Poliflw

De Groot: “De natuur delft te vaak het onderspit tegen de advocaten van de bedrijven, die directe belangen hebben. De overheid behartigt de belangen van de Waddenzee, maar doet dat niet goed genoeg waardoor nog steeds naar gas wordt geboord op de Waddenzee. Door de Waddenzee zelf rechten te geven, krijgt ze ook een direct belang en ontstaat een gelijke strijd met de bedrijven.”

De Waddenzee biedt een thuis aan miljoenen trekvogels, is de kraamkamer voor vis in de Noordzee en is het grootste getijdengebied in de wereld. Maar het gebied staat onder druk en de biodiversiteit neemt al jaren af. Want ondanks wet- en regelgeving wordt de Waddenzee vaak onvoldoende beschermd en zijn economische belangen leidend. In de praktijk overheersen economische belangen van de visserij, defensie, zout- en gaswinning, baggerwerk, recreatie of havens. De ramp met de MSC Zoe staat nog op het netvlies gebrand van menig natuurliefhebber. Ruim 90.000 kilo afval werd in de jaren na het ongeluk uit de zee gevist, en het overgebleven plastic is nog steeds een bedreiging voor de natuur.

Vanmiddag droegen Dorus Klomberg en Krista den Hertog hun steentje bij aan World Cleaning Day. Met inwoners en vier andere raadsleden hebben zij afval opgeruimd langs de IJssel. Zij vonden veel sigarettenpeuken, plastic, blikjes en visdraad; op tijd gered voordat het in de zee belandt. Maakt u met ons, van elke dag een world cleaning day??

The post World cleaning day appeared first on Rheden-Rozendaal.

Na een kleine anderhalf jaar lijken de bewoners van de laagbouw in Schiedam gewend aan het gescheiden inzamelen van Plastic, Metaal en Drinkverpakkingen (PMD). Dat deze vorm van inzamelen niet alleen goed is voor het milieu, maar ook voor de portemonnee blijkt uit de relatief beperkte verhoging van de afvalstoffenheffing. Zeker vergeleken met steden om ons heen.

Toen de raad besloot tot het “omgekeerd inzamelen” is afgesproken, dat het PMD eenmaal per twee weken opgehaald zou worden. Na verloop van tijd zou een evaluatie plaatsvinden, waarna eventueel naar een ophaalfrequentie van eenmaal per drie weken overgeschakeld zou worden.

In de Eerste Technische Aanpassing van de begroting meldt het college nu, dat mede door de coronacrisis, er veel meer PMD wordt aangeboden dan verwacht werd. Hierdoor is besloten de ophaalfrequentie voorlopig te handhaven op eenmaal per twee weken. Als na het opheffen van de coronamaatregelen het leven weer zijn normale loop gaat nemen, wordt opnieuw bekeken of de huidige ophaalfrequentie nog noodzakelijk is.

 

 

The post Inzamelen PMD blijft voorlopig tweewekelijks appeared first on Schiedam.

Voorscheiden of nascheiden van afval, het blijft een bron van verhitte discussies. Dit keer komt de knuppel in het hoenderhok vanuit Haaksbergen, waar verschillende partijen alle Twentse gemeenten willen overhalen om over te stappen op nascheiding.

Een belangrijke vraag die we elkaar moeten stellen: “Welk probleem willen nu eigenlijk oplossen met nascheiding”?

Laten we beginnen met de constatering dat nascheiding niets anders is dan bronscheiding met meer zooi tussen herbruikbare materialen. In dat licht is een redenatie “Er is sprake van teveel vervuiling, laten we een oplossing kiezen waarbij we er nog meer vervuiling doorgooien” opmerkelijk.

Toch zijn er steeds weer mensen die aangeven dat nascheiding veel beter is dan bronscheiding. Dus moeten we iets beter kijken naar de gebruikte argumenten.

Te vies om te scheiden

Als het gaat om snel afkeuren van partijen (en daarom duur zou zijn), dan kunnen we rustig stellen dat de verwerker hier vooral contractueel-financiële argumenten voor heeft. Gesorteerd plastic levert momenteel heel weinig op, waardoor de verwerker een sterke prikkel kent om alles maar af te keuren, ook al is deze prima in staat een partij te sorteren. De werkelijkheid is dat verpakkingen die door bewoners aan de bron gescheiden zijn nog altijd van hogere kwaliteit zijn (en dus meer geld waard zijn) dan nagescheiden verpakkingen.

Bijplaatsingen

Daarnaast komen veel signalen voor nascheiding uit de anti-diftar-hoek. Uit deze hoek komt ook altijd het beeld dat het leeuwendeel van de bijplaatsingen het gevolg is van diftar. (Wat niet waar is, maar dat is een aparte discussie) Maar nascheiding en diftar hebben niet zo veel met elkaar te maken. Als het argument “Mensen willen niet betalen, dus ze zetten het ernaast” is, dan blijven ze dat doen als ze hun verpakkingen bij het restafval mogen doen. Nascheiden lost hier dus geen probleem op.

Te duur

Een ander kostenaspect is het ophalen van twee afvalstromen, de ‘oranje bak’ en de ‘grijze bak’. Dit is duurder dan alles bij elkaar gooien. Maar een erg groot verschil maakt dat niet, omdat de totale hoeveelheid afval hetzelfde blijft. Een vergelijking met andere gemeenten in Nederland laat zien dat er geen groot kostenverschil zit tussen voor- of nascheiden. Dus waar zit dan het vermeende voordeel?

Goedkoper geworden

In Enschede hebben we in 2017 diftar in combinatie met bronscheiding ingevoerd. Het resultaat daarvan is dat we gemiddeld ongeveer 10 euro per aansluiting goedkoper zijn geworden. Verder halen we sinds de invoering veel meer textiel, glas, papier en GFT op. En daarmee hebben we een grote stap gezet naar ons eigenlijke doel: het terugbrengen naar 50kg restafval in 2030 per inwoner per jaar.

Statiegeld

Tegelijk zijn er wel zaken aan het veranderen. Toen Enschede in 2015 koos voor diftar in combinatie met bronscheiding, was er nog geen sprake van statiegeld op kleine PET-flesjes of blik. Hoewel statiegeld op blik nog niet zeker is, lijkt statiegeld op kleine PET-flesjes nu toch echt ingvoerd te gaan worden. Daarmee verdwijnen er hoogwaardig en goed te recyclen verpakkingen uit de oranje bak. Ook zat er subsidie op het inzamelen van verpakkingen, wat inmiddels is omgezet naar een belasting op restafval. Daarmee wordt het steeds minder rendabel om de oranje bak ‘gratis’ te legen en ligt een discussie over een prijs voor een oranje bak op de loer.

Kennis

Omdat de afvalmarkt constant in beweging is, moeten we ook in Enschede blijven kijken wat de beste manier is om ons afval zo goed(koop) mogelijk te hergebruiken. Dat vraagt om kennis van zaken, niet om proefballonnetjes of zomaar iet beslissen.

Het bericht Nascheiden: voor welk probleem een oplossing? verscheen eerst op Enschede.

Afgelopen zaterdag viel de Landelijke opschoondag samen met World Cleanup Day. Een dag om aandacht te vragen voor al het zwerfafval en in actie te komen voor schone en frisse buurten. Daar deed D66 Lansingerland met veel plezier aan mee.

De groep van vrijwilligers deed de wijk Boterdorp aan, liep langs de Oudelandse laan en maakte tot slot ook Stationgebied en centrum Westpolder afvalvrij. De oogst was drie hele volle zaken afval, met vooral veel blikjes, snoeppapiertjes, waterflesjes en heel veel sigarettenpeuken. Nieuw dit jaar waren ook enkele mondkapjes in de buurt van het station

Vlak voor de start van het zomerreces werden in de raad van Lansingerland de jaarstukken van 2019 besproken. Deze verantwoording gaf een duidelijk overzicht van de financiële resultaten van de gemeente over het afgelopen jaar. Ook werden de financiële afwijkingen over het eerste halfjaar van 2020 besproken, waar de effecten van corona al zichtbaar werden. 

Voor D66 bleek uit deze stukken opnieuw dat de lokale lasten in de gemeente Lansingerland een probleem blijven. Alhoewel in 2019 de lokale lasten flink daalden, is het beeld voor de komende jaren alles behalve positief. In 2020 is Lansingerland de grootste stijger in de gehele provincie en stijgen de lokale lasten naar een gemiddelde van ruim 900 euro, 20% boven het landelijke gemiddelde. Ondanks dat het college zich heeft voorgenomen om de lokale lasten te verlagen naar het landelijk gemiddelde, is daar tot nu toe weinig van terug te zien. Ook voor de komende jaren laat de begroting geen positief beeld zien: de lokale lasten blijven ook in 2021 en 2022 ruim 20% boven het landelijk gemiddelde steken.

Maar waar komen deze hoge lokale lasten vandaan? Een deel van het antwoord kan gevonden worden in de afvalinzameling in Lansingerland. Ook afgelopen jaar noteerde Lansingerland maar een magere stijging van het scheidingspercentage en nam de hoeveelheid restafval per inwoner amper af. Waar de nationale doelstelling voor 2020 is dat er nog maar 100 kilo restafval per inwoner ingezameld wordt, zat Lansingerland in 2019 op ruim het dubbele! Het is onwaarschijnlijk dat de doelstelling voor 2020 gehaald zal worden.

Hier komt nog bij dat door de corona crisis de kosten voor de verwerking van afval alleen nog maar sterker toenemen. Opnieuw is vooral de hoeveelheid restafval een probleem en daar stijgen de kosten dan ook het meest. Zonder actie zal de afvalstoffenheffing nog verder moeten stijgen om de verwerking kostendekkend te houden. Gevolg is dat inwoners opnieuw meer kwijt zullen zijn aan lokale lasten, terwijl velen ook getroffen worden door de economische effecten van de corona crisis.

Al sinds de gemeenteraadsverkiezingen pleit D66 voor een nieuw afvalbeleid waarbij afval scheiden beloond wordt. Als het aan D66 ligt, verlagen we de lokale lasten en verduurzamen we tegelijkertijd de afvalinzameling. Ondanks dat talloze gemeente dit concept omarmen, komt Lansingerland maar moeizaam in beweging: het college heeft al talloze keren het opzetten van nieuw beleid uitgesteld.

Uiteindelijk betaald de inwoner de rekening van dit uitstelgedrag. D66 heeft eind vorig jaar nog geprobeerd om in ieder geval de afvalstoffenheffing te bevriezen, zodat het gebrek aan goed beleid niet de inwoners raakt die juist hun best doen om minder restafval te creëren. Ook deze oproep kon echter niet rekenen op voldoende steun uit de coalitie.

D66 blijft pleiten voor lagere lokale lasten en beter afvalbeleid. Het ontbreken van goed beleid moet niet worden afgeschoven op inwoners, zeker niet in deze voor sommige economisch zware tijden. Echter, de voortekenen zijn niet goed en zolang het college geen concrete actie onderneemt zullen de komende jaren de lokale lasten niet dalen, alle beloften ten spijt.

De raad heeft op 16 juli 2020 ingestemd met de opdracht aan het college om de inzameling van grondstoffen op scholen te beschouwen als algemeen belang en te starten met het project Afvalvrij voor scholen. D66 is blij dat het college voortvarendheid de motie van de raad, die eerder op initiatief van GroenLinks en D66 werd aangenomen nu heeft uitgewerkt.

Goede voorbeeld geven Via een opdracht aan het college wordt ervoor gezorgd dat scholen in hun afval zoveel mogelijk kunnen scheiden en op kunnen laten halen door de inzameldienst van de gemeente. Michiel Muis: “De fractie van D66 staat vanzelfsprekend volledig achter het project Afvalvrij voor scholen. In de huidige situatie is het slecht uit te leggen aan inwoners dat we het belangrijk vinden om zoveel mogelijk afval te scheiden, maar scholen niet in staat stellen voor onze jongste inwoners het goede voorbeeld te geven.”

Gedragsverandering Deze proef geeft een nieuwe extra impuls geeft aan de educatie van leerlingen, hun ouders en ook de leerkrachten. De fractie van D66 hoopt dat het leidt tot concrete gedragsverandering en daarmee tot meer hergebruik, minder zwerfafval rond scholen en minder restafval. De proef is voor drie jaar. Dat maakt het voor marktpartijen ook mogelijk om goed na te denken hoe ze scholen zou kunnen bedienen.

In een motie roept D66 de provincie woensdag op om meer openbare drinkwaterpunten in Overijssel te realiseren. Dit moet gebeuren in samenwerking met partners als Vitens, gemeenten en initiatieven zoals “ Join the Pipe”. Er zijn genoeg locaties waar watertappunten een welkome aanvulling zijn in de openbare ruimte. Denk aan toeristische overstappunten, campings, dorpskernen en bij sportverenigingen.

Voor D66 Statenlid en woordvoerder ruimte en water Renilde Huizenga is het glashelder: “Inwoners en toeristen genieten in Overijssel van de prachtige natuur. Vooral in de zomermaanden met warme en droge perioden vraagt dit om toegankelijk drinkwater. Dan wandel je of fiets je met de zon op je bol  door een mooi gebied en kan je bijna nergens je bidon vullen. En dat terwijl water drinken gezond is en bij het bewegen in de hitte erg belangrijk.”

Op dit moment zijn er zo’n 54 openbare drinkwatertappunten in heel Overijssel. Dat vraagt volgens Huizenga om uitbreiding: “Je kan je afvragen of het een taak van de provincie is, maar soms moet je de verantwoordelijkheid gewoon nemen en samen met partners doorpakken. Het maakt onze provincie aantrekkelijker en past bij de ambitie van een gastvrij Overijssel. En zo zorgen we ook nog eens voor minder afval van plastic flesjes.”

De indieners sturen aan op meer drinkwaterpunten in dorpskernen en bij toeristische informatie- en overstappunten. Daarnaast vraagt D66 de provincie ook om met een stimuleringsregeling te komen, zodat buurthuizen of sportverenigingen makkelijk een tappunt kunnen realiseren op hun locatie of bij hun pand. Ook voor ondernemers (bijvoorbeeld campings, recreatieondernemers, winkels) moet deze mogelijkheid bestaan. Tenslotte moet het aantal drinkwaterpunten inzichtelijk worden gemaakt en deze informatie online en offline worden verspreid. Zo weten recreanten ook waar ze hun waterfles kunnen vullen.

Het Nederlandse kraanwater behoort tot het beste van de wereld. Volgens Vitens blijkt uit onderzoek dat 87% van de mensen vindt dat kraanwater in de openbare ruimte beschikbaar moet zijn.

Aan de voorzitter van de gemeenteraad.

Het college wordt verzocht de volgende vraag/vragen te beantwoorden, zo veel mogelijk voor aanvang van het zomerreces. Indien dit niet volledig mogelijk is, wordt het college verzocht in ieder geval die vragen te beantwoorden, die voor aanvang van het zomerreces beantwoord kunnen worden.

1. Is het college bekend met het artikel Wateroverlast na stortbuien in Alblasserdam? [1]

2. In het artikel wordt gesproken over problemen met de riolering langs de West-Kinderdijk. Is het college bekend met de situatie ter plaatse?

3. Klopt het dat de riolering daar met enige regelmaat overstroomt, waardoor rioolwater en -inhoud de achtertuinen van bewoners en het oppervlaktewater van het Oosteromse Wiel vervuilt? Hoe lang spelen deze problemen al?

4. Klopt het dat het riool dat de problemen veroorzaakt eigendom is van de gemeente? Zo niet, wie is volgens u dan de eigenaar?

5. Klopt het dat de eigenaar van het riool verantwoordelijk is voor de problemen die het riool veroorzaakt? Zo niet, wie is volgens u dan verantwoordelijk?

6. Wat is volgens u de oorzaak van de genoemde problemen?

7. Klopt het dat bewoners na overstroming van het riool zelf geacht worden hun achtertuin schoon te maken? Vindt het college dat redelijk, mede gezien het feit dat er allerlei ziekteverwekkers in het rioolwater zitten, en bijvoorbeeld de aanwezigheid van SARS-CoV-2 (‘het Coronavirus’) in rioolwater is aangetoond [2]?

8. Welke schade ontstaat er door deze problemen aan het oppervlaktewater / milieu van het Oosteromse Wiel?

8. Hoe gaat de gemeente om met door de bewoners geleden schade, zowel materiële schade als bijvoorbeeld inhuurkosten, materiaalkosten en/of uren besteed aan schoonmaak- en herstelwerkzaamheden?

9. Welke afspraken zijn er met bewoners gemaakt om problemen zo veel als mogelijk te voorkomen? Worden deze afspraken, volgens het college, adequaat nageleefd? Wat kan de gemeente nog meer betekenen om problemen voor te zijn?

10. Welke technische mogelijkheden zijn er om het probleem structureel op te lossen? Is het bijvoorbeeld mogelijk om een zogenaamde ‘bypass’ aan te leggen?

11. Op welke termijn kunnen bewoners een structurele oplossing voor dit probleem verwachten?

12. Zijn er in Alblasserdam meer plekken waar zich structureel problemen voordoen met het riool? Welke overlast wordt daardoor veroorzaakt? En wat wordt er gedaan om die problemen op te lossen?

13. Wilt u deze vragen, met het oog op het naderende reces, vóór 8 juli beantwoorden? Mochten bepaalde vragen een langere beantwoordingstijd vergen, wilt u dan in ieder geval díe vragen beantwoorden die voor 8 juli beantwoord kunnen worden?

Gevraagd wordt de vragen schriftelijk te beantwoorden.

 

[1] Wateroverlast na stortbuien in Alblasserdam, Alblasserdamsnieuws.nl, 27 juni 2020, https://www.alblasserdamsnieuws.nl/wordpress/2020/06/27/wateroverlast-na-stortbuien-in-alblasserdam/ [2] Het Coronavirus & afvalwater, STOWA, https://www.stowa.nl/onderwerpen/diversen/diversen/het-coronavirus-afvalwater-projectdossier

 

Toelichting:

Wij hebben naar aanleiding van de berichtgeving op Alblasserdamsnieuws.nl de situatie aan de West-Kinderdijk bekeken en gesproken met bewoners. Ook hebben wij films en foto’s gezien. Wij zijn daarvan geschrokken. Achtertuinen staan er bij herhaling vol met rioolwater. Bewoners moeten zelf de rommel maar opruimen, en zijn meerdere dagen met de hogedrukspuit in de weer. Kinderspeelgoed en zandbakinhoud kunnen worden weggegooid. Ondertussen ervaren de bewoners weinig steun of medewerking van de gemeente. Integendeel, hun gevoel is dat de gemeente ze – letterlijk – in de stront laat zitten.

De oorzaak zoals die ons ter plekke is geschetst is een openbaar riool dat door de achtertuinen loopt dat dusdanig verzakt is dat het vuile water zich op het laagste punt, onder die achtertuinen, ophoopt. Als de druk op het riool oploopt, klappen op verschillende plekken in achtertuinen de putdeksels eruit en loopt het vuile water en alle bijkomende rioolinhoud (uitwerpselen, condooms, tampons, et cetera) de tuinen in en vervolgens in het oppervlaktewater van het Oosteromse Wiel, dat in verbinding staat met de Middelwetering.

Deze situatie is onhoudbaar. Er is de fractie van D66 dan ook alles aan gelegen dat er voor dit probleem een structurele oplossing komt. In de tussentijd zouden de bewoners ondersteund moeten worden bij opruimwerkzaamheden en schadeherstel, en bij het zo veel mogelijk voorkomen van vervolgincidenten – bijvoorbeeld door frequent het riool ter plekke leeg te zuigen.

Tijdens de commissievergadering van 26 mei jl. behandelde de raad een brief van het college, over een onderzoek naar afvalscheiding in de hoogbouw. Een  onderzoek waarop D66 diverse malen heeft aangedrongen.

Er loopt al een tijdje een discussie binnen de raad of we in Schiedam door de bewoners ons afval laten scheiden (zogenaamde bronscheiding) of dat we dat door de afvalverwerker moeten laten doen (zogenaamde nascheiding).

Het college kiest ervoor om twee verschillende regimes te hebben met betrekking tot afvalscheiding voor de laagbouw en voor de hoogbouw. Voor de laagbouw vindt bronscheiding plaats. Voor de hoogbouw vindt straks een combinatie van bronscheiding en nascheiding plaats. Dit laatste is het resultaat van onderhandelingen tussen de gemeente, Irado en de afvalverwerker Omrin. Deze onderhandelingen waren nodig, omdat Omrin anders te weinig geld aan het afval verdient. Een rare situatie: omdat we in Schiedam zo goed ons afval scheiden, verdient de verwerker er te weinig aan.

D66 is voorstander van het bij de bron scheiden van afval van alle huishoudens. Dit omdat het voor de bewoners aanzienlijk goedkoper is dan volledige nascheiding. (Dit scheelt circa € 250.000 per jaar). Vooral in een gemeente waarin het gemiddeld inkomen van de bewoners laag is vinden wij het belangrijk dat de afvalstoffenheffing voor de Schiedamse bewoners zo laag mogelijk blijft. Wij hadden dan ook graag gezien dat het resultaat van het overleg tussen de gemeente, Irado en Omrin was geweest dat ook voor de hoogbouw alle afval bij de bron gescheiden zou worden. Van alle opties was dit echter het meest haalbare. Met andere afvalverwerkers zoals bv de AVR was Schiedam duurder uit geweest.  Kosten, die dan weer doorberekend  zouden moeten worden in de afvalstoffenheffing.

Zoals het nu is zullen we voorlopig de overeenkomst tussen de gemeente, Irado en Omrin accepteren. Wij zullen er echter naar blijven streven dat ook in de hoogbouw afval bij de bron gescheiden wordt. Omdat het goed is voor milieu en bewustzijn over het gebruik van onder andere plastic. Maar ook om de afvalstoffenheffing verder te verlagen.

Arjen Kuin Raadslid D66 Schiedam

De collegebrief kunt u lezen door hier te klikken

 

The post Afvalscheiding hoogbouw: wordt vervolgd appeared first on Schiedam.