan niet of minimaal beschermen, restauratie uitstellen en praten over sloop. In 2011 (!) ging GroenLinks daarom zelf aan de slag met een groep omwonenden en andere belangstellenden, in samenwerking met architect Mara Breunesse. Dat leidde tot een aanzet voor een gebiedsvisie.

Glashandel Afgelopen weken kwam niet alleen de sloop van de villa maar ook de veiligheid van de glashandel in het nieuws. Menigeen vroeg toen naar de opbrengsten uit 2011. Ze liggen in het gemeentelijk archief, maar we maken ze graag ook zelf opnieuw publiek. De boekjes 1-3 waren vooral voor de deelnemers. De afsluitende presentatie is gehouden op 22 december 2011 voor de gemeenteraad.

Kans Wie even bladert, ziet al gauw dat Bovenhavenstraat 8-14 (villa, directeurswoning en glashandel) als geheel behouden zijn in deze visie. Omdat we de bescherming van deze panden belangrijk vonden én omdat de staat van de panden daar alle kans voor bood. In de raadsvergadering van december 2011 werd met algemene stemmen een motie aangenomen:

De gemeenteraad verzoekt het college: 1. op korte termijn in gesprek te gaan met de grondeigenaren van het gebied Boven Havenstraat om te bezien of het gebied op een financieel verantwoorde wijze tot ontwikkeling kan komen; al dan niet middels een transformatiestudie. 2. de visie van GroenLinks, het raadsbesluit en de motie (inzake de gevellijnen) betreffende de Boven Havenstraat van 28 april 2011 bij het voornoemde overleg te betrekken; 3. de uitkomsten van dit overleg te betrekken bij het opstellen van de gebiedsvisie Binnenstad; 4. bij het opstellen van de gebiedsvisie Binnenstad de bruikbare elementen uit de visie van Groen Links te gebruiken als bouwsteen.

In de gemeenteraad gaat het deze week over de begroting voor 2019. Wat gaat er gedaan worden en hoe verdelen we het geld zo dat we er goede dingen mee doen? In dit verkiezingsjaar ging het meteen ook over de perspectiefnota: het beeld voor de komende jaren. Ons oordeel: het college legt een goede basis.

GroenLinks Kampen houdt dinsdag 25 september haar algemene ledenvergadering. Dat gebeurt aan boord van salonboot Veerman van Campen aan de IJsselkade. Naast de gebruikelijke agendapunten is de vergadering ervoor bedoeld met elkaar in gesprek te gaan over de toekomst van de afdeling. Wat vind jij belangrijk en waarvoor zou jij je misschien best wel eens willen inzetten? Kom ook! Ook sympathisanten zijn welkom!

datum:    dinsdag 25 september 2018 tijd:          vanaf 19.30 - 22.00 u locatie:    Salonboot Veerman van Campen, IJsselkade

Raadslid Marijke Drost-De Boer schreef de rubriek Raadspraat in weekblad De Brug. Ze legt uit waarom ze zich sterk maakt voor mensen die onrecht wordt aangedaan.

Een raadspraat in komkommertijd geeft mij alle ruimte om te schrijven wat mij bezig houdt, als mens en als raadslid namens GroenLinks. Dat zijn op dit moment zorgen om mensen die aan de kant staan. Als raadslid heb je verschillende mogelijkheden om te helpen. Twee voorbeelden, een over Kampen, een over onze regering.

Geldnood In Kampen krijgt iemand die een bijstandsuitkering heeft deze uitgekeerd rond de 10e van de volgende maand. Om begrijpelijke redenen leek dit slim, maar in de praktijk blijkt dat honderden Kampenaren daardoor iedere maand in geldnood zitten omdat hun uitkering niet op tijd wordt berekend. Zij kunnen hun rekeningen niet op tijd betalen. Iedere maand opnieuw. Dat is niet eerlijk en het zet mensen op een achterstand die we juist een duwtje in de rug zouden moeten geven. Dit kan beter, socialer en eerlijker. Na vragen van GroenLinks hierover aan de wethouder heeft hij toegezegd hier onderzoek naar te laten doen en komt zij (nieuw college, nieuwe wethouder) hier in september op terug.

Afschuwelijk Tweede voorbeeld. In Nederland leven zo’n 400 kinderen die hier minstens 5 jaar thuis zijn. Zij worden door Rutte III zonder pardon uitgezet naar een land dat zij niet kennen, waar zij vreemden zijn en waar zij de taal niet spreken. Ik vind het afschuwelijk dat wij verantwoordelijk zijn voor het trauma dat deze kinderen daardoor oplopen. In Kampen wonen geen kinderen die in deze angst voor uitzetting leven. Die zijn er wel geweest. De ‘zaak’ Margarita zullen veel Kampenaren zich nog herinneren. Uiteindelijk mocht zij met haar moeder blijven. Kampenaren onder ons.

Verdrietig De gemeenteraad heeft, net als tientallen andere gemeenten, begin dit jaar op initiatief van GroenLinks bij de regering aangegeven dat we willen dat er een Kinderpardon komt. Dat kinderen die hier geboren en getogen zijn niet uitgezet mogen worden. De afgelopen maanden zijn veel kinderen uitgezet, o.a. naar Afghanistan, notabene het op een na onveiligste land ter wereld! En er zijn kinderen gescheiden van hun ouders, ik noem dat Trumpiaanse praktijken. Ik maak me hier druk, boos en verdrietig om omdat ik behalve raadslid ook moeder ben, Kampenaar, Nederlander en wereldburger. Deze kinderen verdienen onze steun. Er moet een fatsoenlijk en vooral eerlijk kinderpardon komen. Een harder geluid uit het land is nodig om een kinderpardon te realiseren.

Ik zal hard werken, niet verharden, en blijf geraakt worden wanneer er mensen onrecht aangedaan wordt. Ik zal mij sterk voor hen maken.

26 augustus hebben we in Kampen succesvol aandacht gevraagd voor Howick en Lili door met ruim 150 mensen een meterslange brief te schrijven aan staatssecretaris Harbers met de oproep om de twee tieners hier te laten blijven en snel een ruimhartig kinderpardon te regelen. Inmiddels, na hele spannende weken, heeft de staatssecretaris besloten dat Howick en Lili mogen blijven. Hoera! De volgende stap is wat ons betreft een belofte aan alle ruim 400 minderjarige kinderen die hier min. 5 jaar wonen, dat ze hier definitief mogen blijven wonen en leven als erkende Nederlanders. Wij, GroenLinks Kampen, blijven ons inzetten voor dat kinderpardon.

GroenLinks ziet de actie voor Howick en Lili op het Vispoortplein als het begin van een protest dat veel groter moet worden. “Dat zijn de kinderen en een kinderpardon waard. Het is belangrijk dat het geluid uit het land sterker en sterker wordt zodat de regering er niet meer omheen kan. Politiek gaan we ons bezinnen hoe we dat geluid kunnen omzetten in heel echt kinderpardon. Voor alle kinderen die hier geworteld en thuis'', zegt raadslid Marijke Drost-De Boer.

Vrijdagochtend 24 augustus werd na een jaar procederen bekend dat Lili (12) en Howick (13) na 10 jaar in Nederland uitgezet mogen worden naar Armenië. Zij kennen daar niemand, behalve hun moeder. Zij spreken de taal niet. GroenLinks Kampen neemt het initiatief voor een stil protest op zondag 26 augustus om aandacht te vragen voor hen en voor de andere gewortelde kinderen die uitgezet dreigen te worden, want zij horen hier in Nederland. Hier zijn zij thuis.