Poliflw

Ruim 400.000 Nederlanders hebben een bijstandsuitkering. Er wordt veel over hen gesproken: of ze er eigenlijk wel recht op hebben, of ze er geen misbruik van maken, of ze niet te veel geld krijgen of te weinig. Maar eigenlijk gaat het maar heel weinig over waar de bijstand echt voor bedoeld is: wat hebben zij nodig om weer aan het werk te kunnen of op een andere manier mee te kunnen doen in onze samenleving.

Het grote gemis in het debat van de afgelopen jaren is hoe de bijstand bijdraagt aan kansen voor iedereen. Tot deze week.

De afgelopen twee jaar hebben gemeenten, onderzoekers en bijstandsgerechtigden met verschillende experimenten uitgezocht hoe we de bijstand effectiever kunnen inrichten. Vandaag werden de resultaten gepresenteerd. Wat de experimenten vooral laten zien is dat veel afhangt van de specifieke situatie van de bijstandsgerechtigde en van de gemeente waar men woont. En dat er nog veel te leren overblijft over hoe we met de bijstand echte kansen creëren voor mensen die ervan afhankelijk zijn. Dat is juist nu van groot belang.

De afgelopen jaren zagen gemeenten veel mensen met een grote afstand tot de arbeidsmarkt in de bijstand. Mensen die vaak meerdere problemen hebben, bijvoorbeeld op het gebied van schulden, gezondheid of huisvesting. Om die mensen te ondersteunen richting de arbeidsmarkt is maatwerk nodig. In plaats daarvan kregen gemeenten van het Rijk vaak extra regels of extra taken zonder het geld om deze goed uit te voeren. De komende tijd zullen er door de corona-crisis helaas weer meer mensen in de bijstand belanden. Ook zij verdienen ondersteuning op maat om snel weer aan het werk te gaan.

Gemeenten werken er hard aan om alle mensen in de bijstand kansen te bieden om mee te kunnen doen. We zien dat niet voor iedereen (gelijk) uitstromen uit de bijstand realistisch is. Maar goed in je vel zitten omdat je vrijwilligerswerk, een cursus of dagbesteding doet, maakt dat je soms wèl stappen kunt zetten richting de arbeidsmarkt. En mensen die actief meedoen, op welke manier dan ook, zijn gezonder en hoeven minder gebruik te maken van zorg en ondersteuning. De roep van rechts om meer drang en dwang voor deze groep mensen werkt juist averechts. Het is tijd voor een bijstand die wel werkt.

Wij pleiten voor ruimte voor alle gemeenten om te experimenteren. We roepen het kabinet op om de huidige experimenten door te zetten en meer gemeenten dezelfde kans te bieden. Zodat die zaken die goed werken, breder ingezet kunnen worden. En zodat wij onze aanpak optimaal kunnen toesnijden op de mensen met een bijstandsuitkering in ónze gemeente. Zo voorkomen we ook dat mensen die eindelijk meedoen in de maatschappij of die nu stappen maken richting werk, weer noodgedwongen terugvallen. Nog te vaak dwingt het Rijk gemeenten strenger te zijn of generieke maatregelen in te zetten, die niet het maatwerk bieden wat onze inwoners nodig hebben. Laten we, met de resultaten van alle experimenten in de hand, vanaf dit moment kiezen voor wat wel werkt.

Anne-Marijke Podt, Raadslid D66 Utrecht

Toon van Gent, Raadslid D66 Nijmegen

Koosje van Doesen, Raadslid D66 Groningen

Yaşar Sazak, Raadslid D66 Tilburg

Micha Snijder, Raadslid D66 Wageningen

Jeroen van den Heuvel, Buitengewoon raadslid D66 Zeist

Staatssecretaris van Ark liet woensdag aan de Tweede Kamer weten dat alle gemeenten het voor mensen in de bijstand verplicht moeten maken een tegenprestatie te leveren. D66 Utrecht vindt dat gemeenten zelf het beste kunnen inschatten wat nodig is om mensen weer mee te laten doen. Anne-Marijke Podt, raadslid voor D66 Utrecht: “Maatwerk is daarin heel belangrijk, want iedereen is anders en heeft iets anders nodig om weer mee te kunnen doen. Verplichtingen van het Rijk zitten dan in de weg van doen wat er voor deze mensen nodig is.” Daarom vraagt Anne-Marijke Podt of het Utrechtse college zich wil inzetten voor maatwerk en niet voor verplichtingen. Dat past ook mooi bij de Utrechtse aanpak om mensen die al langer in de bijstand zitten aan het werk te helpen. Die aanpak heeft aandacht voor begeleiding, werken vanuit vertrouwen en – op verzoek van D66 – om- en bijscholing.

Een verplichting helpt mensen niet aan het werk De tegenprestatie verplichten is volgens D66 Utrecht geen goed idee. Ook uit de evaluatie van het Sociaal Cultureel Planbureau van de Participatiewet bleek dat een verplichting niet meer mensen aan het werk helpt. En dat is volgens Staatssecretaris van Ark het doel.

Van Ark zegt dat ze graag met gemeenten in gesprek gaat over hoe deze verplichting ingevuld moet worden. D66 Utrecht vindt dat het college deze kans moet grijpen om aan te geven dat Utrecht vertrouwt op de kracht van mensen zelf. Dat de gemeente haar inwoners en bijstandsgerechtigden het beste kent en daardoor  het beste samen met mensen zelf kan kijken wat er nodig is om hen weer mee te laten doen in de maatschappij. En dat dwang of verplichting daar niet bij helpt.

D66 Utrecht vindt dat we moeten stoppen met stapelen bij schulden. We moeten eerst kijken welke schulden iemand heeft bij de overheid en wat we daaraan kunnen doen. Zo willen we voorkomen dat iemand door beslaglegging of boetes van de overheid verder in financiële problemen komt. Want als je schulden hebt, heb je het al moeilijk genoeg. Daarom diende Anne-Marijke Podt een motie in en deze is aangenomen! De motie voorkomt dat de overheid nog meer boetes oplegt als iemand al schulden heeft. In plaats daarvan moeten deze mensen zo snel mogelijk geholpen worden, zodat ze hun schulden kunnen aanpakken en voorkomen.

Vanochtend hebben raadsleden en vrijwilligers van D66 geholpen bij de Voedselbank in Ondiep. Wat een goed werk wordt daar gedaan door vrijwilligers! Ze zoeken nog hard naar vakantiehulp. https://voedselbankutrecht.nl/vrijwilliger-worden/ Leden van D66 Utrecht: bedankt voor het helpen inzamelen.

Photos from D66 Utrecht's post

In ons verkiezingsprogramma pleiten wij voor een toegankelijke overheid. Nu wil iedereen dat natuurlijk. Maar hoe maak je dat nou concreet. D66 noemt bijvoorbeeld een goede digitale toegankelijkheid door een goede en gebruiksvriendelijke website en het ontwikkelen van een goede app en een chatfunctie. Maar ook toegankelijkheid door echte mensen vinden wij belangrijk. En dat zien wij voor ons in de vorm van een goede steward-functie: Iemand die vragen in de samenleving actief opzoekt en er een goed antwoord op vindt. Iemand die als hij of zij benaderd wordt met een vraag weet waar die vraag terecht moet komen en die daar dus heel snel een antwoord op heeft. Iemand die snapt dat het vervelend is als je na een antwoord alleen maar meer vragen hebt. En die dus de juiste antwoorden geeft. Zodat mensen niet van het kastje naar de muur worden gestuurd of nooit meer worden teruggebeld. Bureau Binnenstad Vianen heeft die functie. Eerst alleen voor de herinrichting van de Voorstraat in Vianen. Maar inmiddels is dat veel breder geworden. Wij zijn heel erg blij met Bureau Binnenstad Vianen. En wij willen dat zij hun werk straks kunnen blijven doen. En dat er een Bureau Binnenstad Leerdam komt. En een Bureau Dorpen van Vijfheerenlanden. Ga eens kijken op de Voorstraat bij Bureau Binnenstad Vianen. Vraag eens aan de dames hoe zij werken. Wat zij zoal doen en gedaan hebben. Dan weet je vast wat wij bedoelen.

Bureau Binnenstad Vianen

Hebben jullie de collage van de waterpomp al gezien bij Bureau Binnenstad op de Voorstraat? En hoe een gezelschap met een dummy door de binnenstad liep op 16 augustus 1973 om te kijken waar de pomp zou moeten komen? Kom kijken, er is veel te zien en te lezen. #Viaansehistorie Historische vereniging "Het land van Brederode".

Vorige week is in het Vijfheerenlandenberaad gesproken over de keuze voor de uitvoeringsorganisatie voor de Participatiewet. Een belangrijke keuze, omdat er daarmee besloten wordt wie zorg gaat dragen voor de uitkeringsgerechtigden in de nieuwe gemeente Vijfheerenlanden, de zogenaamde bijstand. Een belangrijk onderwerp dus, dat een goed afgewogen keuze vereist. Het Vijfheerenlandenberaad is de vergadering van de gezamenlijke raden van Leerdam, Zederik en Vianen. Het beraad kan zelf geen besluiten nemen; dat gebeurt in de gemeenteraden. Gisteren werd het onderwerp besproken in de raad van Vianen. D66 Vijfheerenlanden was niet gelukkig met het voorstel. De keuze tussen Avres en WIL, zoals die nu voorlag, was voor ons onvoldoende onderbouwd en mede door het bestuur van Avres politiek gemaakt. Een goed besluit, dat recht doet aan de mensen om wie het gaat is dan eigenlijk niet te nemen. Wij vinden dat zo'n besluit moet worden genomen door de nieuwe gemeenteraad. Helaas vonden we daarvoor geen gehoor bij onze collega's, die allemaal kozen voor Avres. Zelfs tegen wil en dank. Wij betreuren dat zeer. lees hier wat fractievoorzitter Christa Hendriksen er over gezegd heeft: "Over het voorstel is al het nodige gezegd in het Vijfheerenlandenberaad. En hoewel het een goede gewoonte is om zaken die in het Vijfheerenlandenberaad zijn besproken niet nogmaals in de afzonderlijke raden te bespreken, maar als hamerstuk te laten passeren, willen wij hier toch graag een pas op de plaats maken. De keuze voor Avres komt volgens ons veel te vroeg. Verschillende partijen hebben in het Vijfheerenlandenberaad al aangegeven dat de argumenten om nu voor Avres te kiezen zuiver de gemeentelijke financiën betreffen. Dat kun je doen als het gaat om hele praktische zaken, waarbij geld van de gemeente je enige afweging is. Maar daar gaat het nu precies niet om. Onze afwegingen zouden niet de gemeentelijke financiën moeten betreffen, maar de gevolgen voor de mensen die met dit beleid te maken gaan krijgen. En die gevolgen zijn op geen enkele manier in kaart gebracht, laat staan dat zij in het voorstel benoemd zijn. Die gevolgen kunnen echter wel groot zijn voor mensen in de bijstand. Mensen die over elke euro die zij kunnen uitgeven moeten afwegen of die naar de huur gaat of dat ze daar een brood voor kunnen kopen. Mensen die de beslissing over “wat eten we vandaag” moeten laten afhangen van wat er nog in de knip zit en wat er in de aanbieding is. Mensen voor wie de maand steeds nét een stukje langer duurt dan de volgende uitbetaling. Het is misschien lastig om u daar een voorstelling van te maken, maar ik daag u toch uit er een goede poging toe te doen. Want dit is belangrijk! Voorzitter, voordat D66 een keuze kan maken over de uitvoeringsorganisatie willen wij een goede vergelijking kunnen maken tussen Avres en WIL. Vergelijking op basis van geleverde diensten en de gevolgen van een overstap voor de mensen die het betreft. Pas als we die dingen in kaart hebben kunnen we een goede en onderbouwde keuze maken. Of het voortbestaan van Avres in gevaar komt kan geen doorslaggevend argument worden. Wij moeten zorgdragen voor een goede uitvoering van de participatiewet. Daarop en echt alleen daar op moet onze beslissing gebaseerd zijn. Als wij een keuze maken om Avres in het zadel te houden is dat mooi loyaal tegenover Avres. Maar wat als andere gemeenten straks anders besluiten? Als Gorinchem over een tijdje besluit dat met 35.000 inwoners het ook niet zo lekker lukt en gaat fuseren een andere kant op? Heeft Gorinchem dan dezelfde loyaliteit? Of gaat Gorinchem dan naar elders, met als gevolg dat Avres alsnog moet worden ontbonden? Avres is en blijft een kwetsbare organisatie met een wankele toekomst. Ook met Vijfheerenlanden er bij. De aanname dat de uitkeringen in gevaar zouden komen als we de keuze nu niet maken is simpelweg onjuist. De uitkeringen zijn niet in gevaar, waren niet in gevaar en zullen ook nooit in gevaar komen. De wet heeft dat voldoende geborgd. Volgens ons is er geen enkele reden deze keuze op dit moment te maken. De druk die Avres op ons probeert uit te oefenen is vooral in het belang van Avres. De manier waarop zij dat hebben gedaan heeft ons bijzonder gestoord en onze irritatie daarover is niet afgenomen door het nogal lullige excuusbriefje dat wij gisteren van het bestuur van Avres ontvingen en dat kennelijk is geschreven in opdracht van de wethouders van Leerdam en Zederik. Maar dat op zichzelf nogal nietszeggend is. De secretaris van de Adviesraad Sociaal Domein in Vianen heeft in de afgelopen weken 177 mensen aan de deur gehad. 177 uitkeringsgerechtigden die heel erg bezorgd waren over de continuïteit van hun inkomsten als gevolg van de berichtgeving door Avres. Los van de wankele toekomst van Avres zou je aan zo’n organisatie je uitkeringsgerechtigden niet moeten willen toevertrouwen. VHL lokaal gaf dat in het Vijfheerenlandenberaad ook al aan en wij delen die mening. Er moet bij Avres volgens ons veel gebeuren om dát vertrouwen terug te winnen. Een briefje van het bestuur is dan ruim onvoldoende. Wij roepen de colleges op om nu vast te starten met echt goede onderzoeken om de gevolgen van een overstap naar Avres of WIL voor uitkeringsgerechtigden in kaart te brengen. Daarbij dient u verder te kijken dan of zij wel elke maand hun uitkering krijgen. Kijk zo breed mogelijk en betrek de adviesraden daar ook bij. Want ú kunt zich geen goede voorstelling maken van de uitdagingen waar mensen die leven op bijstandsniveau dagelijks mee te maken hebben. Dat is nu precies waarvoor de adviesraden in het leven zijn geroepen. Gebruik hun kennis. Daarnaast is het goed om te onderzoeken of de overlevingskansen van Avres ook mét Vijfheerenlanden wel echt goed geborgd zijn. Want wij zijn daar op dit moment niet van overtuigd. Als u daar morgen mee begint dan is er voor de nieuwe raad straks voldoende informatie om een keuze te maken die recht doet aan de doelgroep en die een stabiele toekomst garandeert. Dat is tenslotte ook in het belang van de gemeente. Wij zullen niet met dit voorstel instemmen."

Vandaag is het internationale coming-out dag. Deze dag hijst de gemeente Vianen de regenboogvlag. Daarmee geeft de gemeente aan de sociale acceptatie van homo's, lesbiennes, biseksuelen, transgenders en intersekse personen (LHBTI's) te willen bevorderen. D66 Vijfheerenlanden wil dat ook de gemeente Vijfheerenlanden straks alles doet om die sociale acceptatie te bevorderen. En daar mogen we best een punt van maken. Bijvoorbeeld door het hijsen van de regenboogvlag. Maar daar kan het natuurlijk niet bij ophouden. Het bevorderen van sociale acceptatie moet ook actief gebeuren. Bijvoorbeeld door te laten zien dat uitsluitng, pesten of geweld tegen LHBTI's worden aangepakt. Zorgen dat woningbouwverenigingen worden gehouden aan hun plicht te zorgen voor een dicriminatievrije woonomgeving en daar als gemeente zelf ook sterk op in te zetten. Door op scholen te blijven praten over seksuele diversiteit en voorlichting te geven aan sportverenigingen over hoe hier mee om te gaan. Er is nog genoeg te doen. Sociale acceptatie van LHBTI's is nog lang niet voldoende. Wij willen ons daar voor blijven inzetten!