Poliflw

Door Webredactie op 10 oktober 2019 om 06:12

ChristenUnie en PvdA willen fonds voor opkopen problematische schulden

De schuldenproblematiek in Nederland is enorm en groeit nog steeds. Anderhalf miljoen huishoudens hebben risicovolle of problematische schulden: een gezin in elke straat. ChristenUnie en PvdA willen daarom dat er een Nationaal Saneringsprogramma komt om mensen met schulden te helpen. Tweede Kamerleden Gijs van Dijk (PvdA) en Eppo Bruins (ChristenUnie) vragen staatssecretaris Van Ark om hier onderzoek naar te doen en een pilot te starten.

Volgens brancheorganisatie NVVK hebben mensen met problematische schulden gemiddeld 14 schuldeisers, en een gemiddelde schuld van 43.000 euro. Het woud aan schuldeisers leidt tot een onoverzichtelijke administratie, financiële stress, en hoog oplopende kosten.

ChristenUnie en PvdA pleiten er daarom voor om probleemschulden over te laten nemen door een daarvoor opgericht publiek-privaat fonds. De overheid, maar bijvoorbeeld ook banken, vermogensfondsen, maatschappelijke organisaties en kerken kunnen hieraan een bijdrage leveren. Door tussenkomst van het fonds, hebben mensen nog maar één schuldeiser, lopen de schulden niet meer verder op, en hulpverleners kunnen zich richten op schuldhulpverlening en de schuldsanering. Afgeloste schulden stromen weer terug in het fonds, waardoor dat op peil blijft.

Breekijzer

ChristenUnie-Kamerlid Eppo Bruins: “Schulden zijn een pervers verdienmodel geworden van incassobureaus en handelaren die een slaatje willen slaan uit de situatie waar mensen met schulden zich in bevinden. Door die industrie houden schulden zichzelf vaak in stand en zorgen ze voor een stapeling van problemen. Het is tijd om het breekijzer daarin te zetten en te zorgen dat mensen met schulden daadwerkelijk kunnen werken aan nieuw perspectief, hun schulden kunnen aflossen en waar nodig met hulp van vrijwilligers structureel afscheid nemen van hun schuld.”

PvdA-Kamerlid Gijs van Dijk: “Probleemschulden hebben een enorme impact op mensen. Kan je de boodschappen nog wel betalen? Kunnen je kinderen wel mee op schoolreisje? Wat begint als een kleine schuld, groeit mensen al snel boven het hoofd. Een geldverslindende schuldenindustrie maakt nu winst ten koste van de problemen van mensen. Een gezin met problematische schulden heeft gemiddeld 14 schuldeisers. Dat levert enorme chaos en stress op en bemoeilijkt een oplossing. We willen deze mensen helpen. Door probleemschulden over te nemen creëren we rust zodat mensen kunnen werken aan een oplossing. Dan kan je weer zeker zijn dat je een toekomst kunt opbouwen.”

Nu worden schuldpakketten vaak opgekocht door incassobureaus die winst willen maken op de schulden van mensen. Ze kopen de schulden op tegens soms maar vier procent van de oorspronkelijke waarde en proberen dan met een agressieve incassostrategie om winst te maken met de handel in schulden. Het fonds wil dat verdienmodel breken door de schuldpakketten zelf op te kopen.

Bij het Kamerdebat over schulden gaan Van Dijk en Bruins de Staatssecretaris vragen om verder onderzoek te doen naar een dergelijk fonds, bijvoorbeeld naar de kosten en de maatschappelijke baten. Brancheorganisatie NVVK en vrijwilligersorganisaties als SchuldHulpMaatje hebben al aangegeven enthousiast te zijn over dit plan en begeleiding te willen bieden aan mensen die door dit programma geholpen worden.

Door Gijs van Dijk op 6 september 2019 Delen  

Toch hebben heel veel mensen grote zorgen over het pensioen. Jarenlang geen stijging van het pensioen en nu dreigen zelfs hoge kortingen terwijl de boodschappen duurder worden en de energierekening stijgt.

Minister Koolmees kan niet achteroverleunen terwijl gigantische kortingen dreigen.

Dan kan een verlaging van het pensioen het verschil maken tussen de rekeningen net wel of net niet kunnen betalen. Veel mensen dreigen zo in de knel te komen.

Pensioengerechtigden en die van de toekomst moeten kunnen genieten van hun oude dag.

Het kabinet kan zich nu niet verschuilen achter bestaande pensioenregels want voor de zomer hebben we een pensioenakkoord gesteund. Een van de afspraken is dat er perspectief moet komen op een geïndexeerd pensioen en dat in de tussentijd onnodige pensioenkortingen voorkomen moeten worden.

Het kabinet moet aan de bak.

In het debat gister ben ik dan ook heel duidelijk geweest: Minister Koolmees kan niet achteroverleunen terwijl gigantische kortingen dreigen. Hij moet nu zo snel mogelijk verschillende opties uitwerken waarbij onnodige kortingen zoveel mogelijk worden voorkomen. Niet het systeem, maar de mensen voorop. Dat is een harde eis voor ons. Pensioengerechtigden en die van de toekomst moeten kunnen genieten van hun oude dag. Het kabinet moet aan de bak.

Tweede Kamerlid

Je wil zeker zijn van een goede opleiding, een leuke baan en een betaalbaar huis. Maar steeds meer jongeren maken zich daar zorgen over. Daarom vroeg Gijs van Dijk de SER dit probleem te onderzoeken. Tijd om aan de slag te gaan om jongeren weer vaste grond onder te voeten te geven. 💪

Jongeren eisen met ‘generatietoets’ plaats op in de wet

De politiek houdt er geen rekening mee hoe de stapeling van allerlei wetten uitpakt voor jongeren, stelt het jongeren­platform van de Sociaal-Econo...

"Het dagelijks leven is zeker duurder geworden. Energie, huur, de boodschappen door de btw-verhoging." Kom 7 september naar onze Armoede Manifestatie met Gijs van Dijk. Meld je gratis aan 👉 bit.ly/Armoede-Manifestatie

Mensen met schulden worden steeds armer: ‘Ontbijtje bij de Hema is voor mij al vakantie’

Het leven voor personen met schulden en lage inkomens is de laatste tien jaar voelbaar moeilijker geworden. Geld voor boodschappen en persoonlijke ...

Om misstanden aan te pakken moeten er aanvullende regels komen voor uitzendbureaus, waaronder een vergunningsplicht. Dat voorstel doen SP-Kamerlid Bart van Kent en PvdA-Kamerlid Gijs van Dijk in het debat over arbeidsomstandigheden dat woensdag plaatsvindt. Sinds de in 1998 afgeschafte vergunningsplicht is het aantal uitzendbureaus explosief gestegen met 10.000 tot inmiddels ruim 14.000. Van Kent: 'Hieronder zitten veel malafide bureaus die het niet zo nauw nemen met de betaling, arbeidsomstandigheden of huisvesting van hun werknemers. Aan deze misstanden moet eind komen en onze maatregelen helpen hierbij.'

Naast de vergunningplicht, pleiten SP en PvdA er ook voor dat uitzendbureaus een deposito van € 100 duizend storten bij de overheid. Als een uitzendbureau geen salarissen uitkeert of fraudeert, kan dit geld worden gebruikt om uitzendkrachten hun salaris te ontvangen. De partijen verwachten dat hiermee het verdienmodel voor malafide uitzendbureaus onderuit gehaald wordt en faillissementsfraude wordt aangepakt. 'Ook vanuit de uitzendbranche zelf, neemt de roep om strengere regels toe', zegt Van Dijk. 'Cowboys zorgen voor oneerlijke concurrentie voor uitzenders die zich wel netjes aan de regels houden.'

De partijen hebben geen vertrouwen in de zelfregulering van de uitzendbranche. 'Na ruim 20 jaar kunnen we rustig concluderen dat die mislukt is', zegt Van Kent. 'Het is daarom aan de Inspectie SZW om erop toe te zien dat vergunninghouders voldoen aan eisen.' Daarnaast willen SP en PvdA dat het boeteregime wordt aangescherpt. Van Dijk: "Iedereen kan een keer de fout in gaan, maar wie er structureel een potje van maakt krijgt steeds zwaardere of ingrijpender sancties opgelegd. Ook de hoogte van de boetes moeten omhoog want die zijn nu onvoldoende afschrikwekkend."

Onze vijf voorstellen:

Vergunningplicht: De vergunningsplicht, die in 1998 werd afgeschaft, wordt opnieuw ingevoerd. Deze vergunning komt op naam te staan. Bij het intrekken van de vergunning kan de betreffende persoon daarom niet onder andere bedrijfsnaam zijn malafide praktijken voortzetten.

Deposito: Elke vergunningshouder zal een deposito bij de overheid moeten storten van € 100 duizend. Indien het uitzendbureau niet meer aan de loondoorbetaling– of belastingverplichtingen voldoet, kan hierop aanspraak gedaan worden.

Geen zelfregulering: De conclusie na ruim 20 jaar is dat de zelfregulering in de uitzendbranche totaal is mislukt. De Inspectie SZW (voorheen arbeidsinspectie) zal er daarom op toezien of vergunninghouders voldoen aan de gestelde eisen.

Progressief sanctiesysteem: Iedereen kan een keer de fout in gaan. Maar naarmate men meer overtredingen maakt, zullen steeds zwaardere of ingrijpender sancties worden opgelegd.  De ultieme sanctie hierbij is het intrekken van de vergunning.

Verhoging boetes: De huidige boetes op misstanden als uitbuiting, oneerlijke concurrentie en belastingontwijking zijn onvoldoende afschrikwekkend. De boetes moeten worden aangescherpt, zodat uitzendbureaus die over de scheef gaan het ook daadwerkelijk voelen.

Door Gijs van Dijk op 22 juni 2019 Delen  

Stabiele inkomsten, weinig landelijk toezicht en een enorme vraag vanuit ouders vanwege de economische groei; zie hier de kinderopvangsector. Deze sector met de zorg van onze kleinste kinderen is een vrije markt. Een interessante markt voor investeringsmaatschappijen die op een eenvoudige manier veel geld verdienen. Als ouder ben je vaak al dolblij als er überhaupt een plek voor je kind op de kinderopvang is. Kritische vragen over kwaliteit, veiligheid of de prijs betekent voor jou 10 anderen.

Helaas zien we steeds meer dubieuze investeringsclubs opduiken in de kinderopvang.

Helaas zien we steeds meer dubieuze investeringsclubs opduiken in de kinderopvang. Zoals bij het Apeldoornse Kidsplus waar vele ernstige tekortkomingen zijn gesignaleerd. 1600 kinderen zijn overgeleverd aan de grillen van een investeringsmaatschappij. En dat is te zien: onveilige crèches, kapot speelgoed en onvoldoende personeel. Of neem de Canadese investeringsmaatschappij Onex die in juli 2018 haar intrede deed in Nederland door Kids Foundation op te kopen. Met de recent aangekondigde fusie van Kids Foundation en Partou worden straks ruim 60.000 kinderen opgevangen door en werken 8000 medewerkers bij een kinderopvangorganisatie die in handen is van een buitenlandse investeringsmaatschappij.

Het doel van deze investeringsmaatschappijen in de kinderopvang is zo veel mogelijk geld verdienen met de zorg voor onze kinderen.

Eerder hebben we gezien wat het gevolg is als investeringsmaatschappijen zich gaan bemoeien met de zorg voor de allerkleinsten. In 2014 waren duizenden ouders en kinderen de dupe van het flitsfaillissement van kinderopvangorganisatie Estro. De eigenaar van Estro had deze kinderopvang financieel leeg getrokken en volgehangen met schulden, waardoor met het eerste zuchtje tegenwind Estro failliet ging. Een buffer voor slechte tijden, als er minder economische groei is en er dus minder kinderen naar de opvang gaan, was er niet. Ouders en medewerkers kwamen hierdoor in grote problemen. Want waar kon hun kind nog naar toe en medewerkers waren opeens hun werk en inkomen kwijt. Gelukkig voor de investeringsmaatschappij kon Estro nog wel voor een schijntje worden doorverkocht aan een collega-sprinkhaankapitalist.

Maar de kinderopvang is geen markt want de sector wordt voor ongeveer 70 procent uit publiek geld gefinancierd.

Het doel van deze investeringsmaatschappijen in de kinderopvang is zo veel mogelijk geld verdienen met de zorg voor onze kinderen. Miljoenen euro’s publiek geld voor de kinderopvang komen daarmee niet ten goede van opleidingen voor het personeel, een extra gezicht bij de baby’s of gewoonweg een lager tarief. Nee, kinderopvanglocaties zijn onveilig en de miljoenen euro’s belastinggeld komen terecht bij dubieuze vastgoedondernemers of aandeelhouders

Er moet daarom streng worden toegezien dat belastinggeld voor de kinderopvang goed wordt besteed.

Maar de kinderopvang is geen markt want de sector wordt voor ongeveer 70 procent uit publiek geld gefinancierd. Op deze manier winst maken ten koste van de zorg voor kinderen is onwenselijk. De kinderopvang is van ons allemaal. Als ouder wil je zeker zijn van goede zorg voor je kind. Een kinderdagverblijf moet goede zorg bieden, veilig zijn, investeren in scholing voor haar werknemers en een betaalbaar tarief hebben.

Ouders hebben het recht om dat te weten.

Er moet daarom streng worden toegezien dat belastinggeld voor de kinderopvang goed wordt besteed. Winsten van kinderopvangorganisaties moeten binnen de kinderopvang blijven. Het toezicht moet worden verbeterd en ouders behoren goed geïnformeerd te zijn over de intenties van investeringsmaatschappijen. Gaat het geld naar de zorg van kinderen, naar de salarissen van de medewerkers of gaat het naar aandeelhouders? Ouders hebben het recht om dat te weten.

Tweede Kamerlid

Door Esther-Mirjam Sent op 29 mei 2019 Delen  

Fractievoorzitter Esther-Mirjam Sent stelde veel kritische vragen en liet ook het sociaaldemocratische alternatief zien. Op dinsdag 28 mei wordt er gestemd en gaan wij proberen deze wet tegen te houden.

Mensen willen zeker zijn van vast werk met een fatsoenlijk salaris. Goed werk is de basis voor een goed leven. Het is je inkomen en je toekomst. Het is erbij horen en plezier hebben met je collega’s. Goed werk met een vast salaris is daarom heel belangrijk.

Goed werk is de basis voor een goed leven.

Helaas is die zekerheid sinds de jaren negentig langzaamaan minder geworden. Inmiddels heeft Nederland een van de meest flexibele arbeidsmarkten van Europa. Veel mensen hoppen van baan naar baan, van nul-urencontract naar gedwongen zelfstandigheid. Dit biedt geen perspectief op een zeker inkomen. Bovendien bouw je geen pensioen op voor later.

Kortom, de arbeidsmarkt is uit balans. En daarbij is de flexibiliteit ook ongelijk verdeeld. Ben je jong, laagopgeleid, vrouw of heb je een migratieachtergrond, dan heb je meer kans op een flexibel contract. Waar flexibele arbeid een goede oplossing kan zijn voor bepaalde situaties, wordt het ingericht als structurele invulling van wat normale vaste banen horen te zijn. Zo ontstaat er onzeker werk, dat minder betaalt en waar minder in wordt geïnvesteerd.

Een wet die de broodnodige balans op de arbeidsmarkt zou herstellen, is dus hard nodig. Om zzp’ers te beschermen tegen ziekte en arbeidsongeschiktheid. Om schijnzelfstandigheid tegen te gaan en de belastingvoordelen voor zzp’ers aan te pakken. Maar de wet die het kabinet heeft gemaakt, doet hier allemaal niets aan. Onaf, onduidelijk en teleurstellend; dat was niet alleen mijn oordeel, maar ook het oordeel van bijna alle wetenschappers die we als Eerste Kamer hebben bevraagd.

Een wet die de broodnodige balans op de arbeidsmarkt zou herstellen, is dus hard nodig.

De wet zorgt namelijk voor meer onzekerheid. Allereerst wordt de ontslagbescherming uitgekleed. Het wordt makkelijker om mensen te ontslaan en de transitievergoeding wordt lager en gemaximeerd. Daarnaast wil het kabinet het weer mogelijk maken om drie jaar in tijdelijke dienst te zijn, waardoor werknemers minder snel een vast contract krijgen. Er zitten ook wel positieve kanten aan de wet, zoals dat het kabinet de premie voor vaste contracten wil verlagen om zo deze contracten aantrekkelijker te maken voor werkgevers en dat er strengere eisen komen voor oproepcontracten. Maar ook daar zouden wij liever nog wat ambitieuzer zijn en minder uitzonderingen toestaan.

De PvdA wil de flexibilisering van onze arbeidsmarkt tegengaan. Zekerheid moet weer de norm worden. Gijs van Dijk heeft in de Tweede Kamer al een aantal sociaaldemocratische voorstellen gedaan en wij hebben daar nog twee voorstellen aan toegevoegd.

Allereerst willen we dat alle zelfstandigen ook een minimumdekking moeten krijgen tegen ziekte en arbeidsongeschiktheid. Hiermee beschermen we zzp’ers en wordt het ook betaalbaarder om verzekerd te zijn. Zzp’ers zijn nu vaak 20 tot 25 procent goedkoper, wanneer ze geen pensioen opbouwen en de kosten daarvan niet in hun tarieven doorberekenen. Dat is oneerlijke concurrentie en drukt de lonen.

Zelfstandigen moeten ook een minimumdekking krijgen tegen ziekte en arbeidsongeschiktheid.

Ten tweede willen we de platformeconomie meer aan banden leggen. Digitale werkplatformen, zoals Uber, Temper en Roamler, zouden ertoe kunnen leiden dat het aantal zzp’ers in Nederland de komende jaren enorm toeneemt. Niet alleen uitzendkrachten, maar ook werkenden in kortdurende en oproepcontracten kunnen op grote schaal op een zzp-platform terecht komen. Veel van deze mensen zouden veel liever een vast contract krijgen.

Het debat in de Eerste Kamer was helaas nog teleurstellender dan het wetsvoorstel zelf. Hoewel er forse kritiek was op het wetsvoorstel, werd het duidelijk dat de coalitiepartijen hadden afgesproken hiervoor te stemmen. De VVD en het CDA dienden een motie in om ‘voor de zomer van 2019’ (dat is dus binnen een maand!) alsnog met zzp-beleid te komen. Wat ons betreft had dat juist een belangrijk onderdeel moeten zijn van deze wet en kan dat niet achteraf nog gerepareerd worden. Als we deze wet kunnen tegenhouden, dan kan het kabinet gaan werken aan een wet die écht balans brengt op de arbeidsmarkt.

Vice-Fractievoorzitter

Op de Dag van de Arbeid liepen we van het Museumplein naar de Dam. Want in 2019 is deze dag nog steeds relevant. Voor Anneloes, voor Erik en voor zoveel anderen om te strijden voor een hoger minimumloon. 💪 Ook in de Kamer zet Gijs van Dijk hiervoor de eerste stap. Lees hier zijn voorstel 👉 bit.ly/vooreenhogerminimumloon

Wet Minimumuurloon

Door Nelleke Vedelaar op 1 mei 2019 Delen  

Uit Het Bildt een stoet van 600 mannen in rijen van vier en daarachter 15 rijtuigen met vrouwen en kinderen. Zij zullen in alle vroegte vertrokken zijn om na een de tocht van 15 kilometer, hier in Leeuwarden, geschiedenis te schrijven.

Op die eerste mei zaten de veenarbeiders van Nij Beets midden in een staking. Voor hen was de achturige werkdag werkdag nog ver weg. Ze werkten dagelijks van zonsopkomst tot aan het begin van de avond. Twaalf uur en langer. Hun staking, gesteund door de socialistische beweging en de vakbeweging, ging over meer dan loonsverhoging alleen. Hun actie was deel geworden van de strijd om een menswaardig leven en voor een andere, meer rechtvaardige samenleving.

Hun staking, gesteund door de socialistische beweging en de vakbeweging, ging over meer dan loonsverhoging alleen.

Hier in Leeuwarden, in 1890 ging de collectebus rond voor de veenstakers van Nij Beets en de Tijnje. De collectebus moest halverwege geleegd worden. Iedereen was solidair met de veenstakers.

1890 was ook het jaar van de vrouwenstaking in Appelscha. De strijd van deze veenwerkers, mannen én vrouwen, leidde in die jaren tot de eerste vakorganisatie van veenarbeiders in Nederland, de eerste organisatie van veenarbeidsters, de eerste CAO voor veenarbeiders en een gelijke beloning voor mannen en vrouwen voor het zelfde werk.

Slechte huisvesting, gedwongen winkelnering, armoede, ziekte, kinderarbeid, uitbuiting en onderdrukking: daarover werd gesproken, hier in Leeuwarden, 130 jaar geleden.

Het zijn de moedige mannen en vrouwen van toen, die ons nog steeds vervullen van trots

Het zijn de moedige mannen en vrouwen van toen, die ons nog steeds vervullen van trots. Met grote voorgangers als Domela Nieuwenhuis en Pieter Jelles Troelstra. Maar boven alles zijn het de veenarbeiders, de landarbeiders en fabrieksarbeiders geweest. Zij stonden op en hebben gevochten voor een beter bestaan.

Die eerste 1 mei-viering, 130 jaar geleden, leert ons wat solidariteit betekent, leert ons wat een collectieve strijd kan opleveren en leert ons dat wij in de voetsporen móeten treden van al onze voorgangers.

De industriëlen en kapitalisten van toen, zijn de multinationals, de techgiganten en platformbedrijven van nu. De arbeiders van toen zijn de flexwerkers van nu. Aandeelhouders strijken winsten op. Multinationals ontwijken belastingen. Bouwvakkers, buschauffeurs en schoonmakers, postbodes, leraren en verpleegkundigen, allemaal werken ze steeds vaker op basis van tijdelijke contracten, of als schijnzelfstandige: in concurrentie met elkaar. Vaak zonder pensioenopbouw, zonder bescherming tegen ziekte en pech.

De industriëlen en kapitalisten van toen, zijn de multinationals, de techgiganten en platformbedrijven van nu.

En daarom gaan we voorop in de strijd, samen met de vakbeweging. Voor fatsoenlijke salarissen, zekere contracten, sociale zekerheid en een onbezorgde oude dag. De Jonge socialisten en Young en United van de FNV kregen het samen voor elkaar: de afschaffing van het jeugdminimumloon. Liliane Ploumen krijgt het voor elkaar met haar initiatief wetsvoorstel voor gelijke beloning van mannen en vrouwen voor hetzelfde werk.

Agnes Jongerius en Gijs van Dijk strijden samen met Uber-chauffeurs voor eerlijke beloning, sociale zekerheid en een vast dienstverband. Kijk op de website die gisteren online is gegaan. Hetiscoderood.nl, waarop de verhalen van flexwerkers gedeeld worden en onrecht aan de kaak wordt gesteld.

Lodewijk Asscher strijdt voor een eerlijk pensioen, voor gepensioneerden en werkenden. En voor een eerder pensioen van mensen die hun leven lang zwaar werk hebben verricht. En vandaag strijden we voor een hoger en gelijk wettelijk minimum loon voor iedereen.

Ook hier in Friesland gaat de strijd door, voor fatsoenlijk werk en een betaalbaar huis voor iedereen. Met Lutz in Leeuwarden en Marijke in de provincie. Lokaal en nationaal staan we schouder aan schouder.

En zoals 130 jaar gelden, is onze strijd ook nu internationaal. Frans Timmermans strijdt met ons voor een minimum loon in alle Europese landen. In zijn woorden: “Het is tijd dat grote bedrijven belasting gaan betalen. Het is tijd dat we mensen weer een zekere toekomst geven. Met een eerlijk loon en een betaalbare woning. Het is tijd voor een Europa waar mannen en vrouwen gelijk betaalt en behandeld worden. Waar mensenrechten voor iedereen gelden.”

In mijn woorden: Het is tijd om opnieuw onze mouwen op te stropen. In de voetsporen van hen die ons voorgingen.

Terug naar de eerste 1 mei-viering in Leeuwarden in 1890. Die dag kwam het tot een breuk tussen een jonge Leeuwarder advocaat en zijn vader de wethouder. De zoon die naar de 1 mei-viering was geweest vertelde zijn vader in een heftige woordenwisseling definitief voor het socialisme te hebben gekozen. “Denk niet,” zei hij tegen zijn vader, “dat ik die zaak ooit ontrouw zal worden. Ik moet, het is mijn roeping”.

Het was Pieter Jelles Troelstra.

Lieve partijgenoten, dank jullie wel.

Partijbestuur