Poliflw

Vandaag een uitvoerige bijdrage. U bent wel iets gewend van ons, maar hier pakken we grondig uit. Dit bericht gaat nl ook over de toekomst van Bloemendaal. Wij schrijven u over ‘waarheidsvinding’ en over het recht op een ‘eerlijk proces’, over ‘schoon schip’ en de intenties van ons gemeentebestuur. Wij  koppelen dit aan het al dan niet voortzetten van het Integis onderzoek. Hoe staat het daar nu mee? #Integis rapporteerde eerder dit jaar aan de raad dat sprake was van ‘belemmeringen’. Een van die belemmeringen was de geheimhouding. Geheimhouding bemoeilijkt een forensisch accountantsonderzoek. Geheimhouding maakt het voor raadsleden onmogelijk vrijuit te spreken. De burgemeester verklaarde dat de geheimhouding zou worden opgeheven. Echter, de brieven die wij ontvingen lieten zien dat uitsluitend tbv de leden van het college de geheimhouding was opgeheven. Intussen zijn we zes maanden verder en heeft de burgemeester uitgezocht of er mogelijkheden zijn voor Integis het onderzoek alsnog te hervatten. Daarbij staat uiteraard de geheimhouding en de hoeveelheid ‘geheime stukken’ centraal. De bevindingen van de burgemeester zijn uiteengezet in een brief van 29 oktober jl aan de raad. Wij delen de brief hieronder met u.

Keurig netjes verwoord, toch? Het antwoord is kort en bondig: niet. Deze burgemeester schetst een onjuiste voorstelling van zaken. En dat rekenen wij hem zwaar aan omdat door deze brief die uiteraard ook door het Openbaar Ministerie wordt gelezen, een nog lopend strafproces wordt beïnvloed.

eeuw en raadslid Roos heeft recht op een EERLIJK PROCES. Hoe het moreel oordeel ook luidt over wat Roos heeft gedaan, deze burgemeestersbrief is een oproep aan het Hof om haar te veroordelen terwijl haar schuld aan een misdrijf niet bewezen is en er aan de kant van de gemeente de nodige fouten zijn gemaakt om het mild uit te drukken.

Burgemeester Roest verklaart o.a. dat er in november 2014 een collegebesluit tot het opleggen van geheimhouding is genomen. Dat terwijl het college het besluit tot op de dag van vandaag niet heeft kunnen en willen produceren en de oud-griffier onder ede bij het hof heeft verklaard dat er geen collegebesluit was en dat de burgemeester (Ruud Nederveen) daarvan op de hoogte was. En zo zijn er meer punten waarmee burgemeester Roest verschillende oud-bestuurders in bescherming neemt. De gedachte is immers: wanneer Roos wordt veroordeeld gaan  oud-bestuurders vrijuit.

Omdat Justitie meeleest, publiceren wij hieronder integraal de reactie van raadslid Roos op de burgemeestersbrief aan college en raad:

‘Refererend aan de brief van burgemeester Roest d.d. 29 oktober 2019  reageer ik hierbij op de brief van de burgemeester en verzoek ik mijn brief op de openbare lijst met ingekomen stukken te plaatsen alsmede openbaar op het RIS.

In de brief met kenmerk 2019007230 geeft de burgemeester een onjuiste voorstelling van de ‘feiten’, welke voorstelling mede van invloed is of kan zijn op het onderzoek waartoe de raad in juli 2018 opdracht gaf aan #Integis.

Hieronder zal ik toelichten wat ik bedoel met ‘onjuist’ en op basis waarvan ik tot deze conclusie kom.

De burgemeester verklaart dat naar aanleiding van het collegebesluit op 4 november 2014 tot oplegging van geheimhouding momenteel nog 16 documenten geheim zijn. Zie blz. 2 van de brief van de burgemeester met kenmerk 2019007230 (hierna te noemen ‘de brief’). Hiermee doet de burgemeester voorkomen alsof er op die datum een collegebesluit tot het opleggen van geheimhouding ex artikel 55 juncto artikel 25 Gemeentewet is genomen. Op de eerste plaats is dat besluit niet genomen en op de tweede plaats loopt over deze kwestie momenteel een strafzaak tegen ondergetekende. Voor zover een besluit is geproduceerd, is sprake van valsheid in geschrifte. Nl een collegebesluit dat valselijk is ondertekend door wethouder N Heijink en de gemeentesecretaris W Atsma op 12 april 2016. Niet alleen hebben zij beiden anderhalf jaar na dato alsnog onrechtmatig/onbevoegd getekend, zij hebben het ‘besluit’ ook voorzien van een ingevoegde cursieve tekst alsof zij de inhoud van het besluit (dat niet bestaat), op waarheid zouden hebben geverifieerd. Deze toevoeging in combinatie met de beide handtekeningen was voor ondergetekende aanleiding tot het doen van aangifte tegen de heer Heijink en mevrouw Atsma. De aangifte wegens valsheid in geschrifte is bij het OM ingediend eind december 2018 en later diverse keren nader aangevuld. Een feit is dat noch de heer Heijink, noch mevrouw Atsma bevoegd waren een collegebesluit uit 2014 te ondertekenen maar dat zij dit hebben gedaan teneinde een lopend strafproces te beïnvloeden. De oud-griffier heeft tijdens de rechtszitting van het strafproces op 17 september 2019 verklaard dat er geen collegebesluit van 4 november 2014 is. Zij heeft daarover onder ede verklaard. Feit is ook dat de heer Nederveen, oud-burgemeester van Bloemendaal, zich bewust was van het ontbreken van een rechtsgeldig collegebesluit maar dat hij niettemin valselijk aangifte deed tegen raadslid Roos.

Na het zomerreces 2015 is door het toenmalig college een collegebesluit genomen om een aantal stukken alsnog geheim te verklaren. Dit is op zichzelf onmogelijk aangezien deze stukken deel uitmaken van een openbaar strafproces en het college zelf deze stukken aan het OM heeft verstrekt. Van geheime stukken kan derhalve geen sprake meer zijn. Het besluit is een onzinnig besluit voor zover de stukken deel uitmaken van het openbaar strafproces.

Toenmalig wethouder De Rooij heeft stukken gedeeld met de pers en met haar GroenLinks achterban/fractie. O.a. heeft zij stukken gedeeld met de heer Fennema. Van deze stukken maakte een inventarisatielijst deel uit die was opgesteld door de huisadvocaat X. Deze huisadvocaat heeft in het kader van een tuchtprocedure in het voorjaar 2014 zelfstandig een inventarisatielijst opgesteld en deze toegestuurd aan het hoofd juridische zaken van de gemeente Bloemendaal met een ‘gewetensvraag’. Die gewetensvraag hield in dat hij het hoofd juridische zaken vroeg of zijn samenvatting wel gedragen zou worden door het ambtelijk apparaat. Het hoofd antwoordde dat hij niet verwachtte dat zijn collega ambtenaren bezwaar zouden hebben tegen de samenvatting van de advocaat, maar het hoofd liet na dit te verifiëren bij zijn collega’s. De heer X stuurde zijn samenvatting naar de Deken van de Haagse Orde, maar niet dan nadat hij zijn inventarisatie had laten controleren door een collega op het advocatenkantoor F. Deze collega maande de heer X tot voorzichtigheid. Hij meende dat de ‘feiten’ zoals X ze poneerde, geen feiten waren en dat datgene wat X aanvoerde als bewijs, geen deugdelijke grondslag voor bewijs kon zijn en door de Deken buiten beschouwing zou worden gelaten. Hoewel dus geen sprake was van enig bewijs inzake intimidaties, maakte oud-wethouder De Rooij, nadat zij de huisadvocaat om ‘bewijs’ had gevraagd van intimidaties en bedreigingen, gebruik van diezelfde inventarisatie en overhandigde zij deze inventarisatie hoogstpersoonlijk aan de pers. Eerder al deelde zij informatie uit stukken van de gemeente met de heer Fennema, hetgeen blijkt uit zijn citaten die rechtstreeks afkomstig zijn uit stukken waarvan de burgemeester (E Roest) thans verklaart dat deze geheim zijn (o.a. de verklaring van een juriste die destijds in dienst was van de gemeente Bloemendaal. Deze juriste verklaarde ten behoeve van de tuchtprocedure van X dat zij bedreigd was door de heer R. Slewe die haar had verklaard dat hij ‘net zo lang door zou gaan tot zij was ontslagen’ of woorden van gelijke strekking. Deze verklaring werd door de juriste afgelegd op verzoek van de accounthouder en in opdracht van oud-burgemeester Nederveen. De heer Nederveen had namelijk opdracht gegeven de huisadvocaat te helpen bij zijn tuchtzaak en alles te doen wat hem behulpzaam kon zijn bij het ‘hard maken’ van het verwijt dat de heren Slewe bedreigers waren).

Burgemeester Roest meent dat thans nog 16 stukken geheim zijn. Onder verwijzing naar hetgeen hierboven is uiteengezet, is deze conclusie niet in overeenstemming met de feiten, waarbij ik o.a. verwijs naar de inventarisatie die in het geheel niet werd opgesteld door mevrouw De Rooij, maar door de huisadvocaat zelf ten behoeve van zijn eigen tuchtzaak.

Daar komt nog bij dat tot deze lijst van 16 stukken ook enkele mails behoren die afkomstig zijn van de GroenLinks fractie met leden van GroenLinks en derden. Dit betreft correspondentie van de privé-mail account van de wethouder. Deze mails maken geen deel uit van de server noch van de back-up van de gemeente Bloemendaal. Uit de afwikkeling van mijn WOB-verzoek dat ik indiende in 2019 en waarop het college onlangs een besluit nam, blijkt dat ook. Immers, ik vroeg om de zakelijke mails die via de privé-mail waren doorgestuurd van of naar de gemeentelijke mailaccount. Deze zgn ‘GroenLinks mailberichten’ werden niet geproduceerd door de gemeente. Hetgeen betekent dat de mails nimmer geheim kunnen zijn verklaard. Dat is per definitie onmogelijk.

De burgemeester verklaart op blz. 2 van de brief ook dat de geheimhouding voor diverse stukken zou zijn opgeheven. Dat geldt zeker niet voor ondergetekende. Immers, er is geen rechtsgeldig collegebesluit dat ziet op geheimhouding op stukken aan ondergetekende.

De burgemeester vergeet bovendien te vermelden dat hij diverse brieven heeft gestuurd waarin hij heeft verklaard dat alle informatie die terug te vinden is op de USB-stick die aan diverse raadsleden is verstrekt, geheim is. Daarbij stelt de burgemeester ‘vertrouwelijkheid’ gelijk aan ‘geheim’. Dit is het standpunt van de burgemeester en hij baseert dat standpunt op jurisprudentie. De burgemeester stelt dat het schenden van vertrouwelijkheid ook een misdrijf oplevert in de zin van artikel 272 Wetboek van strafrecht. Of met andere woorden: uit diverse brieven van de burgemeester blijkt dat niet 16 documenten geheim zijn maar 40.000 documenten. Immers, alles is vertrouwelijk en vertrouwelijk = geheim.

De burgemeester verklaart in de brief ook dat inzage plaatsvond in stukken op 8 september 2014. Daarbij vergeet de burgemeester te vermelden dat op talrijke andere momenten sprake was van inzage door allerlei personen, waaronder ook raadsleden. Hij vergeet te vermelden dat de ‘stukken’ geen geordend geheel vormden die netjes opgeborgen lagen in een kluis of op een veilige plek. Hij vergeet te vermelden dat stukken overal zwierven als losse velletjes, maar ook op de verschillende computers en iPads, mobile telefoons van diverse bestuurders, in e-mails van en naar privé-mail adressen etc. etc. De burgemeester wil doen voorkomen alsof wel sprake was van een geordend geheel, van een inzage waarbij restricties werden opgelegd en getekend voor geheimhouding en waarbij vooraf duidelijk was gemaakt dat schending een strafbaar feit opleverde. Echter, feit is dat dit niet de omstandigheden waren en dat de huisadvocaat, X, in het voorjaar van 2015 druk doende was om samen met diverse ambtenaren van de gemeente Bloemendaal te reconstrueren wat zich in 2014 ‘feitelijk’ had voorgedaan. Feit is dat niemand dat precies wist te reproduceren en feit is ook dat het hoofd juridische zaken zich vertwijfeld afvroeg wat die feiten dan wel waren nu ook de huisadvocaat de handdoek in de ring had gegooid terwijl juist de huisadvocaat degene was die om ‘input’ had gevraagd teneinde zijn tuchtzaak op een voor hem positieve wijze te kunnen voltooien met hulp van de gemeente.

De burgemeester vervolgt in de brief dat in totaal 109 stukken geheim zijn verklaard op 4 november 2014. Ook dat is in strijd met de feiten. Pas in 2015 (vier maanden na dato) werd een aanvang gemaakt met een inventarisatielijst en werd aan de hand van de WOB-gronden gewerkt aan een collegebesluit. Deze activiteit duurde vervolgens van maart tot en met augustus 2015. Daarbij werd de hulp van de huisadvocaat ingeroepen, zodat hij kon ‘rechtbreien’ wat krom was. Dat daarbij gebruik werd gemaakt van de publicatie op de website van Hart voor Bloemendaal is ook een feit: een van de juristen in dienst van de gemeente verwees expliciet naar deze website. De gemeente wist zelf ook niet wat er precies in de envelop zat die aan twee raadsleden was toegestuurd. Dat blijkt ook uit de correspondentie van oktober 2014. Diverse ambtenaren klagen in deze correspondentie dat het onmogelijk is precies te weten wat nu openbaar is en wat niet. Zij zullen daarvoor nog weken nodig hebben om dit te verifiëren. Het hoofd juridische zaken spreekt dan over een ‘onontwarbare kluwen’ of woorden van gelijke strekking. Dat er op dat moment 109 stukken geheim waren, is dus achteraf bedacht en gebaseerd op de publicatie op de website.

Dat de wethouder een mapje voor zichzelf had samengesteld, is, zoals uit het bovenstaande is gebleken, ook in strijd met de feiten. Na het interview medio augustus 2014, vroeg zij enkele weken later om acute hulp van de huisadvocaat. Zij schreef dat ze zelf geen bewijs had gezien van intimidaties of bedreigingen van de heren Slewe. Kon de huisadvocaat X haar daar misschien aan helpen? Dat kon hij niet. Het enige concrete dat hij mevrouw de Rooij kon bieden was zijn eigen inventarisatielijst en mevrouw De Rooij beaamde dat alleen die lijst haar concreet voorkwam. De rest beschouwde zij zelf ook als van geen enkele waarde. Vandaar ook dat de journaliste van het Haarlems Dagblad de inventarisatie van mevrouw De Rooij ontving, welke inventarisatie volgens burgemeester Roest nu nog steeds geheim zou zijn. De burgemeester is hiervan op de hoogte. Hij kent de correspondentie, hij kent ook de feiten omdat ondergetekende deze eerder met hem heeft gedeeld eind 2017 en in het voorjaar van 2018.

De burgemeester verwijst in de brief naar artikel 60 derde lid Gemeentewet. Deze passage is echter niet in overeenstemming met een correcte toepassing van de Gemeentewet. Die mening is ook de huisadvocaat X toegedaan. De huisadvocaat stelt een reparatie voor, welke reparatie vervolgens door de gemeente is uitgevoerd. Na het zomerreces van 2015 was de reparatie voltooid en is een openbaar collegebesluit genomen zonder dat daar een beroep is gedaan op artikel 60 Gemeentewet. De burgemeester is zich hiervan bewust wat blijkt uit de stukken waaraan hij in de brief refereert. Hij noemt artikel 60 Gemeentewet met uitsluitend 1 doel: te doen voorkomen dat er een rechtsgeldig collegebesluit bestond op 4 november 2014 en daarmee maakt deze burgemeester zich schuldig aan het mogelijk zeer negatief beïnvloeden van een nog lopend strafproces.

De burgemeester staat in de brief uitgebreid stil bij datgene wat de voorzieningenrechter in december 2014 uitsprak. Deze uitspraak is een voorlopige uitspraak omdat het een voorlopige voorziening betreft. Daarbij komt dat de voorzieningenrechter zich baseerde op de uitleg die oud-wethouder De Rooij verstrekte, nl dat zij het mapje voor zichzelf had samengesteld. Inderdaad was zij bezig geweest voor zichzelf en haar interview in het Haarlems Dagblad. Ambtenaren hadden immers niet hun hart uitgestort bij deze wethouder. Zij waren niet in de buurt geweest van deze wethouder. Op instructie van de heer Nederveen hadden diverse ambtenaren verklaringen afgelegd ten behoeve van de huisadvocaat. De wethouder maakte van de exercitie van de huisadvocaat gebruik om het Haarlems Dagblad zo ver te brengen dat de krant zou publiceren dat de heren Slewe bedreigers waren. Dat zij de heer X om een wederdienst vroeg omdat ze zelf over geen ‘concreet materiaal’ beschikte, blijkt uit de correspondentie tussen wethouder De Rooij en de heer X. Overigens blijkt uit geen enkel stuk dat ambtenaren verklaringen aflegden bij de wethouder onder toezegging dat zij deze verklaringen niet aan de grote klok zou hangen, zoals de wethouder tegenover voorlopige voorzieningenrechter verklaarde. Integendeel: de opdracht binnen het gemeentehuis in 2014 was juist om zo veel mogelijk bewijs te verzamelen teneinde het Haarlems Dagblad van informatie die ondersteunend was voor het artikel dat op 16 augustus 2014 werd gepubliceerd, te voorzien.

Dat het college een brief stuurde aan twee raadsleden met het aan hen gerichte besluit is wederom een verkeerde en valse voorstelling van zaken door burgemeester Roest. Een brief bevestigt een eerder genomen collegebesluit. De brief zelf is geen collegebesluit en door net te doen alsof een brief gelijkstaat aan een collegebesluit miskent de burgemeester de wet- en regelgeving op dit gebied. Rechtsgeleerden zijn het unaniem eens dat een besluit tot oplegging van geheimhouding niet buiten vergadering door het college kan worden genomen.

De burgemeester staat in de brief uitgebreid stil bij de bestuursrechtelijke procedure die een raadslid heeft doorlopen tot en met de Raad van State. Echter, in deze procedure is op een enkel moment stilgestaan bij de besluitvorming. Of er wel een collegebesluit bestond in november 2014, is niet aan de orde geweest. Dit proces heeft een zeer beperkte strekking en is voor de huidige stand van zaken volstrekt irrelevant. Door net te doen alsof dit proces van doorslaggevende betekenis is voor de beoordeling of stukken nu wel of niet geheim zijn, wordt geen recht gedaan aan de feiten die hierboven zijn genoemd. De Raad van State heeft bovendien niet geoordeeld of geheimhouding terecht bestond.

Dat personen die betrokken zijn bij de 16 stukken zij benaderd  met de vraag of zij kunnen instemmen met het opheffen van de geheimhouding is even onzinnig als opmerkelijk. Immers, de oud-bestuurders zijn allemaal persoonlijk betrokken bij het strafproces dat thans loopt en daar komt nog bij dat zij een belang hebben dat wat zij hebben veroorzaakt en georganiseerd, in de doofpot moet blijven. Dit geldt evenzeer voor bepaalde raadsleden, waaronder een raadslid van GroenLinks die nota bene zelf zijn eigen correspondentie geheim heeft laten verklaren in augustus 2015 toen hij wethouder was. Burgemeester Roest is zich van dit feit bewust. Hij laat immers weten dat diverse personen zich niet kunnen verenigen met openbaarheid hetgeen betekent dat hij precies weet wie waar belang bij heeft en waarom.

Ten aanzien van de constateringen (cursief gedrukt hierna) die de burgemeester noemt op blz. 6 van zijn brief, merk ik het volgende op:

Er zijn 109 documenten waarvan nog 16 geheim. Dit is in strijd met de waarheid, zie bovenstaand (vertrouwelijkheid = geheim volgens de burgemeester en stukken die geheim zouden zijn, werden met de pers en derden gedeeld).

Van 1 document kan geheimhouding worden opgeheven. Het opheffen van geheimhouding is niet aan personen maar aan het orgaan dat geheimhouding heeft opgelegd en hiervoor zijn de gronden van de WOB relevant. Het al dan niet opheffen is niet aan individuen op basis van hun persoonlijk belang.

De rechter heeft hierover een oordeel geveld. Onjuist. De bestuursrechter heeft alleen geoordeeld dat aan het verzoek van de indiener tot opschorting van de geheimhouding niet tegemoet kon worden gekomen. Of geheimhouding terecht was opgelegd is nooit door de bestuursrechter beoordeeld. Of sprake was van een rechtsgeldig collegebesluit is ook niet beoordeeld door de bestuursrechter aangezien dit nooit naar voren is gebracht en de rechter het ook niet ambtshalve heeft onderzocht.

Onevenredige benadeling. Ook dit is onjuist. De onevenredige benadeling is niet beoordeeld in het kader van een al dan niet terecht opgelegde geheimhouding. Dit argument is slechts door het college genoemd als rechtvaardigingsgrond. Het staat bovendien buiten kijf dat de belangen van de huisadvocaat en het college dienden te worden beschermd en dat sprake is van misbruik van recht en wet.

Het geheimhoudingsbesluit is onherroepelijk. Een besluit dat niet is genomen, kan per definitie niet onherroepelijk zijn. Hetzelfde geldt voor een vervalst collegebesluit.

Zorgvuldige bescherming van privacy van burgers. Wat de burgemeester niet vermeldt is dat burgers specifiek hebben gevraagd om openbaarmaking van de informatie waarop wethouder De Rooij haar interview met het Haarlems Dagblad baseerde. Daartoe werd door inwoners zelfs een WOB-verzoek ingediend. In de brief aan de raadsleden werd door oud wethouder Kokke geschreven dat de stukken voortaan geheim waren omdat inwoners zulks hadden gevraagd aan de gemeente. Een pertinente onwaarheid en ook daarvan is de heer Roest zich bewust.

Burgers hebben destijds bezwaar gemaakt tegen openbaarmaking. De betrokken burgers hebben juist verzocht om openbaarmaking. Een andere niet betrokken burger heeft zijn diensten aangeboden aan de oud-wethouder. Mevrouw De Rooij ontving op haar verzoek van deze burger stukken die zij inbracht in het interview met het Haarlems Dagblad. Ook daarover bestaat een tamelijk uitvoerige en bijzonder lezenswaardige correspondentie. Van geheimhouding was geen sprake aangezien deze stukken zelfs speciaal aan mevrouw De Rooij ter beschikking werden gesteld door de burger met als doel het Haarlems Dagblad te overtuigen van de intimidatie van bepaalde met name genoemde inwoners. Mevrouw De Rooij correspondeerde rechtstreeks met deze burger over de door haar met name genoemde inwoners.

Er zijn toezeggingen gedaan over de bescherming van verklaringen. Op basis van welke wettelijke bepaling is het toegestaan informatie niet openbaar te maken indien een belanghebbende daarom uit eigen belang verzoekt? Dit is een cirkelredenering die geen hout snijdt. Indien iemand een misdrijf pleegt en de gemeente vraagt dit niet bekend te maken bij Justitie, is dit dan een geldige reden voor de gemeente om geen aangifte te doen indien sprake is van een ambtsmisdrijf? Dit is een retorische vraag uiteraard.

Betrokkenen hebben laten weten dat ze anders nooit die verklaringen hadden afgelegd. Ook dit is in strijd met de feiten. Verklaringen werden afgelegd op verzoek en instructie. En het was duidelijk dat deze verklaringen zouden worden ingezet in een tuchtprocedure. Ook is duidelijk dat verklaringen deel uitmaakten van een interview en van publicaties in de media. Nimmer zijn verklaringen afgelegd met daarbij een belofte deze nooit te zullen gebruiken. Nimmer ook zijn verklaringen afgelegd onder een toezegging dat etc.

De gemeente dient privacy van werknemers te garanderen en dat geldt ook voor adviseurs. Privacy van werknemers betekent niet dat informatie die van de overheid is volledig gezwart moet worden of volledig geheim of niet openbaar. De burgemeester doet net voorkomen alsof alle informatie privé is en dat de privacy van werknemers en adviseurs in het geding is. Dat werknemers in opdracht van de burgemeester handelden in het kader van hun ambt en dienstverband en zij handelden onder gezag en verantwoordelijkheid van het college c.q. de burgemeester, wordt ten onrechte buiten beschouwing gelaten door de heer Roest. Ambtenaren zijn nimmer persoonlijk aan te spreken. Namen kunnen worden gezwart. De burgemeester kent de wet- en regelgeving of wordt geacht deze te kennen. Hij is ook op de hoogte van de inhoud van de stukken. Hij weet derhalve wat op schrift is gesteld, ten behoeve van wie en waarom. Door voor te stellen alsof sprake is van privacy gevoelige informatie, wordt miskend dat sprake was van een opdracht die rechtstreeks afkomstig was van burgemeester Nederveen.

Bezwaar van betrokkenen. Ook hier geldt dat eigenbelang geen motief is en mag zijn en dat hier sprake is van tegenstrijdige belangen is duidelijk. Immers, oud-bestuurders hebben een persoonlijk belang bij het in stand houden van een doofpotcultuur en tegelijkertijd weet de burgemeester dat ondergetekende bij hem een melding heeft gedaan wegens schending van het ambtsgeheim door diverse oud-bestuurders, welke melding de burgemeester heeft afgedaan als niet ter zake doend onder verwijzing naar het sepot van een officier van justitie in het voorjaar van 2015. Echter dit sepot is niet gebaseerd op het onderzoek dat het OM had moeten doen naar aanleiding van de 40.000 stukken die alsnog op een USB-stick zijn gezet en in de loop van 2018 en 2019 aan diverse raadsleden zijn verstrekt. Daar komt bij dat de inhoud van de mailbox van de heer Nederveen is vernietigd bij zijn vertrek. Als die inhoud alsnog wordt teruggehaald door deskundigen, dan zal hieruit blijken dat bezwaar van betrokkenen is gebaseerd op het belang zaken die het daglicht niet kunnen verdragen verborgen te houden. De heer Nederveen deed een valse aangifte tegen ondergetekende.

Integis heeft verklaard kennis te kunnen nemen van de inhoud. Dat Integis kennis kan nemen staat niet ter discussie. Het gaat om de wijze waarop die inhoud deel kan en gaat uitmaken van een forensisch accountantsrapport. Ook daar miskent de burgemeester de doelstelling van de opdracht die de raad heeft gegeven aan Integis. De burgemeester laat door deze conclusie rechtstreekse bemoeienis zien met een onderzoek dat heet een onderzoek van de raad te zijn.

Integis waarschuwt voor de dynamiek van de opheffing van de geheimhouding. De burgemeester doet net voorkomen alsof Integis vraagt om geheimhouding (die niet bestaat) in stand te laten, terwijl het juist een uitdrukkelijk verzoek is van Integis de geheimhouding op te heffen zodat sprake is van een volwaardig forensisch accountantsonderzoek. Ook nu weer laat de burgemeester zien dat hij zich rechtstreeks met het Integis onderzoek bemoeit. De sturing die de burgemeester door zijn uitleg geeft is in strijd met de opdracht van de raad.

De Raad van State heeft geoordeeld etc. Dat Integis zonder geheimhouding het onderzoek goed kan uitvoeren, is niet alleen een feit, het is ook een verzoek van Integis. De Raad van State is niet de instantie die gaat over de opdracht aan Integis en de uitvoering van die opdracht door het forensisch accountantsbureau Integis. De Raad van State is niet gebonden aan de tuchtregels die gelden voor Integis. De Raad van State is en was evenmin op de hoogte van de ontwikkelingen die zich nadien in 2018 en 2019 hebben voorgedaan en evenmin van de correspondentie van Integis en de daarin vervatte verzoeken en waarschuwingen. De burgemeester tracht door deze constatering te doen voorkomen als zou de Raad van State zelf hebben opgeroepen de geheimhouding intact te laten voor zover die bestaat hetgeen ondergetekende betwist.

Betrokkenen zijn vrij te spreken met Integis. Dat is in strijd met de feiten. De burgemeester heeft 40.000 stukken vertrouwelijk verklaard en in diverse brieven bevestigt de heer Roest dat schending van vertrouwelijkheid een misdrijf ex art 272 Sr oplevert.

De USB-stick is verstrekt aan Integis. Dat die stick is verstrekt, betekent niet dat geen sprake zou zijn van vertrouwelijkheid en dat de informatie die op die stick staat in het publieke domein mag komen. Integendeel: schending van vertrouwelijkheid levert een misdrijf op volgens burgemeester Roest. De heer Roest heeft uitdrukkelijk bepaald in correspondentie aan ondergetekende dat zij daarover niet mag spreken.

Tot slot wijst de burgemeester op de gedane toezeggingen en de uitkomst van juridische procedures. Dat deze burgemeester toezeggingen aan oud-bestuurders voorrang geeft boven een ‘eerlijk’ en op feiten en informatie gebaseerd forensisch accountantsonderzoek, laat zien dat deze burgemeester niet integer is. Het enige dat voor deze burgemeester schijnbaar relevant is, dat is dat oud-bestuurders worden beschermd en dat hun naam wordt gezuiverd door het Integis-onderzoek. Dat de burgemeester een beroep doet op het vertrouwensbeginsel is in strijd met het correct  in achtnemen van de algemene beginselen van behoorlijk bestuur. Indien een wethouder een misdrijf pleegt of zou willen plegen, dan is het niet de bedoeling dat zulks niet wordt gemeld bij Justitie omdat de wethouder erop mocht vertrouwen dat de burgemeester dan stil zou blijven zitten en zijn mond zou houden omdat diezelfde burgemeester dat zou hebben toegezegd. Met een dergelijke handelwijze en uitleg van de algemene beginselen van behoorlijk bestuur wordt de rechtszekerheid niet gediend.

Aangezien de burgemeester via de brief die openbaar is en ook door het OM wordt gelezen en door de raadsheren bij het hof, is het belangrijk dat ik mij wend tot de gehele raad en het college alsmede de inwoners. Deze brief bevat tevens een integriteitsmelding welke ik hierbij indien omdat de burgemeester laat zien dat hij een strafproces, zij het op afstand, beïnvloedt en hij bovendien een sturing geeft aan een integriteitsonderzoek door een extern bureau waarmee hij geen recht doet aan de oorspronkelijke opdracht die door de raad is verstrekt en tenslotte geeft hij blijk van vooringenomenheid door met zijn brief de positie van diverse oud-bestuurders ten koste van derden te willen beschermen. Doelstellingen door de raad geformuleerd, worden door deze burgemeestersbrief niet gehaald.

Samenvattend: op basis van al hetgeen hierboven is uiteengezet, dien ik een melding wegens integriteitsschending in tegen de burgemeester, die in strijd met de waarheid heeft geschreven, een onjuiste voorstelling van zaken schetst en doelbewust, opzettelijk een verkeerd beeld schetst van de feiten en probeert oud-bestuurders te beschermen en tenslotte door deze bestuurders te beschermen een rechtstreeks negatieve invloed uitoefent op een nog lopend strafproces

HD today.

Om het prachtige landgoed te behouden wil GrL meer maatwerk mogelijk maken. In plaats van lelijke bijgebouwen, passen er best (met een wat kleiner volume) meerdere woningen. En het enorme hoofdhuis hoeft niet langer leeg te staan, er passen best 2 of misschien zelfs 3 wooneenheden in, zonder het monumentale in- en exterieur geweld aan te doen. Daarom hebben we samen met de PvdA het college daartoe opgeroepen.* Helaas met ‘liberale’ (en formeel gemotiveerde) tegenstemmen van VVD en D’66. De PvdA staat dus niet alleen - ook wat dit betreft trekken PvdA en GrL samen op in Bloemendaal. * https://gemeenteraad.bloemendaal.nl/Documenten/01-Motie-Herontwikkeling-Duinlust-incl-bijlagen-PvdA-GrL-HvB-LB-VDB-2019004716.pdf

contact met de fractie: richard.kruijswijk@hetnet.nl

Gisterenavond werd Park #Vogelenzang te #Bennebroek besproken in de raad. D.w.z.: het ontwerp bestemmingsplan en de Anterieure Overeenkomst en nog een aantal zaken zoals Beeldkwaliteitsplan en oplossing parkeren Willinkschool ed. U kunt de stukken vinden onder agenda van de raad van 14 maart jl. zie agendapunt 14. Indien u dat opent verschijnen alle documenten.  Tot onze grote spijt is alles aangenomen. Wij vinden dit een verlies voor Bennebroek en zullen u uitleggen waarom:

entree zuidelijke ingang bij hoofdgebouw GGZ Bennebroek

Het park zal zijn landschappelijke karakter voorgoed verliezen. Er worden veel te veel woningen gebouwd. In totaal 300 woningen. Dat is qua bebouwingsdichtheid te vergelijken met Bloemhof Bennebroek. Een zeer vriendelijke woonwijk uiteraard, maar het is geen park. En dus kunnen wij niet spreken van woningen in een parkachtige omgeving. De bedoeling was van meet af aan dat we in Bennebroek een park zouden houden met daarin verspreid woningen. Nu is het gewoon een woonwijk met af en toe een beetje groen. Dit resultaat hebben we te danken aan de vorige coalitie van VVD, GroenLinks en D66. Dat besluit is toen genomen en ons verzet daartegen heeft niet geholpen. Het is door ons amendement dat wij nog erger hebben voorkomen, want de bedoeling was dat er in de eerste fase 300 woningen zouden komen plus op termijn 50 extra wat het totaal brengt op 350. Het is niet anders. We hebben ons uiterste best gedaan en er slechts 50 woningen van af kunnen knabbelen teneinde de ruimtelijke kwaliteit nog enigszins te redden. De droevige constatering is dat Bennebroek wordt volgeplempt met steen en beton terwijl Bloemendaal en Aerdenhout gevrijwaard blijven van massale woningbouwopgaaf.

De verkeersontsluiting. Deze is ronduit rampzalig. De ontsluiting in het zuiden, entree hoofdgebouw, zal te maken krijgen met langere wachttijden. Als eenmaal de Duinpolderweg is aangelegd loopt de wachttijd op tot ruim 900 seconden. Dat betekent 15 minuten wachten voordat de nieuwe bewoners het park kunnen verlaten. Als t.z.t. de boel hopeloos vastloopt, dan moet de ontwikkelaar dat maar gaan regelen met de gemeente Hillegom. Immers, de ontsluiting in het zuiden verloopt via de N208 Haarlemmerstraat en dat is grondgebied van Hillegom. Een bespottelijke regeling in de Anterieure Overeenkomst. Bloemendaal had dit als publiekrechtelijk orgaan NU moeten organiseren met Hillegom. Dit soort zaken laat je niet over aan een particuliere partij die tegen die tijd al lang weer vertrokken is. Wat ons betreft is dit hartstikke fout. Het motto luidt: eerst bewegen, dan bouwen. Maar dat is hier faliekant mislukt.

Het betekent ook dat de oplossing die Goudappel Coffeng heeft aangedragen, nl een middenberm/verkeerslicht/verplaatsing van de entree, niet tot de mogelijkheden behoort. Want, tegen de tijd dat de Duinpolderweg is of wordt aangelegd, is het gebied volgebouwd en valt er niets meer te verleggen.

Een grote ergernis is ook het feit dat de grond in het gebied dat bekend staat als de ‘Monumentale As’ niet wordt overgedragen aan de gemeente. Het gebied blijft wel openbaar toegankelijk, maar onderhoud wordt aan de ontwikkelaar overgelaten. U ziet  het misschien al gebeuren: de woningen zijn straks gebouwd, de As ontwikkeld en wie gaat dan het openbare groen onderhouden? Terwijl het openbaar groen in Aerdenhout in topconditie wordt gehouden en evenzo goed in Bloemendaal, kan het in Bennebroek allemaal wel een tandje minder. Dat is wat ons betreft pure discriminatie. We vinden het een schande.

Twee locaties in het park worden nu nog niet bebouwd. Daar staan nu nog zorggebouwen. Op termijn zullen die verdwijnen en komen daar 50 extra woningen. Deze twee locaties zijn veel te krap voor 50 woningen. Wij hebben voorgesteld om op die locaties kleine woonunits terug te bouwen. Bijv. voor jongeren of voor ouderen met behoefte aan zorg. Het college heeft zichzelf echter een wijzigingsbevoegdheid toegekend waardoor de raad buiten spel staat. Dat betekent dat er geen politieke keuzeruimte meer is en dat we kunnen rekenen op veel steen en amper groen.

De duurzaamheidswaanzin is compleet doorgeslagen in politiek Nederland. Zo ook in deze wijk. Van het gas af en allerlei extra eisen.  Wij citeren een stuk uit het raadsvoorstel: De initiatiefnemer wordt gevraagd om het plan duurzaam te ontwikkelen bijvoorbeeld door aardgasloos bouwen, een klimaatneutraal gebouw bij de watertoren, een aantal met zeer duurzame / cradle to cradle materialen gebouwde panden of de aanleg van een intelligent elektriciteitsnet. Reactie: De initiatiefnemer zal zich maximaal inspannen duurzaamheid integraal mee te nemen in de planontwikkeling. Daarbij kan bijvoorbeeld worden gedacht aan het gebruiken van duurzame energievoorzieningen zoals een WKO. De nieuwbouwwoningen worden aardgasvrij. Vooruitlopend op de te verwachten nieuwe duurzaamheidsregelgeving is de initiatiefnemer bereid om het BREEAM keurmerk (of een equivalent keurmerk) toe te passen met een score van minimaal 3 sterren of hoger. Het BREEAM keurmerk bestaat uit verschillende thema’s waaronder gezondheid & Comfort, energie, Afval.  Alle thema’s samen bepalen het eindresultaat, dus het aantal sterren. Een en ander geldt niet voor de monumenten waarbij geldt dat de initiatiefnemer zich moet inspannen om die ook zo veel als redelijkerwijs mogelijk te verduurzamen. Het voorgaande is vastgelegd in de anterieure overeenkomst.

Wij vinden dat het onverstandig hogere eisen te stellen aan de nieuwbouwwoningen op het vlak van duurzaamheid dan vereist is volgens het Bouwbesluit. Het wensdenken van de klimaat fanatici in de politiek leidt tot hoge extra kosten. Onverbiddelijk zal dat een aanslag betekenen op de ruimtelijke kwaliteit van het bouwplan. Het moet immers uit de lengte of de breedte. Want het kost allemaal bakken met geld. Verder vinden wij de klimaathysterie onder diverse politieke partijen ook behoorlijk hypocriet. Immers: van het gas af betekent dat op koude dagen een beroep zal worden gedaan op de houtkachel of pellet kachel (m.b.v. een subsidieregeling). We gaan dus straks nog meer bomen verbranden om het warm te krijgen binnen? Nu al is het in sommige wijken bij windstil vochtig weer ’s avonds buiten zeer ongezond. Giftige dampen bedreigen de volksgezondheid. Voor de lol ga je geen ommetje meer maken. Doe je dat wel, dan kun je beter een dikke sjaal voor de mond binden en snel weer naar binnen. Ramen potdicht houden.  Intussen wordt Nederland op grote schaal ontbost. Overal vindt op grote schaal kap plaats van onze bomen en complete bossen verdwijnen.

Ook de verkeerssituatie rond de Willinkschool baart ons zorgen. Er zijn onvoldoende parkeerplaatsen. Een kiss&ride zonde langs de drukke Rijksstraatweg? Hoe moet dat allemaal gaan voor ouders met kleine kinderen? En dan kunnen we met z’n allen wel zeggen dat ouders dan maar op de fiets moeten komen of lopend, maar dat is lang niet voor iedere ouder weggelegd.  Gaat de gemeente dan straks handhaven en toezien op de verkeersveiligheid of ligt Bennebroek te veel uit de route? Een citaat uit het raadsvoorstel: Met de Willinkschool is overleg gevoerd. Geconcludeerd is dat er volstaan kan worden met het nu formeel instellen van een kiss&ride zone op de bestaande parkeerstrook aan de Rijksstraatweg. En het op termijn, als het gebruik van de huidige parkeervoorziening niet langer kan doorgaan vanwege verkoop van de grond, aanleggen van vijf extra langsparkeerplaatsen aan de Groot Hoefbladlaan. Op de groot Hoefbladlaan geldt geen parkeerverbod en de rijbaan en het trottoir zijn relatief breed en rustig, waardoor het goed mogelijk is voor de korte periode van halen en brengen van schoolgaande kinderen half op stoep en rijbaan te parkeren. Ook kan er via informatievoorziening door de school een wijziging in gedrag bij ouders worden gestimuleerd om meer gebruik te maken van andere vervoersmiddelen of de beschikbare parkeerplaatsen nabij het trefpunt, waar een overschot is.

Aan het eind richting Bloemhof de historische Watertoren

Om kort te gaan was het gisteren voor ons een droeve dag. En helaas hebben onze amendementen (Monumentale As en wijzigingsbevoegdheid) het niet gehaald.

Tenslotte: De ontwerp besluiten worden tegelijkertijd gepubliceerd en ter inzage gelegd zodat belanghebbenden zienswijzen kunnen indienen. Wij kunnen ons voorstellen dat menigeen die in de buurt van het park woont een zienswijze indient. Wij zijn benieuwd of dit stand houdt bij de bestuursrechter. Een wachttijd van ruim 900 seconden en verkeersopstoppingen op de Rijksstraatweg lijken onvermijdelijk en dat kan niet de bedoeling zijn van dit plan.

Algemene Beschouwingen PvdA Begroting 2019, opgemaakt en uitgesproken in de raad van 8 november 2018.

In de commissie Bestuur & Middelen, bij de behandeling van deze begroting en nieuwe voorstellen, gebeurde er iets opmerkelijks. Daartoe uitgedaagd deed de heer Harder van de VVD, bij volledig bewustzijn en volkomen bij verstand, een opmerkelijke uitspraak. “Een verhoging van de OZB is de VVD een gruwel”. Voorwaar een welhaast iconisch citaat uit het bijbelboek Leviticus, zeker wanneer je de moeite neemt het reilen en zeilen van de VVD in de afgelopen decenia te bestuderen. Nou heeft mijn fractie naar mijn beste weten hoegenaamd niets met het boek Leviticus, maar de kracht die van dat citaat uitgaat spreekt ons wel aan. Wij kunnen zeker enig begrip en empatie opbrengen voor de verzuchting van de heer Harder. Wij hopen dat de VVD dan ook genegen is om samen met hun coalitiepartners een andere weg in te slaan, waarover later in deze algemene beschouwingen.

Overigens – en dan houd ik erover op – ware het te wensen dat uit de gelederen van de VVD een soortgelijke smartelijke kreet kan worden gehoord, als bijvoorbeeld de verordening sociale woningbouw buiten werking wordt gesteld wanneer dit om opportunistische redenen even te pas komt.

Terug nu naar het raadsvoorstel met betrekking tot de begroting 2019 en de nieuwe voorstellen.

Voorzitter, ook in onze algemene beschouwingen bij gelegenheid van de begroting voor dit jaar, heeft de PvdA al de nodige opmerkingen gemaakt waarbij we onze zorgen uitten over  de meerjarenbegroting.  

Ik zet dit graag af tegen het belang wat de PvdA hecht aan behoud van onze maatschappelijke-  en culturele “infrastructuur”, van Onderwijs, Welzijn, Sport, cultuur zoals de Bibliotheek en de Muziekschool, niet in de laatste plaats Wonen, en andere belangen.  De gemeentelijke overheid dient naar de mening van de PvdA zijn rol hierin te bestendigen, gezien de zorg die zij heeft te vervullen in een samenleving die de neiging heeft te individualiseren. Zie de cijfers over de ervaren eenzaamheidsproblematiek en de zorgelijke signalen over de Jeugdzorg. Daarnaast hebben wij natuurlijk onze verplichtingen voor de zorg voor onze fysieke infrastructuur zoals wegen, riolering en – zoals we deze keer in de nieuwe voorstellingen kunnen lezen: de beschoeiingen. Je zou ze haast over ’t hoofd zien…

Naast de budgetten die we nodig hebben voor de voorgaande voorzieningen, hebben we natuurlijk onze ambtelijke organisatie die ons – wat slordig samengevat – representeert in de Bloemendaalse samenleving. Meerdere malen hebben wij er in Algemene Beschouwingen op gewezen dat die op orde moet zijn, wil men in een proces van een terugtrekkende centrale overheid zijn taken in een steeds complexer wordend geheel kunnen blijven vervullen. De wellicht meest in het oog springende diensten Ruimtelijke Ordening en Bouw- en Woningtoezicht zijn de afgelopen collegeperiode op sterkte gebracht. Met andere diensten in het sociale domein, met belastingen, en bovendien de ICT en handhaving werken we nauw samen met gemeenten in de regio. Desondanks blijven we fragiel. Dat kan ook niet anders, in zo’n kleine gemeente als de onze. Verdere uitbouw van de ambtelijke samenwerking met de gemeente Heemstede zien wij dan ook als pure noodzaak

Op deze plaats en op dit moment van de raadscyclus heb ik regelmatig betoogd dat – als het aan de PvdA ligt – breder in de regio moet worden gekeken als het gaat om samenwerking tussen de gemeentelijke organisaties. Ik realiseer me dat een bestuurlijke agglomeratie op dit moment politiek gesproken een brug te ver is, maar ik wil niet verhullen dat dit voor ons wel degelijk een stip op de horizon is. Ik zal dit nu niet verder uitwerken, gezien de beperkte tijd, maar de PvdA is er van overtuigd dat de argumenten vóór liggen op de terreinen van kwaliteit van bestuur én organisatie. Daarnaast ligt een belangrijk argument  in het geopolitiek belang van een krachtige agglomeratie Zuid-Kennemerland,  in het grote geheel van de Metropoolregio Amsterdam en daar buiten. Vanaf het Bloemendaalse strand ben je in een flits van een seconde al op Amsterdam Beach, om maar iets te noemen. Zowel  ten zuiden als ten noorden van onze regio is onlangs in bestuurlijk opzicht het nodige gebeurd of staat dit te gebeuren. In een bestuurlijk robuuster geheel zouden wij bovendien veel beter dan nu in staat zijn – hoe paradoxaal dit ook klinkt – vorm te geven aan burgerparticipatie op wijk en dorpsniveau; de aanstormende  Omgevingswet  noopt daartoe.

Dan nu naar het voorliggende raadsbesluit zelf. Over punt 1, het vaststellen van de begroting 2019, kan ik kort zijn: dat kunnen wij steunen. Geldt dit ook voor het raadsbesluit als geheel? Nee, en ik doel daarbij met name op de nieuwe voorstellen, bedoeld bij beslispunt 2. Meerdere fracties hebben hierover al voorstellen gedaan waarmee we het in min of meerdere mate eens zijn, daar komen we in de loop van deze raad samen wel uit. Overigens legt de PvdA samen met GroenLinks amendementen en een motie voor, die al door collega Martine Wierda mede namens ons zijn toegelicht. Over de andere amendementen en voorstellen zal mijn fractie tijdens de pause overleggen en in de tweede termijn daarover duidelijkheid geven.

Maar wij menen dat met name voorstel 32, tot een aanmerkelijke verhoging van de ozb dermate slecht onderbouwd is, dat daarover afzonderlijk overleg in commissies en raad noodzakelijk is. Ik noem drie voorbeelden van deze slechte onderbouwing:

Wegvallende precariorechten zijn pas aan de orde in 2022, en niet al in 2019. Als het moment daar is waarop wij het financiële geheel met alles wat daarmee samenhangt kunnen overzien, pas dan zijn de afwegingen ons inziens zinvol. Een van de achterliggende redenen, niet de enige uiteraard, betreft de financiering van 3 extra fte voor de vele raadsvragen en WOB verzoeken, structureel. Dit vinden wij op zijn minst slecht danwel niet onderbouwd. Zijn bedrijfsprocessen niet anders te structureren, is overwogen om ook hierin samen te werken met Heemstede? Tot slot het wegvallend divident als gevolg van de verkoop van onze aandelen Eneco. Allereerst is het nog maar zeer de vraag of dit ook werkelijk gaat gebeuren – we hebben maar een relatief zeer kleine positie. Ten tweede maakt het college niet duidelijk wat daarvan dan het netto resultaat is, wanneer we het effect meenemen op de vermindering van de schuldpositie.

Ik noem aanvullend nog wat andere voorstellen, waarmee wij onze twijfels hebben, gezien de financiële positie van de gemeente.

(1 )Is het asfalteren van de fietspaden langs Rijksstraatweg en Leidsevaart wel noodzakelijk, en waarom zouden we daarvoor geen subsidie kunnen verwachten of wellicht een bijdrage uit het mobiliteitsfonds? (2) Wat is er mis met op de fiets naar het tennispark WOC te gaan, in plaats van de gemeente extra parkeerplaatsen te laten aanleggen waarvoor ook nog bomen moeten wijken? (4) Het Luciapad in Bennebroek ligt er gedeeltelijk inderdaad niet best bij, maar waarom een forse 200.000 euro aanwenden voor een pad ter ontsluiting van een aantal woningen? Het pad achter mijn woning, voor hetzelfde doel, heb ik zelf moeten bekostigen. Als daar niet aan te ontkomen valt zou er ons inziens een minder kostbare oplossing kunnen worden bedacht. (8) Herinrichting T-kruising Leidsevaart/Bekslaan. Lijkt me nou typisch iets voor op zijn minst een bijdrage uit het mobiliteitsfonds. Het betreft een kruispunt op een regionale doorgangsroute voor auto’s en fietsers. (22) De beschoeiing van de Ringvaart bij de Oosteinderpolder. Het college heeft al aangegeven dat de verkoop niet kan worden teruggedraaid. Hebben we dan niet de situatie dat we iets aangekocht hebben met verborgen gebreken? (31) Uitbreiden van de BOA capaciteit terwijl het aantal strandfeesten in 2019 wordt gehalveerd! We werken als samen met Heemstede, wordt het wat dit betreft geen tijd voor uitbreiding van deze samenwerking met Zandvoort?

Voorzitter, ik hoop hiermee voor college en raad voldoende te hebben beargumenteerd welke moeite wij hebben met de verhoging van de ozb. Volgens de Coelo-index behoort onze gemeente wat woonlasten betreft al tot de hoogste categorie ,waar dus nog eens 15% bij moet worden opgeteld.  Ook voor de minder draagkrachtigen is dit een forse kostenpost naast de andere verhogingen, waarvoor je sluitende argumenten zult moeten hebben.

Ter afronding: onlangs mochten wij het collegeprogramma ontvangen, met daarin – rijkelijk gelardeerd met vrolijke foto’s op pastorale locaties – wat algemene voornemens. Deze zijn niet van zodanige intensiteit dat mijn fractie daarvan gezamenlijk van zijn stoel viel, noch dat iemand met behulp van een plactic zakje van een acute aanval van hyperventilatie moest worden gered. Een ding daaruit moet mij echter van het hart: geen enkele opmerking, laat staan een voornemen, over de noodzaak in onze gemeente van sociale woningbouw. Wél mogen we ons laven aan een aantrekkelijke, gezonde en groene leefomgeving. Het moge duidelijk zijn waar op dit beleidsterrein de prioriteit ligt van de Partij van de Arbeid: wat ons betreft met gezwinde spoed aan de gang – samen met de woningcorporaties – aan het realiseren van de afspraken hierover.

De PvdA stelt prijs op de uitvoerige reactie van het college op de hier naar voren gebrachte opmerkingen, stelt voor om de begroting 2019 vast te stellen maar met name voorstel 32 met daarmee samenhangende voorstellen in beslispunt 2 uit te stellen voor nader beraad.

Onze dank tot slot aan de ambtelijke organisatie én niet in de laatste plaats aan de griffie, die ons ook het afgelopen jaar weer in staat hebben gesteld als raad ons werk te doen.

Voorzitter, ik dank u wel.

Het bericht Algemene Beschouwingen PvdA Begroting 2019 verscheen eerst op PvdA Bloemendaal.

GROENLINKS MAAKT WERK VAN MINDER VUURWERK -> BLOEMENDAAL EN AERDENHOUT DE EERSTE GEHEEL VUURWERKVIJE DORPEN IN NEDERLAND? VUURWERK IN DE GEMEENTERAAD BLOEMENDAAL 27 SEPTEMBER 2018 GroenLinks pleit al jaren voor een vuurwerkverbod. Het draagvlak hiervoor wordt groter. Uiteindelijk zal een verbod op het afsteken van particulier vuurwerk de normaalste zaak van de wereld zijn. Maar eerst zal de politiek stappen moeten zetten. In Bloemendaal is – op initiatief van D66 en GroenLinks – een representatieve ENQUETE gehouden. De response was enorm hoog. Er kan worden geconcludeerd dat ruim de helft van alle inwoners een vuurwerkvrije zône in hele gemeente ondersteunt. Het college heeft nu voorgesteld om voor de kernen Bloemendaal en Aerdenhout een vuurwerkverbod af te kondigen. Argument daarbij is dat in deze dorpskernen er toch al weinig gebied resteert buiten de straal van 150 meter rond elk huis met rieten dak. Een algeheel verbod is duidelijker en (dus) beter handhaafbaar, zeker als meer aan communicatie en handhaving wordt gedaan. GroenLinks steunt het collegevoorstel als belangrijke 1e stap op weg naar een algeheel vuurwerkverbod. Bij een vuurwerkverbod past ook eventueel een – zo milieuvriendelijk mogelijke – door de gemeente (of de regio) te organiseren vuurwerkshow – als daar tenminste voldoende draagvlak voor is (dat blijkt niet duidelijk uit de vuurwerkenquête). In de raad van 27 september zal GroenLinks Pleiten voor: 1. Het aanwijzen van de woonkernen Aerdenhout en Bloemendaal als gebied waar het afsteken van vuurwerk is verboden is; 2. Extra handhavers voor de jaarwisseling in te huren; 3. Extra communicatie (ook richting buurgemeenten/buurkernen); 4. Het instellen van een meldpunt overlast tijdens de jaarwisseling. 5. Evaluatie om te kunnen beoordelen of er vanaf 2019/2020 één uniforme regeling voor de hele gemeente kan komen. [In Overveen mag op bijna de helft van het grondgebied al geen vuurwerk worden afgeschoten vanwege de rieten daken regeling.] Wat zijn ook al weer de argumenten voor een verbod? a. Ongevallen en schade voor mens en dier. Voorbeeld: elk jaar veel ernstige verwoningen. De Onderzoeksraad voor Veiligheid noemt de viering van oud en nieuw het onveiligste feest van het jaar, waarbij wordt opgemerkt dat één-derde tot de helft van de vuurwerkslachtoffers valt onder omstanders of voorbijgangers die zelf niets afsteken en dat ruim 75% van het vuurwerkletsel wordt veroorzaakt door legaal vuurwerk. Vooral longpatiënten hebben hinder van de tijdelijke aantasting van de luchtkwaliteit. b. Brand. Vooral bij huizen met rieten kappen. c. Natuurschade. Lokale regels zijn nodig. In de parlementaire discussie over een landelijk vuurwerkverbod duidelijk is geworden dat er zeker niet voor 2019 een oplossing is te verwachten voor de volgende knelpunten. 30% van de vuurwerkproducten bevatten gebreken (afwijkingen van in verband met de veiligheid vereiste specificaties) en landelijke productcontroles slechts beperkt (steeksproefsgewijs) worden uitgevoerd. Veiligheidsbrillen zijn niet verplicht.