Poliflw

Afgelopen woensdag is het wietexperiment in de gemeenteraadscommissie besproken. D66 is groot voorstander van legalisering, al zien we wel graag meer ruimte voor lokaal maatwerk. Wieke: ‘daarentegen realiseren we ons ook dat geen enkel experiment voor iedereen de beste voorwaarden in zich kan hebben’.

Legale verkoop aan de voorkant en illegale levering aan de achterkant, met alle gevolgen van dien, had eigenlijk nooit zo georganiseerd en gedoogd moeten worden. Dat er nu middels een experiment een poging gedaan kan worden om ook de achterkant te legaliseren, om te komen tot een gesloten coffeeshopketen, vinden wij goed. ‘Want alleen door te experimenteren kunnen we met elkaar uitvinden wat goed werkt en wat niet’, aldus Wieke.

D66 is blij dat, in aanloop naar de commissie bespreking, het gesprek over deelname in Groningen altijd met zo veel mogelijk mensen is gevoerd. Want nog niet alle coffeeshophouders in Groningen zijn enthousiast. Ze maken zich vooral zorgen over de bevoorrading en de veiligheid van personeel. D66 wil daarom graag lokaal ruimte om regels aan te passen zodat het voor coffeeshophouders aantrekkelijker wordt.

D66 heeft wel zorgen over de compensatie van extra kosten voor handhaving of juridische procedures. In de raadscommissie vroeg Wieke dan ook nadrukkelijk voor steviger garanties vanuit het rijk. Wieke: ‘We hebben er vertrouwen in, en zijn ervan overtuigd, dat onze burgemeester dit met commitment, samenwerking én lokale maatregelen met de coffeeshophouders lokaal tot een succesvol experiment kan maken’.

Het bericht Wietexperiment: ruimte voor lokaal maatwerk en steviger garanties verscheen eerst op Groningen.

Wat is geluk? Er zijn diverse filosofen die hier hun licht over hebben laten schijnen. De benaderingen verschillen nogal. Er zijn filosofen die stellen dat voldoening en tevredenheid het product zijn van kapitalistische waarden die indirect eeuwige voldoening beloven door middel van consumptie. Dat als je iets bereikt, je iets kunt kopen, vervolgens je sociale status kan verbeteren en dat je dán gelukkig wordt. Terwijl in werkelijkheid er onbewust weer iets nieuws moet worden bereikt, waardoor je altijd ontevreden blijft. Een soort economisme. Een ander stelt dat álle stervelingen op zoek zijn naar geluk. Daarmee is dan weer aangetoond dat niemand het dus heeft. Er zijn ook wat minder cynische varianten die stellen dat niet zozeer geluk, maar het leiden van een goed en deugdzaam leven én proberen het beste uit jezelf naar boven te halen de weg is naar geluk. Dan is er nog andere stroming. Een stroming die geluk koppelt aan gezond ouder worden en die stelt dat betaald werk in belangrijke mate bijdraagt aan persoonlijk geluk. U raadt het al, dat is de stroming die deze coalitie voor ogen heeft. Streven naar een gezond, groen en gelukkig Groningen. In zekere zin heeft deze benadering overigens nog het meeste weg van de kapitalistische benadering waarin consumptie en verbeteren van sociale status centraal staat. Maar dat terzijde. 'U raadt het al, dat is de stroming die deze coalitie voor ogen heeft. Streven naar een gezond, groen en gelukkig Groningen.' Verschillende filosofen braken zich het hoofd over wat geluk is en hoe je het kunt bereiken - of juist niet. Maar daar heeft de gemeente Groningen geen last van. Wij hebben daar in de begroting dé oplossing voor. Wij hebben een effectindicator die aangeeft hoe hoog het percentage is van onze inwoners van 18 jaar en ouder dat zegt zich in de afgelopen 2 weken gelukkig te hebben gevoeld. Immers, meten is weten. Deze gebrekkige filosofische inleiding had ik al gemaakt voordat vanmorgen de zoveelste aardbeving plaatsvond. Het voelt een beetje raar om dan over geluk te beginnen. Aan de andere kant laat het misschien juist zien, dat ondanks de shit waar mensen soms jarenlang in zitten, ze toch geluk kunnen vinden.

Stel je eens voor. Je hebt buiten een stopcontact zitten zodat je dat kunt gebruiken om het gras te maaien. Je hebt er een klepje voor zitten met een slot, zodat niet iedereen er gebruik van kan maken. Op een dag is het klepje eraf gesloopt. Vervelend, maar niet heel erg, want verder werkt het allemaal nog. Als je de volgende dag wakker wordt staat er ineens een rij van mensen die je stopcontact gebruiken om hun telefoons mee op te laden. Op zichzelf ook geen heel groot probleem, maar plezierig is anders. Je vindt het toch een beetje onprettig zo bij je huis. Dus besluit je na een tijdje om de stroom er voorlopig even af te halen totdat je een nieuw klepje met slot hebt gemonteerd. De volgende dag gaat de bel. GroenLinks op de stoep. Waar je denkt dat je mee bezig bent. In Groningen moet iedereen zich welkom kunnen voelen. Waarom sluit je de stroom af? Dat is een eerste levensbehoefte voor mensen. Het zit aan je buitenmuur en heeft dus een sterk openbaar karakter. Als je de stroom er niet terug opzet dan zullen we aan de burgemeester en wethouders vragen of ze met je in gesprek willen gaan. Dan zullen zij je uitleggen hoe het precies zit met gastvrijheid en een boekje opendoen over de rol en toegankelijkheid van jouw stroompunt. Je mond valt open. Ja, natuurlijk, mensen hebben voor sommige dingen stroom nodig, maar dat is toch niet mijn taak om dat aan te bieden? Het klepje is er af gesloopt, waarom vragen jullie dáár eigenlijk niks over? Het was ook nooit bedoeld om allerlei mensen van stroom te voorzien. Het is vooral handig als we een buurtfeest hebben of als ik het gras moet maaien. Ze taaien af. Hier is het laatste woord nog niet over gesproken. De lokale omroep krijgt lucht van de ophef. Ze vragen GroenLinks om te reageren voor de camera. Dezelfde persoon die aan je deur stond, zegt nu dat je natuurlijk het volste recht hebt om je eigen stroompunt af te sluiten. Ze vinden dat je ook heel eerlijk gereageerd hebt. Het is natuurlijk niet jouw taak om stroom te leveren. Het ging ze ook helemaal niet om dat specifieke stroompunt. Ze willen een discussie over voorzieningen voor daklozen. Ze vragen zich af of dat wel goed geregeld is in de gemeente. Je zit vertwijfeld naar het tv-scherm te staren. Gebaseerd op een waargebeurd verhaal: Klik hier, hier, of hier.

Heb je je nog niet aangemeld voor 'Heldinnen dichtbij'? Doe dit dan snel! Je komt niet alleen dicht bij Aletta Jacobs maar je hoort ook het verhaal van Renate Westdijk over 'Nee is geen optie, anders mag wel' en haar kijk op de 'vrouwenzaak én mannenzaak' Renate heeft een eigen bedrijf en is oa lid van het regio bestuur VNO NCW MKB Friesland. Ze spreekt vrijdag op persoonlijke titel. Aanmelden kan bij Wieke Paulusma / wieke@d66groningen.nl

Jan Oomkes Cultuurlandschap Middag - Humsterland Wat voor mij erg belangrijk is dat Nationaal Landschap Middag - Humsterland goed in stand wordt gehouden. Het is één van de oudste cultuurlandschappen in Noordwest Europa. Daarnaast blijf ik me inzetten voor kunst, cultuur, recreatie & toerisme en daarnaast natuurlijk: armoedebestrijding.

ChristenUnie Groningen bezocht zaterdag 10 november, op de Dag van de Mantelzorg, drie ‘Barmhartige Samaritanen’ om vrijwilligersorganisaties in het zonnetje te zetten die zich belangeloos inzetten voor de samenleving.

Er werd tijdens de ‘Samaritanentour’ bezoek gebracht aan de Voedselbank, Het Pand en De Opstap. Alle drie de organisaties zijn afhankelijk van vrijwilligers. De Voedselbank ondersteunt in de eerste levensbehoeften van zo’n 750 cliënten, Het Pand wil samen met de bewoners van de Korrewegwijk een positieve impuls zijn voor de wijk en De Opstap is een logeerhuis voor respijtzorg en herstel.

“Allemaal plaatsen waar mensen oog hebben voor elkaar, waar  mensen naar elkaar omzien. Zulke plaatsen zijn onmisbaar in onze gemeente”, legt kandidaat-raadslid Tessa Moorlag uit. Zij coördineerde de ‘Samaritanentour’. “Vrijwilligerswerk en mantelzorg zijn essentieel voor onze samenleving. De ChristenUnie ziet graag dat de gemeente Groningen de komende jaren investeert in nog meer goede voorzieningen voor het ontlasten van mantelzorgers, zeker nu een aantal zorgtaken zijn gedecentraliseerd. Dat kan bijvoorbeeld door te investeren in voorzieningen zoals de Opstap. Andere voorbeelden zijn het Hamelhuys, een ontmoetingsplek voor (ex-)kankerpatiënten en familie en het Odensehuis, een inloophuis voor mensen met lichte dementie en hun naasten.”

Barmhartige Samaritaan De Barmhartige Samaritaan is een prijs die de ChristenUnie jaarlijks uitreikt. De prijs heeft als doel individuen of organisaties die zich belangeloos inzetten voor hun medemens in het zonnetje te zetten. Zo wil de ChristenUnie laten zien hoeveel mooie initiatieven de gemeente nu al rijk is en hoe waardevol ze zijn voor een leefbare gemeente.

Op de Dag van de Mantelzorg bezorgden we een taart bij De Voedselbank, Het Pand en De Opstap. Laatstgenoemde is een logeerhuis waar mensen onderdak kunnen krijgen als ze uit het ziekenhuis komen en niemand hebben. Daarnaast is De Opstap ook bedoeld om overbelaste mantelzorgers een welverdiende adempauze te geven. Er werken 50 vrijwilligers, maar er is meer nodig. Niet gek, want er zijn per dag zeven vrijwilligers nodig. We blikken terug met Pieter Giezen en ons kandidaat-raadslid Tessa Moorlag. "Geweldig dat de ChristenUnie aandacht heeft voor ons vrijwilligersinitiatief."

Vrijwilligers, ze zijn onmisbaar in onze gemeente! Op 10 november, de Dag van de Mantelzorg, bezochten we daarom De Voedselbank, Het Pand en De Opstap om de werkzame vrijwilligers daar in het zonnetje te zetten. Dit gebeurde tijdens de zogeheten 'Samaritanentour'. De Barmhartige Samaritaan is een prijs die de ChristenUnie jaarlijks uitreikt. De prijs heeft als doel individuen of organisaties die zich belangeloos inzetten voor hun medemens in het zonnetje te zetten. Ons kandidaat-raadslid Tessa Moorlag was onder de indruk van de gesprekken: "Dit zijn allemaal plaatsen waar mensen oog hebben voor elkaar, waar mensen naar elkaar omzien. We zien dan ook graag dat de gemeente Groningen de komende jaren investeert in nog meer goede voorzieningen voor het ontlasten van mantelzorgers. Vrijwilligerswerk en mantelzorg zijn van groot belang voor een leefbare gemeente!" Foto's zijn gemaakt door Else Slump.