Het is 7 oktober 2017. Op de sluitingsceremonie van het 'One Young World Summit' in Bogota, Colombia, zwaaien alle 1.300 deelnemers met Nederlandse vlaggetjes. In 2018 wordt het evenement, waarbij de 'volgende generatie wereldleiders' samenkomen om wereldproblemen als klimaatverandering en mensenrechten te bespreken, namelijk in Den haag georganiseerd. Voor de gelegenheid is burgemeester Pauline Krikke met een delegatie van 15 Haagse jongeren, 6 medewerkers van The Hague Convention Bureau en 3 ambtenaren, afgereisd naar de Colombiaanse hoofdstad. Kostenplaatje: €56.418,49 voor de reis en het verblijf van de 25 koppige delegatie, en €100.150 voor de kosten van de sluitingsceremonie en overige promotie op het evenement.
Zo gaf de gemeente Den Haag ruim €156.000 uit aan een evenement in Bogota, Colombia. Dit lijkt absurd, maar past bij nader onderzoek naadloos in het beleid dat de gemeente nu al jaren voert onder het mom van 'Den Haag, stad van vrede en recht'. College na college wil Den Haag koste van het kost profileren als de internationale stad van vrede en recht. Het ogenschijnlijke doel, is dat Den Haag in één adem wordt genoemd met New York en Geneve, de steden waar de Verenigde Naties zetelen. Hoe deze ambitie goed fout kan gaan, merkten we afgelopen april, toen bekend werd dat het doek was gevallen voor 'The Hague Institute for Global Justice'. Het instituut was in 2011 met veel bombarie opgericht, het moest een onderzoekscentrum van wereldformaat worden. Enkele wereldleiders, zoals oud minister van buitenlandse zaken van de VS Madeleine Albright, verbonden er zelfs hun naam aan. Dat er met Clingendael in Den Haag al een kennisinstelling zetelde in precies hetzelfde onderzoeksveld, leek niet van belang. 7 jaar en 20 miljoen euro subsidiegeld verder, bleek The Hague Institute for Global Justice geen noemenswaardig onderzoek te hebben gepubliceerd. Uit onderzoek van De Groene Amsterdammer bleek dat de directeur met name grote internationale sprekers naar Den Haag wilde halen, waarbij hij dan zelf de voorzitter kon zijn bij lezingen en debatten. Bij de oprichting van het instituut in 2011 twijfelde de SP als enige partij over de kosten en de levensvatbaarheid van het project. Helaas is dit profetisch gebleken. 20 miljoen gemeenschapsgeld ging naar vliegtickets en luxe borrels.
De hoge kosten en grote moeite die het college investeert om een 'One Young World Summit' naar Den Haag te halen, en het fiasco rond het The Hague Institute for Global Justice, leggen wat ons betreft een open zenuw bloot van de Haagse collegeambities. Er wonen in Den Haag mensen met 180 verschillende nationaliteiten, die elkaar helaas te weinig tegenkomen. Als we in Den Haag onze naam van stad van vrede en recht eer aan zouden willen doen, moeten we juist in deze mensen investeren, moeten we ontmoetingen bevorderen en moeten we de segregatie in de stad tegengaan. In een diverse stad als Den Haag wonen bijvoorbeeld veel jongeren die belangstelling hebben voor internationale kwesties op het gebied van vrede en recht (o.a. de oorlogen in het Midden Oosten), maar door de elitaire invulling die het college hieraan geeft, worden zij er te weinig bij betrokken. De Haagse steun voor programma’s als Shelter City, waarbij mensenrechtenactivisten een tijdelijk onderkomen in Den Haag krijgen, zijn van levensbelang en steunen wij van harte. Echter, zolang de focus binnen het thema van vrede en recht bij prestigieuze evenementen ligt waarbij de wereldelite met een goed glas wijn mensenrechtenproblemen bediscussieert, lijkt 'Den Haag, stad van vrede en recht' helaas niets meer dan een lege marketing huls om grote evenementen binnen te halen.
Hanne Drost (fractievoorzitter SP Den Haag)
Rick Hoefsloot (fractievertegenwoordiger SP Den Haag)
