Toen ik me kandidaat stelde als raadslid was mijn grote voornemen de afstand tussen politiek en de samenleving te verkleinen. Ik wilde werken aan dingen die er spelen in de stad, die mensen persoonlijk raken.
Nog maar net geïnstalleerd en ik word op fb getagd bij een bericht over PlusOV, een verdrietig, pijnlijk bericht van een vader wiens dochter ’s ochtends niet wordt opgehaald door het leerlingenvervoer en daardoor de verjaardag van haar vriendin op school moet missen…. Auw!
Ik besluit een afspraak met hem te maken en kom er daardoor al snel achter dat dit slechts een enkel voorbeeld is van heel veel dingen die niet goed gaan. Natuurlijk kende ik de krantenberichten al wel, maar zo’n persoonlijk verhaal, dat raakt je!!
Naast het feit dat veel ritten niet goed gaan (met alle gevolgen van dien) blijkt er ook nog eens een enorme papieren rompslomp aan vast te zitten: jaar in, jaar uit… stapels formulieren voor kinderen waarvan al lang duidelijk is dat ze toch echt ieder jaar opnieuw leerlingenvervoer nodig zullen hebben. Dat eerst maar eens aanpakken….. ik diende een motie in, die door de raad unaniem werd aangenomen: probleem 1 getackeld!
Maar goed…. Nu de grotere problemen… Waar begin je? Op dat moment lopen er nog evaluaties en de berichten zijn dat dit het komend schooljaar echt zal verbeteren….
Leerkracht: “Voor de zomervakantie liep het nog redelijk, Daarna gaat er wekelijk iets mis: leerlingen worden niet opgehaald, De klachtenlijn is niet bereikbaar.”
Al in de eerste schoolweek blijkt dat dat absoluut het geval niet is… Het moet dus op de agenda voor de raad. Ik verstuur een agenderingsverzoek aan de agendacommissie in de hoop er twee vergaderingen aan te kunnen wijden: een waarbij betrokkenen hun ervaringen kunnen delen en een waarbij de raad het college kan bevragen. Aan de hand van deze vergaderingen, zou de raad dan een advies aan het college mee kunnen geven.
In de tussentijd wordt er steeds meer duidelijk over de pijnlijke bezuinigingen: het lukt gewoonweg niet twee forumvergaderingen op de planning te krijgen in het korte tijdsbestek dat er is (1 november moet er een besluit zijn genomen). Gelukkig lukt het wel om een extra forumvergadering in te lassen op 8 oktober.
Chauffeur: “Soms zie ik in de planning dat er kinderen vergeten worden, Ik regel het dan zelf maar met ouders met als gevolg dat Ik een langere route rijd. Maar ik kan het niet over mijn hart verkrijgen een kind te laten staan”
Om alsnog de betrokkenen te kunnen horen besluit ik een informele bijeenkomst te houden: een bijeenkomst waarin ouders, chauffeurs en leerkrachten hun verhalen, problemen en ervaringen kunnen delen met de politiek, zodat de raad 8 oktober goed beslagen aan tafel kan. Frans Manders (PvdA) Anton Menkveld (BurgerBelang) en Ingrid Timmer (D66) sluiten zich aan: zij maken zich ook grote zorgen om dit dossier.
Vanavond (25 september) zaten wij met acht mensen aan tafel: drie mensen uit de politiek en vijf ervaringsdeskundigen. De verhalen zijn bijzonder schrijnend…. Zowel de kanten van de ouders (en voorál die van de kinderen uiteraard) als de verhalen van de chauffeurs….
Ouder: “Het heeft enorm veel impact op mijn gezin, het zorgt voor onrust bij mijn zoon. Daarbij is het niet te combineren met werk als ik steeds ad hoc zelf moet brengen Of halen….”
Kinderen die buiten wachten op vervoer dat niet komt, kinderen die via Apeldoorn en Deventer naar huis in Zutphen worden gebracht…. Chauffeurs die dubbel geboekt staan, klachtenlijnen die niet bereikbaar zijn, routes die zorgen dat kinderen veel te lang in de auto zitten…. En nog veel meer ellende….
Slechts één vader heeft geen klachten: “Ik heb inmiddels rechtstreeks contact met een chauffeur, zonder de tussenkomst van PlusOV gaat het namelijk wél goed”.
Het is duidelijk…. Dit kan zo niet langer. Samen met de PvdA, BB en D66 gaan wij ons ontzettend hard maken dat deze problemen worden opgelost en blijven er bovenop zitten! Op 8 oktober vergadert de raad hier verder over in een forumvergadering.
Wordt vervolgd….
