Poliflw

Of het ooit nog goed komt, wordt me gevraagd…

Gisteravond, 6 mei, werden we voor een extra raadsvergadering naar de raadszaal in Overveen ontboden. Die extra vergadering was nodig. Het onderzoeksbureau wat voor ons de gang van zaken rond Elswouthoek onderzoekt had een tussenrapport uitgebracht. De zaak werd echter bemoeilijkt doordat enkele nauw betrokkenen hadden laten weten geen medewerking te willen verlenen. “Om mij moverende redenen”, luidde het, hetgeen je één-op-éen kunt vertalen met “dat gaat je niks aan”. De vraag van het bureau aan de raad is samen te vatten met: heeft het nog zin om door te gaan met het onderzoek, en zo ja: hoe dan? De onderliggende suggestie daarvan is er een van grote twijfel.

We hadden er een aardige kluif aan. Het spitste zich vooral toe op de vraag op welke wijze deze enorm uit de hand gelopen conflictsituatie in ieder geval formeel kon worden afgesloten. Geen enkele fractie dit dit niet wil, maar over de voorwaarden waaronder verschillen de meningen als de breedte van een oceaan. Voor de leesbaarheid van deze column houd ik het simpel, maar houd het er maar op dat Hart voor Bloemendaal er volstrekt andere ideeën op dit gebied op na houdt dan de coalitie van VVD, D66 en CDA en PvdA, GroenLinks en Vrijzinnig Democratisch Bloemendaal. Ik bedenk me net dat ik het van Liberaal Bloemendaal eigenlijk niet weet. De voorzitter van die fractie, met wie ik het overigens uitstekend kan vinden, waakt er zorgvuldig voor zijn kruit te allen tijde kurk- en kurkdroog te houden. Ook een manier van politiek bedrijven, dat wel.

Vanmorgen kreeg ik een mail van Jan, met wie ik wel vaker contact heb over politieke aangelegenheden. Hij had het hele debat gevolgd op internet, en was zich rot geschrokken. Bloemendaal zit opgescheept met een probleem wat al jaren voortwoekert. Ooit begonnen als een complexe, maar niet ongebruikelijke, kwestie over de bouw van een tweede huis op een landgoed. Dat leek aanvankelijk bij de gemeente in goede aarde te vallen, maar daarna voelden de aanvragers zich keer op keer en systematisch in hun voornemen gefrustreerd. De verhoudingen verslechterden in rap tempo. Ex-hotemetoten zoals een voormalig commissaris der Koningin werden ingevlogen om te proberen in der minne tot een oplossing te komen. Van tijd tot tijd dacht ik persoonlijk dat die nakende was, maar tot mijn allengs  toenemende verbijstering moest ik die gedachte steeds weer laten varen. 

Het rapport van het onderzoeksbureau richt de focus op 2014, met de aanloop en de na-weeën. De onderlinge verhoudingen stonden toen uiterst op scherp, waarbij de oorsprong daarvan al lang uit het zicht was verdwenen. Het rapport moest allereerst een feitenverslag en –interpretatie leveren, en dan de vraag beantwoorden of bestuurders uit die tijd legaal en integer hadden gehandeld. Maar dat relaas gaat er dus niet komen. Weer tot mijn verbijstering, voor de zoveelste keer. Geen einde dus in zicht van de aanvallen op de sociale media op onze bestuurders en ambtenaren. Geen einde aan de stroom van verdachtmakingen en de reeks van – mijlenver gezochte – integriteitsmeldingen aan hun adres. Het landelijke bureau op dit gebied heeft al – in nette ambtelijke bewoordingen, dat wel – gevraagd of het de klagers niet in hun bol geslagen is. En ondertussen raken de ambtenaren hoorndol van het spervuur aan raadsvragen, waarmee de twee leden van Hart voor Bloemendaal zich onledig houden.  Ik durf geen schatting te maken van hetgeen ons de hele kwestie al heeft gekost, en in de toekomst nog zal kosten. Trouwens, het bureau zal ondertussen spijt hebben als haren op het hoofd dat het deze klus heeft aangenomen. De onderzoekers hebben aan hun contacten met de onwillige betrokkenen een klachtprocedure aan hun broek gekregen wegens een – zoals we dit van hen kennen – onnavolgbaar hersenspinsel. Het kan verkeren.

“Maar Henk, wat schieten de inwoners van onze vijf dorpskernen hier nu mee op?”, vraagt Jan zich in vertwijfeling af. “Niets, helemaal niets,” is het enige wat ik hem daarop kan antwoorden. Kennelijk hoort dit alles bij de taakopvatting van twee raadsleden, die het vaste voornemen hebben om het besturen van Bloemendaal zo lastig en enerverend mogelijk te maken en daarvoor alles uit de kast te willen halen. 

Tja, tegen zo’n voornemen is nu eenmaal geen kruid gewassen. 

Maar ik houd me aanbevolen voor suggesties!

Henk Schell 

Het bericht Of het ooit nog goed komt verscheen eerst op PvdA Bloemendaal.

Minister wil niet opstappen na flinke fouten rond Michael P. Misschien dat dit helpt: De carringtondoctrine is een begrip uit de politiek dat inhoudt dat een bewindspersoon (een minister of staatssecretaris) moet aftreden als de diensten die onder zijn verantwoordelijkheid opereren ernstig tekortgeschoten zijn, ook als deze bewindspersoon daar persoonlijk niet van op de hoogte was en er ook niets aan had kunnen doen. Dit principe kan op twee manieren tot uitdrukking komen: Een bewindspersoon neemt zelf ontslag als blijkt dat zijn of haar ministerie gefaald heeft. Het parlement neemt een motie van wantrouwen tegen de bewindspersoon aan, en stuurt deze daarmee weg. De term "carringtondoctrine" is ontstaan in april 1988, toen VVD-Kamerlid Frits Bolkestein tijdens de parlementaire enquête naar bouwsubsidies de opstelling van de vroegere Britse minister Carrington ten voorbeeld stelde. Lord Carrington was minister van Buitenlandse Zaken van het Verenigd Koninkrijk op het moment dat Argentinië de Falklandeilanden binnenviel. Drie dagen na die invasie, op 5 april 1982, trad Carrington af, omdat zijn diensten deze inval volstrekt niet zouden hebben voorzien. Over het algemeen werd aangenomen dat dat hij daar persoonlijk niets aan had kunnen doen. Zijn reactie was "It seemed the honourable thing to do.". In Engelse politiek werd "to do the honourable thing" een ander woord voor 'aftreden'. Bij nader inzien blijkt het aftreden van Carrington echter toch een reactie te zijn op eigen falen en niet - zoals de naar hem vernoemde doctrine veronderstelt - op dat van z'n ambtenaren. Carrington en zijn collega's uit de regering-Thatcher bleken namelijk wel degelijk geïnformeerd te zijn door inlichtingendiensten over de ophanden zijnde aanval door Argentinië, maar sloegen de adviezen bewust in de wind.[1] De benaming "carringtondoctrine" suggereert dat het een internationaal bekende politieke leer is, zoals de trumandoctrine of de monroedoctrine. De benaming carringtondoctrine wordt echter alleen in Nederland gehanteerd. Het tegenovergestelde van de carringtondoctrine is sorry-cultuur of sorrydemocratie, wat inhoudt, dat een minister na een ernstige fout alleen "sorry" hoeft te zeggen, en dan gewoon kan blijven zitten.

Minister wil niet opstappen na flinke fouten rond Michael P.

Minister Dekker (Rechtsbescherming) vindt niet dat hij moet opstappen, nadat uit twee snoeiharde rapporten blijkt dat er flinke fouten zijn gemaakt bij de detentie van Michael P., de verkrachter en moordenaar van Anne Faber.

Fracties uit de Roosendaalse Raad solidair met Nieuw-Zeeland Vrijdag 15 maart jongstleden werd Nieuw-Zeeland opgeschrikt door terroristische aanslagen op twee moskeeën in Christchurch, die 50 mensen het leven kostte. Burgemeester Niederer heeft zaterdag contact gelegd met het bestuur van de Turkse moskee en de Marokkaanse moskee. Hij gaf daarbij aan met afschuw kennis te hebben genomen van de bloedige aanslagen op twee moskeeën in Nieuw-Zeeland. Er zijn tussen de burgemeester en moskeebesturen afspraken gemaakt om schouder aan schouder te staan en waakzaam te zijn. Onze fracties onderschrijven het belang van deze actie van burgemeester Niederer. Daarnaast vinden wij het gepast om, als gemeente Roosendaal, onze solidariteit te uiten met de slachtoffers en nabestaanden in Nieuw-Zeeland, en onze scherpste afkeur te uiten over iedere daad van terreur. Burgemeester Depla van Breda heeft aangegeven de Nieuw-Zeelandse vlag naast de Nederlandse vlag op te willen hangen op de Grote Kerk in Breda. Onze fracties zijn van mening dat dit een mooi, respectvol teken van solidariteit is. Daarom vragen onze fracties of het college bereid is ook in Roosendaal de Nieuw-Zeelandse vlag naast de Nederlandse vlag te hangen, als teken van solidariteit. Bij voorbaat dank. Namens, D66 – Harm Emmen, Annelies Homma en Bejar Taher PvdA – Karim Ahlalouch Roosendaalse Lijst – Eric de Regt VVD – Jeroen van den Beemt SP – Adriënne Maas-Cleeren GL – Christian Villée BBR – Selda Bozkurt CDA – Robert Breedveld Wezenbeek – Jac Wezenbeek VLP – Arwen van Gestel

Raad & Daad 17 januari: 🦎🌾 Het is tijd voor biodiversiteit! GroenLinks & D66 Culemborg zien daarom graag - biodiversiteit als centraal doel in de Culemborgse groenvisie - concreet en snel tot uitvoering komen - samen met inwoners en natuurorganisaties. Wethouder Joost Reus onderkende in zijn antwoord belang & urgentie van biodiversiteit en gaat aan de slag met meer groen. ⚽️🏑 De gemeente Culemborg staat voor grote investeringen in buitensportvelden. Marlon Donck stelde namens GroenLinks vragen over gebruik van rubbergranulaat & kurk. Is het voorstel toekomstbestendig én kunnen huidige velden hergebruikt of gerecycled worden? Op 31 januari wordt dit onderwerp verder besproken in de raad. 💥⚠️ Via een VVD-motie kwam het lokale vuurwerkbeleid op de agenda.👍🏽 Ook GroenLinks wil hiermee aan de slag: wij zijn dan ook blij dat de gehele raad een voorstel van de burgemeester steunde om hierover een gesprek te agenderen met alle feiten & cijfers op tafel. Een onderwerp als vuurwerk verdient een raadsbrede aanpak. 👭👫👬 De fracties van GroenLinks & VVD hebben er een nieuw commissielid bij: resp. Karin Wijkmans en Peter Jan Roefs. Welkom! Meer lezen? 👉🏾 Over raadsvergadering vanuit Groenlinks-perspectief https://culemborg.groenlinks.nl/nieuws/raad-daad-van-17-januari-tijd-voor-biodiversiteit-investeren-sport-vuurwerkbeleid-onder-de 👉🏽 Over onze inbreng mbt biodiversiteit in groenvisie https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=524429421398920&id=283834228791775

Laten we dit in gedachte houden, als we op berichten reageren!