Poliflw

Utrecht is bekend en beroemd om het prachtige religieus erfgoed in de stad. Mede daarom is het de tweede monumentenstad van Nederland. Door ontwikkelingen als teruglopend kerkbezoek en hoge onderhoudskosten staat de exploitatie van dit erfgoed echter op de tocht. De ChristenUnie is van mening dat deze gemeenschappen daarom wel een steuntje in de rug kunnen gebruiken.

Gisteren besprak de Utrechtse gemeenteraad een voorstel dat hierover ging. Na jaren ligt er sinds gisteren weer een kerkenvisie. Wat daar nog aan miste was toegankelijk fonds waarop kerken aanspraak kunnen maken, om hoognodig onderhoud kunnen plegen. De 37 kerken die van de gemeente een status van Gemeentelijk Monument hebben gekregen, zouden volgens de ChristenUnie meer financiële ondersteuning moeten krijgen. Daartoe diende de partij samen met PvdA en CDA een amendement in.

De dekking daarvoor zou moeten komen uit het URF. Het geld dat het Utrechts Restauratiefonds bevat, is in 2015 en 2016 gereserveerd voor de Kerkenregeling. Het amendement vraagt dat dit geld in een fonds Gemeentelijke Monumenten terecht komt.

Al eerder beloofde raadslid Jolande Uringa dat ze tijdens de raadsvergadering een amendement zou indienen om die financiële borg zwart op wit te krijgen. Dat amendement werd gisteren helaas verworpen. Uringa: “Spijtig. Maar ook hier geldt: nieuwe ronde, nieuwe kansen. Na half maart kijken we weer verder.”

De kerkenvisie als geheel werd aangenomen.

Zomaar een week in het raadsseizoen. Waar houdt de ChristenUnie Utrecht zich zoal mee bezig in week 25? We kunnen volop aan de slag met waar we voor staan. De koepelonderwerpen ‘Gerechtigheid’ en ‘Duurzaamheid’ bepalen ons politieke handelen en denken. Afval, prostitutie & mensenhandel, armoede en vluchtelingen: vandaag worden ze allemaal besproken.

In deze week komt er in de politieke agenda weer van alles voorbij. De raadscyclus (Raadsinformatiebijeenkomsten, Commissie Stad en Ruimte, Commissie Mens en Samenleving (M&S) en Raadsvergadering) is aanbeland bij een dag voor de Commissie M&S. En aan de overlap tussen de commissieagenda en onze speerpunten is goed te zien dat ChristenUnie Utrecht met beide benen op de grond staat.

Zo kwam deze ochtend na een agendapunt over armoede onder jongeren de Tippelzone weer langs; beide onderwerpen liggen de ChristenUnie na aan het hart. Al eerder deed raadslid Jolande Uringa een hartenkreet over de toekomst van de vrouwen die werkzaam zijn in de Utrechtse prostitutie. En tijdens ons buurtgesprek over Armoede kwam bijvoorbeeld de U-Pas voorbij, die ook nu weer op de agenda stond.

Ook in het wekelijkse Vragenuur komen er vragen van de ChristenUnie voorbij die aansluiten bij onze focus. Zo stelt raadslid Jolande Uringa samen met het CDA en een aantal andere partijen vragen over het gebrek aan flexibiliteit bij het ophalen van grofvuil. Tegelijk stellen we ook onze vragen bij de effectiviteit van de bed-bad-broodregeling. De ChristenUnie vindt het belangrijk dat Utrecht zorg bieden aan mensen zonder verblijfsvergunning, maar op dit moment blijkt dat niet iedereen die zorg ontvangt.

Soms is het zoeken naar een manier om onze boodschap uit te dragen. Deze week lijkt dat vanzelf te gaan. En zo gaan we verder, op naar een betere stad waarin de gemeente haar verantwoordelijkheid neemt.

'In de Utrechtse Gemeenteraad zijn CDA en ChristenUnie tegen het collegebesluit. Maar dat zal niemand verbazen. Die partijen houden wel van het oudste boek, niet van het oudste beroep.' Dit las ik vandaag in een column van het Algemeen Dagblad.

Het gaat over de tippelzone en het voorgenomen besluit de tippelzone op de Europalaan te verplaatsen. De ChristenUnie vroeg in een ver verleden al naar een evaluatie op veiligheid en mensenhandel op deze zone. Toen plannen voor woningbouw in deze 'Merwedekanaalzone' zich aandienden, kwam ook de discussie op gang over de tippelzone. De ChristenUnie vindt het jammer dat hier niet een principiële aanleiding aan ten grondslag ligt, maar een louter praktische afweging over gebiedsontwikkeling. Dit dient niet het belang van de sekswerkers.De ChristenUnie is tegen het behouden of verplaatsten van de tippelzone. En dat mag misschien niet verbazingwekkend zijn, het is wel goed beargumenteerd. Kijk, de tippelzone is halverwege de jaren '80 opgezet om drugsverslaafde vrouwen uit Utrecht een gecontroleerde, centrale plek te bieden in de stad. Een beleidsmaatregel dus, vanuit Volksgezondheid. Je kunt je niet voorstellen dat zoiets vandaag de dag nog zou worden besloten als hulpverlening aan vrouwen in nood. Wel dus. Inmiddels komt 2/3 van de sekswerkers (transgenders, vrouwen) op de tippelzone niet uit Utrecht, maar uit steden waar het college zo moedig was de tippelzone te sluiten; een trend die al enkele jaren gaande is in Nederland en nog nergens tot significante toename van illegaal tippelen of andere wanhoopsdaden heeft geleid. Voor de zone wordt elk jaar 500.000 euro uit onze begroting Volksgezondheid getrokken, voor een bakkie koffie in een warme huiskamer en bijvoorbeeld een consult van de dokter. Natuurlijk is het fijn dat dit voorhanden is. Maar het strookt niet met de oorspronkelijke gedachte van hulpverlening aan verslaafde Utrechtse vrouwen, gelukkig nog slechts een handje vol. Nu profiteert een groot deel van de sekswerkers, die in hun eigen stad nergens kan bijverdienen maar een -aldus de algemene opinie- legaal beroep uitoefent, van circa 7000 euro overheidssubsidie per sekswerker. Voor banen in het kader van 'social return' geven we minder uit! Natúúrlijk komt de VVD in het verweer. Laat staan dat de gemeente voor een nieuwe tippelzone actief grond gaat verwerven! Laat staan dat straks een nieuwe locatie bij wie dan ook in de achtertuin komt. Het wordt tijd dat ook onze progressieve partijen, PvdA, D66 en GroenLinks zich afvragen hoeveel het ons als gemeente waard is een illusie in stand te houden, te bekostigen en te faciliteren. Als wij verslaafde vrouwen uit onze stad werkelijk willen helpen, laten we dan niet doen alsof dit écht het enige is wat zij kunnen. Dat is niet de hoop waar de ChristenUnie voor staat. 

Jolande Uringa