Poliflw

Dit was een betere titel geweest van dit akkoord dan de het nu voorgestelde “Kiezen voor kwaliteit”. Aldus Maarten Everling, fractievoorzitter van de Brabantse SP. Het bestuursakkoord laat immers mega veel ruimte voor interpretatie en nadere invulling. Er worden mooie beelden geschetst, maar er is eigenlijk nauwelijks een heldere keuze in te ontdekken. Het kan nog alle kanten op. De coalitiepartijen spraken dan ook stuk voor stuk hun vertrouwen uit in vooral - en dat is opvallend - hun gedeputeerde(n). Zij moeten blijkbaar bij de verdere invulling de partijstandpunten bewaken. Het is daarmee nog eens bevestigt dat er vooral plaatsen in Gedeputeerde Staten zijn verdeeld, er vooralsnog om de hete brei heen gedraaid wordt en de echte knopen nog doorgehakt moeten worden. Kortom, het is maar net hoe straks de wind waait.

Maarten Everling stelde dat de SP natuurlijk kritisch is, maar in goede traditie alle goede voorstellen steunt. Maar dit akkoord heeft teveel open eindjes om mee in te kunnen stemmen. Zoals de coalitiepartijen ronduit erkennen dat een nadere invulling nog nodig is en daarbij het nieuwe college van Gedeputeerde Staten in stelling wil brengen, zo kunnen we vaststellen dat er eigenlijk een vooralsnog halfslachtig akkoord is gesloten. De formatie lijkt nog niet helemaal afgerond. Na een informatieronde van 5 weken, volgde de afgelopen weken een formatieronde van 7 weken. Maar nu blijkt dat er eigenlijk nog een fase volgt: een nadere concretisering door het beoogde college. Want, zo stelde de coalitie, “van vandaag ingediende moties kan de coalitie nog niet de gevolgen overzien”. Niet alleen de betekenis van het bestuursakkoord, maar ook de betekenis van het debat stond daarmee ter discussie.

Beste Marianne,

Oké, de campagne is begonnen. En daarbij horen natuurlijk debatten, zoals gisteren in de Verkadefabriek in ‘s-Hertogenbosch. Het zijn, dat weet ik, meestal niet de fraaiste vertoningen van nuance en inzicht. Er moeten immers vooral verschillen getoond worden. Ik wil dus best het een en ander door de vingers zien aan onjuistheden of onhandige formulering. Maar het moet natuurlijk niet te gek worden.

Je liet jouw partij een fragment van jezelf de wereld in sturen. Je zou verwachten dat dat dan een geniale uitspraak, kwinkslag of gevatte opmerking betrof. Maar in dit geval was het een zurige opmerking over de wijze waarop de afgelopen jaren is gewerkt aan leefbaarheid in onze provincie. Je vroeg je af wat er met de beschikbare 17 miljoen gebeurd is en merkte op: “Voor zover ik weet zijn er alleen maar wetenschappelijke onderzoeken gedaan, reisjes naar Amerika en zijn er dikke boeken geproduceerd.”

Begrijp me goed. Ik gun iedereen zijn mening, ook als die ongenuanceerd is. Maar hier laat je zien dat je inderdaad geen idee hebt van wat er in het programma Sociale Veerkracht gebeurt. En het bijzondere is dat ik dat ergens ook wel weer snap. Ik heb je immers nooit gezien bij de vele ontmoetingen met burgerinitiatieven, coöperaties en sociaal-ondernemers. Zij weten zich wel gesteund door de provincie, vertellen daar desgewenst honderduit over. Maar ja, dan moet wel zijn en er oren naar hebben.

Ik zou je willen uitnodigen eens naar een paar van de initiatiefnemers te luisteren. Je weet wel, die mensen waarvoor we het werkelijk doen. Ze kunnen je veel meer vertellen over wat er gaande is dan alle vooringenomenheid over hoe het allemaal zou moeten. Want dat is het mooie van het programma Sociale Veerkracht: wij bedenken niet wat er moet gebeuren, maar de burgerinitiatieven, de coöperaties en sociaal-ondernemers doen dat zelf. Het programma Sociale Veerkracht schrijft dus niet voor, maar helpt, werkt en ontwikkelt mee met de initiatieven. Samen maken we Brabant mooier, socialer en veerkrachtiger.

Henri Swinkels,  Gedeputeerde Noord-Brabant, SP