Poliflw

Groenlinks sprak zich 12 december uit tegen een nieuwe beperking die de gemeente wil opleggen aan kinderopvang op sociaal-medische indicatie. Die indicatie zal voortaan voor maximaal zes maanden worden verleend. Wij vroegen, samen met het CDA, om deze maximumtermijn te laten vervallen, omdat deze weinig rekening houdt met het belang van het kind. De wethouder reageerde met de toezegging dat de termijn niet zo strikt zal worden gehanteerd, en dat de nieuwe regeling na twee jaar zal worden geëvalueerd.

Met de sociaal-medische indicatie (SMI) kunnen ouders of verzorgers die in de problemen zitten, hun kind tijdelijk naar de kinderopvang sturen. De nieuwe beperking van deze indicatie tot zes maanden dient vooral om een formeel ijkpunt te hebben om te kijken hoe de zaken ervoor staan in het gezin, aldus de wethouder. Maar zoals duidelijk wordt in het raadsvoorstel over de nieuwe regeling en de toelichting daarbij, speelt ook de wens om de kosten in het sociaal domein te beheersen, een belangrijke rol in deze keuze.

GroenLinks is er helemaal voor om een vinger aan de pols te houden bij gezinnen die in de problemen zitten. Maar we vinden het niet juist dat de kinderopvang hierbij als een instrument wordt gebruikt. Een goed kinderdagverblijf draagt bij aan de ontwikkeling van kinderen. Daarbij gaat het om zaken als leren omgaan met leeftijdsgenootjes en zelfvertrouwen opbouwen, en ook om het stimuleren van het denken, praten en rekenen. Juist kinderen uit de doelgroep van deze regeling – met ouders die kampen met lichamelijke of psychische problemen, een verstandelijke beperking of die in detentie zitten – zijn geholpen met de pedagogische aanpak van de kinderopvang. En die aanpak vraagt om continuïteit.

We begrijpen dat de sociaal-medische indicatie een tijdelijke vangnetfunctie heeft, maar hebben moeite met de keuze om de indicatie te maximeren tot een termijn van zes maanden. Een termijn die weliswaar 1 keer, en in uitzonderingsvallen nog een tweede keer, vernieuwd mag worden. Deze als het ware in stukken gehakte toegang tot de opvang zorgt voor onnodige onzekerheid bij de ouder of verzorger, en is zeker niet in het belang van het kind.

Samenvattend vinden wij: een kind móet niet naar de opvang, maar als je ervoor kiest het daarnaartoe te brengen, besef dan dat de band met de leidster, het contact met de andere kinderen en de ontwikkelingsgerichte activiteiten vragen om continuïteit. Dat hiermee weinig rekening wordt gehouden, zit al ingebakken in de landelijke regeling sociaal-medische indicatie. Daar veranderen wij weinig aan. Wat we wel kunnen doen, is de tijdelijkheid niet verder aanscherpen.

Afgelopen herfst is een groep BN’ers een actie gestart voor een eerlijk Kinderpardon onder de slogan ‘ze zijn al thuis’: zezijnalthuis.nl

Landelijk is een kinderpardon aangenomen. Echter, dat wordt zo strikt uitgevoerd dat nu 98% van de aanvragen wordt afgewezen. De meeste van deze kinderen wordt tegengeworpen dat zij en/of hun ouders te weinig hebben meegewerkt aan vertrek, het zogenaamde 'meewerkcriterium'. Hierdoor dreigt voor ongeveer 400 in Nederland gewortelde kinderen uitzetting. Uitzetting naar een land waar ze vaak de taal niet eens van spreken.

De uitvoering van het kinderpardon is gemankeerd, en reparatie laat oneindig op zich wachten. GroenLinks vind het niet acceptabel dat een landelijk aangenomen humaan kinderpardon, waar zo lang voor is gevochten, zo slecht wordt uitgevoerd. Dit is de reden waarom wij de actie zezijnalthuis van harte ondersteunen. En waarom wij, samen met D66, SOFIJ, PvdA en ChristenUnie, afgelopen donderdag een motie hadden ingediend om het college te vragen zich in te zetten voor het kinderpardon. Met de vraag of het college een brief wil sturen naar de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid met het verzoek de uitvoering van het kinderpardon bij te stellen.

Ondanks dat wij in IJsselstein op dit moment geen concreet voorbeeld kennen waarbij afwijzing van een beroep op het kinderpardon speelt, vinden wij dat het kinderpardon humaner uitgevoerd moet worden. Gewoon zoals de wet bedoeld is. De kinderen die het betreft verdienen een betere kans, een eerlijker toepassen van het pardon. Wanneer we onze veelgeroemde christelijk-joodse cultuur een klein beetje serieus nemen zouden we deze kinderen behandelen als gast en hen in bescherming nemen. Dat bijna 100% van deze kinderen nu het land uit wordt gestuurd is in strijd met de bedoeling van dit aangenomen pardon. Ik vind het een schrijnend voorbeeld van windowdressing. We beslissen van wél maar we doen het niét.

Dankzij LDIJ, VVD en CDA mocht de motie het helaas niet halen.

Menso Bosma, fractievoorzitter.