Poliflw

De gemeente Schiedam organiseert een training Politiek Actief. Deze training vindt plaats op 1 en 15 september. Informatie staat in de afbeelding hierboven. Stuur voor meer informatie over het programma een e-mail naar secretariaat@d66schiedam.nl of geef u op via griffie@schiedam.nl.

The post De gemeenteraadsverkiezingen komen eraan: word politiek actief! appeared first on Schiedam.

Was raadslid in Velsen (2010-2018) en

Amsterdam (2018-2021), is nu Tweede Kamerlid.

“De kleine overwinningen zijn het mooist”

“Tijdens mijn studie in Groningen werd ik politiek actief. Partijen als de LPF kwamen op, die de multiculturele samenleving mislukt verklaarden. Dat vond ik het moment om op te staan: ik heb een Turkse achtergrond maar ben geboren in Nederland. Ik kwam in 2010 in de raad in Velsen, mét voorkeursstemmen. Dat gaf me vertrouwen, dat mensen zich via mij betrokken voelen bij de lokale politiek. Een diverse en inclusieve maatschappij moet afgespiegeld worden in de politiek. Helaas zijn er weinig jongeren, vrouwen en bi-culturelen die zich kandidaatstellen. Als je wil meebeslissen, moet je dat zeker doen!

Het mooist zijn de kleine overwinningen. Zo werd in Velsen onze motie waarin we opriepen om te mogen experimenteren met gereguleerde wietteelt aangenomen. Als raadslid heb je vooral energie en een hart op de juiste plek nodig. Verder helpt goed zitvlees en een lange adem, haha. De vergaderingen duren best lang. Mensen zullen veel vragen stellen, maar je hoeft niet alles zelf op te lossen. Je leert samenwerken, ook met andere partijen. En het is fijn om te sparren en coaching te krijgen. Dat heb ik zelf een beetje gemist in het begin. Ja, nieuwe raadsleden mogen mij zeker mailen als ze willen dat ik even meedenk!”

“Dit is voor mij dat ene boek dat je na lezing voor eeuwig opdringt aan vrienden en familie. Solomon deed tien jaar lang onderzoek naar ‘bijzondere families’: gezinnen met een kind dat doof is, met downsyndroom, meervoudige beperkingen, een transgender kind, een hoogbegaafd kind en een kind dat misdaden pleegt – allemaal kinderen die anders zijn dan hun ouders. Het is een echt onderzoeksboek, een flinke pil dus, gebaseerd op heel veel interviews en met veel verwijzingen. Wat me trof is hoe empathisch en persoonlijk Solomon het boek heeft gemaakt. Hij stelt de vraag die iedere ouder – en misschien ook wel ieder kind – kent: in hoeverre accepteer je als ouders je kinderen zoals ze zijn en in hoeverre help je ze om het beste uit hun leven te halen? Of zoals Solomon zelf zegt: How do we decide what to cure and what to celebrate? Uiteindelijk draait het boek om veel meer dan ouders en kinderen; het gaat over identiteit, vooroordelen, diversiteit, acceptatie en waartoe we in staat zijn voor en door liefde. Leerzaam en buitengewoon ontroerend.” ■

We horen regelmatig over incidenten waarbij LHBTIQ’ers te maken krijgen met agressie en geweld. Hoe staat het met de acceptatie van de LHBTIQ-gemeenschap in Nederland?

“Er is altijd een gebrek aan acceptatie geweest. Gelukkig wordt er tegenwoordig veel beter geregistreerd om wat voor soort agressie het gaat en wie hiermee te maken krijgt. Het politienetwerk Roze in Blauw pakt dit goed op. Maar vaak zijn dit agenten die naast hun reguliere werk bezig zijn met geweldszaken tegen LHBTIQ’ers. Dit team zou eigenlijk moeten worden uitgebreid met agenten die hier permanent mee bezig zijn. Het bevorderen van acceptatie en begrip ligt natuurlijk niet alleen bij de politie, maar ook bij scholen en bij de politiek. Begrip komt met kennis en die kennis kunnen we op scholen overbrengen aan onze kinderen. Ik vind dat rolmodellen hierin cruciaal zijn. Rolmodellen heb je overal nodig; in de politiek, op school, bij de politie, in de sport, you name it. Als we het hebben over overall acceptatie, vraag ik me trouwens wel af of dit wel het doel op zich moet zijn. Wil ik geaccepteerd worden? Ik wil gewoon kunnen leven en overal zichtbaar mijzelf kunnen zijn. Dat is voor mij het belangrijkst. Niet gewelddadig bejegend worden staat eigenlijk voorop.”

Utrecht staat voor enorme opgave om te verduurzamen. En als we het daarover hebben dan gaat het vaak over nieuwbouw, over renovaties en soms over herbouw. Voor nieuwbouw stellen we al hoge eisen, maar hoe pakken we het aan als er renovatie of transformatie nodig is? Ik wil weten hoe de inzet van de gemeente werkt in de praktijk bij verschillende soorten gebouwen. Daarom ben ik gaan kijken bij twee voorbeelden op het gebied van sport. Het eerste voorbeeld is het door de gemeente Utrecht gebouwde kleedgebouw de Nieuwe Lunet op sportpark Lunetten. Het tweede voorbeeld is het door hen zelf gerenoveerde en verduurzaamde gebouw de Driewerf, waar de drie Utrechtse roeiverenigingen Triton, Orca en Viking hun thuis hebben. 

Lerend bouwen 

Circulair bouwen, het staat nog in de kinderschoenen. Daarom ben ik blij met dit pilotproject van de gemeente. De Nieuwe Lunet is een pioniersproject geworden met een prachtig resultaat. De ambtenaren die ik sprak hebben dit project met veel enthousiasme en energie begeleid, maar vooral ook met creativiteit. Veel lessen moesten tijdens het bouwen geleerd worden: waar haal ik mijn materiaal vandaan? Hoe lossen we het op als het zogenoemde oogstgebouw later gesloopt wordt en de materialen er nu niet zijn? Hoe kom ik aan deuren van vereiste grootte, terwijl de beschikbare oude deuren te klein zijn? En hoe kunnen de collega’s van toezicht en handhaving de veiligheid van de circulaire materialen controleren, terwijl er nog weinig ervaring mee is? Antwoorden vinden op die vragen stond continu centraal in het project.  

De gemeente heeft met dit project niet alleen haar eigen kennis vergroot, maar ook die van de markt. De gemeente heeft deze aanbesteding ingericht om te laten concurreren op circulariteit in plaats van op prijs, zo is het binnen budget gebleven terwijl wel de hoogst haalbare duurzaamheid bereikte. De bouwers bepaalden zo mee hoe dit ontwikkeld moest worden en zo haalden we de beste kennis uit de markt. Dit project bleek een begin dat grote lessen geeft en innovatie heeft aangejaagd binnen de eigen organisatie en bij de aannemer. 

Pluk het laaghangend fruit 

Naast de gemeente, doen inwoners in de stad veel zelf. Zo hebben de Utrechtse roeiverenigingen hun handen ineen geslagen en een aantal jaar geleden bij de renovatie van hun gebouw ook grondig verduurzaamd. De drie verenigingen hebben gekozen voor investeringen die zichzelf terugverdienen over tijd. Vooral door hun energievraag te verminderen: door betere isolatie en zuinigere omgang met gas, elektriciteiten water. En, bovendien, door duurzame energie te gebruiken. Bij de roeivereniging Viking wordt nu bijvoorbeeld gedoucht op warm water van een zonneboiler.  

De verduurzaming gaat in stappen, waarbij de verenigingen elkaar meenemen en inspireren.  Zo helpen de (zelfbenoemde) “oude rotten” van Viking de studenten van Orca en Triton om inzicht in hun verbruik te krijgen en hoe en waar er minder verbruikt kan worden. Bijvoorbeeld: het belangrijkste instrument om het hoge gasverbruik terug te dringen bleek de introductie van thermostaten in de verschillende ruimtes. Om te ontdekken waar hun grootste energiegebruik zit zijn ze hun verbruik gaan monitoren. Dit leverde hen inzicht op in piek- en dalmomenten en daardoor de mogelijkheid om de energievraag gerichter te maken. Ze besparen sindsdien ruim één derde van hun gasverbruik en ruim 20% van hun elektriciteitsverbruik. Dat is goed voor het klimaat én voor de kas.  

Durf te investeren 

Circulair bouwen of verduurzaming vraagt investeringen én kennis, daarom kan het afschrikken. Maar deze beide voorbeelden leren ons dat er veel mogelijk is. Zo kan een overheid meer doen, om ook lucht te geven aan de markt om te leren en te innoveren. En zelf ook voor een andere insteek te kiezen dan de laagste prijs. Daarnaast, verduurzaming gaat niet in één keer, maar in stappen, ga niet direct voor het perfecte maar voor het betere en zie wat de winst is die mogelijk is. Zo werken Utrecht en Utrechters stap voor stap naar een circulaire en duurzame toekomst. 

In de Veluwe Actief Krant verscheen dit artikel van onze hand over het beter benutten van onze beken op de Veluwe. Om het artikel in PDF te lezen, klik op de link.

Het opknappen van het Middeldijkerplein is in volle gang. Nu zijn de bloembakken geplaatst en die zullen wanneer ze gevuld zijn met planten en bloemen een mooie bijdrage leveren aan de opleving van dit plein.

Alleen hebben we wel vragen over de plaatsing van één van deze bakken en wel die voor het gezondheidscentrum Carnisselande is geplaatst. Bij de ligging van laatstgenoemde bloembak liggen ook parkeerplaatsen voor bezoekers van gezondheidscentrum Carnisselande. Deze zijn redelijk klein/kort.

Zijn er afmetingen waaraan een parkeerplek in Barendrecht op de openbare weg minimaal aan moet voldoen, zo ja wat is die afmeting? Is het college op de hoogte dat deze parkeerplekken kleiner/korter zijn dan de gemiddelde parkeerplek in Barendrecht? Is er bewust voor gekozen om deze plekken kleiner te maken, bijvoorbeeld omdat het om kort parkeren gaat of om het fietsen te stimuleren? Zijn er nog mogelijkheden om deze parkeerplekken te vergroten? Dit naar aanleiding van zorgen van inwoners die niet normaal hun auto daar kunnen parkeren. Kleine auto’s gaan nog wel, maar gemiddelde auto’s passen net (zie foto), maar grote auto’s of bestelbusjes kunnen de doorgang van de weg gaan blokkeren die over het Middeldijkerplein loopt.

The post Vragen over de parkeerplaatsen op het Middeldijkerplein appeared first on Barendrecht.

‘ Niet lijdzaam toezien waarmee het college komt, maar zelf het heft in handen nemen. Dat is de reden waarom ik gekozen heb me in te spannen in de lokale politiek.’ – Jacco van Maldegem ...

De Lokale energiestrategie en de Transitievisie warmte zijn vrijgegeven voor inwoners om te reageren. Hierin staan belangrijke keuzes in hoe onze gemeente richting aardgasvrije huizen en wijken gaan. D66-raadslid Charlotte Bos: “Het is voor het ...

Het hoge besmettingsaantal is helaas weer aanleiding om de coronamaatregelen te verscherpen. Deze verscherping betekent echter wel een volgende harde klap voor de nachthoreca en de evenementenbranche. Twee sectoren die het al zo moeilijk hadden tijdens corona.

Ontzettend zuur Voordat bekend werd dat de coronamaatregelen weer verscherpt zouden worden, maakte Elene zich nog hard voor festivalorganisatoren in de stad. Omdat veel festivals in de laatste weken van de zomer zouden plaatsvinden, is het niet mogelijk om alle materialen bij één leverancier af te nemen. Om de festivalorganisatoren te ondersteunen, diende Elene donderdag een motie in die vraagt om coulant om te gaan met de tien dagen op- en afbouwtijd die normaliter gehanteerd wordt voor festivals. “Dat een dag later blijkt dat er tot 13 augustus helemaal geen festivals mogelijk zijn, is ontzettend zuur voor iedereen die uitkeek naar de summer of love” vertelt Elene, die vindt dat de overheid extra steun moet verlenen aan ondernemers die hierdoor in de financiële problemen komen.

Het bericht De summer of love die er nooit kwam verscheen eerst op Rotterdam.