Poliflw

In het Beleidskader Sport en bewegen staat niets over schoolzwemmen. Het CDA vindt schoolzwemmen een uitstekende aanvulling op het bewegingsprogramma van basisschoolleerlingen. Vaak komen leerlingen na het behalen van zwemdiploma’s nog amper in een zwembad. De zwemvaardigheid vermindert hierdoor snel. Schoolzwemmen houdt die vaardigheid op peil. Het CDA begrijpt dat schoolzwemmen een financiële en een school-organisatorische kant heeft. Vervoer, tijd en verantwoordelijkheid leggen een grote druk op het onderwijs. Desgevraagd zeggen sommige schooldirecties wel te voelen voor een incidenteel (maandelijks) zwemprogramma. De vraag die bij het CDA rees: willen we schoolzwemmen weer in het lesprogramma hebben (en is het dan een verantwoordelijkheid van de overheid), of is het onderhouden van de zwemvaardigheid een verantwoordelijkheid van de ouders? Wij komen, na het horen van diverse groeperingen, tot de conclusie dat het toch de verantwoordelijkheid van de ouders is. Daarom zet het CDA schoolzwemmen niet weer op de politieke agenda. Ron van Stokkum Schaduw-raadslid CDA Lees ook een artikel hierover in de Rijnpost >>

In het Beleidskader Sport en bewegen staat niets over schoolzwemmen. Het CDA vindt schoolzwemmen een uitstekende aanvulling op het bewegingsprogramma van basisschoolleerlingen. Vaak komen leerlingen na het behalen van zwemdiploma’s nog amper in een zwembad. De zwemvaardigheid vermindert hierdoor snel. Schoolzwemmen houdt die vaardigheid op peil. Het CDA begrijpt dat schoolzwemmen een financiële en een school-organisatorische kant heeft. Vervoer, tijd en verantwoordelijkheid leggen een grote druk op het onderwijs. Desgevraagd zeggen sommige schooldirecties wel te voelen voor een incidenteel (maandelijks) zwemprogramma. De vraag die bij het CDA rees: willen we schoolzwemmen weer in het lesprogramma hebben (en is het dan een verantwoordelijkheid van de overheid), of is het onderhouden van de zwemvaardigheid een verantwoordelijkheid van de ouders? Wij komen, na het horen van diverse groeperingen, tot de conclusie dat het toch de verantwoordelijkheid van de ouders is. Daarom zet het CDA schoolzwemmen niet weer op de politieke agenda. Ron van Stokkum Schaduw-raadslid CDA Lees ook een artikel hierover in de Rijnpost >>

PvdA Veenendaal blikt halverwege de raadsperiode vooruit

door Hans van de Braak

We zitten halverwege de raadsperiode en inplaats van alleen terugkijken een vooruitblik op de komende twee jaar besturen vanuit het hoogste lokale politieke orgaan: de gemeenteraad. Er is nog een hoop te doen willen we een echt inclusieve samenleving worden.

Vooruitkijken kan niet zonder kennis van de omgeving waarin we leven en zonder de lokale geschiedenis te kennen. In Veenendaal zijn christelijke en religieuze gemeenschappen dominant in afwijking van het landelijke gemiddelde. Dat vertaalt zich in het aantal zetels dat CU, SGP, CDA en Denk samen in de raad hebben: 16 zetels van de in totaal 33.

De sociaaldemocratie in Veenendaal is nu zo’n 100 jaar oud en is jarenlang een invloedrijke factor in de gemeente geweest. Het was dan ook schrikken dat we in 2018 met één stem verschil letterlijk met de hakken over de sloot in de raad kwamen ten koste van een SGP zetel. Vijf stemmen meer voor de SGP  en zij zouden een extra zetel hebben veroverd en de Partij van de Arbeid buiten de raad hebben geplaatst.

Schreef de burgemeester van Veenendaal in maart 1894 nog “…komen alle onrustige elementen uit Geldersch Veenendaal hierheen; Veenendaal heeft altijd een ordelievende bevolking gehad, maar we vrezen dat dat over is, nu onder de zoo talrijke fabrieksarbeiders het socialistische zaad met krachtige hand wordt uitgestrooid”, wat aangaf dat de sociaaldemocratie gevreesd werd door de gevestigde orde, maar broodnodig was om de belangen van de arbeiders te dienen. De moeite waard om het boekje van Bert Beckerman te lezen “kiest, arme drommels, onze zij”.

Zonder de sociaaldemocratie zouden we niet staan waar we nu staan met een welzijn- en welvaartsniveau wat tot de beste van de wereld kan worden gerekend. De PvdA heeft na de 2e wereldoorlog altijd een prominente rol in de gemeente gespeeld. En sinds een jaar of 10 is dat aanzienlijk verzwakt geraakt. Hebben we te zeer aan het pluche gehangen? Kwamen we niet meer op voor de sociaal zwakkeren? Zijn we de aansluiting met het heden en met de inwoners van Veenendaal aan het missen of zijn er onderwerpen waar we meer de focus op moeten leggen?

Onderdeel zijn van een landelijke politieke partij heeft voor- en nadelen. Het voordeel is dat je problemen binnen de gemeente waar besluiten op landelijk niveau voor nodig zijn kunt aankaarten bij je eigen vertegenwoordigers in de Tweede Kamer. Het nadeel is dat bij verkiezingen voor de gemeenteraad niet alleen telt of je het lokaal goed doet. Ook het oordeel over de landelijke politiek speelt een grote rol..

Om lokaal een herkenbaar en invloedrijk links geluid te laten horen moet er wat veranderen. Samenwerking zoeken en duidelijker aanwezig zijn in de samenleving in Veenendaal. Dat is een belangrijk punt de komende twee jaar.

De raadsvergaderingen zijn op z’n minst saai en voor derden nauwelijks of niet te volgen. De afstand tot de politiek of van de politiek naar de inwoners wordt volgens mij alleen maar groter. Raadsvergaderingen gaan veelal over de procedures in plaats van over de inhoud. En juist inhoudelijk is het werkterrein van de gemeente de laatste jaren fors uitgebreid (de zogenoemde decentralisaties), waarbij de praktische invulling grote gevolgen heeft voor juist de minst draagkrachtigen. Denk aan de eigen bijdrage, de jeugdzorg en het armoedebeleid.

Wat moet er veranderen? Om te beginnen moet decentralisatie gepaard gaan met meer zeggenschap van de inwoners. De open bestuurlijke stijl, die bij het raadsprogramma is beloofd aan ons als gemeenteraad moet echt veel beter worden ingevuld dan de afgelopen twee jaar is gebeurd.

Voor de uitvoering van bijvoorbeeld de jeugdzorg wordt noodgedwongen veel samengewerkt op regionaal niveau.  Ook op andere gebieden (denk bijvoorbeeld aan FoodValley) wordt op regionaal niveau samengewerkt. Het probleem is niet de samenwerking, maar het gebrek aan invloed van de gemeenteraad (en daarmee van de kiezers) op het beleid en de uitvoering van die samenwerkingen.

Gemeentebestuur, waterschappen, provinciaal bestuur en dan landelijk nog een eerste en tweede kamer en straks ook nog met een regiobestuur ertussen, waar blijft onze invloed als inwoner op al deze organisaties! Bij alle voorstellen is het daarom zaak het belang van een sterke positie van de gemeenteraad niet te laten ondersneeuwen onder allerlei postmodern bestuurlijk jargon dat te pas en te onpas de term democratisch plakt op voorstellen die in feite de macht verschuiven van de kiezers en lokale politici naar professionele bestuurders en ambtenaren die vaak zelf zijn overtuigd van het nut van die verschuiving.

Het vraagt in ieder geval van ons als lokale raadsleden meer inhoudelijke kennis ruime aandacht voor de behoeften van onze inwoners. Zodat we deze belangen kunnen betrekken bij de besluitvorming. Ik ben bijvoorbeeld zelf ZZPer en ga me nog meer dan afgelopen twee jaar richten op contacten met de Veenendaalse kiezers door minder (betaald) werk te gaan doen en zichtbaarder te zijn in de samenleving. Belangrijke onderwerpen zijn wat mij betreft het contact met jongeren om te horen  wat zij belangrijk vinden voor Veenendaal, klimaatmaatregelen op lokaal niveau zo uitwerken dat het voor iedereen een haalbare kaart wordt en uiteraard het verminderen van de ongelijkheid en het blijvend opkomen voor de minima en het bestrijden van de armoede. Welzijn gaat voor welvaart. Zeker zijn van eerlijke inkomens en iedereen een betaalbaar dak boven z’n hoofd.

Maar niettemin betekenisvolle feestdagen, veilig het jaar uit en gezond het jaar 2020 weer in en door!

uw fractievoorzitter Hans van de Braak

Het bericht PvdA Veenendaal blikt halverwege de raadsperiode vooruit verscheen eerst op PvdA Veenendaal.

Voorzitter Voor ons ligt de begroting 2020 – 2023. Een boekwerk van 205 pagina’s, waarin we de keuzes maken voor Veenendaal voor de komende jaren. Ten eerste willen we de complimenten geven aan de ambtelijke organisatie voor het vele werk dat erin zit. Het is goed om te zien dat de nieuwe vorm op een positieve manier z’n beslag krijgt. De begroting wordt er leesbaarder van, al brengt het voor nu ook een hoop extra pagina’s met zich mee. We geven het dit college te doen. Financiële zorgen rondom de jeugdhulp, je algemene reserve op orde houden, de doelstelling uit je programma proberen te halen en participatie met bewoners op een constructieve manier vormgeven. Toegegeven, dat is geen gemakkelijke taak. Voorzitter, als CDA fractie willen wij ons richten op een aantal thema’s uit het raadsprogramma “Iedereen doet mee.” Ik zal ze nog even noemen 1. Dualisme is het uitgangspunt in het besturingsmode 2. De Veenendaler staat centraal 3. De behoeften in de samenleving zijn uitgangspunt 4. Het college hanteert een open en onbevangen bestuursstijl We kunnen na anderhalf jaar regeren inmiddels wel vaststellen dat daar weinig van terecht komt. Wij durven ons de vraag te stellen: “Doet iedereen nog mee?” Bij de behandeling van de kadernota zag onze CDA-fractie al wat de consequenties van dit beleid zouden zijn. Ook toen al zagen wij dat de meest kwetsbare groepen door de maatregelen in het sociale domein onevenredig hard zouden worden geraakt. Er werd gesteld dat we in komende periode de zoekrichtingen voor kostenverlaging in het sociaal domein verder zouden uitwerken. Maar uit deze begroting blijkt dat het college de zoekrichtingen alvast maar heeft bestempeld tot vastgesteld beleid. Daar schrok zelfs één van de coalitiepartijen van en stelde een motie tekst op. Om die vervolgens ijlings in te trekken omdat de tekst de andere coalitiepartijen niet welgevallig was. Waarschijnlijk gaan we vanavond meemaken dat een politieke partij tegen een motie gaat stemmen die ze zelf heeft opgesteld. De hoofdvraag is: waarom komt dit college nu met zulke ingrijpende maatregelen voor de minima, terwijl het minimabeleid voor komende januari op de agenda staat. Afgelopen weken ontvangen al onze fracties een brandbrief van de Stibo. Wij spraken met de initiatiefnemers van de brief en, om het maar zacht uit te drukken, wij zijn ons rot geschrokken. We zien dat, door de maatregelen die het college wil nemen, mensen straks niet veel meer dan € 40,- per week overhouden om hun boodschappen te doen. Waar we dus aan de ene kant enorm willen investeren om mensen te behoeden in de armoedeval terecht te komen, geven we ze aan de andere kant alvast een zetje mee. Hoezo “Iedereen doet mee?” De genoemde motietekst, die door de ChristenUnie is opgesteld, was voor ons basis voldoende om deze mede in te willen dienen. Samen met de PvdA en Lokaal Veenendaal dienen wij deze daarom alsnog in. Wij verwachten een integrale benadering van het minimabeleid dat kan rusten op een stevig fundament en dat breed wordt gesteund. Het is voor onze fractie onbegrijpelijk dat binnen de collegepartijen nu de politieke strijd wordt gevoerd over de hoofden van deze kwetsbare groep heen. Wat we in Juni hadden voorzien wordt nog pijnlijker zichtbaar, met als resultaat dat vooral de minima nu de grote verliezers zijn. Verder lezend door de begroting overkomt ons regelmatig het gevoel dat er een kans wordt gemist. Op 25 april 2018 werd onze motie unaniem aangenomen, waarin het college werd aangespoord werk te maken van het Right to Challenge. Daarin staat de Veenendaler centraal en zijn de behoeften in de samenleving het uitgangspunt. Maar……. We bleven er vooral over praten: bijvoorbeeld in de raadsvergaderingen van november 2018 en januari 2019. En we bleven erover schrijven: bijvoorbeeld in de visie op Participatie die op 7 oktober is vastgesteld. Omdat er nog steeds geen uitwerking ligt, missen we volop kansen in deze begroting. Denk daarbij het onderzoek rondom het stadspark, het groen op de industrieterreinen, maar ook het initiatief waar de bewoners voor kwamen inspreken rondom Middellaan 151. Stuk voor stuk processen die anders zouden zijn gelopen als we vorm hadden gegeven aan het Right to Challenge. Vraag: kan de wethouder ons garanderen dat er een beleid op het Right to Challenge is geformuleerd voor het einde van dit jaar? Tot slot Voorzitter, de woorden open en onbevangen. We zien dat het college en de ambtelijke organisatie worstelt met het vormgeven van participatie. De processen rondom de omgevingsvisie laten zien hoe goed het kan gaan. Maar we zien ook de resultaten van miscommunicatie, zoals de insprekers over de Middellaan, in de afgelopen commissievergadering. Als we luisteren naar de verhalen van het college en dat van de bewoners rijst bij ons de vraag: hoe is dit nu toch mogelijk? De vraag is: Zijn we nog in staat om naar de inhoud van het betoog van een inspreker te luisteren, als zijn werkwijze, zijn taalgebruik of zijn hele manier van communiceren ons tegenstaat? Ik hoef hier geen namen te noemen. We hoeven niet altijd antwoord te geven, maar de rol van het college en van ons als volksvertegenwoordigers, is nooit te stoppen met luisteren. Kortom: bent u, zijn wij, open als het aankomt op de stem van onze bewoners? Voorzitter, als mensen een rondleiding door Veenendaal boeken met onze voormalig wethouder en stadsgids, Jaap Pilon, zal hen één ding goed bijblijven: Veenendaal is groot geworden door de invloed van Fabrikanten en Predikanten. Een patriarchale manier van besturen werkte, ook voor onze bestuurders, wellicht nog goed in de 18e, 19e of 20e eeuw. Veenendaal in 2020 vraagt om die open bestuursstijl waarover in het raadsprogramma wordt gesproken. De fractie van het CDA ziet dan ook uit naar die open stijl van dit college in deze beraadslagingen. Dank u voorzitter.

In de komende raadsvergadering zullen we onze eerste kinderburgemeester benoemen. Als CDA-fractie wensen we Maud Smit veel plezier en wijsheid om deze belangrijke taak op haar eigen wijze invulling te geven. De kinderburgemeester is een mooie manier om onze kinderen bij de basis van onze democratie te betrekken. We spreken hierover terwijl we vorige week werden geconfronteerd met de beelden van salafistische sprekers in Veenendaal. Zij leren kinderen dat andere wetten belangrijker zijn dan die van Nederland, dat ‘kufars’ hun vijanden zijn en dat ze zich vooral niet aan Nederland moeten hechten. Die boodschap druist op alle manieren in tegen de democratische waarden waar ons land op is gebouwd. Onze CDA-fractie zal zich hier blijvend tegen uitspreken. Wij willen onze kinderen meegeven wat die geweldige vrijheid in ons land allemaal voor ze inhoudt, maar ook; welke verantwoordelijkheid dat soms met zich meebrengt. Het is een kunst om goed met die vrijheid te leren omgaan.Dat wensen we alle Veenendalers toe (jong en oud).

Lachgas is niet om te lachen! #Veenendaal #ChristenUnie #verbinding #lachgas

Lachgas is niet om te lachen!

Het klinkt zo onschuldig en het is zo makkelijk om even een ballonnetje te scoren. Toch is lachgas niet om te lachen. Nelleke Roelofsen van Pro Veenendaal, Alies Ouwerkerk van het CDA en Sanny Brunekreeft van de ChristenUnie hebben de handen ineen geslagen om dit onderwerp ook in Veenendaal te agend...

Lachgas is niet om te lachen! #Veenendaal #ChristenUnie #verbinding #lachgas

Lachgas is niet om te lachen!

Het klinkt zo onschuldig en het is zo makkelijk om even een ballonnetje te scoren. Toch is lachgas niet om te lachen. Nelleke Roelofsen van Pro Veenendaal, Alies Ouwerkerk van het CDA en Sanny Brunekreeft van de ChristenUnie hebben de handen ineen geslagen om dit onderwerp ook in Veenendaal te agend...

De CDA-fractie Veenendaal wil dat het college nog eens goed kijkt naar de plannen voor 2019 om de eigen bijdrage van de schoonmaakondersteuning met 50% te verhogen. In 2015 is de eigen bijdrage vastgesteld op € 15,- maar in de afgelopen jaren heeft de gemeenteraad, met overgrote meerderheid, ervoor gekozen om dit bedrag te verlagen naar € 10,-. Schoonmaakondersteuning is er voor mensen die afhankelijk zijn van zorg; een financieel kwetsbare groep. Dit college kiest ervoor debijdrage vanaf 1 januari (terug) te verhogen naar € 15,-. De eigen bijdrage is voor veel mensen nu al hoog, en daarbij komt de verhoging als donderslag bij heldere hemel. Niet eerder dan oktober, tijdens de behandeling van de begroting, komt hier duidelijkheid over. Voor de CDA-fractie is de verhoging en de communicatie hierover reden genoeg om het op de agenda te zetten voor komende raadsvergadering.

Tekst door: Jaap PilonVerschenen in Rijnpost editie 20 december 2017 “Mensen zullen mij kennen als de initiatiefnemer van Creative Arts School Elevate. Bij de ontwikkeling van zo’n organisatie kwam ik veel met het gemeentelijk cultuurbeleid in aanraking. Als je dan vindt dat zaken moeten veranderen, zal je daar zelf je schouders onder moeten zetten”, aldus Harold Schonewille (49). En dus besloot Schonewille de politiek in te gaan. Hij sloot zich aan bij het CDA en werd onlangs verkozen tot lijsttrekker van de lokale partij voor de gemeenteraadsverkiezingen van 21 maart. Wil je je even aan de kiezer voorstellen?Ik ben Harold Schonewille, geboren in 1968 in het Drentse Westerbork. Ik ben getrouwd met Erica en heb drie tienerdochters. Ik ben zelfstandig ondernemer in de muziek, vooral op het gebied van arrangeren, dirigeren en lesgeven. Waarom heb je juist voor het CDA gekozen? Ik heb gekozen voor het CDA vanuit de maatschappelijke betrokkenheid. CDA’ers zullen altijd zoeken naar verbinding. Ik zie zoveel mensen die bij het CDA betrokken zijn, die vrijwilligerswerk doen bij een voedselbank, als schuldhulpmaatje, mantelzorger of als gastvrouw en gastheer. Mensen die zich maatschappelijk inzetten binnen een vereniging, stichting, kerk of sportclub voelen zich bij ons thuis. Omdat we weten dat we het samen moeten doen. Ik herken mijzelf enorm in deze mensen. “Niet te veel praten, maar handen uit de mouwen en het goede doen. Het liefst in stilte dienend”. Die houding sluit aan bij de uitgangspunten van het CDA, zoals rentmeesterschap, solidariteit en sociale gerechtigheid. Waarvoor zal het CDA de komende vier jaar onder jouw leiding staan? De verandering bij het CDA is nu al zichtbaar door de komst van jonge nieuwe mensen in ons bestuur en op onze verkiezingslijst. Het mooie is dat we dit kunnen combineren met behoud van kennis en ervaring van de huidige fractieleden. Onze koers van verbinden en bruggenbouwen blijft hetzelfde, maar we zullen dat wel op een manier doen die past in deze tijd en die aansluit bij onze inwoners. In ons verkiezingsprogramma vertalen wij verbinding en betrokkenheid naar praktische en concrete voorstellen waarin de inwoners van Veenendaal centraal staan. Ik wil het CDA een duidelijk profiel geven waarbij wij zichtbaar, dienend en midden in de Veense samenleving staan. Ons verkiezingsprogramma heet niet voor niets: ‘Sterk en Betrokken’. Welke ervaring heb je tot nu toe met de politiek? In het Engels zouden ze mij een ‘freshman’ noemen. In het Nederlands vertaald is dat een ‘groentje’, maar ik vind het wel een mooie titel. Dat woord “fresh” doet me denken aan een frisse wind in de politiek. Ik heb natuurlijk in mijn tijd als directeur van Elevate vanaf de ‘andere kant’ veel ervaring opgedaan als het gaat om cultuurbeleid. Daarnaast heb ik behoorlijk wat bestuurlijke ervaring met organisaties en verenigingsbesturen. Ben je eventueel bereid zitting te nemen in een nieuw te vormen college van B&W?Bedoel je mij persoonlijk als wethouder? Ik kom zelf net kijken, dus het is maar de vraag of dat een verstandige zet zou zijn. Als CDA hebben we laten zien dat we afgelopen jaren bestuursverantwoordelijkheid durven en willen nemen. Ik ben blij dat we op dit moment al een team van kandidaten klaar hebben staan. Voor mijzelf zie ik vooral een rol weggelegd als leider van de nieuwe CDA-fractie. Welke zaken krijgen bij het CDA onder jouw leiding de komende jaren de aandacht in de lokale politiek? De zaken die wij willen aanpakken, zijn de zaken die direct impact hebben op de inwoners van Veenendaal.Kortom: we zijn niet voor ‘systeemoplossingen’, waarbij het op papier goed geregeld lijkt, maar waarbij het in de praktijk niet werkbaar blijkt. Landelijk werd de CDA-campagne gevoerd met de slogan ‘Voor een land dat we door willen geven’. Hoewel ik dat altijd wat suf vind klinken, zegt het eigenlijk alles. De hoofdvraag is: ‘Hoe maken wij het voor onze inwoners, jong en oud, beter?’. Wij willen zaken de aandacht geven die te maken hebben met het creëren van een sterke samenleving, waarin mensen naar elkaar omzien en het samen doen. Dat vertaalt zich in onderwerpen waarover men zich zorgen maakt: is mijn straat nog veilig, is zorg voor ouders goed geregeld, vind ik hier een leuke stage, kunnen mijn kinderen hier komen wonen? Ons programma geeft daar antwoord op. We hebben veel aandacht voor de Veenendaalse samenleving, maar ook voor leefomgeving en milieu. Waar zie je het meest naar uit tijdens je komende politieke loopbaan?Ik heb drie zaken waar ik echt naar uitkijk. Ten eerste om praktisch aan de slag te gaan met een geweldig team. Een combi van ervaren en nieuwe fractieleden. Ten tweede om vanuit mijn rol als lid van de raad mensen te ontmoeten die zich in onze maatschappij inzetten en van deze mensen te leren hoe we de samenleving nog sterker kunnen maken. Ook zie ik uit naar debatten, waarbij je als partijen elkaar tot op de kern kunt bevragen en samen tot het beste voor Veenendaal kan komen. Hoe staat het thuisfront tegenover je keuze om de politiek in te gaan? Ik heb de keuze in overleg met mijn vrouw gemaakt. Mijn kinderen vinden het stiekem eigenlijk wel leuk dat ik de politiek in ga. Daarnaast hoor ik alleen maar positieve reacties van mensen uit mijn omgeving. Je mag één vraag stellen aan één lokale politieke partijIk heb een vraag aan de ChristenUnie. Deze partij heeft al jaren veel zetels in de raad. Ik ervaar de CU op landelijk niveau vaak als progressief christelijk. Het valt mij op dat de partij in Veenendaal andere keuzes maakt, b.v. voor het winkelcentrum, maar ook als het gaat om onderwijs of cultuur. Hoe past dit bij een progressief christelijke partij?