Poliflw

De Haagse CDA-fractie trekt voor de derde maal aan de bel bij het stadsbestuur, over het tekort aan parkeerplaatsen bij de sportvelden in Madestein. Op dit moment wordt er gewerkt aan de herinrichting van Madestein. De extra beloofde parkeerplaatsen blijven volgens bewoners helaas nog steeds uit. In 2016 én 2018 heeft de wethouder extra parkeerplaatsen beloofd om de parkeerchaos bij de sportverenigingen aan te pakken. Het gaat onder andere om hockeyvereniging HDS en de voetbalclubs GDA en SV Loosduinen, samen goed voor wel 3000 leden. “Zeker in het weekend is het een komen en gaan van auto’s. De extra plekken zijn dan ook hard nodig om fatsoenlijk je auto kwijt te kunnen”, aldus CDA-fractievoorzitter Kavish Partiman.”Tijd voor actie!”

Het CDA roept het college op om hondenbelasting af te schaffen voor alle KNGF honden, ook voor hen die in training zijn. Geleidehonden worden gebruikt door personen die blind of autistisch zijn of een andere beperking hebben. Een geleidehond biedt deze personen meer vrijheid en zelfstandigheid. Nu worden alleen afgestudeerde honden vrijgesteld van hondenbelasting. “Zij die zich inzetten voor zo’n nobele zaak moeten niet worden belast met hondenbelasting”, aldus CDA-fractievertegenwoordiger Astrid Frey.

De bewoners van de Weimarstraat zijn het zat. Hun straat is het toneel van schietpartijen, racende auto’s en een grote hoeveelheid malafide coffeeshops. Na een schietpartij op klaarlichte dag zijn de bewoners de straat op gegaan onder het motto ‘drugs eruit, buurt erin’. Dankzij een motie van D66 Den Haag komen er meer maatregelen om de buurt weer veilig te krijgen.

Ook korte termijn De onrust in de Weimarstraat is niet nieuw en D66 diende vorig jaar nog een initiatiefnota in waarmee de ondermijning in de straat wordt aangepakt. “Maar beleid is een zaak van lange adem en ondermijning is niet binnen een paar maanden opgelost”, zegt Hanneke van der Werf. Daarom worden er op korte termijn extra maatregelen genomen. Er moet meer gehandhaafd worden en de sluitingstijden van coffeeshops worden onder de loep genomen. De gemeente gaat bereidwillige coffeeshops helpen met verhuizen en overlast gevende coffeeshops eerder sluiten.

Verkeershufters de straat uit Er is ook aandacht voor de verkeershufters die op de coffeeshops afkomen. Zo wordt er gekeken of de snelheid kan worden beperkt en de straat eenrichtingsverkeer kan worden. “Nu blijven die verkeershufters in de wijk hangen”, legt D66’er Marije Mostert uit. Met een paar aanpassingen zorg je ervoor dat je de wijk wel inkomt, maar er ook direct weer uit moet. Drugs eruit, buurt erin!”

Marije Mostert sprak over de Weimarstraat bij Den Haag FM. Kijk hier de rapportage terug.

The post Meer maatregelen voor veilige Weimarstraat appeared first on D66 Den Haag.

CDA-fractievertegenwoordigerAstrid Freypleit morgen bij de wethouder voor heropening van de opvang aan de Zilverstraat!! "Noodhulp is niet de oplossing maar moet wel aanwezig zijn als de structurele hulp tekort schiet: over wachtlijsten voor opvang van dak en thuislozen. Zet de Zilverstraat weer open! Woensdag buigt de commissie Samenleving zich over de halfjaarrapportage over de opvang van dak-en thuislozen. Groot probleem is de doorstroom van dak en thuislozen naar een eigen thuis. Ondertussen stijgt het aantal mensen dat thuisloos raakt en op straat beland. Het afgelopen jaar hebben 1.316 mensen zich gemeld voor nachtopvangpassen. De wethouder heeft extra opvang geregeld maar op de korte termijn lost dit de wachtlijst niet op. Mensen slapen nu noodgedwongen op straat. Daarom pleit ik bij de wethouder voor heropening van de Zilverstraat. Die is destijds dichtgegaan onder de voorwaarde dat er voldoende alternatieven vrij zouden komen. Dit is nog niet gelukt. Noodhulp is niet de oplossing maar moet wel aanwezig zijn als de structurele hulp tekort schiet, aldus Astrid Frey.

De Haagse ChristenUnie/SGP-fractie is per direct op zoek naar een beleidsmedewerker. Hij/zij bereidt onder andere debatten voor, stelt moties, amendementen en schriftelijke vragen op en onderhoudt en bouwt aan het netwerk in de stad. We zijn op zoek naar een initiatiefrijk persoon die beschikt over uitstekende schriftelijke en communicatieve vaardigheden, gevoel heeft voor politiek en hart heeft voor Den Haag. De fractie kent een klein enthousiast team dat bestaat uit een raadslid, fractievertegenwoordigers, een fractiemedewerker en vrijwilligers.

Wat ga je doen?

Je bereidt commissie- en raadsvergaderingen voor. Je schrijft notities en stelt moties, amendementen en schriftelijke vragen op. Je werkt mee aan berichten van de fractie voor pers, leden en kiezers van de ChristenUnie/SGP. Je onderhoudt en initieert contacten met relevante partners in de stad. Je denkt mee over en werkt actief mee aan activiteiten van de fractie.

Wat verwachten wij van je?

Je hebt een academisch werk- en denkniveau. Je hebt een initiatiefrijke, communicatieve en nauwkeurige werkhouding. Je hebt een goed ontwikkeld politiek gevoel. Je kunt je in korte tijd dossiers eigen maken en vertalen in goed geschreven debatbijdragen, persberichten, notities of schriftelijke vragen. Je herkent je in de identiteit van de ChristenUnie/SGP en hebt affiniteit met de standpunten. Je hebt een hands-on-mentaliteit en bent stressbestendig. Je bent een flexibele en gemotiveerde teamspeler, die prima in staat is zelfstandig te werken. Je hebt geen 9 - 5 mentaliteit en bent bereid om in de avond te werken tijdens raadsvergaderingen of bij andere verplichtingen. Je bent woonachtig in of bent bereid te verhuizen naar Den Haag of omgeving.

Wij bieden:

Een zelfstandige en afwisselende functie in een dynamische omgeving. De uitdaging om bij te dragen aan politiek met overtuiging. Een enthousiast en gemotiveerd team. Afhankelijk van kennis en ervaring inschaling in schaal 10 (cao gemeenteambtenaren).

Een bondige sollicitatiebrief met CV kan uiterlijk 12 juni 2020 worden gezonden naar Judith Klokkenburg, via christenunie/sgp@denhaag.nl. Voor meer informatie over de vacature kun je ook mailen naar dit mailadres of bellen naar 070-7525403. De sollicitatiegesprekken zijn voorzien in de tweede helft van juni. De indiensttreding is uiterlijk voorzien per 1 september 2020.

Marieke van Doorn (woordvoerder zorg) sprak met Friso Raemaekers (verpleegkundige in de spoedeisende hulp) over de impact van corona op de zorg in Den Haag, de sfeer in de ziekenhuizen en hoe je een mondkapje gebruikt. Kijk hun gesprek terug!

Laad de video op deze pagina niet? Kijk het dan op YouTube.

 

 

The post Q&A over de Haagse zorg tijdens de coronacrisis appeared first on D66 Den Haag.

Theatervoorstellingen en concerten werden hals over kop geannuleerd, het festivalseizoen viel stil, artiesten kwamen van de een op de andere dag zonder inkomsten te zitten, musea moesten sluiten. De kunst- en cultuursector heeft het tijdens de coronacrisis enorm zwaar te verduren. Het Haagse PvdA raadslid Bülent Aydin ging in gesprek met Marije van Rest (zakelijk directeur van de Haagse theatergroep Firma MES) en Willemijn van Gent (zangdocent en bestuurslid van de Nederlandse Vereniging van Zangpedagogen) over de gevolgen van de coronacrisis voor de cultuursector. Wat betekenen de crisis en de maatregelen voor hen? Hoe zien ze de 1,5 meter-samenleving voor zich in de cultuursector? En wat vinden ze van de financiële steun van de overheid? 

 

De Haagse theatergroep Firma MES stond op het punt in première te gaan met hun nieuwe voorstelling ‘The Biggest Lawsuit on the Planet’ over het klimaat. Tot het bericht kwam dat alle theaters dicht moesten. “Dat was een behoorlijke harde klap”, vertelt zakelijk directeur Marije van Rest. “Veel investeringen waren al gedaan en dan vallen ineens al je inkomsten weg. En natuurlijk is het extreem zuur voor de acteurs. Die hebben zo hard gewerkt!”

Wat betekenen de coronacrisis en de maatregelen voor Firma MES?

“Het was natuurlijk een heel onwerkelijk moment, op 12 maart. De acteurs waren volop bezig met een laatste doorloop, zo goed als klaar voor de première. En opeens mag je niet. Begrijpelijk natuurlijk, maar iedereen moest er wel een paar dagen van bijkomen. Het was echt een schok.

“In financiële zin valt er bij ons ruim 50.000, – euro aan publieksinkomsten weg. Dat is fors voor een klein gezelschap als het onze. Ik moet daarbij wel zeggen dat ik blij ben met de snel aangekondigde steun vanuit de Rijksoverheid. Ik heb de NOW-regeling op Goede Vrijdag aangevraagd. De donderdag daarop kreeg ik al een brief van het UWV. Een dag later stond het eerste voorschot op onze rekening. Ook komen we – als het goed is – in aanmerking voor de TOGS-regeling. Het lijkt er daarmee op dat we een kleine 20.000, – euro aan compensatie gaan halen uit deze regelingen. Daarmee zijn we er nog niet, maar het is tenminste iets.”

Heeft dat ook te maken met de duur van de maatregelen? Deze situatie lijkt inmiddels toch behoorlijk lang te gaan duren. Wat voor effect heeft dat op jullie?

“Ik vrees ook dat we hier voorlopig nog niet uit zijn. Dat wordt wel echt een probleem. Van ‘The Biggest Lawsuit’ hopen we een klein deel van de voorstellingen nog in te kunnen halen in het nieuwe seizoen. We plannen een aantal speelbeurten opnieuw in weken waarin we toevallig nog weinig gepland hadden staan; als klein producerend gezelschap zijn we hier gelukkig enigszins flexibel in.

Het wordt pas echt een probleem als we óók alles voor het najaar moeten cancelen. De projectsubsidies daarvan hebben we dan nodig om dit jaar in financiële zin nog enigszins rond te krijgen. Maar dat betekent dat we volgend jaar een groot probleem krijgen op de begroting. We moeten de gecancelde producties dan alsnog gaan spelen, maar hebben dan eigenlijk niet het budget om alle benodigde kosten te maken.

Bovendien maak ik me zorgen over onze freelancers. Zij maken nu gebruik van de zzp-regeling, maar dat is niet bepaald een vetpot. Dus ook voor hen hoop ik dat we binnenkort weer kunnen spelen.”

Er wordt momenteel veel gesproken over de ‘1,5-meter samenleving’? Denk je dat dat gaat werken voor de theaterwereld?

“Iedereen is druk aan het bedenken hoe dat zou kunnen. Ik denk dat het best lastig wordt. Als ik naar ons eigen gezelschap kijk: wij zijn van plan om in september van dit jaar onze theaterhit ‘De Gijzeling’ te hernemen. Deze voorstelling – over de gijzeling op de Franse ambassade in 1974 – was vorig jaar compleet uitverkocht en speelt in de oude Amerikaanse ambassade op het Korte Voorhout. Een hele toffe locatie natuurlijk! Maar ja: in die ruimte zitten mensen wel bovenop elkaar. En de capaciteit is al niet heel hoog (vijftig mensen per voorstelling), daarom spelen we ook twee keer op een avond. Het is echt een voorstelling in intieme setting. De vraag is dus wat we daarmee moeten: moeten we dan maar voor vijftien mensen per voorstelling gaan spelen? Dat wordt wel héél karig. Gaan we op zoek naar een nieuwe locatie? Geen garantie dat dat lukt.

Theaters en schouwburgen kunnen wellicht wel iets doen met de bezetting. Bijvoorbeeld dat veel stoelen leeg blijven, zodat er automatisch veel afstand is tussen de bezoekers. Maar dan nog moeten al die mensen samenkomen in de foyer, in de gangen rond het podium etc. Sowieso denk ik dat dit financieel voor veel theaters heel moeilijk wordt. Mensen denken altijd dat – als je zaal vol zit – je uit de kosten bent. Maar de realiteit in de culturele sector is dat de kosten om te maken en te spelen vaak al hoger zijn dan de inkomsten uit een voorstelling.”

Je hoort wel eens het sentiment: “Ja, maar jullie krijgen toch subsidie. Waarom hebben jullie het dan zo zwaar?”

“Ik denk dat het goed is om je bewust te zijn van het waaróm van die subsidies. Het maken van voorstellingen in het theater is duur. Je zit met personeelskosten: alle mensen op en naast het podium moeten ook op een normale manier hun brood verdienen. Dat gaat over acteurs en muzikanten, maar ook over technici en marketeers. En je zit met de huur van het gebouw en met kosten voor decor, kostuums, licht en geluid.

Als je al die kosten zou doorberekenen aan het publiek, zou een kaartje voor het theater ontzettend duur zijn. En dus alleen toegankelijk voor mensen die veel geld hebben. Je hebt subsidies, zodat iedereen – ook mensen met een smalle beurs – voor een redelijke prijs naar het theater kunnen. Cultuur moet van iedereen zijn.”

De minister kondigde onlangs aan dat er 300,- miljoen extra beschikbaar wordt gesteld voor de culturele sector. Blij mee?

“Natuurlijk. En ik begrijp de politieke component ook heel goed. De overheid doet momenteel ongekend grote uitgaven. Het begrotingstekort loopt in rap tempo op. Tegelijkertijd denk ik dat we niet moeten vervallen in fouten uit het verleden. We hebben eerder een crisis gehad, in 2008. Toen heeft de publieke sector de klappen opgevangen. Het laatste wat je wilt, is dat er in het post-coronatijdperk weer enorm bezuinigd moet gaan worden op de zorg, het onderwijs en op kunst en cultuur.

Ik ben blij met de extra steun die de Minister van Cultuur nu heeft aangekondigd, maar let op: deze gaat alleen naar door het Rijk gesubsidieerde instellingen. De kleinere producenten op gemeentelijk niveau of de producenten in de vrije sector komen er niet voor in aanmerking. Wij ook niet. Daarom blijf ik toch kritisch. Ik vind het vreemd dat er voor cultuur nu 300,- miljoen extra is vrijgemaakt en voor de sierteelt alleen al 600,- miljoen. Uiteindelijk zijn dit gewoon politieke keuzes.

Dit terwijl het water in de culturele sector al aan de lippen stond. Júist ook bij veel kleinere instellingen. Fair Practice – de eerlijke beloning van makers – is in deze sector nog ver weg. Het is te makkelijk om te doen alsof dat een probleem van de sector zelf is. Het is ook gewoon een kwestie van: waar wil je als politiek in investeren?”

Marije van Rest

 

Toen op 12 maart samenkomsten boven de honderd mensen werden afgelast stoomden bij de solisten van Johannes- en Mattheus Passionen de agenda’s in een klap leeg. Juist in de zogenaamde ‘Passietijd’ verdienen zij hun half jaars inkomsten, en geven ze 20-30 voorstellingen door het hele land. Veel van hen geven echter ook les. Muziekdocenten schakelden met z’n allen meteen over op online lesgeven. Er werden webinars gegeven over Zoom en speciale microfoon instellingen, en van de ene op de andere dag was die beroepsgroep voor een groot deel digitaal. Willemijn van Gent is zangdocent en bestuurslid van de Nederlandse Vereniging van Zangpedagogen.

Wat betekent deze coronacrisis voor jullie?

“Voor de uitvoerende musici is de klap natuurlijk het grootst. Bijna alle musici zijn zzp’ers, en nu werden alle concerten van het hoogseizoen afgezegd. De duizenden freelance musici die als solist bij koren, op festivals en bij de BIS-instellingen zouden meespelen, zitten nu allemaal zonder inkomen thuis. Voor de muziekdocenten lijkt het mee te vallen. Ik ben zelf meteen overgestapt op ‘Zoomlessen’. Ongeveer de helft van mijn leerlingen wilde dat wel, van andere collega’s hoor ik dat ze al hun leerlingen op die manier konden behouden. Helaas blijkt soms dat leerlingen niet de apparatuur in huis hebben om dat succesvol te maken. Haperende wifi en microfoons die dichtslaan (geluid wordt automatisch gedempt) zijn niet erg bevorderlijk voor de communicatie tussen docent en leerling. Ook kan je niet begeleiden of samen zingen omdat er een vertraging van een halve seconde op ‘de lijn’ zit. Maar voor veel leerlingen was die drie kwartier zangles – zoals in mijn geval – toch even een vorm van ‘eruit’ gaan. Sommige leerlingen namen zelfs twee lessen per week, en maakten daardoor enorme leerwinst.

Muziekdocenten die de online transitie niet konden maken kwamen natuurlijk wel in de problemen. Bij het aanvragen van de TOZO liepen ze tegen praktische en morele problemen aan: bleek dat je toch je partnerinkomsten moest opgeven, en werd om jaarstukken van 2019 gevraagd die nog niet klaar waren. En met de kinderopvangtoeslag affaire in herinnering zijn mensen bang dat als ze nu iets aanvragen en later toch nog werk krijgen, ze een boete oplopen. Gelukkig blijken de meeste wel wat reserves te hebben, en hoeven ze nu nog geen bijstand aan te vragen, maar het mag niet te lang gaan duren.”

Wat zou de ‘1,5-meter samenleving’ voor de muzieksector betekenen?

“Voor privémuzieklessen is er best veel mogelijk. Het hangt een beetje van je ruimte af, maar het plaatsen van een scherm kan een oplossing zijn. Zelf ben ik inmiddels begonnen met privéles op drie meter. Docent en leerling moeten natuurlijk allebei gezond zijn, en je moet als docent natuurlijk wel hygiëne maatregelen nemen: bij het begin van de les de leerling de handen laten wassen en veel tussendoor schoonmaken en bladmuziek klaar leggen. Ook de overgang tussen de lessen in moet goed geregeld zijn, dat er geen opstoppingen voor je studio/leskamer zijn. Groepslessen kunnen alleen in flink grote ruimtes.

Voor de uitvoerende musici ziet het er somber uit. Concerten met maar weinig publiek zijn natuurlijk niet rendabel. Wellicht komen er over een paar weken onderzoeken waaruit blijkt dat je met een mondkapje op naar concerten en voorstellingen kunt gaan, maar nu zijn de experts daar nog niet positief over. En voorlopig zie ik de zestig amateurkoren van Den Haag ook niet repeteren en concerten geven. Koorleden zouden zeker twee meter van elkaar af moeten staan, schat ik in. Zingen met een mondkapje op lijkt me ook niet echt geslaagd. Koordirigenten zullen dus nog veel langer zich moeten behelpen met digitale oplossingen waarbij het samen zingen toch niet echt bereikt wordt. Ook voor hen is deze crisis een zware klap.”

Brengt de extra 300 miljoen die door de minister is aangekondigd soelaas?

“Voor de zzp’ers in de muzieksector zal dat helaas weinig helpen. Het meeste geld gaat naar de grote instellingen. De Creatieve Coalitie (lobbygroep van een groot aantal culturele beroepsverenigingen, Kunsten ’92 en de Kunstenbond) is hard aan het lobbyen om ook een deel van het geld bij de kleine gezelschappen en zzp’ers te krijgen. Dat zal dan waarschijnlijk via potjes op sociale zaken gaan, en het verruimen van de TOGS naar seizoensgebonden inkomsten. Dat zou vooral de uitvoerenden meer mogelijkheden geven daarvan gebruikte kunnen maken. Voor muziekdocenten is het blijven inzetten op online lesgeven in combinatie met ‘live-lessen’ op (minstens) 1,5 meter afstand.”

Willemijn van Gent

Het bericht De coronacrisis en cultuursector: “Het was natuurlijk een heel onwerkelijk moment, op 12 maart” verscheen eerst op PvdA Den Haag.

Naar aanleiding van het zoveelste steekincident in de Weimarstraat hebben de CDA-fracties in de Tweede kamer en de Haagse gemeenteraad simultaan vragen gesteld over verslechterde leefbaarheid van dit gebied. CDA-kamerlid Chris van Dam kent de wijk goed en maakt zich daarom terecht zorgen om de verloedering van dit gebied. De Haagse gemeenteraad heeft in januari maatregelen goedgekeurd om de leefbaarheid in de wijk te vergroten. Van Dam vraagt zich af of deze maatregelen wel afdoende zijn. Middels de Kamervragen hoopt van Dam dat er extra druk wordt gezet op de verbetering van de leefbaarheid in deze mooie pre-oorlogse wijk. CDA Den Haag fractievoorzitter Kavish Partiman deelt de zorgen van zijn collega’s in de Tweede Kamer en dient ook wederom vragen in. “De buurt is het helemaal zat, er moet nu voor een structurele oplossing worden gezorgd,” geeft Partiman aan. Volgens Partiman is het goed dat er een camera is geplaatst in de Weimarstraat en er veel controle plaatsvindt, maar dat heeft nog niet het gewenste effect. In het coalitieakkoord is de Weimarstraat aangemerkt als een van de gebieden die van extra aandacht zal genieten. Ook het idee van een pandenbank om de gemeente de mogelijkheid te bieden onroerend goed zelf te verwerven en zodoende richting te kunnen geven aan het type ondernemingen die zich vestigen in de straat, behoort tot de mogelijkheden. Partiman hoopt dat dit plan versneld uitgewerkt kan worden. “We moeten weer terug naar een situatie waar ouders hun kinderen met een gerust hart hun eigen buurt in durven te sturen, dat is nu niet het geval. De gezinnen in deze wijk zijn het helemaal beu. Het is tijd voor actie,” aldus de fractievoorzitter.