Poliflw

In de Stentor van 31 augustus 2018 is te lezen dat een bedrijf in Deventer in het kader van armoedebestrijding subsidie heeft gekregen zonder dat daar tot nu toe een prestatie voor is geleverd. Het gaat het eetbestelplatform "Peeves"; dit bedrijf zou goederen leveren aan de voedselbank. De plaatselijke voedselbank heeft echter nog niets ontvangen....

Peeves is een online bestelplatform waarbij maaltijden besteld kunnen worden en waarbij verpakte voeding (zoals een pak rijst) retour kan worden gegeven voor de voedselbank. Het college heeft in het kader van armoedebestrijding een subsidie van 25.000 euro gegeven. Het zou immers de voedselbanken kunnen voorzien van goede etenswaren. Uit het artikel blijkt echter dat er nog niets is geleverd aan de voedselbank en dat het onduidelijk is wat er aan producten in de restaurants (die werken als intermediair) staat en hoe de producten uiteindelijk bij de voedselbank terecht komen. Klanten die bestellen zijn bovendien helemaal niet verplicht om voedsel mee terug te geven wat weer de vraag oproept op welke wijze dit initiatief 100.000 euro kan opleveren voor de voedselbank. GroenLinks wil graag weten wat er met de subsidie van 25.000 euro is gedaan.

Als het klopt dat er subsidie is verstrekt aan een bedrijf dat niet volgens de gemaakte afspraken prestaties levert, dan is er alle reden om elke euro terug te vragen. Daarnaast moet duidelijk worden hoe en volgens welke regels deze subsidie-aanvraag destijds is beoordeeld. GroenLinks heeft samen met de PvdA schriftelijke vragen gesteld om opheldering te krijgen over dit probleem.

Het leek zo mooi: een onderneming kon tegen subsidie een flink aantal mensen uit de participatiewet aan het werk helpen en duurzaam uit de bijstand houden. Met deze achterliggende gedachte is de gemeente een subsidierelatie aangegaan met Werkmakelaar-Oost. Het liep allemaal anders. In de loop van het voorjaar 2018 werd langzaamaan duidelijk dat Werkmakelaar-Oost het financieel niet zou gaan redden en bovenal dat er het een en ander mis was met de arbeidsomstandigheden en de klachtenafwikkeling hiervan. Het bedrijf is inmiddels failliet en de gemeente kan waarschijnlijk naar tenminste 350.000 euro aan subsidie fluiten. De financiële negatieve gevolgen voor de gemeente zijn eigenlijk niets bij het menselijk leed wat bij deze groep mensen is aangericht.

Het is niet ongebruikelijk dat de gemeente aan bedrijven subsidie verstrekt om mensen uit de participatiewet te helpen. Met de invoering van de Participatiewet is bij gemeenten vanaf 2015 grotere aandacht ontstaan voor het betrekken van ondernemers bij het plaatsen van mensen met een beperking of met een afstand tot de arbeidsmarkt. In september 2016 is de gemeente Deventer een subsidierelatie aangegaan met Werkmakelaar-Oost met als doel honderd tot honderdvijftig mensen langdurig betaald werk te bieden. 

Achteraf gezien is er op allerlei fronten veel mis gegaan. Dat de uitval van mensen na hun proefplaatsing vele malen hoger lag dan het streefcijfer van 5% had al vroeg een signaal moeten zijn dat Werkmakelaar-Oost de verwachtingen niet waar kon maken. Vooral schrijnend zijn de verhalen van oud-medewerkers over wantoestanden op de werkvloer. Het is nog steeds onduidelijk hoe het kan dan de klachten over de arbeidsomstandigheden niet bij de verantwoordelijk wethouder Kolkman terecht zijn gekomen. Omdat veel antwoorden tot weer nieuwe vragen leiden, heeft GroenLinks de motie ondersteund om grondiger te onderzoeken wat er nou is gebeurd.

Hoe nu verder?

In november kunnen we de resultaten van het onafhankelijk onderzoek verwachten. Een grote vraag is nog of de strikte regels in de bijstand oud-medewerkers van Werkmakelaar-Oost hebben verhinderd om eerder aan de bel te trekken over de wantoestanden uit angst voor strafmaatregelen. Ondertussen vindt er in Deventer een experiment met een regelarme bijstand plaats. Het doel van het experiment is te kijken of werklozen zonder dat ze met strikte regels en verplichtingen achter de broek worden gezeten sneller de weg naar de arbeidsmarkt vinden.

Daarnaast is GroenLinks een van de indieners van een motie om pilots binnen het sociaal domein zorgvuldiger vorm te geven. Voortaan gaat de gemeente alleen met bedrijven of instellingen in zee die aan bepaalde richtlijnen voldoen, en de raad wordt hierover beter geïnformeerd. 

Vrijheid op geestelijk, staatkundig en materieel gebied is onmisbaar voor ontplooiing. Deze vrijheid komt ieder mens toe, zonder enige discriminatie. De vrijheid moet zo groot mogelijk zijn. Er zijn wel grenzen aan persoonlijke vrijheid. De vrijheid van de een mag de vrijheid van de ander niet belemmeren. En we moeten oog hebben voor de belangen van toekomstige generaties.

Vrijheid beleef je alleen wanneer je ook besef hebt van verantwoordelijkheid. Een mens moet de gevolgen van zijn daden zelf dragen. Kan iemand zichzelf niet redden, dan moeten we helpen. Maar daardoor mag besef van verantwoordelijkheid niet verdwijnen. Individuele verantwoordelijkheid vinden we ook een onderdeel van menswaardigheid.

Verdraagzaamheid is onlosmakelijk verbonden met vrijheid. De ware vrije mens laat ook anderen vrij. Worden grenzen van het maatschappelijk toelaatbare overschreden, dan moet de overheid ingrijpen. Ook is verdraagzaamheid tussen verschillende groepen noodzakelijk. De VVD verwerpt de klassenstrijd en de terreur van minderheden of meerderheden. We moeten in gemeenschapsverband kunnen leven. Daardoor leven we met een bepaalde gebondenheid. Deze is echter geen beperking. Het is juist een voorwaarde om de vrijheid van iedereen te verzekeren. De overheid bepaalt de mate en vorm van deze gebondenheid. Daarbij moet de overheid zo groot mogelijke geestelijke, staatkundige en maatschappelijke vrijheid waarborgen voor iedereen.

Met sociale rechtvaardigheid schept de overheid gelijke kansen voor iedereen. Eventueel verleent de overheid bijstand. Niet iedereen heeft dezelfde mogelijkheden. Maar gelijke ontwikkelings- en ontplooiingkansen zijn een liberaal verlangen. De VVD wil ongelijkheid zoveel mogelijk opheffen. Het waren de liberalen die begonnen met de bouw van sociale wetgeving.

Mensen zijn niet gelijk. Wel gelijkwaardig. Iedereen heeft recht op ontplooiing. Iedereen heeft recht op vrijheid in geestelijk, staatkundig en materieel opzicht. Deze rechten zijn ongeacht geestelijke overtuiging, huidskleur, nationaliteit, seksuele geaardheid, geslacht of maatschappelijke positie. Discriminatie is uit den boze.