Poliflw

Door Henk Nijboer op 28 augustus 2020 Delen  

De huur is wat aan de hoge kant, en waar die servicekosten voor zijn weet niemand, maar je bent allang blij dat je iets gevonden hebt. Klasgenoten blijven noodgedwongen bij hun ouders hangen.

Via de Facebookpagina van de Studentenvakbond kom je erachter dat je wellicht 100 euro te veel betaalt, elke maand, wel 1200 euro per jaar. Samen met het lokale Huurteam dien je een verzoek om huurverlaging in. Dan begint de ellende. De dag erna komt de huisbaas op hoge poten verhaal halen en dreigt je contract niet te verlengen. Een maand later besef je dat de douchecabine waarschijnlijk nooit gerepareerd gaat worden. En de Huurcommissie heeft na zes maanden nog steeds geen onderzoek gedaan.

Het overkomt duizenden studenten, elk jaar opnieuw. Waarom?

Huisjesmelkers wanen zich onaantastbaar. Als ze gesnapt worden, hoeven ze alleen de huur te verlagen en het verschil terug te betalen. Zodra je afgestudeerd bent, proberen ze het wel gewoon opnieuw bij de volgende. Ze hebben niets te verliezen.

Het is daarom hoog tijd dat we huurders beter gaan beschermen. Huurders zijn namelijk al jarenlang het slachtoffer van verhuurders die misbruik maken van de woningnood. Samen met de Studentenvakbond (LSVb) pleit ik voor boetes voor huisjesmelkers die bewust te hoge huren vragen. Pas als ze het in hun portemonnee voelen, zullen ze het laten. En er moet een vergunning komen voor verhuurders, net als in Groningen. Wie de wet overtreedt, mag niet meer verhuren. Dan zullen ze het wel laten.

Het is tijd dat Ollongren optreedt.

Tweede Kamerlid

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Door Henk Nijboer op 11 juni 2020 Delen  

Huurverhogingen van 150 euro komen steeds vaker voor. Daar komt wat mij betreft een einde aan.

Het verhaal zal je bekend voorkomen. Voor de coronacrisis stond je achter de bar, maar sinds een paar weken ben je baan en inkomen kwijt. Je woont bescheiden, in een flatje met twee kamers. Voor de crisis was de huur eigenlijk al net boven je budget, maar je was blij dat je tenminste iets kon vinden.

En dan ineens dreigt het ondenkbare: je kunt de huur niet meer betalen.

Vrienden wonen namelijk nog bij hun ouders, of logeren ergens op de bank. En dan ineens dreigt het ondenkbare: je kunt de huur niet meer betalen. Want je huurbaas weet: voor jou tien anderen. En dus valt als klap op de vuurpijl een huurverhoging van 150 euro op de mat. Normaal al onbetaalbaar, nu helemaal.

Het overkomt jaarlijks duizenden huurders. Want in de vrije sector ben je vogelvrij, en mogen huisjesmelkers vragen wat ze willen. Maar je woning is geen stapel stenen die je inruilt als de huur te hoog wordt.

Het is een thuis.

Het is een thuis. Je hebt er maanden naar gezocht. Je hebt vrienden  dichtbij wonen, kent de lokale winkeliers. Misschien ben je wel afhankelijk van de zorg van familie die dichtbij woont. Dan wil je zeker zijn dat je volgend jaar de huur nog kunt betalen.

Huisjesmelkers verdienen nu fors aan de woningnood. Steeds meer mensen zijn inmiddels de helft van wat ze verdienen kwijt aan huur. Daar moet  een einde aan komen. Het is tijd dat we huurders gaan beschermen.

Het kabinet verknoeit de Volkshuisvesting.

Het kabinet verknoeit de Volkshuisvesting. Minister Ollongren wordt geprezen door de vastgoedlobby. Haar voorstellen gaan zelfs Vastgoedbeleggers niet ver genoeg! Daarom dien ik vandaag een initiatiefwet in. De wet maximeert de jaarlijkse huurstijging op de inflatie plus 1 procent. Daarmee voorkomen we dat de huren door het dak stijgen.

Laat de woningnood geen verdienmodel zijn voor huisjesmelkers en beleggers. Wat mij betreft behoren huurstijgingen van 150 euro voortaan tot het verleden.

Lees hier de initiatiefwet.

Tweede Kamerlid

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Door Henk Nijboer op 13 april 2020 Delen  

Nu we allemaal thuis zitten, wordt duidelijk hoe belangrijk de zekerheid van een fijne en betaalbare woning is. Toch dreigen veel mensen hun woning kwijt te raken. Omdat de huur onbetaalbaar wordt, of hun contract niet wordt verlengd.

Het kabinet komt met voorstellen om huurders met een tijdelijk contract beter te beschermen maar dat is onvoldoende voor ruim 20.000 huurders met tijdelijke contracten. Zij maken zich grote zorgen. Als de verhuurder wil verbouwen, of al een huurder heeft gevonden die meer betaalt, kan je alsnog uit je huis gezet worden.

Ben je het er niet mee eens, dan zoek je maar wat anders.

Ook vallen nog steeds brieven met de jaarlijkse huurverhoging op de mat. Voor sociale huurwoningen mogen de huren per 1 juli stijgen met maximaal 6,6 procent. In de vrije sector zijn huren helemaal niet gemaximeerd. Daar worden huurders tegen elkaar uitgespeeld voor de hoogste prijs. Ben je het er niet mee eens, dan zoek je maar wat anders.

We zien nu al dat foute pandjesbazen daar misbruik van maken. Mensen kunnen immers geen kant op, door het tekort aan woningen. Daarom roep ik samen met GroenLinks en de SP het kabinet op om huurders beter te beschermen. De huren moeten worden bevroren en huisuitzettingen moeten voorkomen worden.

Zeker tijdens de crisis. Maar ook daarna blijven we werken om misbruik van tijdelijke contracten aan banden te leggen en de huren te maximeren.

Tweede Kamerlid

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Door Henk Nijboer op 16 maart 2020 Delen  

De woningnood is terug. Jongeren betalen de rekening. Iedereen kent wel een dertiger die noodgedwongen nog bij de ouders woont. Jongeren en singles zijn vaak de helft van hun inkomen kwijt aan woonlasten. Daar komen de energierekening en zorgverzekering nog bij.

Starters zien hun droomhuis opgekocht door beleggers, die vervolgens een torenhoge huur vragen. Wat doet het kabinet? Het studeert, maar doet niks. Daarmee verzaakt het de grondwettelijke plicht om te zorgen voor voldoende woningen. Het is dan ook terecht dat jongeren in het hele land in actie komen met de campagne ‘Uitgewoond’ om dat recht op te eisen. De huidige situatie is een gevolg van keuzes om volkshuisvesting aan de markt te laten en steeds minder ‘voorwerp van zorg van de overheid’ te laten zijn. Sinds de jaren 90 worden huurders in de vrije sector niet langer beschermd tegen woekerhuren. Investeringsfondsen om meer te bouwen zijn afgeschaft. Sociale huurwoningen worden verkocht aan beleggers. Steeds minder mensen krijgen toegang tot betaalbare huurwoningen. Als we willen dat iedereen een betaalbare woning heeft, moeten drie dingen gebeuren.

Sinds de jaren 90 worden huurders in de vrije sector niet langer beschermd tegen woekerhuren.

Ten eerste: richt het beleid op mensen in plaats van rendement voor beleggers. We willen starters helpen en beleggers ontmoedigen. Dat kan door de overdrachtsbelasting voor starters af te schaffen, terwijl beleggers 10 procent belasting gaan betalen. Londen laat zien dat dit helpt. Mensen moeten weer eerlijke huren betalen. Daarom moet het puntenstelsel worden uitgebreid tot woningen met een huur van 1000 euro. Ten tweede: vergroot de toegang tot betaalbare huurwoningen. Leraren, verpleegkundigen en politieagenten worden de steden uitgejaagd. En het kabinet wil het nog moeilijker maken. De maximale inkomensgrens voor een sociale huurwoning wordt verlaagd van 38.000 naar 35.000 euro, maar alleen voor singles. Deze singlestraf moet van tafel. De grens moet juist omhoog, naar bijvoorbeeld 50.000 euro, zodat ook gezinnen met middeninkomens betaalbaar kunnen wonen in de plaats waar ze werken. Ten derde: stel een minister van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieu aan met de opdracht te investeren in betaalbare woningen. Daarvoor zijn miljardeninvesteringen nodig. De verhuurderheffing moet daarom worden verlaagd voor woningcorporaties die investeren in betaalbare nieuwbouw en verduurzaming. Voor de korte termijn moet er een Investeringsfonds komen voor stedelijke vernieuwing en leefbaarheid in krimpgemeenten.

Leraren, verpleegkundigen en politieagenten worden de steden uitgejaagd.

Omdat het kabinet geen beleid voert, vroeg de Tweede Kamer onlangs om de terugkeer van de minister van VROM. Het kabinet moet dat ter harte nemen. We willen eerherstel voor Artikel 22 lid 2 van de Grondwet. Laat de woningnood geen verdienmodel zijn.

Laat de woningnood geen verdienmodel zijn.

Tweede Kamerlid

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Door Henk Nijboer op 4 maart 2020 Delen  

Terwijl vele duizenden mensen wachten op een betaalbare woning, blijft het kabinet hangen in het doen van onderzoeken en overleggen met branches. De nood neemt toe. Gescheiden ouders blijven samenwonen, dertigers wonen bij hun ouders op zolder, en de dakloosheid neemt toe.

Het is onvoorstelbaar dat het kabinet geen prioriteit geeft aan het bestrijden van de woningnood, een van de grote crises van dit moment. De Tweede Kamer vindt inmiddels ook dat de woningnood de volle aandacht van een minister moet hebben. Vandaag stemde een meerderheid voor het voorstel van PvdA en CDA om de minister van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieu in ere te herstellen. Een niet mis te verstaan signaal dat het tijd is om eindelijk te gaan zorgen voor voldoende betaalbare woningen.

Vandaag stemde een meerderheid voor het voorstel van PvdA en CDA om de minister van VROM in ere te herstellen.

De huidige minister doet Wonen er maar een beetje bij. In 2010 werd het ministerie van Volkshuisvesting door het rechtse kabinet met gedoogsteun van de PVV opgeheven. Sinds 2017 valt wonen onder de verantwoordelijkheid van het ministerie van Binnenlandse Zaken. De VVD vindt dat een fundamenteel recht als een dak boven je hoofd wel kan worden overgelaten aan de markt. Het heeft geleid tot een paradijs voor huisjesmelkers met torenhoge huren en steeds minder betaalbare huurwoningen. Er is een schreeuwend tekort aan betaalbare woningen. Mensen staan tien jaar en langer op een wachtlijst. Jongeren en singles betalen de helft van hun inkomen aan huur. Daarmee lapt dit kabinet de grondwet aan haar laars: het zorgdragen voor voldoende woongelegenheid (grondwet, artikel 22 lid 2).

We verdienen een minister die zich volledig inzet om de woningnood te bestrijden.

Het zou goed zijn als de minister dit belangrijke signaal ter harte neemt. We verdienen een minister die zich volledig inzet om de woningnood te bestrijden. Voor al die mensen die zuchten onder de huur, of wachten op een betaalbare woning. Kabinet grijp in! Liever vandaag dan morgen. Verlaag de verhuurderheffing, zodat woningcorporaties meer betaalbare woningen kunnen bouwen. Zorg dat ook middeninkomens een betaalbare koop-of huurwoning kunnen krijgen. Reguleer de vrije huursector. Belast beleggers en help starters. Alleen dan kan iedereen weer zeker zijn van een betaalbare woning.

Tweede Kamerlid

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Door Henk Nijboer op 29 januari 2020 Delen  

Want zeker in de private sector schoten de huren afgelopen jaar omhoog. Gemiddeld 5%, dat is twee keer de gemiddelde loonstijging.

Dat komt bovenop de honderden euro’s die mensen de afgelopen jaren al voor de kiezen hebben gekregen. Door de woningnood vragen beleggers steeds hogere huren, en zijn veel huurders een steeds groter deel van hun inkomen kwijt aan huur.

Dat moet anders.

Dat moet anders. Je woning is niet zomaar een stapel stenen die je inruilt als de huur te hoog wordt. Je bent in de buurt van je werk gaan wonen, of ziet er je kinderen opgroeien.

Je bent gehecht aan de buurt of afhankelijk van zorg van vrienden of familie dichtbij. Dan wil je zeker zijn dat je volgend jaar de huur nog kunt betalen.

Steeds meer mensen maken zich zorgen.

Steeds meer mensen maken zich zorgen. Hun salarisverhoging verdwijnt rechtstreeks in de zakken van pandjesbazen en huisjesmelkers.

Zij maken maximaal misbruik van de kwetsbare positie van huurders. Door de woningnood kan je immers geen kant op.

Voor veel mensen is het nog maar de vraag of ze volgend jaar de huur nog kunnen betalen.

Steeds meer mensen zijn de helft van hun inkomen kwijt aan huur. Voor veel mensen is het nog maar de vraag of ze volgend jaar de huur nog kunnen betalen.

We moeten de markt aan banden leggen. Huurders moeten beter beschermd worden. Niet winst, maar het recht om te wonen dient voorop te staan.

Daarom dien ik de initiatiefwet huurplafond in.

Daarom dien ik de initiatiefwet huurplafond in. Die maximaliseert de huurstijging op (inflatie plus) 1%. Zo maken we een eind aan de gigantische huurstijgingen.

Laten we met elkaar uitspreken dat huurverhogingen van vele tientallen euro’s niet normaal zijn. In de jaren ’30 kwamen de Nederlandse huurders massaal in opstand.

Als we nu ingrijpen, hoeft het deze keer niet zover te komen.

Na huurverhogingen van tientallen procenten was de maat vol, en besloten huurders collectief geen huur meer over te maken. Als we nu ingrijpen, hoeft het deze keer niet zover te komen.

Woningnood moet geen verdienmodel zijn. Iedereen heeft recht op een fijne plek om te wonen. Wonen is een grondrecht. Dat laat je niet aan de markt.

Tweede Kamerlid

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Door Lodewijk Asscher op 16 januari 2020 Delen  

Jonge mensen blijven tegen hun zin op kamers wonen. De wachtlijsten voor betaalbare huurwoningen zijn gigantisch en een huis kopen is veelal onbetaalbaar. Het aantal daklozen is verdubbeld en we zien steeds meer mensen met een baan die toch geen huis kunnen vinden. 

Een betaalbare plek om te wonen is geen gunst, maar een recht.

Een betaalbare plek om te wonen is geen gunst, maar een recht. Het is een van de meest basale voorwaarden om een gelukkig leven op te kunnen bouwen.

De huidige crisis komt niet uit de lucht vallen, maar is ook een gevolg van keuzes om de volkshuisvesting steeds meer over markt en steeds minder over woningen te laten gaan. Dat zien we ook in de plannetjes die nu geopperd worden.

Liberalen pleiten ervoor de kwaliteit los te laten.

Liberalen pleiten ervoor de kwaliteit los te laten: verlaag de normen voor duurzaamheid, aldus de VVD. Doe meer aan flexwonen, alsof mensen meer behoefte aan onzekerheid hebben. Onno Hoes wil wijken met minder groen, minder speeltuinen en minder kwaliteit. Zo weet je zeker dat je een probleemwijk bouwt.

Intussen wil het kabinet alleenstaanden minder kans geven op een betaalbare woning, worden de lasten voor woningcorporaties hoger en de huurtoeslag lager. Met deze liberale medicijnen wordt de ziekte erger. Terwijl de patiënt niet veel meer kan hebben. 

We moeten keuzes durven maken voor betaalbare huizen.

Dat kan anders. Wonen is een grondrecht en dus moeten we keuzes durven maken voor betaalbare huizen. Dat de markt het niet doet is bewezen, dus is het aan de overheid om een sterkere rol te spelen. 

Daarvoor is het nodig om de grondprijzen in de hand te houden. Het moment is nu aangebroken om wetten in te voeren waardoor speculeren met grond en eindeloos treuzelen met de bouw wordt gestopt.

De grond in gemeenschapshanden brengen.

In het uiterste geval zou dit reden kunnen zijn om grond te onteigenen. Op plekken waar de grond het schaarst is, kun we nog een stap verdergaan en de grond in gemeenschapshanden brengen. De overheid blijft dan de eigenaar en wie deze grond voor korte tijd wil gebruiken, mag huren. De vergoeding wordt gebruikt om voorzieningen te financieren waar de hele gemeenschap van profiteert, zoals scholen, parken, sportvelden en voorzieningen voor ouderen.

Daarnaast moet het Rijk huurwoningen lostrekken uit de greep van de markt. De machtspositie van verhuurders in de vrije sector leidt ertoe dat zij vrijwel ongehinderd huurverhogingen kunnen doorvoeren bij een huurderswissel.

Een op de vijf huurders meer dan de helft van hun inkomen kwijt aan huur.

In de vrije sector is inmiddels een op de vijf huurders meer dan de helft van hun inkomen kwijt aan huur. Dat is onverantwoord. Verhuurders worden rijk terwijl huurders nauwelijks iets overhouden voor de boodschappen en de energierekening.

Dit is de markt op zijn slechtst. De overheid moet daarom huren reguleren, door de prijsregulering die geldt in de sociale huur door te trekken tot 1.000 euro huur per maand. Naast controle over grondprijzen en meer regie over de huren kan het Rijk zelf meer doen om de bouw van betaalbare woningen op gang te brengen. Met een Rijksfonds voor Wonen kunnen we provincies en gemeenten ondersteunen. Bijvoorbeeld naar rato van het aantal nieuwbouwwoningen dat in hun gebied in bouwplannen staat.

Corporaties niet langer te straffen, maar kortingen geven.

In ruil voor de financiële stimulans kunnen met gemeenten afspraken worden gemaakt over een minimumpercentage betaalbare huurwoningen in bestemmingsplannen. Door daarbij corporaties niet langer te straffen, maar kortingen te geven. Wanneer zij veel bouwen en/of de huren verlagen, kunnen tienduizenden extra huurhuizen per jaar worden gerealiseerd.

Decennia van verzelfstandiging, marktwerking en liberalisatie hebben niet gezorgd voor voldoende betaalbare woningen. Het is tijd voor oplossingen, met meer woningen en minder markt. Met volkshuisvestingsbeleid om wonen als grondrecht te beschermen.

Tweede Kamerlid

Door Henk Nijboer op 11 december 2019 Delen  

Door de maximale inkomensgrens voor sociale huurwoningen te verlagen.

Starters leggen het af tegen beleggers die torenhoge huren vragen. Onze politieagenten, leraren en verpleegkundigen worden de stad uitgejaagd. Het kabinet doet helaas veel te weinig.

Deze ‘singlestraf’ moet van tafel.

Binnenkort wil de minister een nieuwe schijnoplossing invoeren. Als het aan de regering ligt, worden singles uitgesloten van sociale huur, doordat voor hen de inkomensgrens van 38.000 naar 35.000 euro gaat. Dus komen veel minder mensen in aanmerking. Deze ‘singlestraf’’ moet van tafel.

Kijk naar Emma. Zij is net begonnen op een prachtige basisschool in Amsterdam-Zuidoost en is hartstikke trots op haar werk. Ze woont noodgedwongen samen met haar zus en betaalt 1.600 euro huur om een beetje in de buurt van haar werk te kunnen wonen. Die huur gaat bovendien elk jaar met 75 euro omhoog. Emma wil graag op zichzelf wonen, maar door de plannen van de minister kan ze die wens wel op haar buik schrijven.‎

Singles met een middeninkomen worden bij voorbaat kansloos.

Singles met een middeninkomen worden bij voorbaat kansloos. Met een inkomen van 36.000 euro kunnen ze onmogelijk huren in de vrije sector. De huur ligt daar boven duizend euro per maand en in Amsterdam en Utrecht nog veel hoger. Door de inkomenseis van drie tot vier keer de huur, komen ze simpelweg niet in aanmerking voor deze woningen.‎

Steeds meer singles gaan wurgcontracten aan.

‎Met een besteedbaar inkomen van 2.100 euro netto per maand is een maandelijkse huur van 1.100 euro onbetaalbaar. En onverantwoord. Volgens het Nibud loop je grote financiële risico’s als de helft van je inkomen wordt opgeslokt door woonlasten. Toch gaan steeds meer singles wurgcontracten aan. Ze kunnen niet anders. Schuldenproblemen liggen vervolgens op de loer.‎

130.000 singles worden getroffen door dit kabinetsplan.

Het gaat om jongeren die hun eigen leven willen opbouwen en zelfstandig willen wonen. Het raakt mensen die net gescheiden zijn en dringend een nieuwe woning nodig hebben. En denk ook aan ouderen die kleiner willen wonen omdat hun levenspartner is overleden. Het leidt tot schrijnende situaties. Dertigers die nog op zolder bij hun ouders moeten wonen. Eenoudergezinnen op een kamer van 12 vierkante meter. Steeds meer mensen die op een vakantiepark leven. En de dakloosheid onder werkenden neemt toe.

Het antwoord is meer betaalbare woningen bouwen.

Niet de sociale voorraad verkleinen. Onze politieagenten, leraren en verpleegkundigen moeten gewoon weer in de stad kunnen wonen. Ook als ze single zijn. De maximale inkomensgrens moet juist omhoog, niet omlaag. Singles mogen niet de dupe worden van het wanbeleid van dit kabinet. De ‘singlestraf’ moet zo snel mogelijk van tafel.

Ben jij single? Dan wordt een betaalbare huurwoning vinden nu nóg moeilijker. 🔑Help ons dit kabinetsplan te stoppen 👉 bit.ly/singleswoning

Door de maximale inkomensgrens voor sociale huurwoningen te verlagen.

Tweede Kamerlid

Door Henk Nijboer op 12 november 2019 Delen  

Veel mensen hebben hierdoor moeite met het vinden van een woning naar wens. Zowel de starter, die uit huis wil, de kersverse vader en moeder die zoeken naar een grotere woning voor het gezin en de senior die zoekt naar een kleinere woning om te genieten van een pensioen. De huurprijzen stijgen door de wooncrisis explosief. Huisjesmelkers maken maximaal misbruik en vragen woekerhuren. Huurders zien een steeds groter deel van hun inkomen verdwijnen aan huur.

Het kabinet doet veel te weinig.

Een kwart komt aan het einde van de maand tekort. Het is daarom noodzakelijk dat er meer geïnvesteerd wordt in betaalbare woningen. Het kabinet doet veel te weinig. Ja, er wordt een financiële impuls gegeven aan de bouw van sociale huurwoningen, maar per saldo stijgen de belastingen voor corporaties. Zij kunnen dus minder, in plaats van meer bouwen. Bovendien kiest het kabinet ervoor alleen te investeren in de tien rijkste gebieden en gemeenten waarmee een zogenaamde woondeal is gesloten.

De blik is dus gericht op de Randstad. Maar de meerderheid van Nederland woont in de regio. Het is bizar dat Nijmegen, Breda, Tilburg, Leeuwarden, Assen en Maastricht helemaal niets krijgen om de woningnood te ledigen. Terwijl woningnood in heel Nederland heerst. We hebben een miljoen huizen tekort. In Breda en Tilburg wordt over tien jaar een tekort van veertienduizend woningen verwacht. Tachtig kilometer verderop ligt Nijmegen dat in de top drie staat van gemeenten met de grootste woningnood.

Hebben mensen buiten de Randstad minder recht op een betaalbare woning?

Maar Nijmegen ligt niet in de Randstad, dus krijgen ze geen geld. Hebben inwoners daar minder recht op een betaalbare woning? Natuurlijk niet. Door de woningcrisis moeten woningzoekenden in regio Arnhem-Nijmegen bijna veertien jaar wachten op een sociale huurwoning. In de regio Breda is dit langer dan zes jaar. Er is meer. Er zijn gebieden waar sprake is van krimp: Oost-Groningen, Zeeland en Limburg. Als we willen dat deze gebieden leefbaar blijven moet er meer geïnvesteerd worden.

Ook de regio verdient een volwaardige behandeling

In behoud van voorzieningen, een dorpshuis, een fatsoenlijk winkelcentrum en zorgvoorzieningen. Ze zijn noodzakelijk om de leefbaarheid van wijken op peil te houden. Maar het kabinet geeft geen krimp. Deze week debatteert de Tweede Kamer over de woningplannen van dit kabinet. Dat biedt kans om de plannen van het kabinet bij te sturen. Ook de regio verdient een volwaardige behandeling. En investeringen om problemen op te lossen. Of het nou woningnood is of krimp. Dat kan niet zonder extra geld. Anders blijft een betaalbare woning in een fijne wijk voor de starter, het gezin en de senior een wens die nooit in vervulling zal gaan.

PvdA-Kamerlid Henk Nijboer en de PvdA-fractievoorzitters van Breda, Tilburg, Maastricht, Nijmegen, Assen en Leeuwarden.

Tweede Kamerlid

Door Henk Nijboer op 26 september 2019 Delen  

We moeten dit plan van de regering tegenhouden! Steun ons hierin en laat je e-mailadres achter.

Mogen we je op de hoogte houden van deze actie?

Ja     Nee

De bittere realiteit is dat beleggers en speculanten dankbaar gebruik maken van de woningnood, en torenhoge huren rekenen. Als huurder kan je immers geen kant op. Het is dan ook onbegrijpelijk dat minister Ollongren (D66) het juist nog moeilijker wil maken voor mensen om een betaalbare woning te vinden. Als het aan de regering ligt, gaat de maximale inkomensgrens voor alleenstaanden voor een sociale huurwoning nog verder omlaag, naar 35.000 euro.

Emma wil graag op zichzelf wonen, maar door de plannen van de minister kan ze die wens wel op haar buik schrijven.

Wat dat betekent, laat het verhaal van Emma zien. Ze is net begonnen op een prachtige basisschool in Amsterdam Zuid-Oost en is hartstikke trots op haar werk. Nu woont ze noodgedwongen samen met haar zus, en betaalt maar liefst 1600 euro huur in de maand om nog een beetje in de buurt van haar werk te kunnen wonen. Die huur gaat bovendien elk jaar met 75 euro omhoog. Ze wil graag op zichzelf wonen, maar door de plannen van de minister kan ze die wens wel op haar buik schrijven.

Onze leraren, politieagenten en verpleegkundigen worden de stad uit gejaagd.

De minister maakt het gat tussen wal en schip nog groter. Het is voor mensen zoals Emma onmogelijk om een betaalbare woning te vinden. Onze leraren, politieagenten en verpleegkundigen worden de stad uit gejaagd. De prijzen van koopwoningen zijn gestegen tot gemiddeld 300 duizend euro. Onbetaalbaar met een gewoon inkomen. Wie straks te veel verdient voor een sociale huurwoning, moet huren in de onbetaalbare vrije sector. De prijs voor een huurwoning in Eindhoven steeg vorig jaar met 12,1 ‎procent, in Rotterdam met 14,3 procent. Singles en jongeren onder de 35 zijn vaak tot de helft van hun inkomen kwijt aan woonlasten. Juist de groep die het lastig heeft, wordt hierdoor getroffen.

Dit onzalige plan moet van tafel. De inkomensgrenzen moeten juist omhoog, zodat ook heel normale inkomens weer in de stad kunnen wonen, in de buurt van hun werk. Als we dan ook meer sociale huurwoningen bouwen, kan je weer zeker zijn van een fijne en betaalbare woning.

Tweede Kamerlid