Poliflw

Vandaag was het een droge dag. Uitstekend weer dus voor en beetje ijspret. En dat hebben we dan ook gedaan met z’n drieën. Jef, Harry en Tanja op City Plaza bij de ijsbaan. We gingen weliswaar niet schaatsen, maar we deelden sponsjes uit en gingen een gesprek aan met de mensen. Het was een gezellige sfeer en we stonden niet alleen. Een paar studenten waren een krant aan het uitdelen en die werden door de beveiliger weggestuurd. De arme jongens mochten niet onder het overkapte gedeelte staan en moesten verder het plein op. Naast ons dus.

Eerder was Harry al door de marktmeester weggestuurd toen hij in SP-outfit over de markt liep. Hij deelde niets uit of zo, maar het feit dat hij daar liep maakte de man al zenuwachtig. De marktmeester wilde geen actievoerders op de markt liet hij Harry weten. Harry op zijn beurt was van mening dat het de man ‘Geen ene mallemoer’ aanging wat hij daar aan het doen was en liep dus gewoon verder. Jef wilde wel eens ervaren of de marktmeester ‘in’ was voor een gesprekje en liep vervolgens richting de markt. Daar heeft hij de marktmeester wel gezien, maar die hield nu verder zijn mond.

Tanja had de bekende sponsjes en enquête-buurtonderzoek tevoorschijn gehaald en was de mensen aan het ondervragen. Onder het mom ‘voor wat hoort wat’ kregen de mensen een sponsje maar hadden ze ook een vraagje te beantwoorden. Dat lukte best en er kwamen tal van gesprekken.

Wat vindt u van de SP? Was een leuke hoor. Als antwoord werd gegeven: ‘SP? Ken ik niet’ of ‘SP is sympathiek’, of ‘SP is goed‘, of gewoon ‘Weet ik niet ‘.

Op de vraag hoe vaak men op de SP getemd heeft was de uitkomst van ‘Nog nooit’ tot ‘Met grote regelmaat’.  Eén mevrouw voegde nog toe dat ze het niet eens is met het Europees beleid van de SP.

Deze vraag was wel interessant: Wanneer zou u bij de volgend verkiezing overwegen om op de SP te stemmen? Daar kwam toch wel vaak naar voren: Als ze duidelijk worden, als SP zichtbaar is, Als SP zorgt dat Nederland weer Nederland is met alle zorg voor elkaar, en eentje : Als SP samen gaat met Groen Links.

Als laatste vraag kreeg men de mogelijkheid één ding uit te kiezen om samen met de SP in Nederland of de gemeente te veranderen. Nou daar kwam de riedel op gang hoor: Corruptie aanpakken, Loon van de politie moet beter, immigratiebeleid moet beter/anders, de ouderenzorg moet beter/anders, gelijke kansen voor iedereen op de arbeidsmarkt, socialer denken en voelen, het UWV moet eens flink aangepakt worden, de fietspaden moeten veiliger.

Uiteindelijk werden 3 mensen Vriend van SP !  Dat is leuk he? Toen we koud waren tot op onze botten gingen we weer vrolijk naar huis immers: we hebben lol gehad en gelachen en weer laten zien dat de SP ( als enige ) echt actief is en er staat voor iedereen.

Tanja de Haan, bestuurslid SP Nieuwegein

Na de laatste raadsverkiezingen lag er een ingewikkelde uitslag. Het was niet mogelijk een duidelijk linkse- of rechtse coalitie te vormen en daarmee begon een enorm geneuzel. Deze week kwamen we achter de gevolgen daarvan. Hoewel iedereen anderhalf jaar geleden de mond vol had van bestuurlijke vernieuwing, blijkt dat op een enorme illusie uitgedraaid te zijn.

Tijdens de coalitieonderhandelingen moest er legitimatie gevonden worden voor de vreemde combinatie van partijen die een coalitie moesten gaan vormen. In die tijd werd er ook gesproken over een ‘raadsakkoord’ en ‘wisselende meerderheden’. Oppositie en coalitie: dat bestond allemaal niet meer. Zo moest je niet meer denken! Dat is oude politiek! Uiteindelijk vond men dat toch een beetje te spannend en werd op het laatste moment een krappe meerderheid gevonden: Beetje links, flink wat rechts, en een beetje lokaal als kneedbaar cement in een brokkelige en kleurloze coalitie.

Dat was natuurlijk wel een heel treurige afloop na de aanlokkelijke stip op de horizon van de bestuurlijke vernieuwing! Daarom kwam er ineens de ‘strategische agenda’. Geen raadsakkoord, niet afgebakend, niet concreet en dus prima geschikt als afleidingsmanoeuvre. Dit om de raadsleden en met name de oppositie te laten denken dat de wereld aan het veranderen was, ook in Nieuwegein.  Zo’n agenda (het woord zegt het al) is niets anders dan een schema met onderwerpen en afspraken wanneer- er over -wat gesproken wordt. Dat wordt uiteindelijk ‘alles en altijd’ want belangrijke discussies laten zich niet beteugelen en steken gewoon de kop op.

De bijeenkomsten in het kader van de ‘agenda’ zijn soms best informatief, maar er komt geen enkel wezenlijk besluit uit voort. Dat was ook niet de bedoeling, de coalitiepartijen maken liever de afspraakjes achter gesloten deuren, zoals altijd. De SP bij monde van Frank van den Heuvel, besloot zelf dan maar de stoute schoenen aan te trekken en met een initiatiefvoorstel te komen. Duurzaamheid is een groot goed en Frank had bedacht dat onze inwoners veel beter geholpen moeten worden met het isoleren van hun huizen. Daar had hij goede ideeën over en besloot een groot aantal partijen te betrekken, zowel uit de coalitie als de oppositie.  Tien maanden lang werkten zij samen aan een prachtig plan, dat ambtelijk besproken werd en ook aan de wethouder duurzaamheid voorgelegd was. Dus alle deuren open: oppositie en coalitie bestonden inderdaad even niet meer! Kort voor de zomer werd er een initiatief ingediend met een meerderheid aan partijen, uniek in Nieuwegein en nog nooit vertoond. Op het initiatief stonden de logo’s van SP, ChristenUnie, D66, PvdA, CDA en GroenLinks. Het document zou van commentaar worden voorzien door het college en na de zomer voor besluitvorming worden voorgelegd. Hoe mooi en bestuurlijk vernieuwend was dit!

Maar de euforie was van korte duur. Na de zomer, toen de fracties van vakantie terug waren, ontstonden er scheuren in de samenwerking. Het college had inmiddels ook gewerkt aan een zogenaamd ‘duurzaamheidsprofiel’ en vond dit ineens véél beter dan het initiatiefvoorstel. Er moet een spoedberaad van de coalitiepartijen zijn geweest want direct daarna begon een beschamende aftocht van alle coalitiepartijen uit het initiatief. Ze eisten dat hun logo van het document werd gehaald en gingen vervolgens praten alsof ze geen mede-indiener waren. Het duurzaamheidsprofiel werd vastgesteld en een maand later toen het mooie initiatief alsnog onder de hamer moest komen, was de steun hiervoor geheel weggeëbd. Het initiatief wordt nu een bijlage in een subsidieaanvraag voor verduurzaming van woningen. Het Rijk heeft namelijk wel door dat hier een prioriteit ligt en gaat gemeenten van middelen voorzien. Het college komt nu met een vaag omschreven ‘duurzaamheidsloket’ (vreselijk oubollige term overigens) en men gaat over tot de orde van de dag zoals altijd.

De strategische agenda dendert lekker voort. Er was pas een sessie over Wonen, daar is nog geen enkele conclusie uit getrokken. Het leidt zoals verwacht helemaal nergens toe en maakt geen verschil. Als men warm loopt voor dat geklets in plaats van een zeer goed en raadsbreed gedragen initiatiefvoorstel, dan raad ik u aan om op te passen voor politici die zichzelf de vernieuwing toeschrijven. Vernieling is een beter passende term. U bent gewaarschuwd…

Deze week stelt de SP schriftelijke vragen over de dreigende sluiting van het Rijtuigenhuis in Batau Zuid. Dit project dat al een aantal jaren draait biedt kansen aan mensen in de buurt om zichzelf te ontwikkelen. In de afgelopen periode waren er goede resultaten te zien op het gebied van eenzaamheidsbestrijding, verbetering van de zelfredzaamheid, gezondheidsbevordering, werkgelegenheid,  enzovoorts. Vanaf 1 januari 2020 zal het huis waarschijnlijk sluiten of de bewoners zouden zelf de kosten van het pand moeten opbrengen. Aangezien dat zo'n 15.000 euro kost per jaar, is dat voor de bewoners een brug te ver.

Raadslid Stekelenburg over de sluiting: 'Het is geen goed signaal dat tegen mensen die aan het omhoogkrabbelen zijn, te zeggen: we stoppen er nu mee. Zoek het zelf maar weet uit. Dan gooi je al die verbeteringen weer weg. De moed zakt deze mensen mogelijk snel weer in de schoenen'. Het college van B&W heeft 30 dagen om de vragen te beantwoorden. Lees hieronder de vragen die SP stelt. 

Gisteravond tijdens de algemene beschouwingen diende de SP een voorstel in om het kostbare groen van Nieuwegein niet te verkopen of van bestemming te wijzigen zonder tussenkomst van de gemeenteraad. Aanleiding was de verharding van een ecologische groenstrook op de Amperebaan. In het voorstel werd de beheersverordening aangepast zodat transacties in natura voortaan ook aan de raad moeten worden voorgelegd. De motie haalde het niet, want de coalitiepartijen gaven elkaar zoals gebruikelijk dekking.

Fractievoorzitter Martijn Stekelenburg gaf een vlammend betoog over de voorstellen en de toestand van Nieuwegein. Zie hieronder het gehele betoog en de voorstellen. Het college had weinig plannen gemaakt en er was nog veel onduidelijkheid over de financiën vanwege late berichtgeving vanuit het Rijk. SP stelde voor om de beschouwingen later dit jaar te doen zoals vroeger tijdens de begrotingsbehandeling. Dat zag de raad niet zitten en dus begon een zeer lang debat.

De groenstrook vóór de verharding

Aanleiding voor de voorstellen van SP is een debacle met de verharding van de ecologische groenstrook op de Amperebaan. Scholman BV die in natura werkzaamheden uitvoerde voor de gemeente ten bedrage van 670.000 euro moet naast de verharding nog een ecologische oever aanleggen. Omdat maar zeer de vraag is of dat op tijd zal gebeuren, wilde SP een risico opnemen in de begroting van een deel van die 670.000 euro die misschien wel terugbetaald zou moeten worden. De raad schrok hier niet wakker van en liet de zaak op zijn beloop.  SP zal deze zaak op de voet volgen en kritische vragen blijven stellen.

De afgelopen week was er weer eens een raadsbijeenkomst over integriteit. Op zichzelf een belangrijk onderwerp natuurlijk. Sinds enige tijd wordt van burgemeesters verwacht dat ze eens per jaar met de raad in gesprek gaan over integriteit. De hoop kennelijk van de minister is dat hierdoor de integriteit gaat toenemen. Na de vorige bijeenkomst had ik besloten hier niet meer heen te gaan. Ik zal even uiteenzetten waarom niet!

Zo’n bijeenkomst betekent meestal dat er iemand een praatje komt houden over integriteit en dat raadsleden dan met elkaar in gesprek gaan over allerlei (fictieve) casussen. Wat dat zou moeten opleveren is mij volstrekt onduidelijk. ‘ Awareness’ noemen ze dat. Je dient je bewust te worden van zo’n kwestie en dan wordt iedereen daar beter van. Ik denk persoonlijk dat het heel anders werkt.

Om integer te zijn heb je een intern kompas nodig, een soort geweten, om aan te voelen of iets door de beugel kan. Daar heb ik geen ‘awareness training’ voor nodig. Raadsleden moeten onafhankelijk zijn en hun stemgedrag niet baseren op eigenbelang, daarnaast dienen ze alle schijn van belangenverstrengeling te vermijden. Als je normaal nadenkt en naar je interne geweten luistert, is dat helemaal niet ingewikkeld.

Er zijn genoeg mensen in de samenleving die hier meer moeite mee hebben. Kijk voor de aardigheid eens hier: www.isereenvvderopgestapt.nl. Integriteit is veelvuldig in het gedrang bij bepaalde partijen. Maar niet alleen politici hebben integriteitsproblemen. Kijk maar eens naar de grootverdieners in de zorg. Mensen die uit publieke middelen betaald worden, strijken enorme salarissen op en dan hebben we het nog niet eens over bonussen van bestuurders van banken die een aantal jaren geleden gered moesten worden met belastinggeld.

Zouden deze figuren zich iets aantrekken van een awarenesstraining? Ik schat in van niet. Bij deze mensen ontbreekt ten ene malen het interne kompas om aan te voelen dat hun beloning buitensporig is en dus not done. Moet het gesprek over integriteit dan maar niet gevoerd worden? Uiteraard wel. En wat mij betreft in het publieke debat en dus niet in een of andere sessie met raadsleden! De samenleving dient dit gesprek te voeren en te protesteren als er iets niet klopt. Als het interne kompas bij bestuurders ontbreekt, moeten ze door anderen maar gewezen worden op hun gedrag en soms helpt dat ook. Onder maatschappelijke druk wordt soms het salaris of de bonus naar beneden bijgesteld. Dat levert tenminste iets op.

Onze burgemeester reageerde wat ontstemd over mijn mening over de integriteitssessies. Integriteit leer je niet in een training is mijn stellige overtuiging. Mensen zoals ik die dat soort sessies de rug toekeren, zijn natuurlijk meteen verdacht. Maar vergis u niet: als er een concrete aanleiding is om de integriteit van welke politicus in Nieuwegein dan ook aan de kaak te stellen, dan zal ik dat niet nalaten. Als u twijfelt over mijn integriteit: ik ben ten allen tijden te bereiken op 06 249 06 254.

Martijn Stekelenburg

Fractievoorzitter

Vandaag stelde de SP in Nieuwegein schriftelijke vragen over de aangevraagde subsidie voor het Sociaal Juridisch Steunpunt (SJS) van MOvactor en Vitras. Het steunpunt dat als voorportaal fungeert voor de sociaal raadslieden, is een groot succes, maar dreigt daaraan zelf tenonder te gaan als er niet meer professionele ondersteuning voor komt. Uit de vrijwilligers die het grootste deel van de uitvoering dragen, kwam dit signaal. 

Fractievoorzitter Martijn Stekelenburg: 'De sociaal raadslieden komen om in het werk en het steunpunt vangt de eerste vragen af. Het succes van het steunpunt geeft aan dat hier grote behoefte aan is. Wat ons betreft komt het college snel met een oplossing'. 

Lees in de bijlage de vragen die SP stelde.

Veel gemeenteraden hebben tegenwoordig live-streaming, wat betekent dat raads- en commissievergaderingen online te bekijken zijn. Wie zou dat niet willen, met een biertje en een bak wokkels op de bank om eens de hele avond te kijken naar: ‘Nee voorzitter, dat heb ik niet gezegd’, of: ‘Daar is onze partij niet van’. Of: ‘Voorzitter, kunnen we even schorsen om onze mind op te maken over dit of dat’?

Dat blijkt dus niemand te willen. Steeds meer gemeenteraden voeren het live streamen van vergaderingen in en uit ervaringen blijkt dat GEEN HOND hier naar kijkt. En dat begrijp ik erg goed. Onze inwoners hebben wel iets beters, en vooral iets leukers te doen dan naar klagerige raadsleden te luisteren en kijken die proberen burgemeester en wethouders het vuur aan de schenen te leggen. Wat we als raadsleden doen is veel minder leuk dan het lijkt. Maar dat is de bekende kloof tussen politiek en de samenleving weer. De blinde vlek van iedere politicus die zichzelf- en het punt dat hij of zij wil maken, belangrijker vindt dan de rest van de wereld.

Ik ben nu wel heel negatief over dit politieke circus. Ik ben er zelf onderdeel van, dat weet ik heel goed. Te meer weet ik dat je moet waken om te klinken als een politicus, want dan haken mensen meteen al af. Waarom doe ik het dan al zoveel jaren? Heel simpel: In de gemeenteraad worden soms heel belangrijke dingen besloten. En soms, heel soms lukt het om daar iets goeds en moois voor elkaar te krijgen. En soms als het onderwerp belangrijk genoeg is, komen er ook mensen naar de raadszaal om te horen en te zien wat er daar over hen besloten wordt. En dat is een groot goed.

Onze democratie is openbaar en transparant en zo hoort het ook. Alle beraadslagingen en dossiers zijn openbaar op een enkele uitzondering na. Soms komen er veel mensen naar de publieke tribune, als het onderwerp hen persoonlijk aangaat. Voorbeelden waren bijvoorbeeld Geynwijs, de dreigende sloop van woningen op de Sluyterslaan of ontevreden cliënten van de sociale dienst WIL. Die mensen hadden dat trouwens echt niet vanachter hun computer willen volgen. Die wilden laten zien dat hun onderwerp belangrijk was door aanwezig te zijn en gehoord te worden. Het op afstand en vaak anoniem volgen van gebeurtenissen is helemaal van deze tijd maar ALS mensen echt geïnteresseerd zijn in een onderwerp, dan komen ze wel naar de raadszaal is mijn jarenlange ervaring.

Een heel verhaal om in te leiden welk punt ik zelf eigenlijk wil maken met deze column. De raad in Nieuwegein heeft enige tijd geleden aangegeven dat het een goed idee kan zijn om live streaming in te voeren: ‘Omdat we het in elk geval mogelijk moeten maken dat mensen dat kunnen bekijken’. Dit credo heeft er voor gezorgd dat er onderzocht is wat het zou kosten om de raadszaal geschikt te maken voor deze nieuwe hippe technologie. En wat bleek: het gaat minimaal een half miljoen kosten en eigenlijk is de huidige raadszaal definitief ongeschikt gezien de zichtlijnen en akoestiek. Dan zouden we op zoek moeten naar een nieuwe raadszaal. Nog meer kassa!

In het licht van het bovenstaande verwachtte ik dat men snel de waanzin zou inzien van een dergelijke beweging. Maar tot mijn stomme verbijstering lijkt een meerderheid van de raad bereid  om die optie nader te onderzoeken. Straks gaan ze nog nadenken over een nieuw gemeentehuis! Het kan altijd idioter.

Moraal van het verhaal: Als je de kosten die dit met zich mee gaat brengen afzet tegen het aantal potentiele gebruikers (nihil), dan heb ik een goedkoper en beter idee. Laten we dat handjevol  mensen dat tegen het gezond verstand in interesse heeft in de politiek met een limousine ophalen, een driesterren menu aanbieden, en met een mooie fles wijn naar huis brengen aan het einde van de avond. Niet alleen is dat serieus goedkoper. Ook nemen we de kiezer dan een stuk serieuzer dan door zoveel geld over de balk te smijten. Transparantie is een mooi streven, maar als er niemand naar kijkt, win je ook niet aan transparantie, enkel aan een lege portemonnee.

Ik hoop u snel eens in de raadszaal tegen te komen. Voelt u een drempel? Bel me en ik kom u ophalen!

Martijn Stekelenburg

Fractievoorzitter

 06 249 06 254

Voor de zomer dienden we als SP een motie over de toen miserabele toestand van MOvactor, onze lokale welzijnsinstelling. Het college werd opgedragen om MOvactor uit de put te helpen en aan de raad en MOvactor duidelijk te maken welke kant het op moest met deze organisatie. Net voor de zomer ook nog diende SP een motie van afkeuring in omdat het college niet of nauwelijks van haar stoel kwam en de urgentie van het probleem leek te onderschatten. Die eerste motie werd breed aangenomen, de motie van afkeuring niet. Men schrok wel wakker ogenschijnlijk.

Na de zomer werd er op aandringen van de SP een avond georganiseerd voor de raads en commissieleden over MOvactor. De raad mocht zelf aangeven wat ze onder welzijnswerk verstonden. Dat bevestigde wel een vermoeden dat het college niet goed wist wat te doen met deze kwestie. Maar toegegeven: het is een goede insteek om de raad te laten meepraten.

Nu dan eindelijk in januari is er een tweetal onderzoeken vrijgegeven over de organisatorische staat van MOvactor. Conclusies: er was veel aan de hand inmiddels is de zaak beter op orde. De vrijwilligers en de medewerkers lijken weer vertrouwen te hebben in de (interim) bestuurder. Alles lijkt in orde op een ding na.

In maart zal de raad stemmen over een daadwerkelijk plan en een nieuwe opdracht voor MOvactor. Hiermee zal duidelijk worden wat er de komende jaren van MOvactor verwacht kan worden. Een duidelijke opdracht hopelijk zodat we weten waar we die paar miljoen subsidie aan gaan besteden.

Hoewel er eigenlijk veel te lange tijd over heen gegaan is, ben ik toch blij dat we nu ergens gaan komen. De raad reageerde verontwaardigd op onze motie van afkeuring. Het was overigens de eerste keer dat SP een dergelijke motie indiende. Nu er langzaamaan schot in de zaak komt, ben ik blij dat we hier stevig melding van hebben gemaakt. Zonder af en toe botsen wordt de wereld niet beter heb ik al lang geleden ontdekt. Dat geldt ook hier weer.

Martijn Stekelenburg

Fractievoorzitter

Afgelopen week werd er in de gemeenteraad gesproken over het zogenaamde Koersdocument City. Hierin staan de plannen op hoofdlijnen voor het stationsgebied en de ontwikkeling van woningbouw in het westelijke deel van het centrum, waar vroeger de markt was. In tegenstelling tot wat er in het AD stond, heeft SP tegen deze plannen gestemd. SP wilde garanties dat er niet te veel hoogbouw komt in het stadshart. Omdat dit voorstel van SP het niet haalde, stemde de fractie tegen het koersdocument.

 

Fractievoorzitter Martijn Stekelenburg: ‘Meerdere gemeenten in Nederland keren op hun schreden terug omdat door te veel hoogbouw de intimiteit en sfeer in het centrum verloren gaan. Ons centrum mist sfeer waardoor het nog niet meer is dan een winkelcentrum. Als we daar allemaal hoge flats naast gaan plaatsen, hebben we onze laatste kans gemist om iets moois te maken van dit gebied’.

Extra wrang is dat in het westelijke deel van de binnenstad vroeger 160 sociale huurwoningen stonden die toen werden gesloopt voor tijdelijke parkeerplaatsen. Dit in afwachting van de verdere ontwikkeling van de binnenstad. Nu worden er nieuwe huizen gebouwd terwijl die gesloopte woningen nog prima enkele decennia mee hadden gekund.

Stekelenburg: ’Inmiddels heeft de provincie ook al ingestemd met het plan. SP geeft daar ook tegen gestemd, ook vanwege de hoge uitgaven voor het stationsgebied. Hopelijk komt met dit laatste plan het einde in zicht van de vreselijke geldverspilling in het centrum. We zijn op zich wel blij met de verbetering van het busstation. Dat was hard nodig’.

Deze week komt de zomer tot een definitief einde. De temperaturen gaan omlaag. Ook het politieke seizoen begint weer, ook nog een beetje in mineur. Het nieuwe college heeft zich de hele zomer kunnen inwerken en een begroting voorbereid. Na de verkiezingen is het nu echt tijd om de stad te verbeteren! Dat wordt wel tijd want veel gebeurt er nog niet.

Tijdens de formatie werd in een soort afleidingsmanoeuvre geprobeerd om de bestuurlijke vernieuwing weer wat verder te brengen. Het moest weer allemaal anders. Omdat we op een college afstevenden met partijen die het over weinig eens kunnen worden, moest er misschien een raadsakkoord komen. Zo kun je de onderwerpen waarover geen akkoord gesloten kan worden naar de raad sluizen, dat leidt weer even af van de verdeeldheid.

In de maanden direct na de verkiezingen heeft de raad verschillende sessies gehouden. Al snel bleek dat een raadsakkoord niet ging gebeuren. Toen kwam de zogenaamde strategische agenda in beeld. Nog steeds is het me een raadsel wat dit zou moeten toevoegen. In een dergelijke agenda kunnen de raadsleden samen opschrijven welk onderwerp- wanneer besproken wordt. Er wordt dus geen enkele knoop doorgehakt. Er wordt geen enkele inhoudelijke richting aangeduid. Het is een dus voorlopig een planning om verder te praten. Daar zijn raadsleden pas echt goed in! D66 wilde alvast 250.000 (!) euro reserveren om de agenda verder uit te werken. Twee en een halve ton om te praten! Dat voorstel haalde het niet.

Wat deze agenda ons gaat brengen is onduidelijk. In elk geval zal de agenda niet in staat zijn om de ideologische verschillen tussen de coalitiepartijen te verhullen. Die zijn er wel, maar tot nu toe is iedereen dikke vrinden. Het is tijd voor een gevoelig dossier om eens even de bloedgroepen te peilen!

Over een aantal weken zijn de beschouwingen. Die gaan over de begroting, maar daar staat niet veel nieuws in. Het is met name een voortzetting van het beleid van dat goede college dat we hiervoor hadden. Dat is natuurlijk prima! Maar op basis waarvan we het nieuwe college de maat kunnen  nemen is nog onduidelijk. Als u ideeën heeft voor de algemene beschouwingen, dan hoor ik die graag!

 

Martijn Stekelenburg