Poliflw

Onderstaand de bijdrage van Henk Huttinga namens de ChristenUnie in de vergadering van de commissie Bestuur, Middelen en Economie van donderdag 11 juni over de jaarrekening.

Mijnheer de voorzitter,

 De CU fractie is verblijd dat we financieel gezien over 2019 niet verder uit de bocht zijn gegaan dan nu blijkt. Het jaarverslag lezende en alles wat afgelopen jaar langsgekomen is, is het moeilijk te zeggen of dit vooral door goede stuurmanskunst is of ook deels geluk en onvoorzien. Wat ons betreft is er van beide wel wat aanwezig en heeft het in ieder geval geleid tot een minder slecht beeld dan dat van 2018, waarin de reservepositie opzienbarend werd uitgehold.

Hoewel het eigen vermogen licht steeg is de algemene reserve met 17,5 mio achteruit gehold naar een negatieve stand. Gelukkig bracht het rekeningresultaat wat verlichting voor het algemene beeld. Maar dat is helaas weer wat geflatteerd doordat het met name een boekhoudkundig resultaat is. De bankrekening is er niet extra door gevuld. Overigens vinden wij de voorstelling van het exploitatiebeeld een vertroebelende. U neemt daarin de reservemutaties mee terwijl de exploitatie juist het saldo van lasten en baten zou moeten zijn en dan kom je uit op ruim 2 miljoen euro. Tegelijk is het overall beeld van de financiële positie van onze gemeente helaas nog steeds onvoldoende en behoorlijk kwetsbaar. De Coronacrisis doet daar beslist geen goed aan, ook al zijn er diverse goede voornemens tot verbetering.

Ons steekt bijzonder de beperkende verklaring vanwege opnieuw onrechtmatige bestedingen agv onjuistheden in de aanbesteding- en contracten- sfeer. Dat moet beslist anders. Dit is nu voor het vierde achtereenvolgend jaar zo en het bedrag waarvoor het geldt wordt juist niet kleiner maar groter. Dat kan echt niet langer. Anders moeten er maar andere en wellicht harde maatregelen worden genomen.

Voorzitter, het college geeft zelf ook aan dat diverse begrotingswijzigingen door het jaar heen het beeld van de begroting en uiteindelijk van de rekening als resultaat behoorlijk kunnen beïnvloeden. Dat is op zich niet erg wanneer het volledig navolgbaar en transparant gebeurd. Maar ook over 2019 zijn er momenten geweest met Raads en college besluiten alsook naar wij aannemen besluiten in de organisatie die het zicht op het verloop van de begroting voor in ieder geval de raad hebben verslechterd. Wat ons betreft zouden we daar zoveel mogelijk van af moeten. De analyse van het rekeningresultaat geeft daar een mooi inkijkje in maar dat is achteraf. Het was in 2019 al heel fijn dat we ambtelijk werden bijgepraat meermalen over de stand van zaken. Laten we daar in ieder geval mee doorgaan.

Wij waarderen de ontwikkeling rond inhuur derden maar tegelijk is er wel heel veel vacatureruimte. Vraag is hoe we de organisatie vooral kwalitatief overeind houden. Ook hier is sprake van behoorlijke kwetsbaarheid, helemaal afgezet tegenover de steeds complexer wordende samenleving en de vraagstukken die er liggen voor de toekomst.

Voor het sociaal domein lijkt de gemeente steeds meer in control te komen, zeker afgezet ten opzichte van de laatst gewijzigde begroting. Dat constateert de accountant ook. Dat is op zich een goede ontwikkeling, daar waar vrijwel elke gemeente er enorm mee worstelt. Vraag is echter hoe het beeld is wanneer we naar de primitieve begroting terug kijken. Wij vinden dat onvoldoende zichtbaar.

De balans geeft wat ons betreft een iets positiever beeld dan begroot. Vooral ten aanzien van de schuldenpositie maar helaas niet ten aanzien van de algemene reserve.

De CU fractie onderschrijft volmondig de inhoud van de brief van de auditcommissie van de raad. Graag wil ik hier nog eens extra benadrukken de zorgen rond de rechtmatigheid en de sterke focus die er moet zijn op de top aandachtspunten. Zoals De Financiële positie gemeente Emmen De Business Case Wildlands (inclusief effecten corona) De Beheersing op inkoop en aanbesteding De Vernieuwing Accountantscontrole – Rechtmatigheidsverklaring College en Het Bepalen Van het ambitieniveau Interne Beheersing Daar komt nog bij de Effecten van corona op financiële positie en interne beheersing.

De opmerking van de auditcie rond de teksten in de begroting vinden wij ook niet verwonderlijk. Er zit vaak geen consequente lijn in tov de begroting en veelal zijn ze te langdradig. Per programma komt er minimaal een bladzijde bij tov de begroting. Leg bijvoorbeeld de onderwerpen uit de begroting in de programma’s naast de onderwerpen waarover gerapporteerd wordt, dan is dat oke. Maar tekstueel loopt het dan wel regelmatig uiteen qua voornemens en resultaat beschrijving. Dat kan echt een stuk beter. Ik zou beginnen met een veel beknoptere en puntiger beschrijving van de voornemens in de begroting. Dan kan ook veel gemakkelijker en duidelijker gerapporteerd worden over exact dat wat bedoeld wordt en zijn de smilies ook meer functioneel. Die zijn nu nog te subjectief, merken we. Overigens lieten de steekproeven die we deden zien dat er wel een behoorlijke poging is gedaan om voornemens en rapportage over het behaalde bij elkaar in de buurt te brengen en dat is goed om te zien, zeker tov hoe dit in het verleden vaak ging.

Voorzitter, we kwamen opnieuw de opmerking tegen dat afwijkingen relatief klein zijn tov het totale begrotingsbedrag. Deze opmerking is ook gehanteerd bij de beantwoording door het college van de schriftelijke vragen van de VVD en CU eerder dit jaar nav de perspectiefbrief 2020. Er wordt dan gemeld dat het maar 1 procent is of 2. Maar voorzitter, wij verkeren niet in de positie om zo relativerend over onze financiën te spreken. De achterliggende absolute getallen laten dit niet toe, want elke negatieve afwijking is er zeker nu wat ons betreft een te veel. Wij kunnen ons dat niet permitteren!

Vrijdag 12 april was het precies 25 jaar geleden dat onze Henk Huttinga voor het eerst de eed aflegde als raadslid. Hij is al 25 jaar lid van onze gemeenteraad in Emmen! Iets wat natuurlijk niet ongemerkt voorbij kon gaan. 's Ochtends was er aandacht voor tijdens het overleg in het gemeentehuis. Henk kreeg een mooie taart aangeboden tijdens de vergadering. Op de taart staat "Oonz Nestor Henk, dut goud wat mout, zet aaltied deur, holt al 25 joar de kop ter veur. Goa zo deur!"

's Avonds is Henk door de fractie opgehaald om het samen te vieren. Daarbij is Inge niet vergeten, want de steun van het thuisfront is natuurlijk onmisbaar geweest de afgelopen jaren. We zijn dankbaar voor de inzet van Henk in al die jaren en gezegend voor alle ervaring en deskundigheid die hij nog altijd met ons kan en wil delen. 

Heeft u het ook gezien? Er stond in het Dagblad van het Noorden een groot artikel over onze Henk!

"Hij is met straatlengte voorsprong het langstzittende raadslid in Emmen. Henk Huttinga (55) van de ChristenUnie viert deze maand zijn 25-jarig jubileum."

"Wat Huttinga altijd heeft aangesproken in het werk is dat hij iets bijdraagt aan de samenleving. ,,Je wilt besluiten nemen waardoor de gemeente gaat groeien en bloeien.’’

Lees het hele stuk van Frank Jeuring via de onderstaande link. Hierboven een foto van het artikel in de krant, de foto boven het artikel is gemaakt door Jan Anninga.

https://www.dvhn.nl/drenthe/Langstzittende-raadslid-van-Emmen-Je-moet-alles-wat-je-doet-kunnen-uitleggen-24407785.html

Maandag 5 november vond de eerste vergadering over de begroting plaats.

Hoe werkt het

Ieder jaar stelt de raad in november, voorafgaand aan het nieuwe begrotingsjaar, de begroting vast. De begroting is het huishoudboekje van de gemeente Emmen. Hierin staat wat we het komende jaar gaan doen en wat dat kost. Het college doet een voorstel en de gemeenteraad praat over de begroting om te bepalen wat er wel en niet in moet komen en stelt de begroting daarna volgens die afspraken vast. De plannen van het college voor de begroting kunt u hier vinden.

Vergadering maandag 5 november 2018

De vergadering van afgelopen maandag verliep anders dan wij bij de voorbereidingen hadden verwacht. Afgelopen vrijdag kwam er namelijk het bericht van het college aan de gemeenteraad over forse tekorten. De wethouder licht dit aan het begin van de vergadering toe. Dit onverwachte bericht heeft uiteraard gevolgen gehad voor de vergadering en de inbreng van de partijen. De inbreng van de ChristenUnie kunt u hieronder lezen.

Daarnaast nam een raadslid afscheid van de raad, iets dat alle aanwezigen toch heeft geraakt en wat we graag anders hadden gezien. Kortom, het was een enerverende vergadering. Komende donderdag komt er een vervolg.

Persberichten over deze vergadering

Zaterdag 2 november: Emmen wacht pijnlijke bezuinigingen door onverwacte miljoenen tegenvallers

Maandag 4 november: "Emmen zet investeringen in de ijskast vanwege tekorten"

Inbreng door Henk Huttinga namens de ChristenUnie

Voorzitter,

Soms sta je in een museum verwonderd te kijken naar een abstract schilderij waaronder staat aangegeven “Zonder Titel” en dan verbaas je je er over dat het Zonder Titel is. Immers, je kunt dan vanuit je fantasie er toch wel wat in zien en een betekenis aan ontlenen. Zou de kunstenaar in kwestie dat niet gekund hebben? Of laat de kunstenaar het dan juist bewust over aan de kijker? Voorzitter, deze nu zogenaamde begroting zou wat ons betreft met recht beslist dit predicaat mee kunnen krijgen “zonder titel”. Want wat is het nu uiteindelijk eigenlijk na de mail van wethouder Otter van vorige week vrijdag? Zegt u het maar… Het zojuist door wethouder Otter voorgelezen begrotingsbesluit had ons met deze mail moeten bereiken. Zoals het tot ca. 3 uur vanmiddag ging is feitelijk een schoffering van de raad. De raad was tot dan in het ongewisse gelaten over welk besluit zou moeten worden gedebatteerd deze begrotingsbehandeling.

“Net als andere jaren hebben we een begroting voorgeschoteld gekregen, opgesteld met de gegevens die tijdens het moment van opstellen beschikbaar waren. Een sluitende begroting met perspectief”, zo beweert het college in de mail van jl. vrijdag. Is dat zo? Was de voorgelegde begroting al niet gebouwd op een deel onzekerheid? Ons inziens zitten er posten in waarvan je nu al zou kunnen voorspellen dat die bij Berap 1 al uit de pas gaan lopen of waarvan halverwege het jaar moet worden geconstateerd dat ze onhaalbaar zijn of achter blijven bij hetgeen is verwacht en vastgesteld. Om maar niet te spreken van het in twijfel te trekken materieel evenwicht of de instabiliteit daarvan.

Daarnaast vragen we ons in gemoede af of de financiële storm die opgestoken is niet beter was te voorzien en aan te voelen, al eerder dit jaar? Berap 1 cijfers zijn immers maar van een paar maanden en die waren al niet best. Was er niet alle reden vanaf begin dit jaar zeer accuraat de stand van zaken te volgen en eerder aan de bel of noodrem te trekken? Het lijkt nu wel of het college volkomen verrast is. Die indruk krijgen wij door een plotselinge opeenvolgende negatieve mededelingen trend binnen een week. Het lijkt wel bijna een soort van paniekvoetbal. Dat kan toch niet waar zijn?

Voorzitter, de afgelopen jaren hebben we telkens met sluitende begrotingen gewerkt zoals het hoort, maar geen enkel begrotingsjaar sloot vervolgens de rekening zonder ingreep via de reserves op nul. Bij de kadernota behandeling dit jaar wezen wij u daar ook al op. Er is buiten het effect van externe factoren een tendens van gebrek aan begrotingsdiscipline waarneembaar.  Namens de CU fractie heb ik daar een heel stuk aan gewijd op 28 juni (zie hier) en u zou het eens moeten teruglezen. De toen gebezigde tekst zou ik nu zo één op één weer voor kunnen lezen. Het lijkt wel een profetie die nu al werkelijkheid wordt. Bijna een beetje eng en een slechte zaak.

Het heeft o.i. voor zover we er zelf als gemeente direct invloed op hebben dus vooral te maken met het gebrek aan discipline, maar ook een gebrek aan accuratesse en weerstand.

Daarom houden we de CU bijdrage bij het voorliggende stuk met brieven en mails deze keer relatief beperkt. Want u moet nu eerst flink aan de bak en dan niet alleen met de grote posten en risico’s die u zelf in de brieven van afgelopen weken noemt, maar ook met bedragen van bijvoorbeeld een ton of enkele tonnen die ook een te grote onzekerheidsfactor in zich dragen als het gaat om ‘hoe pakt het straks uit’ én ‘is het wel realistisch of is het meer een soort van wishfull thinking’?

Voorzitter, het navolgende wil ik u meegeven ondanks het nu alsnog eerst uitnemen van de investeringsagenda... Is het niet een idee het bezuinigingsboek weer van stal te halen, zoals we sinds 2010 enkele jaren gewoon waren te hanteren? En dan stellen wij voor om dit vooraf te laten gaan door overall aan het begin van het proces een bezuiniging op te leggen van een aantal procenten, bijvoorbeeld 5%. Laat elke manager verplicht met zijn of haar mensen op zoek gaan tussen alle kieren in ons begrotingshuis. Geen eigen financiële mini potjes of comfort meer, geen taken doen die niet moeten, maar de naakte financiële waarheid moet op tafel. Waar zit de ruimte! Wat is noodzakelijk. Een vergrootglas er bij en bij nul beginnen. De hele begroting opnieuw opbouwen en solide maken en meteen ook aan weerstand gaan werken.

Daarna volgt het afwegen door het MT met het College en de onverantwoorde en minder verantwoorde voorstellen gaan er dan alsnog weer uit. Vervolgens houd je dan voldoende over. Althans deze voldoende norm moet je tevoren vastleggen als harde eis. Daar mag niet aan getornd worden. De wethouder Financiën moet een bulterriër worden die voor zijn financiën ligt en o wee wanneer je zomaar over de schreef gaat. Dit of iets dergelijks achten wij nodig wil er voldoende aan het college programma worden toegekomen.

Dit betekent dat het college programma en de daaruit voortvloeiende wensen die omgezet zijn in begrotingsbeleid op de huidige bladzijden 24, 25 en 26 eerst de diepvries in kunnen. In dat verlengde wordt op de coalitie fracties een indringend appel gedaan het bestuursprogramma niet voortvarend te willen oppakken, maar eerst de boel op orde te laten brengen, uitgaand van de huidige tegenvallende gegevens en het niet bepaald rooskleurige perspectief.

Voorzitter, wij zijn gewend onze bijdrage bij de begroting af te sluiten met een zegenbede. Dat doen we nu ook door uit te spreken dat wij de medewerkers, het college en de raad veel kracht en wijsheid toewensen en om een zegen voor u allen bidden. Die zegen zal hard nodig zijn.

zie hieronder de bijdrage van fractievoorzitter Auke Oldenbeuving: Titel: Verandering is wat anders dan hetzelfde anders doen! In normale jaren, en dat zijn er drie op vier, toetsen we de begroting aan de voor het zomerreces besproken kadernota. Althans; zo hoort het te zijn. Het accent verschuift naar de Kadernota hebben we in dit huis van Thorbecke met elkaar afgesproken. Vandaag maken we eigenlijk een dubbelslag; partijen kunnen toetsen of de opmerkingen die gemaakt zijn tijdens het bespreken van het bestuursakkoord zijn verwerkt in het collegeprogramma, en de begroting kan worden getoetst aan dat collegeprogramma respectievelijk aan dat bestuursakkoord. Als het goed is heb je het dan als coalitiepartij gemakkelijk; je hebt er immers bij gezeten. Normaal gesproken zou ik nu namens het CDA kunnen volstaan met te zeggen; jaohet mag wel zo (Skik) Maar de werkelijkheid is een andere. De wereld is aan het veranderen. En het risico van doorgaan in dezelfde samenstelling, de heer Huttinga heeft daar eerder op gewezen, is dat je voor een deel doorgaat op de ingeslagen paden. Ervaring is een valkuil. (citaat pagina 7 van de begroting) Op verschillende beleidsterreinen, zoals bijvoorbeeld cultuur, openbare ruimte, dienstverlening, verkeersveiligheid, mobiliteit, maatschappelijke opvang en economische promotie volstaat het continueren of intensiveren van bestaand beleid. Maar als je doet wat je altijd deed, krijg je wat je altijd kreeg. Het zit ons al eeuwen in de genen, dat houden zoals het is. Vooral als we er door verwend zijn. Een paar voorbeelden : We weten dat de fossiele brandstoffen op raken, we weten dat de gaskraan over 12 jaar dicht gaat, maar ik wil mijn uitzicht houden. We weten dat die energietransitie iedereen veel geld gaat kosten en onze mogelijkheden zal beperken, maar mijn koopkracht moet wel behouden blijven. We weten dat we afvalstoffen moeten hergebruiken omdat onze grondstoffen op raken, maar ik wil wel gewoon mijn afval in een grijze container kunnen blijven gooien. We weten dat de zorg steeds beter, omvangrijker en dus onbetaalbaar wordt, maar ik wil kunnen krijgen waar ik vind dat ik recht op heb. We weten dat de uitstoot van kooldioxide teruggedrongen moet worden, maar ik wil wel goedkoop met het vliegtuig naar de zon. Iedereen is soms eventjes van binnen een klein Trumpje. Tweede probleem is dat onze maatschappij, inclusief onze bestuurlijke en juridische context, op dat zelfde principe is gestoeld. De uitspraak van de centrale raad van beroep inzake het resultaatgericht indiceren spreekt boekdelen. Rechtspraak, zeker in het bestuursrecht, is altijd gebaseerd op behoud van het bestaande. En dus tegen vernieuwing en verandering. En wat denkt u van de invoering van het inkomensonafhankelijke abonnementstarief voor de WMO door het kabinet. Hoezo we willen het anders gaan doen. We kantelen gewoon weer terug op deze manier! En zorgen voor nog meer “daar heb ik recht op!” Ook wij als Raad, als gemeentebestuur, willen graag blijven voldoen aan de verwachtingen. We willen alles in stand houden en nog wat extra. En we willen overal over gaan en geen risico’s nemen. En als het college wel risico’s neemt door niet alles maar toe te kennen en er ontstaat tumult uit de samenleving, dan is de Raad de eerste om dat terug te draaien! Dit bestuursakkoord, dit collegeprogramma en deze begroting passen daar bij. Natuurlijk kunnen we over details van mening verschillen, maar de grote lijn sluit aan bij onze samenleving en daarmee bij ons als Raad. Dat is echter niet genoeg; we moeten nog echt aan de bak met elkaar! Deze begrotingsbehandeling wordt overschaduwd door twee zaken; Wildlands en de recent gerapporteerde tegenvallers; Jeugdhulp, WMO, de Toegang, Parkeren. Daar zullen we nog wel over spreken in het kader van de aangekondigde begrotingswijziging voorjaar 2019. De recente publicatie van onder andere onze eigen wethouder Jeugd is een goede eerste aanzet. Wildlands vergt nog heel wat meer discussie. Het zoeken van de oplossingsrichting is een zaak van het park zelf; het al dan niet willen participeren in die oplossing, en in welke vorm en welke mate, is een vraag aan de gemeenteraad. Maar de gemeenteraad kan die vraag niet beantwoorden als A. niet duidelijk is wat andere partijen bereid zijn daarin te doen, en B. niet duidelijk is wat de consequenties voor de gemeentefinanciën zijn; op korte en op lange termijn. Daarna kunnen we als Raad verder spreken over aanpassing van de reguliere begroting. De collegebrief van afgelopen vrijdag geeft aan dat dit in het eerste kwartaal van 2019 zal zijn. Maar wat het CDA betreft vanuit het perspectief: Het moet anders. Loslaten, accepteren dat niet alles kan, accepteren dat veranderingen ook risico’s en teleurstellingen met zich mee brengen. De rol van de overheid, zoals die sinds 1959 gestalte heeft gekregen, moet een andere worden. Toch een paar opmerkingen over de begroting zelf. Er zitten een aantal veranderingen en ook veel mooie punten in deze begroting. Gelukkig! Ik noem u er een paar: · We gaan eindelijk het openbaar onderwijs verzelfstandigen. Belangrijke stap op weg naar anders omgaan met primair onderwijs. Naar elkaar toegroeien doe je met elkaar. Met wederzijds respect. · Er wordt gewerkt aan een integraal SAM beleid. Daar hoort wat ons betreft de aandacht voor de S van schulden volop bij. En dan preventief; voorkomen is beter dan blussen. Het is nu te veel dweilen met de kraan open, zo interpreteren we als CDA de signalen. En aan de andere kant: Werken moet lonen. We horen helaas te vaak dat beginnen met werken niet loont. We spreken daar als Raad in december over heb ik begrepen. Als het anders is hoor ik het graag van de wethouder. · We gaan verder met de burgerbegroting. Het staat nog wat voorzichtig in de begroting. Dat mag wel steviger. Durven loslaten en alleen nog maar regie; dat moet het credo zijn. We wilden toch een andere overheid? We trappen al snel in de valkuil van controle en sturing. · We hebben de Regenbooggemeente verankerd in het sociaal domein onder het hoofdstuk tegengaan van discriminatie. Prima! · We gaan aan de slag om in ieder geval dat maximum van 100 kilo restafval in 2020 te halen. Dat Kaderplan Afvalstoffen staat ook in december op de agenda wethouder. We krijgen het druk in december; dat is wel duidelijk. · We gaan het weerstandsvermogen vergroten om risico’s op te kunnen vangen. Dat is hard nodig! En twee suggesties voor meer inkomsten staan er een beetje verdekt in; Kosten omgevingsvergunningen voor 43% gedekt. Dat we bijvoorbeeld kleine evenementen willen ontzien; prima! Maar commerciële activiteiten moeten toch gewoon betalen? Dat dekkingspercentage moet omhoog! Selectieve precario. Heel selectief; dan blijven de inningskosten ook laag. Een groot terras in de zomermaanden levert goed geld op. Elders betalen uitbaters zo rond de 50 euro per vierkante meter om dat te mogen exploiteren; dat mag hier ook wat ons betreft. Natuurlijk missen we ook zaken: Postafhandeling, inzet op het glasvezelnetwerk (De teller staat nu op 20% deelname; we moeten naar de 50!), ons inziens nog steeds te weinig aandacht voor alcohol en drugsmisbruik en de toename van het GHB gebruik onder jongeren. En zo zal iedere partij in deze raad zijn eigen accenten hebben. Wat we verder missen, maar dat geldt voor bijna alle partijen hier want het was vorig jaar een weliswaar door het CDA voorbereide maar unaniem aangenomen motie: uitbreiding van de inzet van BOA’s; snelheidsovertredingen in woonwijken, scooters op fietspaden, zwerfafval, etc. Wat we ook missen, maar dan in positieve zin, is de verdubbeling van de OZB. Dat was immers het voornemen van het vorige kabinet op verzoek van D66. In het regeerakkoord zijn die plannen geschrapt. Aan alle partijen in deze Raad die net als het CDA Emmen hard hebben gelobbyd naar hun Haagse achterban: Dank! Het volgende randstad-denken probleem komt er al weer aan. Financiering middelbaar onderwijs. Laten we ook daar samen de druk er op houden. Onze woordvoerder onderwijs, mevrouw Mellema, wil u graag buiten deze vergadering nader informeren als dat nodig is. De CDA woordvoerder in de Tweede Kamer wil in ieder geval al een motie indienen. Zoals afgelopen zaterdag door Mona Keijzer werd gezegd: CDA’ers lopen niet aan het lijntje, maar hebben wel een lijntje naar Den Haag. Tot slot: In juni 2019, dat is over 8 maanden, moet de concept Regionale Energie Strategie, kortweg RES, gereed zijn. Opdracht: De CO2 uitstoot in 2030 is nog de helft van nu! Als die plannen landelijk bij elkaar geteld onvoldoende opleveren, gaan we de opgave verdelen. Ordinair gezegd; regio’s / gemeenten die onvoldoende doen krijgen een taakstelling opgelegd. Zeggen dat we dit niet willen is niet genoeg. Vanaf 2021 (en niet vanaf 2019 zoals de tekst suggereert) staat er 447K structureel in de begroting voor de energienota. We zijn bang dat deze beperkte inzet zich als een boemerang tegen ons keert in het kader van de Regionale Energie Strategie. Laten we ook hier zelf de regie houden; laten we het anders doen. Wij hebben met elkaar de verantwoordelijkheid voor de toekomst van Emmen.

zie hieronder de bijdrage van fractievoorzitter Auke Oldenbeuving: Titel: Verandering is wat anders dan hetzelfde anders doen! In normale jaren, en dat zijn er drie op vier, toetsen we de begroting aan de voor het zomerreces besproken kadernota. Althans; zo hoort het te zijn. Het accent verschuift naar de Kadernota hebben we in dit huis van Thorbecke met elkaar afgesproken. Vandaag maken we eigenlijk een dubbelslag; partijen kunnen toetsen of de opmerkingen die gemaakt zijn tijdens het bespreken van het bestuursakkoord zijn verwerkt in het collegeprogramma, en de begroting kan worden getoetst aan dat collegeprogramma respectievelijk aan dat bestuursakkoord. Als het goed is heb je het dan als coalitiepartij gemakkelijk; je hebt er immers bij gezeten. Normaal gesproken zou ik nu namens het CDA kunnen volstaan met te zeggen; jaohet mag wel zo (Skik) Maar de werkelijkheid is een andere. De wereld is aan het veranderen. En het risico van doorgaan in dezelfde samenstelling, de heer Huttinga heeft daar eerder op gewezen, is dat je voor een deel doorgaat op de ingeslagen paden. Ervaring is een valkuil. (citaat pagina 7 van de begroting) Op verschillende beleidsterreinen, zoals bijvoorbeeld cultuur, openbare ruimte, dienstverlening, verkeersveiligheid, mobiliteit, maatschappelijke opvang en economische promotie volstaat het continueren of intensiveren van bestaand beleid. Maar als je doet wat je altijd deed, krijg je wat je altijd kreeg. Het zit ons al eeuwen in de genen, dat houden zoals het is. Vooral als we er door verwend zijn. Een paar voorbeelden : We weten dat de fossiele brandstoffen op raken, we weten dat de gaskraan over 12 jaar dicht gaat, maar ik wil mijn uitzicht houden. We weten dat die energietransitie iedereen veel geld gaat kosten en onze mogelijkheden zal beperken, maar mijn koopkracht moet wel behouden blijven. We weten dat we afvalstoffen moeten hergebruiken omdat onze grondstoffen op raken, maar ik wil wel gewoon mijn afval in een grijze container kunnen blijven gooien. We weten dat de zorg steeds beter, omvangrijker en dus onbetaalbaar wordt, maar ik wil kunnen krijgen waar ik vind dat ik recht op heb. We weten dat de uitstoot van kooldioxide teruggedrongen moet worden, maar ik wil wel goedkoop met het vliegtuig naar de zon. Iedereen is soms eventjes van binnen een klein Trumpje. Tweede probleem is dat onze maatschappij, inclusief onze bestuurlijke en juridische context, op dat zelfde principe is gestoeld. De uitspraak van de centrale raad van beroep inzake het resultaatgericht indiceren spreekt boekdelen. Rechtspraak, zeker in het bestuursrecht, is altijd gebaseerd op behoud van het bestaande. En dus tegen vernieuwing en verandering. En wat denkt u van de invoering van het inkomensonafhankelijke abonnementstarief voor de WMO door het kabinet. Hoezo we willen het anders gaan doen. We kantelen gewoon weer terug op deze manier! En zorgen voor nog meer “daar heb ik recht op!” Ook wij als Raad, als gemeentebestuur, willen graag blijven voldoen aan de verwachtingen. We willen alles in stand houden en nog wat extra. En we willen overal over gaan en geen risico’s nemen. En als het college wel risico’s neemt door niet alles maar toe te kennen en er ontstaat tumult uit de samenleving, dan is de Raad de eerste om dat terug te draaien! Dit bestuursakkoord, dit collegeprogramma en deze begroting passen daar bij. Natuurlijk kunnen we over details van mening verschillen, maar de grote lijn sluit aan bij onze samenleving en daarmee bij ons als Raad. Dat is echter niet genoeg; we moeten nog echt aan de bak met elkaar! Deze begrotingsbehandeling wordt overschaduwd door twee zaken; Wildlands en de recent gerapporteerde tegenvallers; Jeugdhulp, WMO, de Toegang, Parkeren. Daar zullen we nog wel over spreken in het kader van de aangekondigde begrotingswijziging voorjaar 2019. De recente publicatie van onder andere onze eigen wethouder Jeugd is een goede eerste aanzet. Wildlands vergt nog heel wat meer discussie. Het zoeken van de oplossingsrichting is een zaak van het park zelf; het al dan niet willen participeren in die oplossing, en in welke vorm en welke mate, is een vraag aan de gemeenteraad. Maar de gemeenteraad kan die vraag niet beantwoorden als A. niet duidelijk is wat andere partijen bereid zijn daarin te doen, en B. niet duidelijk is wat de consequenties voor de gemeentefinanciën zijn; op korte en op lange termijn. Daarna kunnen we als Raad verder spreken over aanpassing van de reguliere begroting. De collegebrief van afgelopen vrijdag geeft aan dat dit in het eerste kwartaal van 2019 zal zijn. Maar wat het CDA betreft vanuit het perspectief: Het moet anders. Loslaten, accepteren dat niet alles kan, accepteren dat veranderingen ook risico’s en teleurstellingen met zich mee brengen. De rol van de overheid, zoals die sinds 1959 gestalte heeft gekregen, moet een andere worden. Toch een paar opmerkingen over de begroting zelf. Er zitten een aantal veranderingen en ook veel mooie punten in deze begroting. Gelukkig! Ik noem u er een paar: · We gaan eindelijk het openbaar onderwijs verzelfstandigen. Belangrijke stap op weg naar anders omgaan met primair onderwijs. Naar elkaar toegroeien doe je met elkaar. Met wederzijds respect. · Er wordt gewerkt aan een integraal SAM beleid. Daar hoort wat ons betreft de aandacht voor de S van schulden volop bij. En dan preventief; voorkomen is beter dan blussen. Het is nu te veel dweilen met de kraan open, zo interpreteren we als CDA de signalen. En aan de andere kant: Werken moet lonen. We horen helaas te vaak dat beginnen met werken niet loont. We spreken daar als Raad in december over heb ik begrepen. Als het anders is hoor ik het graag van de wethouder. · We gaan verder met de burgerbegroting. Het staat nog wat voorzichtig in de begroting. Dat mag wel steviger. Durven loslaten en alleen nog maar regie; dat moet het credo zijn. We wilden toch een andere overheid? We trappen al snel in de valkuil van controle en sturing. · We hebben de Regenbooggemeente verankerd in het sociaal domein onder het hoofdstuk tegengaan van discriminatie. Prima! · We gaan aan de slag om in ieder geval dat maximum van 100 kilo restafval in 2020 te halen. Dat Kaderplan Afvalstoffen staat ook in december op de agenda wethouder. We krijgen het druk in december; dat is wel duidelijk. · We gaan het weerstandsvermogen vergroten om risico’s op te kunnen vangen. Dat is hard nodig! En twee suggesties voor meer inkomsten staan er een beetje verdekt in; Kosten omgevingsvergunningen voor 43% gedekt. Dat we bijvoorbeeld kleine evenementen willen ontzien; prima! Maar commerciële activiteiten moeten toch gewoon betalen? Dat dekkingspercentage moet omhoog! Selectieve precario. Heel selectief; dan blijven de inningskosten ook laag. Een groot terras in de zomermaanden levert goed geld op. Elders betalen uitbaters zo rond de 50 euro per vierkante meter om dat te mogen exploiteren; dat mag hier ook wat ons betreft. Natuurlijk missen we ook zaken: Postafhandeling, inzet op het glasvezelnetwerk (De teller staat nu op 20% deelname; we moeten naar de 50!), ons inziens nog steeds te weinig aandacht voor alcohol en drugsmisbruik en de toename van het GHB gebruik onder jongeren. En zo zal iedere partij in deze raad zijn eigen accenten hebben. Wat we verder missen, maar dat geldt voor bijna alle partijen hier want het was vorig jaar een weliswaar door het CDA voorbereide maar unaniem aangenomen motie: uitbreiding van de inzet van BOA’s; snelheidsovertredingen in woonwijken, scooters op fietspaden, zwerfafval, etc. Wat we ook missen, maar dan in positieve zin, is de verdubbeling van de OZB. Dat was immers het voornemen van het vorige kabinet op verzoek van D66. In het regeerakkoord zijn die plannen geschrapt. Aan alle partijen in deze Raad die net als het CDA Emmen hard hebben gelobbyd naar hun Haagse achterban: Dank! Het volgende randstad-denken probleem komt er al weer aan. Financiering middelbaar onderwijs. Laten we ook daar samen de druk er op houden. Onze woordvoerder onderwijs, mevrouw Mellema, wil u graag buiten deze vergadering nader informeren als dat nodig is. De CDA woordvoerder in de Tweede Kamer wil in ieder geval al een motie indienen. Zoals afgelopen zaterdag door Mona Keijzer werd gezegd: CDA’ers lopen niet aan het lijntje, maar hebben wel een lijntje naar Den Haag. Tot slot: In juni 2019, dat is over 8 maanden, moet de concept Regionale Energie Strategie, kortweg RES, gereed zijn. Opdracht: De CO2 uitstoot in 2030 is nog de helft van nu! Als die plannen landelijk bij elkaar geteld onvoldoende opleveren, gaan we de opgave verdelen. Ordinair gezegd; regio’s / gemeenten die onvoldoende doen krijgen een taakstelling opgelegd. Zeggen dat we dit niet willen is niet genoeg. Vanaf 2021 (en niet vanaf 2019 zoals de tekst suggereert) staat er 447K structureel in de begroting voor de energienota. We zijn bang dat deze beperkte inzet zich als een boemerang tegen ons keert in het kader van de Regionale Energie Strategie. Laten we ook hier zelf de regie houden; laten we het anders doen. Wij hebben met elkaar de verantwoordelijkheid voor de toekomst van Emmen.

PVV Emmen heeft een voorstel ingediend om religieuze uitingen in de raadszaal te verbieden. Dat gaat over hoofddoekjes, maar het gaat natuurlijk veel verder. Onze eigen naam is al een uiting van ons geloof. 

In dit artikel van RTV Drenthe reageert onze fractievoorzitter Henk Huttinga op dit voorstel. Hij zegt o.a. "Dit raakt mij als lid van de ChristenUnie, maar ook de hele raad en de samenleving. Zij zijn nota bene de partij van de vrijheid. Het is anders dan wanneer je een overheidsfunctionaris bent. Wij zitten in de raad met onze eigen ideeën en principes. Onze basiswaarden mogen we bij ons dragen en uiten als raadslid. Ik denk niet dat dit (het plan van de PVV) haalbaar is."

(Er zijn in dit artikel twee filmpjes, door het het pijltje aan de zijkant van het filmpje te klikken of opzij te vegen kunt u het interview zien en horen. 

De partijen Wakker Emmen, PVDA en CDA zijn tot een bestuursakkoord gekomen. U kunt dit hier lezen. 

Tijdens de gemeenteraadsvergadering van 31 mei is dit bestuursakkoord in de raad besproken. Namens de ChristenUnie heeft Henk Huttinga gereageerd op de plannen die de coalitiepartijen hebben uitgewerkt. Deze bijdrage kunt u hier bekijken en hieronder lezen.  

M.d.V.,

“Samen investeren” lijkt meer op “veel voor weinig”. Het grappige is dat er gisteravond een email rond ging onder de fractievoorzitters voor het bepleiten van extra spreektijd om aanvullend suggesties te kunnen doen voor het bestuursakkoord. Dit kwam juist vanuit de coalitie voort! Maar het is al zo veel. Althans zo komt het op ons over.

De ChristenUnie fractie heeft de indruk dat het drievoudige snoer dat – zij het eerst nog heel voorzichtig en behoedzaam – gesmeed is in 2014 tussen WE, PvdA en CDA kennelijk zodanig sterk is geworden dat de partijen nu alles uit de kast willen halen om extra glans te geven aan het gemeentebestuur van Emmen. Dat is op zich te prijzen en (ook) wij vinden dat veel van de voornemens die wij als ChristenUnie hebben opgeschreven voor de verkiezingen zijn terug te vinden in het voorliggende bestuursakkoord.

Vooral de uitvoerige manier waarop de samenleving gerichte onderwerpen dit maal goede aandacht hebben gekregen, vinden wij positief en wij zijn daardoor extra benieuwd naar de verdere uitwerking van de sociaal, maatschappelijke en culturele agenda van dit college.

De liefde tussen de drie wordt wel heel uitbundige beschreven. Dat reflecteert blijkbaar naar de rest want ‘het samen gehalte’ is soms bijna klef te noemen. Kijk uit voor zoveel samenwerking dat het allemaal oppervlakkig wordt, want teveel zogenaamde samenwerking leidt vaak tot niets. Er zullen ook knopen moeten worden doorgehakt. En als je samenwerkt, moet het ook echt samenwerking zijn. Gelijkwaardig en op tijd beginnen. Dat kan niet altijd. Daar moet ook oog voor zijn. Daarnaast: kan alsmaar samenwerken wel echt in overheidsland? Immers voor samenwerking moet je veel loslaten. Is dat wel een basishouding in ons gemeentehuis?  

En dan die immer terugkerende irritante stip op de horizon waar we met zijn allen voortdurend naar onderweg zijn. Die stip die niet bestaat. Wat is dat voor een beeld. Weg er mee. De pot met goud staat ook niet onderaan de regenboog. De stip op de horizon bereik je nimmer.  Fout beeld zeker voor een bestuursakkoord.

Waar is de rol van de Raad? Die komt amper aan bod. En het algemeen belang? Of is dat qua pr niet handig om te benoemen en leveren we vooral, voortdurend maatwerk vanuit de samenwerking?

Voorzitter, de voornemens rond democratie dichterbij zijn mooi maar zijn ze niet al te utopisch? De lokale democratie moet niet verworden tot een supermarkt in illusies.

We missen naast het vele goeds bijvoorbeeld een basishouding van geloofwaardig en betrouwbaar willen zijn, we missen een voornemen tot financiële soliditeit waar juist in tijden van groeiende economie extra voor gewaakt moet worden en in dat kader: nog een keer vier jaar geen verhoging van de OZB en het vlak houden van de lokale lasten, hoe populair ook en hoe mooi het voornemen ook, maar straks 8 jaarschijven investeringsvolume missen van intussen vele miljoenen is geen kattenpis. Die middelen heeft de coalitie met zoveel voornemens juist heel hard nodig.

Wanneer je afdaalt in het streven naar een leefbare gemeente – en wie streeft daar niet naar – had het investeren in een gezonde leefstijl van ons ook wel een plek mogen krijgen in het akkoord evenals aandacht voor veiligheidsparagrafen in de plannen voor dorpen en wijken.

Het realiteitsgehalte in dit bestuursakkoord rond de windenergie opgave is opvallend, zeker wanneer je het afzet tegen dat van 2014, maar dan toch wel weer noemen dat het als het even kan vervangen moet worden door andere oplossingen. Koste wat het kost? Aan als maar meer grote zonneparken in ons landschap moeten wij ook niet denken.

En dan de bijna voelbare spanning tussen economie en duurzaamheid. De paragraaf Duurzame economie heeft wel een wat light achtig gehalte vinden wij. Het blijft vooral hangen in verkennen, zo lijkt het. Jammer. Met de tijdens de aanloop naar de verkiezingen vaak uitgesproken uitdrukkelijke wens ‘beleid te willen maken dat gericht is op verantwoord doorgeven van onze aarde’, hadden wij wel meer verwacht.

Wat wordt er weer ingezet op 1 straat in onze gemeente, nl. de weg Klazienveen-Emmen. Dat komt toch wel wat bekrompen over. Een veel geld vragend project waarvan de uitkomst onzeker is. Het is immers onze weg nog steeds niet. Naar wij kunnen waarnemen zijn de problemen bij de Boermarkeweg  intenser en zijn er daarnaast nog te veel wegen en paden waar het kwaliteitsniveau te wensen overlaat. Ook hier zijn wij benieuwd naar de nadere uitwerking van diverse voornemens, zoals t.a.v. het stationsgebied, het oog voor fietsers hebben maar ook voor bijvoorbeeld de rolstoelers en scootmobiel rijders.

Verder laten we het vergelijkenderwijs als het om digitale bereikbaarheid gaat tot nu toe niet echt zien.

Investeren in een sociale gemeente, dat is voor ons een heel belangrijke zaak. Dit onderdeel waarderen wij, mede gezien de opgaven als extra positief. Het gaat immers in een samenleving allereerst om mensen en hun kwaliteit van leven en samenzijn. Hierbij willen wij uw aandacht nog eens extra vragen voor onze zorgen omtrent de Toegang, De Jeugdzorg en ontwikkelingen rond de ziekenzorg. De coalitie benoemt ook de aansluiting van het onderwijs op de jeugdzorg maar ook op de arbeidsmarkt en de richting waarin onze lokale en regionale economie zich beweegt. Dat kan veel krachtiger. De ontwikkelingen of juist een gebrek daaraan gedurende vele jaren bij o.m. de grootste aanbieder van MBO in onze gemeente geven te denken.

Eén van de basisvoorwaarden voor een bloeiende samenleving is een bloeiende economie, die staat en weerbaar is, die duurzaamheidsgericht is en sociaal niet omdat het mooi lijkt maar omdat het moet. Voorzitter, daarbij komt nu het momentum wat de promotie van FC Emmen oplevert. Dit zal moeten worden omgezet in een sterke impuls voor de kracht en bloei  van onze gemeente en de regio. Daar kunnen we met hernieuwde energie aan gaan werken.

De ChristenUnie fractie wenst de Raad, ons dagelijks bestuur en juist ook onze medewerkers een gezegende, nieuwe bestuurstermijn toe waarbij wij allen tot een zegen mogen zijn voor onze gemeente en onze samenleving!

Dank u!

Donderdag 29 maart 2018 wordt de leden van de gemeenteraad voor de periode van 2018-2022 officieel geïnstalleerd. Henk Huttinga en Annette Bosch zijn daarna officieel raadsleden voor de ChristenUnie in de gemeente Emmen. U kunt deze installatie, vanaf 19.30 uur, volgen via de schermen in het bruggebouw van het gemeentehuis en via deze website. Na de officiële installatievergadering kunt u de raadsleden feliciteren in het bruggebouw.