Poliflw

“Het is simpel: taken erbij, knaken erbij.” Deze uitspraak van Jan van Zanen, burgemeester van Utrecht en voorzitter van de VNG blijft door mijn hoofd spoken. Hij zei dit over de extra taken die gemeenten de afgelopen jaren hebben gekregen en dan met name de extra taken in de zorg voor mensen. Ik zie in Maassluis ook de kosten in het sociale domein oplopen. Vorig jaar kwamen we geld tekort en deden we er alles aan om dat recht te breien. Maar het was niet genoeg: ook dit jaar moeten we weer 1,8 miljoen euro bijleggen.

En toen werd het crisis: de coronacrisis plaatst voor mij alles in een ander perspectief. We komen er nu achter wat echt belangrijk is in ons leven: goede zorg voor mensen van wie je houdt, een goed salaris voor het werk wat je doet, af en toe een terrasje of theaterbezoek en oja: een afvalvrije straat. We zijn massaal thuis en ruimen de zolder op. Ik zie bij mij in de straat dat er ook veel geklust wordt – je moet toch wat met je tijd. Dat levert allemaal afval op, waar we snel vanaf willen. Want als je thuis zit, kijk je ook tegen dat afval aan. Ook afval op straat valt eerder op, als je niet iedere dag voor zonsopkomst naar je werk gaat en in het donker weer thuis komt.

Ik dwaal af, maar ik merk dat ik me er ook aan stoor. Juist nu we bezig zijn met cruciale dingen en mensen met cruciale beroepen onze helden zijn, moeten we cruciale keuzes maken in de politiek: hoe ziet onze samenleving eruit NA de coronacrisis? Hoe ver laten we het nog komen met ons klimaat? Hoe voorkomen we dat een hele generatie de dupe is, omdat zij geen examen hebben kunnen doen? En hoe houden we de theaters, musea en kranten overeind?

Maar voor die onderwerpen is geen ruimte. Als we weer naar cafés konden gaan, zouden we het erover kunnen hebben, maar in de politiek kunnen we alleen maar dromen. We hebben in de gemeente geen geld meer dat we kunnen inzetten voor de oplossingen die we bedenken. Zo slaat elke discussie dood; we kunnen alleen klagen en dromen.

Juist dichtbij, in je eigen straat en in je eigen stad zie je de gevolgen van de coronacrisis. Juist daar kunnen we het verschil maken. Daar begint de oplossing. Maar precies op die plek ontbreekt het geld. En dat is echt niet omdat de gemeente zijn zaakjes niet op orde heeft. We worden voor het blok gezet door een steeds groter bedrag dat naar de zorg gaat. En het geld dat we daarvoor nodig hebben komt niet van de landelijke politiek, maar gaat ten koste van onze sportvoorzieningen, onze ozb en onze fietspaden. Dat is niet eerlijk.

Ik wil het graag over de grote keuzes van deze tijd hebben, maar daarvoor is letterlijk ruimte nodig in de politiek. En die ruimte begint met geld, met knaken. Geen knaken, geen politiek.

Vrijdagavond 10 januari  hadden we een mooie start van het nieuwe jaar met bekende en nieuwe leden, vertegenwoordigers vanuit de sport, cultuur en andere politieke partijen. Onze wethouder Sjoerd Kuiper hield een inspirerende nieuwjaarstoespraak waarin hij onze sociaaldemocratische idealen en geschiedenis verbond aan het heden en  de toekomst van Maassluis. Komend jaar gaan we het weer SamenDoen voor een sterker en socialer Maassluis!

 

Nieuwjaarstoespraak Sjoerd Kuiper

PvdA Maassluis

10 januari 2020

 

Gesproken woord geldt-

 

Ook namens mij hartelijk welkom op de nieuwjaars bijeenkomst van de PvdA Maassluis Laat ook ik beginnen met u een prachtig 2020 te wensen. Ik ga verder met u terug dan 2019…

Een aantal jaar geleden waren we op een mooie kampeer vakantie in Amerika. Bij het bezoek aan Washington bezochten we het monument van president Rooseveld, FDR. Bekend van de New Deal, de werkloosheidsbestrijding in de VS in reactie op de crisis in de jaren 30. Op een prachtige manier, zoals Amerikanen dat goed kunnen, waren zijn belangrijkste uitspraken in graniet gebeiteld. Het waren allemaal beroemde en prachtige uitspraken, maar eentje daarvan trof me meteen:

The test of our progress is not whether we add more to the abundance of those who have much it is whether we provide enough for those who have little.

Vrij vertaald:

De test van onze vooruitgang is niet of we meer toevoegen aan de overvloed van degenen die veel hebben, het is of we genoeg bieden voor degenen die weinig hebben.

Dat vond ik zo’n mooie tekst dat we dat jaar die foto hebben gebruikt voor onze kerstkaart.

Zo’n prachtige uitspraak van FDR kan je direct in de lijn zetten met onze sociaal democratische idealen van sociale rechtvaardigheid. Onze kernwaarden als sociaal democraten zijn tijdloos. Zo bezien was 2019 een bijzonder jaar, want onze sociaal democratische beweging bestaat nu officieel 125 jaar, sinds de oprichting van de SDAP in Zwolle in 1894.

Destijds ging het over opkomen voor arbeiders. De werkende klasse werd vaak uitgebuit door de bezittende klasse. Afgelopen zomer in Schotland bezocht ik een van de eerste grote sociale volkshuisvestingsprojecten: New Lanark. Daar werd aangetoond dat het beter kan en moet: er werd een gemeenschap gerealiseerd door de verlichtte ondernemer: die begrepen dat arbeiders beter werk konden leveren als ze goede woonomstandigheden hadden, als hun kinderen naar school konden gaan, als er gezondsheidszorg aanwezig was en als er verheffing via kunst, cultuur en sport werd aangeboden. De productie steeg, de loyaliteit aan de werkgever steeg. De initiatiefnemer wist dat mensen beter functioneren als ze zeker zijn van hun bestaan en als zij zichzelf en hun kinderen kunnen verheffen.

Het was een mooi voorbeeld hoe onze sociaal democratische idealen en nimmer aflatende strijd voor Rechtvaardigheid in de praktijk gebracht.

Die strijd is ook hier gevoerd: want het gaat ook over opkomen voor vrijheid, fysieke vrijheid, geestelijke vrijheid -> ook als je niet het dominante geloof aanhing of helemaal niet geloofde. Dat was in Maassluis toch eeuwenlang een gevoelige kwestie, waar Maarten ‘t Hart vervolgens weer decennia inspiratie heeft opgedaan voor zijn boeken.

In ons sociaal democratische DNA zit die emancipatiestrijd. Voor wie het minder makkelijk heeft, zoals arbeiders, maar ook voor vrouwen. Claudia de Breij memoreerde het tijdens haar oudejaarsconference nog eens goed. Over hoe Willemien Drucker en Aletta Jacobs streden voor gelijke rechten, hoe sociaal democratische vrouwen als Joke Smit en Hilde Verweij Jonker verder streden voor de rechten van vrouwen. En ons PvdA Kamerlid Corry Tendeloo uiteindelijk het automatische ontslag van vrouwelijke ambtenaren de dag na hun huwelijk schrapten.

En over onrecht gesproken: het blijft bizar hoe de conservatieve mannen uit die tijd de grondwet veranderden om te zorgen dat vrouwen niet konden stemmen of gekozen worden. Want de ‘pacificatie van 1917’ is algemeen bekend. Voor wie het niet kent: de uitruil: christelijke conservatief stemde in met het algemeen kiesrecht (alle mannen, niet alleen de mensen die veel belasting betaalden) in ruil voor het met belastinggeld financieren van scholen gesticht vanuit geloofsovertuiging. Maar wie kent de geschiedenis dat in 1887 eerst die grondwet werd gewijzigd om vrouwen expliciet uit te sluiten? Want het was vrouwen niet verboden te stemmen of gekozen te worden, maar toen de eerste vrouwen aan de toenmalige eisen van inkomen voldeden werd dat als bedreigend ervaren en werd de grondwet aangepast om ze uit te sluiten…

Nu kan je denken wat moet ik met die verhalen uit de oude doos? Nou, allereerst, ik heb geschiedenis gestudeerd en vind dat je het heden eigenlijk alleen echt kan begrijpen als je het verleden kent. Maar bovenal, onze sociaal democratische idealen zijn dus universeel en van alle tijden.

We vieren in 2020 75 jaar bevrijding.

Pal na de bevrijding werd de PvdA opgericht. Nadrukkelijk als doorbraak partij. Waarin de SDAP samenging met andere partijen, om de oude scheidslijnen van de verzuiling te doorbreken. Om te gaan voor een nieuwe politiek, waarin de krachten werden gebundeld om meer politieke kracht te krijgen, om ook de omstandigheden in Nederland te verbeteren. Of die arbeider nou Katholiek, protestant was of ongelovig.. alle arbeiders hebben baat bij goede arbeidsomstandigheden, goede huisvesting enzovoorts.

Tijdens de oorlog was een groot deel van de Nederlandse bestuurlijke elite opgesloten in Sint Michielsgestel. Daar werden lange gesprekken gevoerd om na de oorlog tot een andere politiek te komen. Om de oude verzuiling te doorbreken. Daar werden plannen gevormd voor die nieuwe partij, de PvdA. Waarin alle religieuze stromingen welkom waren, omdat het opkomen vrijheid, gelijke rechten, arbeidsomstandigheden, goede huisvesting universeel zijn. De oprichters van de PvdA wilden samenwerking, om die solidariteit, dwars door grenzen van komaf en religie heen te organiseren.

Hoewel de doorbraak niet volledig is gelukt en de antithese van de christelijke partijen toch ook na de oorlog nog een aantal decennia haar stempel heeft gedrukt en Nederland verzuild hield, is het belangrijk dat uitgangspunt van de PvdA te markeren. Want zo staan we er nog steeds in: het gaat ons om onze idealen en onze strijd, niet wat voor achtergrond je hebt.

Is er veel bereikt door de PvdA in die jaren, uiteraard altijd samen met anderen. De kabinetten Drees direct na de oorlog aan de slag met de wederopbouw en de opbouw van een stelsel van fatsoenlijke sociale zekerheid. De uitdrukking ‘ik trek van Drees’ is alom bekend en iets waar we trots op zijn.

Met de komst van de Algemene ouderdomswet, de Werkloosheidswet, de Wet arbeidsongeschiktheid en de algemene nabestaandenwet zorgden we voor bestaanszekerheid voor de meeste tegenslagen in het leven.

Zijn we dan klaar? Nee! de opdracht voor ons als sociaal democraten nog onverminderd relevant:

Ook nu zijn de lager geschoolde en langer betaalde mensen op de arbeidsmarkt de groep waar de winstdoelstellingen op worden afgewenteld. De strijd voor fatsoenlijke arbeidsomstandigheden, rechtszekerheid blijft relevant, maar kent steeds weer nieuwe verschijningsvormen: het gaat nu over een goede CAO voor agenten, leerkrachten of verpleegkundigen. Maar er zijn nog stuitender uitwassen op de arbeidsmarkt: bezorgers van deliveroo die zogenaamd zelfstandig ondernemers zijn, en alle aansprakelijkheid voor aanrijdingen, arbeidsongeschiktheid enzovoorts zelf moeten betalen. Dat is een schijnconstructie, voor deze jongeren die rondfietsen met een jas van Deliveroo aan om dat eten te bezorgen.

En vooral in onze regio: er zijn mensen die als goedekope arbeidskrachten vanuit andere landen die hier onder ermbarmelijke arbeidstandigen te werk worden gesteld door op maximale winst gerichte ondernemers. En dat deze werkgevers ook nog eens zorgen dat de betaalbare woningen worden opgekocht is een schande. Niet alleen omdat het de reguliere woningzoekende – vaak starters- wegdrukt ui de markt, maar ook omdat medewerkers worden uitgebuit en bizarre bedragen betalen voor minimale huisvesting die ze ook nog eens verliezen als ze niet meer nodig zijn bij hun werkgever.

En ook de emancipatiestrijd is nog niet klaar: vrouwen verdienen nog steeds minder dan mannen, hebben minder kans op leidinggevende posities in het bedrijfsleven of de politiek. En waar onze strijd voor emancipatie en Maassluis bij elkaar komen is natuurlijk in de persoon van Mariette Hamer. Onze Maassluise topper heeft onlangs de Joke Smit prijs gewonnen. Daarmee werd haar inzet voor emancipatie tijdens haar hele werkzame leven geëerd: als Kamerlid, als voorzitter van de SER heeft Mariette altijd gestreden en kleine stapjes vooruit gezet. In de sociaal democratische traditie. Net als Aletta Jacobs, net als Joke Smit en Corry Tendeloo. Onlangs bezochten Jorrit en ik dan ook Mariette en hebben we Mariette persoonlijk gefeliciteerd, we zijn als PvdA Maassluis trots op haar, graag applaus!

Mensen met een migratie achtergrond worden vaker gediscrimineerd, krijgen lagere schooladviezen, hebben minder carrièrekansen, leven veel vaker in armoede en slechte gezondheid.

Kinderen die in een arm gezin worden hebben nog steeds een veel grote kans om te leven in armoede. En die armoede richt zich op veel meer dan een banksaldo: het leidt tot stress en daarmee vaak tot onverstandige keuzes, die vaak tot problematische schulden leiden en/of een slechtere gezondheid. Want mensen met een lagere opleiding leven gemiddeld 6 jaar korter dan mensen. En ze leven gemiddeld 15 jaar langer is slechtere gezondheid!

Als sociaal democraten zoeken we in onze strijd tegen onrecht en voor beter kansen voor iedereen. Omdat iedereen ongeacht zijn afkomst, opleiding, financiële mogelijkheden of leeftijd zeker zou moeten zijn van:

Zorg en ondersteuning indien nodig goed onderwijs om het maximale talent te ontplooien een passende woning in een leefbare buurt goede werk met goede beloning en rechtszekerheid en een goede overheid, die onderdeel is van de oplossing en niet van het probleem.

En wat hebben die idealen met Maassluis te maken? Is het dan zo slecht in Maassluis? Nee, natuurlijk niet. In Maassluis gaat steeds beter. De werkloosheid daalt, het aantal goede woningen neemt toe, ook jongeren met een migratie achtergrond halen steeds beter schooladviezen. Maar er is nog steeds is de wereld te winnen. We blijven werken aan een Maassluis waar iedereen volwaardig meetelt. Onze strijd voor gelijke kansen voor iedereen blijft actueel. Want vergis je niet, onrecht is er ook in Maassluis anno 2020 nog steeds volop:

Wie 5 ton te besteden heeft, kan in 5 dagen een huis kopen, maar wie 25000 euro per jaar verdient staat 5 jaar op een wachtlijst.

Daarom ben ik er als PvdA-er, maar ook als wethouder volkshuisvesting van Maassluis, trots op dat de gemeenteraad unaniem de woonvisie heeft aangenomen. In de woonvisie is de 33% sociale huur verankerd, daarin is afgesproken dat we doorstroming bevorderen, daarin maken we meer maatwerk mogelijk voor mensen die in de knel zitten. In het verleden stond de PvdA daarin nagenoeg alleen en moesten we die 33% afdwingen bij andere partijen. Ik zie Joop Luijendijk, Arnold Keijzer en Peter van Baalen in de zaal, die hebben daar altijd voor geknokt.

Nu steunde iedereen in de raad de woonvisie. Omdat iedereen, van links tot rechts, inmiddels ziet dat er veel te veel mensen in de knel zitten. Het gaat niet van vandaag op morgen, maar we duwen en trekken om de trage olietanker die de stadsontwikkeling is bij te sturen.

Dat kunnen we niet alleen. Dat kunnen we altijd alleen met anderen bereiken.

In dat teken staat 2020 voor mij dan ook. We stelden dit jaar de beleidsnota over het sociaal domein vast: de titel SamenDoen is daarbij mooi gekozen.

We gaan nu op veel dossiers van de fase van idealen in beleidsstukken opnemen naar de fase van uitvoeren van dat beleid, van het zo veel mogelijk in praktijk brengen van beleid. Natuurlijk altijd samen met anderen: in het college, in de raad, met organisaties en bewoners.

Komend jaar willen we de uitvoering verbeteren en verder investeren in Maassluis:

De wijkaanpak de wijk op maat gaat van start Sociale cohesie gaan we bevorderen, waarbij we ook eenzaamheid betrekken en integratie bevorderen. We gaan investeren in de sport We gaan aan de slag met bouwprojecten waarin we meer betaalbare woningen gaan realiseren.

Kortom, komend jaar komt het aan op de uitvoering. Daar staat of valt het mee, papier is geduldig maar voor de inwoners van Maassluis willen ook praktische resultaten zien.

Zo gaan we Samen Doen in praktijk brengen: zodat kunst en cultuur toegankelijker worden voor jongeren of mensen met een migratie achtergrond. Dat sport toegankelijk is, ook voor wie het niet breed heeft. Zoals we dat nu doen, hoe we met de Klijnsma gelden een fiets, lidmaatschap vereniging, computer of een zwemdiploma mogelijk maken voor kinderen die opgroeien in armoede.

Komend jaar komen er weer talloze besluiten aan die we proberen positief te beïnvloeden, werkend vanuit onze idealen, maar altijd samen met anderen. Dat zien we hier vanavond ook terug: de aanwezigheid van raadsleden van andere partijen, aanwezigen vanuit de sport en cultuur en het maatschappelijk middenveld.

Graag hef ik met u het glas op 2020 waarin we het zo veel mogelijk SamenDoen!

 

 

Het bericht Leuke nieuwjaarsbijeenkomst PvdA Maassluis verscheen eerst op PvdA Maassluis.

Behandeling Begroting 2020-2023 1e en 2e termijn door J. Dolstra

Eerste termijn

Het huishoudboekje moet kloppen

Voorzitter, de ChristenUnie vindt het belangrijk dat het huishoudboekje klopt, maar gelet op de lastenverzwaring moet dat ook blijven kloppen voor inwoners met een smalle beurs.  

Bij de vastgestelde kadernota hebben wij u gevraagd om een sobere en doelmatige begroting en oog te houden voor de kwetsbaren in Maassluis en lezen dit ook terug in uw begroting. De ChristenUnie zal deze begroting positief, kritisch en constructief benaderen met dank aan de organisatie voor de leesbaarheid.

De ChristenUnie vindt communicatie en participatie, dus het meenemen van inwoners, belangrijk. Wij zijn van mening dat dit College goede stappen zet om inwoners en organisaties te betrekken en mee te nemen. Voorbeelden zijn de werkgroepen Geluidsscherm A 20 en de Bewonerscommissie Prinses Julianalaan die streven naar een 30 kilometerzone. Deze en de vele andere vrijwilligers zijn goud waard in onze stad. Wij geven het College een positieve opdracht mee: Zorg voor een betrouwbare gemeente die dicht bij mensen staat in deze mooie stad Maassluis.  

Wij hebben geen moeite met toeristenbelasting. Daarmee betalen bezoekers mee voor het gebruik van onze voorzieningen. Wel vinden wij het budget en de cijfers niet realistisch. U wilt uiteindelijk op 50.000 euro per jaar uitkomen, maar dan moet je jaarlijks 33000 overnachtingen hebben.   

De ChristenUnie deelt uw visie dat iedere inwoner zich veilig moet voelen. Wij vinden dat malafide autobedrijven en andere malafide bedrijven geen plek mogen krijgen in Maassluis. Wij horen regelmatig klachten. Wij vinden het belangrijk hierover regelmatig evaluaties te krijgen en ook over participatieprojecten zoals Buurtpreventie en Waaks.  

De ChristenUnie vindt een sterke economie, citymarketing en werkgelegenheid van groot belang. Maar de vrijetijdsector moet in balans zijn met de overige sectoren. Wij zien graag agendering van de economische visie voor een evaluatie.

Al jaren streven wij als College en Raad voor techniekonderwijs. Wij zien in uw beantwoording op de vragen dat u hiermee aan de slag gaat en zijn daar blij mee.  

Het stimuleren van de circulaire economie zullen wij aanwakkeren. Naast ‘omgekeerd afval scheiden’ vinden wij ‘nascheiden’ en 'een aparte afvalstroom voor bedrijven' punten om aan u mee te geven.      

Voor het duurzaamheidsbeleid van de gemeente verwachten wij van het college een actieve aanpak door gebruik te maken van de kennis en kunde van onze inwoners. Het gebruik van houtkachels, hoe leuk ook, vinden wij niet duurzaam en ook ongezond.

De wegenstructuurvisie is aan een tussentijdse vernieuwing toe. Graag zien wij hiervoor een evaluatie. Gezien het belang van dit onderwerp willen we hierover de motie 'Tussentijdse Evaluatie Wegenstructuurvisie 2010-2025' indienen samen met het CDA en de VVD.

Verzoekt het college:

Een beknopte notitie op te stellen voor de gemeenteraad met daarin een terugblik op gerealiseerde projecten van de wegenstructuurvisie; Een voorstel te doen op welke onderdelen een update van de structuurvisie wenselijk is, inclusief aangepast tijdpad; Deze notitie voor 1/7/2020 aan te bieden aan de gemeenteraad voor bespreking.

Ook  een geluidsscherm langs de A 20 heeft voor ons prioriteit. Wij vinden de zin ‘duurzame oplossing’ voor een geluidsscherm te vrijblijvend.     

Ook op andere gebieden zijn we als ChristenUnie van mening dat de raad al in een vroeg stadium betrokken moet zijn bij de planvorming. Om zo kaders te kunnen stellen.

Zoals u merkt aan onze moties vinden we als ChristenUnie het proces van kaderstellen en evalueren belangrijk. Dat kan n.l. een positief effect hebben op de uitvoeringskosten. Om dit aandachtspunt breder op te pakken hebben wij samen met MB en VSP de motie ‘Planning & Controlecyclus voor beleidsdocumenten’, opgesteld. Om voorwaarden te stellen aan het proces van beleidsdocumenten en dit te bespreken in het presidium.  

De ChristenUnie vindt het belangrijk elkaar op een ontspannen wijze te ontmoeten en ziet sport en cultuur als een belangrijk middel om integratie tussen bevolkingsgroepen te bevorderen. Wij vinden het om meerdere redenen geen goed punt om van sportclubs een hogere bijdrage te vragen en vragen het college dit, naast de taakstellende bezuiniging subsidies van 3 ton, te heroverwegen.     

Bij het sociaal domein denkt de ChristenUnie aan de stille kant van Maasluis zoals het bestrijden van eenzaamheid. Het EO-feest moet hiervoor handen en voeten krijgen.

Het huishoudboekje moet blijven kloppen, voorzitter, ook voor inwoners die het financieel niet breed hebben. De septembercirculaire geeft weer wat financiële ruimte. Als ChristenUnie zijn we van mening dat bij meevallers de lasten voor onze inwoners zo snel mogelijk verlaagd moeten worden. Ons uitgangspunt is om weer te horen bij de 50% goedkoopste gemeenten. Wij vragen het College, omwille van de inwoners met een kleine portemonnee, dit speerpunt op te pakken en de andere punten mee te nemen bij de kadernota 2021.  

Wanneer we kijken naar de stille kant van Maassluis is blijvende aandacht nodig voor mensen en kinderen die in armoede leven, brede aandacht voor de jeugdzorg, preventie schuldhulpverlening, rekenen en laaggeletterdheid.

Een ander punt waar wij daadkracht voor vragen is een goed onderkomen voor Myosotis.  

We betreuren het dat het keuzebudget  ‘OV voor minima’ niet haalbaar lijkt te zijn. We vragen van u om beschikbare middelen in te zetten op een manier waarvoor dit geld is bedoeld.

In de afgelopen week heeft u in de media de berichten kunnen lezen over het grote tekort aan pleegouders. Net als bij mantelzorgers zijn ook onze Maassluise pleegouders stadsgenoten die in stilte veel en belangrijke zorg verlenen.

Enkele jaren geleden is er een bijeenkomst geweest voor pleegouders in Maassluis. Deze bijeenkomst is door de pleegouders positief ontvangen. We vinden het belangrijk dat dit een vervolg krijgt en willen hiervoor samen met MB, PvdA, CDA en FvM de motie ‘Steun aan pleegouders in Maassluis’ aanbieden.

Verzoekt het college:

Op reguliere basis (b.v. jaarlijks) ontmoetingen te organiseren voor pleegouders in Maassluis; Promotie van de diverse vormen van pleegzorg, zoals ook buurtzorg, actief op te pakken in beleid en uitvoering; De gemeenteraad voor 01-08-2020 op de hoogte te brengen van de ondernomen acties.

Tweede termijn

Voorzitter, dank aan het college voor de beantwoording.  

In onze eerste termijn hebben wij onze punten en de moties meegegeven.

Voor de ChristenUnie zijn ‘Zorg voor elkaar’ en vooral degenen die het niet breed hebben belangrijke thema’s zoals aangegeven in de ‘Stille kant van Maassluis’. 

Uw begroting zien wij als Robuust en voor wat betreft de financiën voor nu op orde. Onze visie over de bezuinigingen en lastenverzwaring hebben wij ook aan u meegegeven. Om het huishoudboekje op orde te houden moet er bezuinigd worden van 1 naar 3.1 miljoen. Op de punten verhoging bijdrage sportclubs, taakstelling subsidies van 3 ton en in het praktische zin niet uitvoeren van het keuze-budget OV voor minima hebben wij u gevraagd om te heroverwegen. Wij zouden subsidies meer willen beoordelen op basis van het maatschappelijk effect.

We hebben al aangegeven hoe we over de toeristenbelasting denken. Toch willen wij u meegeven wanneer naast de bezuinigingen van nu er toch weer financiële ruimte komt, dit ten goede te laten komen aan lastenverlichting voor de burgers en onderhoud van de buitenruimte. Wijkonderhoud, vinden wij, moet gelden voor de hele stad met voor ons als voorbeeld de Merellaan die wel een opknapbeurt kan gebruiken.

Ook de wijkdeals blijven aandacht vragen waarbij wij vinden dat initiatieven vanuit de wijk moeten komen. Bij de metropolitane fietsroute gaan wij er wel van uit dat dit in nauw overleg gebeurt met de bewoners van de Prinses Julianalaan. Wij maken graag gebruik van uw aanbod om over de invulling  van meevallers uit de septemberbrief voorafgaand aan de kadernota 2021 mee te kunnen praten. Op dat punt hebben we ingestemd met een gezamenlijke motie om u daarvoor al kaders mee te geven. 

Communicatie is in deze tijd essentieel om goed om te gaan met onze inwoners. Een geluidsscherm langs de A20 past helemaal binnen duurzaamheid maar we snappen ook dat dit om een financiële invulling gaat. Daarom hebben wij dit punt ook neergelegd bij de Tweede Kamer en ik heb begrepen dat dit al is opgepakt. Wij vragen het college om ook ferme stappen te zetten naar Rijkswaterstaat. Ook een 30-kilometerzone Prinses Julianalaan vinden wij met betrekking tot geluidsoverlast, fijnstof en rekening houden met niet onderheide woningen helemaal passen binnen duurzaamheid.

Even een korte terugblik van dit College, dat bestaat uit drie jongeren en een wat oudere wethouder onder leiding van onze burgemeester. Na een trage start zien wij nu dat ze op stoom beginnen te komen en wij hebben daar als ChristenUnie vertrouwen in. Ik noem als daadkracht de onlangs vastgestelde woonvisie met minimaal 33% sociale woningbouw en woningen voor starters en middeninkomens, zowel koop als huur en woningen voor ouderen, maar ook de stappen die gezet worden met een nieuwe sportzaal aan de Sportlaan, al waren wij daar op die plek nu net weer niet zo tevreden over.Daarnaast de voortdurende werkzaamheden in de buitenruimte. Ik zag zelfs dat ze bezig waren met het plaatsten van nieuwe lantaarnpalen.

Speciaal wil ik ook wethouder Bronsveld noemen. Haar werk wordt niet altijd meteen zichtbaar, zoals nieuwe woningen en de buitenruimte, maar met name Jeugdzorg en de zorg voor ouderen en lokaal armoedebeleid worden door haar ondanks de beperkte middelen vanuit het Rijk voortvarend opgepakt. Ook zijn we blij dat eindelijk  de mensen met een verstandelijke beperking van Myosotis hopelijk binnenkort weer een goed onderkomen zullen krijgen. Dank ook voor de steun voor de pleegouders, eveneens een stille kant van Maassluis. Ik las in de media iets over cijfers die men toekende aan dit college. Welnu voorzitter, de ChristenUnie vindt vertrouwen hebben in elkaar in dat opzicht veel belangrijker. Gaat dan alles goed? Nee dat ook weer niet. Maar laten we dan vooral oplossingsgericht meedenken.

Geef als Raad goede kaders mee aan het College en controleer ook het College of ze dit goed uitvoeren. Wij hebben u op dit punt moties meegegeven.  

Voorzitter, de Britse cultuurcriticus Aaron Bastani, schrijft dat de vrijemarkteconomie binnenkort plaats zal maken voor een volledig geautomatiseerde samenleving. Mensen krijgen daarin een basisinkomen en robots produceren een oneindige hoeveelheid goederen en voedsel zodat iedereen het leven kan leiden van een miljardair. Zijn boek is denk ik meer een droom dan een serieuze economische verhandeling, maar wil je voor elkaar blijven zorgen en daarbij ook duurzaamheid bevorderen, dan zullen er door technologische veranderingen en gedragsaanpassingen ook economische verschuivingen gaan en moeten plaatsvinden.

In Handelingen 4 staat vrij vertaald dat de leden van de eerste Christengemeente in Jeruzalem 100 jaar na Christus eendrachtig samenleefden en geen van hen beschouwde bezit als persoonlijk eigendom. Men deelde met elkaar en niemand leed gebrek.

Wij leven echter in een tijd waarin het in Nederland economisch voor de wind gaat, maar het financiële verdelingsvraagstuk om verbetering vraagt. Mensen die moeten leven van een klein inkomen en bedrijven die steeds meer kunnen bijschrijven op hun bankrekening. De verhouding inkomen van ZZP’ers en mensen met een laag inkomen die op bijstandsniveau moeten leven is 8 op 1 en is ook vaak een vergeten groep mensen. 

Terug naar uw begroting waarin u aangeeft te willen werken aan het terugdringen van armoede en werkloosheid. Maar ook taal en rekenen, naast duurzaamheid en de sociale cohesie met ouderen te bevorderen door het terugdringen van eenzaamheid. En met jongeren door te investeren in onderwijs. De ChristenUnie deelt uw visie op deze punten en het omzien naar elkaar om zich daarvoor te blijven inzetten. Maassluis kan dan nog meer floreren als een sociale stad waar iedereen, jong of oud, zich thuis zal en mag blijven voelen.

Vrijdag 18 oktober 2019: Bij de commissiebehandeling op dinsdagavond 15 oktober 2019 van de kredietaanvraag voor het EO programma “Kerstfeest in de Stad” was de VSP Maassluis bij monde van fractievoorzitter dhr. Ton Luijendijk nogal kritisch over zowel de besluitvormingsprocedure als over de herkomst van het krediet.

De VSP Maassluis ging daarom onder protest akkoord met deze kredietaanvraag, echter wel met een stemverklaring waarin het college uitdrukkelijk de opdracht is meegegeven deze procedure vooral nooit meer op deze wijze toe te passen. Dit was “eens maar nooit meer”!

Het door het college voorgelegde raadsvoorstel spreekt van een kans om een “vliegende start te maken met een programma tegen eenzaamheid”. Dhr. Ton Luijendijk gaf de verantwoordelijk wethouder Mw. Bronsveld de klemmende opdracht mee: zorg dat de mensen mensen waar het om gaat en waarop het programma tegen eenzaamheid is gericht, voorrang krijgen om bij de opnamen aanwezig te zijn. Speciaal genodigden dus.

De burgemeester zegde toe met een nieuw dekkingsvoorstel naar de raad te komen en daar het laatste woord bij de raad te laten. Ook vond hij achteraf de gevolgde procedure van het college niet gelukkig en incorrect.

Wethouder Bronsveld zegde toe dat zij haar uiterste best zal doen Maassluizers die zich eenzaam voelen bij de opname van het programma te betrekken.

Zaterdag 28 september 2019: Alsof het afgesproken was met de weergoden ….De zon liet zich niet onbetuigd tijdens de onthulling van de bijna 300kilo zware gevelsteen door Wethouder Mw. Bronsveld en Dhr. Molenaar.

Deze hangt nu als blikvanger aan de gevel van het pand Veerstraat 29. De gevelsteen liet zich niet zomaar onthullen, een ladder en wat extra handen waren nodig hetgeen door de vele toeschouwers onder gejuich en geklap werd aangemoedigd.

De gevelsteen is in 1962 door Dhr Molenaar veilig gesteld toen de voorgevel van het pand waar deze toen hing werd gerestaureerd en heeft deze al die tijd bewaard.

Door de inzet van de HVM en schenkingen van onder meer de provincie Zuid Holland en Fondsen Schiedam Vlaardingen e.o. is de opknapbeurt door architectonisch beeldhouwer Zoltan Varro uit Maasland mogelijk gemaakt.

Een prachtige aanwinst in het mooie historische centrum van Maassluis.

Woensdag 11 september 2019: De VSP Maassluis heeft schriftelijke vragen gesteld aan het College van B&W van Maassluis naar aanleiding van een nieuwsbericht op 6 september waarin melding wordt gemaakt door de NOS over een brandbrief aan minister Wiebes van economische zaken. Hierin wordt gesproken over de serieuze risico’s m.b.t. kleinere gasvelden bij versneld leegpompen op aardbevingen met een kracht van 4.0. Dit is zwaarder dan de zwaarste beving tot nu toe in Groningen.

De brief is een initiatief van de gemeente Bergen, mede ondertekend door Beemster, Nissewaard, Noordoostpolder, Smallingerland, Waalwijk en Westland.

Bevingen houding zich niet aan gemeentegrenzen Onder Maassluis ligt een beoogd “kleiner” veld dat door de NAM is gepland in exploitatie te worden genomen. Voorts ligt Maassluis geografisch op of direct grenzend aan een aantal velden van Westland en bevingen houden zich niet aan gemeentegrenzen.

De VSP heeft daarom de volgende schriftelijke vragen gesteld:

1. Heeft de gemeente Bergen ook onze gemeente benaderd met het verzoek om hieraan steun te verlenen middels mede indienen, of ondertekenen?

2. Indien ontkennend, wat vind het college van deze zorgen en deelt het college deze?

3. Indien bevestigend, wat is de motivatie van het college om hieraan niet de gevraagde steun te verlenen?

4. Is het college bereid alsnog deze steun uit te spreken en hier de initiatiefnemer(s) zo spoedig mogelijk van in kennis te stellen en er zorg voor te dragen dat deze zorgen ook bij de minister bekend zijn?

Op 5 augustus 2019 ontvingen wij het trieste bericht dat Joke Adema-Bolijn, echtgenote van ons fractielid Han Adema, in de nacht van 4 op 5 augustus 2019 in haar slaap is overleden. De VSP-fractie is diep geschokt en onze gedachten gaan dan ook vooral uit naar Han en hun zoon Tim en wij wensen hen heel veel sterkte met dit zware verlies.

Onderstaand bericht (met foto’s) is op 6 augustus 2019 door Han op FaceBook geplaatst:

“Tot mijn groot verdriet wil ik laten weten dat in de nacht van 4 op 5 augustus mijn lieve vrouw Joke, de liefde van mijn leven, in haar slaap is overleden. Na jarenlang dappere strijd, een lijdensweg met vreselijk veel zenuwpijn en diverse andere aandoeningen, heeft haar lichaam uiteindelijk de strijd toch op moeten geven.

Zij was mijn grote liefde, al ruim 42 jaar en zal dat altijd zo blijven. Wat ons troost geeft is dat zij nu geen pijn meer heeft en uit haar lijden is verlost.

Rest mij nog de dankbare herinneringen aan alle liefde die ik over al onze jaren samen van haar heb mogen ontvangen en al het goeds dat zij voor mij, onze zoon en vele andere heeft betekend. Ondanks haar ziekte heeft zij altijd voor ons klaargestaan met een luisterend oor, liefdevolle steun, en een wijsheid zoals enkel een moeder dan kan hebben.

Volgens haar wensen zullen wij samen met naaste familie in een kleine en besloten kring afscheid van haar nemen.”

Online condoleance register:https://www.memori.nl/joke-adema-bolijn/