Poliflw

Markeringen, 1,5-meter-afstand-stickers, looproutes, desinfectiepalen, preventieschermen, afstandgesprekken, een rij wachtenden voor winkels die open zijn, cafés die dicht zijn …. Wij zitten in een ernstige gezondheidscrisis vanwege het coronavirus. Veel bedrijven en instellingen zitten op slot. Dat veroorzaakt een diepe economische crisis. Het kabinet neemt noodmaatregelen om de ergste pijn te verzachten. Maar door beperkende maatregelen worden de economische gevolgen steeds nijpender.

Mensen zoeken mogelijkheden om het economisch leven toch weer op gang te brengen, zonder gezondheidsrisico’s uit het oog te verliezen. Tegelijk groeit het besef dat deze situatie nog lang kan duren en dat het ergste mogelijk nog moet komen. Bij al deze ellende moeten we rekening houden met nog twee andere crises: de milieucrisis (het klimaat) en de sociale crisis (de groeiende kloof tussen rijk en arm). Die crises hangen met elkaar samen en moeten in samenhang worden aangepakt. Dat vergt nationaal en internationaal een verandering van denken en doen. Maar ook lokaal kunnen we veel zaken beter anders doen.

Hoe kunnen we hier in Peel en Maas dat beter anders invullen? Zijn we daar nu al, noodgedwongen, mee bezig? Wat kunnen we van de huidige creatieve oplossingen behouden om ook hier in de eigen gemeente en in de eigen gemeenschappen bijdragen te leveren aan het vinden van duurzame antwoorden op de economische crisis, de milieucrisis en de sociale crisis? Geen fantasiesuggesties over kerncentrales, maar concrete nieuwe aanpakken die haalbaar, betaalbaar en duurzaam zijn.

Samen zoeken naar nieuw denken en doen, praktisch en lokaal … dat is wat wij bedoelen met de expeditie Beter Anders. Wat kunnen we beter anders doen en hoe kunnen we het beter krijgen door een aantal zaken anders te doen? Beter wil zeggen: gezonder, duurzamer, eerlijker, socialer.

De PvdA/GroenLinks gaat op zoektocht naar Beter Anders. Wilt u meedoen? U bent van harte welkom.

Annigje Primowees, Frits Berden en Raf Janssen, raadsleden

Het bericht Expeditie ‘Beter Anders’ verscheen eerst op PvdA Groenlinks.

Eindelijk weer naar school. Kinderen, ouders en leerkrachten halen opgelucht adem. Eindelijk weer wat structuur in de dag, met je vriendjes spelen, kinderen voor je zien en wat lucht voor ouders die thuis moeten werken. Fijn! Als we iets geleerd hebben van deze lock-down is het wel, hoe belangrijk de school is in het leven van alledag. Behalve dat de dagelijkse gang naar school ritme brengt in het leven van ouders en kinderen, is de school ook een sociale ontmoetingsplaats. Je leert er met elkaar omgaan, teleurstellingen verwerken, succeservaringen opdoen en last but not least: kinderen doen er kennis en ervaringen op die ze hun hele leven nodig hebben. Ze leren lezen, schrijven, rekenen over de wereld om hen heen.

Daar wordt de basis gelegd voor hun verder leven, welk beroep ze straks kunnen gaan kiezen, hoe ze zelfstandig kunnen functioneren in de samenleving en hoe ze die straks mede vorm kunnen geven.

Met andere woorden: de coronacrisis heeft nog eens duidelijk gemaakt dat de school ertoe doet en dat de leerkrachten ertoe doen. Net als andere voor het dagelijks leven belangrijke beroepen van onder meer verpleegkundigen, thuiszorgmedewerkers, verpleeghuiszorgers, vakkenvullers, werkers in de kassen, distributiemedewerkers, wordt het vak van leraar nog steeds ondergewaardeerd. Leraar zijn is een echt vak dat je moet leren; niet iedereen kan dat zomaar.

Nu de scholen weer open mogen, de leerkrachten na een periode van hard werken om online-onderwijs mogelijk te maken, nu in de vakantie hard gewerkt hebben om het ‘nieuwe normaal;’ in de scholen te organiseren, mogen we daar wel eens bij stilstaan. Waardering is mooi, klappen voor de zorg en het onderwijs is mooi. Maar een betere salariëring, werkdrukverlaging en goede arbeidsomstandigheden zijn beter. Laten we daar, nu de scholen weer opengaan, eens echt werk van maken.

Fractie PvdA/GroenLinks Raf Janssen Frits Berben Annigje Primowees

Het bericht Nu de scholen weer open mogen verscheen eerst op PvdA Groenlinks.

De coronacrisis duurt langer dan menigeen dacht. Veel inwoners van onze gemeente zijn zwaar getroffen wat betreft gezondheid en/of bestaanszekerheid. Wat betreft gezondheid bieden veel mensen hulp, in ziekenhuizen, verpleeghuizen, zorgcentra, thuiszorg, mantelzorg. De ergste vormen van bestaansonzekerheid worden verlicht door regelingen van de landelijke overheid. Die moeten soms nog beter afgestemd worden op situaties en problemen waarmee met name veel kleine zelfstandigen en ondernemers geconfronteerd worden.

Naast dit en naast allerlei andere vormen van hulp en ondersteuning die onderling gegeven wordt, heeft ook de gemeentelijke overheid een taak om de gevolgen van de coronacrisis te verzachten of zo mogelijk weg te nemen.

Begin april heeft de fractie PvdA/GroenLinks aan het college gevraagd welke extra maatregelen de gemeente kan nemen in aanvulling op het landelijke hulpprogramma. Eind vorige week heeft het college onze vragen beantwoord en enkele maatregelen genoemd die met name van belang zijn voor bedrijven en organisaties: uitstel van betaling van een aantal belastingen; meer tijd om rekeningen te betalen; steunfonds voor anti-corona-initiatieven; doorbetalen van subsidies. Mogelijk kunnen daar nog compensatie- en coulanceregelingen aan toegevoegd worden of nog andere maatregelen die korte-termijn-gevolgen kunnen verzachten. Dat en nog meer is hard nodig.

Daarnaast vinden wij het nodig dat wij allen als samenleving nadenken en openbare discussies starten over de wijze waarop wij onze samenleving opnieuw inrichten na de coronacrisis. Eenvoudigweg de draad van vòòr de crisis opnemen, kan volgens ons niet. Drie grote uitdagingen vragen om ingrijpende veranderingen. Ze moeten wereldwijd én lokaal én in samenhang worden aangepakt. Naast de economische crisis zijn dat het klimaatvraagstuk en de groeiende kloof tussen rijk en arm. Wij roepen iedereen op met ons mee te denken over passende noodmaatregelen op korte termijn en perspectief biedende initiatieven en denkbeelden op langere termijn.

Intussen wensen we iedereen kracht en sterkte toe: mood haoje!

Annigje Primowees, Frits Berben en Raf Janssen Raadsleden PvdA/GroenLinks

Het bericht Mood haoje verscheen eerst op PvdA Groenlinks.

Vorige week stond in NRC een paginagrote oproep aan het kabinet om solidariteit te tonen met kinderen op de vlucht. In overvolle vluchtelingenkampen in Griekenland zitten 2500 kinderen vast, alleen, zonder familie, zonder voorzieningen. Nederland neem een aantal (500) van deze kinderen op, volg het voorbeeld van andere landen in Europa, waaronder België en Duitsland. Dat was de oproep. Ondertekend door een groot aantal bekende Nederlanders, zoals Ed Nijpels (VVD), Jan Terlouw (D’66), Herman Wijffels en Bert de Vries (CDA), Job Cohen en Jan Pronk (PvdA), door artsen, professoren en directeuren van maatschappelijke organisaties, door veel kerkgenootschappen en 43 gemeenten.

De burgemeester van Groningen (VVD) noemt de opvang van deze kinderen een kwestie van beschaving. In de huidige tijd van coronacrisis groeit het besef dat mensen elkaar moeten helpen in noodsituaties. Solidariteit met ondernemers, zzp’ers, werknemers en allen die getroffen worden door de coronacrisis. Die solidariteit brengen we met z’n allen op. Daarbij mogen geen groepen vergeten worden. Dat geldt in Peel en Maas, dat geldt in Nederland, dat geldt ook in Europa en nogmaals: daarbij mogen zeker de zwakste groepen niet vergeten worden. Tot die allerzwaksten horen de alleenstaande vluchtelingenkinderen in de Griekse opvangkampen.

Begin maart heeft PvdA/GroenLinks een motie ingediend om het kabinet te laten weten dat Peel en Maas bereid is mee te doen met de solidaire opvang van vluchtelingenkinderen. Die motie haalde het niet. De VVD was tegen, bij Lokaal Peel en Maas waren 5 van de 8 voor en van de 10 CDA-raadsleden waren er 8 tegen en 2 voor. Hulde voor die 2, maar van het CDA hadden we meer compassie verwacht. Wat betreft solidariteit maakt Nederland geen goede beurt in Europa. En qua solidariteit maakt de hele VVD en het merendeel van het CDA in onze gemeente een slechte beurt. Jammer!

Annigje Primowees, Frits Berben en Raf Janssen Raadsleden PvdA/GroenLinks

Het bericht Oproep tot solidariteit verscheen eerst op PvdA Groenlinks.

Alle media-aandacht gaat momenteel uit naar het gevaar van besmetting met het coronavirus. Begrijpelijk. Al meer dan duizend mensen zijn besmet met het coronavirus en intussen zijn er ook al mensen aan overleden. Dat geldt voor Nederland. Er zijn landen waar de situatie nog veel slechter is: meer besmettingen en niet zo’n goede gezondheidszorg als wij hier hebben.

Op sommige plekken in de wereld is het angstaanjagend slecht. Dat is zeker het geval in de vluchtelingenkampen op de Griekse eilanden. Daar waren al nauwelijks voorzieningen, daar heersten al verschillende ziekten en daar komt nu ook de acute dreiging van het coronavirus bij. De Griekse samenleving is volkomen overvraagd. De weinig hulpverleners die tot nu toe de allernoodzakelijkste noodhulp hebben geboden in de vluchtelingenkampen, gaan zich terugtrekken: ze zijn niet alleen bang voor besmetting met het coronavirus, maar ze worden ook steeds openlijker bedreigd door groepen mensen uit de lokale bevolking die absoluut overvraagd is met de groeiende aantallen vluchtelingen die een heenkomen zoeken op de eilanden en die daar vast komen te zitten. Meer dan honderdduizend vluchtelingen zitten klem in overvolle kampen in Griekenland, in erbarmelijke omstandigheden. Daaronder zijn enkele duizenden alleenstaande kinderen.

Aan Nederland is gevraagd om 500 van deze vluchtelingenkinderen op te nemen. Dat zijn nog geen twee kinderen per gemeente. Nog geen 2 kinderen! PvdA/GroenLinks heeft de raad voorgesteld de bereidheid uit te spreken enkele vluchtelingenkinderen op te nemen.

Ons voorstel haalde het helaas niet: 10 raadsleden waren voor en 16 raadsleden tegen. Alle VVD-raadsleden waren tegen; van de tien CDA-raadsleden waren er slechts twee die voorstemden; acht waren tegen.

Weinig christelijk vinden wij. Lokaal Peel en Maas was verdeeld: 5 voor en 3 tegen. De medemenselijkheid heeft in de raad van Peel en Maas een nederlaag geleden: 10 voor en 16 tegen.

Annigje Primowees, Frits Berben, Raf Janssen Raadsleden PvdA/GroenLinks

Het bericht 16 tegen – 10 voor: Nederlaag voor medemenselijkheid verscheen eerst op PvdA Groenlinks.

We kennen allemaal de beelden van overvolle vluchtelingenkampen op de Griekse eilanden. Dat land is volkomen overvraagd en heeft de rest van Europa gesmeekt om hulp. Niet zozeer om geld, maar om daadwerkelijke solidariteit die bestaat uit het overnemen van een aantal van de aanwezige vluchtelingen. Mensen moeten daar leven in mensonterende omstandigheden.

Vluchtelingenwerk heeft een oproep gedaan aan Nederland om 500 minderjarige asielzoekers op te nemen. Enkele gemeenten hebben laten weten daartoe bereid te zijn. Premier Rutte houdt de boot af. Volgens hem helpt Nederland mee de situatie in vluchtelingenkampen ‘humaan in goede banen te leiden’. Dat is een voorbeeld van wegkijken en niets doen. Weet hebben van de onmenselijke omstandigheden van vluchtelingen en wegkijken is in strijd met de menselijke waardigheid.

Wij weten ook wel dat Peel en Maas niet alle ellende van de wereld op haar schouders kan nemen, maar wij zijn van mening dat we wel in staat zijn om iets te doen en daarmee een signaal af te geven aan de samenleving en onze regering. Daarom hebben we de gemeenteraad voorgesteld om het college opdracht te geven om het kabinet te laten weten dat ook de gemeente Peel en Maas een signaal van medemenselijkheid en daadwerkelijke solidariteit af wil geven met het uitspreken van de bereidheid om een aantal vluchtelingenkinderen op te nemen.

Wij vinden dat het college contact op moet nemen met gemeenten die al hebben laten weten bereid te zijn vluchtelingenkinderen op te nemen. Dan kan worden overlegd hoe dit geregeld kan worden en wie en wat daarvoor nodig is. Ook kunnen we contact opnemen met andere gemeenten in Noord-Limburg om hen op te roepen zich aan te sluiten bij gemeenten die bereid zijn vluchtelingenkinderen op te nemen. Want nogmaals: we kunnen niet wegkijken en niets doen!

Annigje Primowees, Frits Berben en Raf Janssen Raadsleden PvdA/GroenLinks

De eerste akkers die geel-oranje kleuren zijn alweer gesignaleerd. Voor mensen die niet weten waar die kleur vandaan komt: het gewas op die akkers is bespoten met een bestrijdingsmiddel waar glyfosaat in zit. Dat middel doodt alle planten die op de akker staan. Maar daar blijft het niet bij. Het middel is funest voor vogels en insecten en tast de biodiversiteit aan. Ook daar blijft het niet bij.

Onafhankelijk wetenschappelijk onderzoek laat zien dat er een verband bestaat tussen blootstelling aan bestrijdingsmiddelen zoals glyfosaat en verschillende soorten kanker, neurodegeneratieve aandoeningen, zoals de ziekte van Parkinson en Alzheimer, en ziekten bij pasgeboren kinderen. De gemeente Peel en Maas wil de biodiversiteit bevorderen. Als dat beleid serieus is, moet de gemeente het gebruik van glyfosaat tegengaan. De gemeente schaart zich achter het streven van Noord-Limburg om de gezondste regio van Nederland te zijn. Als dat een serieus doel is, moet de gemeente het gebruik van glyfosaat tegengaan.

Het vorig jaar hebben wij aan de gemeenteraad voorgesteld het college opdracht te geven om in dit verband enkele acties te ondernemen. (1) In kaart brengen welke bestrijdingsmiddelen in welke hoeveelheden in onze gemeente worden gebruikt. (2) De GGD of een ander hiervoor in aanmerking komend instituut opdracht geven nader onderzoek te doen naar de risico’s waar inwoners van onze gemeente aan blootgesteld zijn vanwege het gebruik van bestrijdingsmiddelen in de landbouw. (3) Overleg voeren met landbouworganisaties over de vraag hoe minder gebruik gemaakt kan worden van kwalijke bestrijdingsmiddelen en meer gebruik van natuurlijker vormen van gewasbescherming. Onze motie werd verworpen.

De fracties van CDA, Lokaal Peel en Maas, VVD en Anders NU waren tegen. Vindt u het ook niet vreemd dat deze partijen kennelijk geen moeite hebben met het gebruik van glyfosaat? Misschien kunt u hen eens om uitleg vragen.

Annigje Primowees, Frits Berben en Raf Janssen Raadsleden PvdA/GroenLinks

Onlangs organiseerde de provincie een kennisdag over energietransitie. Allerlei ervaringen en ideeën werden besproken. Allemaal heel nuttig en leerzaam. Wat echter niet aan de orde kwam, is de vraag wat er moet veranderen in onze manier van samenleven, in onze manier van produceren en consumeren, wil energietransitie daadwerkelijk tot stand komen. Een recente Vlaamse studie behandelt zes grote sociaaleconomische omwentelingen die nodig zijn voor een sociaal rechtvaardig klimaatbeleid.

Het zijn zes omwentelingen waaraan we ook lokaal een steentje kunnen bijdragen: 1 In plaats van een blind geloof in de private sector, hebben we een sterke overheid nodig die grootschalige investeringen doet in onder meer energievoorziening, openbaar vervoer, publieke huisvesting en innovatie.

2 In plaats van de ieder-voor-zich-filosofie moeten we veel meer zaken collectief aanpakken: mobiliteit, huisvesting, samendoen met consumptiegoederen en collectieve (energie)voorzieningen.

3 Collectief eigendom van grond en grondstoffen; meer eigenaarschap en zeggenschap in liefst coöperatief opgezette bedrijven.

4 Sociaaleconomische gelijkheid is essentieel voor een doortastend en gedragen klimaatbeleid: ongelijke samenlevingen zijn minder in staat om ecologische problemen aan te pakken in het algemeen belang.

5 Minder kwantitatieve groei kan heel goed samengaan met meer levenskwaliteit; een circulaire economie heeft minder grondstoffen nodig en een hersteleconomie zorgt voor minder consumptie-uitgaven, minder afval en minder CO2-uitstoot. (

6 Solidariteit tussen landen is nodig, want elk land moet meedoen om klimaatchaos te vermijden; er is een Nieuwe Internationale Economische Orde nodig die ontwikkelingslanden ruimte geeft om zich op een sociaal rechtvaardige manier te ontwikkelen.

Ook in Peel en Maas kunnen we bijdragen leveren aan deze zes grote omwentelingen. Te beginnen met het volop ondersteunen van energie-coöperaties. Burgers informeren en ‘meenemen’ is onvoldoende en participatie wordt pas echt als de gemeenschap eigenaar is, liefst voor 100%. Technologische vindingrijkheid en bestuurlijke samenwerking blijven daarbij nodig; maar een sociaal rechtvaardige aanpak mag zeker niet ontbreken.

Annigje Primowees, Frits Berben, Raf Janssen Raadsleden PvdA/GroenLinks

Afgelopen week vond een boekpresentatie plaats in het Huis van de Gemeente. Het ging om het boek dat de gemeentelijke strateeg Geert Schmitz schreef als een afscheidscadeau aan de gemeente en de gemeenschappen van Peel en Maas. Het draagt de titel Krijg de geest. Het boek richt zich vooral tot mensen die een rol vervullen bij de overheid. In het woord vooraf formuleert Geert dit als volgt: “Dit boek gaat over de vraag welke mogelijkheden de gemeente Peel en Maas heeft om als overheid een betekenisvolle bijdrage te leveren aan de zoektocht, de queeste, van gemeenschappen in Peel en Maas naar het goede leven.”

Als progressieve fractie in de gemeenteraad zullen we kennisnemen van dit neosociaal manifest. Wij zijn ervan overtuigd dat het boek ons als raadsleden helpt om het begrip ‘zelfsturing’ uit te diepen en vooral uit te zuiveren. Niet alles wat burgers doen, verdient de naam zelfsturing, althans als je zelfsturing in het teken zet van de zoektocht van gemeenschappen naar het goede leven. Het goede leven voor allen! Een aantal burgers kunnen voor zichzelf een prima initiatief opzetten en de gemeente om steun vragen.

Maar dat is onvoldoende om zo’n initiatief de benaming zelfsturing te geven, zoals Geert Schmitz dat begrip bedoelt. Dan moeten er nog enkele bijkomende voorwaarden zijn vervuld: (1) mensen moeten de bereidheid en het vermogen hebben om gevoelig te zijn voor de stem van de anderen; (2) iedereen moet zijn stem kunnen laten horen en een bijdrage kunnen leveren aan de gezamenlijke vorming van de gemeenschap; en (3) er moet sprake zijn van een dialoog die je eigen inzichten en opvattingen kan veranderen. Kortom, zelfsturing is een open proces dat gericht is op de bezieling van gemeenschappen en op het goede leven van alle mensen in die gemeenschappen. Geert bedankt!

Annigje Primowees, Frits Berben en Raf Janssen Raadsleden fractie PvdA/GroenLinks

Bij het verbranden aardgas komt CO2 vrij. Dat is slecht voor het milieu. We moeten van het gas af. We moeten onze huizen op een andere manier verwarmen. Een gigantische opgave, die het Rijk op het bordje van de gemeenten legt. In De Volkskrant van 1 februari stond een rapportage over twee wijken in Nederland die pionieren voor een aardgasvrije toekomst: een wijk in Utrecht en een dorp in Friesland. In Utrecht gaat het moeizaam; in Friesland stukken beter. Vanwaar dat verschil? Beide pilotwijken staan voor soortgelijke technologische, economische en financiële uitdagingen. Dat kan het verschil niet verklaren. Er is een ander aspect dat een voorname rol speelt. Dat is de sociale aanpak: het gemeenschapsgevoel, het aanpakken van uitdagingen van onderop door de bewoners zelf en het zorgen dat iedereen mee kan doen. Die sociale aanpak is in het Friese dorp veel meer aanwezig dan in de Utrechtse stadswijk. In Utrecht is het proces van bovenaf gedropt. In Friesland hebben de bewoners zelf het initiatief genomen: ze hebben een coöperatie gevormd, een lokaal energiepark opgericht, en ervoor gezorgd dat de opbrengsten van dit alternatieve energieproject volledig en rechtstreeks terugvloeien naar de gemeenschap. Die collectieve aanpak moeten we ook hier in Peel en Maas realiseren. Daarom hamert PvdA/GroenLinks zo op de sociale aspecten van de energietransitie. Omdat de regionale plannen voor de energietransitie die sociale aspecten verwaarloost, hebben wij een motie ingediend om het college te verplichten de regionale energieplannen eerst te bespreken met de raad alvorens daar in de regio een standpunt over te bepalen. De andere fracties hebben deze motie gesteund. Duurzaamheid kan niet zonder sociale grondslag! Nu nog de daad bij het woord voegen. Het college slaagt er tot nu toe niet in een duurzaamheidsagenda op te stellen die iets voorstelt. Erg zwak.

Annigje Primowees, Frits Berben en Raf Janssen Raadsleden PvdA/GroenLinks