Poliflw

Het is niet altijd hommeles in Bloemendaal

Dat moet ik regelmatig uitleggen aan mijn stamtafelgenoten bij De Roemer, op de Botermarkt in Haarlem. Vrijwel iedere zaterdag ben ik daar te vinden, na wat boodschappen te hebben gedaan en bij Sanne Lijnzaat op de Grote Markt haring te hebben gegeten. Vaak ontmoet ik als reactie dan een wat meewarige blik, zo van: “Het zal wel…”. Ik spreek natuurlijk over tijden van vóór de “intelligente lock down”. 

Deze maand stond er welgeteld één punt op de Bloemendaalse raadsagenda wat de gemoederen wél danig bezighield.  Bloemendaal moet vóór het eind van dit jaar 70 statushouders hebben gehuisvest. Vooral door een structureel gebrek aan sociale huurwoningen, ontstaan in de afgelopen jaren, werd niet voldaan aan de rijksopdracht daartoe. Totdat de provincie ingreep en Bloemendaal sommeerde aan zijn verplichting te voldoen. Vóór mei moet de gemeente daartoe een locatie hebben aangewezen.

Tja, en wanneer het op aankomt op het aanwijzen van bouwlocaties kun je wachten op gelazer. Na een proces van nalopen van enkele mogelijkheden kwamen er twee locaties bovendrijven als meest geschikt: een plek nabij de rotonde Brederodelaan en de Zomerzorglaan in Bloemendaal, en een nabij de Westelijke Randweg in Overveen. En ja hoor, rond elk van deze locaties vormde zich een protestgroep.

De Bloemendaalse politiek was als volgt verdeeld. VVD, Vrijzinnig Democratisch  Bloemendaal  en Liberaal Bloemendaal (samen 7 zetels), vonden dat het college maar broddelwerk had afgeleverd, schoot het hele voorstel af en vond dat het maar moest worden opgelost binnen het lopende toewijzingsbeleid van sociale huurwoningen. CDA (3 zetels) wees de locatie Zomerzorglaan af en zette in op een bouwterrein bij de Dompvloedslaan, bekend als het Blekersveld. GroenLinks en D66 wilden minder dan door het college beoogd bouwen aan de Zomerzorglaan en een groter deel aan de Westelijke Randweg (ongeveer tegenover het Blekersveld, met de Randweg er tussen. Wij als PvdA wezen de Zomerzorglaan af, om redenen van ruimtelijke ordening, en deden de suggestie om een combinatie te maken van de locatie ten oosten van de Westelijke Randweg, waar toch al een ontwikkeling gaande is, en het Blekersveld. Argumenten daarvoor: je sluit aan aan gebied wat toch al bebouwd is, terwijl er voldoende groenbeleving aanwezig blijft, de locaties zijn voor de toekomstige bewoners op goed bereikbare afstand van winkels en het station Overveen. Bovendien is de locatie in Overveen veel meer dan die aan de Zomerzorglaan aangesloten aan bestaande bebouwing, veel minder geïsoleerd dan de locatie in Bloemendaal. Dat bevordert de integratie. Daarnaast hebben we een dermate omvang voor ogen dat ook bestaande woningzoekenden daarvoor in aanmerking komen.

Eerder waren er twee volle avonden nodig geweest voor de behandeling van dit punt in de commissie Samenleving, met een totaal van 23 (!) insprekers inbegrepen. Die had weinig duidelijkheid gegeven in het uiteindelijke resultaat, zie de hierboven gegeven schets van de diverse standpunten. Als je de standpunten van VVD, VDB en LB buiten beschouwing laat zaten GroenLinks, D66, CDA en PvdA het dichtst bij elkaar. Zelfstandig Bloemendaal sloot zich daarbij aan, tijdens een aangevraagde schorsing voor overleg. Pijnpunt was de Zomerzorglaan, waar PvdA en CDA niets in zagen. Echter, als ieder van deze fracties aan hun standpunt zou vasthouden zou de VVD en companen er schaterlachend met hun standpunt vandoor gaan. En dat wilden wij met ónze collegafracties in de gelegenheidscoalitie koste wat kost voorkomen. Bovendien zou dit een crisis in de coalitie van VVD, D66 en CDA hebben betekent. De VVD stond uiteindelijk dus geïsoleerd.

Gevolg van het overleg: een aanpassing van het amendement van GroenLinks en D66, waarin aan de al meer beperkte locatie aan de Zomerzorglaan strikte voorwaarden werden verbonden, die in feite erop neerkomen dat die locatie alsnog afvalt. Op voorstel van de PvdA wordt verder met de provincie nagegaan wat de mogelijkheden zijn voor een fietsers- en voetgangersbrug tussen beide locaties over de Randweg heen. Voor financiering zou een beroep moeten worden gedaan op het Mobiliteitsfonds en de provincie.

Het waren roerige vergaderingen. En dat terwijl de “kerntakendiscussie” met als inzet substantiële bezuinigingen er nog aan zit te komen.

Ik heb dit – tot slot – nauwelijks aangestipt, maar de Bloemendaalse raad was deze keer één fractie “rijker”. De uit twee zetels bestaande fractie van Hart voor Bloemendaal hield het na twee jaren toch niet meer met elkaar uit. Mevrouw Roos gaat verder onder de bestaande naam Hart voor Bloemendaal, Rob Slewe onder een nieuwe naam: “Zelfstandig Bloemendaal”. ’t Is maar dat jullie het weten…

Henk Schell, Fractievoorzitter.

Het bericht Het is niet altijd hommeles in Bloemendaal verscheen eerst op PvdA Bloemendaal.

#Integriteit. Een lastig onderwerp. Maar dat neemt niet weg dat het tot het takenpakket van de burgemeester hoort te waken voor integer bestuur. Op 5 februari 2018 sprak ons raadslid Roos met de burgemeester. Dit nav een uitnodiging van de heer #Roest aan haar om langs te komen indien zij in de back-up zaken had aangetroffen die haar zorgen baarden. Zoals bijv vermoedens van strafbaar handelen door enkele oud-wethouders. Op 5 februari 2018 echter liet de heer Roest weten dat hij zich als burgemeester niet kon bezighouden met integriteitskwesties. Het zou zijn positie als burgemeester schaden. Hij wenste niet te worden ‘meegezogen’ in het verleden. Wat hem betreft was dat een taak van de raad.

Ons raadslid Roos meende dat het niet aan de gemeenteraad is om zich met strafbare feiten bezig te houden. Opsporing en vervolging van strafbare feiten ligt bij het OM. Het gesprek met de burgemeester duurde kort en de uitkomst was onbevredigend.

Roos zette haar zorgen diezelfde dag nog op papier. Hier treft u haar mail aan de burgemeester aan: brief aan de burgemeester 5 februari 2018

Tot op heden is er geen enkele actie door de burgemeester ondernomen. We zijn nu 20 maanden verder.  Het is op zijn zachtst gezegd opmerkelijk dat er niets is gedaan met de serieuze bevindingen van Roos.

Hoewel Roos dus met lege handen achterbleef, gebeurde er wel iets anders. Er werd in de wandelgangen van het gemeentehuis en vervolgens daarbuiten een verhaal gefabriceerd dat eindigde met de uitspraken van de heer Fennema in het programma van Jort Kelder (NPO1) op 3 maart 2018. In dat landelijk beluisterde radioprogramma beschuldigde de heer  Fennema drie personen van het opsluiten van de burgemeester in zijn eigen kamer. Dat waren drie leden van Hart voor Bloemendaal: een fiscaal jurist, landgoedeigenaar en medisch specialist. Het was voor iedereen die de politiek in Bloemendaal een beetje volgt wel glashelder wie daarmee werden bedoeld.

Kelder maakte er vervolgens gijzeling van en de heren moesten er samen smakelijk om lachen. De pers, waaronder het Haarlems Dagblad had meteen het oordeel over Roos klaar: ‘Beschamend’ stond er in deze regionale krant.  De berichtgeving hierover en de commotie die als gevolg van de diverse publicaties ontstond, heeft niet alleen voor veel persoonlijke schade gezorgd, het miste ook zijn effect niet tijdens de verkiezingen. Overal waar raadsleden Roos en Slewe verschenen werden zij aangesproken op de vermeende gijzeling of opsluiting van de burgemeester. Van de zijde van diverse raadsleden (VVD, GroenLinks oa) werden keiharde verwijten geuit. Handen af van onze burgemeester, werd er geroepen.

Rolf Harder, VVD raadslid: van onze burgemeester blijf je af…

Gelukkig had de burgemeester zelf op band verklaard tegenover Roos dat hij zich niet herkende in de uitspraken van Fennema. Hij vond het interview op NPO1 Bloemendaal onwaardig. Deze opname heeft Justitie uiteraard ontvangen.

Burgemeester Roest op de trap in het gemeentehuis Bloemendaal

Op 31 oktober as dient de strafzaak tegen de heer Fennema. Blijft natuurlijk wel de vraag wanneer er nu eens eindelijk gekeken wordt naar wat er precies is voorgevallen in Bloemendaal en op welke zaken Roos is gestuit. Roos heeft nu gedaan wat de #burgemeester haar 20 maanden geleden vroeg: kaart dit bij de gemeenteraad aan. Tot nu toe is het oorverdovend stil.

A.s. Zaterdag - 7-9 - is GrL weer aanwezig op de Jaarmarkt in Bloemendaal. Komt u langs (met vraag, klacht, idee, of gewoon wat bijpraten)? Leuk!

Photos from GroenLinks Bloemendaal's post

Duidelijk toch?

Elswoutshoek

Het Openbaar Ministerie heeft wel degelijk medegedeeld tot vervolging van Fennema over te gaan. Dat hier nu weer twijfel wordt gezaaid is opmerkelijk maar het is ook duidelijk waarom. Dit gaat niet alleen om Fennema, dit gaat om veel meer. Dit gaat om hele bewuste beinvloeding van de gemeenteraadsverkiezingen door de VVD en Groen Links die het kennelijk nodig hadden (en dus niet voor de eerste keer) om kandidaat raadsleden zwart te maken om er zo voor te zorgen dat ze niet in de raad zouden komen.

16 januari 2018 Personele wijziging fractie. Na vijf jaar politiek heeft Martine Wierda, fractievoorzitter voor Groenlinks in Bloemendaal, besloten haar functie als raadslid per 14 maart op te zeggen. “Met pijn in mijn hart heb ik dit besluit genomen”, aldus Wierda, “ik realiseer me dat veel inwoners op mij hebben gestemd, maar vanwege een nieuwe baan wordt het voor mij onmogelijk om raad, werk en de zorg voor mijn opgroeiende kinderen nog langer te combineren. Na vijf hectische, leerzame en bovenal leuke jaren in de Raad is het nu tijd dat ik kies voor werk en gezin.” Herbert Faber, huidig duocommissielid voor GroenLinks en raadslid van 2015 tot 2018, zal in de Raad van 14 maart de raadszetel van Wierda overnemen. Het fractievoorzitterschap wordt overgenomen door Richard Kruijswijk, ex-wethouder en huidig raadslid voor GroenLinks. Fractie en bestuur zijn Martine Wierda zeer erkentelijk voor haar duidelijke en sturende bijdragen in de lokale politiek en wensen haar alle goeds.

Photos from GroenLinks Bloemendaal's post

Januari: om te beginnen kwam mijn boek uit eind januari 2018. ‘Alles is hier geheim’ uitgeverij Balans. Dat was een hoogtepunt, niet alleen voor mij maar ook voor mijn man Peter die mij zo heeft gesteund tijdens het schrijfproces met zijn humor en geduld.

Februari: een ander opvallend moment was het gesprekje op 5 februari dat 8 minuten duurde op de eerste verdieping in het atrium. Ik was er eindelijk in was geslaagd een afspraak te maken met burgemeester Roest. Hij had een paar minuten tijd tussen twee afspraken door. Via zijn secretaresse kreeg ik te horen dat Roest mij niet op zijn kamer kon ontvangen.

We zouden elkaar spreken op de gang.

Kort tevoren had Roest tegen de vrouw van Rob Slewe gezegd dat ik serieuze integriteitsschendingen bij hem moest komen melden. ‘Als dat waar is dan moet Marielys naar mij toe komen. Want ik zit binnen en zij zit buiten.’ Het was knap lastig om hem te bereiken want hij was een man met een overvolle agenda. Tot die korte ontmoeting op de gang. Daar stonden we dan, mijn man, Rob Slewe en ik. We waren die dag toevallig in het gemeentehuis omdat we de formulieren voor de gemeenteraadsverkiezingen moesten inleveren. Ik wilde Roest ook vragen om voor mij ontlastend bewijs vrij te geven in verband met mijn strafzaak die intussen al vier jaar loopt. Maar toen ik hem vroeg dat bewijs vrij te geven, vluchtte hij zijn kamer in en liet mij op de gang staan. Mijn man zag de teleurstelling op mijn gezicht en riep Roest terug. Hij vond dat het geen pas gaf om zo maar weg te lopen. Zelf hield ik mijn adem in want het was me niet ontgaan dat Roest zich op dat moment merkwaardig gedroeg. Uiterst gespannen. Gelukkig had ik de tegenwoordigheid van geest de laatste vier minuten van dit ‘gesprek’ met Roest met mijn iPhone op te nemen. Enkele dagen later hing de verslaggeefster van de krant al aan de telefoon en vroeg mij op geheimzinnige toon wat ik in vredesnaam met burgemeester Roest had uitgespookt. Ik zou hem geslagen hebben. Het kwam dus goed uit dat ik over die bandopname beschikte. Wie weet wat voor broeierig verhaal er anders in de krant was verschenen. Want kijk, Roest is tenslotte wel de burgemeester. Het was zijn woord tegen het mijne. Probeer je daar maar eens uit te redden als je niet over een opname beschikt.

Maart: wat volgde was een interview op NPO1. Het radioprogramma van Jort Kelder op 3 maart. Meindert Fennema was te gast en sprak over burgemeesters die gevaar liepen en dat het vroeger de zigeuners waren die hun agressie botvierden op het gezag. Maar nu waren het een fiscaal jurist, een arts en een landgoedeigenaar. Wij hadden de burgemeester gegijzeld op zijn eigen kamer zei Fennema, prominent lid van GroenLinks. De burgemeester liep gevaar. Jort Kelder vond het uitermate grappig en proestte het uit.

Dit verhaal kwam meteen groot in het nieuws. Hoewel Roest het aanvankelijk tegenover mij glashard ontkende en er schande van sprak (‘dit is Bloemendaal onwaardig wat Fennema heeft gedaan en ik neem er afstand van’ of woorden van gelijke strekking) was hij naar de pers toe helemaal niet zo duidelijk. Waarom dat allemaal zo raar ging begrijp ik nog steeds niet. Want je kunt toch gewoon de waarheid spreken? Er waren natuurlijk wel politieke partijen die bij deze laster garen sponnen, zoals de VVD en GroenLinks. We zaten immers vlak voor de verkiezingen en het was alle ballen op Hart voor Bloemendaal. Ik kan me nog goed het gemekker van VVD-fractievoorzitter Martijn Bolkestein herinneren (het neefje van). Hij had teksten in de trant van ‘handen af van onze burgemeester’ etc etc. Terwijl die bandopname gewoon beschikbaar was en door iedereen kon worden beluisterd. Maar het was D-day, de lokale media schreven erover en deze bullshit heeft onze partij ongetwijfeld stemmen gekost.

Mijn advocaat deed aangifte tegen Fennema. We zijn nu 9 maanden verder en nog steeds geen teken van leven van het OM.  Ik ben benieuwd of hier werk van wordt gemaakt. In mijn eigen strafproces wordt het complete gerechtelijk apparaat al vier jaar lang bezig gehouden. Een kwestie van prioriteit vermoedelijk. Ik heb al 4 regiezittingen meegemaakt. Er wordt beweerd dat zoiets alleen bij zeer complexe en zware strafzaken gebeurt. In november 2017 werd oud-burgemeester Ruud Nederveen gehoord. Ruud wist zich amper nog iets meer te herinneren. Wat iedereen direct begrijpt: liegen is topsport. Over het algemeen gaan leugenaars de fout in tenzij je met een meesteroplichter te maken hebt en dat is Ruud zeker niet.

In 2018 had ik weer twee regiezittingen en beide keren werd er door het hof in Amsterdam geen enkel verzoek toegewezen. Ik denk dan wel: is dit efficiënt? Moet het apparaat op die manier bezig zijn? Is het niet vele malen beter  de echte boeven te vangen? Het is toch triest wanneer je bedenkt hoeveel kostbare tijd en geld er in mijn proces gaat zitten? Wat een verspilling…

Ja, en dan waren er verkiezingen. Hart voor Bloemendaal behaalde 2 van de 19 zetels.

We kregen 12 procent van de stemmen. Een mooi resultaat.

Ik zit er niet meer alleen. Rob Slewe werd raadslid en we hebben Christa Faas als duo-raadslid. Beiden zijn ze recht door zee, wars van zogenaamd politiek correct gedoe. We vormen een fijn team met elkaar.

Mei: het eerste dat we te horen kregen was dat onze fractie zich schuldig maakte aan belangenverstrengeling en dat inzage in dossiers ons werd verboden. Roest schakelde zelfs de landsadvocaat in om ons het recht op informatie te ontzeggen.

Juni: hoogleraar Voermans maakte gehakt van de theorie van de landsadvocaat. Voermans sprak over intimidatie van raadsleden. Raadsleden hebben gewoon recht op informatie. Geen smoezen. Punt. Dat was ons geluk. Dat iemand als Voermans zijn mond opendeed en het voor ons opnam. Althans, zo voelde dat. Roest stond met zijn mond vol tanden. In juli trok hij zijn raadsvoorstel om het inzagerecht voortaan aan banden te leggen in.

Hosanna! Maar  we hadden buiten de waard gerekend. In de praktijk bleek de gemeentesecretaris zware bedenkingen te hebben tegen het pleidooi van hoogleraar Voermans. Wilma Atsma (bekend van het voorstel om baby’s te implanteren met chips) voelde niet zo gek veel voor openheid. Het kan te gek moet ze gedacht hebben. Ons geduld werd eindeloos op de proef gesteld en nog steeds heeft Rob Slewe geen inzage gekregen in het dossier ‘verkoop hoofdgebouw Park Brederode’. De reden om ons daarin te willen verdiepen is gelegen in een aantal verontrustende berichten over die verkoop. Berichten die ons via een coalitiepartij (D66) bereikten. Hoewel we nu dus al 9 maanden bezig zijn om de documenten in te mogen zien, is sprake van obstructie. Regelrechte tegenwerking. Wat ons doet vermoeden dat er misschien echt iets aan de hand is wat het daglicht niet kan verdragen.

Juli: dan iets over het onderzoek Elswoutshoek. Burgemeester Roest kondigde een extern onderzoek aan naar gebeurtenissen in dat dossier in het jaar 2014. Met als doel: verzoening. Kosten EUR 120.000. Wat ons betreft is dat weggegooid geld, want het rapport zelf zal niet openbaar worden gemaakt. Er zullen geen consequenties aan worden verbonden. Mensen worden niet onder ede gehoord. Ambtenaren die fout zijn geweest hebben niets te vrezen. Kortom: er wordt geen schoon schip gemaakt. Het onderzoek wordt uitgevoerd door Integis maar dat lost natuurlijk helemaal niets op. Voor Integis zelf is dit een mooie klus. Maar wat schieten onze inwoners hiermee op? Ik heb aanvankelijk wel ingestemd met een extern onderzoek omdat Roest mij stellig had beloofd mijn integriteitsmeldingen en vermoedens van strafbare feiten in het onderzoek te zullen betrekken. Die belofte blijkt een lege huls. Integis zal daar geen onderzoek naar doen. Zo raakt het schip met alle viezigheid aan boord steeds verder van de wal.

November: het hoofdstuk ‘nepnieuws’ of kiezersbedrog. Wat tegenwoordig door alle gevestigde partijen wordt gezegd is dat social media het ‘Kwaad’ zijn. Via social media worden valse berichten de wereld ingestuurd. Nepnieuws dus. Nou, daar kan ik nog wel iets tegenover stellen: wat dachten deze partijen van verkiezingsbeloften? Bloemendaal zou financieel tiptop in orde zijn. Niets blijkt minder waar. De schuld van Bloemendaal loopt sterk op. De positie is allesbehalve florissant. Zelfs zo slecht dat de OZB belasting 12% omhoog moet in 2019. Lasten stijgen significant. Hoewel wij met enkele oppositiepartijen een alternatieve begroting indienden met als motto “de tering naar de nering zetten”, werd geen enkel voorstel van onze kant door de coalitiepartijen omarmd. Het resultaat: de burger mag de rekening betalen voor slecht financieel beleid.

December: een andere belofte: in Bloemendaal zou het recht van inspreken tijdens commissievergaderingen weer in ere worden hersteld. Maar dat gebeurde niet. Wij vinden dat inwoners het recht hebben hun volksvertegenwoordigers tijdens een openbare vergadering aan te spreken. Dat hoort bij een vrije democratie. Zo niet in Bloemendaal. Ook hier geldt: we zijn 9 maanden verder en nog altijd is het recht op inspreken niet hersteld. Terwijl dat per direct mogelijk is.

Nog enkele bijzonderheden: het hoofdstuk integriteit. In aanwezigheid van mijn advocaat deed ik op 7 maart 2018 een officiele melding bij burgemeester Roest. Die melding betrof oa serieuze integriteitsschendingen en vermoedelijk strafbare feiten gepleegd door enkele oud-bestuurders. We zijn 9 maanden verder en er is niks mee gedaan.

Ongelijke behandeling: een jaar geleden ontdekte ik dat er een ambtelijk (officieel) advies was uitgebracht in oktober 2014. Hierin stond dat raadsleden (andere dan ik) strafbaar hadden gehandeld door geheime informatie door te spelen. Waarom deed de burgemeester geen aangifte tegen deze mensen? Waarom werd ik wel vervolgd en zij niet? De hoge juridische ambtenaar die onder meer verantwoordelijk was voor dit advies en inmiddels bij een andere gemeente werkt, weet zich opeens niets meer te herinneren. Ook weer zo’n gevalletje van selectief geheugenverlies. Maar de onderliggende correspondentie hierover krijg ik niet te zien. Als die er nog is. Want ik heb zo’n vermoeden dat diverse personen hier flink hun best hebben gedaan sporen te wissen.

Gemeentesecretaris Wilma Atsma en locoburgemeester Nico Heijink werken wel op een zeer opmerkelijke manier samen. Op 12 april 2016, anderhalf jaar nadat Ruud Nederveen aangifte tegen mij deed bij Justitie omdat ik de geheimhouding zou hebben geschonden tekent dit duo een (geheim!) geheimhoudingsbesluit op basis waarvan ik inmiddels veroordeeld ben door de rechtbank in Haarlem. In het zogenaamde collegebesluit voegen zij een zinsnede toe waaruit de lezer moet opmaken dat het tweetal de feiten rond het opleggen van de geheimhouding in november 2014 heeft geverifieerd op waarheid. Hoewel ik diverse keren heb gevraagd, zowel mondeling als schriftelijk, hoe Atsma en Heijink dit hebben onderzocht is er precies nul reactie op gekomen. Sterker nog: ik kreeg van de burgemeester een contactverbod opgelegd. Een brief met daarin een instructie om de gemeentesecretaris niet meer te benaderen. Wat mij betreft is het duidelijk. Er is geen enkele logische of waarschijnlijke verklaring voor dit gedrag, behalve dat dit valsheid in geschrifte lijkt gepleegd door twee topbestuurders van onze fraaie gemeente.

Het jaar 2018 stond ook in het teken van bescherming van privacy en persoonsgegevens. Hoe staat het daarmee in #Bloemendaal? Dat blijkt een uitermate selectief uit te leggen begrip. Eind 2017 deed de burgemeester een melding bij politie. Dat heet een mutatie die in de politiesystemen wordt opgenomen. Ik zou mij tijdens een raadsvergadering hebben misdragen. Wat de burgemeester hier precies over mij heeft laten vastleggen, mag ik niet zien. Mag ik niet weten. Want daarmee zou de persoonlijke levenssfeer worden geschonden van burgemeester Roest. Ik vraag me af hoe dat kan. Wat ik bedoel te zeggen is: Roest deed die melding als voorzitter van de gemeenteraad. In de uitoefening van zijn ambt. Toch zeker niet als privé persoon? Bovendien: hoe zit dat met mijn persoonlijke levenssfeer? Heb ik geen recht op bescherming? Dat de burgemeester eind december 2017 een politiebusje liet voorrijden om mij af te voeren uit het gemeentehuis, vind ik absurd. Te meer daar dit van te voren was uitgedokterd. Een opzetje waarin oa de burgemeester en de raadoudste, de fractievoorzitter van het CDA, Andre Burger, betrokken waren. Omdat de burgemeester geen openheid wenst te geven, heb ik bezwaar aangetekend en voilà: de volgende juridische procedure. Volstrekt onnodig en onverstandig bovendien.

Politiek bedrijven doe je in de raadszaal. Niet bij politie of justitie. Ik zou zeggen: ga eens werk maken van transparant bestuur. Van open en eerlijk, burgemeester Roest. Ook Rob Slewe heeft wat dat betreft het nodige voor de kiezen gekregen. Vertrouwelijke correspondentie werd openbaar gemaakt. Dat het college zelf de regels schendt van de vertrouwelijkheid en dat afdoet als een gevalletje van miscommunicatie, is de zoveelste misser. Want als het onderwerp van de mailcorrespondentie ‘Vertrouwelijk’ luidt, dan kun je toch zeker niet spreken van een vergissinkje. Doet de burgemeester dan in zo’n geval aangifte bij Justitie? …

Dit is een retorische vraag.

Kortom, 2018 was weer een bewogen jaar vol geheimen en met weinig echte democratie.

Ik ben reuze benieuwd wat 2019 ons gaat brengen.

Eigen gewin, tegenstrijdig belang, bijklussen, netwerkcorruptie, dat alles moet je bestrijden als het zich binnen het ambtelijk apparaat voordoet. En de tekenen dat er iets gloeiend mis is in Bloemendaal op bepaalde afdelingen, die zijn er. Maar onze fractie wordt door de burgemeester, de Verbinder Elbert Roest, afgekapt...

Elswoutshoek

Een Ruimtelijke Ordening ambtenaar mag in Bloemendaal van het college bijklussen bij een lokale projektontwikkelaar. Als ik dat in zijn algemeenheid wil bespreken in de commissie Bestuur en Middelen dan wordt dat geblokkeerd door de VVD, Groen Links en D66. Ik begrijp dat niet. Wat mij betreft mag je alles doen wat je wilt als ambtenaar in je vrije tijd maar geen werkzaamheden voor een lokale projektontwikkelaar. En dat dit niet eens geagendeeerd mag worden en dus niet over gesproken mag worden (in algemene zin) vind ik echt absurd.... gewoon weggestemd als de coalitie plus groen Links het niet wil, dan gebeurt het niet. Alleen de onderwerpen die de VVD wil.... ook als is het onderwerp nog zo legitiem. En dan die Albertine Zoetmulder van uiteraard de VVD weer ...