Poliflw

Op bezoek in de Geitenkamp: wijkbijeenkomst

Arnhem Centraal zet zijn reis door de wijken van Arnhem voort en deze keer bracht de reis ons naar de Geitenkamp! In buurthuis De Beijer kwamen enthousiaste buurtbewoners en vrijwilligers, Team Leefomgeving (TLO) en de buurtconciërge samen voor een avond waarin er werd geluisterd naar wat er speelt in de Geitenkamp en wat we voor elkaar kunnen betekenen.

De avond begon met een inspirerende toespraak van Jan Lareman, namens Stichting Stevig. Gedreven door vrijwilligers uit de wijk, organiseren zij een scala aan activiteiten voor buurtbewoners, met name voor ouderen. Van dagtochten tot een-op-een uitjes, de stichting staat klaar om te voldoen aan de behoeften van de bewoners. Soms ook gewoon lekker simpel. Hier houdt het echter niet bij op! Jan gaf aan dat er ook oog is voor mensen die buiten de boot vallen. Denk aan samenwerkingen met Riki Stichting, waarbij ze bonnen uitdelen op feestdagen, of vouchers om iets leuks mee te kopen via Actie Pepernoot, speciaal voor oudere jongeren. Zelfs voor de kleintjes brengen ze via Stichting Lions cadeautjes aan de deur. Goed ondersteund door TLO, de provincie – door middel van een auto om bewoners rond te brengen – en door de gemeente. De

is volgens de vrouw van Jan, tevens vrijwilliger, dat de stichting actief mensen opzoekt en duidelijk vertelt wat ze willen. Het persoonlijke contact dus. Daarnaast geloven ze bij Stevig dat “voor ons iedereen gelijk is. Dat maakt voor ons niks uit, we willen er voor iedereen zijn. Dat maakt het verschil.”

Dat mensen buiten de boot vallen en zich niet gehoord voelen, zorgt er juist weer voor dat mensen het vertrouwen in de overheid verliezen. “Men verzuipt in het systeem”, delen de bewoners, vanwege het complexe systeem. Arno en Paulien van TLO staan “met een been in [die] systeemwereld (lees: overheid) en met een been in de leefwereld” en vertelden dat dit soms botst. TLO houdt zich bezig met allerlei taken en in de Geitenkamp proberen ze vooral te kijken naar de behoeften en wensen van de bewoners. Op die manier ondersteunen ze de gemeente en wijkwethouder direct met passend beleid voor de wijk!

René Oudenhoven, een van de twee buurtconciërges, deelde zijn ervaringen namens het motto “schoon, heel en veilig”. Hij en zijn collega gaan actief de wijk in, van het opruimen van vuil tot het helpen van ouderen met tuinwerk en kleine klusjes. Hun inspanningen, zoals bij de opruimdag – een initiatief vanuit de bewoners waar ze samenwerken met de gemeente en woningcorporaties om grofvuil gratis kwijt te kunnen – illustreren niet alleen praktische hulp, maar ook het belang van samenwerking en verbondenheid in de wijk. Ook zij merken dat bewoners verzuipen in het systeem, en dus doen ze hard hun best om deze mensen te helpen – en daar is René dankbaar voor.

De essentie van de avond werd samengevat door de roep om zichtbare actie op korte termijn en wederzijds vertrouwen. Bewoners drongen aan op duidelijke en eerlijke communicatie van de overheid en benadrukten de noodzaak om beloften na te komen. Maar bovenal, het gevoel om gehoord te worden, met daarnaast de dringende behoefte aan de revitalisering van het marktplein als een gezellige en warme ontmoetingsplek in de Geitenkamp. Ook de komst van betaalbare, mooie woningen waarbij ouderen als het ware in een community samenwonen, is een duidelijk pleidooi van de bewoners.

De wijkbijeenkomst in de Geitenkamp was een levendige en inspirerende avond, waarbij we met interesse hebben mogen luisteren naar de lichtpuntjes in de wijk, maar ook de puntjes waar verbetering hard nodig is. En dat is het mooie van deze wijkbijeenkomsten. Zo nodigde wijkbewoner Anouk, Arno en Paulien van TLO uit om eens langs te komen en te zien wat er speelt.

De Geitenkamp laat zien wat mogelijk is met samenwerking en betrokkenheid. Laten we dit meenemen naar de rest van Arnhem en tegelijkertijd onze handen uitsteken naar de Geitenkamp. Zo houden we de burger Centraal.

Arnhem Centraal vindt dat BOA’s neutraliteit moeten uitstralen

Een nieuwe speeltuin in de Laar-Oost

Samenwerken aan een gezond en sportief Malburgen

Ik las een keer een interview met Sifan Hassan. Het interview ging natuurlijk over haar ren-prestaties,

maar ook over de cultuur waarin ze is opgegroeid. Ze vertelde dat het in de cultuur van haar

geboorteland Ethiopië een zegen is als je iemand kunt helpen. Op de één of andere manier bleef dat

heel erg hangen. Het zegt eigenlijk dat degene die hulp kan geven dankbaarder zou moeten zijn dan

degene die de hulp krijgt. Ik heb het gevoel dat dat bij ons eerder andersom is…

Ga maar na bij jezelf… waar ben je beter in? Wat geeft een beter gevoel? Iemand helpen of geholpen

worden? Iemand helpen geeft voldoening. Door iemand geholpen worden geeft eerder een gevoel

van krediet naar iemand, dat je iets terug moet doen.

Ik heb vaak het gevoel dat onze maatschappij erop gericht is dat we anderen gaan helpen en dat wij

als politiek daar het bijbehorende budget bij moeten regelen. En als het ons lukt om zoveel mogelijk

mensen te helpen, geeft dat een trots gevoel. Oh, wat doen we het dan goed! Daar mag de

geholpene wel heel dankbaar voor zijn! En o wee als diegene dan niet dankbaar genoeg is. Maar is

het niet andersom? Zoals Sifan Hassan vertelde: wat een zegen als je de mogelijkheid hebt om

iemand te helpen!

Voor iemand anders klaar staan geeft een goed gevoel. Andersom, steeds hulp moeten accepteren is

verrekte lastig. De geholpene wil die hulp helemaal niet nodig hebben, die wil het alles het liefst zelf

kunnen. Hulp geven kost tijd, moeite en geld; vraagt vaak puzzelwerk in planning en dat klinkt

allemaal als zaken dat je dankbaar moet zijn dat iemand dat voor iemand anders over heeft. Maar er

is een belangrijk verschil: het is de helper die zelf beslist. Degene die hulp nodig heeft, heeft geen

keuze. En daarmee kom ik bij mijn punt voor politiek beleid. Wat ons betreft moet politiek beleid

gericht zijn op zelfredzaamheid. Niet omdat we niet willen helpen, maar iemand leren hoe die

zichzelf kan helpen is beter. Ik ben blij dat we dit steeds meer terug zien in ons gemeentebeleid en

daar zullen we als In Beweging scherp op blijven. Denk daarbij bijvoorbeeld aan thema’s als fysieke

toegankelijkheid (dat je zelf je boodschappen kunt doen tot zelf kunt stemmen bij de verkiezingen)

voor ouderenzorg (nu actueel met de woonzorgvisie die voorligt bij de gemeenteraad, waar focus ligt

op zelfregie voor ouderen) tot de opvang van vluchtelingen (regelen we alles voor ze, omdat er een

taalbarrière is of laten we ze steeds meer dingen zelf oppakken). Zelfregie geeft gevoel van trots,

gevoel van controle en gevoel van onafhankelijkheid. Dat gunnen we toch iedereen? En mooi

meegenomen, ik denk dat het op termijn ook nog eens geld scheelt. Waarmee we vervolgens weer

anderen op weg kunnen helpen…

Fractievoorzitter In Beweging

Ik ben Ilona van der Linden, 26 jaar en een getogen Soesterbergse. Als fysiotherapeut ben ik inmiddels al 4 jaar nóg dichter in contact gekomen met de inwoners van Soesterberg.  Ik hoor dagelijks meningen en ideeën omtrent het dorp, maar merk hierbij toch veel frustratie en onzekerheid.

Ik heb POS leren kennen via een patiënt en vind dat de partij een goede vertaalslag kan maken van mening naar gemeente! Ik denk dat ik te lang geklaagd heb: het is tijd om zelf actie te ondernemen. Nu ben ik bereid mij in te zetten voor een mooie toekomst van Soesterberg. Een mooi perspectief voor ons toekomstig gezin en voor eenieder woonachtig in Soesterberg. Laten we daar samen naar streven!

Op 16 maart 2022 ben ik verkozen in de gemeenteraad. Veel dank voor uw vertrouwen in mij! In de gemeenteraad houd ik me vooral bezig met het sociaal domein. Dat is een heel breed begrip, maar het gaat daarbij vooral om de zorg voor mensen. Denk aan de jeugdzorg, de zorg voor onze ouderen. Graag maak ik me hard voor een gemeente en een samenleving die naar elkaar omkijkt. Daarnaast ben ik ook als secretaris onderdeel van het partijbestuur van POS.

U kunt me bereiken op het volgende e-mailadres: i.vanderlinden@soest.nl.

Vanavond, maandagavond 5 juli, werden we uitgenodigd bij de Flevomeer Bibliotheek Urk. En wat een warm ontvangst en een leerzame avond. Anja Kramer en Agnita de Jong hebben laten zien dat de bibliotheek op Urk voor zoveel meer doelen dient dan een plek om boeken te lenen. Denk bijvoorbeeld aan digitale cursussen voor ouderen en hulp bij mensen om hun online zaken te regelen. Daarnaast biedt de bieb ook een plek voor men die thuis geen pc hebben, of een rustige plek nodig zijn om te zitten en te studeren. Deze zomer biedt de bieb ook een zomerprogramma en laat hiermee zien dat ze zich op diverse gebieden binnen de samenleving wil inzetten. Daarmee laat de bieb ook zien dat het stoffige imago van boeken huren wel verleden tijd is. Zij zijn een nieuwe weg ingeslagen met een ander aanbod, waar een groot deel van Urk al met plezier gebruik van maakt. Zo’n 35 procent van de plaatselijke bevolking is lid van de bieb. En hiervoor wil bibliotheek Urk naast een kenniscentrum ook een educatieve en maatschappelijke bijdrage leveren. Hoe mooi is dat!

De PvdA blijft zich de komende jaren inzetten voor een sterk sociaal beleid in Houten. In gesprek met Jocko en Anneke.

Jocko Rensen heeft Houten de afgelopen 21 jaar Houten zien veranderen, en daarmee ook de opgave voor het lokaal bestuur. Als ‘vloggende wethouder’ geeft hij in Youtube-filmpjes inkijkjes in zijn werk als wethouder: ‘Ik laat graag zien hoe ik mijn bijdrage lever aan Houten. De afgelopen vier jaar heb ik ontzettend veel mensen ontmoet die iets willen betekenen voor Houten. Denk aan de Techniekfabriek, een droom van twee moeders van kinderen met technische aanleg. Dit initiatief is nu uitgegroeid tot een stichting die technieklessen en computerlessen geeft aan bovenbouwleerlingen van de basisschool. Denk ook aan De KrachtFabriek, een plek waar werkwillenden elkaar helpen en weer vertrouwen krijgen. Er zit zoveel kracht in mensen. Die willen we de ruimte blijven geven in Houten.

’Positieve energie genoeg in Houten’ Lijsttrekker Anneke Dubbink kijkt met trots terug op de afgelopen vier jaar. ‘We hebben als PvdA de afgelopen vier jaar echt het verschil gemaakt in Houten. Door aandacht te geven aan mensen, zijn prachtige initiatieven ontstaan. De Wakkere Akker, een project in de Akkers om samen te zorgen voor ouderen in de wijk, is voortgekomen uit de behoefte van een paar buurtbewoners die iets voor oudere wijkbewoners willen betekenen. En dankzij ondersteuning van onze welzijnsorganisatie ‘van Houten&co’ is het uitgegroeid tot een volwaardig zorgnetwerk in de wijk. In andere wijken zijn nu ook soortgelijke initiatieven ontstaan. Positieve energie is er genoeg in Houten. Wij willen mensen graag een steuntje in de rug geven.’

Huishoudelijke hulp is goud waard Trots is zij ook op hoe de zorg in Houten wordt geregeld. ‘Vier jaar geleden moest de gemeente zorgtaken van het Rijk overnemen, maar wel met 40% minder budget. Wij hebben toen in Houten gezegd: wij zorgen in ieder geval dat iedereen een schoon huis heeft. Door heel dicht bij de mensen te staan en goed samen te werken met zorgverleners, is het gelukt.’ Jocko vult aan: ‘Ik ben toen veel op bezoek geweest bij een mevrouw die erg bezorgd was dat zij geen huishoudelijke hulp meer zou krijgen. Wij hebben haar zekerheid kunnen bieden, net als alle andere mensen die gealarmeerd waren door negatieve berichten in de landelijke media. Er zijn gemeenten die schoonmaakbedrijven inhuren. Voor ons is de huishoudelijke hulp het eerste paar ogen achter de voordeur. Iemand die nog steeds een kop koffie meedrinkt en even in de koelkast kijkt. De hulp is voor ons goud waard.’

‘Niet om de hete brij heen draaien’ Houtenaren zijn tevreden. Maar zijn ze dat over een tijdje nog steeds? Wat Anneke betreft wel, maar dan moeten we moeilijke opgaven niet uit de weg gaan, stelt zij: ‘Toen ik de Houtense politiek in ging, was één van de grootste zorgen van mensen het gebrek aan betaalbare woningen voor jongeren, gezinnen en ouderen. Twaalf jaar later is het niet anders.’ Terwijl het probleem goed op te lossen is, weet Anneke: ‘Het enige wat je nodig hebt, is politieke moed. We draaien niet om de hete brij heen. Als je wil dat de wachtlijsten voor woningen weggewerkt worden, moet je toe naar kleinere woningen, nadenken over hoogbouw én bouwen buiten de Rondweg. Als partijen niet over dergelijke oplossingen willen nadenken, dan word je als kiezer voor de gek gehouden.’

‘We kunnen vijfduizend woningen bouwen’ ‘Als het op actie aankomt, kijken wij niet de andere kant op’, vult Jocko aan. ‘Het is goed dat in de Woonvisie gerept wordt over de bouw van 1800 betaalbare woningen. Daarmee huisvesten we nog lang niet al die mensen die hier geboren zijn en hier graag willen blijven wonen, maar die hier geen betaalbare woning kunnen vinden. We kunnen zeker vijfduizend woningen bouwen als we daarvoor durven te kiezen. Er liggen mogelijkheden, bijvoorbeeld rond het NS-station of op de plek waar vroeger het Utrechts Nieuwsblad was gevestigd. En in de ‘oksels’ van de Rondweg. Maar dan moet je als politieke partij wel kleur durven bekennen. Wij willen dat.’

‘Mensen zonder stem’ Kleur bekennen doet de PvdA in Houten ook als het gaat om beschut werk. Dat is werk voor mensen die onder aangepaste omstandigheden naar vermogen werken. Die mensen worden door het nieuwe kabinet keihard gepakt, zegt Anneke. ‘Het gaat om een kwetsbare groep mensen. Het kabinet heeft nu gezegd dat deze groep met behoud van uitkering moet gaan werken. Ze worden daardoor financieel enorm hard geraakt. Wij vinden dat onacceptabel. Waarom maken we het leven voor deze mensen zo moeilijk?’ Hard nodig

‘De PvdA komt op voor mensen, ook voor hen die de krantenkoppen niet halen en die niet met hun verhaal naar buiten komen’, besluit Jocko. ‘Zo’n partij heeft Houten de komende vier jaar nog steeds hard nodig.’

Het bericht De kracht zit in de samenleving – duo interview verscheen eerst op PvdA Houten.