Poliflw

Maria Camacho schrijft over haar ervaring als beginnend raadslid. Maria vervangt Paula Donswijk tijdens haar afwezigheid. Maria: “In het begin dacht ik dat ik een protocol zou krijgen om te leren hoe ik een goed raadslid zou moeten worden.”

Heel snel ben ik er achter gekomen dat het op die manier niet zou gebeuren, dat er andere dimensies zitten aan raadslid worden. Raadslid zijn is een ambachtelijk kunstwerk, dat je moet leren met vallen en opstaan. Voor een perfectionist als ik was deze ontdekking een confrontatie met de eisen die ik aan mijzelf stel, maar tegelijkertijd was het een bevrijding.

De sturing door onze fractievoorzitter, Maarten, vind ik cruciaal in deze fase. De ruimte die hij aan ons geeft, de manier hoe hij ons prikkelt om wat te vinden van de onderwerpen die wij bestuderen en het vertrouwen dat hij toont in onze eigen visie stel ik op prijs. Maarten neemt ons niet mee aan de hand om ons  de “ kunst” van een goed raadslid te leren , maar hij laat los en volgt ons zorgvuldig  op de achtergrond zodat wij ons evenwicht zelf leren vinden. Maarten is ook bereid om in te grijpen wanneer dat nodig is.

De sfeer binnen de fractie is vriendelijk en collegiaal. Iedereen werkt er hard aan om het beste uit zichzelf te halen, om te proberen zich goed te profileren als D66’er en daardoor maatschappelijke doelen te bereiken.

Zoals onze burgemeester zegt: de mooiste bijbaan die er bestaat is de baan van volksvertegenwoordiger.  Maar hier moet ik oppassen, want de kansen die jij ziet om dit mooie” kunstwerk” te voltooien zijn er zoveel dat voor je het weet het werk een passie wordt. Maar zoals iedereen weet moeten we met passies allemaal  leren omgaan.

Luz Maria Camacho

In een bijzondere raadsvergadering van vanavond werden 39 gekozen raadsleden geinstalleerd in de gemeenteraad van Apeldoorn. Namens de ChristenUnie zijn Ben Bloem, Hanna Riezebos, Erik-Jan Aalbers en Jarin van der Zande beedigd en vormen zo de CU fractie voor de komende vier jaar. Na de installatie deed fractievoorzitter van de VVD Jenny Elbertsen verslag van de gevoerde verkennende gesprekken die moeten leiden tot de vorming van een nieuw colllege. De VVD, Lokaal Apeldoorn, het CDA, D66 en GroenLinks zullen het gesprek met elkaar voortzetten.

De ChristenUnie is door de VVD niet uitgenodigd om deel te nemen aan de informerende gesprekken. Raadslid Hanna Riezebos: "Wij snappen de keuze van de VVD voor deze allereerste verkenning.  Wij blijven tegelijkertijd ook aandringen op een coalitie die niet alleen rechts of links vertegenwoordigd, maar verbinding blijft zoeken. Een onafhankelijke formateur is daar in een later stadium voor nodig".

"Wij hebben in de gesprekken met de VVD aangegeven dat wij verantwoordelijkheid willen dragen en klaar zijn om onze bestuurservaring van afgelopen jaren door te zetten. Maar dat doen we niet onvoorwaardelijk. We hebben aangegeven hoe wij een constructief, verbindend stadsbestuur voor ons zien. Het is niet aan ons, maar nu aan de VVD om aan de hand daarvan partners te kiezen. De ChristenUnie zit daar op dit moment niet bij".

Partij voor de Dieren pleit voor Apeldoorns klimaatpact De Partij voor de Dieren blijft groeien en heeft na de verkiezingen nu 2 zetels in Apeldoorn. Ook in andere gemeenten groeit de partij flink door. Hieruit blijkt dat steeds meer mensen beseffen dat we zuinig moet zijn op deze aarde en alles wat erop leeft. Het politieke landschap is versnipperd en verdeeld. Er zijn meer kleinere partijen in de raad. Het midden (PvdA en D66) heeft flink verloren, maar zowel traditioneel links (GroenLinks en SP) als traditioneel rechts (VVD en Lokaal Apeldoorn) hebben stemmen gewonnen. Hoe vorm je in zo’n geval een goede coalitie? De Partij voor de Dieren pleit voor een klimaatpact, opgesteld met alle raadsleden, bedrijven en inwoners. Zo'n klimaatpact met duidelijke en meetbare doelen en maatregelen zal door een college, bestaand uit deskundige mannen en vrouwen, de komende 4 jaar uitgevoerd moeten worden. Vrijwel alle Apeldoornse politieke partijen hebben aangegeven dat zij duurzaamheid belangrijk vinden en dus zou dit een goed startpunt kunnen zijn voor de collegeonderhandelingen. Dit heeft de Partij voor de Dieren laten weten tijdens het duidingsdebat en bij het gesprek met informateur Jenny Elbertsen. Fractievoorzitter Maaike Moulijn: “De Partij voor de Dieren laat zien dat een partij niet links of rechts hoeft te zijn. Wat ons bindt is het milieu. Groen is belangrijk voor mens én dier. Het tegengaan van en het aanpassen aan klimaatverandering zullen de grootste opgaven zijn de komende jaren.” “Vier jaar geleden is er met de kerntakendiscussie een gezamenlijke krachtsinspanning geweest om de bezuinigingen in te vullen. Dat hebben we gewoon gedaan in Apeldoorn. Wat ons betreft gaan we met de nieuwe raad een zelfde discussie aan over hoe we gezamenlijk de klimaatopgaven concreet vorm geven op alle gemeentelijke taken.” De Partij voor de Dieren vindt het - als emancipatiepartij - daarnaast ook belangrijk dat er na 8 jaar alleen maar mannelijke wethouders eindelijk weer eens een college komt met een evenwichtige man-vrouw verhouding. https://www.destentor.nl/apeldoorn/pvdd-wil-vrouwelijke-wethouders-in-apeldoorn~a7f75dcb/

PvdD wil vrouwelijke wethouders in Apeldoorn

Apeldoorn moet weer vrouwelijke wethouders gaan benoemen. Die oproep doet de Partij voor de Dieren.

Er wordt veel geschreven en nagedacht over burgerparticipatie. Overal in het land worden experimenten opgezet met de bedoeling uit te vinden hoe burgers via participatie kunnen deelnemen aan het democratisch stelsel zoals wij dat kennen. Er wordt gewaarschuwd voor ondergraving van het stelsel en uitholling van de positie van de gemeenteraad, maar er is ook sprake van enthousiasme over inbreng van burgers.

We kennen in Apeldoorn de dorps- en wijkraden en een bloeiend verenigingsleven. Actiegroepen en allerlei platformen waar mensen kennis uitwisselen, netwerken en op die manier met elkaar verbonden zijn. Maar ook bijvoorbeeld een Sportraad, de WMO raad, Toeristisch Platform, de Stichting Centrummanagement en het Cultuurkwartier. Groepen die wat dichter bij de beleidsvorming op het Stadhuis staan. De conclusie is dat de samenleving grotendeels zichzelf organiseert en daarvoor het Stadhuis meestal niet nodig heeft.

Op dat snijvlak bevindt zich het lokale raadslid. Onderdeel uitmakend van het hoogste orgaan in de gemeente, de gemeenteraad. Het raadslid heeft de opdracht met het ene been in het Stadhuis te staan, immers het controleren van het college en als volksvertegenwoordiger met het andere been in de samenleving. En die samenleving denkt divers over participatie. Van mensen die actief mee willen praten en mee willen denken, hun deskundigheid willen inbrengen, tot mensen die vinden dat de raad is gekozen en haar werk moet doen. Die eenmaal per vier jaar stemmen op de partij die het dichtst bij hun opvattingen staat en verder geen gedoe willen, zolang paspoorten verlengd kunnen worden en de straatlantaarns branden. Die vinden dat raadsleden het maatschappelijk belang van álle bewoners in het oog moet houden en hun oren niet mogen laten hangen naar dorps- en wijkraden, lobbyisten, actiegroepen en mondige burgers, omdat zij zich daar niet door vertegenwoordigd voelen.

Het lijkt alsof er niet zozeer een kloof is tussen burger en politiek, maar dat er een kloof is tussen het juridische, politieke en bureaucratische harnas van de democratie en de belevingswereld van de burger. Elk raadslid kent wel de verbazing van mensen als je uitlegt wat het raadswerk inhoudt, waar we over gaan en vooral niet over gaan.

Het raadslid bevindt zich op de loopplank tussen Stadhuis en samenleving. En die loopplank moet een brede zijn, waarover druk verkeer mogelijk is. Betekent het dat we in een “u vraagt, wij draaien” situatie terecht komen? Dat zou pas uitholling van het raadslidmaatschap zijn. Dan kunnen we net zo goed “Apeldoorns Administratiekantoor” op de gevel van het Stadhuis zetten.

Het betekent net als overal in het land met elkaar overleggen, proberen, aftasten en experimenteren. Nieuwe vormen van meedenken en meedoen zijn de moeite waard om onderzocht te worden. De wereld bevindt zich niet in het Stadhuis, maar daarbuiten.

Paula Donswijk-Bot,

Fractievoorzitter D66 Apeldoorn.