Poliflw

Donderdag 7 november is de begroting 2010-2024 aangenomen met een meerderheid van stemmen van de coalitie (GLH, PvdA, D66, CDA) en ChristenUnie.

In de begroting was voor ongeveer 5 miljoen aan bezuiniging opgenomen. Vanwege een lagere bijdrage vanuit het Rijk. Op onderdelen zijn de bezuinigingen teruggedraaid. Een coalitieamendement “Ontzie de meest kwetsbaren” (46) Schrapte 3 bezuinigingsposten: een verhoging van de bijdrage door economisch dakloze gezinnen; het beëindigen van een subsidie eenmalige activiteiten zelf- en belangenorganisaties; een verlaging van de subsidie breedtesport. De eerlijkheid gebied te zeggen dat  de oppositie ook een aantal amendementen had die deze bezuinigingsposten ongedaan wilden maken en dat de coalitiepartijen erg laat dit amendement indienden.

Amendement 6 "Leges voor de ARK" van de CU zorgde ervoor dat het budget voor de Adviescommissie Ruimtelijke Kwaliteit op het huidige niveau blijft.

Amendement 10 "Verhuiskostenvergoeding niet verlagen" zorgde daarvoor.

Daarnaast zijn er 8 moties aangenomen 4 van de coalitie en 4 van de Oppositie. De VVD kreeg steun van een meerderheid voor twee van haar moties, een succes voor de afscheidnemende fractievoorzitter Anne Sterenberg.

03-Vuurwerk bij de Jaarwisseling (GLH+PvdA+ CU+AP) 18-Voedselbank ook voor dakloze gezinnen (SP+CU+AP+OPH) 24-Onderzoek naar Haarlem Marketing (CDA+PvdA+ D’66) 26-  Haarlemse lucht stinkt niet (GLH+D66) 28- Alleen steun voor een sociaal & toereikend landelijk klimaatakkoord (PvdA+GLH+D66) 38-Opnemen indicatoren onderhoud (VVD) 43-Parkeergarage Papentorenvest (VVD) 48- Kosten besparen bij de schuldhulpverlening, kies voor het Zweedse model (TROTS)

Ziggy Klazes gaat koffieschenken in een woonzorgcentrum en heeft contact met drie oudere vrouwen. Die raken haar emotioneel zodat zij voortijdig vertrekt. Zij schrijft er het volgende gedicht over.

IK KON HET NIET

Omdat ik luisterde naar haar verhalen Bijna honderd jaren leven En een geheugen als een os en haar ogen zachter werden Toen ze vertelde over Jos De broer met de accordeon, Hij speelde mooi, zo mooi… Juist daarom omdat Jos weer even terugkwam En haar medailles van het turnen Van toen zij twintig was Vlak voor de oorlog Omdat zij even uitsteeg Boven haar alleen-zijn en verdriet Daarom had ik moeten blijven Maar ik kon het niet  

Omdat zij niet wist wie ik was (Ik was die vrouw die haar een wafel gaf En koffie uit de automaat) Noemde zij mij zuster Omdat de anderen zeiden ‘ Laat haar maar Zij heeft geen idee meer, noemt iedereen een zuster’ Omdat zij, toen ik even bij haar had gezeten En weer wilde gaan zei ‘ ach zuster, blijf nog even’ Omdat alleen nog dat Over leek te zijn na een lang vergeten leven Die vraag -‘ ach blijf nog even’ Omdat zij mij even bij zich liet Daarom had ik moeten blijven Maar ik kon het niet

Omdat ik haar aanbood Aan te schuiven Maar zij me zei Dat ze liever alleen zou willen zitten Maar ze me, nadat ze me een tijdje Vanaf haar tafel had bekeken toch maar wenkte Om me te vragen ‘Bent u Diewertje Blok? Wat leuk om u eens in het echt te kunnen spreken’ Omdat ik uit de keuken Koekjes voor haar wist te stelen En zij moest lachen om het stout Dat ik dat voor haar had gedaan Omdat zij van koekje houdt Omdat zij bang was dat ik haar verliet Daarom had ik moeten blijven Maar ik kon het niet

Tekst op de facebookpagina van zklazes:

Ik was vanmorgen in St Jacob in de Hout om koffie te schenken. Ik had dat ooit beloofd, alweer lang geleden. Mijn collega raadslid Anne Sterenberg had mij gevraagd om ook eens mee te doen met dit initiatief waarbij om de twee weken vrijwilligers langskomen op zondagochtend om koffie te schenken en, nog veel belangrijker uiteraard, een praatje te maken met de bewoners. Een mooi en zinvol initiatief. Nu was ik jaren geleden al eens met de Rotary in Schalkweide geweest voor een soortgelijke actie. Ik sprak een aantal mensen en was zo geraakt door hun diepgevoelde en onomkeerbare eenzaamheid aan het einde van hun door henzelf en anderen vergeten leven dat ik mij even terug moest trekken op het toilet in een poging mij te herpakken. Het lukte niet. Het verdriet kwam in golven en was oncontroleerbaar. Ik ben weggeslopen en voelde mij laf en onmachtig. Huilend fietste ik huiswaarts. Vandaag was niet anders. Ik was, na een uurtje vooral geluisterd te hebben, weer niet in staat om mij te herpakken en nog van enig nut te zijn. Ik heb me laten excuseren door een van verzorgsters ( een driewerf hulde en respect voor al die mensen die in de zorg werken, wat een helden. die zouden we eens moeten uitroepen tot Haarlemmers van het jaar, allemaal). Ze begreep het en wenste me sterkte.

Ik weet niet precies wat het is maar ik heb geen weerstand tegen het verdriet van het vergeten leven. Ik wou dat ik dapperder was, rationeler en in staat mij te vermannen. Ik denk niet dat ik dat kan. Ik kan een beetje schrijven, daarom maar op papier de ontmoeting met drie vrouwen vanochtend en daarbij mijn eigen onvermogen. En, in de hoop dat ik vrienden heb die wat minder emotioneel zijn dan ik, de website www.koffieschenken.nl waar je je op kan geven.

Robbert Berkhout

“Ik ben er nog steeds van aan bekomen dat je de stap naar burgemeester hebt gezet maar vind het fantastisch en weet dat je het uitstekend gaat doen. Je was wethouder in een bezuinigingsperiode en dat betekent slechte boodschappen verkondigen.  Het is af en toe een ondankbare taak wethouder te zijn, het is aanpoten. Je was de bekendste en voor sommigen de beruchtste wethouder. In de coalitieonderhandelingen was je een ervaren en relaxte onderhandelaar naast mij als nieuwe onderhandelaar. Ik dacht; die gaat oogsten en alles binnenhalen wat er op duurzaamheidsgebied te doen valt. De Dreef heeft ons flink bezig gehouden tot aan de stemwijzer toe, men vond het verschrikkelijk maar de eindconclusie van het Haarlems Dagblad: een 10. Dat tekent je volhardendheid. Ik ga je missen als sparringpartner, voorbeeld en vraagbaak. De Groningers mogen in hun handjes knijpen met jou. Samen met partner Andre veel plezier in Oost Groningen. We gaan elkaar zien.”

Ienke Verhoeff PvdA

“Ik zat in de wijkraad Sinneveld en we hadden een enquête gehouden over een vreemd verkeersbesluit. Na inspreken bij een commissievergadering op donderdag zei wethouder Sikkema: als jullie gelijk hebben dan is het morgen opgelost en inderdaad op vrijdag was het opgelost. Wij waren verbaasd dat een bestuurder zo snel kan switchen. Sindsdien durft de wijkraad in te spreken. Ik heb je in de coalitieonderhandelingen ervaren als een steun. We wensen je succes.”

Anne Sterenberg geeft het woord aan Jeroen Boer VVD

“Ik wordt wel de meneer van het parkeren genoemd en Cora-Yfke de mevrouw van het parkeren. Die relatie gaat met ups en downs. Het vreemde is dat uw ups vaak mijn downs zijn en omgekeerd maar zo gaat dat in relaties. U heeft een nieuwe liefde gevonden, weg uit Haarlem, dat doet een beetje pijn. Ik had graag nog een aantal cheerio’s gegeven (Jeroen zijn uiting van tevredenheid en compliment red.) in deze raad maar dat gaat niet lukken dus nu een echte doos Cheerios cadeau. Wij wensen u het allerbeste.”

Eva de Raadt CDA

“Ik heb veel bewondering voor je continue inzet en doorzettingsvermogen. Je favoriete drank werd duidelijk tijdens de coalitieonderhandelingen: bier. Hierbij een pak Haarlems Jopenbier. Denk aan ons terug, het ga je goed.

Frans Smit Ouderenpartij Haarlem

Beste Cora……………Yfke, oh,jéh, ik ben het één keer vergeten en toen had ik een bloedneus (..) geloof ik….en terecht. We hebben regelmatig koffie en thee gedronken en gefilosofeerd en oplossingen gezocht. We hebben twee keer gebotst. De eerste keer over verkeerslichten bij VoetgangerOversteekPlaatsen op de Rijksstraatweg die moesten verdwijnen, je ging naar de Provincie en ze blijven. Tweede keer over de Dolhuysbrug. Je was ongemeen kwaad toen de cijfers in de nota niet bleken te kloppen. Je was ook de wethouder die zei: ik moet mijn verontschuldigingen aanbieden aan Frans want hij heeft gewoon gelijk. Je was een klasse wethouder.

Dillia Leitner D66

Je was echt een duale wethouder maar kwam uit de raad en bleef dicht bij de raad, dat hebben we gewaardeerd. Het was niet altijd makkelijk. Klasse vonden we het dat je in het VVD Thorbecke café de confrontatie aanging met Jeroen Boer over het parkeren.

Je bent nuchter W.Y.S.I.W.Y.G en hier is ie dan je pièce de résistance: De Parkeerkaart.

Cora-Yfke (Cryfke) Sikkema

Dank voor jullie mooie woorden, het doet me goed.

Ik herinner me van mijn periode als raadslid o.a. de ellenlange discussies over het pontje, inmiddels is de miljoenste passagier overgezet. Duurzaamheid was een issue van de afdeling Milieu toen ik kwam als wethouder; nu is het een breed onderwerp in de organisatie en het college en de raad, het staat hoog op de agenda. We hebben flinke stappen gezet bij het moderniseren van het parkeren en ik stond vaak lijnrecht tegenover Jeroen Boer.

Wij zitten hier vanuit de passie om Haarlem mooier en beter te maken, ieder vanuit zijn/haar eigen kleur en rol maak je keuzes. Dan zijn pittige debatten alleen maar goed en daarna bij de borrel napraten over het debat, de stad en het leven.

Daarbij is vertrouwen in elkaar erg belangrijk. Je komt als wethouder dichter bij de mensen die onze ambities allemaal moeten waarmaken en uitvoeren. Ik ben onder de indruk geraakt van de ambtenaren die snoeihard werken, loyaal, kundig ook buiten werktijden. Soms gaat het niet goed maar als je ziet hoe er gehakt wordt dan vallen de spaanders mee.

U moet het college controleren maar dat is niet hetzelfde als wantrouwen. Maar u moet niet kritiekloos zijn in uw rol u moet de uitvoering controleren op hoofdlijnen en op de realisatie van de ambities die we hebben afgesproken, dan kom je met elkaar veel verder. Bedankt voor de mooie debatten; de samenwerking en de passie voor onze mooie stad.

De GroenLinksfractie dank ik apart, jullie zijn een prachtig team, hartstikke duaal maar met vertrouwen in elkaar.

Ik heb vertrouwen in Robbert als mijn opvolger en dat geeft rust om weg te gaan.

De bodes bedankt voor koffie en thee en een praatje, mijn ondersteuners, de Griffie. Het College o.a. oudgediende Merijn, jullie zijn een warm bad en veilig baken, jullie zijn goud.

Partner Andre bedankt voor de steun en ook vriendin Jacqie (aanwezig op Publieke tribune).

Ik zal jullie missen en ook de stad waar ik 18 jaar heb gewoond.