Poliflw

zie hieronder de bijdrage van fractievoorzitter Auke Oldenbeuving: Titel: Verandering is wat anders dan hetzelfde anders doen! In normale jaren, en dat zijn er drie op vier, toetsen we de begroting aan de voor het zomerreces besproken kadernota. Althans; zo hoort het te zijn. Het accent verschuift naar de Kadernota hebben we in dit huis van Thorbecke met elkaar afgesproken. Vandaag maken we eigenlijk een dubbelslag; partijen kunnen toetsen of de opmerkingen die gemaakt zijn tijdens het bespreken van het bestuursakkoord zijn verwerkt in het collegeprogramma, en de begroting kan worden getoetst aan dat collegeprogramma respectievelijk aan dat bestuursakkoord. Als het goed is heb je het dan als coalitiepartij gemakkelijk; je hebt er immers bij gezeten. Normaal gesproken zou ik nu namens het CDA kunnen volstaan met te zeggen; jaohet mag wel zo (Skik) Maar de werkelijkheid is een andere. De wereld is aan het veranderen. En het risico van doorgaan in dezelfde samenstelling, de heer Huttinga heeft daar eerder op gewezen, is dat je voor een deel doorgaat op de ingeslagen paden. Ervaring is een valkuil. (citaat pagina 7 van de begroting) Op verschillende beleidsterreinen, zoals bijvoorbeeld cultuur, openbare ruimte, dienstverlening, verkeersveiligheid, mobiliteit, maatschappelijke opvang en economische promotie volstaat het continueren of intensiveren van bestaand beleid. Maar als je doet wat je altijd deed, krijg je wat je altijd kreeg. Het zit ons al eeuwen in de genen, dat houden zoals het is. Vooral als we er door verwend zijn. Een paar voorbeelden : We weten dat de fossiele brandstoffen op raken, we weten dat de gaskraan over 12 jaar dicht gaat, maar ik wil mijn uitzicht houden. We weten dat die energietransitie iedereen veel geld gaat kosten en onze mogelijkheden zal beperken, maar mijn koopkracht moet wel behouden blijven. We weten dat we afvalstoffen moeten hergebruiken omdat onze grondstoffen op raken, maar ik wil wel gewoon mijn afval in een grijze container kunnen blijven gooien. We weten dat de zorg steeds beter, omvangrijker en dus onbetaalbaar wordt, maar ik wil kunnen krijgen waar ik vind dat ik recht op heb. We weten dat de uitstoot van kooldioxide teruggedrongen moet worden, maar ik wil wel goedkoop met het vliegtuig naar de zon. Iedereen is soms eventjes van binnen een klein Trumpje. Tweede probleem is dat onze maatschappij, inclusief onze bestuurlijke en juridische context, op dat zelfde principe is gestoeld. De uitspraak van de centrale raad van beroep inzake het resultaatgericht indiceren spreekt boekdelen. Rechtspraak, zeker in het bestuursrecht, is altijd gebaseerd op behoud van het bestaande. En dus tegen vernieuwing en verandering. En wat denkt u van de invoering van het inkomensonafhankelijke abonnementstarief voor de WMO door het kabinet. Hoezo we willen het anders gaan doen. We kantelen gewoon weer terug op deze manier! En zorgen voor nog meer “daar heb ik recht op!” Ook wij als Raad, als gemeentebestuur, willen graag blijven voldoen aan de verwachtingen. We willen alles in stand houden en nog wat extra. En we willen overal over gaan en geen risico’s nemen. En als het college wel risico’s neemt door niet alles maar toe te kennen en er ontstaat tumult uit de samenleving, dan is de Raad de eerste om dat terug te draaien! Dit bestuursakkoord, dit collegeprogramma en deze begroting passen daar bij. Natuurlijk kunnen we over details van mening verschillen, maar de grote lijn sluit aan bij onze samenleving en daarmee bij ons als Raad. Dat is echter niet genoeg; we moeten nog echt aan de bak met elkaar! Deze begrotingsbehandeling wordt overschaduwd door twee zaken; Wildlands en de recent gerapporteerde tegenvallers; Jeugdhulp, WMO, de Toegang, Parkeren. Daar zullen we nog wel over spreken in het kader van de aangekondigde begrotingswijziging voorjaar 2019. De recente publicatie van onder andere onze eigen wethouder Jeugd is een goede eerste aanzet. Wildlands vergt nog heel wat meer discussie. Het zoeken van de oplossingsrichting is een zaak van het park zelf; het al dan niet willen participeren in die oplossing, en in welke vorm en welke mate, is een vraag aan de gemeenteraad. Maar de gemeenteraad kan die vraag niet beantwoorden als A. niet duidelijk is wat andere partijen bereid zijn daarin te doen, en B. niet duidelijk is wat de consequenties voor de gemeentefinanciën zijn; op korte en op lange termijn. Daarna kunnen we als Raad verder spreken over aanpassing van de reguliere begroting. De collegebrief van afgelopen vrijdag geeft aan dat dit in het eerste kwartaal van 2019 zal zijn. Maar wat het CDA betreft vanuit het perspectief: Het moet anders. Loslaten, accepteren dat niet alles kan, accepteren dat veranderingen ook risico’s en teleurstellingen met zich mee brengen. De rol van de overheid, zoals die sinds 1959 gestalte heeft gekregen, moet een andere worden. Toch een paar opmerkingen over de begroting zelf. Er zitten een aantal veranderingen en ook veel mooie punten in deze begroting. Gelukkig! Ik noem u er een paar: · We gaan eindelijk het openbaar onderwijs verzelfstandigen. Belangrijke stap op weg naar anders omgaan met primair onderwijs. Naar elkaar toegroeien doe je met elkaar. Met wederzijds respect. · Er wordt gewerkt aan een integraal SAM beleid. Daar hoort wat ons betreft de aandacht voor de S van schulden volop bij. En dan preventief; voorkomen is beter dan blussen. Het is nu te veel dweilen met de kraan open, zo interpreteren we als CDA de signalen. En aan de andere kant: Werken moet lonen. We horen helaas te vaak dat beginnen met werken niet loont. We spreken daar als Raad in december over heb ik begrepen. Als het anders is hoor ik het graag van de wethouder. · We gaan verder met de burgerbegroting. Het staat nog wat voorzichtig in de begroting. Dat mag wel steviger. Durven loslaten en alleen nog maar regie; dat moet het credo zijn. We wilden toch een andere overheid? We trappen al snel in de valkuil van controle en sturing. · We hebben de Regenbooggemeente verankerd in het sociaal domein onder het hoofdstuk tegengaan van discriminatie. Prima! · We gaan aan de slag om in ieder geval dat maximum van 100 kilo restafval in 2020 te halen. Dat Kaderplan Afvalstoffen staat ook in december op de agenda wethouder. We krijgen het druk in december; dat is wel duidelijk. · We gaan het weerstandsvermogen vergroten om risico’s op te kunnen vangen. Dat is hard nodig! En twee suggesties voor meer inkomsten staan er een beetje verdekt in; Kosten omgevingsvergunningen voor 43% gedekt. Dat we bijvoorbeeld kleine evenementen willen ontzien; prima! Maar commerciële activiteiten moeten toch gewoon betalen? Dat dekkingspercentage moet omhoog! Selectieve precario. Heel selectief; dan blijven de inningskosten ook laag. Een groot terras in de zomermaanden levert goed geld op. Elders betalen uitbaters zo rond de 50 euro per vierkante meter om dat te mogen exploiteren; dat mag hier ook wat ons betreft. Natuurlijk missen we ook zaken: Postafhandeling, inzet op het glasvezelnetwerk (De teller staat nu op 20% deelname; we moeten naar de 50!), ons inziens nog steeds te weinig aandacht voor alcohol en drugsmisbruik en de toename van het GHB gebruik onder jongeren. En zo zal iedere partij in deze raad zijn eigen accenten hebben. Wat we verder missen, maar dat geldt voor bijna alle partijen hier want het was vorig jaar een weliswaar door het CDA voorbereide maar unaniem aangenomen motie: uitbreiding van de inzet van BOA’s; snelheidsovertredingen in woonwijken, scooters op fietspaden, zwerfafval, etc. Wat we ook missen, maar dan in positieve zin, is de verdubbeling van de OZB. Dat was immers het voornemen van het vorige kabinet op verzoek van D66. In het regeerakkoord zijn die plannen geschrapt. Aan alle partijen in deze Raad die net als het CDA Emmen hard hebben gelobbyd naar hun Haagse achterban: Dank! Het volgende randstad-denken probleem komt er al weer aan. Financiering middelbaar onderwijs. Laten we ook daar samen de druk er op houden. Onze woordvoerder onderwijs, mevrouw Mellema, wil u graag buiten deze vergadering nader informeren als dat nodig is. De CDA woordvoerder in de Tweede Kamer wil in ieder geval al een motie indienen. Zoals afgelopen zaterdag door Mona Keijzer werd gezegd: CDA’ers lopen niet aan het lijntje, maar hebben wel een lijntje naar Den Haag. Tot slot: In juni 2019, dat is over 8 maanden, moet de concept Regionale Energie Strategie, kortweg RES, gereed zijn. Opdracht: De CO2 uitstoot in 2030 is nog de helft van nu! Als die plannen landelijk bij elkaar geteld onvoldoende opleveren, gaan we de opgave verdelen. Ordinair gezegd; regio’s / gemeenten die onvoldoende doen krijgen een taakstelling opgelegd. Zeggen dat we dit niet willen is niet genoeg. Vanaf 2021 (en niet vanaf 2019 zoals de tekst suggereert) staat er 447K structureel in de begroting voor de energienota. We zijn bang dat deze beperkte inzet zich als een boemerang tegen ons keert in het kader van de Regionale Energie Strategie. Laten we ook hier zelf de regie houden; laten we het anders doen. Wij hebben met elkaar de verantwoordelijkheid voor de toekomst van Emmen.

zie hieronder de bijdrage van fractievoorzitter Auke Oldenbeuving: Titel: Verandering is wat anders dan hetzelfde anders doen! In normale jaren, en dat zijn er drie op vier, toetsen we de begroting aan de voor het zomerreces besproken kadernota. Althans; zo hoort het te zijn. Het accent verschuift naar de Kadernota hebben we in dit huis van Thorbecke met elkaar afgesproken. Vandaag maken we eigenlijk een dubbelslag; partijen kunnen toetsen of de opmerkingen die gemaakt zijn tijdens het bespreken van het bestuursakkoord zijn verwerkt in het collegeprogramma, en de begroting kan worden getoetst aan dat collegeprogramma respectievelijk aan dat bestuursakkoord. Als het goed is heb je het dan als coalitiepartij gemakkelijk; je hebt er immers bij gezeten. Normaal gesproken zou ik nu namens het CDA kunnen volstaan met te zeggen; jaohet mag wel zo (Skik) Maar de werkelijkheid is een andere. De wereld is aan het veranderen. En het risico van doorgaan in dezelfde samenstelling, de heer Huttinga heeft daar eerder op gewezen, is dat je voor een deel doorgaat op de ingeslagen paden. Ervaring is een valkuil. (citaat pagina 7 van de begroting) Op verschillende beleidsterreinen, zoals bijvoorbeeld cultuur, openbare ruimte, dienstverlening, verkeersveiligheid, mobiliteit, maatschappelijke opvang en economische promotie volstaat het continueren of intensiveren van bestaand beleid. Maar als je doet wat je altijd deed, krijg je wat je altijd kreeg. Het zit ons al eeuwen in de genen, dat houden zoals het is. Vooral als we er door verwend zijn. Een paar voorbeelden : We weten dat de fossiele brandstoffen op raken, we weten dat de gaskraan over 12 jaar dicht gaat, maar ik wil mijn uitzicht houden. We weten dat die energietransitie iedereen veel geld gaat kosten en onze mogelijkheden zal beperken, maar mijn koopkracht moet wel behouden blijven. We weten dat we afvalstoffen moeten hergebruiken omdat onze grondstoffen op raken, maar ik wil wel gewoon mijn afval in een grijze container kunnen blijven gooien. We weten dat de zorg steeds beter, omvangrijker en dus onbetaalbaar wordt, maar ik wil kunnen krijgen waar ik vind dat ik recht op heb. We weten dat de uitstoot van kooldioxide teruggedrongen moet worden, maar ik wil wel goedkoop met het vliegtuig naar de zon. Iedereen is soms eventjes van binnen een klein Trumpje. Tweede probleem is dat onze maatschappij, inclusief onze bestuurlijke en juridische context, op dat zelfde principe is gestoeld. De uitspraak van de centrale raad van beroep inzake het resultaatgericht indiceren spreekt boekdelen. Rechtspraak, zeker in het bestuursrecht, is altijd gebaseerd op behoud van het bestaande. En dus tegen vernieuwing en verandering. En wat denkt u van de invoering van het inkomensonafhankelijke abonnementstarief voor de WMO door het kabinet. Hoezo we willen het anders gaan doen. We kantelen gewoon weer terug op deze manier! En zorgen voor nog meer “daar heb ik recht op!” Ook wij als Raad, als gemeentebestuur, willen graag blijven voldoen aan de verwachtingen. We willen alles in stand houden en nog wat extra. En we willen overal over gaan en geen risico’s nemen. En als het college wel risico’s neemt door niet alles maar toe te kennen en er ontstaat tumult uit de samenleving, dan is de Raad de eerste om dat terug te draaien! Dit bestuursakkoord, dit collegeprogramma en deze begroting passen daar bij. Natuurlijk kunnen we over details van mening verschillen, maar de grote lijn sluit aan bij onze samenleving en daarmee bij ons als Raad. Dat is echter niet genoeg; we moeten nog echt aan de bak met elkaar! Deze begrotingsbehandeling wordt overschaduwd door twee zaken; Wildlands en de recent gerapporteerde tegenvallers; Jeugdhulp, WMO, de Toegang, Parkeren. Daar zullen we nog wel over spreken in het kader van de aangekondigde begrotingswijziging voorjaar 2019. De recente publicatie van onder andere onze eigen wethouder Jeugd is een goede eerste aanzet. Wildlands vergt nog heel wat meer discussie. Het zoeken van de oplossingsrichting is een zaak van het park zelf; het al dan niet willen participeren in die oplossing, en in welke vorm en welke mate, is een vraag aan de gemeenteraad. Maar de gemeenteraad kan die vraag niet beantwoorden als A. niet duidelijk is wat andere partijen bereid zijn daarin te doen, en B. niet duidelijk is wat de consequenties voor de gemeentefinanciën zijn; op korte en op lange termijn. Daarna kunnen we als Raad verder spreken over aanpassing van de reguliere begroting. De collegebrief van afgelopen vrijdag geeft aan dat dit in het eerste kwartaal van 2019 zal zijn. Maar wat het CDA betreft vanuit het perspectief: Het moet anders. Loslaten, accepteren dat niet alles kan, accepteren dat veranderingen ook risico’s en teleurstellingen met zich mee brengen. De rol van de overheid, zoals die sinds 1959 gestalte heeft gekregen, moet een andere worden. Toch een paar opmerkingen over de begroting zelf. Er zitten een aantal veranderingen en ook veel mooie punten in deze begroting. Gelukkig! Ik noem u er een paar: · We gaan eindelijk het openbaar onderwijs verzelfstandigen. Belangrijke stap op weg naar anders omgaan met primair onderwijs. Naar elkaar toegroeien doe je met elkaar. Met wederzijds respect. · Er wordt gewerkt aan een integraal SAM beleid. Daar hoort wat ons betreft de aandacht voor de S van schulden volop bij. En dan preventief; voorkomen is beter dan blussen. Het is nu te veel dweilen met de kraan open, zo interpreteren we als CDA de signalen. En aan de andere kant: Werken moet lonen. We horen helaas te vaak dat beginnen met werken niet loont. We spreken daar als Raad in december over heb ik begrepen. Als het anders is hoor ik het graag van de wethouder. · We gaan verder met de burgerbegroting. Het staat nog wat voorzichtig in de begroting. Dat mag wel steviger. Durven loslaten en alleen nog maar regie; dat moet het credo zijn. We wilden toch een andere overheid? We trappen al snel in de valkuil van controle en sturing. · We hebben de Regenbooggemeente verankerd in het sociaal domein onder het hoofdstuk tegengaan van discriminatie. Prima! · We gaan aan de slag om in ieder geval dat maximum van 100 kilo restafval in 2020 te halen. Dat Kaderplan Afvalstoffen staat ook in december op de agenda wethouder. We krijgen het druk in december; dat is wel duidelijk. · We gaan het weerstandsvermogen vergroten om risico’s op te kunnen vangen. Dat is hard nodig! En twee suggesties voor meer inkomsten staan er een beetje verdekt in; Kosten omgevingsvergunningen voor 43% gedekt. Dat we bijvoorbeeld kleine evenementen willen ontzien; prima! Maar commerciële activiteiten moeten toch gewoon betalen? Dat dekkingspercentage moet omhoog! Selectieve precario. Heel selectief; dan blijven de inningskosten ook laag. Een groot terras in de zomermaanden levert goed geld op. Elders betalen uitbaters zo rond de 50 euro per vierkante meter om dat te mogen exploiteren; dat mag hier ook wat ons betreft. Natuurlijk missen we ook zaken: Postafhandeling, inzet op het glasvezelnetwerk (De teller staat nu op 20% deelname; we moeten naar de 50!), ons inziens nog steeds te weinig aandacht voor alcohol en drugsmisbruik en de toename van het GHB gebruik onder jongeren. En zo zal iedere partij in deze raad zijn eigen accenten hebben. Wat we verder missen, maar dat geldt voor bijna alle partijen hier want het was vorig jaar een weliswaar door het CDA voorbereide maar unaniem aangenomen motie: uitbreiding van de inzet van BOA’s; snelheidsovertredingen in woonwijken, scooters op fietspaden, zwerfafval, etc. Wat we ook missen, maar dan in positieve zin, is de verdubbeling van de OZB. Dat was immers het voornemen van het vorige kabinet op verzoek van D66. In het regeerakkoord zijn die plannen geschrapt. Aan alle partijen in deze Raad die net als het CDA Emmen hard hebben gelobbyd naar hun Haagse achterban: Dank! Het volgende randstad-denken probleem komt er al weer aan. Financiering middelbaar onderwijs. Laten we ook daar samen de druk er op houden. Onze woordvoerder onderwijs, mevrouw Mellema, wil u graag buiten deze vergadering nader informeren als dat nodig is. De CDA woordvoerder in de Tweede Kamer wil in ieder geval al een motie indienen. Zoals afgelopen zaterdag door Mona Keijzer werd gezegd: CDA’ers lopen niet aan het lijntje, maar hebben wel een lijntje naar Den Haag. Tot slot: In juni 2019, dat is over 8 maanden, moet de concept Regionale Energie Strategie, kortweg RES, gereed zijn. Opdracht: De CO2 uitstoot in 2030 is nog de helft van nu! Als die plannen landelijk bij elkaar geteld onvoldoende opleveren, gaan we de opgave verdelen. Ordinair gezegd; regio’s / gemeenten die onvoldoende doen krijgen een taakstelling opgelegd. Zeggen dat we dit niet willen is niet genoeg. Vanaf 2021 (en niet vanaf 2019 zoals de tekst suggereert) staat er 447K structureel in de begroting voor de energienota. We zijn bang dat deze beperkte inzet zich als een boemerang tegen ons keert in het kader van de Regionale Energie Strategie. Laten we ook hier zelf de regie houden; laten we het anders doen. Wij hebben met elkaar de verantwoordelijkheid voor de toekomst van Emmen.

De partijen Wakker Emmen, PVDA en CDA zijn tot een bestuursakkoord gekomen. U kunt dit hier lezen. 

Tijdens de gemeenteraadsvergadering van 31 mei is dit bestuursakkoord in de raad besproken. Namens de ChristenUnie heeft Henk Huttinga gereageerd op de plannen die de coalitiepartijen hebben uitgewerkt. Deze bijdrage kunt u hier bekijken en hieronder lezen.  

M.d.V.,

“Samen investeren” lijkt meer op “veel voor weinig”. Het grappige is dat er gisteravond een email rond ging onder de fractievoorzitters voor het bepleiten van extra spreektijd om aanvullend suggesties te kunnen doen voor het bestuursakkoord. Dit kwam juist vanuit de coalitie voort! Maar het is al zo veel. Althans zo komt het op ons over.

De ChristenUnie fractie heeft de indruk dat het drievoudige snoer dat – zij het eerst nog heel voorzichtig en behoedzaam – gesmeed is in 2014 tussen WE, PvdA en CDA kennelijk zodanig sterk is geworden dat de partijen nu alles uit de kast willen halen om extra glans te geven aan het gemeentebestuur van Emmen. Dat is op zich te prijzen en (ook) wij vinden dat veel van de voornemens die wij als ChristenUnie hebben opgeschreven voor de verkiezingen zijn terug te vinden in het voorliggende bestuursakkoord.

Vooral de uitvoerige manier waarop de samenleving gerichte onderwerpen dit maal goede aandacht hebben gekregen, vinden wij positief en wij zijn daardoor extra benieuwd naar de verdere uitwerking van de sociaal, maatschappelijke en culturele agenda van dit college.

De liefde tussen de drie wordt wel heel uitbundige beschreven. Dat reflecteert blijkbaar naar de rest want ‘het samen gehalte’ is soms bijna klef te noemen. Kijk uit voor zoveel samenwerking dat het allemaal oppervlakkig wordt, want teveel zogenaamde samenwerking leidt vaak tot niets. Er zullen ook knopen moeten worden doorgehakt. En als je samenwerkt, moet het ook echt samenwerking zijn. Gelijkwaardig en op tijd beginnen. Dat kan niet altijd. Daar moet ook oog voor zijn. Daarnaast: kan alsmaar samenwerken wel echt in overheidsland? Immers voor samenwerking moet je veel loslaten. Is dat wel een basishouding in ons gemeentehuis?  

En dan die immer terugkerende irritante stip op de horizon waar we met zijn allen voortdurend naar onderweg zijn. Die stip die niet bestaat. Wat is dat voor een beeld. Weg er mee. De pot met goud staat ook niet onderaan de regenboog. De stip op de horizon bereik je nimmer.  Fout beeld zeker voor een bestuursakkoord.

Waar is de rol van de Raad? Die komt amper aan bod. En het algemeen belang? Of is dat qua pr niet handig om te benoemen en leveren we vooral, voortdurend maatwerk vanuit de samenwerking?

Voorzitter, de voornemens rond democratie dichterbij zijn mooi maar zijn ze niet al te utopisch? De lokale democratie moet niet verworden tot een supermarkt in illusies.

We missen naast het vele goeds bijvoorbeeld een basishouding van geloofwaardig en betrouwbaar willen zijn, we missen een voornemen tot financiële soliditeit waar juist in tijden van groeiende economie extra voor gewaakt moet worden en in dat kader: nog een keer vier jaar geen verhoging van de OZB en het vlak houden van de lokale lasten, hoe populair ook en hoe mooi het voornemen ook, maar straks 8 jaarschijven investeringsvolume missen van intussen vele miljoenen is geen kattenpis. Die middelen heeft de coalitie met zoveel voornemens juist heel hard nodig.

Wanneer je afdaalt in het streven naar een leefbare gemeente – en wie streeft daar niet naar – had het investeren in een gezonde leefstijl van ons ook wel een plek mogen krijgen in het akkoord evenals aandacht voor veiligheidsparagrafen in de plannen voor dorpen en wijken.

Het realiteitsgehalte in dit bestuursakkoord rond de windenergie opgave is opvallend, zeker wanneer je het afzet tegen dat van 2014, maar dan toch wel weer noemen dat het als het even kan vervangen moet worden door andere oplossingen. Koste wat het kost? Aan als maar meer grote zonneparken in ons landschap moeten wij ook niet denken.

En dan de bijna voelbare spanning tussen economie en duurzaamheid. De paragraaf Duurzame economie heeft wel een wat light achtig gehalte vinden wij. Het blijft vooral hangen in verkennen, zo lijkt het. Jammer. Met de tijdens de aanloop naar de verkiezingen vaak uitgesproken uitdrukkelijke wens ‘beleid te willen maken dat gericht is op verantwoord doorgeven van onze aarde’, hadden wij wel meer verwacht.

Wat wordt er weer ingezet op 1 straat in onze gemeente, nl. de weg Klazienveen-Emmen. Dat komt toch wel wat bekrompen over. Een veel geld vragend project waarvan de uitkomst onzeker is. Het is immers onze weg nog steeds niet. Naar wij kunnen waarnemen zijn de problemen bij de Boermarkeweg  intenser en zijn er daarnaast nog te veel wegen en paden waar het kwaliteitsniveau te wensen overlaat. Ook hier zijn wij benieuwd naar de nadere uitwerking van diverse voornemens, zoals t.a.v. het stationsgebied, het oog voor fietsers hebben maar ook voor bijvoorbeeld de rolstoelers en scootmobiel rijders.

Verder laten we het vergelijkenderwijs als het om digitale bereikbaarheid gaat tot nu toe niet echt zien.

Investeren in een sociale gemeente, dat is voor ons een heel belangrijke zaak. Dit onderdeel waarderen wij, mede gezien de opgaven als extra positief. Het gaat immers in een samenleving allereerst om mensen en hun kwaliteit van leven en samenzijn. Hierbij willen wij uw aandacht nog eens extra vragen voor onze zorgen omtrent de Toegang, De Jeugdzorg en ontwikkelingen rond de ziekenzorg. De coalitie benoemt ook de aansluiting van het onderwijs op de jeugdzorg maar ook op de arbeidsmarkt en de richting waarin onze lokale en regionale economie zich beweegt. Dat kan veel krachtiger. De ontwikkelingen of juist een gebrek daaraan gedurende vele jaren bij o.m. de grootste aanbieder van MBO in onze gemeente geven te denken.

Eén van de basisvoorwaarden voor een bloeiende samenleving is een bloeiende economie, die staat en weerbaar is, die duurzaamheidsgericht is en sociaal niet omdat het mooi lijkt maar omdat het moet. Voorzitter, daarbij komt nu het momentum wat de promotie van FC Emmen oplevert. Dit zal moeten worden omgezet in een sterke impuls voor de kracht en bloei  van onze gemeente en de regio. Daar kunnen we met hernieuwde energie aan gaan werken.

De ChristenUnie fractie wenst de Raad, ons dagelijks bestuur en juist ook onze medewerkers een gezegende, nieuwe bestuurstermijn toe waarbij wij allen tot een zegen mogen zijn voor onze gemeente en onze samenleving!

Dank u!

Wij als DOP hebben gisteravond de onderstaande motie namens de gehele gemeenteraad mede gesteund, maar hebben ook een eigen motie met de vraag om meer waarborgen voor de zorg in onze regio nog achter de hand. Deze kunnen we in januari nog indienen als blijkt dat de huidige inspanningen geen of onvoldoende resultaat blijken te hebben. Motie vreemd aan de orde Plaats: Emmen Datum: 14 december 2017 Onderwerp: ziekenhuiszorg De raad van de gemeente Emmen in vergadering bijeen op donderdag 14 december 2017, constaterende dat • Treant een sluiting voor onbepaalde tijd heeft aangekondigd van de kinderafdeling en verloskunde van het Scheperziekenhuis te Emmen; • aan dit besluit een tekort aan kinderartsen ten grondslag ligt; • een dergelijke sluiting grote gevolgen heeft voor de inwoners van Emmen en de voorliggende gezondheidszorg; • de gemeente Emmen, andere overheden en de voorliggende gezondheidszorg zeer laat zijn geïnformeerd door de raad van bestuur van Treant, overwegende dat • een sluiting van kindergeneeskunde en verloskunde onacceptabel is; • een besluit zoals dat genomen is door de raad van bestuur van Treant grote maatschappelijke gevolgen heeft; • de wijze van communiceren van Treant en daarmee gepaard gaande publiciteit rondom de sluiting niet meewerkt in het zoeken naar een oplossing; • dit ook gevolgen kan hebben die verder reiken dan Treant; • in geval van sluiting duidelijk moet zijn hoe veilige gezondheidszorg blijft gewaarborgd voor onze inwoners; • de voorliggende gezondheidszorg hierbij nadrukkelijk ondersteund dient te worden, verzoekt het College • aan de raad van bestuur van Treant: 1. over te brengen dat de gemeenteraad van Emmen de sluiting van kindergeneeskunde en verloskunde van de locatie Emmen onacceptabel vindt; 2. over te brengen dat indien hij een tijdelijke sluiting onvermijdelijk acht, ook van hem mag worden verwacht dat hij gelijktijdig ook de tijdelijke oplossing uitgewerkt presenteren; 3. over te brengen dat de gemeenteraad van Emmen van mening is dat de overheden eerder betrokken moeten worden bij continuïteitsproblemen van deze omvang en aard; 4. de nadrukkelijke oproep van de gemeenteraad van Emmen over te brengen dat Treant eerder en tijdig overheden betrekt bij mogelijke continuïteitsproblemen in het aanbod; • met Treant, andere overheden, zoals de verantwoordelijk minister en andere betrokkenen, zoals zorgverzekeraars en de NZa, te verkennen op welke wijze samen kan worden gewerkt als het gaat om de toekomst van de continuïteit van het aanbod van ziekenhuiszorg in Emmen; • ondersteuning aan te bieden bij de voorliggende gezondheidszorg om plannen en scenario’s uit te werken voor het opvangen van een eventueel tijdelijke sluiting van de kinderafdeling en verloskunde en gaat over tot de orde van de dag. Wakker Emmen Partij van de Arbeid H.A Bos R. Wanders CDA D66 A.H. Oldenbeuving T.C. Hoogeveen DOP VVD T. Schoo J. Scheltens LEF! ChristenUnie H. Leutscher H. Huttinga GroenLinks Senioren Belang Noord B. van der Woude B. Hoeksema