Poliflw

Hondenbelasting wordt voorlopig niet afgeschaft in IJsselstein

Het werd toch nog spannend gisteravond, in de eerste live raadsvergadering sinds tijden. Het begon met de algemene beschouwingen, waarin sommigen – ook GroenLinks – wezen op het veelvuldig vooruitschuiven van beleidsplannen en beslissingen door het college. Een oorzaak van deze stagnatie is bekend: de ontvlechting van de samenwerking met Montfoort (waar wij tegen waren). Die had tot gevolg dat veel ervaren ambtenaren zijn vertrokken. 

Daar komt bij dat de reserves van de gemeente tijdens de eerste jaren van dit college flink zijn geslonken. Dit heeft onder andere te maken met de hoge kosten van de jeugdzorg en maatschappelijke ondersteuning – of beter gezegd de te lage vergoeding voor de taken vanuit de landelijke overheid. Maar waar het hier om gaat: de raad hoort al tijden dat er geen geld is voor nieuwe plannen.

In lijn hiermee kregen de partijen dit voorjaar het verzoek om voorstellen voor de kadernota in te dienen die een bezuiniging zouden opleveren, geen geld zouden kosten of geld zouden opleveren. En wat gebeurt er dan, na een jaar waarin het collegeplan van gratis parkeren (gedurende twee uur, in de parkeergarages) werd ingevoerd? Beleid dat drie ton per jaar kost? Drie partijen, waaronder GroenLinks, kwamen met het voorstel om de hondenbelasting niet af te schaffen. Het overboord gooien van deze belasting, een ander plan uit het coalitieakkoord, zou een ton per jaar kosten.

Na enig gepingpong, waarbij de wethouder herhaalde dat de hondenbelasting een achterhaalde en oneerlijke algemene belasting was, en de indieners herhaalden dat deze belasting feitelijk de kosten van het hondenbeleid dekt, kwam de stemming. En die bleek in het voordeel van de oppositie uit te vallen. Het was voor het eerst dat de minderheidscoalitie zo duidelijk bakzeil moest halen.

Voor alle duidelijkheid: de hondenbelasting is dus niet ‘gered’ om de verhoogde subsidie van Museum IJsselstein te dekken. Daarvoor werd gisteravond bepaald dat die de komende jaren betaald wordt uit het extra geld dat de overheid onlangs beschikbaar heeft gesteld voor met name sociale taken, jeugdzorg en de kosten van de coranacris. 

Afgelopen week werd bekend dat VVD en LDIJ hun pogingen om de coalitie te verbreden, staakten. GroenLinks is niet verbaasd.

De partijen waarmee werd gepraat, zouden te hoge eisen stellen, aldus de fractievoorzitters van VVD en LDIJ. Enkele van die eisen waren om het coalitieplan om de hondenbelasting (in 2021) af te schaffen, te schrappen en het nieuwe parkeerbeleid aan te passen of terug te draaien. Die eisen zijn niet onredelijk, als je weet dat gratis parkeren in de parkeergarages en afschaffen van de hondenbelasting samen zo’n vier ton per jaar kosten, terwijl het tekort op de gemeentebegroting nu al in de miljoenen loopt.

GroenLinks eiste daarnaast dat de coalitie de maatregelen die het klimaatakkoord vraagt, omarmt. Dat houdt in: de inwoners niet langer sterken in het verhaal dat we het in en om IJsselstein  wel redden zonder windmolens. Ook wilden we een aantal zaken uitgevoerd zien om de positie van de minder draagkrachtigen in IJsselstein te verbeteren: een versterkte inzet op sociale huur en gratis ov in IJsselstein en Nieuwegein voor U-pashouders.  

Wij hebben in de gesprekken geen aanwijzing opgevangen dat onze wensen, of een deel daarvan, ingewilligd zou worden. Wel was duidelijk dat partijen die instappen, een wethouder mochten leveren. Maar die partijen zouden dan ook tekenen voor de bovengenoemde, vermijdbare kosten, en voor mogelijke bezuinigingen op het gebied van zorg en cultuur. Want de bezuinigingen zullen worden gezocht in deze ‘zachte’ sectoren. En dan is er nog het punt dat een extra, vijfde wethouder ook extra op de begroting zou drukken.

Al met al vindt GroenLinks dat het het gemeentebestuur in deze tijden beter dient vanuit de oppositie. Bij de bezuinigingsvoorstellen die er zeker aan komen, is het goed als de coalitie een stevig tegengeluid krijgt. Als nu de coalitie zorgt dat wij tijdig betrokken worden bij gevoelige plannen, en als het college accepteert dat het af en toe een nederlaag lijdt, kan het gemeentebestuur best op koers blijven.

Zo, de kop is eraf, ik heb de eerste raadsvergadering gehad. Na mijn installatie op 12 december 2019 heb ik direct zitting kunnen nemen in de raadsvergadering. De vergadering had zo op het oog géén spannende agenda. Helaas heb ik mij daarin vergist. Het werd behoorlijk spannend en dat kwam vooral door mijn eigen inbreng.

Die ging over het agendapunt ‘verlening ontheffing van het vereiste van ingezetenschap’ voor een wethouder. Anders gezegd: het voorstel om een wethouder toe te staan buiten de gemeente te wonen. Daar moet de raad mee akkoord gaan. En omdat we politiek bedrijven, ga je daar als oppositie niet automatisch mee akkoord. Althans, dat vind ik. En dus ga je wat speldenprikken uitdelen. Nou dat heb ik geweten!

Ik begon mijn betoog met het voorlezen van de wet. In de wet staat duidelijk dat een wethouder in zijn gemeente moet wonen. Daarnaast geldt dat hij in bijzondere gevallen voor ten hoogste een jaar ontheffing kan krijgen. Helaas staat er ook dat dit laatste jaarlijks moet gebeuren.

‘Bijzonder’ betekent dat er iets ongewoons aan de hand moet zijn. Aangezien GroenLinks vindt dat je moet vragen wat er bijzonder is wanneer dat niet wordt genoemd, en niet gewoon bij het kruisje moet tekenen, heb ik die vraag gesteld. Tenslotte heeft de gemeenteraad de taak en plicht het college te controleren!

Tot mijn grote verbazing reageerde de fractievoorzitter van de VVD als door een horzel gestoken. In mijn hele vorige periode als raadslid (2010 – 2018) heb ik zo’n reactie nooit mogen meemaken. Mijn optreden zou ongewoon en beschamend zijn. Hoe haalde ik het in mijn hoofd om erover te beginnen? De wethouders doen hun stinkende best, staan uren in de file, werd mij voorgehouden.

Betekent dit dat ze niet met de wetten geconfronteerd hoeven worden? Daar denk ik dan anders over.

Mogelijk is een deel van de verontwaardiging te verklaren door een andere vraag die ik stelde. Die ging over de reisdeclaraties van de wethouder. Oplopende reiskosten zijn, vermoed ik, een van de redenen voor het vereiste van ingezetenschap. De wethouder antwoordde dat hij nooit declareert. Dat klopt, kon ik gelukkig vaststellen.

Hoe dan ook had ik na de felle reactie van de VVD geen zin meer om verder te gaan met de zaak. Ik was te geschokt en verbaasd. Dat dit mij geen tweede keer zal overkomen, hoef ik denk ik niet duidelijk te maken.

Afgelopen donderdagavond heeft de GroenLinks fractie in de raadscommissie bestuur gezegd dat zij van mening is dat wethouder Van der Lugt uit eigen beweging zou moeten terugtreden totdat nader onderzoek alle onduidelijkheden heeft geklaard. Uit eigen onderzoek weten we dat de wethouder haar bedrijf niet voldoende op afstand heeft gezet. In onze verklaring legden we verder de nadruk op de poging die is ondernomen om de belangrijkste inspreker het spreken te beletten. De fractie vraagt aan de burgemeester om verdergaand onderzoek.

In de commissie hebben twee ouders van Kinderkwartier IJsselstein en de vader van een personeelslid ingesproken. De klachten laten zich als volgt samenvatten: mevrouw Van der Lugt heeft zich als bestuurder van kinderopvangbedrijven in het verleden en recent een slecht werkgever getoond. Zij zou het niet zo nauw nemen met wettelijke voorschriften op het gebied van het arbeidsrecht, de bedrijfsvoering en de hygiëne in de kinderopvang. Bovendien is Van der Lugt aantoonbaar nog steeds de bestuurder van haar kinderdagverblijf, terwijl zij daarmee zou stoppen toen ze wethouder werd. Het gevolg is belangenverstrengeling. De insprekers vroegen met hun verhaal niet alleen aandacht voor de schade die het handelen van Van der Lugt toebrengt aan ouders, kinderen en personeel. Zij stelden ook dat IJsselstein niet een wethouder verdient die aantoonbaar slecht voor haar eigen bedrijven zorgt.

GroenLinks vindt dat de wethouder uit eigen beweging zou moeten terugtreden totdat verder onderzoek duidelijk heeft gemaakt of zij aan kan blijven of moet opstappen. Wij vinden dat de burgemeester nader onderzoek moet laten verrichten, en verwachten gezien het belang voor de lokale politiek ook dat dat gaat gebeuren. De volledige tekst van onze slotbijdrage is te lezen via de link onderaan.

Het al eerder aangekondigde onderzoek door het RIVM toont onomstotelijk aan dat rubberkorrels op sportvelden toch schadelijk zijn voor het milieu. Het uitstellen van maatregelen en wegduiken is niet meer acceptabel. Bij 9 van de 10 onderzochte velden is milieuschade aangetoond.

RTL-Nieuws bericht:

Dat blijkt uit onderzoek van het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM) en de Unie van Waterschappen (UVW). Volgens de onderzoekers zijn de lekkende stoffen slecht voor het ecosysteem omdat ze de biodiversiteit aantasten. Spelende kinderen en huisdieren die per ongeluk bermgrond binnenkrijgen lopen geen gevaar, aldus het gezondheidsinstituut.

Het RIVM deed onderzoek rond tien kunstgrasvelden van voetbalclubs in Nederland die zijn ingestrooid met rubbergranulaat van oude autobanden. Daarbij werd de kwaliteit van het milieu rondom de velden vergeleken met de milieukwaliteit rondom echte grasvelden.

"Op diverse locaties overschrijden de concentraties zink, kobalt en minerale olie de geldende normen voor bodem en waterbodem'', aldus het instituut. Het milieu is vooral gevoelig voor hoge concentraties zink.

Het onderzoek toont volgens Recycling Netwerk aan dat het rubbergranulaat bij de onderzochte sportvelden tot ernstige milieuproblemen leidt. "De normen worden bij maar liefst negen van de tien onderzochte sportvelden overschreden'', aldus de milieuorganisatie. "Dit onderzoek zet alle lichten op rood voor rubbergranulaat op sportvelden. Het is de officiële bevestiging dat het gebruik van versnipperd autobandenafval op sportvelden onaanvaardbare milieurisico’s veroorzaakt."

bron: https://www.rtlnieuws.nl/nederland/rubberkorrels-op-kunstgrasveld-zijn-s...

In Zenderstreeknieuws van 24 januari 2018 stond een ingezonden brief van Henk Lindeman. Dat stuk was een samenvatting van een veel langer artikel dat zondermeer de moeite van het lezen waard is. Hier kunt u het hele artikel lezen.

Vijfentwintig jaar geleden kwam ik op aanraden van een collega wonen in IJsselstein: “Dat is een leuk stadje, met een leuke sfeer.” En hij had gelijk.

In de eerste week van 2018 zat ik op de fiets naar Utrecht en ik werd bang. Geen leuk begin van het nieuwe jaar. Ik vroeg mij af of IJsselstein over enkele jaren nog wel dat leuke, levendige, zelfstandige stadje zou zijn waar ik met zoveel plezier al die jaren gewoond heb.

Al jaren heb ik de politiek van IJsselstein een beetje gevolgd. Het kabbelde lekker door. Weinig schokkends voor mij als inwoner, maar de raadsleden onderling hadden het idee dat ze met het voortbestaan van de wereld bezig waren. Maar nu de gemeenteraad vlak voor de kerst plotsklaps besloten heeft om de samenwerking met Montfoort abrupt te stoppen, zie ik allerlei demonen opdoemen. Niet dat de gemeente Montfoort mij veel zegt. Ik wandel er samen met mijn vrouw twee keer per jaar naar toe. Lekker via het natuurpad door de Lopikerwaard. En eens in de twee maanden fiets ik er heen, omdat ik in Woerden op de trein stap naar Den Haag. Kortom, ik heb nauwelijks iets met Montfoort. Laat staan dat ik als burger me druk maak over een samenwerking tussen IJsselstein en Montfoort. En toch zie ik verschillende demonen opdoemen.

Demon 1: Utrecht

Utrecht is de vierde stad van Nederland en zelfs in Europees verband wordt het gezien als een belangrijke economische motor. De Nederlandse regering zal dan ook Utrecht alle ruimte willen geven om de aanjager in de regio te blijven. De randen van Nederland lopen leeg, velen trekken naar het centrum van het land en dus komen steeds meer mensen terecht in Utrecht en omgeving. De provincie, maar ook het Rijk, zal de stad Utrecht zoveel mogelijk ruimte willen geven. En dat is ook logisch. Lopen we de kans door Utrecht overgenomen te worden? Gegeven de landelijke ontwikkelingen is dit een reëel spook, demon één.

Demon 2: Montfoort

Montfoort is een leuk stadje, met een goed draaiend gemeentebestuur dat natuurlijk beseft dat 14.000 inwoners te klein is om als gemeente zelfstandig te blijven. Net zoals IJsselstein met 34.000 inwoners ook te klein is om zelfstandig te blijven. Deze leuke, aardige gemeente raakte in gesprek met de grotere, stoere broer IJsselstein. Ze sloten een samenlevingscontract om zo IJsselstein te behoeden voor overname door Nieuwegein of Utrecht, maar natuurlijk ook om Montfoort zelfstandig te houden.

Als je al jaren zelfstandig bent, en je gaat als twee personen samenleven, dan kost dat de eerste jaren geld. Je moet nieuwe meubels kopen, het huis moet een kwastje krijgen en een van de twee moet misschien wel een nieuwe baan zoeken omdat je vaker bij elkaar wilt zijn. Na enkele jaren wordt het samenleven waarschijnlijk goedkoper, omdat je nog maar één auto nodig hebt, je samen één stofzuiger gebruikt en gezamenlijk eten kookt. Plan je vanaf de eerste dag deze bezuiniging, dan kom je natuurlijk bedrogen uit.

IJsselstein en Montfoort dachten vanaf de eerste dag door de samenwerking te kunnen besparen. Dat viel natuurlijk tegen, maar dat had iedereen ze kunnen vertellen. En dus praat iedereen over miljoenentekorten, maar feitelijk is er 'maar' € 700.000 extra uitgegeven. Natuurlijk nog een hoop geld, maar wel een heel normaal bedrag als twee gemeentes gaan samenwerken. En het vooruitzicht zou zijn dat over enkele jaren er per jaar € 400.000 bespaard zou worden. Dus al zou de investering 1 miljoen euro bedragen, na 10 jaar zou dit bedrag ruimschoots zijn terugverdiend.

Maar IJsselstein besloot op 20 december, zonder overleg met Montfoort, de samenwerking (het samenleven) abrupt te stoppen. Montfoort is boos en ziet dat haar investeringen voor niets zijn geweest. Ze had net haar oude meubels naar de kringloop gebracht en haar nog goede auto was ook tegen een slecht bedrag verkocht. De kosten die Montfoort nu moet maken wil ze verhalen op IJsselstein. Terecht lijkt mij. En ik denk dat ze juridisch heel sterk staat. Dus de investering van € 700.000 kan IJsselstein weggooien, en bovendien loopt IJsselstein kans om een miljoenenclaim te moeten betalen. Dus de partijen die steeds maar geroepen hebben dat samenwerking met Montfoort miljoenen gekost heeft - feitelijk dus 'slechts' € 700.000 - krijgen alsnog hun gelijk door hun eigen handelen. Door een besluit op 20 december lopen we de kans om miljoenen kwijt te zijn aan de mislukte samenwerking met Montfoort. Kostte de samenwerking met Montfoort iedere burger gemiddeld € 20 (wat over een aantal jaren weer terugverdiend zou worden), de kans is nu groot dat door het stoppen van de samenwerking dit iedere burger € 100 gaat kosten. Wat eerst een leuke partner leek, ontpopt zich door het ondoordachte handelen van de gemeenteraad tot een demon die grote kans maakt een miljoenenclaim toegewezen te krijgen.

Demon 3: de bestuurskracht van IJsselstein

Al jaren geleden stond in verschillende rapporten dat de bestuurskracht van IJsselstein niet zo heel sterk is. In een recent rapport van Berenschot, dat nota bene betaald werd door de gemeente IJsselstein, staat dat de bestuurskracht van IJsselstein wel wat zou kunnen verbeteren. Als iemand dat opschrijft die door jou betaald wordt en bovendien hoopt op een vervolgopdracht, dan bedoelt hij dat de bestuurskracht van het gemeentebestuur slecht is. De omringende gemeentes in de provincie zullen het in ieder geval wel zo lezen. Een gemeente waar in een jaar tijd twee totaal verschillende colleges van burgemeester en wethouders een motie van wantrouwen aan zijn broek krijgen is de risee van bestuurlijk Nederland. Als de gemeenteraad vervolgens tegen het voorstel van hun eigen wethouders ingaat, wordt het imago van het bestuur van de gemeente IJsselstein nog verder aangetast.

Bovendien had de gemeente IJsselstein de leiding van de samenwerking met Montfoort omdat IJsselstein de grotere gemeente was. Die samenwerking verliep dus uitermate stroef. Dat werd vooral veroorzaakt door het slechte management, waar primair de gemeente IJsselstein verantwoordelijk voor was. Als je vervolgens dan maar besluit om de samenwerking te stoppen, omdat de samenwerking zo slecht geleid werd, toon je zelf aan dat je bestuurlijk niet sterk bent.

Een gemeente die het imago heeft dat ze slecht bestuurd wordt, wordt niet meer serieus genomen door andere gemeentes. In ieder geval ook niet door het bestuur van de stad Utrecht, de provincie en misschien zelfs wel het Rijk.

Sta je als zwak bekend, dan heb je weinig in te brengen. Die zwakte van IJsselstein is voor mij demon drie.

Demon 4: de provincie Utrecht

De provincie heeft gezegd dat ze gaat ingrijpen als IJsselstein besluit om de samenwerking met Montfoort door te knippen. Dat heeft de gemeente dus besloten. Dat de provincie zou ingrijpen, stond in het raadsvoorstel dat het college aan de gemeenteraad had voorgelegd. Dit is van tevoren besproken met de provincie, en bovendien heeft de provincie die passage in het voorstel ook nog eens van tevoren gelezen. De provincie zal hoe dan ook ingrijpen. Wat gaat ze besluiten? In ieder geval is duidelijk dat de provincie net als het Rijk toe wil naar grotere gemeentes, bij voorkeur met een minimale grootte van 100.000 inwoners. Misschien dwingt de provincie de gemeentes van de Lopikerwaard om één gemeente te worden, of dwingt de provincie een fusie af tussen Nieuwegein en IJsselstein. Nog waarschijnlijker is het dat de provincie liever IJsselstein ziet opgaan in Utrecht. Daarmee lossen ze heel veel problemen op. De bestuurlijke zwakte van IJsselstein is opgedoekt, de miljoenenclaim van Montfoort is uit de wereld, een kleine gemeente als IJsselstein zonder bestaansrecht is verdwenen, en de stad Utrecht krijgt alle ruimte.

Demon 5: ingesloten door huizen

Het wonen in IJsselstein is prettig omdat we een levende binnenstad hebben, maar we ook het gevoel hebben dat we half buiten wonen. Dat we op de grens liggen van die open Lopikerwaard. Gaan we de Lopikerwaard in, dan krijg je een beetje vakantiegevoel. Niet dat de Lopikerwaard het mooiste natuurgebied van Nederland is, maar het geeft wel een vrij gevoel. Voor de provincie Utrecht is de Lopikerwaard echter gewoon agrarisch gebied. Als er in de regio Utrecht gebouwd moet worden, dan wordt er zeker niet gebouwd richting Bunnik en Zeist. Alle bossen daar worden gezien als natuurgebied. Daar mag je niet bouwen. En dus zal de blik heel snel gericht worden op de Lopikerwaard. Nu nog zijn Montfoort, Lopik, Oudewater en IJsselstein zelfstandige onafhankelijke gemeentes en daardoor hebben de stad en de provincie Utrecht daar rekening mee te houden. Samen konden ze misschien nog een vuist maken tegen Utrecht. Wordt IJsselstein echter onderdeel van de stad Utrecht, dan wordt het voor de stad Utrecht een stuk makkelijker om de Lopikerwaard vol te bouwen. Je hoeft niet meer te onderhandelen met verschillende gemeentes en in de gemeente Utrecht zitten op z'n hoogst drie volksvertegenwoordigers uit IJsselstein.

Nachtmerrie

Mijn nachtmerrie is dat door het besluit van de gemeenteraad om de samenwerking met Montfoort te stoppen, IJsselstein hetzelfde lot zal ondergaan als Vleuten en De Meern. Een stadje zonder een eigen identiteit, behoudens met carnaval, omringd door nieuwe wijken van de stad Utrecht. En dat omdat 13 raadsleden, tegen alle externe adviezen in van andere gemeentes, van de provincie en adviesbureaus, de relatie met Montfoort wilden verbreken.

Een fijn 2018 toegewenst in ons leuke karaktervolle stadje dat we nu nog zijn.

Henk Lindeman

Henk staat op de kandidatenlijst voor GroenLinks voor de komende Gemeenteraadverkiezing: Lijst 5 nummer 8

Plan voor pilot 1e 2 uur gratis parkeren in parkeergarage is geblokkeerd door D66, CDA, GroenLinks, PvdA en CU.

VVD, LDIJ en SP kwamen tijdens de raad, na een lang proces van voorbereiding, met een gezamenlijk voorstel om het 1e 2uur betaald parkeren gratis aan te bieden in de parkeergarages Eiteren en Overtoom in vorm van een pilot voor twee jaar.  Met als doel te kunnen aantonen dat het gratis parkeren bijdraagt aan:

De andere partijen willen liever eerst een kostbaar onderzoek of zien geen problemen voor de bewoners en ondernemers van IJsselstein. IJsselsteiners en ondernemers vragen om actie, niet om een onderzoek waarmee geen gedrag en feiten worden gemeten.  

Ook een aantal structurele maatregelen voor waaronder de eerste vergunning voor bewoners en mantelzorgers gratis aan te bieden, waren onderdeel van het voorstel.

Tijdens de pilot wordt gemeten of het gratis aanbieden van de eerste twee uur bijdraagt aan meer bezoekers in de binnenstad en verlaging van de parkeerdruk voor bewoners. “Regelmatig moeten IJsselsteiners geïnformeerd worden over de voortgang. Is het niet succesvol en leidt het niet tot meer bezoekers en inkomsten voor IJsselstein, begrijpt iedereen in IJsselstein dat het financieel niet verantwoord is, na de pilot door te gaan met gratis parkeren. Maar als de pilot succesvol blijkt te zijn,  willen we samen met lokale ondernemers op zoek naar structurele financiering”, aldus de VVD woordvoerders Bas van der Horst en Tom Zoethout . Een toekomstige reclamezuil langs de A2  zou ook voor die structurele dekking zorgen.

Het voorstel (zie bijlage) heeft het helaas niet gehaald.  De stemming is met 12 tegen 10 verworpen. De kosten bedragen voor de pilot van twee jaar een half miljoen. Een hoop geld, maar het zijn middelen die de gemeente incidenteel extra te besteden heeft. Dus leidt dit niet tot extra kosten voor inwoners van IJsselstein.