Het Atrium, oftewel: Investeren we wel of investeren we niet? Waarom hebben wij gekozen voor uitstel van behandeling?
Wij denken dat iedereen het wel herkend: als je het stadshuis binnenkomt, loop je niet meteen in een levendige en sprankelende ruimte. Natuurlijk de hal van het Atrium is mooi en imposant, alleen zie je er niemand.
Dat geldt ook voor de ruimten waarin winkels hadden moeten zitten. Ze kunnen niet verhuurd worden en daardoor is er jaarlijks een tekort op de exploitatie van het Stadshuis. Het zou mooi zijn als daar iets aan gedaan kan worden.
De afgelopen maanden heeft het college samen met partijen zoals de bibliotheek, de stadswinkel, Movactor, de WIL en de GGD gekeken of het concept op de begane grond, eerste en tweede verdieping anders kon worden ingericht waarbij alle partijen een ontvangst- en ontmoetingsfunctie in het Atrium hebben en naarmate je verder naar boven gaat, meer ruimte is voor beslotenheid of individuele gesprekken. En uit dat proces is werkelijk een prachtig plan gekomen, waarin de bibliotheek met mooie hoge kasten al meanderend dwars door de verdiepingen mede zorgt voor een prachtige ontvangstruimte.
Laten wij ik voorop stellen dat wij heel veel waardering hebben voor de tijd, energie en vindingrijkheid die alle betrokkenen hebben betoond. Het plan op zich ziet er fantastisch uit en je zou er zo je handtekening onder zetten.
Maar de schok was groot vorige maand toen de uiteindelijke kosten bekend werden. Door het slopen van onderdelen van de hal, krijgen we in één keer € 1,9 mln aan kosten voor de kiezen en moet er daarnaast voor € 4,5 mln geïnvesteerd worden. En die kosten worden alleen door de gemeente gedragen. De andere samenwerkende partners dragen financieel niet bij, ook niet in bv. een hogere huur. Voor de dekking van deze investeringen worden allerlei trucjes en potjes bij elkaar gesprokkeld. Verlengde afschrijvingen, subsidie uit sociaal domein van Geynwijs, vrijgevallen kapitaallasten door slopen (hierdoor krijgen we deze last nu 2x voor onze kiezen: 1e keer nu in één keer en de komende 15 nog een jaarlijkse portie) en externe verhuur en als klap op de vuurpijl zetten we het restantkrediet van het theater in. En passant krijgt de bibliotheek ook nog bijna 50.000 euro extra subsidie om bestaande problemen op te lossen. Toen wij deze financiële oplossing zagen, dachten wij dat het college bezig is als een soort van financiële goochelaar en dat onze wethouder Hans Adriani zo in het rijtje van Hans Kazan of Hans Klok gezet kan worden.
Tot slot komt er dan nog een probleempje om de hoek kijken dat het restantkrediet van het theater wellicht nog nodig zou kunnen zijn om de Belastingdienst te betalen als de gemeente haar gelijk inzake het geschil met de Omzetbelasting over de bouw van het theater niet kan halen. Dan kunnen zo maar € 3 mln aan de Belastingdienst terug moeten betalen. En zoveel geld zit er niet in dat potje.
Deze situatie stelde ons voor twee vragen:- Zijn wij bereid om dit geld in deze verbouwing te stoppen en dit te verkopen aan onze inwoners of zijn wij daartoe niet bereid?- Zou deze vraag onderdeel moeten zijn van de debatten rondom de verkiezingen (deze vraag hadden wij in de commissie ook al gesteld, maar kon toen niet op steun rekenen).
Onze fractie is na diep beraad tot de conclusie gekomen dat wij niet de bereidheid hebben om zoveel geld in dit nieuwe stadshuis te stoppen. Dit krijgen wij niet verkocht aan de samenleving. Hoe spijtig dit ook is, want ik zei het al in begin: het is een fantastisch plan waar met heel veel mensen aan is gewerkt. Wij zouden dus tegen hebben gestemd als het onderwerp wel behandeld zou worden. Toen het voorstel van het CDA voor uitstel op tafel kwam (wat wij dus ook al eerder bepleit hadden), hebben wij er voor gekozen om dit voorstel te steunen. In onze ogen is het goed om dit onderwerp terug te laten komen in de debatten rondom de gemeenteraadsverkiezingen. Laat iedere partij maar glashelder uitleggen aan zijn achterban waarom hij wel of geen voorstander van dit plan is. Dan kunnen alle kiezers dit standpunt mee laten wegen in hun keuze in het stemhokje.
Martin Monrooij,Fractievoorzitter ChristenUnie
