Poliflw

Aniet Fonteyne, gemeenteraadslid in Horst aan de Maas en werkzaam in een verpleeghuis in Venlo, over de discussie over een betere beloning van de zorgmedewerkers.

"In eerste instantie werken met onvoldoende beschermingsmiddelen. Volgens het RIVM gewoon doorwerken bij klachten, behalve bij aanwezigheid van koorts. Vakantiedagen ingetrokken zodat er voldoende personeel aanwezig was. Extra diensten om goede zorg te kunnen garanderen, met soms diensten van wel 12 uur. Traumatische ervaringen waarbij je mensen ziet snakken naar lucht, machteloos toe moeten kijken hoe het virus om zich heen grijpt. Families moeten vertellen dat ze hun geliefden niet meer mogen bezoeken, daarbij dag en nacht klaarstaan om families te woord te staan bij zorgen en vragen. Gewoon doorwerken, zonder klagen.                          

Je zorgen maken om je eigen gezondheid en die van familie, bang om ze te besmetten.

Groot applaus in Nederland, waarbij zorgmedewerkers zich gesteund voelden door de samenleving. Ook voelden ze zich gesteund door de landelijke politiek die mee applaudisseerde. Er zou zelfs een bonus komen voor zorgmedewerkers. Maar hoe de uitvoering daarvan gaat plaatsvinden en wat de mogelijke financiële consequenties zijn is vooralsnog onduidelijk.

‘De zorg verdient meer dan alleen applaus’ was het antwoord. Structurele salarisverhoging en betere arbeidsvoorwaarden, werd door velen geopperd als een must. Totdat er gestemd moest worden in Den Haag, toen haakten ze af. Alle regeringspartijen (CDA, VVD, D’66 en CU) stemden tegen een structurele salarisverhoging.

Afgelopen week werd er opnieuw gestemd en weer hielden de regeringspartijen het tegen. Waar zelfs kandidaat-lijstrekker voor D66 Sigrid Kaag via de media nog zei ‘de lonen moeten omhoog’, stemden ze twee dagen later tegen een salarisverhoging.  Waar in Horst aan de Maas D66 hun beloftes pas ná de verkiezingen niet nakwamen, doen hun elitaire “linkse” vrienden in Den Haag dit al ruim vóór de verkiezingen.

Een klap in het gezicht voor zorgmedewerkers. Hopelijk herinnert de kiezer zich dit ook nog over een klein jaar tijdens de Tweede Kamerverkiezingen".

Onlangs brachten Aniet Fonteyne en Sonja van Giersbergen van de gemeenteraadsfractie van de SP een bezoek aan de NLW, het werkbedrijf voor sociaal-maatschappelijke werkgelegenheid in de regio Noord-Limburg West, locatie De Biesplanken. Aanleiding voor het bezoek zijn de perikelen tussen ondernemingsraad en directie, waardoor er een crisis in het bestuur is ontstaan én de geluiden van onrust op de werkvloer door medewerkers.

De Biesplanken - een onderdeel van de NLW - is recent verhuisd. Buiten is het nog niet helemaal af. Het binnengedeelte en de kantine hadden prioriteit en die zijn wel klaar. Een twaalftal mensen is binnen aan het stekken en oppotten. Iedereen is erg te spreken over de nieuwe werkplek.

De leeftijd van de werknemers varieert van 21 tot 64 jaar. Een enkeling werkt al 45 jaar bij de NLW  Er zijn mensen die aan een tafel zittend werken. Een klein aantal werkt in de kas waar de stekken opgetrokken worden tot plantjes. De aard van de werkzaamheden wordt bepaald aan de hand van mogelijkheden die mensen hebben, zowel lichamelijk als geestelijk. Een aantal mensen werkt hele dagen, een aantal part-time. Sommigen komen met eigen vervoer, anderen met taxivervoer.

Werknemers merken helemaal niets van de onrust aan de top van het  bedrijf. Buite de berichten in de krant. Leidinggevenden merken dat wel. Zij zijn blij met wat er overgebleven is van de sociale werkvoorzieing in Horst aan de Maas, Peel en Maas en Venray, zodat mensen een zinvolle dagbesteding hebben en het gevoel als werknemer mee te tellen.

Begeleiding is vaak nodig, soms door de voorwerker vanuit de groep zelf, maar soms ook door de begeleiding van de NLW. Voor alle mensen zou het vreselijk zijn om de structuur van de NLW te moeten missen. Met pensioen gaan is al vaak een probleem. Een dag zelf invullen en daar een structuur in vinden is voor veel mensen een te grote opgave met alle gevolgen van ziekte en ongelukkig voelen tot gevolg.

De sociale werkvoorziening staat als gevolg van kabinetsbeleid (zowel in de vorige regeerperiode van VVD en PvdA als nu met VVD, CDA, D66, en Christen Unie) sterk onder druk. Wat de SP betreft blijft de sociale werkvoorzieining echter van groot belang. De SP wil dan ook de taken van de sociale werkvoorziening zo veel mogelijk behouden en waar mogelijk terug brengen naar het eerdere niveau. Zodat mensen die daarvoor geïndiceerd zijn weer volledig deel kunnen nemen aan het arbeidsproces.