Poliflw

Wat zijn de oorzaken en gevolgen van deze wapenwedloop? Hoe brengen we vrede dichterbij? Wat kunnen we zelf doen? Dat bespreken we op de Vredesdag 2024: Stop oorlog.

Datum en tijd: 

zaterdag, 13 april, 2024 - 13:00

Waar: 

Willem Twee, Boschdijkstraat 100, 's Hertogenbosch

De eerste ledenbijeenkomst in 2024 beginnen we met een nieuwjaarsreceptie.

Wat zal het nieuwe jaar de politiek ons brengen?

Is er in deze steeds harder wordende samenleving nog ruimte voor sociale denkers of blijft het recht van de sterkste/rijkste groeien?

We zullen het merken of de stemmers die we zijn verloren gelijk hadden.

Als SP-ers in hart en nieren wordt het nog meer oppositie voeren dan we altijd al hebben gedaan.

Op donderdag 11 januari 2024 om 19:30 komen leden van de afdeling bij elkaar in Wijkcentrum Reyersdam, Reijersdijk 2, Kampen voor een ledenvergadering. Deze vergadering dient tevens ook als kadergroepbijeenkomst.

Agenda:

Opening door de voorzitter Kort voorstelrondje / mededelingen / ingekomen stukken Besluit zelfstandige SP afdeling in Kampen Toelichting tijdelijk bestuur en vervolgproces Verkiezing nieuw partijbestuur SP landelijk Bespreken samenstelling van de kieslijst en programma Europese verkiezingen Rondvraag en sluiting door de voorzitter

Stuur een e-mail naar kampen@sp.nl om je aan te melden voor de ledenvergadering.

Wil je meer te weten komen over wat onze kadergroep doet? Klik dan hier. Zit je nog niet in de kadergroep? Klik hier om mee te doen!

Nu er problemen zijn met onze energievoorziening gaan de gedachtes weer uit naar het plaatsen van kerncentrales. Er zijn zelfs deskundigen die spreken van groene energie als die uit zulke centrales komt. Tegenstanders zullen meteen reppen over die ene ramp in Tsjernobyl en die andere in Japan. Tsjernobyl ligt trouwens in Oekraïne, ook niet echt een gezellig land op dit moment. Men sprak toen van de grootste milieuramp sinds mensenheugenis.  ‘Kijk’, zei ik tegen een vrouw destijds naast mij toen ik op een terras zat en naar de wolken keek, dat doe ik altijd als ik op een terras zit, ‘dat is een wolkje radio-actief’. Zij sloeg helemaal op tilt. Dat was niet mijn bedoeling, maar spinazie heb ik niet gegeten. 

Toch is dat niet waar, van die grootste milieuramp aller tijden. Kijk eens goed om je heen. Toen ik in mijn jeugd door Brabant fietste zag ik korenvelden met klaprozen en korenbloemen. Ik zat op de boerenkar van de vader van een vriend van mij en wij gingen fluitend op weg naar een weiland niet bij de boerderij maar een eindje verder om de koeien te melken. Ik zag weilanden die geurden van de bloemen en kleurden van de vele soorten. Insecten te over, die we toen maar lastig vonden, vooral die steekvliegen, die sloeg je gewoon dood.

En nu? Raaigras, waar geen bloem op wil groeien en ook niet mag groeien. De enige kleur is groen, maar geen duurzaam groen. Gras voor de koe, die alleen maar heel veel melk moet produceren. De grootste milieuramp die al een eeuw lang zich voltrekt, overal ter wereld, stilletjes, door velen niet gezien, is het steeds sneller verdwijnen van de biodiversiteit. Dat is pas een tragedie en wij allemaal dragen eraan bij.  Al die miljoenen soorten levens hebben elkaar nodig om te overleven en dan pas kan de planeet zichzelf in stand houden, maar wij vernietigen in rap tempo die miljoenen soorten.

Wij denken dat we vooruitgang hebben geboekt sinds Sicco Mansholt met zijn innovatieve landbouwbeleid. Hij wist toen niet beter, maar erkende op zijn sterfbed naar verluidt, dat hij de verkeerde route had gekozen. We moeten terug in de tijd om vooruit te komen, we moeten terug naar de kleinschaligheid van toen. We moeten de aarde niet langer uitputten.

Ik was op bezoek in het Loonse Bos. Op zondagochtend, het was mooi weer en helemaal niet koud voor de tijd van het jaar. Op het veld van 3 ha werkten vrijwilligers aan een nieuwe toekomst, die een terugkeer is naar het verleden: het voedselbos moet daar komen. Eerst moest het leven in de aarde weerkeren, dat is onderzocht en goed bevonden en nu wordt er zeer divers geplant. Over een paar jaar zal het vruchten, noten, groenten opleveren die zonder pesticiden of andere enge dingen tot wasdom zijn gekomen. En het bos houdt zichzelf in leven. Ik weet het, een klein druppeltje op een gloeiende plaat, maar we moeten ons gedrag ingrijpend veranderen. En het kan. Het gat in de ozonlaag wordt toch ook steeds kleiner.

Peter Kortz

Beluister hier het debat van onze lijsttrekker Yvonne Hessel met Gert Dijkstra (EenUtrecht) en Marc van Rossum du Chattel (RTV Utrecht)

We leven in een warrige tijd. Een tijd vol met onzekerheden en gevaren, die veel ongrijpbaarder zijn geworden dan die ten tijde van de Koude Oorlog. Ongrijpbaar, zowel in het onmetelijke kleine van een virus, als in iets onmetelijk groots als klimaatverandering. De overstromingen in juli dit jaar in Valkenburg en de nog verwoestender vloedstromen met tientallen doden in de ons aangrenzende regio’s waren in meerdere opzichten grensoverschrijdend.

We kunnen muren oprichten, zowel binnen als tussen samenlevingen. Of we kunnen met elkaar, zonder groepen uit te sluiten, de strijd aanbinden.  Alleen door het laatste te doen zullen we als gemeenschap standhouden tegen deze onmetelijke en grensoverschrijdende gevaren.

We leven in een warrige tijd. Een tijd vol met onzekerheden en gevaren, die veel ongrijpbaarder zijn geworden dan die ten tijde van de Koude Oorlog. Ongrijpbaar, zowel in het onmetelijke kleine van een virus, als in iets onmetelijk groots als klimaatverandering. De overstromingen in juli dit jaar in Valkenburg en de nog verwoestender vloedstromen met tientallen doden in de ons aangrenzende regio’s waren in meerdere opzichten grensoverschrijdend.

We kunnen muren oprichten, zowel binnen als tussen samenlevingen. Of we kunnen met elkaar, zonder groepen uit te sluiten, de strijd aanbinden.  Alleen door het laatste te doen zullen we als gemeenschap standhouden tegen deze onmetelijke en grensoverschrijdende gevaren.