Poliflw

De tweede editie van #Borrelpraat was een groot succes. In een vol partijpand spraken Sofyan Mbarki, Jacqueline Krouwel van de Jellinek Kliniek en Youssel el Mourabet van Streetcornerwork en Volksbond onder leiding van Kaj Leers over de problemen die drugs met zich meebrengen in Amsterdam.

Youssef legde over hoe hij en zijn medewerkers zien hoe minderjarige jongens en meisjes afglijden in de criminaliteit als gevolg van de eerste stappen die zij zetten in de drugshandel. Jongens en meisjes van 13, 14 jaar leven soms al jaren onder grote druk. Zij moeten hun ouders ondersteunen met van alles en niet zelden hele gezinnen draaiende houden, en dat in een probleemsituaties van armoede.

Voor verlichting van die druk op hun schouders gaan sommigen dan een blowtje roken met vrienden. Ze komen in aanraking met verkeerde mensen die een rolmodel kunnen worden, of die hen een makkelijke en simpele bron van goede inkomsten kunnen beloven als drugskoerier.

En zo rijden minderjarige drugskoeriers als laatste schakel in ‘de keten’ dan door donker Amsterdam met wat Sofyan Mbarki “een apotheekje” noemt: niet alleen cocaïne of XTC, tegenwoordig standaard gebruiksmiddelen, maar ook Viagra.

Jacqueline Krouwel, preventiedeskundige bij de Jellinek Kliniek, ziet het probleem ook maar bracht wel nuance aan in het verhaal. Ja, er zijn anekdotische verhalen over dit probleem maar het is lastig in cijfers te vatten.

Sofyan Mbarki wil intussen het gebruik van drugs problematiseren. Daarmee neemt hij een andere positie in dan bijvoorbeeld liberale partijen als D66, dat wil legaliseren, en de rechts-conservatieve partijen, die het willen criminaliseren. “Als de discussie steeds weer daarover gaat, als het debat altijd weer over legaliseren enerzijds gaat en criminaliseren anderzijds, dan hebben we een half uur een fel debat gevoerd maar zijn we geen steek opgeschoten”, aldus Mbarki.

In de gemeenteraad stelde hij eerder voor dat de politie drugsgebruikers een SMS’je krijgen wanneer de minderjarige drugskoerier bij wie zij hun waren hebben afgenomen, aangehouden zijn. Op deze manier hoopt Mbarki dat bij gebruikers het besef indaalt dat zij bijdragen aan het in de criminaliteit houden van deze minderjarige drugskoeriers.

Jaqueline Krouwel gaf aan dat ervoor gewaakt moet worden dat de actie drugsgebruikers stigmatiseert. Want dan los je problemen niet op, maar werp je een drempel op voor mogelijke drugsverslaafden om hulp te zoeken. Jacqueline en Youssef gaven het voorbeeld van een aanpak op het Museumplein, waar veel jongeren van omliggende middelbare scholen regelmatig blowtjes roken. Sofyan gaf daarop aan dat stigmatisering van drugsgebruikers zeker niet de bedoeling is van zijn voorstel.

Problematiseren De aanwezigen in de zaal stelden uitgebreid vragen aan de gasten. Enige consternatie trad op toen Sofyan een vraagsteller corrigeerde. In een vraag uit de zaal zat de aanname dat de PvdA-fractie in de Amsterdamse gemeenteraad voor het drugsmanifest van D66 had gestemd. Dat manifest was opgesteld en gesteund door meerdere organisaties, waaronder de Jellinek. Sofyan kon vertellen dat de PvdA tégen dat manifest had gestemd. Op de vraag hoe dat kon – het voorstel was immers mede opgesteld door mensen met jarenlange ervaring in drugspreventie – legde Sofyan uit dat de PvdA-fractie het voorstel zag als toch een vorm van alles legaliseren. Dan ga je tóch weer in één van de uitersten in het debat mee, voegde Sofyan toe.

Op de insteek over het laten indalen van de consequenties van drugsgebruik voor anderen en de omgeving kon Jacqueline Krouwel zeggen dat in 2018 door het Trimbos Instituut onderzoek gedaan is naar hoe drugsgebruikers reageren wanneer hen de nadelen van hun drugsaanschaf wordt verteld. Veruit de meeste geïnterviewden – voornamelijk jongere, recreatieve drugsgebruikers – gaven in dat onderzoek aan te weten wat voor effect hun aankopen van drugs kunnen hebben op mens en milieu, en de instandhouding van de drugsmaffia. Maar hoewel zij dat weten en ook erg vinden, vinden zij het niet hun verantwoordelijkheid. In feite onderschrijft dit onderzoek de zogenaamde ‘morele ontkoppeling‘-these van Albert Bandura.

Mede daarom betwijfelt Jacqueline of het problematiseren van drugs zoals Sofyan wil gaat werken.

Na het gesprek kregen Jacqueline en Youssef een aardig cadeautje en laafden vele aanwezigen zich aan die andere problematische drug: alcohol, in de vorm van bier.

Het bericht #Borrelpraat over drugs groot succes verscheen eerst op PvdA Amsterdam.

De Amsterdamse fracties van de PvdA en D66 willen dat Amsterdamse jongeren die in de fout zijn gegaan meer kans krijgen op een tweede kans. Dit willen zij doen door het bezwaar te maken tegen het niet verkrijgen van een Verklaring Omtrent Gedrag (VOG) makkelijker te maken. Dit moet ertoe leiden dat jongeren na het ondergaan van hun straf beter perspectief krijgen doordat ze aan een baan of stage kunnen beginnen.

“Want zonder perspectief vallen jongeren sneller terug in crimineel gedrag,”  verklaart Sofyan Mbarki, fractievoorzitter van de PvdA Amsterdam. “Maar voor een baan of stage hebben jongeren een VOG nodig. Wat we echter vaak zien is dat veel van hen na het uitzitten van hun straf geen VOG krijgen terwijl de praktijk leert dat bezwaar maken daartegen zeer succesvol kan zijn. Daar moeten we onze jongeren op attenderen en bij gaan helpen.”

De PvdA en D66 willen dit doen door in de stadsdelen Nieuw-West, Zuidoost en Noord een bezwaarloket VOG in te richten waar jonge Amsterdammers terecht kunnen voor ondersteuning. “Jongeren die criminele delicten plegen moeten daarvoor gestraft worden, maar verdienen na die straf ook een nieuwe kans op een beter bestaan,” aldus Reinier van Dantzig, fractievoorzitter van D66. “Ik vind het bij het barmhartige karakter van Amsterdam passen dat we onze jongeren daar zo goed mogelijk in ondersteunen.” 

Het voorstel van PvdA en D66 werd met een ruime meerderheid aangenomen.

Het bericht Geef Amsterdamse jongeren meer kans op een tweede kans verscheen eerst op PvdA Amsterdam.

Donderdag 23 januari debatteerde de Amsterdamse gemeenteraad over het plan van de burgemeester ‘Weerbare mensen, Weerbare wijken’ en het rapport ‘De achterkant van Amsterdam’. Lees hieronder de inbreng van onze fractievoorzitter Sofyan Mbarki terug. 

Voorzitter,

Amsterdam heeft een probleem met drugs, riep ik afgelopen juni in Het Parool. 

Voorzitter, het is een enorm probleem. De problemen die wij hebben met drugs raken aan ons gevoel van veiligheid, aan bestaanszekerheid, aan een eerlijk ondernemersklimaat en aan kansen en perspectief en daarmee aan de toekomst van veel jongeren in onze stad.

En voorzitter, het allerergste is: de meeste problemen slaan neer in die delen van de stad die de minste problemen kunnen gebruiken.

Voorzitter, dit vraagt om ingrijpen. Van de burgemeester en ons als raad. Het plan Weerbare Mensen, Weerbare Wijken is hierin een hele goede eerste stap.

De laatste tijd heb ik veel mensen gesproken die direct danwel indirect betrokken zijn bij deze problematiek. Journalisten, hoogleraren, politie-agenten, advocaten, jongeren en jongerenwerkers. 

Maar het gesprek wat mij het langst bij bleef was een gesprek met een Amsterdamse vrouw, ze is moeder en wonend in Nieuw-West. 

Ze is alleenstaand en heeft een puberende, minderjarige zoon. Haar zoon is een zogenoemde thuiszitter; al van verschillende scholen gestuurd, geen werk en hij vult zijn dag met in bed liggen en hangen op straat.

Ze maakt zich zorgen om zijn toekomst. Over de gevaren van de straat en de aantrekkingskracht van de straat. Ze weet niet met wie hij omgaat, waar hij uithangt en wat hij daar doet. Tegelijkertijd weet ze donders goed waar hij in terecht kan komen. En heeft ze al signalen dat hij dingen doet die niet horen bij zijn leeftijd. 

Zij stelde aan mij met de bezorgdheid in haar ogen de vraag: 

“Wat kunt u voor mijn zoon doen?”

Deze vraag spookte nog lang door mijn hoofd, kan ik u zeggen.

Ik ging erover nadenken. Wat kan ik en wat kunnen wij als raad vandaag voor haar zoon doen?

En ik stel aan een ieder hier de vraag: doe ik recht aan haar bezorgdheid als ik haar zeg: “we gaan die grote drugscriminelen aanpakken!! Oprollen!! Vastzetten!! De War on Drugs is geopend!! Tevens wetende dat er in Nederland jaarlijks 13 miljard euro aan zwart geld rondgaat en dat dinsdag bekend werd dat we daar in 2019 261 miljoen euro van onderschept hebben. Dat is precies 2 %. Het spijt me voor de partijen die dit als de oplossing zien, maar helaas denk ik niet dat dit haar zoon morgen gaat helpen…

Maar doe ik dan recht aan haar bezorgdheid als ik het over een heel andere boeg gooi en zeg: “we gaan alle drugs reguleren danwel legaliseren en dan is het opgelost.” Hoewel ik echt heel ver mee ga in de gedachte achter reguleren (al vind ik cocaïne echt lastig)… denk ik dat dit alleen effectief is als dit internationaal gebeurt. Dus ja, we moeten erover praten, manifesten opstellen, maar gaat dit de zoon van die bezorgde moeder morgen helpen? Ik denk het niet…

Dus daarom daag ik u vandaag uit. Om geen hoog over discussies te voeren, maar met haalbare, concrete voorstellen te komen in lijn met het plan van de burgemeester. Om aan kleine knopjes te draaien waarmee we niet de illusie hebben dat we de drugsproblematiek volledig op kunnen lossen, maar waarmee we wel de ergste pijn in onze stad kunnen verzachten.

Voorzitter, laat ik daarmee beginnen.

Eén van de meest pijnlijke aspecten van het huidige criminele drugscircuit is voor mij de aanwezigheid van minderjarige – vaak jongens – die hier worden ingezogen. Ze beginnen met het wegbrengen van een scooter, dan een pakketje drugs en eindigen soms in criminele circuits waar wij ze niet willen hebben.

Voorzitter,

Ik ben de laatste die het gebruik van drugs strafbaar wilt stellen, maar ik vind dat drugsgebruikers wel bewust mogen worden van waar zij hun drugs vandaan halen. En dat ze mogen weten en voelen dat ze door drugs af te nemen van een minderjarige, je iets in stand houden wat wij niet moeten willen. Want kinderen van 16 horen geen drugs bezorgen, en als ze al iets willen bezorgen; dan pizza’s. Kinderen van 16 horen naar school te gaan, en niet uitgebuit te worden door drugscriminelen.

Voorzitter, daarom twee moties.

De eerste motie roept het college op om in de APV op te nemen om bij een heterdaad van een verhandeling van cocaïne – wat volgens de opiumwet al strafbaar is – waar een minderjarige dealer bij betrokken is, niet alleen de aanbieder, maar ook de afnemer te vervolgen.

Motie twee stelt voor om bij inbeslagname van een ‘snuiflijn’ van een minderjarige dealer, alle aanwezige telefoonnummers een smsje te versturen met de mededeling dat het nummer gebruikt werd door een minderjarige als ‘drugsbezorg-lijn’ en dat we hier in de stad extra aandacht voor hebben.

Voorzitter,

Als laatste nog een motie die ik samen met D66 indien die betrekking heeft op perspectief voor de jongeren in de wijken. De Heer van Dantzig en ik zijn er namelijk van overtuigd dat hoe groter het perspectief is voor onze jongeren, hoe kleiner de kans is dat ze een verkeerde afslag nemen.

Een Verklaring Omtrent Gedrag vergroot het perspectief. Helaas komen veel jongeren daar niet tot in aanmerking, terwijl de praktijk leert dat bezwaar maken daartegen soelaas kan bieden. Daarom stellen wij voor om zowel in NW, Noord als Zuidoost bezwaarloketten in te richten waar jongeren terecht kunnen voor ondersteuning bij het maken van bezwaar.

Voorzitter, tot slot.

Amsterdam heeft een probleem met drugs. En wij gaan dat probleem vandaag niet oplossen. Wel weet ik zeker dat we de problemen kunnen verzachten. En dat we moeders die zich in deze stad zorgen maken om hun jonge kinderen, een beetje meer gerust kunnen stellen. Ik reken op Uw steun!

Voorzitter, dank u wel. 

Het bericht Inbreng Sofyan Mbarki in debat Weerbare mensen, Weerbare wijken verscheen eerst op PvdA Amsterdam.

Waarom zijn we de werkgroep ook al weer gestart?

Nederland maakt zich klaar voor het Experiment gesloten coffeeshopketen, in de volksmond ook wel de Wietproef genoemd. “Het experiment gesloten coffeeshopketen moet duidelijk maken of legale levering, inkoop en verkoop van cannabis mogelijk is. Ook wordt de kwaliteit van deze cannabis gecontroleerd.”

De Piratenpartij heeft eind vorig jaar een reactie ingezonden op de internetconsultatie “Besluit Experiment gesloten coffeeshopketen”. Naar goed gebruik heeft de regering de beste adviezen genegeerd en het Wetenschappelijk Onderzoek- en Documentatiecentrum aangesteld om het experiment te evalueren. De geschiedenis heeft ons geleerd dat het WODC feit en fictie nog wel eens door elkaar wil halen dus dat schept geen vertrouwen. Daarom hebben enkele piraten de themawerkgroep Wietproef opgericht. Deze werkgroep zal het experiment op de voet volgen en is tevens bedoeld om meningen uit te wisselen, feiten boven tafel te halen en onze visie hierover met de wereld te delen.

(Bron: Piratenpartij Nieuwsbrief 2019-01)

Wat vind de Piratenpartij

Een ander drugsbeleid

Inmiddels is duidelijk dat de ‘war on drugs’ meer kwaad doet dan goed. Drugsverboden hebben niet geleid tot een daling van productie, handel en gebruik. De prijzen van drugs stijgen niet door schaarste. Dit verbod levert ons – al jaren – meer zware criminaliteit, meer corruptie, meer ernstige gezondheidsproblemen en milieuschade. In het zuiden van het land mogen buitenlanders de coffeeshops niet meer in – dus meer straathandel, criminaliteit en overlast van drugstoeristen. Er zijn tal van andere voorbeelden.

Uit het Manifest Joint Regulation blijkt dat 77% van de totale opsporingscapaciteit wordt besteed aan het handhaven van drugsverboden. Politie, justitie, rechtbank en gevangeniswezen kunnen hun capaciteit allemaal beter besteden.

Verschillende grootschalige onderzoeken laten zien dat ons drugsbeleid is ingehaald door de realiteit. De meest schadelijke stoffen (alcohol, tabak) zijn legaal verkrijgbaar bij de supermarkt, terwijl we mensen opsluiten voor stoffen die veel minder risico’s met zich meebrengen. Recent onderzoek van het RIVM laat duidelijk zien dat ons beleid is gebaseerd op misinformatie en perverse belangen en beslist niet op wetenschap en feiten.

Drugsgebruik- en bezit

De Piratenpartij vindt dat drugsgebruik voor volwassenen onder het zelfbeschikkingsrecht valt. Drugsbezit moet daarom uit het strafrecht worden gehaald en gedecriminaliseerd worden. Cannabis wordt volledig gelegaliseerd. Als er sprake is van problematisch gebruik is dit een taak voor gezondheidszorg en niet voor justitie, net zoals bij alcohol en tabak.

Productie van drugs

De Piratenpartij wil productie en handel van drugs waar mogelijk reguleren. Dit zorgt ervoor dat de nodige capaciteit bij justitie vrijkomt die kan worden geïnvesteerd in de aanpak van(zware) criminaliteit. Door een criminele markt te veranderen in een gereguleerde markt, kunnen we de omstandigheden waaronder drugs geproduceerd en verkocht worden controleren. Dit levert nieuwe banen op en draagt zo bij aan de economie.

Dit levert tevens belastingen/accijns op, die kunnen worden ingezet voor preventie van gezondheidsproblemen (harm reduction), maar natuurlijk ook voor tal van andere zaken.

Met gestandaardiseerde producten, kwaliteitscontroles en voorwaarden aan verkoop (wat betreft leeftijd, reclame en gespecialiseerde verkooppunten zonder winstoogmerk) ontstaat hier een hele nieuwe (innovatieve) industrie, die tal van voordelen met zich meebrengt.

Mensen worden niet meer hun huis uitgezet omdat ze plantjes kweken. Drugsafval wordt niet meer in de natuur gedumpt, maar wordt verwerkt als farmaceutisch afval. Onderzoeken naar de helende werking en medicinale gebruiken van drugs zijn veelbelovend en dienen te worden gestimuleerd in plaats van tegengewerkt.

We stellen de volgende maatregelen voor:

Het huidige verbodssysteem vervangen door regelgeving.

Gereguleerde cannabisteelt, achterdeur coffeeshop dicht.

Cannabis social clubs zonder winstoogmerk mogelijk maken.

Veilige thuisteelt van cannabis toestaan.

Drempels voor medische en industriële toepassing van hennep opheffen.

Drempels voor wetenschappelijk onderzoek naar psychedelica als medicijn opheffen.

De prioriteit aan de opsporing van productie én handel in drugs wordt zover geminimaliseerd als internationale verdragen toestaan.

Nederland wordt weer een progressieve voorloper op het gebied van drugsbeleid en zet zich in voor aanpassing van internationale verdragen.

Drugsgebruikers niet langer als criminelen behandelen; problematische gebruikers krijgen zorg, geen straf.

Verkoop van psychedelica aan meerderjarigen toestaan in smartshops, door opgeleid personeel.

Breed (wetenschappelijk) onderzoek naar psychotrope stoffen

Opleidingen en informatie voor banenzoekers in de cannabis branche

Bron: Partijprogramma Tweede Kamerverkiezingen 2017

De meeste internationale verdragen met betrekking tot de voorbereiding, manipulatie en consumptie van psychoactieve stoffen zijn verouderd en niet gebaseerd op wetenschappelijke feiten. Wetenschappelijk bewijs suggereert bijvoorbeeld dat legalisatie van cannabis minder schadelijk is voor mens en maatschappij dan een verbod.

Europese Piraten stellen voor dat de EU:

Werkt aan het veranderen van de internationale conventies met betrekking tot psychoactieve stoffen naar een wetenschappelijk onderbouwde aanpak.

Een kader opstelt dat de wetenschappelijke aanpak faciliteert, dat onder meer informatie moet uitwisselen en onderzoek naar psychoactieve stoffen moet helpen financieren.

Wetgeving en regulering van cannabis in de afzonderlijke lidstaten bepleit, om de zwarte markt te beperken.

“Het wietexperiment is in mijn ogen opgezet als zoethoudertje door D66 om hun kiezers te laten zien dat ze heel erg voor ruimere regels zijn met betrekking tot cannabis. Natuurlijk wel na een proef. En die proef is zo krom opgezet dat ie alleen maar kan falen. Ook hierin laat de regering weer eens zien totaal geen verstand van zaken te hebben. Het motto van de sekswerkers gaat hier ook op: “About us, not without us!”. Als je een goeie proef wilt doen, zet die dat op samen met de coffeeshophouders en niet over hun ruggen heen.” – Sjoerd de Boer (voorzitter Piratenpartij)

Wat is de huidige stand van zaken

De invulling van het experiment gesloten coffeeshopketen wordt met de volgende tien genomineerde gemeenten uitgewerkt: Arnhem, Almere, Breda, Groningen, Heerlen, Hellevoetsluis, Maastricht, Nijmegen, Tilburg en Zaanstad. Deze gemeenten zijn naar voren gekomen op basis van advies van de Adviescommissie Experiment gesloten cannabisketen onder leiding van prof. dr. Knottnerus. Afgelopen week hebben minister Grapperhaus van Justitie en Veiligheid en minister Bruins voor Medische Zorg en Sport al een eerste keer gesproken met de tien gemeenten over de nadere invulling van hun (mogelijke) deelname aan het wietexperiment.

(Bron: Rijks Overheid: Experiment gesloten coffeeshopketen, nieuws)

De gemeente Utrecht gaat zich inzetten om toch mee te mogen doen aan het wietexperiment:  De adviescommissie van het wietexperiment heeft gezegd dat deelname van ten minste één van de G4-gemeentes een beter resultaat oplevert. “De komende periode zullen wij dan ook gebruiken om het belang van de deelname van Utrecht aan het experiment […] onder de aandacht te brengen van de Eerste Kamer”, zegt wethouder Victor Everhardt.

(Bron: De Utrechtse Internet Courant)

Na 43 jaar in een schimmig gebied te hebben gehandeld met het gedoogbeleid, geeft de overheid ons nu de indruk een stap voorwaarts te hebben gemaakt maar eigenlijk is het een pas op de plaats. Feitelijk gezien wordt na het invoeren van de wietproef het telen, verkopen en kopen van cannabis nog steeds gedoogd en kunnen er forse straffen worden opgelegd door justitie, en kan een burgemeester of minister nog steeds je cannabisbedrijf sluiten. Wet Damocles is nog steeds van toepassing, dus heb je ook maar iets meer dan 5 gram wiet, zelfs staatwiet, in huis dan mag je door de burgemeester uit je woning gezet worden. Rook je graag een stukje Maroc of Afghaan? Pech gehad! Dit mag de aan de wietproef deelnemende coffeeshops niet meer verkopen, dus ben je aangewezen op een huisdealer, straatverkoper of webshop. Cannabis-webshop blijven overigens ook verboden, terwijl je drank, vuurwerk en messen gewoon online kunt bestellen. Ook extracten mogen niet verkocht worden, dus bijvoorbeeld ook geen cannabisolie. En dat terwijl daar onder met name de medicinale gebruikers enorme vraag naar is. Het is een beetje alsof je wel sinaasappels maar geen sinaasappelsap mag verkopen. En tot slot, thuis telen blijft verboden. En juist dat lijkt me de basis van een gezond cannabisbeleid, het recht om je eigen vijf planten onder veilige omstandigheden thuis te kweken. En dit is dan alleen nog maar geschreven door de ogen van een gebruiker. Telers en verkopers zullen uiteraard tegen meer zaken aanlopen: Grensgemeentes moeten de wietpas (weer) invoeren. Startende kweekbedrijven kunnen geen bankrekening openen. Het te veel aan gekweekte wiet moet worden vernietigd op eigen kosten. Krom toch?

In principe ben ik voor ieder initiatief om cannabis uit het verdom hoekje te halen. Vezelhennep is in Pekela en omstreken een bekend fenomeen. En ook de toepassing van mediwiet mag wat meer een reguliere toepassing worden. In 1976 waren we een vooruitstrevend land, in 2019 worden we links en rechts door verschillende landen ingehaald en lijkt het in Nederland alleen maar om meer betutteling van en controle op de burger te gaan. En de overheid zal er ongetwijfeld zelf ook wel bij varen.

Dus wat mij betreft. Weg met de wietproef. Geef vrij, iedereen blij! En high.

In Memoriam: Hans Onno van den Berg (1947-2019) Hans Onno van den Berg is op 14 augustus, na een periode van ziekte, in het bijzijn van zijn vriendin en kinderen overleden op 71 jarige leeftijd. Hans Onno was bestuurslid van D66 Amsterdam - penningmeester en later vicevoorzitter Politiek - van 1998 tot 2002. Hans Onno heeft zowel als vrijwilliger als in zijn professionele leven, veel betekend voor onder meer de kunst- en cultuursector, het bedrijfsleven en de stad Amsterdam. Hij was naast zelfstandig adviseur, directeur van de Vereniging van Schouwburg- en Concertgebouwdirecties (VSCD), Werkgeversvereniging Nederlandse Podia (WNP) en de Stichting Promotie Theater- en Concertbezoek, en bekleedde diverse bestuursfuncties, onder andere bij MKB Amsterdam en Stichting Concertzender, en hij was Voorzitter Amsterdam Gastvrij (de vereniging van particuliere verhuurders). Udo Kock, bestuursgenoot van Hans Onno: "In mijn tijd als penningmeester in het Amsterdamse D66 bestuur, was Hans Onno vicevoorzitter politiek. Zijn eigenwijsheid, gezelligheid en bevlogenheid hielden echter niet op bij zijn inzet voor een doelmatige overheid. Ik herinner me hem als een echte maatschappelijke duizendpoot met een liefde voor de kunsten. Hij zal gemist worden." Guido Frankfurther, raadslid voor D66 in de tijd dat Hans Onno bestuurslid was: "Ik heb Hans Onno leren kennen als vicevoorzitter Politiek van de afdeling D66 Amsterdam. Hij zat de fractievergaderingen van D66 bij en leidde talloze debatten. Hij introduceerde de functioneringsgesprekken met de gemeenteraadsleden van D66, iets wat voordien ondenkbaar geweest zou zijn. Halfgoden hoeven immers geen verantwoording af te leggen, anders dan alleen aan de kiezers. Maar hij zette door. Mij leerde hij (ik was toen gemeenteraadslid) bijvoorbeeld dat ik al mijn leuke verkeersplannen en -ideeën onder één 'paraplu' moest onderbrengen. In dit geval 'een betere bereikbaarheid van Amsterdam'. Tot op de dag van vandaag heb ik plezier van zijn feedback." De afscheidsbijeenkomst is maandag 26 augustus om 13.15 uur in De Duif aan de Prinsengracht.

De war on drugs lijkt steeds om te slaan naar een ‘war on drugsgebruikers’. Beide oorlogen beloven de oplossing te zijn, maar verergeren eerder de problemen die door drugs worden veroorzaakt. Alexander Hammelburg #preventie #voorlichting #regulering https://www.parool.nl/columns-opinie/staak-de-kruistocht-tegen-drugsgebruikers~b68de0e7/

‘Staak de kruistocht tegen drugsgebruikers’

Minister Grapperhaus wil in de strijd tegen drugscriminaliteit minder festivals toestaan. Volgens D66-gemeenteraadslid Alexander Hammelburg is het ...

Amsterdam heeft pro-Europa gestemd op 23 mei jongstleden. De drie grootste partijen die door de Amsterdammers naar het Europees Parlement zijn gestuurd zijn allemaal pro-Europees: GroenLinks (23%), PvdA (21%), D66 (12%) en VVD (12%) die beide lid zijn van de pro-Europese liberale ALDE-partij en op een gelijke derde plaats staan. Deze partijen al samen, vertegenwoordigen meer dan 68% van de Amsterdamse stemmers. Een gigantisch hoog percentage en een duidelijk signaal. Er is massaal pro-Europa gestemd vanuit Amsterdam. Wij als CDA hebben helaas maar een kleine 3% van de stemmen mogen ontvangen in Amsterdam. Dit is net iets hoger dan de PVV (2%) en op een gedeelde plaats met SP en DENK (beide 3%). Een resultaat waar wij met zijn allen als CDA Amsterdam niet trots op zullen zijn. Ook op Europees niveau heeft onze christendemocratie en de Europese Volkspartij een klap gekregen. Ja, wij zijn nog steeds de grootste, echter slinkt onze meerderheid steeds verder met de jaren. Hoe kijken wij hiernaar als christendemocraten in Amsterdam? Hoe komt het dat wij als CDA onze Amsterdammers niet weten te overtuigen van ons Europees geluid? Wij waren toch de partij die Europa en haar Europese Unie na de Tweede Wereldoorlog zo goed als zeker hebben gevormd? Hoe kunnen wij als partij qua Europese thema’s weer relevant worden voor de Amsterdamse stemmers? En wat kunnen wij doen als CDA Amsterdam om hier een constructieve bijdrage aan te leveren? Laten we leren van ons verleden. Amsterdam is een stad die groot is geworden door ‘open’ te zijn. Dit wil niet zeggen dat wij alles ook maar toe lieten. Vrijheden brachten ook plichten. Er bestond een sterke cultuur dat je in onze stad mee moest doen, om actief mee te bouwen aan een groter Amsterdam, iets te bouwen wat groter is dan alleen het individu. Een stad die verbonden bleef met andere Europese steden en de rest van de wereld. Een stad dat daar trots op was. Is dit dan veranderd? De Amsterdammers zijn niet veranderd als je naar het pro-Europese geluid kijkt van de afgelopen verkiezingen. Echter is onze partij wel veranderd. Het CDA en haar bevriende christendemocratisch partijen in andere Europese landen binnen onze Europese Volkspartij lijken steeds verdeelder te worden over hoe wij gezamenlijk naar Europa kijken. Een bijzondere familie van Merkel tot Orban en alles wat er tussen in zit. Meer verdeeldheidVerdeeldheid is niet een fundament waar onze partij groot door is geworden. Het motto van onze Europese Unie ‘verenigd in verscheidenheid’ is dat wel. Wij zullen dit principe gezamenlijk weer moeten heruitvinden als we relevant willen blijven voor onze Amsterdamse kiezer. Dit kunnen wij doen door als CDA Amsterdam en al haar leden mee te denken hoe wij vanuit onze stad naar Europa kijken en kunnen verbeteren. We zullen het niet overal met elkaar eens zijn, maar wel gezamenlijk het belang zien dat wij iets voor Europa moeten doen. Vraagstukken zoals bijvoorbeeld hoe wij beter met andere Europese hoofdsteden expertise zouden kunnen uitwisselen om bijvoorbeeld problemen als brallende toeristen, goedkope souvenirs winkels en andere vergelijkbare problemen tegen te gaan zouden wij gezamenlijk kunnen oppakken. Vanuit Amsterdam kunnen wij een voorbeeld zijn door zowel kritisch naar Europa te kijken, maar tegelijkertijd wel constructieve suggesties te geven aan zowel onze nationale en Europese partij. Onze hoofdstad heeft veel baat aan een sterk Europa. Dit in termen van banen, potentiële terroristisch aanslagen te verijdelen, tot het overtuigen van bedrijven om zich hier te vestigen, en op vele andere vlakken. Vanuit onze afdeling en hoofdstad kunnen wij een positief en constructief Europees verhaal laten horen, dit om onze nationale en Europese partij te helpen. Uiteraard is niet alles in de Europese Unie perfect en moet er nog veel verbeterd worden. Hopelijk kunnen wij vanuit Amsterdam met onze drie kruizen die staan voor heldhaftig, vastberaden en barmhartig onze partij op zowel lokaal, provinciaal, nationaal en dus ook Europees inspireren om opnieuw de oplossing voor Europa en de Amsterdamse kiezer te zijn. Boudewijn WijnandsCovoorzitter CDA Amsterdambestuur@cda.amsterdam